Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Theory of Art" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
The Key to M. K. Ciurlioniss Synthesis of the Arts
Klucz do syntezy sztuki M. K. Ciurlionisa
Autorzy:
Siechowicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/707103.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Ciurlionis
music
painting
theory of art
muzyka
malarstwo
teoria sztuki
Opis:
Muzyczny tytuł jednego z najsłynniejszych obrazów litewskiego malarza i kompozytora Mikołaja Konstantego Ciurlionisa (1875–1911) – Fugi – przyczynił sie do wielu jego interpretacji, których autorzy starali sie odniesc muzyczna idee fugi do wykreowanej przez Ciurlionisa malarskiej rzeczywistosci. Interpretacje te czesto rónia sie od siebie jedynie w szczegółach, czasem jednak dotycza kwestii podstawowych. adna z rozwaanych przez badaczy interpretacji nie jest jednak satysfakcjonujaca. Autor przedstawia róne moliwosci patrzenia na obraz Ciurlionisa: przez spojrzenia Dorothee Eberlein, Vladmira Fedotova, Jacka Szerszenowicza, Petera Vergo, Genovaitë Kazokas i Eero Tarastiego, by na koniec zaproponowac własne, róniace sie od poprzednich. Wykazuje te zwiazek malarskiej Fugi z Fuga op. 34 skomponowana przez Ciurlionisa w pół roku po ukonczeniu obrazu. Zwiazek ten opiera sie na pokrewienstwie tematycznym (w sensie formalnym) – oba dzieła osnute sa wokół tej samej idei, scislej – wokół tego samego uprzywilejowanego punktu ciekosci kompozycji, a w utworze muzycznym zostaje wykorzystany jako kształt melodii tematu. Ciurlionis tworzy wiec dwa całkowicie autonomiczne dzieła, wychodzac od tej samej idei. W tym spostrzeeniu kryje sie klucz do zrozumienia sposobu, w jaki artysta starał sie rozwiazac problem syntezy sztuk. Rozpoczynał od linii, która jawiac sie raz jako malarski kontur, raz jako dzwieczna melodia, stanowiła wspólny mianownik dla obu sztuk. Opierajac sie na tej linii kształtował forme dzieła jako skonczonej całosci, nadajac obrazom rygor klasycznych form muzycznych, jednoczesnie respektujac własciwe tylko dla malarstwa prawa percepcji wzrokowej. Nie układał malarskich kompozycji na wzór muzyki, ale tworzył je tak, jakby komponował – na sposób podobny do muzycznego. Dlatego te element przedstawieniowy w malarstwie Ciurlionisa zostaje podporzadkowany wzajemnym zalenosciom miedzy barwami a konturami płaszczyzn wypełniajacych przestrzen jego obrazów.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2013, 38; 59-70
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Concept of Art and Works of Art in the Theory of Art and in the Restoration Industry
Pojęcie sztuki i działa sztuki w teorii sztuki i konserwacji
Autorzy:
Orlenko, Mykola
Ivashko, Yulia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/593899.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
sztuka
dzieło sztuki
restauracja
kryteria określenia
art
work of art
restoration industry
criteria for determination
Opis:
Jawne i ukryte procesy społeczno-polityczne we wszystkich epokach dziejowych miały bezpo¬średni wpływ na działalność artystyczną. Poczynając od pierwszej dekady XX wieku stopniowej transformacji ulega znaczenie terminu «sztuka» oraz «dzieło sztuki». Od tego momentu sztuka nie zawsze jest postrzegana w związku z kategorią piękna. Zaszły także zmiany związane z dobo¬rem artefaktów artystycznych. Proces tworzenia odbywa się stopniowo, poprzez transformację zaobserwowanego zjawiska lub bodźca, a następnie ulega żywiołowej zmianie przy pomocy odpowiednich środków i twórców. Później staje często zjawiskiem społecznym i zajmuje pewną niszę w życiu kulturalnym społeczeństwa. Sztuka zatem jest także środkiem edukacji społeczeń¬stwa, rozwijającym się zgodnie z zasadami estetyki. Przemysł związany z restauracją dzieł sztuki jest dość konserwatywny. Przestrzega kryteriów definiowania dzieła sztuki, jego zachowania i reprodukcji. Rozwinął się w XX i XXI wieku, a renowacja obejmuje dziś nie tylko malarstwo, malowidła ścienne, rzeźbę, a również meble, tkaniny itp.
At all times, art has quickly responded to the evident and concealed socio-political processes in the society. Starting from the first decades of the twentieth century, the semantic meaning of the terms “art” and “work of art” gradually has changed; art does not always refer to the category of beauty, and therefore the criteria for the selection of artefacts to works of art also has changed. The transformation of the phenomenon into art occurs gradually: first it arises spontaneously, then specific genres and professionals appear, then it becomes a social pheno¬menon and holds a particular niche in the cultural life of society. So, art should be a means of educating society, which develops according to the laws of aesthetics and composition, and in this case, the elemental phenomenon becomes an artistic phenomenon. The restoration industry is quite conservative; it adheres to the criteria for defining a work of art and the basics of preserving and reproducing a work of art that developed during the 20th and 21st centuries, in which restoration includes painting, murals, sculpture, carving, iconostasis, furniture, fabrics.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2019, 21; 171-190
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Beginnings of Art History and Connoisseurship Studies in Ancient China
Początki naukowej myśli o sztuce i zabytkoznawstwa w starożytnych Chinach
Autorzy:
Łakomska, Bogna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1887208.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
starożytne Chiny
historia sztuki
teoria sztuki
zabytkoznawstwo
kaligrafia
ancient China
art history
theory of art
connoisseurship studies
calligraphy
Opis:
Artykuł przedstawia historię kształtowania się myśli o sztuce i antykach w dawnych Chinach, począwszy od czasów dynastii Wei i Jin po wczesny okres dynastii Song. Celem niniejszego tekstu jest prezentacja zarówno teoretycznych koncepcji na temat malarstwa i kaligrafii pisanych przez artystów i uczonych-urzędników w różnych okresach, jak również przedstawienie rodzącego się zainteresowania zabytkoznawstwem. Artykuł pokazuje, w jaki sposób studia nad teorią sztuki ulegały zmianie, osiągając większy stopień dojrzałości w połowie IX wieku n.e., tj. w momencie, kiedy Zhang Yanyuan napisał „Rejestr Słynnych Malarzy wszystkich Dynastii”, dając tym samym asumpt do kolejnych studiów nad sztuką.
The article presents a history of creating thoughts on art and antiquities in ancient China starting from the Wei and Jin dynasties and ending at the early Song dynasty. The goal of this paper is to present theoretical concepts on painting and calligraphy written by artists and literati scholars in different times, as well as the beginnings of interests in connoisseurship. The article presents, how studies on art theory have changed, achieving higher level of maturity in half of the 9th century, i.e. when Zhang Yanyuan wrote “A Record of the Famous Painters of All Dynasties” giving the same a rise to further studies on art.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2014, 62, 9; 103-124
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards the Theory of the Naïve Art – Grgo Gamulin and the Understanding of Modernism
Autorzy:
Mance, Ivana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909528.pdf
Data publikacji:
2019-12-20
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Grgo Gamulin
Croatia
naïve art
modernism
art theory
art historiography
Opis:
The article presents the theory of naïve art of the Croatian art historian Grgo Gamulin (1910–1997), which he developed in a number of texts written from early 1960s. In his theory, Gamulin tried to explain the phenomenon of naïve art on the basis of the modernist paradigm by applying the type of argumentation that is characteristic for the discourse of high-modernity. Gamulin’s postulates on the naïve can be summarised with a few basic lines of speculation. First of all, Gamulin claims that the phenomenon of the naïve was epistemologically possible only in the context of modernism, and that it should therefore be considered an equally valuable movement of contemporary art. However, in order to defend its authenticity, he began adhering to the ab ovo theory, the notion that naïve art does not arise as a cumulative result of the historical development of art, but that it ontologically precedes that development. The naïve artist, according to Gamulin, always starts from the beginning, independent of events in the art world, and immune to influences. A naïve artist is therefore necessarily authentic, or rather original: not having any role models, he develops an individual style, independently building his own visual arts language. Gamulin further posits that the visual arts language of the naïve is not based on a naive imitation of reality, or mimesis, but on an instinctive, spontaneous symbolisation of subjective experience, and as such is completely autonomous in relation to the laws of reality, i.e. it is ontologically grounded in the artist’s imagination. Finally, in an effort to explain the social significance of naïve art, Gamulin interprets the emergence of the naïve in the context of the culture of modernism as compensation – a supposedly naïve attitude to aesthetic norms, as well as an imaginarium that evokes “lost spaces of childhood,” necessarily functions as a therapeutic substitute for the alienation of art and the modern life in general. As such, Gamulin’s theory vividly testifies to the character of naïve art as a phenomenon that is constitutive of the culture of modernism, but that also reflects a number of contemporary polemics and split opinions, not only on the topic of the naïve but of modernism as a whole. The split of opinions on naïve art, especially with regard to its genesis, partly reflects the positions of the so-called conflict on the left, discussions that were taking place between the interwar period and early 1950s with the aim of defining the relationship of leftist ideology to modernism, or rather the relationship between the values of socially-critical engagement and aesthetic autonomy. The discussion on the naïve, however, experienced a certain changing of sides– Grgo Gamulin, a one-time advocate for socialist realism, began supporting naïve art and thus rose to the defence of basically liberal understanding of modernism, while former opponents of socialist realism denounced the phenomenon of the naïve as ideologically inconsistent and aesthetically doctored. In conclusion, Gamulin’s theory, as well as the entire polemic around naïve art that was taking place during the 1960s and which the theory necessarily ties in with, demonstrates the complex contextual reality of a seemingly integral modernist paradigm, illustrating the confrontation of positions that is by no means peculiar to Yugoslav society.
Źródło:
Artium Quaestiones; 2019, 30; 191-209
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
“The Judgment of Hercules”. Shaftesbury at the Crossroads of Art Theory
„Sąd Herkulesa”. Shaftesbury na rozstajnych drogach historii sztuki
Autorzy:
Jaźwierski, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082092.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
art theory
aesthetic theory
literary theory
18th Century British aesthetics
18th Century French Art Theory
18th Century moral philosophy
neoclassicism
aesthetic experience
Opis:
In the early 18th century, British art theory was an almost virgin field, open to inevitable influences from the continent. Anthony Ashley Cooper, the Third Lord of Shaftesbury, who devoted the last years of his life to various problems of art, made an attempt to create the first serious theory of art in England. In this article, I try to show that Shaftesbury was faced with the need to choose between two competing approaches to art widespread in France at the turn of the century: the traditional approach, based on the poetic understanding of painting, the essence of which was history and its moral meaning, and the new one, proposed by Roger de Piles, based on the action of color and light and shade, which create a comprehensive visual effect independent of the story presented in the picture. Shaftesbury took a traditional approach, driven by moral fears and rather reluctant to make sensual pleasure the goal of art. At the same time, he appropriated the key concepts of Roger de Piles: the pictorial unity and the whole picture, ignoring the ideas associated with them. This should be understood as a half-measure that allowed him to modernize the language of art without the danger of compromising the moral importance of painting.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 31-40
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Temptation, Resistance, and Art Objects: On the Lack of Material Theory within Art History before the Material Turn
Autorzy:
Krispinsson, Charolotta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/909475.pdf
Data publikacji:
2019-05-07
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Niccolò di Pietro Gerini
the material turn
art historiography
connoisseurship
visual culture studies
new art history
fetishism
Opis:
Niccolò di Pietro Gerini's painting “The Temptation of Saint Anthony” (1390-1400) serves as a point of departure for this essay. It depicts Saint Anthony during a lapse of self-control as he attempts to resist an alluring mound of gold. Since the mound is in fact made of genuine gold leaves applied to the painting's surface, it works both as a representation of temptation as well as an object of desire affecting the beholder. The aim of this essay is to explore different approaches to materiality before the material turn within the art history discipline by examining two opposing directions within the writing and practice of art history:  the tradition of connoisseurship; and the critique of the fetish within the theoretical apparatus of new art history and visual culture studies of the 1980s and 90s. As an expression of positivism within art history, it is argued that connoisseurship be considered within the context of its empirical practices dealing with objects. What is commonly described as the connoisseur's “taste” or “love for art” would then be just another way to describe the intimate relationship formed between art historians and the very objects under their scrutiny. More than other humanist disciplines, art history is, with the possible exception of archaeology, an object-based discipline. It is empirically anchored in the unruly, deep sea of objects commonly known as the history of art. Still, there has been a lack of in-depth theoretical reflection on the materiality of artworks in the writings of art historians before the material turn. The question however, is not ifthis is so, but rather, why?In this essay, it is suggested that the art history discipline has been marked by a complicated love-hate relationship with the materiality of which the very objects of study, more often than not, are made of; like Saint Anthony who is both attracted to and repelled by the shapeless mass of gold that Lucifer tempts him with. While connoisseurship represents attraction, resistance to the allure of objects can be traced to the habitual critique of fetishism of the first generations of visual culture studies and new art history. It reflects a negative stance towards objects and the material aspect of artworks, which enhanced a conceived dichotomy between thinking critically and analytically in contrast to managing documents and objects in archives and museum depositories. However, juxtaposing the act of thinking with the practice of manual labour has a long tradition in Western intellectual history. Furthermore, it is argued that art history cannot easily be compared to the history of other disciplines because of the simple fact that artworks are typically quite expensive and unique commodities, and as such, they provoke not just aesthetic but also fetishist responses. Thus, this desire to separate art history as a scientific discipline from the fetishism of the art market has had the paradoxical effect of causing art historians to shy away from developing methodologies and theory about materiality as an act of resistance. 
Źródło:
Artium Quaestiones; 2018, 29; 5-23
0239-202X
Pojawia się w:
Artium Quaestiones
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shaftesbury’s Dictionary of Terms of Art
„Dictionary of Terms of Art” – Słownik pojęć teoretycznych-artystycznych Shaftesbury’ego
Autorzy:
Kern, Ulrike
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082091.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
art theory
aesthetic theory
literary theory
18th Century British aesthetics
vocabulary of art theory and art history terms
aesthetic experience
Opis:
This article discusses Shaftesbury’s fragmentary ‘Dictionary of art terms’, an appendix to the unfinished Plastics, and its relevance in establishing an aesthetic and moral art theory in Britain. The article argues that, although the ‘Dictionary’ is rudimentary, it already reveals enough information to assess it as an important document of English art philosophy. Given that Shaftesbury’s dictionary project was the first English attempt to produce a theoretical art dictionary, it is discussed in the light of traditions of the art dictionary in this country. The study clarifies notions of the dictionary’s art terms through comparative analyses with the use of the words in the aesthetic discourses in the Plastics. It looks at Shaftesbury’s creation of novel words based on classical literature and his use of contemporary literary sources which was partly ambivalent, for fear that only words were transferred from their original context but no ideologies that the author disapproved of. With the help of exemplary discussions of Shaftesbury’s art vocabulary, the study illustrates the shaping of an aesthetic vocabulary in England.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 19-29
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kazimierz Twardowski and the literary and artistic community of Lwów until 1939
Kazimierz Twardowski a środowisko literacko-artystyczne Lwowa do 1939 roku
Autorzy:
Sadkowska, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088193.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
Polish criticism of literature and art in the early 20th century
philosophy and theory of literature and art
Lwów (Lviv)
Kazimierz Twardowski (1866–1938)
krytyka literacka
teoria naukowej krytyki literackiej i artystycznej
filozofia Kazimierza Twardowskiego
Lwów
Opis:
This article douments the impact of Kazimierz Twardowski's philosophy and scientific methodology on the criticism of literature and art criticism produced in Lwów between c. 1900 and 1939.
Źródło:
Ruch Literacki; 2019, 6; 647-655
0035-9602
Pojawia się w:
Ruch Literacki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between Practice and Theory. Comments on the Specificity of Art History and Art Education in Poland and Ukraine
Między praktyką a teorią. Uwagi o edukacji artystycznej i z zakresu historii sztuki w polsce i na Ukrainie
Autorzy:
Gryglewski, Piotr
Chernyshev, Denys
Kashchenko, Oleksandr
Shilo, Alexander
Ivashko, Yuliа
Dmytrenko, Andrii
Ivashko, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041826.pdf
Data publikacji:
2021-11-25
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
art theory
artistic education
teaching methodology
history of art
Łódź
Kiev
teoria sztuki
edukacja artystyczna
metodologia nauczania
historia sztuki
Kijów
Opis:
Changes taking place in the area of artistic practice happen in parallel with transformations in the social area. Artistic and architectural activity coexists with theoretical reflection in the field of art. Changes of this kind also translate into assumptions that guide research in the area of art history. Contemporary art is characterized by dynamic changes and re-evaluations, in which practice and theory are intertwined. The nature of these phenomena is also a challenge on the level of academic education dealing with the subject of art, architecture and art history. The specificity of the analyzed phenomena makes it necessary to combine theoretical knowledge with broadly understood practice in this process. The aesthetic premises of contemporary art are widely used in the process of artistic education. An example of this can be activities undertaken by the Kiev National University of Construction and Architecture (KNUCA). Successive lecturers at this university have consistently combined theory with creative practice in the educational process. These premises have found application in architectural design that uses plastic elements. The ties between theory and practice are also inherently inscribed in the history of the history of art department at the University of Lodz. It was largely influenced by the specificity of Łódź as an artistic center in which, very early, before World War II, there was an interest in modern art at the level of theory, practice and museology. This attitude was also close to the academic activity of prof. G. Sztabiński who successfully combined in-depth aesthetic and theoretical reflections with the experiences of an artistic practitioner
Przemiany zachodzące w obszarze praktyki artystycznej dokonują się równolegle z przekształceniami w obszarze społecznym. Plastyczna i architektoniczna aktywność współistnieje z refleksją teoretyczną z zakresu sztuki. Zmiany tego rodzaju przekładają się również na założenia jakimi kierują się badania z obszarów historii sztuki. Współczesna sztuka charakteryzuje się dynamicznymi przemianami i przewartościowaniami, w których przeplata się praktyka i teoria. Charakter tych zjawisk jest wyzwaniem również na poziomie edukacji akademickiej podejmującej tematykę sztuki, architektury czy historii sztuki. Specyfika analizowanych zjawisk wpływa na konieczność łączenia w tym procesie wiedzy teoretycznej z szeroko pojmowaną praktyką. Estetyczne założenia sztuki współczesnej są szeroko wykorzystywane w procesie edukacji artystycznej. Przykładem tego mogą być działania podejmowane w ramach Kijowskiego Narodowego Uniwersytetu Budownictwa i Architektury (KNUCA, Kyiv Civil Engineering Institute). Kolejni wykładowcy tej uczelni konsekwentnie w procesie edukacyjnym łączyli założenia teoretyczne z praktyką twórczą. Założenia te znalazły zastosowanie w projektowaniu architektonicznym, wykorzystującym elementy plastyczne. Związki teorii i praktyki są immanentnie wpisane również w dzieje historii sztuki na Uniwersytecie Łódzkim. Duży wpływ na to miała specyfika łódzkiego ośrodka, w którym bardzo wcześnie, już przed II wojną światową, pojawiło się zainteresowanie sztuka nowoczesną, na poziomie teorii, praktyki i muzealnictwa. Taka postawa była też bliska aktywności akademickiej prof. G. Sztabińskiego, który pogłębione refleksje estetyczno-teoretyczne w udany sposób łączy z doświadczeniami artysty praktyka.
Źródło:
Art Inquiry. Recherches sur les arts; 2021, 23; 168-190
1641-9278
Pojawia się w:
Art Inquiry. Recherches sur les arts
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Shaftesbury V. Richardson: a Counterfactual Exercise
Shaftesbury Versus Richardson: Ćwiczenie Kontrfaktyczne
Autorzy:
Mount, Harry
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082085.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
art theory
social history of art
aesthetic theory
18th Century British aesthetics
taste
beginnings of art history
neoclassicism
Opis:
This article considers what might have happened had the 3rd Earl of Shaftesbury lived long enough to see his planned book of art theory, Second Characters, into publication. It suggests that Second Characters would have challenged, and perhaps supplanted, Jonathan Rich- ardson the Elder’s Theory of Painting (1715) as the first substantial and original British contribution to the theory of art. Much of the article consists of a comparison between Richardson’s Theory of Painting and the ‘Plasticks’ section of Second Characters, for which Shaftsbury’s notes survive. This comparison suggests that the theory of painting which Shaftesbury would have offered to his compatriots would have dif- fered from that offered by Richardson in certain important respects. Primarily addressing his text to his fellow aristocratic patrons rather than to painters, Shaftesbury’s vision for the future of British art was both more high-minded and more narrow than that offered by Richardson. For Shaftesbury the moral subject matter of painting was all-important, and the artistic traits he most admired, including historical subjects, grandeur of scale and austerity of style, were those he saw as best placed to transmit that moral subject matter. Richardson, by contrast, was for more tolerant of the extant British taste for portraits and more sensual styles and offered a theory of art which was in part formalist. The article also stresses the importance of the equation Shaftesbury made between the social and political health of a society and the quality of its art, and suggests that had Second Characters been published at the time when it was written we might now consider Shaftesbury, rather than Winckelmann, as the father of the social history of art. The article ends by considering two possible outcomes had Second Characters been published in the early eighteenth century, in one of which it had a profound impact on British art and British attitudes to art, and in the other of which Shaftesbury’s refusal to compromise with current British tastes condemned his text to no more than a marginal status.
Autor rozważa, co mogłoby się stać, gdyby trzeci hrabia Shaftesbury żył na tyle długo, aby ujrzeć publikację swojej planowanej książ- ki z teorii sztuki, Second Characters. Sugeruje, że Second Characters zakwestionowałyby i być może zastąpiłyby Theory of Painting (Teorię malarstwa) Jonathana Richardsona starszego (1715) jako pierwszy znaczący i oryginalny brytyjski wkład w teorię sztuki. Dużą część swych rozważań autor poświęca na porównanie Theory of Painting Richardsona i tekstu Plasticks z Second Characters, do którego zachowały się notatki Shaftesbury’ego. Porównanie to pozwoliło na wysunięcie tezy, że teoria malarstwa, którą Shaftesbury zaproponowałby swoim rodakom, różniłaby się pod pewnymi względami od tej przedstawionej przez Richardsona. Shaftesbury, zwracając się przede wszystkim do arystokratycznych mecenasów, a nie do malarzy, miał wizję przyszłości sztuki brytyjskiej bardziej wzniosłą, ale równocześnie bardziej zawężoną niż ta zaproponowana przez Richardsona. Dla Shaftesbury’ego najważniejsza była moralna tematyka w malarstwie, najbardziej cenił tematy historyczne, które najlepiej było pokazywać w dużej skali i z zastosowaniem surowego stylu. Richardson natomiast był bardziej tolerancyjny wobec brytyjskiego upodobania do portretów oraz zmysłowego malarstwa i proponował teorię sztuki, która była po części formalistyczna. Autor podkreślił również znaczenie zrównania przez Shaftesbury’ego zdrowia społecznego i politycznego społeczeństwa z jakością jego sztuki oraz wysunął przypuszczenie, że gdyby Second Characters zostały opublikowane w czasie, gdy powstały, mogliby- śmy teraz uznać Shaftesbury’ego, a nie Winckelmanna za ojca społecznej historii sztuki. Artykuł kończy się założeniem dwóch możliwych skutków opublikowania Second Characters na początku XVIII w. – jednym mógł być silny wpływ na brytyjską sztukę i brytyjski stosunek do sztuki, drugim zaś mogłaby być marginalizacja tego tekstu z powodu bezkompromisowego podejścia Shaftesbury’ego do ówczesnych gustów brytyjskich.
Źródło:
Rocznik Historii Sztuki; 2020, 45; 5-17
0080-3472
Pojawia się w:
Rocznik Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reimagining Imagia. Neurocognitive Theory of Image Revisited With the Consciousness Studies Perspective
Autorzy:
Wierzchoń, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2124327.pdf
Data publikacji:
2022-02-12
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
image
theory of image
neuroesthetics
art experience
consciousness
Opis:
Imagia. Towards a neurocognitive theory of image (Francuz, 2013) defines art perception as a synthesis between acts of perception and visual imagination limited by attentional constraints. The majority of empirical evidence the author referred to in the book focuses on visual processing, attention, and aesthetic judgements. Nevertheless, other mechanisms involved in the subjective experience formation undoubtedly also plays a role in the perception of art. Thus, it seems worth complementing the fundaments of the neurocognitive theory of image with consciousness literature. The research in this domain often reminds us that we see much more than is presented. Our conscious perception is modified, extended, and enriched due to multiple mechanisms, such as prediction, integration, or learning. Here, I review selected examples of work from the consciousness literature to illustrate this claim. Furthermore, I discuss this work in the context of art perception. Finally, I reconstruct the model proposed by Francuz and offer its extension that accounts for the aspects covered by the original work and those addressed in this paper.
Źródło:
Roczniki Psychologiczne; 2021, 24, 3-4; 383-392
1507-7888
Pojawia się w:
Roczniki Psychologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards a General Theory of Fighting Arts
Autorzy:
Cynarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031740.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
PPHU Projack Jacek Wąsik
Tematy:
anthropology
combat sport
fighting art
martial art
physical culture
Opis:
Introduction: The fighting arts are an interesting area for researchers from many scientific disciplines around the world. Scientific investigations need to choose appropriate theory, language and methods. The first theory that gives us a special language is the Humanistic Theory of Martial Arts, HTMA. The second is the Anthropology of Martial Arts, AMA. The problem considered in this study is how we should study the martial arts & combat sports & systems, or ‘combatives’; what theoretical framework should we use. It is the author’s proposal for a scientific perspective which should be useful; an elaboration the Humanistic Theory of Martial Arts (HTMA) and definitions, the General Theory of Fighting Arts (GTFA), and the Anthropology of Martial Arts. Methodology: Participant observation, and qualitative content analysis of the literature were used. Methodology of research (in the area of the fighting arts) was also analyzed. Results and Discussion: General Theory of Fighting Arts – GTFA. In the GTFA we can study and explain a broad area of fighting arts and the related problems. These are: 1. Cultural areas of martial arts & combat sports & combat systems (according to AMA and HTMA); 2. Teaching concepts (technical and tactical issues), combat strategy (for self-defence and in combat sports), aspects of real fighting – interdisciplinary; 3. Bio-technical issues – from the perspective of sports sciences. The Research methodology for traditional East Asian martial arts requires its own practice and a high level of sophistication – at best, in more than one martial art. It is a qualitative method of participant observation associated with the experience of metaphysical dimensions. This special method is the ‘shugyo’ (Jap. shūgyō) – psychophysical study and experience from practicing psycho-physical systems. Michael Maliszewski was one of first researchers using this method. Conclusion: The GTFA is the sum of HTMA (humanistic, social and cultural issues), AMA (philosophical, cultural and biological approaches), and a part of Sport Sciences, for coaching, bio-technical and bio-medical issues, the methodology of teaching, etc. The GTFA now created should give us the opportunity to research and explain complicated problems of fighting arts, according to this new, holistic paradigm.
Źródło:
Physical Activity Review; 2017, 5; 83-90
2300-5076
Pojawia się w:
Physical Activity Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Book Review. Oring, Elliot (2016). Joking Asides: The Theory, Analysis and Aesthetics of Humour. University Press of Colorado.
Autorzy:
Mazzocconi, Chiara
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143105.pdf
Data publikacji:
2017-11-21
Wydawca:
Krakowskie Towarzystwo TERTIUM
Tematy:
Review
Oring
Appropriate Incongruity
GTVH
Incongruity Theory
Relief Theory
Freud
Blending Theory
Framing Humour
Bening Violation Theory
Evolution
Art
Opis:
Joking Asides: The Theory, Analysis and Aesthetics of Humour is a collection of twelve essays on humour, and more specifically on jokes, written by Elliot Oring, professor emeritus of anthropology and folklorist. In this review, I try to present his work, briefly sketching the author’s main positions and critiques about others’ work and the state of the art on humour research. I would strongly recommend such reading both to scholars and students willing to acquire a broad perspective on humour research and to be exposed to exemplary and acute critical reasoning ideal for inspiring new paths that humour research could take trying to solve the many questions still open after thousands of years.
Źródło:
The European Journal of Humour Research; 2017, 5, 3; 101-103
2307-700X
Pojawia się w:
The European Journal of Humour Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Guerrilla Girls: Invisible Sex in the Field of Art
Autorzy:
Maniak, Katarzyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/485500.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Tematy:
Guerrilla Girls
art activism
feminism theory
intersectional feminism
sex
discrimination
Opis:
The article focuses on an artist and activist collective Guerrilla Girls, created in 1985 in order to fight discrimination in the art field. It presents the group’s strategies, using selected actions as examples. The article is also a critical analysis of the collective’s achievements in the context of feminist theories, especially one concerning the relations between feminism and issues of race and ethnicity. The author is also interested in the connections between members of the group and the art system, as well as questions on sexism in the contemporary art field, after 30 years of Guerrilla Girls’ existence.
Źródło:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione; 2018, 13; 87-95
2081-3325
2300-5912
Pojawia się w:
Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia de Arte et Educatione
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies