Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę ""Inność"" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Identity and Alterity: The Mystery and the Paradox of Self-Knowledge in the Theology of Fr. Dumitru Stăniloae
    Tożsamość i inność – tajemnica i paradoks samowiedzy w teologii o. Dumitru Stăniloae
    Autorzy:
    Sonea, Cristian
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2036700.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    neurobiologia
    lingwistyka
    tożsamość
    samowiedza
    inność
    neuroscience
    linguistic
    theology
    identity
    self-knowledge
    alterity
    Opis:
    Celem artykułu jest podkreślenie specyfiki samowiedzy w refleksji ks. Dumitru Stăniloae. Autor krótko przedstawia dwa różne sposoby, poza sposobem teologicznym, podejścia do zagadnienia - pierwszy wywodzi się z obszaru neurobiologii, a drugi z lingwistyki. Oba ukazują kreatywną gnozeologię ks. Dumitru Stăniloae, w której tajemnica samowiedzy jest związana z tajemnicą Boga i z tajemnicą egzystencji ludzkiej.
    The purpose of this paper is to emphasize the specificity of self-knowledge in Fr. Dumitru Stăniloae thinking. The author present briefly two different ways of approaching the topic apart the theological one. The first one is from the field of neuroscience and the other one from linguistics. Both reveal the creative gnoseology of Fr. Dumitru Stăniloae in which the mystery of self-knowledge is related with the mystery of God and with the mystery of human existence.
    Źródło:
    Roczniki Teologiczne; 2018, 65, 7; 65-74
    2353-7272
    Pojawia się w:
    Roczniki Teologiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On-Screen ‘Othering’ of Bilingual Speakers: Being Bilingual in English and an Asian Indian Language
    Ekranowa „inność” dwujęzycznych postaci. Między angielskim a językami Indii — doświadczenie dwujęzyczności
    Autorzy:
    Škifić, Sanja
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1877239.pdf
    Data publikacji:
    2019-10-24
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    dwujęzyczność
    tożsamość
    zmiana kodu
    stereotypy
    „inność”
    przemysł filmowy
    bilingualism
    identity
    code-switching
    stereotypes
    ‘othering’
    film industry
    Opis:
    Analiza wzorów mowy osób dwujęzycznych oraz powiązanych z nimi kulturowych stereotypów obecnych w kinie jest stosunkowo nową dziedziną badań. Artykuł koncentruje się na naturze oraz zakresie „przestrzeni językowej”, jaką przemysł kinematograficzny może dostarczyć studiom socjolingwistycznym w zakresie analizy obecności „Innego” w kontekście dwujęzyczności. Artykuł analizuje filmy, w których występują dwujęzyczne postaci, posługujące się językiem angielskim oraz jednym z języków Indii używanym w kontekście pozaindyjskim*. Analiza skupia się na sposobie, w jaki filmowe reprezentacje wytwarzają stereotypy dotyczące osób dwujęzycznych w kulturze anglojęzycznej, takich jak trudności asymilacyjne w kulturze anglojęzycznej oraz wzorce zmiany kodu językowego między językiem angielskim a językami Indii. Pierwsza część analizy skupia się na filmowych reprezentacjach sposobów, w jakie osoby o pochodzeniu indoazjatyckim negocjują swoją dwujęzyczną tożsamość; jej celem jest identyfikacja motywów powielanych w kolejnych filmowych produkcjach. Zakres językowej asymilacji odzwierciedla bariera pokoleniowa: podczas gdy pierwsze pokolenie imigrantów cechuje nostalgia za ojczyzną oraz tradycyjnymi wartościami, drugie oraz trzecie pokolenie charakteryzuje zauważalna kulturowa asymilacja. Druga część analizy poświęcona jest zmianom kodu językowego: bada kontekst, w którym używany jest język angielski oraz okoliczności użycia języków Indii, a także analizuje czynniki mające wpływ na zmianę kodu. Socjolingwistyczna analiza filmowych reprezentacji osób dwujęzycznych o korzeniach indyjskich może przyczynić się do wyjaśnienia podłoża stereotypów na temat tej grupy osób.   * Na ich oznaczenie używany jest termin ‘Asian Indian languages’, który oznacza języki Indii używane w rozmaitym kontekście pozaindyjskim. Na przykład, Sridhar (2002, 263–264) używa go w odniesieniu do języków Indii, którymi mówi się stanie Nowy Jork
    Analyses of bilinguals’ speech patterns and related cultural stereotypes as portrayed in films have become relatively frequent in recent years. This paper focuses on the nature and amount of ‘linguistic space’ provided by the film industry for the sociolinguistic presence of the ‘Other’ in bilingual contexts. It represents an analysis of films in which bilingual characters (in English and one of Asian Indian languages*) are presented. The analysis focuses on on-screen produced stereotypes about such bilinguals, immigrants’ struggles to assimilate to the English-dominant cultural and linguistic context, and patterns of code-switching between English and Asian Indian languages, i.e., contexts of usage of the two languages. The first part of the analysis focuses on identifying patterns of recurring topics in the analyzed films as they are connected with different aspects of negotiating the identity of bilinguals in English and one of Asian Indian languages. Topics related to the conflict between homeland nostalgia and traditional values upheld by first-generation immigrants and a more noticeable cultural assimilation among second- and third-generation immigrants are reflected in the extent of linguistic assimilation among different generations of immigrants. The second part of the analysis focuses on instances of code-switching, i.e., specific contexts in which English and Asian Indian languages are used, as well as factors that contribute to such instances of code-switching. Sociolinguistic analyses of the portrayal of bilinguals in English and one of Asian Indian languages in film production might partially explain the nature of stereotypes about such bilingual speakers.   * The term ‘Asian Indian languages’ is used by scholars to refer to languages of India spoken in different contexts. For example, Sridhar (2002, 263–264) uses it to refer to languages of India spoken in New York State.
    Źródło:
    Roczniki Humanistyczne; 2018, 66, 11; 113-130
    0035-7707
    Pojawia się w:
    Roczniki Humanistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Cities and destroying ‘the other’
    Miasta i niszczenie „inności”
    Autorzy:
    Szpak, Agnieszka
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/17923265.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Opolski
    Tematy:
    miasta
    'inny/inność'
    miastobójstwo
    ludobójstwo
    cities
    'the other'
    urbicide
    genocide
    Opis:
    The aim of this article is to show that cities are very often attacked because of their characteristic of ‘otherness’. ‘The other’ may be understood as other religion, other ethnicity, other culture, other political views or other people which is closely related to the idea of diversity, heterogeneity, pluralism and density as essential features of contemporary cities. The author examines theories explaining motives for destroying cities like the latter being a part of genocide or a distinct theory of urbicide. Finally the author proposes looking at the destruction of cities through the lens of destroying ‘the other’ and the possibility of a community. The research methods used include desk research and formal-legal analysis. Formal-legal analysis focuses on the jurisprudence of the International Criminal Tribunal for the former Yugoslavia and the desk research on the relevant literature at the intersection of urban studies and international studies.
    Celem artykułu jest pokazanie, że miasta są bardzo często atakowane ze względu na swoją cechę „inności”. Przez „innego” można rozumieć inną religię, inną etniczność, inną kulturę, inne poglądy polityczne lub inne osoby, co jest ściśle związane z ideą różnorodności, heterogeniczności, pluralizmu i gęstości jako istotnych cech współczesnych miast. Autorka analizuje teorie wyjaśniające motywy niszczenia miast, takie jak te traktujące niszczenie miast jako część ludobójstwa lub jak odrębna teoria miastobójstwa. Wreszcie autorka proponuje spojrzenie na niszczenie miast przez pryzmat niszczenia „innego” i możliwości wspólnoty. Wykorzystywane metody badawcze to analiza treści oraz analiza formalno-prawna. Analiza formalno-prawna koncentruje się na orzecznictwie Międzynarodowego Trybunału Karnego do spraw Zbrodni w b. Jugosławii, a analiza treści na relewantnej literaturze z pogranicza studiów miejskich i studiów międzynarodowych.
    Źródło:
    Studia Miejskie; 2023, 45; 11-23
    2543-5302
    2082-4793
    Pojawia się w:
    Studia Miejskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    At the Crossroads of Modernity: Critical Anthropology in Contemporary Europe
    Na rozdrożach nowoczesności: antropologia krytyczna we współczesnej Europie
    Autorzy:
    Baer, Monika
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1372900.pdf
    Data publikacji:
    2020-06-25
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    critical anthropology
    modernity
    Otherness
    social/political change
    antropologia krytyczna
    nowoczesność
    Inność
    zmiana społeczna/polityczna
    Opis:
    This article addresses anthropological involvement in a political sphere constituted by the politicization of “difference” in European modernity projects, and in this context, especially conflicts related to gender, sexuality, race, nationality/ethnicity, or religious beliefs, which result in visions of antagonized, political Others. The author refers to the autoethnographic perspective and discusses her own disciplinary practices from the mid-nineties to today, pointing to the positive and negative sides of those practices. She first discusses the idea of critical anthropology as an element of academic activist debates within gender and queer studies. Then she looks at a more academic position, which makes critical anthropology into an instrument for creating images of a better future. Ultimately, she advocates a vision of critical anthropology that focuses on affective agency, thanks to which conflicting factions may perceive shared experiences and feelings. She does not assume that this kind of critical engagement is capable of bringing about broader social or political change, but believes it could make a contribution to acceptance of the Other on the micro-scale.
    W artykule zostają podjęte kwestie możliwości zaangażowania antropologicznego w polu politycznego ukonstytuowanym poprzez polityzację „różnicy” w europejskich projektach nowoczesnościa, a w tym kontekście zawłaszcza konflikty związane z płcią, seksualnością, rasą, narodowością/etnicznością czy przekonaniami religijnymi, których efektem są wizje zantagonizowanych politycznych Innych. Autorka odwołuje się do perspektywy autoetnograficznej i omawia własne praktyki  dyscyplinarne stosowane od połowy lat dziewięćdziesiątych do dziś, wskazując na ich dobre i złe strony. Najpierw zajmuje się ideą antropologii krytycznej jako elementem akademickich debat aktywistycznych w przestrzeniach studiów gender i queer. Następnie przygląda się stanowisku o charakterze bardziej akademickim, które sytuuje antropologię krytyczną w roli narzędzia służącego kreowaniu wyobrażeń lepszej przyszłości. Ostatecznie opowiada się za wizją antropologii krytycznej w centrum zainteresowań stawiającej sprawczość afektywną, dzięki której skonfliktowane frakcje mogą dostrzec podzielane doświadczenia i uczucia. Nie zakłada, że ten rodzaj zaangażowania krytycznego jest w stanie przynieść zmiany społeczne/polityczne o szerszym zasięgu, sądzi jednak, iż może on wnieść wkład w oswajanie Inności w mikroskali.
    Źródło:
    Kultura i Społeczeństwo; 2020, 64, 2; 51-70
    2300-195X
    Pojawia się w:
    Kultura i Społeczeństwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Urban identity and historical discourse in a frontier city. Case study: Braşov during the 16th and 17th centuries
    Autorzy:
    Mastan, Irina
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/640455.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    tożsamość elementy, inność, granica/pogranicze, stosunki centrum-peryferia, Księstwo Siedmiogrodu, autonomia saska, regionalizm
    Opis:
    The city of Braşov represents the prototype of the frontier urban settlement. Its geographical position, at the frontier of a border area, created a particular environment resulting into a specific life-style marked by conflict and symbiosis. The article focuses on three objectives: developing a terminological background of the frontier-city, presenting the evolution of the urban identification agents and, tracing these elements in the historical discourse produced in Braşov.The 16th century is the age of the dissolution of the medieval geographical frontiers. However, new ones come to replace them. In the case of Braşov, after the Ottoman Empire erases the Kingdom of Hungary from the political map, the city seeks refuge in a German identity, looking towards Ferdinand of Habsburg as suitable sovereign. However, this dream is short-lived, and the Saxon city gives up on its long-distance relation to the Habsburg territories. After the Reformation, the city is powerful enough to assume its own identity, not a foreign one, but an autochthonous one. Rather than being hospites in Transylvania, the Saxons try to prove that they have been here all along. This is the first step towards the integration of the local identity into a greater one: the national identity.The cultural production of Braşov offers a variety of sources: diaries, mural inscriptions, notes and, urban chronicles. They represent different types of historical writings concerning various aspects and moments in the evolution of the identity discourse. Most of them are a mixture of political, historical and confessional elements thus, revealing the complexity of urban identity at the Transylvanian border.
    Źródło:
    Prace Historyczne; 2014, 141, 1
    0083-4351
    Pojawia się w:
    Prace Historyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    From the Satyr’s Skin to the Stuffed Barbarian Versions of the Marsyas‑Myth in Hungarian Literature
    Od „Skóry Satyra” do „Barbarzyńcy wypchanego”. Wersje mitu Marsjasza w literaturze węgierskiej.
    Autorzy:
    Darab, Ágnes
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1596934.pdf
    Data publikacji:
    2017-03-31
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Marsjasz
    historia recepcji
    inność
    odmienność
    ciało
    narracja korporalna
    Marsyas
    reception history
    otherness
    difference
    corpus
    corporeal narratology
    Opis:
    The tragic myth of Marsyas challenging Apollo was eternalized in Ovid’s wonderful works (Fasti, Metamorphoses). To this day, the ar chetypical Ovidian story has attracted the attention of Hungarian literature. The essay proceeds from the interpretation of the original narrative, which has become an unavoidable point of reference for contemporary Hungarian works. These texts enter into intertextual dialogue with each other not only because of the similar topic. It is the meaningfulness of the body, the body as a textual representational strategy that becomes the common point which joins these texts into the discourse about the body. This approach from the side of corpore al narratology invites a reading of Gergely Péterfy’s The Stuffed Bar‑ barian, which can be interpreted as the most special rewriting of the Marsyas narrative.
    Tragiczna historia pojedynku Marsjasza z Apollinem uwieczniona została przez Owidiusza w jego arcydziełach: Kalendarzu poetyckim i Metamorfozach. Utrwalony przez poetę mityczny archetyp cieszy się po dziś zainteresowaniem literatury węgierskiej, niespotykanie silnym zwłaszcza po II wojnie. W niniejszym szkicu wskazano drogę od in terpretacji pierwotnego mitu jako nieuniknionego punktu odniesienia dla omawianych współczesnych tekstów literatury węgierskiej – ku in tertekstualnemu dialogowi, w jaki wchodzą one pomiędzy sobą, nie tylko ze względu na wspólny temat, ale także włączenie ich w dys kurs o ciele. Proponowane przez Autorkę spojrzenie od strony narracji korporalnej pozwala odczytywać Barbarzyńcę wypchanego (Kitömött barbár / Stuffed barbarian) Gergely’a Péterfy’ego jako najbardziej swoistą wersję opowieści o Marsjaszu.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2017, 16, 1; 121-134
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The institution of museum, museum practice and exhibits within the theory of postcolonialism – preliminary research
    Instytucja muzeum, praktyka muzealna oraz muzealia w ujęciu teorii postkolonializmu – wstępne rozpoznanie
    Autorzy:
    Michalik, Magdalena
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/432825.pdf
    Data publikacji:
    2018-04-03
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    postcolonialism
    hybridity
    semiophore
    Western supremacy
    otherness
    mimicry the Third Space
    postkolonializm
    hybryda
    semiofor
    dominacja Zachodu
    inność
    mimikra Trzecia Przestrzeń
    Opis:
    The article contributes to considerations on the exhibits of colonial origin that exist in Western culture, and on the institution of museum with regard to the terms of postcolonial theory. Moreover, it addresses practical issues concerning museum’s policy towards artefacts of non- European origin. I referred to the basic concepts used in the theory of postcolonialism, such as: otherness, hybridity, mimicry, the Third Space, and to the interpretation of collectibles – “semiophores” (carriers of meaning) – as named by Krzysztof Pomian. I presented issues related to museum exhibitions, and the existence of museums in countries affected by colonialism, using the examples of: the return of Maori heads (mokomokai) from French museums to New Zealand, permanent exhibitions of the Cinquantenaire Museum in Brussels and the Rijksmuseum in Amsterdam, activities of the AfricaMuseum in Tervuren, and the temporary exhibition in Berlin – “Deutscher Kolonialismus: Fragmente seiner Geschichte und Gegenwart” from 2017. The problems that have been examined reveal the hybrid structure of “semiophores” coming from outside Europe, which makes both their reception by the viewer and the way of their presentation by the museum difficult. The article helps to realise that displaying the “otherness” of the non- European cultures is quite a challenge for curators, similarly as the concept of such institution like museum must be for these cultures. This results in creation by the museum of the so-called Third Space. The soonest research should give an answer to the question asked by Professor Maria Poprzęcka: To what extent history of art co-created the massive structure of cultural supremacy and intellectual and artistic domination, which found its institutional and material form in museums that were being erected all over the world.
    Artykuł jest przyczynkiem do rozważań na temat muzealiów pochodzenia kolonialnego istniejących w kulturze Zachodu oraz instytucji muzeum w ujęciu terminów teorii postkolonializmu, a także praktycznego działania instytucji w odniesieniu do przedmiotów pochodzenia pozaeuropejskiego. W tekście odwołałam się do podstawowych terminów teorii postkolonialnej, takich jak: inność, hybryda, mimikra Trzecia Przestrzeń, oraz do interpretacji obiektów kolekcjonerskich – semioforów – którym taką nazwę nadał Krzysztof Pomian. Omówiłam problemy związane z wystawami muzealnymi oraz funkcjonowaniem muzeów w krajach naznaczonych kolonializmem, prezentując je na przykładzie: zwrotu przez Francję do Nowej Zelandii głów Maoryskich – Mokomokai, wystaw stałych w Muzeum Cinquantenaire w Brukseli i Rijksmusuem w Amsterdamie, działalności AfricaMuseum w Tervuren oraz wystawy czasowej pt. „Deutscher Kolonialismus Fragmente seiner Geschichte und Gegenwart” z 2017 r. w Berlinie. Badane kwestie wskazują na hybrydyczną budowę semioforów pochodzących z obszarów pozaeuropejskich, co utrudnia ich odbiór przez widza oraz wybór sposobu ich prezentowania przez muzeum. Artykuł zwraca także uwagę na trudność kuratorów w pokazywaniu „inności” kultur pozaeuropejskich oraz trudności tych kultur w odbiorze samej instytucji muzeum, co skutkuje budowaniem w muzeum tzw. Trzeciej Przestrzeni. Najbliższe badania powinny odpowiedzieć na pytanie, zadane przez prof. Marię Poprzęcką: W jakim stopniu historia sztuki współtworzyła potężną strukturę dominacji kulturalnej i intelektualno-artystycznej władzy, co znalazło swoją instytucjonalną i materialną formę w muzeach powstających we wszystkich zakątkach świata.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2018, 59; 28-33
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    “Poles of Attraction” – Kris Van Heuckelom’s Study of International Migration on Screen
    Polscy emigranci w kinie europejskim – recenzja książki pt. "Polish Migrants in European Film 1918–2017" autorstwa Krisa Van Heuckeloma
    Autorzy:
    Rokosz, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2030663.pdf
    Data publikacji:
    2020-12-31
    Wydawca:
    Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
    Tematy:
    European cinema
    Polish immigrants
    migration
    “close Otherness”
    kino europejskie
    polscy emigranci
    migracja
    „bliska inność”
    Opis:
    The article is a review of Kris Van Heuckelom’s 2019 book titled Polish Migrants in European Film 1918–2017, which is – as the title suggests –a comprehensive study of the representation of Polish migrants in over 150 European film productions from the interwar period up to contemporary times. The author discusses those films made in Western European countries, in which immigrants from Poland appeared, both as protagonists and as background characters, placing them in a wider social and historical context. The chapters into which the book is divided correspond with the periods of political changes which had an impact on who emigrated from Poland and why. The films analysed, belonging to a wide variety of genres, illustrate the evolving image of Polish migrants and their roles in the societies in which they found themselves.
    Artykuł jest recenzją monografii Krisa Van Heuckeloma poświęconej analizie obrazu polskich migrantów w kinie europejskim na przestrzeni stu lat – od1918 do 2017 r. Autor omawia filmy, w których pojawili się w mniejszej lub większej roli imigranci z Polski, umieszczając je w szerszym kontekście społeczno-historycznym. Podział na poszczególne rozdziały jest powiązany z okresami, w których zmiany polityczne przekładały się zarówno na natężenie ruchów migracyjnych, jak i na profil imigrantów przybywających zza wschodniej granicy. Analizie poddano filmy, które powstały w krajach Europy Zachodniej, bardzo różnorodne gatunkowo, wykazując zmieniający się na przestrzeni omawianych stu lat obraz Polaków i ich roli w społeczeństwach, w których znaleźli się po opuszczeniu swojego kraju.
    Źródło:
    Tematy i Konteksty; 2020, 15, 10; 561-566
    2299-8365
    Pojawia się w:
    Tematy i Konteksty
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    On the Imagological Reflection of The Tinker Topos in the Librettos of J.K. Chmelenský and K. Želenský (“Image of The Neighbour” in the 19th Century´s Czecho-Slovak Cultural Relations)
    Autorzy:
    Zelenková, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1182981.pdf
    Data publikacji:
    2016-06-15
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    imagology
    tinker topos
    otherness
    “image of the neighbour”
    J.K. Chmelenský
    K. Želenský
    Czecho-Slovak relations
    comparative literature
    imagologia
    topos naprawiacza garnków
    inność
    „obraz sąsiada”
    stosunki słowacko-czeskie
    komparatystyka
    Opis:
    Artykuł wychodzi z poglądów jednego ze współzałożycieli imagologii H. Dyserincka, według którego „obraz sąsiada” musi mieć przewagę recepcji nad teorią wpływu, tj. przewagę dialogu międzykulturowego nad manifestowaniem przewagi poziomu rozwoju jednej literatury nad drugą. W stosunkach czesko-słowackich obraz “własnego” (autoobraz) i obraz „cudzego” (heteroobraz) w XIX wieku z powodów ideologicznych były ograniczane, gdy chodzi o wytworzenie takiego dyskursu kultury w formie narratywnej, w którym pojawiałyby się tematy i obrazy wspierające teorię wewnątrzkulturowej jedności. Poprzez wykorzystaną w artykule koncepcję intertekstualności dokonuje się analizy semantycznej i genologicznej transformacji toposu naprawiacza garnków (druciarza), który był w XIX wieku najczęstszym stereotypem związanym ze słowackim kontekstem, a zwłaszcza w operowych librettach J.K. Chmelenskiego Dráteník (chodzi o pierwszą czeską śpiewogrę z roku 1826 F. Škroupa) i K. Želenskiego U Božích muk (kompozytor S. Suda, praska premiera 1898). Genetyczną zależność obu tekstów podtrzymują analogiczne motywy, także eksponowane w pieśni Kde domov můj, późniejszym czeskim hymnie narodowym. Pomimo ponad półwieku odstępu popularność obu oper u widzów wskazuje na potencjalne konotacje tego toposu (egzotyczna odmienność, społeczna niższość, typ słowackiego patrioty itp.), które odpowiadały narastającej politycznej aktualizacji czesko-słowackiej solidarności w końcu XIX wieku.
    The paper draws on the ideas of one of the co-founders of imagology H. Dyserinck who claims that in the “image of the neighbour” there should be the prevalence of reception over the theory of influence, i.e. the prevalence of intercultural dialogue over the manifestation of the level of development of one literature over another. In Czecho-Slovak relations, the image of “one´s own” (autoimage) and the image of the “other” (heteroimage) were in the 19th century limited, out of ideological reasons, to the creation of such cultural discourse in the narrative form which would include the themes and images supporting the theory of intra-cultural unity. Making use of intertextuality, the paper analyses semantic and generic transformations of the tinker topos which was in the 19th century the most frequent stereotype associated with the Slovak context, namely, in the opera librettos of J.K. Chmelenský Dráteník [The Tinker] (the first Czech singspiel from 1826 by F. Škroup) and K. Želenský U Božích muk [At the Calvary] (composed by S. Suda, Prague premiere in 1898). The genetic dependence of both texts is also supported by analogical motifs, especially a high profile acquired by the song Kde domov můj [Where is my home], which later became the Czech national anthem. In spite of the distance of more than half a century, the popularity of both operas points to the potential connotations of this topos (exotic otherness, social degradation, a type of Slovak patriot, etc.) which suited the growing political topicality of the Czecho-Slovak solidarity at the end of the 19th century.
    Źródło:
    Porównania; 2016, 19; 32-40
    1733-165X
    Pojawia się w:
    Porównania
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Meet the Mousmé. The Otherness of the Japanese Woman in the Writings of French Women Travellers of the First Half of the 20th Century
    Poznaj Mousmé. Odmienność japońskiej kobiety w dziełach francuskich podróżniczek z pierwszej połowy XX wieku
    Autorzy:
    Seya-Grondin, Anne-Aurélie
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1366598.pdf
    Data publikacji:
    2020
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    French women travellers
    travel literature
    mental representations of Japan
    otherness
    exoticism
    voyageuses françaises
    littérature viatique
    imaginaire japonais
    altérité
    exotisme
    genre
    francuskie podróżniczki
    literatura podróżnicza
    wyobrażenie Japonii
    inność
    egzotyka
    Opis:
    From Pierre Loti to Nicolas Bouvier, via Roland Barthes and many other Western travellers, the perception of Japanese women and their otherness since the 1860s has been constantly enriched by diverse and recurring mental images linked to a certain form of exoticism and Japonism. It seems essential to enrich the reflections on the concept of the otherness of feminine discourse in order to shed new light on major issues of the history of French women travellers, the French imagination of Japan and Japanese exoticism. This article explores some avenues of reflection on the construction of the figure of the Japanese woman, a pillar theme of travel literature, present in travel writings produced by French women. How to meet the other and the other’s elsewhere when this other is also a woman? What is the perception of Japanese women in French women’s travel writings? What areas of the allegory of the elsewhere inherited from a dominant discourse of male travellers can be found (or not) in these discourses of women travellers? Beginning from the concept of Mousmé, introduced by Loti, and all the exotic load that results from it, the author reflects on the circumstances of encounters and the particularities of writings from the perception of the other as a female and her feminity. But it is not simply a question of entering into a purely comparative vision by confronting women travellers with dominant male travel literature. By analysing several writings in the light of a collective Japanese imagination in French, the author can reveal facets of Japanese exoticism and otherness hitherto subcontracted and intrinsically linked to women’s travel practices; but also open the door to a reflection on the importance of enriching the mental representations of Japan with narrative produced by women about women.
    De Pierre Loti à Nicolas Bouvier, en passant par Roland Barthes et bien d’autres encore, la perception des femmes japonaises et de leur altérité n’a cessé de s’enrichir d’images mentales diverses et récurrentes liées à une certaine forme d’exotisme et de japonisme. Mais que dire du discours des voyageuses françaises ? Que dire de ces femmes, grandes oubliées de l’Histoire du voyage français au Japon ? Parfois dans l’ombre de leur mari, parfois parce que l’histoire a oublié leur épisode japonais... Ou tout simplement parce que personne n’avait désiré faire parler (ou n’avait même pu trouver) les sources léguées par ces dernières, on évoque peu leurs écrits de voyage et surtout leur perception de l’allogène japonais.Il nous paraît indispensable d’enrichir les réflexions sur le concept d’altérité d’un discours féminin afin d’apporter un nouvel éclairage à des enjeux majeurs de l’histoire des voyageuses françaises, de l’imaginaire français du Japon et de l’exotisme japonais. Il ne s’agit pas simplement d’entrer dans une vision purement comparatiste voyageurs-voyageuses, mais plutôt d’explorer d’autres facettes de l’altérité et d’autres images mentales liées à la femme Japonaise en voyageant d’un versant à l’autre.Cette altérité s’entend bien sûr au sens de contact physique, de rencontre de l’autre; or, une voyageuse n’ira justement pas à la rencontre du Japon de la même façon que ses homologues masculins, ne serait-ce que parce les pratiques et enjeux du voyage en tant que femme donnent à voir (ou à ne pas voir) certaines choses et à faire l’expérience du Japon d’une autre façon. De facto, les modalités de la rencontre et les interactions produisent des perceptions qui diffèrent de celles auxquelles l’historiographie nous a habitué. L’altérité se pense alors comme une rencontre entre le « soi » occidental et l’« autre » japonais, qui se déclinent tous les deux au féminin.Dans notre article, nous explorons quelques axes de réflexion de la construction de la figure de la femme japonaise dans la littérature viatique produite par des femmes françaises liés à l’altérité, la perception de l’allogène et l’exotisme. Comment rencontre-t-on l’autre et son ailleurs quand cet autre est aussi une autre ? Quel regard portent les voyageuses françaises sur les femmes japonaises dans leurs écrits de voyage ? Existe-t-il une forme de sororité, une proximité ou bien même encore une intimité ? Comment appréhender et comprendre sa différence quand l’autre est elle aussi une femme ? L’autre est-elle un alter-ego japonais au féminin ? Quels espaces de l’allégorie de l’ailleurs hérités d’un discours dominant de voyageurs masculins est-il possible de retrouver (ou non) dans ces discours de voyageuses ?Les éléments de réponses à ces questionnements permettront d’ouvrir la porte à une réflexion sur l’importance d’enrichir l’interprétation de l’altérité japonaise en analysant des discours produits par des femmes (ainsi que leur contexte de production) et en abordant entre autres des thématiques inédites dans le processus de construction de l’image de la femme japonaise et sa féminité tout en présentant une certaine constance dans l’imaginaire exotique japonais convoqué par les récits de voyage, aussi bien féminins que masculins.
    Od Pierre’a Loti do Nicolasa Bouviera, przez Rolanda Barthesa i wielu innych podróżników z Zachodu, postrzeganie japońskich kobiet i ich inności od lat 60. XX wieku stale wzbogacane jest przez różnorodne i powracające obrazy mentalne związane z pewną formą egzotyki i japońskości. Wzbogacenie refleksji nad pojęciem inności kobiecego dyskursu wydaje się autorce tego artykułu niezbędne, aby rzucić nowe światło na główne zagadnienia historii francuskich podróżniczek, francuskiego wyobrażenia Japonii i japońskiej egzotyki. Niniejszy artykuł zgłębia niektóre kierunki refleksji nad konstrukcją postaci japońskiej kobiety, filaru literatury podróżniczej, obecnego w zapisach z podróży, których autorkami były Francuzki. Jak spotykać się z innym i jego przestrzenią, gdy innym jest ona? Jaka jest percepcja japońskich kobiet w literaturze podróżniczej tworzonej przez Francuzki? Jakie obszary alegorii innego miejsca, odziedziczonej po dominującym dyskursie podróżników płci męskiej, można odnaleźć (lub nie) w dyskursie podróżniczek? Wychodząc od koncepcji Mousmé wprowadzonej przez Lotiego i wynikającego z niej egzotycznego ładunku, autorka zastanawia się nad okolicznościami kontaktu z odmiennością i specyfiką literatury dotyczącej kobiecej inności z punktu widzenia kobiet. Ale nie jest to tylko kwestia wejścia w czysto porównawczą wizję poprzez skonfrontowanie kobiet podróżujących z dominującą męską literaturą podróżniczą. Analizując wybrane teksty w świetle zbiorowej japońskiej wyobraźni, możemy ukazać aspekty japońskiej egzotyki i inności, do tej pory nierozerwalnie związane z kobiecymi praktykami podróżniczymi, a także stworzyć dogodne warunki do refleksji nad znaczeniem wzbogacenia mentalnych obrazów Japonii o narrację tworzoną przez kobiety o kobietach.
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia; 2020, 38, 2; 125-146
    0239-426X
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio FF – Philologia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Shocking Others: a Phenomenology of Emotional Shock and Political Polarization
    Szokowanie innych: fenomenologia szoku emocjonalnego i polaryzacji politycznej
    Autorzy:
    Simon, Pierrick
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31231921.pdf
    Data publikacji:
    2023
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Überraschung
    Schock
    Unglaube
    Trauma
    Andersartigkeit
    Fremdheit
    Empörung
    Phänomenolo-gie
    Polarisierung
    Levinas
    surprise
    shock
    disbelief
    trauma
    otherness
    strangeness
    indignation
    outrage
    phenomenology
    polarization
    zaskoczenie
    szok
    niedowierzanie
    inność
    obcość
    oburzenie
    fenomenologia
    polaryzacja
    Opis:
    This article uses the phenomenological method to explain the emotion of shock, which is at the heart of political polarization. It answers the following question: what is this often paradoxical feeling of disbelief that we feel when we find something shocking, and why does it make people strangers to one another? Unlike other existing conceptions of shock (Stockdale, Osler), we employ the phenomenological framework of Lorelle’s “traumatic experience” to make explicit the positive aspect of shock: showing how shock is an experience in itself and not merely a failure to assimilate experience. The conclusion reached is that surprise should not be seen as always a passive acknowledgment of the gap between our expectations and reality; instead it should be fully recognized as an active force. Thus, disbelief can be a moral standard that asserts itself and imposes an aura of strangeness on the people we disagree with.
    Im Artikel wird eine phänomenologische Methode angewandt, um die Emotion des Schocks zu erklären, die im Mittelpunkt der politischen Polarisierung steht. Er beantwortet die folgende Frage: Was ist dieses oft paradoxe Gefühl des Unglaubens, das wir empfinden, wenn uns etwas schockiert, und warum macht es die Menschen einander fremd? Im Gegensatz zu anderen Konzepten des Schocks (Stockdale, Osler) versuchen wir, den phänomenologischen Rahmen der "traumatischen Erfahrung" von Lorelle zu nutzen, um den positiven Aspekt des Schocks zu betonen: Wir zeigen, dass der Schock eine Erfahrung an sich ist und nicht nur ein Versagen bei der Verarbeitung von Erfahrungen. Die Schlussfolgerung ist, dass die Überraschung nicht immer als passive Anerkennung der Diskrepanz zwischen unseren Erwartungen und der Realität gesehen werden sollte, sondern dass sie als aktive Kraft anerkannt werden sollte. Auf diese Weise kann der Unglaube eine moralische Norm sein, die sich selbst bestätigt und eine Atmosphäre der Fremdheit für Menschen schafft, mit denen wir nicht einverstanden sind.
    Niniejszy artykuł wykorzystuje metodę fenomenologiczną do wyjaśnienia emocji szoku, która stanowi sedno polaryzacji politycznej. Odpowiada na następujące pytanie: czym jest to często paradoksalne uczucie niedowierzania, które odczuwamy, gdy coś nas szokuje, i dlaczego ono sprawia, że ludzie stają się sobie obcy? W przeciwieństwie do innych koncepcji szoku (Stockdale, Osler), staramy się wykorzystać ramy fenomenologiczne "traumatycznego doświadczenia" Lorelle'a, by podkreślić pozytywny aspekt szoku: pokazując, że szok jest doświadczeniem samym w sobie, a nie tylko niepowodzeniem w asymilacji doświadczenia. Wniosek jest taki, że zaskoczenie nie powinno być zawsze postrzegane jako bierne uznanie luki między naszymi oczekiwaniami a rzeczywistością; zamiast tego powinno być w pełni uznane za aktywną siłę. W ten sposób niedowierzanie może być standardem moralnym, który sam się potwierdza i nadaje atmosferę obcości ludziom, z którymi się nie zgadzamy.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2023, 36; 123-139
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    A STUDY ON THE ASPECTS OF EUROCENTRISM AND DIFFUSIONISM REPRESENTED IN FOREIGNERS’ TRAVEL RECORDS ON KOREA IN EARLY 1900s
    20세기 초반 외국인 여행기에 나타난 유럽중심주의와 전파론의 양상
    STUDIUM NAD EUROCENTRYZMEM I DYFUZJONIZMEM W POŚWIĘCONYCH KOREI DZIENNIKACH ZAGRANICZNYCH PODRÓŻNIKÓW Z POCZĄTKU XX WIEKU
    Autorzy:
    CHO, Kang Sok
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1040228.pdf
    Data publikacji:
    2017-07-08
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    inność
    reprezentatywność
    postępowość
    orientalizm
    estetyczny orientalizm
    dziennik z podróży
    dyfuzjonizm geograficzny
    the other
    representation
    progressivism
    orientalism
    aesthetic orientalism
    travelogue
    geographical diffusionism
    Opis:
    This paper deals with three different perspectives appeared in foreign visitors’ records on Korea in 1900s. Jack London was a writer who wrote novels highly critical of American society based on progressivism. However, when his progressive perspective was adopted to report the political situation of Korea in 1904, he revealed a typical perspective of orientalism. He regarded Korea and ways of living in Korea as disgusting and ‘uncivilized.’Compared with Jack London’s perspective, French poet Georges Ducrocq’s book was rather favorable. He visited Korea in 1901 and he showed affectionate attitude toward Korea and its people. However, his travel report, Pauvre et Douce Coree, can be defined as representing aesthetic orientalism. He tried to make all the ‘Korean things’ seem beautiful and nice, but it is true that this kind of view can also conceal something concrete and specific. This perspective at once beautifies Korea and also conceals the reality about Korea.E. Burton Holmes was a traveler and he often used his ‘motion-picture’ machine to record things he witnessed while travelling around worldwide countries. So, his report (travelogue) and motion picture film on Korea written and made in 1901 was based on close observation and rather objective point of view. Nonetheless, he couldn’t avoid the perspective of the colonizer’s model of the world, in other words, geographical diffusionism of western culture.
    Ten artykuł dotyczy trzech różnych perspektyw jakie pojawiły się w dokumentach zagranicznych gości na temat Korei w początkach XX wieku. Jack London był pisarzem, który pisał powieści bardzo krytyczne w stosunku do społeczeństwa amerykańskiego. Gdy jednak w 1904 roku przyjęto jego postępową perspektywę, opisując sytuację polityczną w Korei, ujawnił on typowy pogląd orientalizmu. Uważał, że Korea i sposób życia Koreańczyków są obrzydliwe i „niecywilizowane”. W porównaniu z punktem widzenia Jacka Londona, książka francuskiego poety Georgesa Ducrocqa przedstawiała Koreę raczej w korzystnym świetle. Odwiedził Koreę w 1901 roku i okazywał uczuciową postawę wobec Korei i jej mieszkańców. Jednak jego sprawozdanie z podróży, Pauvre et Douce Coree, można określić jako reprezentatywny orientalizm estetyczny. Starał się, by wszystkie „koreańskie sprawy” wydały się piękne i miłe, ale prawdą jest, że taki pogląd może ukryć coś konkretnego. Ta perspektywa od samego początku upiększa Koreę, a także w tym samym czasie ukrywa rzeczywisty obraz Korei. E. Burton Holmes był podróżnikiem i często używał swojego „aparatu fotograficznego” do nagrywania rzeczy, których był świadkiem podczas podróży po całym świecie. Tak więc jego reportaż (travelogue) i film fabularny o Korei z 1901 roku opierały się na ścisłej obserwacji i raczej obiektywnym punkcie widzenia. Niemniej jednak nie mógł on uniknąć perspektywy modelu kolonizatora świata, innymi słowy, geograficznego dyfuzjonizmu.
    본고는 20세기 초반 한국(대한제국)을 방문한 3명의 외국 작가의 글을 검토한다. 잭 런던의 직선적 진보의식에 기초한 오리엔탈리즘이 타자를 유럽(서구)중심의 기준에 맞춰 무한히 상대화하면서 스스로의 우월성을 강조한다면 조르주 뒤크로의 심미적 오리엔탈리즘은 타자의 구체적 상황과 갈등과 내적 변모 과정을 무화시키는 정서적 태도에 의존함으로써 타자를 항구적 불변의 지위에 두려한다. 그런가 하면 버튼 홈스는 사용하는 매체의 특징에 따라 객관적 관찰자의 시점을 유지하려는 노력을 기울인다. 그러나 그 역시 근대적 확산론의 전제를 수용하고 있다.잭 런던의 편협한 진보주의와 조르주 뒤크로의 복고적이고 심미화된 오리엔탈리즘, 그리고 버튼 홈스의 객관적 태도와 그것의 이면에 놓인 근대적 확산의 시계는 20세기 초 조선을 방문한 민간인 외국인들의 시선을 전형적 구도로 보여준다고 하겠다.
    Źródło:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences; 2017, 3; 117-126
    2449-7444
    Pojawia się w:
    International Journal of Korean Humanities and Social Sciences
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies