Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Przeżycie" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-9 z 9
Tytuł:
Survival in multiple sclerosis correlates to the level of hygiene and mortality
Przeżycie w stwardnieniu rozsianym koreluje z poziomem higieny i umieralnością
Autorzy:
Cendrowski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030242.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
hygiene level
mortality
multiple sclerosis
poziom higieny
przeżycie
stwardnienie rozsiane
survival
umieralność
Opis:
Introduction: Survival of patients with multiple sclerosis is a complex variable determined by several factors. Objective of the study was to ascertain the association between the level of hygiene well as regional mortality and survival of patients with multiple sclerosis. Study design: The study of relation between variables included 14,200 multiple sclerosis patients (male – 6,025, female – 8,175) who died in the period 1981–2010 in Poland. The average survival of male and female patients with multiple sclerosis correlated to the marker of hygiene level (the late mortality in infants rate per 1,000 live births) and average, annual, sex-adjusted mortality rates for multiple sclerosis in towns and in the countryside of Poland (1981–2010). All demographic data were obtained from the Central Statistical Office in Warsaw. Results: A longer survival of male and female patients with multiple sclerosis showed a significant correlation to a higher hygiene level in Poland: r = -0.867, r = -0.902, p = 0.0001. Sex-adjusted mortality rates for women with multiple sclerosis in towns and villages were much higher than the analogous rates for men with multiple sclerosis; p = 0.0001, p = 0.019. A longer duration of life in male and female patients with multiple sclerosis demonstrated a strong, inverse correlation to a lower mortality in the countryside: r = -0.803, r = -0.630, p = 0.0001. The survival of women with multiple sclerosis did not show correlation to sex-adjusted mortality rates in towns: r = -0.126, p = 0.90. Conclusions: The higher level of hygiene was associated with the longer survival of multiple sclerosis patients. The survival of male and female patients with multiple sclerosis showed an inverse correlation to the lower mortality in rural regions. The duration of life in women did not correlate to the higher mortality in towns.
Wprowadzenie: Przeżycie chorych na stwardnienie rozsiane jest złożoną zmienną zależną od licznych czynników. Celem badania było stwierdzenie asocjacji między poziomem higieny oraz regionalną umieralnością i przeżyciem chorych na stwardnienie rozsiane. Metoda: Badanie relacji między zmiennymi objęło 14 200 chorych na stwardnienie rozsiane (mężczyźni – 6025, kobiety – 8175), którzy zmarli w latach 1981–2010 w Polsce. Przeciętne przeżycie mężczyzn i kobiet ze stwardnieniem rozsianym skorelowano z miernikiem poziomu higieny (współczynnikiem późnej umieralności niemowląt na 1000 żywych urodzeń) oraz z przeciętnymi, rocznymi, dostosowanymi do płci współczynnikami umieralności na stwardnienie rozsiane w miastach i na wsi Polski (1981–2010). Wszystkie dane demograficzne uzyskano z Głównego Urzędu Statystycznego w Warszawie. Wyniki: Dłuższe przeżycie mężczyzn i kobiet ze stwardnieniem rozsianym wykazało istotną korelację z wyższym poziomem higieny w Polsce: r = −0,867, r = −0,901, p = 0,0001. Dostosowane do płci współczynniki umieralności kobiet ze stwardnieniem rozsianym w miastach i na wsi były znamiennie wyższe niż analogiczne współczynniki u mężczyzn: p = 0,0001, p = 0,019. Dłuższe przeżycie mężczyzn i kobiet ze stwardnieniem rozsianym cechowało się mocną, odwróconą korelacją z niższą umieralnością na wsi: r = −0,803, r = −0,630, p = 0,0001. Długość życia kobiet nie korelowała z wyższą umieralnością w miastach: r = −0,126, p = 0,90. Wnioski: Im wyższy był poziom higieny, tym dłuższe było przeżycie chorych na stwardnienie rozsiane. Przeżycie mężczyzn i kobiet ze stwardnieniem rozsianym wykazało odwróconą korelację z niższą umieralnością na wsi. Długość życia kobiet nie korelowała z wyższą umieralnością w miastach.
Źródło:
Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 1; 4-8
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:
Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Factors influencing the survival of recipients after heart transplantation: a five-year retrospective study
Czynniki wpływające na przeżycie biorców po transplantacji serca: 5-letnie badanie retrospekcyjne
Autorzy:
Milaniak, Irena
Wierzbicki, Karol
Przybyłowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129674.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
quality of life
survival
heart transplantation
przeszczep serca
jakość życia
przeżycie
Opis:
Introduction: Cardiac transplantation remains the standard procedure for patients with end-stage heart failure. Assessing the outcomes of heart transplantation, including mortality and its predictors, is highly important for transplant centers. The aim of this study is to explore the possible influence of the quality of life, depressive symptoms, optimism, self-efficacy, and medical data on survival among heart transplant recipients over a five-year observational period. Material and methods: 131 heart transplant recipients were included in this study. Psychological functioning and quality of life were assessed using self-reported measures (Beck Depression Inventory, Life Orientation Test, General Self Efficacy Scale, and World Health Organization Quality of Life). Clinical data were obtained from an electronic health record. Results: During a median follow-up of five years, 24% of patients died. The occurrence of vascular graft disease increased the risk of death twofold in the population studied (HR = 2.17 [1.066, 14.446], p = 0.032). In the patients diagnosed with heart failure on the NYHA scale, the risk of death for patients with a NYHA rating of II–IV was twice as high (HR = 2.18 [1.043, 4.578], p = 0.037) compared with a NYHA rating of I. Conclusions: Neither the quality of life nor psychological factors were associated with five-year survival. Only coronary artery vasculopathy and having a higher NYHA scale rating following heart transplantation were independently predictive of five-year mortality among heart transplant recipients.
Wprowadzenie: Przeszczepienie serca pozostaje standardem postępowania w leczeniu schyłkowej niewydolności serca. Ocena wyników przeszczepu serca, w tym śmiertelności i jej czynników prognostycznych, jest bardzo ważna dla ośrodków transplantacyjnych. Celem pracy jest zbadanie możliwego wpływu jakości życia, objawów depresyjnych, optymizmu, poczucia własnej skuteczności oraz danych medycznych na przeżycie wśród biorców serca w 5-letnim okresie obserwacji. Materiał i metody: Badaniem objęto 131 biorców przeszczepu serca. Funkcjonowanie psychologiczne i jakość życia oceniano za pomocą samoopisowych skal (Inwentarz Depresji Becka, Test Orientacji Życiowej, Skala Uogólnionej Własnej Skuteczności oraz Jakość Życia Światowej Organizacji Zdrowia). Dane kliniczne uzyskano z elektronicznego rekordu pacjenta. Wyniki: W okresie obserwacji o medianie 5 lat zmarło 24% pacjentów. Wystąpienie choroby naczyniowej graftu dwukrotnie zwiększało ryzyko zgonu w badanej populacji (HR = 2,17 [1,066, 14,446], p = 0,032). U pacjentów z rozpoznaną niewydolnością serca w skali NYHA II–IV ryzyko zgonu pacjentów było dwukrotnie wyższe (HR = 2,18 [1,043, 4,578], p = 0,037) w porównaniu z oceną NYHA I. Wnioski: Ani jakość życia, ani czynniki psychologiczne nie były związane z 5-letnim przeżyciem. Jedynie waskulopatia tętnic wieńcowych i wyższa skala NYHA po przeszczepieniu serca były niezależnymi predyktorami 5-letniej śmiertelności wśród biorców serca.
Źródło:
Państwo i Społeczeństwo; 2022, 1; 55-70
1643-8299
2451-0858
Pojawia się w:
Państwo i Społeczeństwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Desert Island: the Inter-generational Experience through the Eyes of Young People
Bezludna wyspa: wspólne międzypokoleniowe przeżycie oczami młodych dorosłych
Autorzy:
Witczyńska, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/565519.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
young
old
stereotype
relation
communication
młody
stary
stereotyp
relacja
porozumienie
Opis:
Since the 1960s the popular culture discourse has set firm boundaries between age groups in the society. The domination of youth, disseminated by the mass media, has taken root in the western culture and the elderly have found themselves marginalised. As a result, the communication between the young and the old has been limited and the mutual perception of each other has become more and more negatively stereotypical, according to many researchers. This paper attempts to find out to what extent the aforementioned attitudes impinge on the consciousness of Polish young adults and in what terms they describe their relations with the elderly. In order to answer these questions, a writing task, describing an imaginary situation involving both the young and the old, was performed by a group of college students in Sandomierz aged 20-23. The compositions were analysed in search of age stereotypes, social role perceptions and communication modes between generations.
Od lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku kultura popularna stawia wyraźne granice pomiędzy grupami wiekowymi w społeczeństwie. Dominacja młodości, rozpowszechniana przez środki masowego przekazu, na dobre zagnieździła się w zachodniej kulturze, częstokroć marginalizując osoby w podeszłym wieku. W rezultacie, w opinii wielu badaczy, porozumienie między młodymi a starymi ulega ograniczeniu i przybiera coraz bardziej negatywnie nacechowane formy. Niniejszy artykuł próbuje stwierdzić, do jakiego stopnia wspomniane wyżej zjawiska odciskają się na świadomości polskich młodych dorosłych, oraz w jaki sposób opisują oni relacje z pokoleniem swych dziadków. Aby spróbować odpowiedzieć na te pytania, grupa słuchaczy Nauczycielskiego Kolegium Języków Obcych w Sandomierzu, w wieku 20 – 23 lata, została poproszona o napisanie wypracowania w języku angielskim, opisującego wyobrażoną sytuację, w której uczestniczyli młodzi i starzy ludzie. Wypracowania zostały przeanalizowane pod kątem obecności stereotypów związanych z wiekiem, przedstawienia ról społecznych oraz sposobów porozumiewania się pomiędzy pokoleniami.
Źródło:
Rozprawy Społeczne; 2015, 9, 1; 64-69
2081-6081
Pojawia się w:
Rozprawy Społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
THE CENTRALITY OF LIVED EXPERIENCE IN WOJTYLA’S ACCOUNT OF THE PERSON
FUNDAMENTALNE ZNACZENIE PRZEŻYCIA W KAROLA WOJTYŁY UJĘCIU OSOBY
Autorzy:
Savage, Deborah
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/488651.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
lived experience
anthropology
subjectivity
objectivism vs. subjectivism
suppositum humanum
person
metaphysics
ontology
epistemology
phenomenology
consciousness
morality
przeżycie
antropologia
subiektywność
obiektywizm vs subiektywizm
osoba
metafizyka
ontologia
epistemologia
fenomenologia
świadomość
moralność.
Opis:
Niniejszy artykuł ma na celu przybliżenie kluczowej roli przeżycia w Karola Wojtyły koncepcji osoby, a także określenie jego znaczenia dla filozofii oraz ludzkiej praxis w perspektywie współczesności. W sposób szczególny autorka precyzuje przekonanie Wojtyły, że „kategoria przeżycia musi odnaleźć swe miejsce w antropologii i w etyce, co więcej – musi do pewnego stopnia stanąć w centrum uwagi odnośnych interpretacji”. Artykuł dąży do przywrócenia właściwej wizji zadań filozofii; według Karola Wojtyły, jeśli fundamentalną rolą filozofii jest uzdrowienie naszej kultury, nie mamy innego wyboru, jak podkreślić znaczenie podmiotowości ludzkiej osoby, czego wymogiem jest jednak wyzwanie do podjęcia analizy rzeczywistości ludzkiego przeżycia. Artykuł analizuje argumentację Wojtyły, że problem ludzkiej podmiotowości stanowi sedno debaty dotyczącej osoby ludzkiej. Wyraża przekonanie, że jego rozwiązanie pozwala przezwyciężyć napięcie, jakie ujawniło się w dziejach antropologii i epistemologii, między „obiektywistyczną” lub ontologiczną wizją ludzkiego bytu oraz „subiektywizmem”, często łączonym z filozofią świadomości, a także ich następstwami, czyli realizmem i idealizmem.
The aim of this paper is to illuminate the centrality of lived experience in Karol Wojytla’s account of the person and identify its significance for philosophy and praxis in the contemporary period. Specifically the author intends to pursue the meaning of Wojtyla’s claim that “the category of lived experience must have a place in anthropology and ethics—and somehow be at the center of their respective interpretations.” The paper seeks to recover an important insight into the task of philo- sophy: according to Karol Wojtyla, if philosophy is to perform its essential function in the recovery of our culture, we have no choice but to turn our attention to the subjectivity of human persons— and this can only be done by taking up the somewhat risky challenge of studying the reality of lived human experience. The paper will analyze Wojtyla’s argument that the problem of human sub- jectivity is at the epicenter of debates about the human person and will argue that his solution reconciles the dilemma posed by the historical antinomies that have characterized anthropology and epistemology, viz., the “objective” or ontological view of the human being and the “subjectivism” often associated with the philosophy of consciousness, and their corollaries, realism and idealism. At least in the English speaking context, where the validity of individual experience has risen to the level of almost dogmatic significance for social and political life, Father Wojtyla’s claim appears either to have gone unnoticed or to have been rejected. And perhaps, at least on the surface, this is not without reason. The modern interest in human subjectivity is blamed for many contemporary aladies, including subjectivism, relativism and the pride of place now given to any individual point of view, no matter how ill informed. Claims about the existence of truth or an objective moral order often cannot find a foothold when confronted with the argument that such realities do not resonate with a particular individual’s personal “experience.” The priority given to subjective personal experience in determining what constitutes right thinking and moral human behavior, assuming that question is even asked, is now a commonplace assumption; it is something alternately deplored or celebrated both by intellectuals and the “man on the street.” Given this situation, that a philosopher of Father Wojtyla’s stature and obvious moral authority should make such an argument is a matter of critical importance, especially for those who seek to ground human action in objective moral norms in an era where an arguably flawed account of human subjectivity clearly has taken center stage. The paper shows that Wojtyla is not adverting to experience as an adjunct to moral relativism or personal preference as an approach to questions of the true and the good. On the contrary, the author shows that the philosopher Karol Wojtyla provides a way to remain grounded in the metaphysical and ontological categories that not only comprise our intellectual heritage, but refer to real and profound truths, while simultaneously accounting for the subjectivity and dynamism of the person. The paper concludes with an argument that this account provides a key hermeneutical device for understanding the enormous importance of the work of Pope John Paul II.
Źródło:
Roczniki Filozoficzne; 2013, 61, 4; 19-51
0035-7685
Pojawia się w:
Roczniki Filozoficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The negative impact of local recurrence on overall survival in adult patients with extremity localized osteosarcoma
Negatywny wpływ wznowy miejscowej na przeżycie całkowite u dorosłych chorych z kostniakomięsakiem w lokalizacji kończynowej
Autorzy:
Goryń, Tomasz
Szostakowski, Bartłomiej
Pieńkowski, Andrzej
Rutkowski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2193818.pdf
Data publikacji:
2022-03-31
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
osteosarcoma
local recurrence
limb sparing surgery
amputation
kostniakomięsak
wznowa miejscowa
leczenie oszczędzające
amputacja
Opis:
Osteosarcoma is the most common primary malignant bone tumour in adults and is usually located in long bones. Standard treatment consists of perioperative chemo-therapy and radical surgical resection. In the case of the extremity location, the gold standard is limb-sparing surgery using various reconstructive techniques. Our study analyzed 175 adult patients in MSTS I-III stage treated for extremity os-teosarcoma at our institution between 2000 and 2017. The median observation was 41 months (3-225 months). 111 patients were treated with limb-sparing surgery, 80 patients had tumour resection followed by endoprosthetic reconstruction, 31 patients had local resection without reconstruction and 64 patients underwent amputation. 5-year OS (overall survival) and DFS (disease-free survival) rates in the study group were 62% and 52%, respectively, and life expectancy was 136 months. Local recurrence occurred in 34 (19%) patients in the whole group, including 16 (17%) patients after reconstruction, 11 (35%) patients after local resection and 7 (10%) patients who had an amputation. In the group of patients with local recurrence, 5-year OS rate was 30%, statistically significantly worse than patients without recurrence (5-year OS 70%).
Kostniakomięsak jest najczęstszym pierwotnym nowotworem złośliwym kości u dorosłych i najczęściej lokalizuje się się w kościach długich. Standardowe leczenie obejmuje chemioterapię okołooperacyjną i radykalną resekcję chirurgiczną. W przypadku lokalizacji kończynowej złotym standardem jest operacja oszczędzająca kończynę z wykorzystaniem różnych technik rekonstrukcyjnych. W naszej pracy przeanalizowano 175 dorosłych pacjentów w stadium I-III wg MSTS leczonych w naszej placówce w latach 2000-2017 z powodu kostniakomięsaka w lokalizacji kończynowej. Mediana obserwacji wyniosła 41 miesięcy (3-225 miesięcy). 111 pacjentów poddano operacji oszczędzającej kończynę, 80 pacjentów poddano resekcji guza, a następnie rekonstrukcji z wykorzystaniem endoprotezoplastyki poresekcyjnej, 31 pacjentów poddano resekcji miejscowej bez rekonstrukcji, a 64 pacjentów poddano amputacji. Wskaźniki 5-letniego przeżycia całkowitego (OS) i przeżycia wolnego od choroby (DFS) w grupie badanej wynosiły odpowiednio 62% i 52%, a oczekiwana długość życia 136 miesięcy. Wznowa miejscowa wystąpiła u 34 (19%) pacjentów w całej grupie, w tym 16 (17%) po rekonstrukcji, 11 (35%) po resekcji miejscowej i 7 (10%) po amputacji. W grupie pacjentów z nawrotem miejscowym wskaźnik 5-letniego przeżycia całkowitego (OS) wyniósł 30%, i był istotnie statystycznie gorszy niż pacjentów bez wznowy (5-letnie OS 70%).
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2022, 87, 1; 8-12
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie obserwacji pacjentów z nowotworem ginekologicznym: doświadczenie jednego ośrodka na Słowacji
The value of gynecologic cancer follow-up: single institution experience in Slovakia
Autorzy:
Lajtman, Erik
Mlynček, Miloš
Zajacová, Mária
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031586.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
obserwacja
przeżycie
nowotwór
rak błony śluzowej trzonu macicy
rak jajnika
rak szyjki macicy
rak sromu
nawrót
follow-up
survival
cancer
endometrial
ovarian
cervical
vulvar
recurrence
Opis:
Background: A routine follow-up is standard medical practice in patients treated for gynecologic cancer. Objectives of the follow-up are: 1) to detect recurrence as soon as possible and therefore improve the survival of patients with recurrence; 2) to diagnose complications related to treatment; 3) to provide psychological support and 4) to participate in scientific studies. The aim of our study was to compare the survival differences between asymptomatic and symptomatic patients at the time of relapse. Method: Retrospective cohort analysis. Results: All women diagnosed and treated for vulvar, cervical, endometrial and ovarian cancer at our institution between 2003 and 2012 were included in this retrospective study. We identified 59 patients with vulvar cancer, 216 with cervical cancer, 311 with endometrial cancer and 177 with ovarian cancer. The median survival time after recurrence between symptomatic and asymptomatic patients was in vulvar cancer 22 vs. 27 months (p = 0.181), in cervical cancer 10 vs. 13 months (p = 0.123), in endometrial cancer 19 vs. 30 months (p = 0.265) and in ovarian cancer 19 vs. 18 months (p = 0.861). Conclusions: There was no survival difference between asymptomatic and symptomatic patients at the time of relapse. Follow-up may become effective if the procedures are adapted to other aims of routine practice (e.g. psychosocial care and monitoring adverse effects of treatment). The development of follow-up care is a dynamic process, especially in the light of the continuous development of new medical technologies.
Wstęp: Rutynowe badania kontrolne to procedury standardowe u pacjentek leczonych z powodu nowotworów ginekologicznych. Celem obserwacji jest: 1) jak najwcześniejsze wykrycie nawrotu i związana z tym poprawa przeżywalności pacjentek; 2) rozpoznanie powikłań związanych z leczeniem; 3) zapewnienie wsparcia psychologicznego oraz 4) prowadzenie badań naukowych. Celem niniejszej pracy było porównanie przeżywalności u pacjentek z objawami i bez objawów w czasie wznowy choroby nowotworowej. Metoda: Retrospektywne badanie kohortowe. Wyniki: Do badania retrospektywnego włączono wszystkie kobiety, u których rozpoznano i które leczono z powodu raka sromu, szyjki macicy, endometrium lub jajnika w naszym ośrodku w latach 2003–2012. Raka sromu stwierdzono u 59, raka szyjki macicy u 216, raka błony śluzowej trzonu macicy u 311, a raka jajnika u 177 pacjentek. Odpowiednio dla pacjentek z objawami i bez objawów mediana przeżycia po rozpoznaniu nawrotu wynosiła 22 vs 27 m iesięcy ( p = 0,181) w przypadku raka sromu, 10 vs 13 m iesięcy ( p = 0,123) w przypadku raka szyjki macicy, 19 vs 30 miesięcy (p = 0,265) w przypadku raka endometrium oraz 19 vs 18 miesięcy (p = 0,861) w przypadku raka jajnika. Wnioski: Nie wykazano różnic w przeżywalności między pacjentkami z objawami i bez objawów w czasie wznowy choroby nowotworowej. Obserwacja może być skuteczna, gdy jej procedury dostosowane są do innych celów postępowania rutynowego (np. opieki psychologicznej i monitorowania objawów niepożądanych związanych z leczeniem). Doskonalenie okresu obserwacji jest procesem dynamicznym, szczególnie w świetle ciągłego rozwoju nowych technologii medycznych.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 98-114
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
A lived experience or a reason? From an ethics debate to contemporary culture
Przeżycie czy racja? Od debaty etycznej do kultury współczesnej
Autorzy:
Hołub, Grzegorz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31212432.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
działanie moralne
racja rozumowa
doświadczenie wartości
Max Scheler
Karol Wojtyła
moral action
rational reason
experience of value
Opis:
Karol Wojtyła’s debate with Max Scheler is multi-faceted. One of the central issues here is the dispute over the role of a lived experience and a reason in the structure of moral action. What is the starting point for providing an answer to the moral appeal directed at the human person? Is it a lived experience of an axiological quality called ‘value’ or a rational reason in which the value experienced is only one of the elements? Scheler is essentially in favour of the former scenario: the value carries sufficient power to pull the subject into action. And while his efficacy does not completely disappear here, it is fundamentally dominated by the axiological content (and attraction) of the value. Wojtyła takes a critical view of the German philosopher’s position, and states its inadequacy in the formation of mature moral action. A lived experience of a value is important, but it is not enough. The axiological experience moves the person, and contains an extraordinary force motivating one to undertake a specific act. However, without the participation of reason, it can be misguided and even inadequate. A person has to visualise, and to some extent objectivise the lived value for it to become the object of rational evaluation. Wojtyła’s dispute with Scheler is not just a marginal discussion between two European thinkers, within the hermetic philosophical debate of the 20th century. Indeed, it is part of the perennial questions as to what morality is, what role it plays in human life, and to what extent human beings influence the realisation of moral good and evil. The debate can also be a kind of lens affording a better view of the essence of contemporary disputes concerning both morality and culture. The diminishing and marginalisation of reason (especially in the strong, metaphysical version) in various spheres of life is striking. The tension between the culture of feeling and the culture of thinking is discernible and must prompt a debate. Karol Wojtyła shows what shape such a debate could take, and that it could be enriching for the entirety of contemporary culture.
Debata Karola Wojtyły z Maksem Schelerem jest wielowątkowa. Jednak jedną z centralnych kwestii jest spór o rolę przeżycia i racji w strukturze działania moralnego. Co jest punktem wyjścia do dania odpowiedzi na apel moralny skierowany do osoby ludzkiej? Czy jest to przeżycie jakości aksjologicznej zwanej wartością czy racja rozumowa, w której wartość doświadczona jest tylko jednym z elementów? Scheler opowiada się zasadniczo za pierwszym scenariuszem: wartość niesie ze sobą wystarczającą moc pociągania podmiotu do działania. I choć nie znika tu całkowicie jego sprawczość, to jednak jest ona zasadniczo zdominowana przez treść (i atrakcję) aksjologiczną wartości. Wojtyła ocenia krytycznie to stanowisko niemieckiego filozofa i stwierdza jego niewystarczalność w formowaniu dojrzałego działania moralnego. Przeżywanie wartości jest ważne, ale niewystarczające. Doświadczenie aksjologiczne porusza osobę i zawiera w sobie niezwykłą siłę motywującą do podjęcia określonego czynu. Jednak bez udziału rozumu, może być nietrafione, a nawet nieadekwatne. Osoba musi zobrazować sobie, poniekąd zobiektywizować przeżywaną wartość, aby stała się ona przedmiotem oceny racjonalnej. Spór Wojtyły z Schelerem nie jest tylko marginalną dyskusją pomiędzy dwoma myślicielami europejskimi, w obrębie hermetycznej debaty filozoficznej XX stulecia. W istocie wpisuje się on w odwieczne pytania, czym jest moralność, jaką rolę pełni w życiu człowieka i na ile człowiek ma wpływ na realizację dobra i zła moralnego. Debata ta również może być swoistym szkłem kontaktowym, przez które lepiej widać istotę współczesnych sporów, tak w obrębie moralności, jak i kultury. Osłabienie i marginalizacja rozumu (szczególnie w wersji mocnej, metafizycznej) w różnych sferach życia jest uderzająca. Napięcie pomiędzy kulturą odczuwania a kulturą myślenia jest dostrzegalne i musi skłaniać do debaty. Karol Wojtyła pokazuje, jak mógłby wyglądać kształt takiej debaty i że mogłaby ona być ubogacająca dla całej kultury współczesnej.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 139-152
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An outline of the concept of duty in the ethics of Karol Wojtyła and Max Scheler
Zarys znaczenia powinności w etyce Karola Wojtyły i etyce Maksa Schelera
Autorzy:
Grabińska, Teresa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31210943.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
etyka Kanta
personalizm Maritaina
przeżycie poznawczo-emocjonalne wartości
przykazanie miłości
Kant’s ethics
Maritain’s personalism
cognitive-emotional experience of values
commandment of love
Opis:
On the basis of the analysis of the text of Karol Wojtyła’s habilitation dissertation, and the concept of ethics by Max Scheler reconstructed in the text, the understanding of duty („ought”, das Sollen) in both authors is presented, and the need to introduce duty into the system of ethics is discussed. Scheler’s phenomenological approach focuses on the feeling of moral values, which are legitimized by moral improvement and, at the same time, excluded by duty. Wojtyła’s Catholic personalism requires the realization of values in act, and hence translating them into duty. Types of duty communication in the form of commandments and evangelical counsels are discussed, which does not limit the freedom of the will. Wojtyła’s arguments against the Schelerian system from the standpoint of the Christian ethics are presented, exposing the morality of human efficacy, in which the key role is played by the objectification of values and the participation of conscience.
Na podstawie analizy tekstu rozprawy habilitacyjnej Karola Wojtyły i zrekonstruowanej w niej koncepcji etyki Maksa Schelera przedstawia się rozumienie powinności u obu autorów oraz dyskutuje się potrzebę wprowadzenia powinności do systemu etyki. Fenomenologiczne podejście Schelera jest skupione na przeżyciu wartości moralnych, które legitymuje doskonalenie moralne i jednocześnie wyklucza powinność. Personalizm katolicki Wojtyły wymaga zaś urzeczywistnienia wartości w czynie, a więc przełożenia ich na powinność. Omawia się rodzaje przekazu powinności w postaci przykazań i rad ewangelicznych, które nie ograniczają wolności woli. Przybliża się argumenty Wojtyłowej krytyki systemu Schelera z pozycji etyki chrześcijańskiej, eksponujące moralność ludzkiego sprawstwa, w której kluczową rolę odgrywa uprzedmiotowienie wartości i udział w tym sumienia.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 61, 1; 99-120
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Life Expectancy in Patients With Stage III A Non-small Cell Lung Cancer (NSCLC) Treated With Neoadjuvant Chemoradiotherapy (NCRT), Neoadjuvant Chemotherapy (NCT), Neoadjuvant Chemotherapy + Adjuvant Radiation Therapy (NCT + Adjuvant RT)
Przewidywana długość życia u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stadium III A (NSCLC) poddanych neoadjuwantowej chemioradioterapii (NCRT), neoadjuwantowej chemioterapii (NCT), neoadjuwantowej chemioterapii + adjuwantowej radioterapii (NCT + adjuwantowa RT)
Autorzy:
Maliarchuk, Katerina
Ganul, Andrey
Borisyuk, Bogdan
Bororov, Leonid
Shevchenko, Anatoly
Sovenko, Vladimir
Kutsenko, Lubov
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159225.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
Tematy:
neoadjuvant therapy
pneumonectomy
lobectomy
non-small cell lung cancer
overall survival
terapia neoadjuwantowa
pneumonektomia
lobektomia
niedrobnokomórkowy rak płuca
choroby
przeżycie całkowite
Opis:
Background. This work is а comparative study of survival in patients with stage III A non-small cell lung cancer (NSCLC) treated with neoadjuvant chemoradiotherapy (NCRT), neoadjuvant chemotherapy (NCT) and neoadjuvant chemotherapy and adjuvant radiation therapy (NCT + adjuvant RT). Material and methods. Three groups of 65 people were selected. The first group received NCT, the second group – NCT, and the third group – NCT + adjuvant radiation therapy. The NCRT group received radiation therapy of 30 Gy. Survival was assessed using the Kaplan and Mayer scale and according to the log rank criteria. Results. The statistical criterion for NCRT in relation to NCT was -3.51279, r=0.00044. The statistical criterion for NCRT in relation to NCT + adjuvant RT was -2.88568, r=0.00391. Less reliable dependence was observed between NCT and NCT + adjuvant RT (the statistical criterion =1.809508, p=0.070307). Conclusions. Performing NCT, NCRT or NCT + RT and the status of complete morphological response (CMR) during the revision of histological material, it is possible to predict survival for a period of up to 36 months. NCRT is the optimal method of treatment.
Wprowadzenie. Niniejsza praca stanowi badanie porównawcze przeżycia u pacjentów z niedrobnokomórkowym rakiem płuca w stadium III A (NSCLC) w leczeniu neoadjuwantową chemioradioterapią (NCRT), neoadjuwantową chemioterapią (NCT) oraz neoadjuwantową chemioterapią i adjuwantową radioterapią (NCT + adjuwantowa RT). Materiał i metody. Wyłoniono 3 grupy po 65 osób. Pierwsza grupa otrzymała NCT, druga grupa – NCRT, a trzecia grupa – NCT + radioterapię adjuwantową. Grupa NCRT otrzymała radioterapię w dawce 30 Gy. Przeżycie oceniano za pomocą skali Kaplana i Mayera oraz według kryteriów log rank. Wyniki. Kryterium statystyczne NCRT w stosunku do NCT wyniosło -3,51279, r=0,00044. Kryterium statystyczne NCRT w stosunku do NCT + adjuwantowej RT wyniosło -2,88568, r=0,00391. Mniej wiarygodna zależność została zaobserwowana między NCT a NCT + adjuwantowa RT (kryterium statystyczne = 1,809508, p=0,070307). Wnioski. Wykonując NCT, NCRT lub NCT + RT oraz status całkowitej odpowiedzi morfologicznej (CMR) podczas rewizji materiału histolog
Źródło:
Health Problems of Civilization; 2022, 16, 4; 302-311
2353-6942
2354-0265
Pojawia się w:
Health Problems of Civilization
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-9 z 9

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies