Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "1900" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
K problematice recepce díla Paul de Vooghta (1900–1983) o Janu Husovi v českém prostředí
On the Problem of the Reception of the P. de Vooghts (1900–1983) Work on Jan Hus in the Czech Thinking World
Problem recepcji dzieła Paula de Vooghta (1900–1983) o Janie Husie w myśli czeskiej
Autorzy:
Pospíšil, Ctirad Václav
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/595190.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Jan Hus, hussitism, P. de Vooght, Theology
Jan Hus, husystyzm, P. de Vooght, teologia
Opis:
In this study, the author presents the situation of the Czech Catholicism in connection with the approaches to Jan Hus and the Hussite movement in the 19th and 20th century. Firstly, a monograph by Belgian Benedictine P. de Vooght helped to renew the attitude of Czech Catholics to Jan Hus. Secondly, the work of Czech scholars of the last four decades culminated on the Lateran symposium in 1999. Finally, the author presents forthcoming activities reminding the Czech Catholics of the 600th anniversary of death of the Czech reformer.
W artykule autor prezentuje sytuację czeskiego katolicyzmu w kontekście jego odniesienia do Jana Husa i ruchu husyckiego w XIX i XX w. W pierwszym punkcie autor przypomina, że ważnym przyczynkiem do odnowy stanowiska czeskiego katolicyzmu wobec Jana Husa była monografia belgijskiego benedyktyna, P. de Vooght. W drugim prezentuje prace czeskich myślicieli z okresu ostatnich czterech dekad, które znalazły swój punkt kulminacyjny w sympozjum zorganizowanym na Lateranie w 1999 r. Ostatnia część opisuje planowane działania, mające na celu upamiętnienie przez czeskich katolików 600. rocznicy śmierci czeskiego reformatora.
Źródło:
Studia Oecumenica; 2015, 15; 167-180
1643-2762
Pojawia się w:
Studia Oecumenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Česká i-kmenová feminina na -n a jejich vývoj ve starší češtině (od r. 1300 do r. 1900)
Czech i-Stem Feminine Nouns Ending in -n and Their Development in Older Czech (from 1300 to 1900)
Czeskie rzeczowniki żeńskie z tematem -i zakończone na -n i ich rozwój w starszych okresach rozwoju języka czeskiego (1300–1900)
Autorzy:
Vajdlová, Miloslava
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/38697967.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
i-stem feminine nouns ending in -n
Proto-Slavic suffixes *-snь
*-znь
*-nь
suffix -(e)ň
word formation
deverbal nouns
denominatives
Old Czech period
Middle Czech period
Czech in the period 1775–1900
development of language
Opis:
In this paper we follow both the functional and formal development of word-formative formants *-snь, *-znь, *-nь during the Old and Middle Czech periods and during the period of the National Revival and afterwards, and the word-formative and formal development of Czech i-stem feminines with the component -n- during the same period. These nouns are formed by derivation using the suffixes mentioned above or by conversion using the grammatical formant *-ь, and, after the disappearance of the softness correlation, they identically end in the form of direct singular cases on the -n nasal. In order to eliminate alternations of the morphological base, they change their ending in these forms from -(e)n to -(e)ň during their development. As a result, in the later developmental stages of the language, they converge formally to the Old Czech ja-stem feminines originally ending in -ně or -ně/-eň, which also changed their forms nom./acc. sg. in favour of the ending -eň during the development. At the same time, the no longer productive suffixes -n, -ně (in Proto-Slavic *-nьja) and partly also -sn, -zn (Modern Czech -seň, -zeň) merge into a new, self-applying suffix -(e)ň.
Niniejszy artykuł pokazuje zarówno funkcjonalny i formalny rozwój formantów słowotwórczych *-snь, *-znь, *-nь w okresie staro- i średnioczeskim oraz w okresie odrodzenia narodowego i poodrodzeniowym, jak również słowotwórczy i formalny rozwój czeskich rzeczowników żeńskich z tematem -i z komponentem -n- w tym czasie. Analizowane rzeczowniki są tworzone przez derywację za pomocą wymienionych sufiksów lub przez konwersję za pomocą formantu gramatycznego *-ь, a po zaniku miękkości w przypadkach niewymagających przyimka kończą się w liczbie pojedynczej spółgłoską nosową -n. W toku dalszego rozwoju, w celu wyeliminowania zmienności podstawy morfologicznej zmieniają swoje zakończenie w tych formach z -(e)n na -(e)ň. W rezultacie na późniejszych etapach rozwoju języka zbiegają się one formalnie ze staroczeskim tematem -ja rzeczowników żeńskich zakończonych pierwotnie na -ně lub -ně/-eň, które również zmieniły formy w mianowniku/bierniku liczby pojedynczej na końcówkę -eň. Jednocześnie nieproduktywne już sufiksy -n, -ně (prasłowiańskie *-nьja) i częściowo także -sn, -zn (współczesne czeskie -seň, -zeň) łączą się w nowy sufiks -(e)ň.
Źródło:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej; 2022, 57
0081-7090
2392-2435
Pojawia się w:
Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies