Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Boraginaceae" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-6 z 6
    Tytuł:
    Phenomena, biometrics and canopy behavior of prickly comfrey (Symphytum asperum Lep. Boraginaceae) in a long-term experiment
    Autorzy:
    Aniszewski, T.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/19408.pdf
    Data publikacji:
    2012
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Opis:
    Annual and interannual phenomena and canopy behavior of prickly comfrey (Symphytum asperum Lep.) were studied in a 10-year experiment with 25 measurement sessions during the growing season. The results confirm the importance of long-term experiments in studying plant phenomena, biometrics and behavior. Prickly comfrey produced a green canopy each year and growth started very early in spring. Maximum plant height was less than 160 cm. Annual phenomena (growth initiation, seedling phase, flower phase, seed phase, senescent phase), interannual phenomena (initiation and youth, reproduction, new generation formation, plant death) and two population cycles (colonization and expansion) were measured. The duration of annual development up to canopy death can be expressed as x+2x+3x+2x, where x is initial growth. The genetic structure and activity of prickly comfrey promotes generative development of the species. Its age can be measured over a single and several vegetation generations. The ability to change the angle of vertical stem growth after 9 weeks can be considered a functional behavior of prickly comfrey and part of its life strategy. The differences between the organs in the upper and lower parts are very considerable and should be taken into account in morphological descriptions of this species. The upper and lower stems and leaves showed differential growth. Both stem and leaves were densely setose. Old leaves were 3.8 times longer, 4 times broader and 2.4 times thicker than young leaves. Hairs were on average 3 times longer on old than on young leaves. Flowers had contact with pollinators making relatively long visits to them.
    Źródło:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica; 2012, 54, 1
    0001-5296
    Pojawia się w:
    Acta Biologica Cracoviensia. Series Botanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Micromorphology of glandular structures in Echium vulgare L. flowers
    Mikromorfologia struktur wydzielniczych w kwiatach Echium vulgare L.
    Autorzy:
    Weryszko-Chmielewska, E.
    Chwil, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27024.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    micromorphology
    glandular structure
    Echium vulgare
    flower
    nectary
    stigma
    calyx
    trichome
    Boraginaceae
    Opis:
    The micromorphology of selected elements of Echium vulgare L. fl owers was investigated, with special attention to the structure of the nectaries and the stigma of the pistil as well as types of trichomes occurring on the surface of the calyx. The nectary had the shape of an uneven disc located around the lower region of the four-parted ovary of the pistil. The glandular cells formed a tier with a height of 330 μm and a radial width of 144 μm. Nectar was secreted onto the nectary surface through anomocytic stomata located at the level of other epidermal cells. Most of the stomata were open, with a different dimension of the pore. Their largest number was observed at the base of the nectary, and 462 stomata were noted on the whole surface of the nectary. The cuticle on the surface of the guard cells formed fi ne, circular striae. The subsidiary cells formed striated cuticular ornamentation, with the striae arranged radially in the direction of the stoma, whereas on the surface of other epidermal cells the striae formed an arrangement with different directions. The epidermis on the surface of the stigma formed regularly arranged papillae with a fan-shaped, expanded upper part which had corrugated outer walls, whereas the base of the cell formed a widened small column. The epidermis of the abaxial part of the calyx was covered by numerous non-glandular trichomes of different length which were made up of one or several cells. The glandular trichomes in the epidermis of the calyx grew with smaller density compared to the protective trichomes, and they were composed of a 1-2-celled stalk and a glandular head.
    Badano mikromorfologię wybranych elementów kwiatów Echium vulgare L. ze szczególnym uwzględnieniem struktury nektarników i znamienia słupka oraz typów włosków występujących na powierzchni kielicha. Nektarnik miał kształt nierównego dysku położonego wokół dolnej części czterodzielnej zalążni słupka. Komórki gruczołowe tworzyły pokład o wysokości 330 μm i szerokości promieniowej równej 144 μm. Nektar wydostawał się na powierzchnię nektarnika przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone na poziomie innych komórek epidermy. Aparaty szparkowe w większości były otwarte ze zróżnicowaną rozwartością poru. Największą ich liczbę obserwowano przy podstawie nektarnika, zaś na całej powierzchni nektarnika odnotowano 460 szparek. Kutykula na powierzchni komórek szparkowych tworzyła delikatne, koliste prążki. Komórki przyszparkowe wykształcały prążkowaną ornamentację kutykularną z prążkami ułożonymi promieniście w kierunku szparki, zaś na powierzchni innych komórek epidermy prążki tworzyły różnokierunkowy układ. Epiderma na powierzchni znamienia wykształcała regularnie ułożone papille z wachlarzowato rozszerzoną górną częścią o karbowanych ścianach zewnętrznych, zaś nasada komórki tworzyła maczugowatą kolumienkę. Epiderma odosiowej części kielicha była pokryta licznymi włoskami mechanicznymi o zróżnicowanej długości, które zbudowane były z jednej lub kilku komórek. Włoski gruczołowe w epidermie kielicha wyrastały w mniejszym zagęszczeniu w porównaniu z trichomami ochronnymi i były utworzone z 1-2 komórkowego trzonka i wydzielniczej główki.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2008, 61, 2
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nectary structure and nectar secretion of Echium russicum J.F.Gmel. flowers
    Budowa nektarnikow i sekrecja nektaru w kwiatach Echium russicum J.F.Gmel.
    Autorzy:
    Chwil, M
    Weryszko-Chmielewska, E
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/27065.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    epidermis
    nectar secretion
    botany
    scanning electron microscopy
    flower
    nectary structure
    Boraginaceae
    Echium russicum
    Opis:
    In this study, the micromorphology of nectaries in Echium russicum J. F. Gmel. flowers was determined by using scanning electron microscopy (SEM) and their anatomy by using light microscopy (LM). The rate of nectar production of flowers and sugar concentration in nectar were investigated. The nectary gland is located below the ovary of the pistil. It is composed of 4 parts corresponding to the parts of the ovary. The widest regions of the nectar-producing tissue are situated by the furrows separating the adjacent parts of the ovary. Nectar is secreted through anomocytic stomata, located only in the lower part of the nectary. The stomata were distributed evenly or they formed clusters of 2-3. The average number of stomata on the surface of the whole nectary was 184. At the nectar secretion stage, open and closed, as well as not fully mature stomata were observed. The orientation of most of the stomata was parallel to the nectary base. The cuticle surface of the cells of the upper and lateral part of the nectary was smooth, whereas in the region producing stomata it showed various folds facilitating the retention of nectar. The flowers produced nectar throughout the flowering period. The weight of nectar secreted throughout the lifetime of ten flowers was, on the average, 20 mg, with the concentration of sugars of 58% and their weight reaching 17 mg.
    W przeprowadzonych badaniach określono mikromorfologię nektarników w kwiatach Echium russicum J. F. Gmel. przy użyciu skaningowego mikroskopu elektronowego (SEM) oraz anatomię przy zastosowaniu mikroskopu świetlnego (LM). Zbadano obfitość nektarowania kwiatów i koncentrację cukrów w nektarze. Gruczoł nektamikowy położony jest poniżej zalążni słupka. Składa się z 4 części odpowiadających członom zalążni. Najszersze strefy tkanki nektaronośnej znajdują się przy bruzdach, oddzielających sąsiednie części zalążni. Wydzielanie nektaru odbywało się przez anomocytyczne aparaty szparkowe, położone tylko w dolnej części nektarnika. Szparki były rozmieszczone równomiernie lub tworzyły skupienia po 2-3. Średnia liczba aparatów szparkowych na powierzchni całego nektarnika wynosiła 184. W fazie sekrecji nektaru obserwowano zarówno otwarte, jak i zamknięte oraz nie w pełni dojrzałe aparaty szparkowe. Orientacja większości aparatów szparkowych była równoległa do podstawy nektamika. Powierzchnia kutykuli komórek górnej i bocznej części nektarnika była gładka, natomiast w strefie wytwarzającej szparki wykazywała różne pofałdowania, ułatwiające zatrzymywanie nektaru. Kwiaty nektarowały przez całą długość kwitnienia. Masa nektaru wydzielana przez całe życie dziesięciu kwiatów wynosiła średnio 29 mg, o koncentracji cukrów 58% i masie cukrów osiągającej 17 mg.
    Źródło:
    Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
    0065-0951
    2300-357X
    Pojawia się w:
    Acta Agrobotanica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of culture conditions on shikonin derivatives accumulation in nontransformed and transformed roots of Rindera graeca (A. DC.) Boiss. et Heldr. (A. DC.)
    Autorzy:
    Syklowska-Baranek, K.
    Bolonkowska, O.
    Jeziorek, M.
    Szyszko, E.
    Powala, J.
    Pietrosiuk, A.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/951268.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    conference
    Rindera graeca
    Boraginaceae
    endemic plant
    root line
    fresh biomass
    Źródło:
    BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2015, 96, 1
    0860-7796
    Pojawia się w:
    BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Changes in the content of γ-linolenic C18:3 (n-6) and stearidonic C18:4 (n-3) acids in developing seeds of vipers bugloss Echium vulgare L.
    Autorzy:
    Stolyhwo, Andrzej
    Mol, Jolanta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040860.pdf
    Data publikacji:
    2007
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Biochemiczne
    Tematy:
    octadecatetraenoic acid
    γ-linolenic acid
    lipids
    Echium vulgare L.
    Boraginaceae
    seeds
    stearidonic acid
    viper's bugloss
    Opis:
    Changes in the composition of fatty acids (FA) were determined in lipid extracts isolated from developing ovaries containing ovules and developing seeds of Echium vulgare L. The samples were collected successively over 20 days beginning with the first day after flowering. The contents of the n-6 FA family members, i.e., γ-linolenic (GLA) (C18:3) and linoleic (LA) (C18:2) acids changed in a parallel manner and reached the maximum of 13.9% and 24%, respectively, on the 12th day, after which they fell systematically down to 8.6% and 18.2%, respectively, on the 20th day after flowering. Starting with day 13, the content of α-linolenic acid (ALA) (C18:3 n-3) begins to grow intensively, from 24.2% to 39.3% on the 20th day after flowering. The increase in the content of stearidonic acid (SDA) (C18:4 n-3), up to 10.5% on the 20th day after flowering, occurred steadily as the seeds developed, and was independent of the changes in the content of GLA and LA. The pattern of changes in the content of SDA, GLA, LA and ALA during the development of seeds, and the occurrence of SDA in the seed oil of other plants, demonstrate that the biosynthesis of SDA in the seeds is critically dependent on the presence of ALA. The above condition indicates that SDA biosynthesis in the seeds of Echium vulgare follows the scheme LA → simultaneous, competitive, action of Δ6 and Δ15 desaturases, leading to the formation of GLA and ALA, respectively, and then ALA (Δ6 des) → SDA. The biosynthesis according to the scheme: GLA (Δ15 des) → SDA is highly unlikely.
    Źródło:
    Acta Biochimica Polonica; 2007, 54, 4; 741-746
    0001-527X
    Pojawia się w:
    Acta Biochimica Polonica
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Morphological and genetic relationships of Myosotis laxa ssp. baltica and ssp. caespitosa, and typification of M. laxa ssp. baltica
    Autorzy:
    Pihu, S
    Opik, M.
    Kook, E.
    Reier, U.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/56472.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Polskie Towarzystwo Botaniczne
    Tematy:
    Myosotis laxa ssp.caespitosa
    taxonomy
    Myosotis laxa ssp.baltica
    Myosotis
    Baltic Sea
    microendemism
    phylogenesis
    Myosotis laxa ssp.laxa
    genetic relationship
    morphological relationship
    Boraginaceae
    Opis:
    Intraspecific taxonomy of Myosotis laxa has been unclear for a long time. M. laxa ssp. baltica has been treated as a microendemic taxon of the Baltic Sea region, which has evolved in the Aland Islands and has spread northwards; the spread to southeast has been declared doubtful. Morphologically intermediate individuals between M. l. ssp. caespitosa and M. l. ssp. baltica exist; these have sometimes been classified as M. l. ssp. laxa. The aim of this paper is to clarify phylogenetic relationships between subspecies of M. laxa s.l. Here, M. laxa ssp. baltica is lectotypified. We proved that typical M. l. ssp. baltica does occur in the south-eastern Baltic region, namely in Estonia, using herbarium and freshly collected material. A group of plants were identified as typical M. l. ssp. baltica, but many specimens showed intermediate characters between M. laxa ssp. baltica and ssp. caespitosa. The two subspecies could be clearly differentiated neither by morphological characteristics nor by ITS sequences. M. laxa s. l. appeared to be monophyletic according to the ITS phylogeny. We propose that Myosotis laxa ssp. baltica is a coastal ecotype of Myosotis laxa, which has adapted to the fluctuating conditions of coastal habitats. Genetically, it has not yet evolved into a separate species and therefore it would be reasonable to assign it a rank of variety. However, further investigation including wider taxon and geographical sampling is needed to finally clarify the position of all subspecies.
    Źródło:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2009, 78, 1; 37-49
    0001-6977
    2083-9480
    Pojawia się w:
    Acta Societatis Botanicorum Poloniae
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-6 z 6

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies