Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "geological heritage" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Geological heritage and museums
Autorzy:
Jakubowski, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186573.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
kolekcje geologiczne
muzea przyrodnicze
nieruchome i ruchome zabytki przyrody nieożywionej
dziedzictwo przyrodnicze i kulturalne
geoochrona
ochrona czynna
edukacja przyrodnicza
geological collections
natural history museums
immovable and movable monuments of inanimate nature
natural and cultural heritage
geoconservation
active protection
environmental education
Opis:
Muzea przyrodnicze gromadzące cenne kolekcje spełniają ważną rolę w ochronie dziedzictwa geologicznego. Wiąże się ona integralnie z podstawową misją muzeów w zakresie zachowania dziedzictwa przyrodniczego i kulturalnego. Dla celów metodologicznych wyróżniono dwie kategorie zabytków przyrody nieożywionej: (1) nieruchome dziedzictwo geologiczne (nieruchome zabytki przyrody nieożywionej), nierozerwalnie związane z otaczającym środowiskiem i chronione in situ oraz (2) ruchome dziedzictwo geologiczne (ruchome zabytki przyrody nieożywionej), chronione ex situ w przestrzeni muzealnej. Przedstawiono naukowe i dydaktyczne kryteria waloryzacji głównych typów kolekcji muzealnych, stanowiących ruchomą część dziedzictwa geologicznego. Wskazano na nowe tendencje czynnej ochrony geostanowisk, polegające na zastosowaniu muzealnych technik konserwacji i ekspozycji in situ oraz budowie specjalnych pawilonów muzealnych.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 21-28
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geodiversity conservation - conserving our geological heritage
Autorzy:
Kozłowski, S.
Migaszewski, M. Z.
Gałuszka, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186572.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
georóżnorodność
bioróżnorodność
geostanowiska
geoparki
przyszły rozwój
geodiversity
biodiversity
geosites
geoparks
future development
Opis:
"Czas, czas geologiczny patrzy na nas ze skał jak z żadnych innych form krajobrazu. Młodość Ziemi i tryskająca z niej świeżość jest w glebach i drzewach, a jej sędziwy wiek tkwi w skałach"- w słowach tych amerykański przyrodnik John Burroughs wyraził bardzo ważny aspekt ochrony georóżnorodności. Historia Ziemi wraz z jej różnorodnością i bogactwem procesów abiotycznych i biotycznych jest zapisana w formacjach geologicznych. Badanie tych procesów umożliwia nam nie tylko ich zrozumienie, lecz również przewidywanie przyszłych zmian w środowisku o zasięgu lokalnym, regionalnym, krajowym i globalnym. Integralna koncepcja ochrony georóżnorodności, bioróżnorodności i krajobrazu odgrywa kluczową rolę w ekorozwoju, stanowiąc wyzwanie do życia w harmonii z przyrodą. Georóżnorodność należy definiować jako naturalne zróżnicowanie powierzchni Ziemi, obejmujące formy i systemy geologiczne, geomorfologiczne, glebowe i wód powierzchniowych, powstałe w wyniku procesów naturalnych (endo- i egzogenicznych), miejscami o różnym wpływie antropogenicznym. Stanowiska geologiczne (geostanowiska) są więc zewnętrznym przejawem tych procesów. Większość tych stanowisk może być wykorzystana jako geoindykatory do monitorowania fizycznych i chemicznych zmian w środowisku. Ochrona georóżnorodności znalazła swój wyraz w licznych opracowaniach lub projektach badawczych Państwowego Instytutu Geologicznego, obejmujących: (1) Mapę geologiczno-gospodarczą Polski, 1:50 000, (2) mapy ochrony georóżnorodności (Karpat, Gór Świętokrzyskich i Dolnego Śląska), (3) geomonitoring osuwisk w Karpatach i przekształceń wybrzeża Bałtyku, (4) listę stanowisk stratygraficznych o randze międzynarodowej, narodowej i regionalnej oraz (5) propozycję utworzenia czterech geoparków (Łuku Mużakowa, jurajskiego, pienińskiego i chęcińsko-kieleckiego). Na uwagę zasługuje wstępna lista 149 najbardziej reprezentatywnych obiektów geologicznych i geomorfologicznych opracowana przez Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk w Krakowie. Zakres przyszłych działań powinien objąć: (1) opracowanie pełnej dokumentacji proponowanych geostanowisk i geoparków w Polsce, (2) uchwalenie konwencji o ochronie georóżnorodności, (3) włączenie ochrony georóżnorodności do Państwowego Monitoringu Ochrony Środowiska, (4) opublikowanie Atlasu Georóżnorodności Polski, (5) przygotowanie kolejnych edycji map ochrony georóżnorodności dla pozostałych regionów kraju, (6) rozwój geoedukacji i geoturystyki oraz (7) zsynchronizowane działania na rzecz idei ochrony georóżnorodności i dziedzictwa geologicznego na różnych szczeblach administracji państwowej oraz wśród samorządów i społeczności lokalnych.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 13-20
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological heritage conservation on international, regional, national and local levels
Autorzy:
Todorov, T.
Wimbledon, W. A. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1186569.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ProGEO
dziedzictwo geologiczne
geostanowiska
geological heritage
geosites
Opis:
Europejska Asocjacja Ochrony Dziedzictwa Geologicznego (ProGEO) jest stowarzyszeniem europejskich specjalistów zajmujących się problemami ochrony geośrodowiska, a także naukowców-geologów, planistów, menedżerów i nauczycieli. ProGEO działa jako ośrodek promujący ochronę bogatego europejskiego dziedzictwa w zakresie krajobrazu i skał oraz stanowisk skamieniałości i minerałów. Poprzez inicjowanie wspólnych projektów, wdrażających dobre doświadczenia konserwatorskie, stara się mobilizować doświadczenie, zapał i dobrą wolę specjalistów, a także wpływać na politycznych decydentów szczebla krajowego i międzynarodowego. ProGEO jest stowarzyszeniem otwartym dla wszystkich zainteresowanych, a członkowie jej Rady reprezentują wszystkie narody europejskie. ProGEO traktuje siebie jako ciało międzynarodowe posiadające możliwość przemawiania w imieniu wszystkich zaangażowanych w ochronę stanowisk geologicznych w Europie. ProGEO działa poprzez swoje Regionalne Grupy Robocze. ProGEO ma swój udział w opracowaniu przez Radę Europy Pan-Europejskiej Strategii Różnorodności Biologicznej oraz Krajobrazu. ProGEO nawiązało również współpracę z IUGS i UNESCO, dla których opracowuje europejską listę do włączenia w projekt Geosite. ProGEO zamierza przygotować jednolitą listę najważniejszych europejskich stanowisk geologicznych jako wsparcie dla działań organizacji międzynarodowych. Członkowie ProGEO starają się opracować ujednolicone podejście do ochrony przyrody, promując jednocześnie całościowe ujmowanie ochrony zjawisk biologicznych i fizycznych. ProGEO odbywa plenarne posiedzenia co dwa lata. ProGEO organizuje ponadto duże sympozja międzynarodowe na temat geokonserwacji. Dzięki wsparciu UNESCO problematyka geokonserwacji po raz pierwszy została włączona do programu 30-tego Międzynarodowego Kongresu Geologicznego w Pekinie, w Chinach (1996) oraz 31-szego MKG w Rio de Janeiro w Brazylii (2000). ProGEO prowadzi rozmaite projekty, jak np. GeoTrip i Geosites. Poza tym ProGEO szerzy swoją wiedzę przez informatory, materiały pokonferencyjne, ulotki i strony internetowe. Za wybór stanowisk do ochrony dziedzictwa geologicznego na narodowym i lokalnym poziomie odpowiedzialne są Narodowe Grupy ProGEO.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 9-12
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
GEOSITES - an International Union of Geological Sciences initiative to conserve our geological heritage
Autorzy:
Wimbledon, W. A. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1187419.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geoochrona
międzynarodowy program
IUGS
geostanowiska
rejstr
selekcja stanowisk
geoconservation
international programme
geosites
inventory
site selection
ProGEO
Opis:
GEOSITES aims to compile an international inventory of use in conservation, nationally and internationally, aiding national and wider efforts to protect sites and promote geoconservation. Past efforts to label sites as being of international interest or significance or as worthy of World Heritage status have always run up against the lack of a proper database of sites, let alone one selected and judged in a comparative manner. The consequence has been that there has been no meaningful attempt to list sites of "international significance" and judgements of sites for World Heritage status can only be undertaken using rather subjective methods, that do not consider the complexity of geology in space and time. Therefore, GEOSITES proposes to adopt the kinds of methodical approach already being used in some national schemes for selection. The intention is to extend the network of involved specialists in each country, to form regional and national groups of contributors, involving workers to cover all necessary topics (geological, geomorphological and landscape). We will identify the vital elements of the geology of each country - those salient and important features, large or small, which must be demonstrated; then Geosites will be selected - to exemplify the vital geo(morpho)logical elements of the country and region. We will use the Geosites standard recording format to start to document the preliminary site/terrain selections.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 1999, 2; 5-8
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Caves and karst sites of Poland as a contribution to geological heritage of Central Europe
Autorzy:
Urban, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204973.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
jaskinie
stanowiska krasowe
sieæ europejskich geostanowisk
Polska
Opis:
Waloryzacja jaskiń i innych stanowisk krasowych, jako dziedzictwa geologicznego, powinna uwzględniać trzy aspekty wynikające z roli tych obiektów i sposobu ich percepcji przez człowieka: a) jaskinie jako "bramy podziemnego świata", fascynujące tajemniczością i odmiennością (podejście antropocentryczne); b) jaskinie, jako miejsce powstawania specyficznych form mineralnych i skalnych (podejście przyrodnicze); c) stanowiska krasowe i jaskinie, jako świadectwa przeszłości geologicznej (podejście naukowe). Traktując te aspekty jako kryteria waloryzacji wybrano 25 stanowisk o wartościach ponadregionalnych, które w większości mają znaczenie badawcze. Ich badania dostarczają istotnych informacji o przemianach środowiska (klimatu) i świata zwierzęcego w kenozoiku, zwłaszcza w młodszym plejstocenie na terenie wyżyn polskich, jak również o ewolucji geologicznej regionu świętokrzyskiego i krakowskiego w okresie po ruchach waryscyjskich (perm, trias, jura). Większość stanowisk jest objęta ochroną prawną, jednak cztery znajdują się na terenie czynnych kamieniołomów i kopalń podziemnych, co zagraża ich istnieniu.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 89--96
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Petrographic Garden in Moryń : a new geotouristic attraction in western Poland
Autorzy:
Górska-Zabielska, M.
Dobracki, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/294938.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
erratic
petrographic garden
geodiversity
geological heritage
geotourism
north-western Poland
Opis:
A new petrographic garden was established in 2012 in Moryń, north-western Poland. Thirty five erratics, derived from adjacent till moraines, witness local geological heritage and form a new geotouristic attraction. Together with other geovalues of this region, the petrographic garden is a cornerstone of the Polish-German geopark “Glacial Land over the Odra River” (Ger. Geopark Eiszeitland am Oderrand).
Źródło:
Landform Analysis; 2015, 29; 73-80
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Nowdan anticline of the Zagros orogen as a geoheritage ‘window’ into the late Mesozoic-Cenozoic evolution of the African-Arabian continental margin
Autorzy:
Habibi, Tahereh
Ruban, Dmitry A.
Yashalova, Natalia N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94421.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geological heritage
palaeogeographical geosite
orogen
tourism resources
Iran
dziedzictwo geologiczne
górotwór
zasoby turystyczne
Opis:
Geological heritage can contribute to our understanding of the long-term evolution of important sectors of our planet. Cretaceous–Neogene rocks (chiefly carbonates) crop out in the Nowdan anticline of the Zagros orogen. Field investigations have permitted the establishment of 10 key localities (stratigraphical reference sections) that represent these rocks within this anticline, which is a single large geosite. The formations are related to the main phases in the evolution of the northeastern sector of the African–Arabian continental margin. For instance, carbonate rocks of the Asmari Formation mark changes in the affinity of the study area, from the African–Arabian plate to only the Arabian plate, separated in conjunction with Red Sea rifting during the Oligocene. Information on the palaeogeographical changes is really precious to geoscientists and geotourists alike, and contributes to the great value of the Nowdan anticline geosite. Evidence from the latter, as well as from a few other places (i.e., the Mountainous Adygeya geodiversity hotspot in Russia, the North Coast of São Paulo in Brazil and the possible Gondwanan geopark in Namibia) illustrates the necessity of distinguishing a palaeomapping subtype in palaeogeographical characterisation of geological heritage.
Źródło:
Geologos; 2020, 26, 1; 65-73
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A geological education route across post-mining areas of the Trzebinia commune
Autorzy:
Głogowska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1185908.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
ścieżka edukacyjna
dziedzictwo geologiczne
dawna działalność górnicza
education route
geological heritage
former mining activities
Opis:
Zanik górnictwa stwarza nowe wyzwania dla gmin, w których żywe są tradycje górnicze, a jednocześnie ujawniają się skutki eksploatacji oraz potrzeba nowego zagospodarowania terenu i ochrony formacji geologicznych, jako stanowisk dokumentacyjnych lub przyrodniczo-krajobrazowych. Można z nich uczynić atrakcję turystyczną i przedmiot edukacji. Geologiczna ścieżka dydaktyczna, zaprojektowana w gminie Trzebinia, obejmuje dwa naturalne odsłonięcia interesujących formacji skalnych (zlepieńce myślachowickie i dolomity triasu) oraz trzy miejsca związane z eksploatacją górniczą. Są to: dawny kamieniołom miejski w Trzebini (dzisiaj zalew Balaton), obszar zapadlisk nad byłą kopalnią węgla kamiennego (KWK) "Siersza' oraz zrekultywowany teren po eksploatacji piasku. Ścieżka jest przeznaczona dla uczniów gimnazjów i liceów, studentów kierunków przyrodniczych, nauczycieli przedmiotów związanych ze środowiskiem oraz osób interesujących się geologią. Do każdego punktu ścieżki został przygotowany folder i tablice objaśniające. Uzupełnieniem tych materiałów jest "Przewodnik po geologicznej ścieżce dydaktycznej" (Paulo, Głogowska, 2003). Przewodnik ten zawiera pytania i zadania dla uczniów, opracowane dla każdego punktu ścieżki, wraz z szeroko uzasadnionymi odpowiedziami dla nauczycieli. Trasa geologicznej ścieżki dydaktycznej jest wytyczona w ten sposób, aby poszczególne punkty były łatwo dostępne, a zarazem ukazywały georóżnorodność gminy.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2005, 17; 22-27
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geomorphologic heritage of the Świętokrzyski (Holy Cross Mountains) Geopark and its importance for geotourism
Dziedzictwo geomorfologiczne Geoparku Świętokrzyskiego i jego znaczenie dla geoturystyki
Autorzy:
Poros, Michał
Urban, Jan
Ludwikowska-Kędzia, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129074.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Stowarzyszenie Geomorfologów Polskich
Tematy:
dziedzictwo geomorfologiczne
dziedzictwo geologiczne
geopark
rzeźba
geoturystyka
geomorphological heritage
geological heritage
land relief
geotourism
Opis:
The Świętokrzyski Geopark is the first UNESCO Global Geopark in operation situated entirely on the territory of Poland. The location of the geopark in the south-western part of the Świętokrzyskie (Holy Cross) Mountains makes it an area of exceptional geodiversity, which is also reflected in the specificity of the relief. The morphological evolution of this area was conditioned mainly by the diverse lithological and structural features of the Quaternary substrate and the impact of various morphogenetic processes resulting from climatic changes taking place in the Cenozoic. The current topography of the Geopark is the resultant of all these conditions and anthropopressure related to the past and present exploitation of mineral resources. Within the Świętokrzyski Geopark, a model area where these relationships can be observed is the Chęciny-Kielce Landscape Park. The geomorphological heritage, understood as part of the geological heritage related to the land relief, determines the high geotouristic potential of this area. The practical use of this potential for the sustainable socio-economic development of the area covered by the Geopark is the subject of activities carried out by local authorities in cooperation with scientific institutions, non-governmental organizations and public administration bodies.
Geopark Świętokrzyski to pierwszy Światowy Geopark UNESCO funkcjonujący w całości na terytorium Polski. Geopark położony jest w południowo-zachodniej części Gór Świętokrzyskich, na obszarze charakteryzującym się zróżnicowaną budową geologiczną, która odzwierciedla się także w specyfice rzeźby terenu. Ewolucja morfologiczna tego obszaru uwarunkowana została głównie zróżnicowaną budową litologiczną i strukturalną podłoża podczwartorzędowego oraz oddziaływaniem różnych procesów morfogenetycznych wynikających ze zmian klimatycznych zachodzących w kenozoiku. Obecne ukształtowanie terenu Geoparku stanowi wypadkową wszystkich tych uwarunkowań oraz antropopresji związanej m.in. z dawną i współczesną eksploatacją surowców mineralnych. W granicach Geoparku Świętokrzyskiego modelowym obszarem, na którym można obserwować te zależności jest Chęcińsko-Kielecki Park Krajobrazowy. Dziedzictwo geomorfologiczne rozumiane jako część dziedzictwa geologicznego związanego z formami ukształtowania terenu, decyduje o wysokim potencjale geoturystycznym tego obszaru. Praktyczne wykorzystanie tego potencjału dla zrównoważonego rozwoju społeczno-gospodarczego obszaru objętego granicami Geoparku jest przedmiotem działań realizowanych przez samorządy lokalne we współpracy z instytucjami naukowymi, organizacjami pozarządowymi oraz organami administracji publicznej.
Źródło:
Landform Analysis; 2021, 40; 71--107
1429-799X
Pojawia się w:
Landform Analysis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Protection of calcareous tufa sites in southern Poland
Autorzy:
Alexandrowicz, W. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204968.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
martwice wapienne
dziedzictwo geologiczne
holocen
południowa Polska
calcareous tufa
geological heritage
Holocene
southern Poland
Opis:
Martwice wapienne tworzące się w czasie późnego glacjału i holocenu odzwierciedlają zmiany środowiska. Liczne stanowiska tych osadów zostały opisane w południowej Polsce. Profile martwic wapiennych mogą być badane z użyciem różnorodnych metod obejmujących analizę procesów sedymentacji, paleotemperatur, aspekty geochronologiczne, a także badania szczątków roślinnych i zwierzęcych. Wyniki tych analiz stanowią podstawę dla rekonstrukcji paleośrodowiska, zmian klimatycznych oraz wpływu człowieka. Wybrane profile martwic wapiennych, reprezentujące najbardziej kompletne sekwencje, powinny zostać wpisane na międzynarodową listę dziedzictwa geologicznego.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 119-124
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Quarries of the Kunów surroundings as future geotourist attractions within the Kamienna Valley Geopark
Autorzy:
Gałka, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/128404.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Kunów sandstone quarries
ancient mining
geological heritage
geotourist attraction
Kamienna river valley
loess relief
Opis:
In this paper, Liassic and Triassic sandstone quarries of the Kunów surroundings were described as future geotourist attractions within the planned Kamienna Valley Geopark. The history of sandstone excavation from medieval ages to the contemporary period and their usage in regional/local, sacral, monumental, defense as well as industrial architecture were included. Representative, geological, geomorphological and tourist attractions of the quarries and their surroundings were described, marked out and connected in order to create valuable educational and landscape geotourist trail. After implementation of the proper tourist infrastructure, especially accommodation, as well as undertaking marketing efforts in order to promote the centuries-old quarrying centre, Kunów has a chance to become another, besides Jura Park Bałtów and Krzemionki flint mine, very important geoeducational and recreational centre within the north-eastern margin of the Holy Cross Mts.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2014, 1; 43-50
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Ngorongoro Crater as the biggest geotouristic attraction of the Gregory Rift (Northern Tanzania, Africa) - geological heritage
Krater Ngorongoro największą atrakcją geoturystyczną ryftu Gregoryego (północna Tanzania, Afryka) - dziedzictwo geologiczne
Autorzy:
Żaba, J.
Gaidzik, K.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/128436.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
wulkany
Ngorongoro
Tanzania
Afryka
ryft Gregory'ego
wschodnioafrykański system ryftowy
atrakcje geoturystyczne
volcanoes
Africa
Gregory Rift
East African Rift System
geotourist attraction
Opis:
The Ngorongoro Crater is the largest unflooded and not destroyed collapse volcanic caldera of the shield volcano on Earth. It attracts many visitors each year not only because of the undoubted wealth of the wildlife and breathtaking views, but also due to the geotouristic attractiveness of this definite location. The Crater is in fact a specific example of geological processes, relevant to the development of planet Earth. In a relatively small area one can observe rocks of different types and ages: Precambrian igneous and metamorphic rocks, volcanic rocks formed in the Pliocene, Pleistocene, and even nowadays, as well as sedimentary rocks, up to those currently forming within the caldera floor. The origin and development of the Ngorongoro volcano, and lately caldera, is closely related to the activity ofrifting processes occurring along the Gregory Rift, belonging to the East African Rift System. It represents one of the three arms of the Afar triple junction associated with the located here hotspot. Due to the geotouristic attractiveness, as well as a richness of living nature and archaeological sites with discoveries of our ancestors, which illustrate an important stage in the history of mankind, the area of the Ngorongoro Crater was designated a UNESCO World Cultural and Natural Heritage Site.
Krater Ngorongoro to największa tak dobrze zachowana (niezalana wodą i niezniszczona) kaldera zapadliskowa wygasłego wulkanu tarczowego na Ziemi. Przyciąga ona każdego roku nieprzebrane rzesze turystów nie tylko ze względu na zapierające dech w piersiach widoki oraz niewątpliwe bogactwo flory, a w szczególności fauny, lecz również z uwagi na swą wyjątkową atrakcyjność geoturystyczną. Krater ten stanowi bowiem szczególny przykład wyjątkowo istotnych dla rozwoju Ziemi procesów geologicznych. Na stosunkowo niewielkiej powierzchni można obserwować bardzo różnorodne skały: magmowe i metamorficzne wieku prekambryjskiego, wulkaniczne powstałe w pliocenie, plejstocenie i w czasach współczesnych, a także różnowiekowe utwory osadowe. Powstanie i rozwój wulkanu, a następnie kaldery Ngorongoro jest ściśle związany z aktywnością procesów prowadzących do rozwoju ryftu Gregory'ego, stanowiącego segment wschodnioafrykańskiego systemu ryftowego. Należy on do jednego z trzech ramion trójzłącza Afaru, ściśle genetycznie związanego z ewolucją znajdującej się na tym obszarze plamy gorąca. Z uwagi na swą wyjątkową atrakcyjność geoturystyczną oraz bogactwo i różnorodność przyrody ożywionej, jak też unikatowe uwarunkowania antropogeniczne (archeologiczne odkrycia szczątków i śladów bytności naszych przodków dokumentujące ważny etap historii ludzkości) rejon ten został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Przyrodniczego UNESCO.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2011, 1-2; 27-46
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Aesthetics-based classification of geological structures in outcrops for geotourism purposes: a tentative proposal
Autorzy:
Mikhailenko, A. V.
Nazarenko, O. V.
Ruban, D. A.
Zayats, P. P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/94482.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
geological heritage
stratification
fault
fold
epikarst
Western Caucasus
Russia
dziedzictwo geologiczne
warstwowanie
uskok
fałd
zachodni Kaukaz
Rosja
Opis:
The current growth in geotourism requires an urgent development of classifications of geological features on the basis of criteria that are relevant to tourist perceptions. It appears that structure-related patterns are especially attractive for geotourists. Consideration of the main criteria by which tourists judge beauty and observations made in the geodiversity hotspot of the Western Caucasus allow us to propose a tentative aesthetics-based classification of geological structures in outcrops, with two classes and four subclasses. It is possible to distinguish between regular and quasi-regular patterns (i.e., striped and lined and contorted patterns) and irregular and complex patterns (paysage and sculptured patterns). Typical examples of each case are found both in the study area and on a global scale. The application of the proposed classification permits to emphasise features of interest to a broad range of tourists. Aesthetics-based (i.e., non-geological) classifications are necessary to take into account visions and attitudes of visitors.
Źródło:
Geologos; 2017, 23, 1; 45-52
1426-8981
2080-6574
Pojawia się w:
Geologos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Geological, geomorphological and hydrogeological heritage in Lithuania
Autorzy:
Karmaza, B.
Baltrunas, V.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204936.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geostanowiska
klasyfikacja
pomniki przyrody
Litwa
geosites
classification
nature monuments
Lithuania
Opis:
Utwory czwartorzędowe są najbardziej rozpowszechnionymi formacjami na obszarze Litwy. Powstały one podczas zlodowaceń pleistoceńskich. Obecnie pokrywają cały obszar kraju. Ich miąższość dochodzi do 315 m. Wzorcowe odsłonięcia osadów pleistoceńskich i holoceńskich, duże głazy, źródła i pełne ekspresji formy terenu są tu bardzo typowe i stanowią ważny element najpiękniejszych krajobrazów Litwy. Oficjalna lista prawnie chronionych geostanowisk geologicznych, hydrogeologicznych i geomorfologicznych obejmuje obecnie 183 obiekty: 122 geologiczne, 32 hydrogeologiczne i 29 geomorfologicznych. Obiekty geologiczne mogą być podzielone na 3 grupy: eratykowe głazy lodowcowe, odsłonięcia i obniżenia. W odsłonięciach można wydzielić 2 grupy: czwartorzędowe i przedczwartorzędowe. Obiekty hydrogeologiczne (źródła) można podzielić na dwie grupy genetyczne: źródła ascenzyjne i descenzyjne. Obiekty geomorfologiczne wyselekcjonowane na Litwie mają służyć ochronie obszarów z typowymi lub rzadkimi formami rzeźby, o wielkiej wartości naukowej i edukacyjnej. Są to głównie wzgórza (5), wydmy (5), kemy (5) i strome stoki (5).
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 183-189
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Valuable sites of the inanimate nature in the GórY SŁONNE Landscape Park
Autorzy:
Rajchel, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1204967.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
geologiczne stanowisko dokumentacyjne
pomnik przyrody nieożywionej
dziedzictwo geologiczne
Karpaty zewnętrzne
Park Krajobrazowy Gór Słonnych
geological documentary sites
monuments of inanimate nature
geological heritage
Outer Carpathians
Góry Słonne Landscape Park
Opis:
Park Krajobrazowy Gór Słonnych usytuowany jest we wschodniej części Karpat zewnętrznych. Zajmuje powierzchnię około 51 tys. ha, głównie na terenie jednostki skolskiej, częściowo podśląskiej i śląskiej. Zaproponowano objęcie ochroną 15 geologicznych stanowisk dokumentacyjnych występujących na terenie Parku. Przedstawiono również cztery kolejne stanowiska geologiczne do ochrony jako pomniki przyrody nieożywionej. Wskazano także na znajdujące się na terenie Parku obszary eksploatacji ropy naftowej, mogące pełnić rolę geologiczno-przemysłowych obiektów dziedzictwa geologicznego.
Źródło:
Polish Geological Institute Special Papers; 2004, 13; 109-117
1507-9791
Pojawia się w:
Polish Geological Institute Special Papers
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies