Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "celebration of marriage" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-4 z 4
    Tytuł:
    The Celebration of Marriage Coram Assistente Laico (C. 1112)
    Autorzy:
    Gosiewski, Radosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1804774.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-16
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    lay faithful
    canonical form of marriage
    lay qualified witness
    the sanctifying function
    Opis:
    Introduced after the Second Vatican Council, the norm permitting the lay person to be a qualified witness of marriage entered in the canonical form has not been yet further elaborated in Polish canonist literature. This study seeks to fill this gap in the Polish canonist literature. The first part of the presentation is devoted to the development of the norm in post-conciliar legislation before the promulgation of the 1983 Code of Canon Law. The next part presents the conditions for the delegation of a lay person to assist at marriage in accordance with canon 1112: a lack of priests and deacons, consent of the diocesan bishop with the favourable vote of the conference of bishops and the permission of the Holy See. The last addressed issue is the duties of delegated lay persons in connection with their task to prepare the intending parties for marriage, to verify their ability to conclude it, to preside over the ritual, and to record this fact in church documentation.
    Źródło:
    Roczniki Nauk Prawnych; 2017, 27, 3; 105-120
    1507-7896
    2544-5227
    Pojawia się w:
    Roczniki Nauk Prawnych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ecclesiastical discipline of the celebration of marriage according to the books of the Roman Rite of 1962 after the Second Vatican Council in 1965-2007
    Dyscyplina kościelna celebracji małżeństwa według ksiąg rytu rzymskiego z 1962 roku po II Soborze Watykańskim w latach 1965-2007
    Autorzy:
    Pietras, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/21151074.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-28
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo
    Rituale Romanum z 1952 roku
    liturgia z 1962 roku
    II Sobór Watykański
    marriage
    Rituale Romanum of 1952
    liturgy of 1962
    Second Vatican Council
    Opis:
    The Fathers of the Second Vatican Council, via the constitution Sacrosanctum Concilium, postulated a reform of the marriage ceremony. As a result, the marriage rites contained in the Rituale Romanum of 1952 were abolished by the promulgation of the Ordo celebrandi matrimonium in 1969. Until 1988, apart from the Society of Saint Pius X, marriage was generally not celebrated according to the earlier Ritual. After the institution of the Pontifical Commission Ecclesia Dei in 1988, permissions were issued for the celebration of marriage according to the Roman Ritual. Individual permissions were granted by the Dicasteries of the Roman Curia, and especially by the aforementioned Commission. Some communities were also established which were equipped with the special right to celebrate the Sacrament of Marriage according to the Rituale Romanum of 1952. Diocesan bishops also issued ad casum permissions and erected personal pa- rishes and other communities. This legal status lasted until Pope Benedict XVI’s motu proprio Summorum Pontificum entered into force in 2007. Then, a universal law was introduced which permitted the celebration of marriages according to the earlier Ritual under specified conditions.
    Ojcowie II Soboru Watykańskiego w konstytucji Sacrosanctum Concilium postulowali reformę obrzędu zawarcia małżeństwa. W rezultacie obrzędy małżeństwa umieszczone w Rituale Romanum z 1952 roku zostały zniesione poprzez promulgację Ordo celebrandi matrimonium w 1969 roku. Do roku 1988 roku – poza Bractwem Kapłańskim Świętego Piusa X – zasadniczo nie celebrowano małżeństwa według wcześniejszego rytuału. Dopiero po powołaniu Papieskiej Komisji Ecclesia Dei w 1988 r. zaczęto wydawać zezwolenia na celebrację małżeństwa według Rytuału Rzymskiego. Poszczególnych zezwoleń udzielały Dykasterie Kurii Rzymskiej, a szczególnie wspomniana Komisja. Erygowano również wspólnoty, które wyposażono w prawo specjalne celebracji według Rituale Romanum z 1952 roku. Biskupi diecezjalni także wydawali zezwolenia ad casum, erygowali parafie personalne i inne wspólnoty. Taki stan prawny trwał do wydania motu proprio Summorum Pontificum Benedykta XVI w 2007 roku, kiedy wprowadzono prawo powszechne na celebrację małżeństw według wcześniejszego rytuału według określonych zasad.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2023, 34, 1; 97-127
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The ecclesiastical discipline of the celebration of marriage according to the books of the Roman Rite of 1962 after the Second Vatican Council according to the motu proprio Summorum Pontificum and Traditionis custodes
    Dyscyplina kościelna celebracji małżeństwa według ksiąg rytu rzymskiego z 1962 r. po II Soborze Watykańskim według motu proprio Summorum Pontificum i Traditionis custodes
    Autorzy:
    Pietras, Dawid
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27316709.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    małżeństwo
    liturgia z 1962 r.
    II Sobór Watykański
    Rituale Romanum z 1952
    Summorum Pontificum
    Traditionis custodes
    marriage
    liturgy of 1962
    Second Vatican Council
    Rituale Romanum of 1952
    Opis:
    Through Pope Benedict XVI’s motu proprio Summorum Pontificum of July 7, 2007, the universal law for use of the 1962 liturgical books entered into force, but under certain conditions. Bishops received the unrestricted right to use the Pontificale Ro- manum of 1961/62 in the celebration of marriage. Nevertheless, the use of the Rituale Romanum of 1952 by priests or deacons when assisting at marriages required the per- mission of the parson or rector of the church hosting the ceremony. In addition, mem- bers of the clergy whose communities received the special permission necessary from the Apostolic See or the local Ordinary could also participate as qualified witnesses in a marriage ceremony celebrated according to the earlier rites. However, since July 16, 2021, after the issuance of the motu proprio Traditionis custodes, celebrating a marriage according to the books of 1962 is only possible in personal parishes with the permission of the diocesan bishop. The local Ordinary can also authorise priests of communities that have the special right to celebrate the earlier rites to celebrate such marriages. During the celebration of marriage according to the books of 1962, the current Code’s discipline should be maintained, providing it does not violate the shape of the rites contained in these books.
    Na mocy motu proprio Summorum Pontificum papieża Benedykta XVI z 7 lipca 2007 r. zostało wprowadzone powszechne prawo do używania ksiąg z 1962 r. pod określonymi warunkami. Biskupi otrzymali upoważnienie do celebracji małżeństwa według Pontificale Romanum z 1961/62 r. Natomiast użycie Rituale Romanum z 1952 r. przez prezbiterów lub diakonów do asystowania przy zawarciu małżeństwa wymagało zezwolenia proboszcza lub rektora kościoła. Ponadto przy zawarciu małżeństwa według wcześniejszych obrzędów jako świadkowie kwalifikowani uczestniczyli także duchowni, których wspólnoty otrzymały prawo specjalne od Stolicy Apostolskiej lub ordynariusza miejsca. Natomiast od 16 lipca 2021 r., po wydaniu motu proprio Traditionis custodes papieża Franciszka, celebracja małżeństwa według ksiąg z 1962 r. możliwa jest jedynie w parafiach personalnych. Dokonuje się to za zezwoleniem biskupa diecezjalnego. Or- dynariusz miejsca może zezwolić na to także kapłanom wspólnot, które posiadają prawo specjalne do celebracji wcześniejszych obrzędów. Podczas celebracji małżeństwa według ksiąg z 1962 r. należy zachować obecną dyscyplinę kodeksową, jeśli nie narusza ona kształtu obrzędów zawartych w tych księgach.
    Źródło:
    Ius Matrimoniale; 2023, 34, 2; 129-164
    1429-3803
    2353-8120
    Pojawia się w:
    Ius Matrimoniale
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Debate over secularisation of the marriage law in the Second Polish Republic
    Autorzy:
    Dworas-Kulik, Judyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2085931.pdf
    Data publikacji:
    2020-09-20
    Wydawca:
    Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
    Tematy:
    projekt Lutostańskiego
    śluby cywilne
    Komisja Kodyfikacyjna
    forma zawarcia małżeństwa
    rozwiązanie małżeństwa
    sądy wyznaniowe
    Lutostański draft law
    civil marriage
    Codification Committee
    form of marriage celebration
    dissolution of marriage
    ecclesiastical courts
    Opis:
    Odziedziczona po państwach zaborczych mozaika prawna dała początek groźnym zjawiskom, przede wszystkim legalnej bigamii. Dwa sprzeczne bloki polityczne – świecki i kościelny – uniemożliwiły w okresie międzywojennym skodyfikowanie prawa małżeństwa osobistego, co zapobiegłoby dalszemu pogłębianiu się chaosu prawnego trawiącego dawne podstawy państwa, czyli małżeństwo i rodzinę. Celem niniejszego artykułu jest opisanie – metodą historyczno-prawną – najważniejszych aspektów sporu, jakie pojawiły się przy próbach ujednolicenia prawa małżeńskiego na ziemiach II RP, a także odwołanie się do argumentacji strony w sporze dotyczącym wyboru formy małżeństwa, właściwości w sprawach małżeńskich oraz możliwości rozwiązania małżeństwa przez rozwód.
    The legal mosaic inherited from the partitioning states gave rise to dangerous phenomena, legal bigamy above all. Two conflicting political blocs – the secular and the ecclesiastical one – prevented the personal marriage law from being codified in the interwar period, which would have prevented further deterioration of legal chaos gnawing at the ancient foundations of the state, i.e. marriage and family. The aim of this article is to describe – using the historical and legal method – the most important aspects of dispute that emerged when attempts were made to unify marriage law in the lands of the Second Republic, as well as making reference to the arguments of the parties to the dispute concerning the choice of marriage form, jurisdiction in matrimonial cases and the possibility of dissolving a marriage by divorce.
    Źródło:
    Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 3; 137-153
    2353-8104
    Pojawia się w:
    Prawo Kanoniczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-4 z 4

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies