Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Sirutavičius, Marius" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
The Phenomenon of Clientage and the Organisation of Diplomatic Activities in the Grand Duchy of Lithuania of the Second Half of the Sixteenth Century
Autorzy:
Sirutavičius, Marius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695703.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Grand Duchy of Lithuania
Radziwill family
patron-client relationship
early-modern diplomacy
sixteenth century
Opis:
Researchers of the sixteenth-century European diplomacy discuss diplomatic networks and daily life activities of ambassadors conditioned by the development of residential diplomacy. At the same time, historians of the Polish-Lithuanian Commonwealth study diplomatic phenomena of a different kind since a resident mission system was not developed in Poland-Lithuania. The practice of temporary legations persisted and led to the development of distinctive features of envoys’ diplomatic activities during their missions. It also is possible to see different circumstances when looking into the question of the professionalization of Polish-Lithuanian diplomats and their personal qualities relevant to their diplomatic missions. The study of this problem reveals that, in the case of the Grand Duchy of Lithuania, a relatively strong patron-client relationship occurred as well as close links between the patronage system and organisation of diplomatic activities. Research into the practice of assigning envoys to diplomatic missions makes it possible to establish that almost all lower-rank envoys between the midand last decade of the sixteenth century were clients of the Radziwill family, dominating the political life of the Grand Duchy of Lithuania at that time. One of the main tasks of the Radziwill clients nominated as diplomatic envoys was to supply information to their patrons. At the same time, we can also see an attempt to control diplomatic communications with foreign countries. This group of Radziwill clients, who performed various diplomatic missions, is the subject of the analysis presented in this article. I try to determine here the reasons for appointing particular clients as foreign envoys and see how their diplomatic functions influenced their future careers.
Źródło:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies; 2018, 2
2545-1685
2545-1693
Pojawia się w:
Legatio: The Journal for Renaissance and Early Modern Diplomatic Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pledges as state financing deeds in the Grand Duchy of Lithuania in the early sixteenth century
Autorzy:
Sirutavičius, Marius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29519713.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Grand Duchy of Lithuania (GDL)
pledge deeds
terms of agreement
pledge redemption
Wielkie Księstwo Litewskie (WKL)
zastawy
warunki umowy
wykup zastawu
Opis:
The article focuses on the practice of grand-ducal demesne pledging in 1502–1522. Close attention is paid to pledge deed types and the rules of the disposition of the pledged property. The research demonstrates that open-ended contracts prevailed during the discussed period. This type of deed allowed the creditors to use the entire income of the pledged property for an indefinite period. Fixed-term agreements limiting the use of the pledged property for several years and more beneficial for the treasury were relatively rare. They primarily occurred when a former contract was being renewed, or a creditor changed, making it possible to modify the earlier provisions.
Przedmiotem artykułu jest praktyka zastawiania dóbr wielkoksiążęcych w latach 1502–1522. Szczególną uwagę zwrócono na rodzaje zastawów oraz zasady dysponowania zastawionym majątkiem. Badania wykazały, że w omawianym okresie dominowały umowy bezterminowe. Ten rodzaj zastawu dawał wierzycielom możliwość korzystania z całego dochodu z zastawionej domeny przez czas nieokreślony. Umowy na czas określony, umożliwiające korzystanie z zastawu przez kilka lat, korzystniejsze dla skarbu państwa, były stosunkowo rzadkie i najczęściej miały miejsce w przypadku odnowienia wcześniejszego kontraktu lub zmiany wierzyciela, co pozwalało na zmianę wcześniejszych warunków.
Źródło:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych; 2022, 83, Spec.; 23-50
0080-3634
Pojawia się w:
Roczniki Dziejów Społecznych i Gospodarczych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies