Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę ""Logos"" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Logos and paideia
Logos i paideia
Autorzy:
Maryniak, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/695797.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
filozofia klasyczna
logos
paideia
język
edukacja
Bildung
kondycja ponowoczesna
classical philosophy
language
education
postmodern condition
Opis:
Celem artykułu jest ponowne rozważenie znaczenia dwóch tytułowych pojęć, które w zasadniczy sposób wpłynęły na rozwój myśli europejskiej. Nawiązując do pracy Paideia Wernera Jaegera, niemieckiego filologa i filozofa z pierwszej połowy dwudziestego wieku, autor dokonuje próby rekonstrukcji genezy greckiego myślenia. Zaczynając od mitycznych źródeł edukacji, związanych z tradycją minojską, reinterpretowaną przez Zbigniewa Herberta, autor przechodzi do mnemotechnicznego znaczenia słynnej listy okrętów zawartej w drugiej księdze Iliady Homera. Następnie zostaje omówiona katarktyczna tradycja edukacyjna związana z pitagoreizmem i heraklityzmem. Kolejny omówiony etap stanowi ateńska sofistyka związana z utylitaryzmem Protagorasa oraz jej rozwinięcie i przekroczenie, jakie stanowiła sokratejska elenktyka i majeutyka. Jako zwieńczenie klasycznego ideału edukacji został przedstawiony platoński projekt wpisania paidei w całość kultury greckiego polis, co miało przygotować duszę ucznia na przyjęcie najwyższej formy areté, jaką była dla Platona miłość do idei, a w szczególności szlachetne dążenie do trójjedni, czyli prawdy, dobra i piękna. Odnowę antycznej paidei stanowiło Humboldtowskie Bildung, łączące edukację z wewnętrznym samorozwojem oraz dojrzewaniem osobistym i kulturowym. Znaczenie związku między paideią a Bildung podkreślają także przytoczeni przez autora tekstu: niemiecki współtwórca egzystencjalizmu Karl Jaspers i angielski poeta Wystan Hugh Auden. Na zakończenie autor zadaje pytanie, czy wobec postmodernistycznego zakwestionowania antyczne i oświeceniowe cele edukacji (paideia i Bildung) oraz poszukiwania zasady świata w oparciu o uniwersalny logos są jeszcze sensowne. Ponadto wyraża wątpliwość, czy tradycyjne poszukiwanie prawdy, dobra i piękna jest obecnie w stanie konkurować z wąsko rozumianą, skuteczną praktyką techniczną. Autor tekstu uważa, że pytania te należy pozostawić otwarte.
The aim of this paper is to reconsider the meaning of two title concepts of essential importance for the development of the European thought. The author makes an attempt to reconstruct the origin of Greek reflection referring to Paideia written by Werner Jaeger, German classicist and philosopher from the first half of the twentieth century. Starting with the mythical sources of education, connected with the Minoan tradition reinterpreted by Zbigniew Herbert, the author goes on to present the mnemonic sense of the epic Catalogue of Ships from the second book of Iliad by Homer and subsequently discusses cathartic educational tradition and its reference to Pythagoreanism and Heraclitism. He subsequently discusses the stage of education constituted by the Athenian sophists connected with the utilitarianism of Protagoras and its development and transgression achieved by Socratic elenchus and maieutic. Platonian proposal of turning paideia into the integrity of the Greek polis culture was presented as the culmination of the idea of the Hellenic education. It had to prepare the soul of the disciple for the acceptance of the uttermost pattern of arete. For Plato it was the affection for ideas, notably noble virtue of aspiration to triple unity (trinity) of the Truth, Beauty, and Goodness. Wilhelm von Humboldt renewed classical paideia and established the idea of Bildung to join education with inner self‑development and not only personal but also cultural maturation. The importance of connection between paideia and Bildung was also underlined by two quoted writers: Karl Jaspers (German co‑founder of existentialism) and W.H. Auden (English‑American poet). In conclusion, the author poses a question whether postmodern contesting of classical and enlightenment ideals of education (paideia and Bildung) has any purpose and whether the quest for the principle of the universe based on the universal logos can be still considered reasonable. He also wonders whether traditional search for the Truth, Beauty, and Goodness can actually compete with narrowly understood, effective technological practice. In his humble opinion this question must be left without any conclusive answer.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2017, 1; 63-77
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Plato’s Theaetetus & logos of the Digital Humanities
Teajtet Platona i logos cyfrowej humanistyki
Autorzy:
Janik, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31221556.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Platon
Theaetetus
logos
phenomenology
digital humanities
Teajtet
fenomenologia
cyfrowa humanistyka
Opis:
The specifics of the humanities are the study of the human and its offspring, already recalled by Socrates in the “Theaetetus”. The dialogue marks a substantial shift in Plato — the discovery to be attributed to Wincenty Lutosławski, the author of the chronology of Plato’s works — that is, from pre-existent and transcendental ideas to the categories of reason, from philosophy as the “love of wisdom” to the “love of knowledge”. Thus, contrary to the widely held view of the so-called lack of the definition of knowledge in the “Theaetetus”, I argue that the quest for knowledge refers to the logic of thinking — the theme related to Charles S. Peirce’s logic of discovery and still distinct from “technology” — and provides the constitution of the humanities of the information and communication age as the digital humanities.
Specyfiką nauk humanistycznych jest badanie człowieka i jego dziedzictwa, o czym przypomina już Sokrates w Teajtecie. Dialog ten wyznacza istotną zmianę u Platona — odkrycie to należy przypisać Wincentemu Lutosławskiemu, autorowi chronologii dzieł Platona — tj. od idei preegzystujących i transcendentalnych do kategorii rozumu, od filozofii jako “umiłowania mądrości” do “umiłowania wiedzy”. Tak więc, w przeciwieństwie do szeroko rozpowszechnionego poglądu o tak zwanym braku definicji wiedzy w Teajtecie, argumentuję, że poszukiwanie wiedzy odnosi się do logiki myślenia — tematu związanego z logiką odkrycia Charlesa S. Peirce’a i wciąż odrębnego od “technologii” — i stanowi konstytucję humanistyki ery informacji i komunikacji jako cyfrowej humanistyki.
Źródło:
Logos i Ethos; 2023, 62, 2; 99-118
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logos-sarx christology and the sixth-century miaenergism
Chrystologia logos-sarx a monoenergizm VI wieku
Autorzy:
Kashchuk, Oleksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/613269.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
Chrystus
Słowo
Logos-sarx
monoenergizm
bóstwo
człowieczeństwo
natura
umysł
wola
działanie
Christ
Logos
Miaenergetism
divinity
humanity
nature
mind
volition
will
operation
Opis:
Artykuł omawia kwestię zależności między monoenergizmem jako poglądem głoszącym, że w Chrystusie działa tylko natura boska, a chrystologią typu Logos-sarx. Celem artykułu jest udowodnienie, że monoenergizm był zależny od chrystologii skoncentrowanej na Bóstwie wcielonego Chrystusa. Logos został uznany za zasadę działającą, nawet jeśli chodzi o ludzką naturę Chrystusa, tak że ludzka wola i działanie Chrystusa były umniejszane wobec Logosu. Ten model chrystologii był rozwijany szczególnie od II wieku w pismach Klemensa Aleksandryjskiego, Orygenesa, Atanazego Aleksandryjskiego i Apolinarego z Laodycei; następnie był kontynuowany przez Cyryla Aleksandryjskiego i Sewera z Antiochii; chrystologia tego typu miała wpływ na Leoncjusza z Bizancjum i Teodora z Faran. Monoenergizm w VI, a następnie w VII w. rozwijał się więc na gruncie chrystologii typu Logos-sarx, chociaż uznawał chalcedoński diofyzytyzm.
The article discusses the question of the relation between the sixth-century Miaenergism, which is the idea of Christ having one divine-human operation, and the Logos-sarx type of Christology. The purpose of the article is to argue that the Miaenergism was dependent on the Christology centered on the divinity of incarnate Christ. The Logos was acknowledged as the active principle even of Christ’s humanity, so that the human volition and operation of Christ was neglected in favor of the Logos. This model of Christology was being developed especially from the second century in the writings of Clemens of Alexandria, Origen, Athanasius of Alexandria and Apollinarius of Laodicea; then it was continued by Cyril of Alexandria and Severus of Antioch; it also influenced Leontius of Byzantium and Theodore of Pharan. The Miaenergism of the sixth and then of the seventh century was being developed on a ground of the Logos-sarx type of Christology, although it acknowledged the Dyophysitism of Chalcedon.
Źródło:
Vox Patrum; 2017, 67; 197-223
0860-9411
2719-3586
Pojawia się w:
Vox Patrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Logocentrism of the Liturgy as Presented by Joseph Ratzinger/Benedict XVI
Autorzy:
Migut, Bogusław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28328356.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Logos stworzenia
Wcielony Logos
Ofiara zastępcza
kult chrześcijański
logikē latreia
Joseph Ratzinger
Benedykt XVI
Logos of creation
Incarnate Logos
Christian worship
representative sacrifice
Benedict XVI
Opis:
Logocentryzm należy uznać za najbardziej charakterystyczny rys myśli teologicznej Josepha Ratzingera/Benedykta XVI. Logocentryzm został tutaj ukazany jako główna zasada teologii liturgii, tak w wymiarze kosmicznym, historiozbawczym, jak i konkretnej celebracji liturgicznej. W opracowaniu wskazano też, że logocentryzm, będąc zwornikiem teologicznej myli Ratzingera jest nie tylko podstawą pełnego rozumienia liturgii, ale też jej ważnego miejsca w teologii systematycznej. W liturgii kosmicznej, sięgającej stworzenia, Logos jest zasadą wszystkich rzeczy i Liturgiem wszechświata. Z kolei Logos Wcielony jest Liturgiem historii zbawienia i eschatologii. On też sprawuje liturgię Kościoła, konkretną celebrację liturgiczną, czyniąc z niej logikē latreia (Rz 12,1), a tym samym miejsce przemiany serca człowieka, a przez to przemiany świata.
Logocentrism should be considered the most characteristic feature of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theological thought. Logocentrism is presented here as the main principle of the theology of the liturgy, both in its cosmic, salvation-history dimension and in the concrete liturgical celebration. The study also points out that logocentrism, being the keystone of Ratzinger’s theological thought, is not only the basis for a full understanding of the liturgy, but also for its important place in systematic theology. In the cosmic liturgy, going back to creation, the Logos is the principle of all things and the Liturgist of the universe. The Incarnate Logos, in turn, is the Liturgist of salvation history and eschatology. He also performs the liturgy of the Church, the concrete liturgical celebration, making it a logikē latreia (Rom 12:1) and thus a place for the transformation of the human heart and thus the transformation of the world.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2023, 93, 4; 229-249
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Renewed Christocentric Synthesis in Joseph Ratzinger’s Logos-centric Symphony
Odnowiona synteza chrystocentryzmu w Logos-centrycznej symfonii Josepha Ratzingera
Autorzy:
Millare, Roland
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343723.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
Benedykt XVI
Joseph Ratzinger
wiara i rozum
logos vs etos
nowoczesność
chrystologia duchowa
misja teologii
podejście chrystocentryczne
prymat miłości
Logos Wcielony
Benedict XVI
faith and reason
logos vs ethos
modernity
spiritual Christology
mission of theology
Christocentric approach
primacy of love
Incarnate Logos
Opis:
This article aims to present Joseph Razinger’s Christocentric approach to the question of the relation between faith and reason. Modernity introduces the separation between faith and reason, which results in the limitation of reason and the subordination of logos to ethos. This disunity, however, between faith and reason and the primacy of the ethos over logos affects the nature and mission of theology. In contrast to the loss of the integrative harmony between faith and reason, Joseph Ratzinger argues for the distinction and unity between faith and reason built upon the primacy of logos and a Christocentric approach. The author also intends to prove that although Ratzinger describes his theology as “fragmentary” and “incomplete,” he has gifted the Church with a renewed theological symphony that flourishes only in conjunction with the gift of faith working in concert with reason. In Ratzinger’s view only faith can enable reason to overcome the self-imposed limitation developed by modern thinkers such as Immanuel Kant. Finally, the article will demonstrate that the crowning achievement of Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s theology is the recognition of the primacy of love as embodied by the saints who are witnesses of the transformative power of knowing and loving Jesus, the Incarnate Logos.
W niniejszym artykule przedstawiona zostanie kwestia relacji między wiarą a rozumem w ujęciu Josepha Ratzingera. Nowoczesność wprowadza rozdział między wiarą a rozumem, co skutkuje ograniczeniem rozumu i podporządkowaniem logosu etosowi. Ten brak jedności między wiarą i rozumem oraz prymat etosu nad logosem wpływa następnie na naturę i misję teologii. Wbrew temu postulowanemu brakowi integrującej harmonii między wiarą a rozumem, Joseph Ratzinger dowodzi jedności wiary i rozumu jako całości zbudowanej na prymacie logosu i podejściu chrystocentrycznym. Autor artykułu zamierza udowodnić, że chociaż Ratzinger określa swoją teologię jako „fragmentaryczną” i „niekompletną”, to zostawił Kościołowi nowatorską „symfonię” teologiczną opartą na połączeniu daru wiary z rozumem. Wykazane zostanie, w jaki sposób – według Ratzingera – wiara może umożliwić rozumowi przezwyciężenie ograniczeń narzuconych przez współczesnych myślicieli, takich jak Immanuel Kant. W ostatniej części artykułu pokazane będzie, że ukoronowaniem teologii Josepha Ratzingera/Benedykta XVI jest uznanie prymatu miłości uosabianej przez świętych, którzy świadczą o przemieniającej mocy poznania i miłości do Jezusa, Wcielonego Logosu.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2023, 31, 2; 243-262
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Candidus, Marius Victorinus’ fictitious friend, and his doctrine of the “Logos”
Autorzy:
Baron, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559991.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Marius Victorinus
Logos
Arian controversy after A.D. 357
Opis:
This article elaborates the term Logos in two fictitious letters of Candidus, which Marius Victorinus wrote to present Arian points of view concerning the Trinitarian debate in the middle of the 4th century. The article investigates these two short letters and their historical and theological sources to demonstrate Marius Victorinus’ knowledge and understanding of the Arian controversy and the mystery of the Triune God. Although he wrote these letters himself, this research seems to be a particularly important in the interpretation of Marius Victorinus’ theological views and arguments presented in his writings against the Arians, in which he undertakes the most difficult questions concerning the unbegotten and simultaneously begetting God.
Źródło:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology; 2013, 1; 79-94
2300-3588
Pojawia się w:
Theological Research. A Journal of Systematic Theology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mathematics as a Way Towards the Creative Logos: Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s Understanding of Scientificity
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2134427.pdf
Data publikacji:
2022-05-28
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Benedykt XVI
matematyka
Logos
rozum
nauki ścisłe
Benedict XVI
mathematics
reason
science
Opis:
The article presents Joseph Ratzinger/Benedict XVI’s view on mathematics as a way towards the creative Logos, and at the same time shows the understanding of scientificity presented by the present Pope Emeritus. For Joseph Ratzinger/Benedict XVI, mathematics is not only a tool of empirical sciences. The Pope looks at mathematics as: (1) a product of human intelligence, which, when reflected upon more deeply, also (2) leads to wonder and amazement at the mathematical character of created nature. Joseph Ratzinger/Benedict XVI considers the latter phenomenon as a way that can lead one towards the creative Logos. In this way, he presents a view on mathematics that goes against the current approach, which often tends towards the self-limitation of reason, towards accepting as the criterion of scientificity only that what is a result of mere cooperation between mathematics and empirics. According to the Pope, it is not science that redeems humans; they are redeemed by Love, by the incarnate Logos. Joseph Ratzinger/Benedict XVI shows the primacy of creative Reason as the decisive and indelible foundation of Christian faith.
Artykuł przedstawia spojrzenie Josepha Ratzingera/Benedykta XVI na matematykę jako drogę do stwórczego Logosu, a zarazem ukazuje rozumienie naukowości prezentowane przez obecnego papieża emeryta. Dla Josepha Ratzingera/Benedykta XVI matematyka nie jest tylko narzędziem nauk empirycznych. Papież patrzy na matematykę jako na wytwór ludzkiej inteligencji, który – poddany głębszej refleksji – prowadzi również do zdumienia i zdziwienia nad matematycznością przyrody. Tę ostatnią Joseph Ratzinger/Benedykt XVI uważa za drogę mogącą prowadzić człowieka do stwórczego Logosu. Tym samym prezentuje on spojrzenie na matematykę, które idzie na przekór nowożytnemu podejściu, często zmierzającemu do samoograniczenia się rozumu, do przyjmowania za kryterium naukowości tylko tego, co jest wynikiem współdziałania matematyki i empirii. Zdaniem papieża to nie nauka odkupuje człowieka; zostaje on odkupiony przez Miłość, przez Wcielony Logos. Joseph Ratzinger/Benedykt XVI ukazuje prymat stwórczego Rozumu jako rozstrzygającego i nieusuwalnego fundamentu chrześcijańskiej wiary.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2022, 92, 2; 107-130
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The "Cathedral" of Catholic Theology
"Katedra" teologii katolickiej
Autorzy:
Rowland, Tracey
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2158272.pdf
Data publikacji:
2022-11-28
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
teologia fundamentalna
ewangelizacja
"religia świata"
synodalność
sensus fidelium
logos i etos
Joseph Ratzinger
fundamental theology
evangelization
the “religion of the world”
synodality
logos and ethos
Opis:
In the third decade of the twenty-first century the “cathedral” of Catholic theology has suffered some structural assaults and the way forward is a contemporary “hot topic”. This paper argues against the idea, common among Catholics of the millennial generation, that we simply need to “reboot” the system to 1959 and restore the framework of “Strict Observance Neo-Scholasticism”.  Instead it suggests that attention needs to be given to the structure itself, to issues in fundamental theology, and the relationships or “joints” in the framework of Catholic theology, along the lines recommended by Joseph Ratzinger and others in his theological circle.
W trzeciej dekadzie dwudziestego pierwszego wieku "katedra" teologii katolickiej byla przedmiotem pewnych strukturalnych ataków, a jej rozwój jest obecnie "gorącym tematem". Autorka niniejszego artykułu sprzeciwia się powszechnej wśród katolików pokolenia millenialsów idei, że musimy po prostu "zrestartować" system wracając do 1959 r. i przywrócić ramy "neoscholastyki ścisłej obserwancji". Zamiast tego sugeruje, że należy zwrócić uwagę na samą strukturę, na kwestie teologii fundamentalnej oraz na relacje czy związki w ramach teologii katolickiej, zgodnie z zaleceniami Josepha Ratzingera i innych osób z jego kręgu teologicznego.
Źródło:
Studia Nauk Teologicznych PAN; 2022, 17; 135-149
1896-3226
2719-3101
Pojawia się w:
Studia Nauk Teologicznych PAN
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Theological Themes in Origen’s First Homily on Psalm 76 (77) and Their Subsequent Reception
Autorzy:
Nieścior, Leon
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029299.pdf
Data publikacji:
2021-12-10
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
Orygenes
Psalm 77 (76)
Bóg–Logos
egzegeza patrystyczna
preegzystencja dusz
apokatastaza
Origen
God–Logos
patristic exegesis
preexistence of souls
apocatastasis
Opis:
The collection of Origen’s presumably last works, the 29 homilies on the Psalms, was recently discovered and published in 2015. In the homily on Psa 76:1-9, we can find threads of the theology of spirituality intertwined with more systematic speculations. The sanctifying action of the Logos comes here to the fore. God-Logos enables the Christian to sacrifice himself fully with his mind, tongue and all his senses. The Word, which has been living for ages in the womb of the Father, educates the human word, liable to agitation, to silence. Origen looks for a cure in afflictions. He finds it in the image of hands outstretched to God and in constant reminding of Him. The Psalmist ponders “the ancient days” and “the eonic years” and asks if God can reject man forever (Psa 76:6–8). In his commentary, Origen seems to refer to his speculations from much earlier years, known from the work On First Principles, in which he expressed views on the preexistence of rational beings, preceding the present world, and the multiple transformation of worlds. Are these speculative threads still present in his last work? The article tries to explain Origen’s statements and understand them properly.
Zbiór niedawno odkrytych i wydanych w 2015 r. dwudziestu dziewięciu homilii Orygenesa do Psalmów, to prawdopodobnie, jak wykazuje L. Perrone, ostatnie jego dzieło. Homilie stały się przedmiotem analizy pod kątem formalnym: języka, okoliczności napisania, aluzji historycznych etc. Przychodzi czas na zgłębianie ich treści teologicznych. W homilii do Ps 76, 1–9 przeplatają się wątki z zakresu duchowości i pewne spekulacje. Na pierwszy plan wysuwa się uświęcające działanie Logosu. Bóg–Słowo uzdalnia chrześcijanina do pełnej ofiary z samego siebie, swego umysłu, języka i wszystkich zmysłów. Przebywające od wieków w łonie Ojca Słowo wychowuje do milczenia ludzkie słowo, podatne na wzburzenie. Kaznodzieja szuka lekarstwa na utrapienia w wyciągniętych rękach do Boga i w ciągłym przypominaniu o Nim sobie. Psalmista rozważa „dni dawne” i „lata wieczne” oraz pyta, czy Bóg może odrzucić na wieki (Ps 76, 6–8). W komentarzu do Psalmów zdaje się nawiązywać do swoich spekulacji z dużo wcześniejszych lat, znanych z dzieła O zasadach. Wyrażał tam poglądy o preegzystencji bytów rozumnych, poprzedzającej obecny świat, i wielokrotnej transformacji światów, po których nastąpi powrót wszystkiego do Boga. Czy te wątki spekulacyjne są obecne w ostatnim jego dziele? Czy poglądy Orygenesa zmieniły się? Autor artykułu stara się wniknąć w dość zdawkowe wypowiedzi kaznodziei i właściwie je zrozumieć.
Źródło:
Collectanea Theologica; 2021, 91, 4; 63-82
0137-6985
2720-1481
Pojawia się w:
Collectanea Theologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Between an Object and a Person: an Inverted Image / Icon
Autorzy:
Popović, Una
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762590.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
object
person
icons
latreia
proskynesis
Opis:
Relations between persons in the contemporary world often resemble those of the same persons towards objects. We are accustomed to ‘use’ – and even see – others as if they are, to put it in Kantian terms, merely a means to an end, and not as if they are an end in themselves. Such blurring of lines between objects and persons surely has significant moral and political consequences. However, in this paper I reach instead for a very traditional example and suggest it as a possible model for understanding these contemporary issues. I’d like to offer an analysis of icons, with regard to the concepts of latreia (worship) and proskynesis (devotion), developed and discussed in the Byzantine empire during the era of iconoclasm. By revisiting this old quarrel, I wish to invert the issue of persons becoming (like) objects, since in the case of the icons the question is whether an object can and should be treated as a person. Such an inverted image could, in my opinion, offer us a new perspective on contemporary intersubjective relations and present us with a double optic, which can teach us to distinguish between esteem for objects and respect for persons.
Źródło:
Logos i Ethos; 2021, 58, 2; 7-19
0867-8308
Pojawia się w:
Logos i Ethos
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Historical and Theological Sources of Secularism and Secularisation
Autorzy:
Góźdź, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2088010.pdf
Data publikacji:
2022-06-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Tematy:
secularism
secularization
theology
reason
truth
transcendence
logos
Opis:
This article proposes a new way of approaching the roots of secularism and its outcome that is secularization. The fact that this phenomenon arises precisely in a Christian world, which ultimately leads to a complete emancipation of that what is worldly toward religion, profanum toward sacrum, is astonishing. The process of European secularism has its beginning in the 11th century, when the so-called dispute about reason was initiated resulting, in the next epochs of human history, in an intensifying departure from transcendence in favour of a secular interpretation of reality. What ensued is a fading away of the classical understanding of truth as a “compatibility of entities with intellect” (adaequatio rei et intellectus), that is compatibility of understanding and reality, replacing understanding with one’s own crafting of reality, making of a new society. An examination of the history of the European secularization can contribute to a rise of a new humanism, which rests upon reasonableness that originates at the deepest basis of the Logos.
Źródło:
Verbum Vitae; 2022, 40, 2; 359-373
1644-8561
2451-280X
Pojawia się w:
Verbum Vitae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Justin Martyrs Concept of Logos Spermaticos and its Relevance to Theological Conversation in Africa Today
Justyna Męczennika koncepcja Logos Spermaticos i jej rola we współczesnym dyskursie teologicznym w Afryce
Autorzy:
Mwania, Patrick
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037126.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Semina verbi
tradycyjne religie afrykańskie
Semina Verbi
African traditional Religion
Opis:
W artykule autor argumentuje, że tradycyjne wierzenia w Afryce są oparte na autentycznym objawieniu Logosu. Ten fakt powinien być uwzględniony w pracy duszpasterskiej na afrykańskim kontynencie. To z kolei stwarza obowiązek dla Kościoła w Afryce, aby na nowo odkryć obecność Logosu w dziedzictwie kultur Afryki, oczyścić to dziedzictwo z błędów wynikających z grzesznej natury ludzkiej i wcielić do dziedzictwa chrześcijańskiego – znaku Kościoła uniwersalnego.
In this article the author argues that in the indigenous religious beliefs and practices of the Africans are found authentic revelation of the Logos, which should be regarded and appreciated as a preparation for the proclamation of the Gospel message in the African cultural and religious milieu. Indeed in African religious beliefs and practices, there are fundamental values that represent both a preparation for the incarnation of the Logos in the vast religious and cultural African heritage as well as means of salvation for the adherents, until a personal encounter between the individual followers of the African traditional Religion and the incarnate Logos takes place. This knowledge and conviction is fundamental indeed a conditio sine qua non for doing theology in Africa. As a consequence then, it remains a daunting task of the Church in Africa to discern the mysterious presence of the Logos in the African heritage, to purify it from the stains of human sin, which might have contaminated it, and then incorporate it into Christian heritage, so that, one may give witness to the universal character of the Church of Christ that embraces all peoples and cultures.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 10; 189-204
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Incarnate Logos in Gnostic Theology
Autorzy:
Myszor, Wincenty
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1806903.pdf
Data publikacji:
2019-10-23
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Christology; Docetism; Christian Gnostics; the doctrine of two natures
Opis:
The Polish version of the article was published in “Roczniki Humanistyczne,” vol. 58–59 (2010–2011), issue 3. The popular version of Gnostic Christology in textbooks presents it as a Docetic Christology. The new texts by Christian Gnostics, uncovered in Nag Hammadi, prove that Gnostic Christology was first and foremost the Christology of the Church. It seems thus that Adolf Harnack’s term “the doctrine of two natures” describing the Gnostic approach is correct. The article quotes examples of Gnostic utterances from Tractatus Tripartitus of Nag Hammadi Codex I. Gnostic theology was close to Logos-centred Christology. The Gnostic statements also contain many other references to ecclesiastical theology. The author of Tractatus Tripartitus was clearly influenced by Church theology, but some ideas were later abandoned by the official doctrine of the Church.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 3 Selected Papers in English; 49-57
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reflections on poetic work: Heidegger and Ricoeur
Autorzy:
Helenius, Timo
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/431379.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
poetics
culture
bios
logos
being
ergon
poetyka
kultura
byt
Opis:
In this essay I analyze Ricoeur’s philosophy of cultural objects as an alternative to Heidegger’s hermeneutics of the onto-poetic origin of art that explicitly remains reserved in accepting a starting point based on the distinction between subject and object. After introducing Heidegger’s poetics of Being – that I will call onto-poetics – as presented in The Origin of the Work of Art, I explicate how Ricoeur proposes a mytho-poetic approach that rests on the notion of objectivity. The concept of poetic work remains the focus of this article, examined first from Heidegger’s angle and then from its Ricoeurian rival. The essay concludes that Ricoeur’s proposal of a poetico-speculative disclosure of what is retains a firm connection to the notion of objectivity as well as that of work, whereas Heidegger’s analysis gradually shifts from ergon to energeia, thus replacing the notion of work by that of alethic strife.
Źródło:
Studia Philosophiae Christianae; 2013, 49, 4; 41-67
0585-5470
Pojawia się w:
Studia Philosophiae Christianae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies