Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Samokontrola"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    New self-checking booth multipliers
    Autorzy:
    Hunger, M.
    Marienfeld, D.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/907920.pdf
    Data publikacji:
    2008
    Wydawca:
    Uniwersytet Zielonogórski. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    mnożnik Booth'a
    samokontrola działania
    przewidywanie parzystości
    Booth multiplier
    self-checking
    parity-prediction
    carry-dependent adder
    1-out-of-5 code
    Opis:
    This work presents the first self-checking Booth-3 multiplier and a new self-checking Booth-2 multiplier using parity prediction. We propose a method which combines error-detection of Booth-3 (or Booth-2) decoder cells and parity prediction. Additionally, code disjointness is ensured by reusing logic for partial product generation. Parity prediction is applied to a carry-save-adder with the standard sign-bit extension. In this adder almost all cells have odd fanouts and faults are detected by the parity. Only one adder cell has an even fanout in the case of Booth-3 multiplication. Especially, for even-number Booth-2 multipliers parity prediction becomes efficient. Since that prediction slightly differs from previous work which describes CSA-folded adders, formulas to predict the parity are developed here. The proposed multipliers are compared experimentally with existing solutions. Only 102% of the area of Booth-2 without error detection is needed for the self-checking Booth-3 multiplier.
    Źródło:
    International Journal of Applied Mathematics and Computer Science; 2008, 18, 3; 319-328
    1641-876X
    2083-8492
    Pojawia się w:
    International Journal of Applied Mathematics and Computer Science
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Development of psychomotor skills of preschool children
    Rozwój umiejętności psychomotorycznych dzieci w wieku przedszkolnym
    Autorzy:
    Seitmukhanbetovna, Muhieva Gulmira
    Zhumabayevna, Nabieva Zhanargul
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18105209.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    psychomotor abilities
    predisposition
    psychomotor properties
    self-control
    exercise
    reading speed
    sensorimotor
    zdolności psychomotoryczne
    predyspozycje
    właściwości psychomotoryczne
    samokontrola
    ćwiczenia
    szybkość czytania
    sensomotoryka
    Opis:
    This article deals with the development of psychomotor abilities of preschoolers, aspects of psychomotor phenomena, pentabase. Theories of leading scientists studying psychomotor activity and ability of a person are considered. On the basis of research teachers-psychologists have proofs and examples that the development of psychomotor skills of preschoolers can be purposefully improved and developed with the help of different games and exercises.
    Artykuł dotyczy rozwoju zdolności psychomotorycznych dzieci w wieku przedszkolnym i ich różnorodnych aspektów. Rozważane są teorie czołowych naukowców badających aktywność psychomotoryczną. Na podstawie przeprowadzonych na potrzeby niniejszego tekstu badań nauczyciele-psycholodzy dowodzą, że rozwój umiejętności psychomotorycznych dzieci w wieku przedszkolnym można celowo rozwijać i usprawniać za pomocą różnych gier i ćwiczeń.
    Źródło:
    Przegląd Pedagogiczny; 2022, 2; 88-101
    1897-6557
    Pojawia się w:
    Przegląd Pedagogiczny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Role of selected self-monitoring techniques in treatment of overweight and obesity in adolescents
    Rola wybranych technik samokontroli w terapii nadwagi i otyłości u młodzieży
    Autorzy:
    Perenc, Lidia
    Radochońska, Anna
    Zaborniak-Sobczak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/437843.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    samokontrola
    nadwaga i otyłość
    leczenie
    młodzież
    self-monitoring
    overweight and obesity
    treatment
    adolescents
    Opis:
    Wstęp. Samokontrola uważana jest obecnie za podstawową metodę stosowaną w profilaktyce oraz terapii otyłości i nadwagi u młodzieży i dorosłych pacjentów. Jej istota polega na bieżącym rejestrowaniu informacji dotyczących rodzaju i ilości spożywanego pokarmu, jego wartości kalorycznej oraz codziennej aktywności fizycznej. Podstawowa rola samokontroli polega na podnoszeniu świadomości pacjenta w odniesieniu do jego zachowań, myśli i emocji wpływających na kontrolę wagi ciała oraz całkowity sukces leczenia. Cel pracy. Celem pracy jest przedstawienie korzyści związanych z zastosowania różnych metod samokontroli w procesie terapii nadwagi i otyłości u młodzieży. Materiał i metoda. Autorzy dokonali systematycznego przeglądu literatury dotyczącej zastosowania samokontroli w przebiegu terapii nadwagi i otyłości ze szczególnym uwzględnieniem młodzieży. Większość prac objętych przeglądem została opublikowana w XXI wieku. Wyniki. Analiza wybranych badań wykazuje, że samokontrola jest uważana za kluczowy element behawioralnej terapii nadwagi i otyłości u młodzieży. Pozytywne wyniki leczenia zależą od takich czynników, jak systematyczność w rejestrowaniu informacji, stosowanie urządzeń technicznych oraz motywacja prezentowana przez pacjenta. Wniosek. Analizowane prace badawcze, pomimo różnorodności zastosowanych metod, dostarczają empirycznych dowodów na obecność istotnego związku pomiędzy samokontrolą a korzystnymi wynikami terapii nadwagi i otyłości u młodzieży. Istnieje potrzeba prowadzenia badań nad rolą czynników psychologicznych w determinowaniu wyników leczenia tego rodzaju zaburzeń.
    Introduction. Self-monitoring is regarded as a key technique of weight management applied in treatment of obesity and overweight both in adults and adolescents. It includes recording behaviours such as types and amount of food consumed, their caloric value, and daily physical activity. Selfmonitoring is used to heighten awareness of behaviours, thoughts and emotions that influence weight control and overall treatment success. Aim. This work is aimed at demonstrating the advantages of self-monitoring techniques regarded as facilitating factor in the treatment of overweight and obesity in adolescents. Material and method. The authors have applied a systematic review of the literature on self-monitoring in behavioural weight control studies. This review included mostly papers published in XXI century and that reported on the association between weight loss and self-monitoring behaviours. Results. The analysis of respective studies indicates that self-monitoring is an important element behavioural treatment of overweight and obesity in adolescents. Positive outcomes of the treatment depend on such factors as adherence to self-monitoring, use of technical devices and motivation presented by the patients. Conclusion. The reviewed literature, despite of a wide range of methods used in particular studies, provides empirical evidences supporting significant association between selfmonitoring and successful outcomes related to weight management in overweight and obese adolescents. Future investigations also should be aimed at the effects of psychological factors on treatment success and the design of cost-effective interventions that serve to maximize the success.
    Źródło:
    Medical Review; 2015, 4; 387-393
    2450-6761
    Pojawia się w:
    Medical Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The role of family support in self-control of individuals with hypertension in Sindangasih village, Cianjur regency
    Rola wsparcia rodziny w samokontroli osób z nadciśnieniem tętniczym we wsi Sindangasih, regencja Cianjur
    Autorzy:
    Arini Ayu, Shinta
    Sari Rahayu, Eka
    Eshadrianti Idris, Fajriah
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/18864615.pdf
    Data publikacji:
    2023-06-29
    Wydawca:
    Państwowa Akademia Nauk Stosowanych we Włocławku
    Tematy:
    wsparcie rodziny
    samokontrola
    nadciśnienie
    family support
    self-control
    hypertension
    Opis:
    Introduction. One of the social support systems is obtained from the family, family members play a very important role in influencing or changing their own lifestyle towards efforts to improve health including self-care for people with hypertension. Aim. This study identified the role of family support on self-control individuals with hypertension in Sindangasih Village, Kab. Cianjur. Research Methods. The design of this study is correlation analytic with the cross-sectional. Sampling using purposive sampling with a total sample of 106 people. Data Primary obtained from questionnaires and observation results. The research was conducted in the village Sindangasih with a timeframe of November 2022 - May 2023. Results. The results of the statistical test using quantitative correlation research with a significance level (a) s0.05, indicating that there is a correlation between the role of family emotional support and the self-care behavior of people with hypertension (p=0.000), there is a correlation between the role of family esteem support and the self-care behavior of people with hypertension (p=0.001), there is a correlation between the role of family information support and the self-care behavior of people with hypertension (p=0.001), there is a correlation between the role of family instrumental support and the self-care behavior of people with hypertension (p=0.000), there is a correlation between the role of family support and self-care behavior of hypertension sufferers (p=0.000) in Sindangasih Village, Kab. Cianjur. Conclusion. Family support can be a strategy that can be used to manage hypertension and other diseases because it is included in both and positive impact on patient self-care habits.
    Wstęp. Jeden z systemów wsparcia społecznego uzyskuje się od rodziny, członkowie rodziny odgrywają bardzo ważną rolę we wpływaniu lub zmianie własnego stylu życia w kierunku dążenia do poprawy zdrowia, w tym samoopieki osób z nadciśnieniem tętniczym. Cel. W badaniu tym zidentyfikowano rolę wsparcia rodziny dla samokontrolujących się osób z nadciśnieniem tętniczym w wiosce Sindangasih, Kab. Ciandżur. Metody badawcze. Projekt tego badania opiera się na analizie korelacji z przekrojem. Dobór próby metodą celowego doboru próby na łącznej próbie 106 osób. Dane Pierwotne uzyskane z kwestionariuszy i wyników obserwacji. Badania przeprowadzono w wiosce Sindangasih w okresie listopad 2022 – maj 2023. Wyniki. Wyniki testu statystycznego z wykorzystaniem ilościowych badań korelacyjnych o poziomie istotności (a) s0,05, wskazujące na istnienie związku pomiędzy rolą wsparcia emocjonalnego rodziny a zachowaniami samoopiekuńczymi osób z nadciśnieniem tętniczym (p=0,000), istnieje korelacja między rolą wsparcia poczucia własnej wartości rodziny a zachowaniami samoopiekuńczymi osób z nadciśnieniem tętniczym (p=0,001), istnieje korelacja między rolą wsparcia informacyjnego rodziny a zachowaniami samoopiekuńczymi osób z nadciśnieniem tętniczym (p =0,001), istnieje korelacja między rolą wsparcia instrumentalnego rodziny a zachowaniami samoopiekuńczymi osób z nadciśnieniem tętniczym (p=0,000), istnieje korelacja między rolą wsparcia rodziny a zachowaniami samoopiekuńczymi osób z nadciśnieniem tętniczym (p=0,000) w wiosce Sindangasih, Kab. Ciandżur. Wnioski. Wsparcie rodziny może być strategią, którą można zastosować w leczeniu nadciśnienia tętniczego i innych chorób, ponieważ jest ono uwzględnione w obu przypadkach i ma pozytywny wpływ na nawyki samoopieki pacjenta.
    Źródło:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu; 2023, 8, 2; 7-36
    2451-1846
    Pojawia się w:
    Innowacje w Pielęgniarstwie i Naukach o Zdrowiu
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Self-determination among inmates serving prison sentences in selected systems: the role of temporal orientation and self-control skills
    Poczucie autodeterminacji u osadzonych odbywających karę pozbawienia wolności w wybranych systemach Rola orientacji temporalnej oraz sprawności mechanizmów kontroli działania
    Autorzy:
    Piotrów, Ewa
    Kadzikowska-Wrzosek, Romana
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1627372.pdf
    Data publikacji:
    2021-09-23
    Wydawca:
    Fundacja Pedagogium
    Tematy:
    kara pozbawienia wolności
    teoria autodeterminacji
    orientacja temporalna
    samokontrola
    imprisonment
    self-determination theory
    temporal orientation
    self-control skills
    Opis:
    Celem badania było sprawdzenie w jaki sposób na poczucie autodeterminacji skazanych – poczucie kierowania własnymi działaniami i przyjmowanie za nie odpowiedzialności wpływa system odbywania kary (system programowanego oddziaływania i system zwykły), zdolności do samokontroli oraz orientacja temporalna. Przeprowadzono badanie korelacyjne (N = 91; system zwykły N = 54; system programowanego oddziaływania N = 37). Do pomiaru poczucia autodeterminacji wykorzystano Kwestionariusz Dążeń Osobistych Emmonsa (Emmons 1998), zdolności do samokontroli zmierzono za pomocą Kwestionariusza Kontroli Działania (ACS-90) Kuhla w polskiej adaptacji Marszał-Wiśniewskiej (2002), a orientację temporalną oceniono na podstawie Inwentarza Perspektywy Czasowej Zimbardo (ZTPI) (Zimbardo, Boyd 2011) w polskiej adaptacji Sobol-Kwapińskiej, Przepiórki i Zimbardo (2016). Niezgodnie z przewidywaniami nie wykazano istotnego wpływu na poczucie autodeterminacji skazanych systemu odbywania kary. Nieistotny okazał się także wpływ przyszłościowej perspektywy czasowej. Potwierdzono natomiast istotne oddziaływanie zdolności do samokontroli oraz fatalistycznej orientacji na teraźniejszość. Niskie zdolności do samokontroli powodują fatalistyczną orientację na teraźniejszość, a to z kolei negatywnie wpływa na poczucie autodeterminacji.Wyniki badania potwierdzają, że osiągniecie ważnego celu resocjalizacyjnego jakim jest wzbudzenie w skazanym woli do zmiany poprzez kształtowanie podmiotowości i sprawstwa w dużym stopniu powinno polegać na oddziaływaniu na takie właściwości osobowości skazanych, jak ich zdolności do samokontroli oraz orientacja temporalna.
    The aim of the study was to examine how convicts’ self-determination – the sense of directing one’s own actions and taking responsibility for them – is influenced by the system of serving the sentence (the programmed intervention system and the regular system), the ability to self-control and the temporal orientation. A correlational study was conducted (N=91; plain system N=54; programmed intervention system N=37). Emmons’ Personal Strivings Questionnaire (Emmons, 1998) was used to measure the self-determination, self-control skills were measured using Kuhl’s Action Control Scale (ACS-90) in the Polish adaptation by Marszał-Wiśniewska (2002), and temporal orientation was assessed using Zimbardo’s Time Perspective Inventory (ZTPI) (Zimbardo and Boyd, 2011), in the Polish adaptation of Sobol-Kwapińska, Przepiórka and Zimbardo (2016). Contrary to predictions, there was no significant effect of the sentence serving system on convicts’ self-determination. The effect of future time orientation was also found to be insignificant. In contrast, the significant effects of self-control ability and present-fatalistic orientation were confirmed. Low self-control skills result in present-fatalistic orientation, which in turn negatively affects self-determination. The results of the study confirm that the achievement of the important social rehabilitation goal of arousing the will to change in the convict by shaping subjectivity and agency should rely to a large extent on influencing such characteristics of the convicts’ personality as their self-control skills and temporal orientation.
    Źródło:
    Resocjalizacja Polska; 2021, 21; 317-331
    2081-3767
    2392-2656
    Pojawia się w:
    Resocjalizacja Polska
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Physical activity of physiotherapy students and the role of device-based monitoring in their future clinical practice: a cohort study
    Aktywność fizyczna studentów fizjoterapii i rola monitoringu z wykorzystaniem urządzeń w ich przyszłej praktyce klinicznej: badanie kohortowe
    Autorzy:
    Michalcikova, T.
    Vorlicek, M.
    Pechova, J.
    Jakubec, L.
    Fromel, K.
    Neumannova, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2048945.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Akademia Bialska Nauk Stosowanych im. Jana Pawła II w Białej Podlaskiej
    Tematy:
    activity trackers
    physical activity
    physiotherapy
    self-evaluation
    self-examination
    students
    narzędzia pomiaru aktywności
    aktywność fizyczna
    fizjoterapia
    samoocena
    samokontrola
    studenci
    Opis:
    Background. Although physiotherapy students are expected to promote and prescribe exercise, their own physical activity (PA) levels have not been fully researched using wearable devices to provide objective measurements of PA. This study aimed (1) to determine their PA level; and (2) to verify the use of wearables for physiotherapy students’ own practical benefits. Material and methods. Students (n=257) wore a pedometer (Yamax Digi-Walker SW-700) and wrist-based activity tracker (Garmin Vívofit 1) for seven consecutive days. Prior to monitoring, they completed the long form of the International Physical Activity Questionnaire (IPAQ-LF). A further evaluation was completed, relating to benefits and shortcomings of PA monitoring in their own practice. Results. A significant difference emerged between PA levels recorded with activity trackers on weekdays and weekend days, but only when gender and years of study were not taken into consideration. Specifically, 61.09% of participants were active or highly active on weekdays and none were sedentary. On the weekend, however, 47.47% were active or highly active and 11.67% were sedentary. Most (~79%) subjects reported clear benefits in PA monitoring. Conclusions. The student cohort were clearly active during the week, but almost half were insufficiently active in the weekend and thus, greater focus on the promotion of PA in physiotherapists-in-training might be necessary. The self-monitoring of PA under ambulatory conditions (using two wearable devices), combined with self-evaluation of PA, were study strengths.
    Wprowadzenie. Chociaż oczekuje się, że studenci fizjoterapii będą promować i zalecać ćwiczenia innym, poziom ich własnej aktywności fizycznej (AF), szczególnie w odniesieniu do pomiarów dokonywanych za pomocą urządzeń, nie został dokładnie zbadany. Celem badania było (1) określenie poziomu aktywności fizycznej oraz (2) zweryfikowanie i wskazanie korzyści zastosowania narzędzi w praktyce studentów fizjoterapii. Materiał i metody. Studenci (n=257) nosili krokomierz (Yamax Digi-Walker SW-700) oraz opaskę na nadgarstku monitorującą aktywność (Garmin Vívofit 1) przez siedem kolejnych dni. Przed rozpoczęciem pomiaru wypełnili długą wersję Międzynarodowego Kwestionariusza Aktywności Fizycznej (IPAQ-LF). Dodatkowo dokonano oceny zalet i wad kontroli aktywności fizycznej w ich przyszłej praktyce. Wyniki. Jedynie po wykluczeniu płci i roku studiów zaobserwowano znaczącą różnicę między poziomami aktywności w dni robocze i w weekendy. Wyniki wykazały, że 61,09% uczestników badania było aktywnych bądź bardzo aktywnych, a żaden z nich nie prowadził spoczynkowego trybu w dni powszednie. W weekendy z kolei aktywnych bądź bardzo aktywnych uczestników było 47,47%, a 11,67% utrzymywało spoczynkowy poziom aktywności. Niemal 79% badanych zauważyło zalety monitorowania aktywności fizycznej. Wnioski. Badana grupa studentów była niewątpliwie aktywna w dni robocze, ale prawie połowa studentów była aktywna w stopniu niewystarczającym w weekendy, co oznacza, że należałoby przywiązywać większą wagę do promocji aktywności fizycznej wśród osób przygotowujących się do wykonywania zawodu fizjoterapeuty. Główną zaletą niniejszego badania była samodzielna kontrola i ocena poziomu aktywności fizycznej przez studentów fizjoterapii dokonana za pomocą dwóch różnych typów przenośnych urządzeń elektronicznych.
    Źródło:
    Health Problems of Civilization; 2020, 14, 2; 107-117
    2353-6942
    2354-0265
    Pojawia się w:
    Health Problems of Civilization
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    AI-supported reasoning in physiotherapy
    Wnioskowanie w fizjoterapii wspierane sztuczną inteligencją
    Autorzy:
    Mikołajewski, Dariusz
    Mikołajewska, Emilia
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/41203435.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
    Tematy:
    artificial intelligence
    machine learning
    clinical reasoning
    clinical decision support system
    interview
    musculoskeletal pain disorders
    physiotherapy
    usability
    recommender system
    self-management
    mHealth
    sztuczna inteligencja
    uczenie maszynowe
    wnioskowanie kliniczne
    system wspomagania decyzji klinicznych
    wywiad
    zaburzenia bólowe układu mięśniowo-szkieletowego
    fizjoterapia
    użyteczność
    system rekomendacji
    samokontrola
    mZdrowie
    Opis:
    Artificial intelligence (AI)-based clinical reasoning support systems in physiotherapy, and in particular data-driven (machine learning) systems, can be useful in making and reviewing decisions regarding functional diagnosis and formulating/maintaining/modifying a rehabilitation programme. The aim of this article is to explore the extent to which the opportunities offered by AI-based systems for clinical reasoning in physiotherapy have been exploited and where the potential for their further stimulated development lies.
    Systemy wspomagania wnioskowania klinicznego w fizjoterapii oparte na sztucznej inteligencji, a w szczególności na danych (uczenie maszynowe), mogą być przydatne w podejmowaniu i weryfikacji decyzji dotyczących diagnostyki funkcjonalnej ora formułowania/utrzymywania/modyfikowania programu rehabilitacji. Celem niniejszego artykułu jest zbadanie, w jakim stopniu możliwości oferowane przez systemy oparte na sztucznej inteligencji w zakresie rozumowania klinicznego w fizjoterapii zostały wykorzystane i gdzie leży potencjał ich dalszego stymulowanego rozwoju.
    Źródło:
    Studia i Materiały Informatyki Stosowanej; 2024, 16, 2; 21-27
    1689-6300
    Pojawia się w:
    Studia i Materiały Informatyki Stosowanej
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Evaluation of the Effectiveness of a 26-Week Multidisciplinary Patient Education Program for Subjects with Type 2 Diabetes in Poland
    Ocena skuteczności 26-tygodniowego programu edukacyjnego prowadzonego przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2 w Polsce
    Autorzy:
    Pliszka, Monika
    Kowalska, Katarzyna Agnieszka
    Szablewski, Leszek
    Lis, Michał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30146457.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
    Tematy:
    type 2 diabetes
    diabetes education
    physical activity
    self-control
    multidisciplinary care team
    cukrzyca typu 2
    edukacja diabetologiczna
    aktywność fizyczna
    samokontrola
    zespół interdyscyplinarny
    Opis:
    Introduction. Diabetes education is an integral element of diabetes therapy, implemented based on a properly prepared education program. All individuals with diabetes should participate in diabetes education about the importance of blood glucose management, lifestyle changes including diet control and physical exercise to acquire knowledge and skills for diabetes self-management and to avoid complications associated with diabetes. Objective. To determine the effectiveness of a 26-week, multidisciplinary diabetes education program among patients with type 2 diabetes attending outpatient clinics in Ostrowiec Świętokrzyski. The program’s effect on biochemical and anthropometric parameters, as well as impact of education on the level of knowledge and attitude towards diabetes, were evaluated. Methods. The study included 174 adult patients with type 2 diabetes, divided into two groups: a study group (113 patients) who participated in a 26-week diabetes education program, including physical activity classes, and a control group who only attended routine visits at the diabetes clinic. Of the 113 subjects in the control group, 52 did not report for the follow-up examination and were removed from the program, so the final analysis was based on data from 61 control individuals. All patients underwent biochemical and anthropometric tests (fasting glucose, HbA1C, total cholesterol, LDL, HDL, triglyceride levels, body weight, BMI, waist and hip circumference, WHR, systolic and diastolic blood pressure) at the beginning and end of the program (0 and 26 weeks). The study group also completed two questionnaires regarding educational needs, behaviors, and attitudes related to diabetes (at 0, 13, and 26 weeks). To assess the educational program’s effectiveness, the study and control groups were compared through appropriate statistical methods at 26 weeks, and the study group before and after the program (at 0 and 26 weeks). Results. Before starting the educational program, the study group did not differ statistically significantly from the control group, except for HDL and blood pressure levels. At the end of the program, patients in the study group achieved significantly better results for fasting glycemia, triglyceride levels, HbA1C, body weight, waist and hip circumference, and diastolic blood pressure than the controls. The educated group also demonstrated significantly improved behavior and attitudes towards diabetes, including awareness of diabetes management, self-control, compliance with the therapeutic team’s recommendations, and coping with the disease. Conclusions. Comprehensive diabetes education, including regular physical exercises, delivered by a multidisciplinary care team, significantly improves biochemical and anthropometric parameters in patients from the study group compared to patients from the control group. Diabetes education also positively impacts patients’ knowledge and awareness of diabetes management. Participating in an educational program brings greater benefits to patients compared to attending traditional visits at an outpatient clinic alone. Ongoing comprehensive education is needed to maintain the long-term effectiveness of interventions.
    Wstęp. Nieodłącznym elementem terapii cukrzycy jest edukacja diabetologiczna, realizowana w oparciu o odpowiednio przygotowany program edukacji. Wszyscy pacjenci z cukrzycą powinni uczestniczyć w edukacji na temat kontroli glikemii, modyfikacji stylu życia obejmującej zasady prawidłowego żywienia i regularnej aktywności fizycznej, by zdobywać wiedzę i umiejętności w zarządzaniu cukrzycą oraz by uniknąć powikłań cukrzycowych. Cel pracy. Celem podjętych badań było sprawdzenie skuteczności 26-tygodniowej kompleksowej edukacji zdrowotnej prowadzonej przez zespół interdyscyplinarny u pacjentów z cukrzycą typu 2, leczonych w poradniach diabetologicznych w Ostrowcu Świętokrzyskim. Skuteczność edukacji oceniana była na podstawie wyników badań biochemicznych i antropometrycznych pacjentów oraz ich poziomu wiedzy i postawy wobec choroby. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono wśród 174 pacjentów z cukrzycą typu 2, podzielonych na dwie grupy. Grupa badana obejmowała 113 osób, które przez 26 tygodni uczestniczyły w kompleksowym programie edukacji diabetologicznej, połączonym z zajęciami aktywności fizycznej. Do grup kontrolnej zakwalifikowano również 113 osób, które nie uczęszczały na edukację. W czasie trwania obserwacji, 52 osoby z grupy kontrolnej nie zgłosiły się na badania, więc analizowano dane jedynie 61 osób. Wszystkich pacjentów poddano badaniom biochemicznym i antropometrycznym (glukoza na czczo, cholesterol całkowity, LDL, HDL, trójglicerydy, HbA1C, masa ciała, obwód tali, obwód bioder, BMI, WHR oraz ciśnienie tętnicze krwi) w 0 i 26 tygodniu programu. Pacjenci z grupy badanej wypełniali dodatkowo dwie ankiety dotyczące potrzeb edukacyjnych oraz zachowań i postaw związanych z cukrzycą (w 0, 13 i 26 tygodniu programu). W celu oceny skuteczności przeprowadzonej edukacji, za pomocą odpowiednich metod statystycznych, porównano grupę badaną i kontrolną w 26 tygodniu programu edukacyjnego oraz grupę badaną przed i po edukacji (w 0 i 26 tygodniu programu). Wyniki. Przed rozpoczęciem programu edukacyjnego grupa badana nie różniła się istotnie statystycznie od grupy kontrolnej (poza HDL i ciśnieniem tętniczym). W 26 tygodniu programu edukacyjnego pacjenci z grupy badanej osiągnęli znacznie lepsze wyniki w zakresie: glikemii na czczo, trójglicerydów, HbA1C, masy ciała, obwodu talii i bioder oraz rozkurczowego ciśnienia tętniczego krwi. Po 26 tygodniach programu edukacyjnego u pacjentów z grupy badanej nastąpiła istotna statystycznie poprawa prawie wszystkich parametrów (poza HDL) w porównaniu ze stanem w 0 tygodniu. Ponadto, w grupie badanej nastąpiła również poprawa zachowań i postaw wobec choroby: poprawiła się świadomość postępowania, samokontrola, stosowanie się do zaleceń zespołu terapeutycznego, postawa wobec choroby. Wnioski. Kompleksowa edukacja diabetologiczna prowadzona przez zespół interdyscyplinarny, uwzględniająca regularny wysiłek fizyczny, wpływa znacząco na poprawę wskaźników biochemicznych i antropometrycznych u pacjentów z grupy badanej w porównaniu z pacjentami z grupy kontrolnej. Edukacja diabetologiczna korzystnie wpływa również na wiedzę pacjentów oraz ich świadomość postępowania w cukrzycy jako chorobie przewlekłej. Udział w programie edukacyjnym przynosi większe korzyści pacjentom w porównaniu do odbywania samych tylko tradycyjnych wizyt w poradni diabetologicznej. Ciągła kompleksowa edukacja diabetologiczna jest konieczna, aby utrzymać długoterminową skuteczność interwencji.
    Źródło:
    Review of Medical Practice; 2023, XIX, 4; 78-87
    2956-4441
    2956-445X
    Pojawia się w:
    Review of Medical Practice
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies