Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Trilogy" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów

Dostawca treści

Podbaza

Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    KNIGHTS AND PAGES OF ACADEMIA IN DAVID LODGE’S CAMPUS TRILOGY
    Autorzy:
    Klepuszewski, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/444502.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-01
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
    Tematy:
    David Lodge,
    Campus Trilogy,
    academic fiction,
    hierarchy,
    conflict
    Opis:
    Academic fiction, in general, touches upon a variety of issues concerning the groves of academe. One of the most prominent areas comprises the university staff, particularly the professoriate, and the lower ranks, whose predominant target is to become upgraded in the academic pecking order. In this respect, academic fiction depicts a world that is highly hierarchical and prone to personal frictions. The aim of this article is to analyse how these problems are dissected in David Lodge’s Campus Trilogy.
    Źródło:
    Acta Neophilologica; 2016, XVIII/1; 87-96
    1509-1619
    Pojawia się w:
    Acta Neophilologica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Krzysztof Kieślowski’s film props in the triptych “Three Colours”
    Autorzy:
    Otto, Wojciech
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/923212.pdf
    Data publikacji:
    2019-03-25
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Krzysztof Kieślowski
    film properties
    Three Colours trilogy
    Opis:
    Krzysztof Kieślowski employed film properties in a creative way in his Three Colours (Trois couleurs, 1993–94) trilogy. They play various roles in Blue (Bleu, 1993), White (Blanc, 1993) and Red (Rogue, 1994): they make the presented world more probable, co-create images of heroes, build dramaturgy and convey symbolic content. Such a treatment of film props is shaped by the director’s film style and creates a specific cinematic atmosphere.
    Źródło:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication; 2018, 24, 33; 73-85
    1731-450X
    Pojawia się w:
    Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    GEORGE A. ROMERO’S DYSTOPIAS: THE REPRESENTATION OF DYSTOPIA IN THE UNIVERSE OF HIS ZOMBIE TRILOGY
    Autorzy:
    Zgorzałek, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/954026.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie
    Tematy:
    dystopia, social critique, human holocaust, morality
    Opis:
    The present paper discusses dystopia in the genre of horror on the basis of George A. Romero’s zombie films. Dystopia seems to be inextricably linked with the vision of the world in which the very structure of the society has been destroyed along with moral codes and the only remaining thing is the will to survive. In the Living Dead Trilogy Romero skilfully used the zombie apocalypse motif to portray both vices as virtues characteristic to American way of life. Moreover, in his motion pictures, he envisages what may be the implications of pos- sible dystopias arising from the ashes of destroyed human civilisation and, thus, gives the audiences, and the critics, an incredible resource for interpretation and further analysis. The methodology involves the paradigmatic analysis of the plots in order to show how the motif of zombie apocalypse is used to explore the notion of dystopia. Moreover, the mentioned analysis will also cover explicit, implicit and symptomatic meaning created by the analyzed films. 
    Źródło:
    Studia Humanistyczne AGH; 2016, 15, 2
    2084-3364
    Pojawia się w:
    Studia Humanistyczne AGH
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “May the Odds be Ever in Your Favor” Dystopian Reality in Suzanne Collins’ The Hunger Games Trilogy
    Autorzy:
    Kula, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/601231.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    The Hunger Games, dystopia, center, periphery, utopia
    Opis:
    The research paper focuses on the dystopian reality depicted in Suzanne Collins’s the Hunger Games trilogy. I shall primarily discuss the social and political relations established in the post-apocalyptic country – Panem, and how they affect the quotidian life. Crucial here is the clash between two realms comprising the world represented in the novels – dystopian districts and the seemingly utopian Capitol. The juxtaposition of two completely different ‘constituents’ of the country shapes the mutual relations between the Panem inhabitants – these within the districts, amongst them and between the center and the peripheries. The Hunger Games (2008), Catching Fire (2009) and Mockingjay (2010) consecutively portray the history of dystopian civilization from the entropic reality succeeding after the Dark Days, through a coincidental chain of events initiated during the 74th Hunger Games, to the ultimate armed conflict bringing hope and the promise of a new beginning. Pivotal in the oppressive world is the concept of the savior in the person of Katniss Everdeen who, initially unconsciously and unintentionally, contributes to igniting the final revolt against the dictatorial regime of President Snow. The aim of the paper is to analyze how the author represents the realm of Panem with regard to the complex relations between the center and the periphery. 
    Źródło:
    New Horizons in English Studies; 2017, 2
    2543-8980
    Pojawia się w:
    New Horizons in English Studies
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Speeding Slowness: Neo-Modern Contemplative and Sublime Cinema Aesthetics in Godfrey Reggio’s Qatsi Trilogy
    Pędząca powolność: neomodernistyczna estetyka kontemplacyjnego i wzniosłego kina w trylogii Qatsi Godfrey’a Reggio
    Autorzy:
    Boczkowska, Kornelia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/593756.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    American experimental documentary film neo-modern aesthetics
    slow and contemplative cinema
    sublime cinema
    Godfrey Reggio
    Qatsi Trilogy
    filmowy neomodermizm
    wolne kino
    wzniosłe kino
    amerykański eksperymentalny film dokumentalny
    trylogia Qatsi
    Opis:
    The article analyzes the various ways in which Godfrey Reggio’s experimental documentary films, Koyaanisqatsi (1982), Powaqqatsi (1988) and Naqoyqatsi (2002), tend to incorporate narrative and visual conventions traditionally associated with neo-modern aesthetics of slow and sublime cinema. The former concept, defined as a “varied strain of austere minimalist cinema” (Romney 2010) and characterized by the frequent use of “long takes, de-centred and understated modes of storytelling, and a pronounced emphasis on quietude and the everyday” (Flanagan 2008), is often seen as a creative evolution of Schrader’s transcendental style or, more generally, neo-modernist trends in contemporary cinematography. Although predominantly analyzed through the lens of some common stylistic tropes of the genre’s mainstream works, its scope and framework has been recently broadened to encompass post-1960 experimental and avant-garde as well as realistic documentary films, which often emphasize contemplative rather than slow aspects of the projected scenes (Tuttle 2012). Taking this as a point of departure, I argue that the Qatsi trilogy, despite being classified as largely atypical slow films, relies on a set of conventions which draw both on the stylistic excess of non-verbal sublime cinema (Thompson 1977; Bagatavicius 2015) and on some formal devices of contemplative cinema, including slowness, duration, anti-narrative or Bazinian Realism. In particular, the images’ evocative oscillation between nostalgic neo-modernist natural and technological sublime might stem from its employment of extended shot duration subjected to slow motion as well as panoramic, accelerated and long panning shots enhanced by the atmospheric scores of Philip Glass.
    Przedmiotem artykułu jest próba przedstawienia i analizy wybranych środków artystycznych wykorzystanych w eksperymentalnych filmach dokumentalnych Godfrey’a Reggio, Koyaanisqatsi (1982), Powaqqatsi (1988) i Naqoyqatsi (2002), tradycyjnie związanych z estetyką tzw. kina wolnego (slow cinema) oraz wzniosłego (sublime cinema). Nurt slow-kina, definiowany jako “różnorodny gatunek ascetycznego kina minimalistycznego” (Romney 2010) i charakteryzujący się częstym użyciem “długich ujęć, zredukowanych i powściągliwych modułów narracji, oraz ekspozycją ciszy i codzienności” (Flanagan 2008), jest często postrzegany jako kreatywna ewolucja stylu transcendentalnego Schradera lub, szerzej, tendencji neomodernistycznych we współczesnej kinematografii (Syska 2014). Chociaż atrybuty tejże stylistyki analizowane jest głównie w dziełach wiodących przedstawicieli gatunku, takich jak Tarkowski, Bergman, Bresson, Antonioni czy też Sokurow, ich obecność dostrzegana jest również w eksperymentalnym, awangardowym oraz realistycznym filmie dokumentalnym (Flanagan 2012), który w większym stopniu kładzie nacisk na kontemplacyjne aniżeli wolne aspekty ukazywanych scen i motywów (Tuttle 2012). Tymczasem analiza materiału filmowego autorstwa Reggio pod względem ww. cech gatunkowych może prowadzić do wniosku, iż trylogia Qatsi, będąca atypowym przykładem slow-kina, dosyć wyraźnie wykorzystuje konwencje oparte zarówno na stylistycznym nadmiarze wzniosłego kina niewerbalnego (Thompson 1977; Bagatavicius 2015), jak i walorach kina kontemplacyjnego, takich jak spowolnione tempo, trwanie, anty-narracja czy też realizm typu Bazinowskiego.
    Źródło:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2016, 18; 219-253
    1641-9278
    Pojawia się w:
    Art Inquiry. Recherches sur les arts
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Nurturer Verbal Portrayal in Cinema: Narrative Analysis
    Autorzy:
    Berezhna, Marharyta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/23050988.pdf
    Data publikacji:
    2023-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo Adam Marszałek
    Tematy:
    female character
    psycholinguistic image
    qualitative analysis
    Beauty and the Beast
    The Twilight Saga
    Fifty Shades of Grey trilogy
    Opis:
    The research focuses on psycholinguistic analysis of a female cinematic archetype. The characters’ narratives are predominantly defined by the heroines’ archetype and personality; to a lesser extent by the context of the cinematic story. The study is based on Jung’s idea of the archetype as a repetitive image of the collective unconscious, common for different cultures, languages, and societies. Each archetype performs a certain function in the plot, predetermined by a number of constant motivations, defining the characters’ (verbal) behavior. Post-Jungian researchers have developed various typologies of psychological archetypes. Among the proposed repetitive images, one of the most recognized is the Great Mother / Caregiver / Nurturer, which is distinguished by care, protectiveness, devotion, and sacrifice. Maslow’s hierarchy of human needs serves as the basis for delineation of archetypes. Despite numerous changes in the representation of female characters in mass culture cinema, the Nurturer archetype (term by Schmidt, 2007; Cowden, LaFever, & Viders, 2013) stays essential and frequently exploited. This study focuses on the verbal representation of the Nurturer archetype in three top box office cinematic stories recreating the Beauty and the Beast motif, namely Beauty and the Beast (2017), The Twilight Saga (2008-2012), and Fifty Shades trilogy (2015-2018). The paper focuses respectively on the turns of Belle, Bella Swan, and Anastasia Steele, leading female protagonists representing the Nurturer archetype in the examined franchises. The founding idea of the present paper postulates that the verbal representation of the same archetype bears similar narratives, which mediate the heroines’ needs and motivations. The aim of the research is to establish the set of narratives, characteristic of the Nurturer archetype in contemporary cinematic stories. The Nurturer archetype is an altruistic, parental character, distinguished by protectiveness, compassion, and generosity. The Nurturer needs to care for the loved ones, which defines her narratives about providing food, comfort, safety, protection and reassurance, dependence, stability, love, and affection. The ‘virgin-beast trope’ predetermines the heroine’s narrative of a romantic relationship.
    Źródło:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe; 2023, 8(1); 47-56
    2543-9227
    Pojawia się w:
    Pomiędzy. Polonistyczno-Ukrainoznawcze Studia Naukowe
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Beckett’s Dystopian Trilogy, Part I: The Irrelevance of Godot
    Dystopijna trylogia Becketta, Część Pierwsza: O nieistotności Godota
    Autorzy:
    Gontarski, Stanley
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2129698.pdf
    Data publikacji:
    2021-12-30
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    Samuel Beckett
    Czekając na Godota
    genologia tekstu
    frenologia
    Waiting for Godot
    genetic criticism
    phrenology
    Opis:
    The article concentrates on a variety of textual alterations introduced to Samuel Beckett’s Waiting for Godot either in the process of translation by the author or by the third parties. In a close reading of these changes the article follows the philosophy of human degradation and connects it both with Beckett’s own ideas on the matter and with a broad cultural context of the epoch. Apart from this philological and cultural analysis, the article advances a thesis that the main theme of Beckett play is not necessarily the absence of Godot/God, or a figure of authority, but the fact of humanity slowly descending into stagnation, depletion of energy and hope as well as physical deprivation. Therefore the article offers an interesting study of Beckett from textual and cultural perspectives, but it also makes a contribution to the genetic criticism of his oeuvre.
    Autor analizuje szereg zmian wprowadzonych do tekstu dramatu Samuela Becketta Czekając na Godota, których dokonał autor tłumacząc tekst oraz inne osoby zajmujące się edycją manuskryptu sztuki. Opisując szczegółowo różnice między poszczególnymi wersjami manuskryptu, autor tłumaczy, w jaki sposób zmiany te wynikają z popularnych w tamtej epoce poglądów dotyczących degradacji człowieka i ludzkości. Artykuł kreśli zarówno zarys poglądów samego Becketta na te zagadnienia, jak i ogólne filozoficzne i kulturowe tło epoki. Obok tych genologicznych dociekań autor stawia tezę, że tematem sztuki Becketta jest w mniejszym stopniu nieobecności Godota, czy Boga, a w większym lęk wywołany wizją degradacji ludzkości, umierania i zaniku życiowych energii. Artykuł stanowi zatem przeglądowe omówienie stanowisk filozoficznych, które stoją za powstaniem Czekając na Godota, szczególnie monologu Lucky’ego, a także daje wgląd w historię edytowania tekstu sztuki.
    Źródło:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2021, 63, 4; 7-27
    1505-9057
    2353-1908
    Pojawia się w:
    Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Ethnography, Translation of Cultures and History in V. S. Naipaul’s India Trilogy, „The Loss of El Dorado” and „A Way in the World”
    Autorzy:
    Roy, Satarupa Sinha
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/653541.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
    Tematy:
    V. S. Naipaul
    travel writing
    ethnography
    history
    translation of cultures
    Opis:
    The genre of travel writing is not only informed by an interdisciplinary aesthetic but also involves the description of peoples and the translation/re-presentation/re-interpretation of cultures. This article provides important clues as to how ethnography can be made to function as a legitimate mode of cultural and literary criticism. In doing so, this article seeks to establish that just as the ethnographer’s systematic study of the Other entails the possibility of gaining knowledge about the self, the travel writer’s knowledge of the Other, too, can often lead to a veritable gain in consciousness. Representation of the past or of history so to speak, as well as of the present which springs from that history, form a major preoccupation in Naipaul’s travel writing. To construct the present which, as a temporal category, is fairly problematic insofar as it is ephemeral and ever-fleeting and cannot be described without referring to what was or has been, one must begin with what one believes to be an understanding of the past – of history, per se. This study demonstrates how intensely emotional encounters with pastness inform the ways in which history is developed and narrativized within the discursive field of travel writing.
    Źródło:
    Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre; 2018, 5, 1; 32-42
    2353-6098
    Pojawia się w:
    Analyses/Rereadings/Theories: A Journal Devoted to Literature, Film and Theatre
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dehumanizing Discourses: Margaret Atwood’s MaddAddam Trilogy on Post-Humans
    Dehumanizujące dyskursy. Trylogia MaddAddam Margaret Atwood o post-ludziach
    Autorzy:
    Poręba, Izabela
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/32062498.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Margaret Atwood
    istoty nie-ludzkie
    postkolonializm
    dzieciństwo
    MaddAddam
    animalizacja
    Opis:
    This paper examines four discursive strategies: colonizing, animalizing, infantalizing and (plant) vegetative that characters in Margaret Atwood’s MaddAddam trilogy use to name the Crakers, post-humans with modified DNA structure. In discussing them, I expose a dehumanizing effect this seemingly neutral processes of naming and describing have. The interpretative findings discussed in this paper constitute a response to largely anthropocentrically oriented extensive criticism on Atwood’s writing. By questioning the neutrality of the narrative through a postcolonial reading of the trilogy, I argue that MaddAddam challenges the divisions between human and non-human. The paper investigates whether these dehumanizing discursive tactics of animalization, colonization, infantilism or vegetation, which are fundamentally oppressive, can become a means of resistance.
    Źródło:
    Przestrzenie Teorii; 2023, 39; 195-219
    2450-5765
    Pojawia się w:
    Przestrzenie Teorii
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “[A] window into the city’s underlying fabric”: Bouncing at the edge of the global metropolis in William Gibson’s Bigend Trilogy
    Balansowanie na krawędzi (w) globalnej metropolii w Trylogii Bigend Williama Gibsona
    Autorzy:
    Nikiel, Julia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1878732.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    globalizacja
    metropolia
    przestrzeń przepływów
    homogenizacja
    Imperium
    miasto krawędzi
    American Dream
    globalization
    metropolis
    space of flows
    homogeneity
    Empire
    edge city
    Opis:
    Artykuł poddaje analizie opisy zglobalizowanego krajobrazu miejskiego w Trylogii Bigend Williama Gibsona (Pattern Recognition (2003), Spook Country (2007), Zero History (2010)) i stawia tezę, że w socjoekonomicznej rzeczywistości trylogii globalna metropolia nie tylko wspiera procesy zachodzące w przestrzeni przepływów, ale także pełni rolę „globalnego bramkarza”, strzegąc dostępu do struktur globalnych w imię tzw. selektywnej (w)łączności. W pierwszej kolejności artykuł prezentuje Gibsonowskie miasto globalne jako węzeł komunikacyjny oraz pierwszą linię frontu w starciu między globalizacją i lokalnością. Z racji swojego strategicznego położenia w usieciowionej przestrzeni przepływów, miasto współuczestniczy we wszystkich (często negatywnych) procesach globalnych. Zmieniający się pod wpływem tych procesów krajobraz miejski zwiastuje rosnące ujednolicenie krajobrazu globalnego. Następnie artykuł przyrównuje globalną metropolię do „miasta krawędzi” Joela Garreau. Jak kiedyś miasta krawędzi, tak dziś megamiasto zwodzi propagandą sukcesu; możliwości, które oferuje są jednakże dostępne tylko dla nielicznej, uprzywilejowanej mniejszości.
    In the article, I examine the descriptions of the globalized urban landscape found in William Gibson’s Bigend Trilogy (Pattern Recognition (2003), Spook Country (2007), Zero History (2010)) and argue that in the socioeconomic reality Gibson projects the global metropolis functions as both a global facilitator and a global bouncer acting on the premise of selective inclusiveness. In the article, I first argue that in the Bigend Trilogy cities act as the enablers (or enforcers) of the global flows, and, what is often overlooked, are thus complicit in all the grounding (and often villainous) processes of globalization. Subsequently, I develop some critics’ ideas about Gibson’s presentation of the urban consequences of global exchange, and conclude that in the trilogy global metropolises are the frontline for the confrontation of globalization and local idiosyncrasies, and portend the advancing global homogenization. Finally, I compare Gibson’s analyses of the post-millennial metropolis and the 20th-century edge city. Just like once edge cities, I propose, the global metropolis prides itself as the new Territory of American civilization; the opportunity it offers, Gibson illustrates, is, however, equally illusory and reserved only for the privileged minority.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2016, 64, 11; 187-195
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    EAST ASIA, THE RESTORATION OF MEMORIES AND NARRATIVE OF RETURN
    AZJA WSCHODNIA, NARRACJA POWROTU ORAZ PRZYWRACANIE PAMIĘCI
    Autorzy:
    RYU, Suyun
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040177.pdf
    Data publikacji:
    2019-11-12
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    Hwang Seok-yeong
    The Old Garden (2000)
    The Guest (2001)
    Sim-Cheong (2003)
    Galmoe
    The Sincheon Massacre
    Simcheong-Jeon
    Return Trilogy
    Trylogia Powrotu
    Stary ogród (2000)
    Gość (2001)
    Masakra w Sincheon
    Opis:
    In the early 2000s, Hwang Seok-young published three full-length novels. They were The Old Garden (2000), The Guest (2001) and Sim-Cheong (2003). The return trilogy attracted much attention in that they were works that informed Hwang Seok-yeong’s return to the Korean literary world. He visited North Korea in 1989 and exiled in Germany until 1993. He was imprisoned shortly after returning home in 1993 and imprisoned until 1998. Conflict and anguish due to his personal history overlap in the three works. It was the thematic focus of ‘return’. ‘Return’ is not simply returning. Above all, it is an encounter with ‘self-absence’ and is the most positive return to think of ‘today’. Furthermore, the final goal is to reconcile with the present. Therefore, the three long-time narratives he published were Hwang Seok-young’s return process as a writer.
    Hwang Seokyeong opublikował na początku wieku XXI trzy powieści: Stary ogród (2000), Gość (2001) oraz Sim-cheong (2003). Powieści te prezentowały powrót Hwang Seok-yeonga do świata twórczości literackiej, stąd przykuły uwagę czytelników jako trylogia powrotu. Hwang był w 1989 roku w Korei Północnej a następnie aż do roku 1993 przebywał na wygnaniu w Niemczech. Krótko po powrocie do kraju w 1993 został uwięziony na pięć lat. Powieści te przesycone są konfliktem i udręką spowodowanymi osobistymi doświadczeniami. To właśnie stało się motywem przewodnim ‘powrotu’. ‘Powrót’ nie polega jedynie na ponownym przybyciu – jest to przede wszystkim zetknięcie się z własną ‘nieobecnością’, skłania także do pozytywnego podejścia do ‘dzisiaj’. Celem jest przecież pogodzenie się z teraźniejszością. Te trzy powieści obrazują proces powrotu  Hwang Seok-yeonga do twórczości literackiej.
    Źródło:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2019, 5; 37-56
    2449-7444
    Pojawia się w:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies