Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "wiersz" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Надзея Артымовiч i Алесь Разанаў: жанрава-паэтычная прырода творчага дыялогу
Ales Razanov and Nadzeya Artymovich: genre and poetic nature of creative dialogue
Ales Razanov i Nadzieja Artymowicz: gatunkowe i poetyckie cechy dialogu artystycznego
Autorzy:
Alaszkiewicz, Tacciana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117155.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
A. Razanov
N. Artymovich
marginalia
complexity
poem
artistic consciousness
chronotope
dialogue
notatki na marginesie
złożoność
wiersz
świadomość artystyczna
chronotyp
dialog
Opis:
In this article, the author explores the question of the nature of the genre-poetic dialogue, in which N. Artymovich and A. Razanov take part. The author believes that Ales Razanov invents his own chronotopic picture of artistic consciousness: it seems that it is here and now the poet has a special vision of the inner subtext of Artymovich’s verses, which may be a logical response–continuation or auto-commentary to what has been read. Ales Razanov’s marginalia is an attempt to enter into N. Artymovich’s unread and misunderstood poems. The poet offers a reader a pattern, artistic paradigm of possible interpretation of his own literary texts. Such an understanding of poetic reality and an approach to the embodiment of close but strange words show the “marginal notes” of A. Razanov’s book “Дзверы”.
W artykule autorka analizuje cechy gatunkowe i poetyckie dialogu między N. Artymowicz a A. Razanovem. Zdaniem autorki Ales Razanov opracowała swój indywidualny chronotyp świadomości artystycznej; wydaje się, że tu i teraz posiada poeta swoja wizję wewnętrznego subtekstu utworu N. Artymowicz, która może stanowić logiczna odpowiedź-kontynuację lub autokomentarz tego co zostało przeczytane. Notatki na marginesie Alesia Razanova są próbą wejścia w nieprzeczytane, nieprzyswojone i niezrozumiane wiersze N. Artymowicz. Poeta proponuje wzór, artystyczny paradygmat, możliwą interpretację swoich tekstów. Takie rozumienie rzeczywistości poetyckiej, podejścia do ucieleśnienia obcego lecz bardzo bliskiego słowa prezentują notatki na marginesie w książce „Дзверы” A. Razanova.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 93-101
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
З гiсторыi беларускага верлiбра ў ХХ – пачатку ХХI стагоддзяў
Z historii białoruskiego wiersza wolnego XX i początku XXI ww.
The history of the Belarusian verslibre in the 20th and the beginning of the 21st centuries
Autorzy:
Дубоўская, Таццяна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944345.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
wiersz wolny
tradycja
obraz-koncept
obraz-symbol
semantyka narodowa
artefakt
verslibre
tradition
national and mental connotations
charactermetaphor
character-soncept
character-symbol
national semantics
artefact
Opis:
W artykule przedstawiono przegląd historii białoruskiego wiersza wolnego XX – początku XXI w.: od Maksyma Bahdanowicza i Wacława Łastowskiego – inicjatorów tego eksperymentu w poezji narodowej – do współczesnych młodych poetów. Szczególnie dużo miejsca wiersz wolny zajmuje w twórczości M. Tanka. To właśnie M. Tank w białoruskim wierszu wolnym położył nacisk na obrazowanie z konotacjami narodowo-kulturowymi. Taka cecha jego poezji stała się jedną z wiodących cech jego liryki. Stwierdza się, że w utworach A. Razanowa i U. Arłowa białoruski wiersz wolny tę tradycję Tanka jeszcze bardziej utrwala.
In the article there is a review of the history of the Belarusian verslibre in the 20th and the beginning of the 21st centuries: from Maxim Bogdanovich and Vatslav Lastovski – the initiators of verslibre experiment in the native poetry – to modern young poets. It is worth mentioning that it was M. Tank who put an emphasis in the Belarusian verslibre on images with national-cultural connotations. Such a feature of the writer’s style has become one of the leading characteristics in his poetry – the tradition of Tank. It is established that the Belarusian verslibre in the 20th and the beginning of 21st centuries fixes this tradition in works by A. Ryasanov and V. Orlov. National connotations are more obvious in other cultures: they can be seen in German poems by A. Ryazanov and works by M. Tank in Russian translations.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 263-272
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
З гiсторыi беларускага верлiбра ў ХХ – пачатку ХХI стагоддзяў
Z historii białoruskiego wiersza wolnego XX i początku XXI ww.
The history of the Belarusian verslibre in the 20th and the beginning of the 21st centuries
Autorzy:
Дубоўская, Таццяна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109157.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
verslibre
tradition
national and mental connotations
charactermetaphor
character-soncept
character-symbol
national semantics
artefact
wiersz wolny
tradycja
obraz-koncept
obraz-symbol
semantyka narodowa
artefakt
Opis:
W artykule przedstawiono przegląd historii białoruskiego wiersza wolnego XX – początku XXI w.: od Maksyma Bahdanowicza i Wacława Łastowskiego – inicjatorów tego eksperymentu w poezji narodowej – do współczesnych młodych poetów. Szczególnie dużo miejsca wiersz wolny zajmuje w twórczości M. Tanka. To właśnie M. Tank w białoruskim wierszu wolnym położył nacisk na obrazowanie z konotacjami narodowo-kulturowymi. Taka cecha jego poezji stała się jedną z wiodących cech jego liryki. Stwierdza się, że w utworach A. Razanowa i U. Arłowa białoruski wiersz wolny tę tradycję Tanka jeszcze bardziej utrwala.
In the article there is a review of the history of the Belarusian verslibre in the 20th and the beginning of the 21st centuries: from Maxim Bogdanovich and Vatslav Lastovski – the initiators of verslibre experiment in the native poetry – to modern young poets. It is worth mentioning that it was M. Tank who put an emphasis in the Belarusian verslibre on images with national-cultural connotations. Such a feature of the writer’s style has become one of the leading characteristics in his poetry – the tradition of Tank. It is established that the Belarusian verslibre in the 20th and the beginning of 21st centuries fixes this tradition in works by A. Ryasanov and V. Orlov. National connotations are more obvious in other cultures: they can be seen in German poems by A. Ryazanov and works by M. Tank in Russian translations.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 263-272
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Мастацкае асэнсаванне лiтаратурнай творчасцi i функцый лiтаратуры ў паэзii Уладзiмiра Дубоўкi
Artystyczna interpretacja twórczości literackiej i funkcji literatury w poezji U. Dubouki w latach dwudziestych XX wieku
The artistic interpretation of literary creation and functions of literature in U. Dubouka’s poetry of the 1920s
Autorzy:
Barouka, Wanda
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118629.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
паэзiя
мастацкае маўленне
верш
паэма
мастацкi вобраз
iронiя
poezja
artystyczna interpretacja
wiersz
poemat
wizerunek artystyczny
ironia
poetry
artistic interpretation
poetic verses
poem
artistic image
irony
Opis:
Мастацкае асэнсаванне творчага працэсу ў паэзii Уладзiмiра Дубоўкi 1920-х годоў было палемiчным у адносiнах да афiцыйных iдэалагiчных установак у вобласцi культуры. Поэт засяродзiў сваю ўвагу на такiх пытаннях, як основы творчасцi, лiтаратура i крытыка, паэт i мова, межы творчай свабоды. У. Дубоўка творча выкарыстоўваў для гэтага мастацкiя магчымасцi верша i паэмы, актыўна звяртаўся да iронii. Паэт лiчыў важнымi такiя функцыi лiтаратуры, як актуалiзацыя класiки, пазнанне свету i чалавека, выяўление духоўных магчымасцей асобы i соцыуму, развiццё мышлення чытачоў, пазiцыяванне эксперымента. Апрача таго, ён разумеў лiтаратурную творчасць як самавыяўленне i самахарактарыстыку поэта.
Artystyczna interpretacja literatury w poezji W. Dubouki w latach dwudziestych XX wieku miała charakter polemiczne w odniesieniu do oficjalnych warunków ideologicznych panujących w ówczesnej kulturze. Poeta koncentrował się na takich kwestiach, jak podstawy twórczości, literatura i krytyka, poeta i język, granice twórczej wolności. U. Dubouka twórczo wykorzystał artystyczne możliwości wiersza i poematu, aktywnie zwracał się ku ironii. Poeta analizował takie funkcje literatury, jak aktualizowanie klasyki, zdobywanie wiedzy o świecie i człowieku, pokazywanie duchowych możliwości jednostki i społeczeństwa, rozwijanie wrażliwości czytelników i pozycjonowanie eksperymentu. Rozumiał twórczość literacką jako samoidentyfikację i autocharakteryzację poety.
The artistic interpretation of literature in the poetry of U. Dubouka of the 1920s was polemical in reference to official ideological settings in the culture of that time. The poet’s attention was focused on such questions as the foundations of creativity, literature and criticism, poet and language, the boundaries of creative freedom. U. Dubouka creatively used the artistic possibilities of poetic verses and poems, he actively turned to irony. The poet considered such important functions of literature as updating the classics, acquiring the knowledge of the world and the man, revealing the spiritual possibilities of an individual and society, developing the thinking of readers, and experiment positioning. In addition, he understood literary creativity as self-identification and self-characterization of the poet.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 109-122
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традыцыi заходнебеларускай паэзii i творчасць Надзеi Артымовiч
Traditions of western belarusian poetry and Nadzeya Artymovich’s ouvre
Tradycje poezji zachodniobiałoruskiej i twórczość Nadziei Artymowicz
Autorzy:
Danilczyk, Aksana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117182.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
individualism
existential motives
patriotism
white verse
spiritually irrational stylistic current
Western Belarusian poetry
typology of thinking
autobiography
indywidualizm
motywy egzystencjalne
patriotyzm
wolny wiersz
duchowo irracjonalne prądy stylistyczne
literatura zachodniobiałoruska
typologia myślenia
autobiografia
Opis:
Literary creation of Belarusian writers in Bialystok region is an integral part of modern Belarusian literature. In fact, its existence contributes to the creation of multiple polarity and decentralization of the literary process necessary to complete the development of our literature. And its further development can be considered a continuation of earlier processes, which applies to Nadzeya Artymovich’s interesting poetry. The article examines the possible points of contact between Nadzeya Artymovich’s poetry and the poetry of Western Belarus, of Natalya Arsennyeva in particular. The analysis is based on both literary studies and the original texts, The author concludes that such features as individualism/isolation, existential motives, the theme of the poet and poetry, and reserved patriotism are connected with general typological coincidence or “typology of thinking”.
Twórczość białoruskich pisarzy na Białostocczyźnie stanowi integralną część współczesnej literatury białoruskiej. Jej istnienie jest elementem procesu kreowania literackiej wielobiegunowości i decentralizacji, niezbędnych dla pełnowartościowego rozwoju literatury.Współczesny rozwój literatury, w tym oryginalnej poezji Nadziei Artymowicz, można uznać za kontynuację procesów wcześniejszych. W artykule omówiono punkty styczne poezji Nadziei Artymowicz z poezją zachodniobiałoruską, a w szczególności z poezją Natalii Arsenniewej. Analizę oparto zarówno na materiale literaturoznawczym, jak i tekstach oryginalnych. Zdaniem autorki artykułu takie cechy jak indywidualizm, motywy egzystencjalne, temat poety i poezji, powściągliwy patriotyzm w twórczości obu poetek są uwarunkowane typologiczną zbieżnością lub „typologią myślenia”.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 127-140
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:
Белая, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945104.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
Opis:
Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017, 9
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Традыцыйная iндыйская паэтыка як гiпатэтычны прэцэдэнт мастацкага псiхалагiзму ў рамане Мiхася Зарэцкага “Вязьмо”
Tradycyjna poetyka indyjska jako hipotetyczny precedens psychologizmu artystycznego w powieści M. Zareckiego „Vyazmo”
Traditional Indian poetics as a hypothetical case of artistic psychology in M. Zaretsky’s novel “Vyazmo”
Autorzy:
Белая, Алена
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109952.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
autorska zaduma
sugestywność
implikacja
kod estetyczny
„poetycki nastrój”
stan psychiczny
wiersz sanskrycki
tradycja staroindyjska
dialog kultur
author’s musings
suggestibility
implicit aesthetic code
“poetic mood”
mental state
Sanskrit verse
the ancient Indian tradition
the dialogue of cultures
Opis:
Jednym z zagadkowych wątków powieści M. Zareckiego „Vyazmo” jest zmienność koloru oczu Wiery Zasulicz. Jego powtarzalność zainspirowała do poszukiwania treści, których można domyślać się. Klucz do rozszyfrowania tej zagadki stanowi analiza opowiadania J.D. Salinger’a „Śliczne usta moje i oczy zielone” przeprowadzona przez I. L. Galińską (1986). W obu utworach pojawia się motyw miłości połączony z odrazą. Analiza pozwoliła wysnuć wniosek, że M. Zarecki świadomie wykorzystuje określone kanony poetyki staroindyjskiej.
One of the mysterious motifs in M. Zaretsky’s “Vyazmo” is the changeable color of Vera Zasulich’s eyes. The reoccurence of this artistic detail stimulates the search for its implicit meaning, and the analysis of J. Salinger’s “Pretty Mouth and Green My Eyes” made by I. L. Galinska (1986) gives the key to decipher it. Both works are characterized by the motif of love in its complexity with the feeling of disgust. The study serves as the evidence to conclude that M. Zaretsky employs the canons of the ancient Indian poetics in all conscience.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2017; 23-33
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies