Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "(SW)." wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
The beginnings of Christianity in Cyprus. Religious and cultural aspects
Początki chrześcijaństwa na Cyprze. Religijne i kulturalne aspekty
Autorzy:
Burkiewicz, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/560317.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
St. Barnabas
St. Paul
St. Lazarus
St. Mark
Cyprus
Christianity
apostles
św. Barnaba
św. Paweł z Tarsu
św. Łazarz
św. Marek
Cypr
chrześcijaństwo
apostołowie
Opis:
The history of Christianity in Cyprus has a long and beautiful tradition, whose beginnings are connected with four important figures: Saint Lazarus and apostles Paul, Barnabas and Mark. The apostles came to Cyprus in the first half of the 1st century, when the island was under the Roman rule. According to tradition, by preaching God’s Word they became the founders of the Cypriot Church. Their mission was not an easy one, and the pressure of the indignant Jewish community led to the capture of Paul in Paphos and his consequent whipping at the whipping post. The post can still be seen today among the ruins of the church of Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnabas sacrificed his life for his faith: he was captured in Salamis, and then burnt at the stake by a Jewish mob. Roman Proconsul Quintus Sergius Paulus became the first important Roman official who converted to Christianity, and Cyprus became the first Roman province which adopted Christianity. Tradition also links Saint Lazarus with the island: allegedly, after being miraculously resurrected by Jesus in Bethany, he came to Cyprus, where he became a bishop and where he preached God’s Word and converted pagans into Christianity for the next 30 years.
Historia chrześcijaństwa na Cyprze posiada długą i piękną tradycję, a jej początki są związane z czterema ważnymi dla kościoła postaciami: św. Łazarza oraz apostołów Pawła, Barnaby oraz Marka. W pierwszej połowie I wieku n.e. na Cypr, pozostający pod panowaniem rzymskim, przybyli apostołowie Paweł, Barnaba i Marek, którzy głosząc Słowo Boże stali się w myśl tradycji założycielami Kościoła cypryjskiego. Misja ta nie była łatwa, a presja oburzonej gminy żydowskiej, spowodowała, że Paweł został pojmany w Pafos i ukarany biczowaniem, przywiązany do pręgierza, który do dzisiaj można oglądać wśród ruin bazyliki Agia Kyriaki Chrysopolitissa. Barnaba poświęcił swoje życie. Został pojmany w Salamis, a następnie spalony na stosie przez żydowski tłum. Tradycja łączy również z wyspą Łazarza, który po cudownym wskrzeszeniu przez Jezusa w Betanii, przybył na Cypr głosić Słowo Boże, gdzie mieszkańcy obrali go biskupem i przez następne 30 lat nauczał i nawracał pogan na chrześcijaństwo.
Źródło:
Folia Historica Cracoviensia; 2017, 23/1; 13-36
0867-8294
Pojawia się w:
Folia Historica Cracoviensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Glaciomarginal deposition in the Otmuchów Depression, SW Poland, and its palaeogeographical implications
Sedymentacja glacimarginalna na obszarze obniżenia otmuchowskiego (SW Polska) i wynikające z niej implikacje paleogeograficzne
Autorzy:
Salamon, T.
Badura, J.
Przybylski, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191680.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
glaciomarginal zone
sedimentology
Pleistocene
Otmuchów Depression
SW Poland
Opis:
This paper focuses on the problem of depositional environments and the development of glaciomarginal zone in the Otmuchów Depression, SW Poland, during the Odranian (Drenthe) glaciation. The research was conducted at the Wójcice site, which is situated on the southern border of a hill train, the so-called Otmuchów- Nysa Hills, rising on the northern side of the Nysa Kłodzka River valley. The sediments under study were deposited in the distal zone of glaciomarginal fans prograding into a bay of a large lake formed in the dammed valley of the Nysa Kłodzka River. Sedimentation was characterised by frequent oscillations of water level in the lake, which caused fan dissection and lateral migration of depositional subenvironments. These phenomena are recorded by abundant erosion surfaces and vertical succession of alternating lithofacies associations of the deposits, which are typical of different parts of the distal fans. Sedimentological analysis has also enabled palaeogeographical reconstruction of the glaciomarginal zone. It is found that the ice-sheet lobe advanced into the Nysa Kłodzka River valley from the NE.
Rozwój strefy glacimarginalnej na obszarze przedgórskiego odcinka doliny Nysy Kłodzkiej, zajmującego Obniżenie Otmuchowskie (Fig. 1), od dziesięcioleci stanowi przedmiot dyskusji. We wszystkich dotychczasowych rozważaniach geomorfologiczno- geologicznych i paleogeograficznych najwięcej uwagi poświęcano wyraźnie zaznaczonym w rzeźbie Wzgórzom Otmuchowsko- Nyskim (Figs. 1, 2). W pracy analizie poddano osady deponowane na południowym obrzeżeniu wzgórz. Badania prowadzono w stanowisku Wójcice, kilka kilometrów na zachód od Nysy. Szczegółowa analiza sedymentologiczna osadów umożliwi liwiła rekonstrukcję środowisk sedymentacji w rejonie SE obrzeżenia Wzgórz Otmuchowsko-Nyskich oraz wnioskowanie na temat paleogeografii strefy glacimarginalnej na obszarze Obniżenia Otmuchowskiego. W odsłonięciu Wójcice wyróżniono dwa kompleksy osadów. Kompleks 1, o miąższości ok. 10–12 m, zbudowany jest głównie z piasków drobnoziarnistych. W jego obrębie wyróżniono kilka tabularnych zespołów litofacji o nieznacznie odmiennym wykształceniu: Sh, (Sl); Sh (Sl, Sp); Sh, (Sl, Sm); Sh, Src; Src, SFw, (Sr) (Figs. 3, 4). W środkowej części kompleksu obserwowano również bardziej gruboziarnisty zespół SGm, Sm (Fig. 3). Cechą charakterystyczną kompleksu 1 jest obecność powierzchni erozyjnych oraz naprzemianległe występowanie zespołów litofacji o nieznacznie różnym poziomie energetycznym. Kompleks 2 obejmuje osady o miąższości ok. 4 m i charakteryzuje się grubszym uziarnieniem (Figs. 3, 5). W dolnej części przeważają średnio i gruboziarniste piaski lub piaski żwirowe (litofacje Sh, St, SGt). Wyżej obserwowano drobnoziarniste żwiry i żwiry piaszczyste (GSp, Gm) (Fig. 5a). W kompleksie 2 obserwowano ponadto niewielkie soczewy diamiktonu z materiałem skandynawskim (Fig. 5b). Pomiary azymutów upadu warstwowań przekątnych w obu kompleksach wykazały paleoprzepływy w kierunku NNW–NNE (Fig. 3). Analiza składu petrograficznego żwirów wykazała duży udział kwarcu, a także skał sudeckich oraz bardzo małą zawartooeć materiału północnego (Tab. 1). Osady kompleksu dolnego deponowane były w dystalnej strefie stożka progradującego do zbiornika wodnego. Depozycja odbywała się głównie z niskoenergetycznych zalewów warstwowych. Specyficzną cechą sedymentacji były częste wahania poziomu wody w zbiorniku powodujące rozcinanie stożków i oboczne przemieszczanie się stref depozycyjnych. Zapisem tego są nietypowe dla stożków zdominowanych zalewami warstwowymi powierzchnie erozyjne oraz powtarzające się w sukcesji pionowej zespoły litofacji osadów właoeciwych dla różnych części dystalnych stref stożków. Górny kompleks osadów związany był ze znacznie wyżej energetycznymi przepływami. Osady te były deponowane bliżej czoła lądolodu, co wraz z mułkami podścielającymi całą serię osadów piaszczystych wskazuje na transgresywny charakter całej sukcesji. Strefa marginalna lądolodu na obszarze Obniżenia Otmuchowskiego kształtowała się w inny sposób niż przyjmowano do tej pory (Fig. 6). W północnej jej części lądolód stacjonował w rejonie Wzgórz Otmuchowsko-Nyskich, natomiast w dolinę Nysy Kłodzkiej wsunął się z kierunku NE od strony doliny Odry w postaci niewielkiego lobu okalającego wschodnią część Wzgórz Otmuchowsko-Nyskich od południa. U czoła lądolodu w podpartej dolinie powstało rozległe zastoisko. U północnej krawędzi lobu osady były deponowane w postaci glacimarginalnych stożków progradujących do wąskiej zatoki zastoiska, która przypuszczalnie przez pewien okres była odizolowana od głównego zbiornika.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2007, 77, No 2; 207-216
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The History of the Legislation of the Order of St Mary Magdalene of Penance in the Middle Ages: The Rule of St Sixtus
Z dziejów prawodawstwa zakonu św. Marii Magdaleny od Pokuty w średniowieczu: Reguła św. Sykstusa
Autorzy:
Stefaniak, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920382.pdf
Data publikacji:
2020-12-04
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Gregory IX
The Rule of St Sixtus
St Dominic
Dominican Nuns
Sisters of Penance
monastery of St Sixtus in Rome
Grzegorz IX
Reguła św. Sykstusa
św. Dominik
magdalenki od Pokuty
klasztor św. Sykstusa w Rzymie
mniszki dominikańskie
Opis:
Due to the activity of Canon Rudolf of Worms, monasteries of penances, self-established in Western and Central Europe, were in 1227 joined into a new order in the Church: Ordo sanctae Mariae Magdalenae de Poenitentia. Initially, the nuns followed the Benedictine rule in the Cistercian version. However, due to the specificity of the calling, it was necessary to change the law. Pope Gregory IX did this in 1232, thus giving the nuns the so-called rule of St Augustine and the constitutions of the Dominican nuns (the so-called Rule of Saint Sixtus). Although a copy of the original bull of Gregory IX has not been found, Hubertus Ermisch published its text with the Rule of St Sixtus in the Document Collection of the City of Friborg in Saxony in Leipzig in 1883. Besides, the papal bull with the text of The Rule of St Sixtus is known from the Bullarium Ordinis Praedicatorum (ed. by Antonio Bremond Romae, 1729). The oldest document containing the Rule of St Sixtus is kept at the State Archives in Wrocław, in the set of files Naumburg a. Queis. We present a Polish translation of the preserved text of the rule from the Nowogrodziec Monastery. It remains the common heritage of both Magdalene sisters and Dominican nuns.
Samoistnie powstałe na terenie zachodniej i środkowej Europy klasztory pokutniczek zostały w 1227 roku dzięki działalności kanonika Rudolfa z Wormacji połączone w nowy w Kościele zakon: Ordo sanctae Mariae Magdalenae de Poenitentia. Początkowo mniszki stosowały się do reguły benedyktyńskiej w wydaniu cysterskim. Jednak z uwagi na specyfikę powołania konieczna okazała się zmiana prawa własnego. Dokonał tego w 1232 roku papież Grzegorz IX, nadając magdalenkom tzw. regułę św. Augustyna i konstytucje mniszek dominikańskich (tzw. regułę św. Sykstysa). Mimo że egzemplarz oryginalnej bulli Grzegorza IX pozostaje nieodnaleziony, to jej tekst został opublikowany w Zbiorze Dokumentów Miasta Fryburga w Saksonii przez Huberta Ermischa w Lipsku w roku 1883. Ponadto bulla papieska z tekstem Reguły św. Sykstusa znana jest z Bullarium Ordinis Praedicatorum (wyd. Antoni Bremond Romae 1729). Najstarszy dokument zawierający Regułę św. Sykstusa przechowywany jest Archiwum Państwowego we Wrocławiu, w zespole akt Naumburg a. Queis. Niniejszym przygotowano polskie tłumaczenie reguły zachowanego tekstu z klasztoru nowogrodzieckiego, która pozostaje wspólnym dziedzictwem zarówno magdalenek, jak i dominikanek.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2020, 28, 2; 229-263
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„[Mulier] Salvabitur Per Filiorum Generationem” (1tm 2,15)In The Interpretation Of Selected Worksof The Latin Church Fathers
„[Mulier] salvabitur per filiorum generationem” (1Tm 2,15) w interpretacji wybranych dzieł łacińskich Ojców Kościoła
Autorzy:
Kołosowski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/495484.pdf
Data publikacji:
2016-12-31
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
kobieta;
zbawienie;
patrologia;
Św. Paweł Apostoł;
egzegeza patrystyczna;
grzech pierworodny;
literatura wczesnochrześcijańska;
Św. Hilary z Poitiers;
Św. Ambroży z Mediolanu;
Św. Hieronim;
Św. Grzegorz Wielki;
Św. Augustyn;
the woman;
the salvation;
the patrology;
St Paul the Apostle;
the patristic exegesis;
the literature early Christian;
St. Hilary of Poitiers;
Saint Ambrose of Milan;
St. Jerome;
St. Gregory the Great ;
St. Augustine;
Opis:
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1Tm 2,15). Jaki jest sens słów św. Pawła Apostoła o zbawieniu kobiety przez rodzenie dzieci? Czy słowo τεκνογονία znaczy coś więcej niż „macierzyństwo”, „rodzenie dzieci”? W jaki sposób tekst 1Tm 2,15 interpretują wybrani łacińscy ojcowie Kościoła: Hilary z Poitiers, Ambroży, Ambrozjaster, Hieronim, Augustyn i Grzegorz Wielki. Ambrozjaster nie wychodzi w swoim komentarzu poza to, co w Liście do Tymoteusza powiedział św. Paweł Apostoł. Pozostali pisarze dystansują się od myśli interpretowania tego tekstu wyłącznie w sposób literalny, szukają głębszego duchowego sensu i dla słowa τεκνογονία, i dla rozumienia całego wersetu. Św. Augustyn a za nim św. Grzegorz Wielki, w dzieciach, przez rodzenie których dostępuje się zbawienia, dopatrują się dobrych, szlachetnych uczynków. Hilary z Poitiers, Ambroży z Mediolanu i Hieronim dokonują typologiczno-alegorycznej interpretacji tekstu św. Pawła Apostoła. Tajemnica stworzenia Adama i Ewy odnosi się do Chrystusa i Kościoła. Adam i Ewa są typem Chrystusa i Kościoła. Kobieta zbawiona przez rodzenie dzieci, to Kościół, który przez chrzest rodzi ludzi do zbawienia.
[Γυνή] σωθήσεται δὲ διὰ τῆς τεκνογονίας (1 Timothy 2:15). What does St. Paul mean when he speaks about salvation of women through childbearing? Does the word τεκνογονία mean something more than “motherhood,” or “bearing children”? How do the chosen Latin Church Fathers: Hilary of Poitiers, Ambrose, Ambrosiaster, Jerome, Augustine and Gregory the Great interpret the text of 1 Timothy 2:15? Ambrosiaster limits his commentary to the actual words of St. Paul the Apostle contained in his letter to Timothy. The other writers refrain very decidedly from such a literal interpretation, seeking for a deeper, spiritual meaning of the word τεκνογονία as well as of the other passages of the whole text. In the idea of attaining salvation by giving birth to children, both St. Augustine and St. Gregory the Great, interpret children as good, noble deeds. Hilary, Ambrose and Jerome, in turn, make a typological and allegorical interpretation of the text written by St. Paul the Apostle. The mystery of the creation of Adam and Eve, refers to Christ and the Church. Adam and Eve typify Christ and the Church. The woman saved by childbearing, stands for the Church, which bears people to salvation through baptism.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2016, 37, 4; 151-162
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Controls on basal Zechstein (Wuchiapingian) evaporite deposition in SW Poland
Autorzy:
Dyjaczyński, K.
Peryt, T. M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060060.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
Zechstein Basin
evaporites
3D seismics
lithofacies
sedimentation
anhydritization
SW Poland
Opis:
The development of basal Zechstein (Wuchiapingian) strata inSW Polandindicates the existence of a diversified relief inherited after the flooding of the pre-existing depression by the transgressing Zechstein sea. The deeper parts of the basin were the place of development of thin basinal Zechstein Limestone showing sedimentary condensation manifested by bored and encrusted grains and thick evaporites (mostly halite), and in shallow parts Zechstein Limestone reefs followed by thinner evaporite sequences (dominated by anhydrite) occur. The analysis of 3D seismic sections showed that instead of three conventionally recognized evaporite units of stratigraphic potential in the PZ1 cycle, five units occur (from the base to the top: Lower Anhydrite, Lower Oldest Halite, Middle Anhydrite, Upper Oldest Halite, Upper Anhydrite). In a particular place their number may vary from two (Lower Anhydrite at the base of the PZ1 cycle and Upper Anhydrite at the top of the PZ1 cycle) to five. There are two complexes of Lower Anhydrite occurring throughout the platform and basinal zones showing deepening-upward (transgressive) trend. The halite sedimentation in the deepest parts of salt basins began shortly after the deposition of the upper Lower Anhydrite complex while in the sulphate platform areas the sulphate deposition lasted still for a long time. The Lower Oldest Halite deposits occur in the depressions. Between the halite basins, anhydrite platforms occur, and the thickness of anhydrite platform deposits is smaller than it is observed in salt basins. The Upper Oldest Halite in turn is recorded above the anhydrite platform. The two halite units represent different phases of development of halite basins. The Lower Oldest Halite basins are related to the pre-Zechstein depressions, although in some cases their syndepositional subsidence was controlled by reactivation, during the deposition of basal Zechstein strata, of former faults. In turn, the Upper Oldest Halite basins used the accommodation space created due to anhydritization of the Lower Anhydrite deposits composed originally of selenitic gypsum. The 3D seismics evidences that the PZ1 evaporites inSW Polandhave been deposited in far more complex and dynamic system than it was assumed before.
Źródło:
Geological Quarterly; 2014, 58, 3; 485--502
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Isotopic mass balance of metamorphic fluids in the Gogołów–Jordanów serpentinite massif, Lower Silesia, SW Poland
Autorzy:
Mydłowski, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/191462.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
serpentinization
stable isotope
tectonics
numerical modelling
Gogołów-Joradanów Massif
SW Poland
Opis:
This work aims at estimation of the amount of metamorphic fluids which led to the present-day variability of isotopic compositions, ?D and ?18O, in serpentinites from the Gogołów–Jordanów Massif. This goal was achieved by means of a numerical model reproducing selected features of geological environment and a computer application supporting this model. The Gogołów–Jordanów Massif consists of peridotites transformed to a different degree into serpentinites and subject to brittle deformation that produced a complex fracture system. The potential tectonic control on the pattern of the fluid migration paths was investigated using palaeostress analysis based on slickenside measurements. Isotopic analyses were carried out for hydrogen and oxygen from serpentine, oxygen from magnetite, and hydrogen and oxygen from carbonates. The variability of ?D and ?18O in the serpentinites along the modelled migration paths demonstrates that serpentinization of peridotites was caused by fluids derived from at least three sources revealing different isotopic characteristics. Fluids produced during the magmatic-hydrothermal stage played a major role in serpetinization, since they represent approximately 95% of all fluids interacting with the rock. In contrast, oceanic water represents only 1% of fluids involved in serpenti- nization. The calculated mean amount of fluid required for serpentinization of 1 m3 of peridotite is equal to 98 × 104 kg.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2009, 79, No 2; 147-158
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Controls on the distribution of rare earth elements in the Kupferschiefer series of SW Poland
Autorzy:
Oszczepalski, S.
Chmielewski, A.
Mikulski, S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2060523.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
rare earth elements (REE)
redistribution
Kupferschiefer
Zechstein
SW Poland
Opis:
This study deals with the spatial distribution and the PAAS-normalized patterns of rare earth elements (REE) studied by ICP-MS in the Kupferschiefer series of SW Poland. The most characteristic feature is a progressive enrichment in REE content (including Y and Sc) outward from the rocks with pyritic and Pb-Zn mineralisation, across the rocks with copper mineralisation, towards the oxidized (Rote Fäule) areas. The same trend can also be observed with respect to LREE, MREE and HREE. Whereas REE distribution diagrams for shales with pyrite and Pb-Zn mineralisation are almost flat, diagrams for shales with hematite and copper mineralisation are convex-upward and the strongest convexity is attributed to the transition from hematitic alteration to copper-rich rocks. REE distribution diagrams normalized to PAAS show strong MREE enrichment relative to LREE and HREE, which is typically the highest in the hematite zone, lower in shale with copper mineralisation, and the lowest in shales with Pb-Zn and pyrite mineralisation. The systematic increase in the concentration of REE towards the Rote Fäule, and the strong enrichment in MREE in the transition zone are indicative of variable intensity of leaching and formation of the REE enrichments (including MREE) by MREE>HREE>LREE fluids, as evidenced by the MREE-enriched signatures. Overprinting of secondary enrichments over the original REE pattern due to redistribution along the pathways of expanding fluids are postulated to account for the apparent differences in the distribution and concentration of REE (including the MREE-enriched trend) between the oxidized rocks, copper-bearing rocks, and reduced lithologies barren in copper.
Źródło:
Geological Quarterly; 2016, 60, 4; 811--826
1641-7291
Pojawia się w:
Geological Quarterly
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
St. Annes collegiate in Kraków as a geotouristic site
Kolegiata św. Anny w Krakowie jako obiekt geoturystyczny
Autorzy:
Florczyk, M.
Smoleńska, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/128422.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Kraków
stone
St. Anne's collegiate
kolegiata św. Anny
kamień
Opis:
The authors aim at drawing the attention oof tourist not only to the history and architecture of St. Anne's collegiate church in Kraków, one of the most beautiful Baroque structures in Poland. The particular aspect they focus on reefers to the decorative valour of the stones, which in large numbers and an attractive manner have been used inside and outside the church. As an addition to the description of the rock types and their varieties used, the places of quarrying the respective stones have been indicated for those interested in geology.
Celem niniejszego artykułu jest zainteresowanie turystów historią i architekturą najpiękniejszej budowli barokowej w Polsce, którą jest kolegiata św. Anny w Krakowie. W sposób szczególny zwrócono uwagę na walory dekoracyjne kamieni, które licznie i ciekawie zostały w niej zastosowane. Przedstawiono różne rodzaje i odmiany skał występujące wewnątrz i na zewnątrz tej budowli sakralnej. Dla zainteresowanych geologią wskazano miejsca pochodzenia materiału kamiennego.
Źródło:
Geotourism / Geoturystyka; 2012, 3-4; 41-54
1731-0830
Pojawia się w:
Geotourism / Geoturystyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evolution of the Late Neogene and Eopleistocene fluvial system in the foreland of the Sudetes Mountains, SW Poland
Autorzy:
Badura, J.
Przybylski, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/973652.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
fluvial sediments
Neogene
Eopleistocene
Lower Silesia
SW Poland
palaeogeography
Opis:
The oldest Cainozoic fluvial deposits in Lower Silesia date from the Oligocene. During the Middle and Late Miocene times, the fluvial system of this region was only slightly modified, especially in the foreland of the West and Middle Sudetes Mts. River lengths changed, following the migration of the North Sea shorelines. A rapid rebuilding of the fluvial system took place in the foreland of the East Sudetes Mts. either in the Late or Middle Miocene. Till that time, the main river valley of this region - the Nysa Kłodzka River, related to the Paczków and Kędzierzyn Grabens - used to flow towards the East, to a bay of the Paratethys sea. The new main river, pre-Odra, started to flow towards the North not before the Grodków Graben cut meridionally the Meta-Carpathian Swell. We are of the opinion that deposits of the Poznań Formation originated in an fluvial environment because no marine and/or limnic deposits have hitherto been discovered in the area of Lower Silesia above the uppermost of the Middle-Polish lignite seams (Henryk). The pre-Odra River drained the eastern part of Lower Silesia, and flowed towards the North, at least to the Poznań region. This main river captured such smaller rivers, as: the pre-Vistula, pre-Olza, pre-Ostravica, pre-Opava, pre-Nysa Kłodzka, and pre-Bystrzyca. Rivers draining the West Sudetes Mts. flowed first towards the North, to the region of the present-day Middle Odra River, and there turned to the West. It is conceivable that these rivers curved westwards just along the line of the present-day Wrocław - Magdeburg marginal stream valley ("Pradolina"). Since the Pliocene, the Sudetic rivers have started to transport coarser, sandy, and even gravelly material to a more distant foreland. Alluvial deposits of this phase occur exclusively on uplands. Coarse-grained sediments recognized in the bottom of deep erosional incisions were redeposited under subglacial conditions during the Mesopleistocene glaciations. The presented new interpretation of origin of the Poznań Formation basin and detailed recognition of Pliocene and Eopleistocene river system should initiate a new line of research into the Late Neogene and Eopleistocene sediments.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2004, 74, No 1; 43-61
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Palaeoenvironmental interpretation of the Late Cretaceous Idzików Conglomerate Member (SW Poland, Sudetes, Idzików Quarry) based on analysis of trace fossils
Autorzy:
Chrząstek, Alina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1836354.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Geologiczne
Tematy:
SW Poland
Upper Nysa Kłodzka Graben
Upper Cretaceous
ichnology
palaeoenvironment
Opis:
In the sandstones and conglomerates of the Idzików Conglomerate Member (Coniacian), exposed in the Idzików Quarry (SW Poland, Upper Nysa Kłodzka Graben), a moderately diverse assemblage of trace fossils has been recognized. The trace fossils include Arenicolites isp., Asterosoma isp., ?Bergaueria isp., Cylindrichnus isp., Conichnus conicus, Curvolithus simplex, Dactyloidites ottoi, Diplocraterion parallelum, ?Diplocraterion isp., Gyrochorte isp., Gyrophyllites aff. kwassizensis, Macaronichnus segregatis, Ophiomorpha nodosa, Ophiomorpha isp., ?Palaeophycus isp., ?Rhizocorallium isp., Rosselia isp., ?Scolicia isp., Teichichnus isp. and Thalassinoides isp. Escape traces (fugichnia) and some unidentified trace fossils also were found. The following ichnoassociations are distinguished: (IA1) Ophiomorpha-Cylindrichnus, (IA2) Asterosoma-Conichnus and (IA3) Ophiomorpha- Arenicolites. IA1 probably represents a mixture of the impoverished proximal Cruziana ichnofacies and the distal Skolithos ichnofacies, which points to the lower, weakly storm-affected shoreface. IA2 is interpreted as the archetypal Skolithos ichnofacies (opportunistic colonization of tempestite beds) with some elements of the Cruziana ichnofacies (bioturbated, fair-weather background deposits) in the middle, moderately storm-affected shoreface. IA3 is assigned to the archetypal Skolithos ichnofacies, which indicates the upper shoreface-foreshore settings. The trace-fossil evidence implies that the Upper Cretaceous succession was deposited in a shallow, open basin with good oxygenation of the sea floor and normal salinity, under low- to moderately high-energy hydrodynamic conditions. On the basis of ichnological and sedimentological analyses, the deposits studied originated in a system of fan-delta and shallow-shelf settings with common transitional-proximal tempestites. They were deposited in the eastern part of the Upper Nysa Kłodzka Graben during the Coniacian regression.
Źródło:
Annales Societatis Geologorum Poloniae; 2020, 90, 2; 149-194
0208-9068
Pojawia się w:
Annales Societatis Geologorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The unity of the Church in Saint Irenaeus’ ecclesiology
Jedność Kościoła w eklezjologii św. Ireneusza z Lyonu
Autorzy:
Ciascai, Claudiu Marius
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595204.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
jedność
Kościół
dialog ekumeniczny
św. Ireneusz
misja
unity
Church
ecumenical dialogue
Saint Irenaeus
mission
Opis:
The unity of the Church from everywhere has always been of major concern for the early Christians. They understood this unity as an existing and tangible experience, and not as a remote perspective hidden in the uncertainty of the future. Besides, they believed that the unity of the Church can assure the cohesion between the Christian communities, and the communication inside the Christian community was, in its turn, the essential condition that provided the support for, the consolidation and the development of the ecclesiastic unity. The Fathers of the Church have understood the importance of keeping and supporting the unity and the stability inside the Church, in order to provide an efficient Christian mission everywhere in the world. The purpose of this study is to demonstrate the evolution and complexity of the ecumenical dimension of the ecclesiology of Irenaeus of Lyon, one of the most representatives of the Fathers of the Church, during the early centuries. He understood the power of the dialogue and the pastoral mission, and he preached not only for the early Christians, who, at that time, found themselves surrounded and confused by different inaccurate doctrines, but also for the pagans. He preached to those pagans the message of Jesus Christ’s Gospel of love.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2019, 19; 229-246
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Implications of Markan Interpretative Intercalations
Teologiczne implikacje wpleceń narracyjnych w Ewangelii św. Marka
Autorzy:
Kusio, Mateusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/672304.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Teologiczne
Tematy:
św. Marek
wplecenie narracyjne
teologia nowotestamentalna
krytyka literacka
St Mark
interpretative intercalation
New Testament theology
literary criticism
Opis:
Artykuł ma na celu uzasadnienie tezy, iż wplecenia narracyjne w Ewangelii św. Marka są zabiegiem ukazującym dogłębne zaangażowanie teologiczne ewangelisty. Zabieg ten zdefiniować można jako powiązanie ze sobą dwóch linii narracji w układ A1BA2, który poprzez zastosowanie środków, takich jak równoczesność, kontrast, ironia, podobieństwo i tym podobne przekazuje całkowicie nowe znaczenie obu historii. Sześć wpleceń z Ewangelii św. Marka – 3,20–35, 5,21–43, 6,7–31, 11,21–23, 14,1–11 oraz 14,53–72 – łączą różne sceny z konkretnymi zamysłami natury teologicznej i jako takie nie mogą być sprowadzone do kategorii zabiegu literackiego lub redakcyjnego. Wszystkie one krążą dookoła najważniejszych problemów Markowej teologii, takich jak chrystologia, szczególnie w nawiązaniu do cierpienia, wymagania względem prawdziwego ucznia Jezusa, wizja przyszłej wspólnoty kościelnej. W swoich wpleceniach narracyjnych św. Marek wyjawia swoją rozbudowaną, wyrazistą teologię, jak również oryginalność i mistrzostwo w prowadzeniu narracji.
This paper aims at evidencing the thesis that Markan interpretative intercalations are a narrative structure that manifests profound theological engagement of the evangelist. This device is defined as an entanglement of two storylines in the A1–B–A2 pattern which by using the notions of simultaneity, contrast, irony, similarity, etc. offers a wholly novel meaning of the stories. Six intercalations of the St Mark’s gospel – 3 : 20–35; 5 : 21–43; 6 : 7–31; 11 : 12–23; 14 : 1–11, 53–72 – merge different episodes with distinct theological purposes and as such cannot be reduced to the rank of a literary or redactional device. All of them are concerned with the most essential topics of the Markan theology, such as Christology, especially in relation to suffering, requirements of true discipleship, vision of the future ecclesiastical community. St Mark in his intercalations reveals his elaborated, clear-cut theology, as well as narrative ingenuity and mastery.
Źródło:
Ruch Biblijny i Liturgiczny; 2015, 68, 3
2391-8497
0209-0872
Pojawia się w:
Ruch Biblijny i Liturgiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modelling of distribution and geometry of lithological complexes of the Ecca Group (the Karoo Supergroup) in SW Botswana
Autorzy:
Wendorff, M.
Radwański, L.
Papiernik, B.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/184306.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie. Wydawnictwo AGH
Tematy:
Karoo Supergroup
Ecca Group
deltaic sedimentation
modelling
SW Botswana
Opis:
The Ecca Group, a subdivision of the Karoo Supergroup (Upper Carboniferous - Lower Jurassic) in SW Botswana is a sequence deposited as marine deltaic bodies considered to have been supplied from a cratonic source elevated north of the basin. The Karoo strata in this region are covered unconformably by sands of the Kalahari Beds (Upper Cretaceous - Recent). Therefore the bedrock outcrops are extremely rare, limited in size and a low number of boreholes drilled in this vast area (ca. 340 x 540 km) provide the only insights into the succession of the Karoo Supergroup. Very long distances between individual boreholes make correlation, interpolation between localities and interpretations of geometry of lithological bodies that would provide clues supporting basin analysis by traditional means problematic. To achieve the first approximation of the space-time relations between lithologically complex Ecca Group lithofacies associations modelling of these sediments using Petrel software was performed. These relations in turn suggest evolutionary trends of the basin during deposition of the Ecca Group strata. The model suggests two main zones of supply indicated by two distinctly different patterns of deltaic lithofacies associations, and their evolution controlled by post-Dwyka palaeotopography and its subsequent modifications by local subsidence in the centre of the depository. Initially rapid southward progradation of relatively fine-grained delta body located in the west of the area was followed by subsidence-induced aggradation interrupted by stages of abandonment and marine transgression. Such variations, emphasised by the presence of sandy clinoforms of the delta lobes separated by basinal "fines", imply significant interplay between rates of supply and subsidence. On the other hand, the delta formed in the east contains relatively high proportion of coarse-grained sandstone facies overlying prodelta fines as laterally extensive tabular body formed most probably by lateral migration of distributary channels and delta-front mouthbars, and devoid of abandonment stages. Proximal litofacies of the "western delta" fill the subsiding depocentre and grade distally into synchronously deposited prodelta fines towards the south. By contrast, distal fine-grained prodelta facies fill basin depocentre in the eastern area and are overlain by proximal facies of the "eastern delta".
Źródło:
Geology, Geophysics and Environment; 2013, 39, 1; 55-70
2299-8004
2353-0790
Pojawia się w:
Geology, Geophysics and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies