Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "intertekstualność" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Шматмоўная літаратура вялікага княства літоўскага як агульная спадчына народаў сярэдне-ўсходняй Еўропы (На прыкладзе верша А. Валяна Да Палякаў і да Літвы)
Wielojęzyczna literatura Wielkiego Księstwa Litewskiego jako dziedzictwo narodów Europy Środkowowschodniej
Autorzy:
Kowalow, Siergiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1954422.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
wielojęzyczność
heterogeniczność literatury
polityczny podtekst
intertekstualność
epoka Renesansu
Opis:
Autor artykułu analizuje zjawisko wielokulturowości i wielojęzyczności literatury Wielkiego Księstwa Litewskiego na przykładzie utworu A. Walana Do Polaków i do Litwy. Zwraca uwagę także na odniesienia autorów ówczesnej literatury do najistotniejszych problemów Rzeczypospolitej XVI wieku. Analizowany wiersz jest literackim debiutem A. Walana. jedynym znanym nam polskojęzycznym poetyckim utworem tego pisarza. Autor zawarł w utworze problemy, które niepokoiły naszych przodków na przełomie pięciu stuleci i skupia się przede wszystkim na złożonych stosunkach pomiędzy narodami Europy Środkowo-Wschodniej. Analizowany utwór A. Walana zajmuje ważne miejsce w historii poezji polskiej, białoruskiej i litewskiej i jest wyraźnym przykładem heterogeniczności literatury Wielkiego Księstwa Litewskiego.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2002, 50, 7; 119-128
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
«Крымскiя санеты» Адама Мiцкевiча i вянок санетаў «Святая студня» Яна Чыквiна: версiфiкацыя, iнтэртэкстуальнасць
“Sonety Krymskie” by Adam Mickiewicz and the crown of sonnets “święta studnia” (sviataya studnia) by Jan Czykwin: versification, intertextuality
„Sonety krymskie” Adama Mickiewicza a wieniec sonetów „Święta studnia” Jana Czykwina: wersyfikacja, intertekstualność
Autorzy:
Minskiewicz, Serż
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117203.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
sonnet
crown of sonnets
versification
intertextuality
hero
author
literary process
sonet
wieniec sonetów
wersyfikacja
intertekstualność
bohater liryczny
autor
proces literacki
Opis:
The article explores an intertextual discourse of “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz in Russian and Belarusian literature, its development in the Belarusian literature (20th-21st centuries). Themes, images, subjects that occur in “Sonety krymskie” by A. Mickiewicz have been found in separate works of Belarusian authors – Y. Kupala, M. Bagdanovich, A. Kulyashov, U. Karatkevich, A. Khodanovich. The analysis of different levels of connection between crown of sonnets “Święta studnia” by Jan Czykwin and “Sonety krymskie” by Adam Mickiewicz shows that a hero of the crown of sonnets – undoubtedly a person with a rich inner world – verifies his worldview and life experience, his individual cognitive space with ideals, moral guidelines, that appear in A. Mickiewicz’s works and biography.
W artykule omówiono powstanie dyskursu intertekstualnego „Sonetów krymskich” Adama Mickiewicza w literaturze rosyjskiej i białoruskiej, oraz jego rozwój w literaturze białoruskiej (XX–XXI w.). Motywy, obrazy, tematy podobne do tych występujących w „Sonetach krymskich” można odnaleźć w odrębnych pracach białoruskich autorów: J. Kupały, M. Bagdanovicha, A. Kulashova, U. Karatkievicha, A. Chadanovicha. Podczas analizy różnych poziomów zbieżności między sonetami „Święta studnia” («Sviataya studnia») Jana Czykwina a „Sonetami krymskimi” Adama Mickiewicza wskazano jak liryczny bohater sonetów – niewątpliwie osoba z bogatym światem wewnętrznym – weryfikuje swój światopogląd i doświadczenie życiowe, swoją indywidualną przestrzeń poznawczą z ideałami i wskazówkami moralnymi zawartymi w pracach i faktach biograficznych Adama Mickiewicza.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2018; 173-186
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Да пытання аб мастацкiм метадзе Алеся Разанава
O metodzie twórczej Alesa Razanau
On the creative method of Ales Razanau
Autorzy:
Dakukin, Alaksandr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2131292.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Алесь Разанаў
мастацкi метад
мадэрнiзм
iнтэртэкстуальнасць
жанр
асацыятыўнасць тэксту
культурная традыцыя
gatunek
Ales Razanau
metoda twórcza
modernizm
intertekstualność
współczesna literatura białoruska
asocjatywność tekstu
tradycja
artistic method
modernism
intertextuality
genre
contemporary Belarusian literature
text associativity
cultural tradition
Opis:
Артыкул прысвечаны асэнсаванню мастацкага метаду Алеся Разанава. Аналiзуюцца творы, публiцыстыка паэта i робiцца выснова аб блiзкасцi ягоных эстэтычных поглядаў да мадэрнiзму. Адзначаецца, што А. Разанаў – яскравы наватар, вынаходнiк адметных жанраў, якi вывеў беларускую лiтаратуру на сусветны ўзровень, аднак пры гэтым пiсьменнiк не адмяжоўвае сябе ад традыцыi, бачыць у ёй вытокi ўласнай творчасцi. Тэксты паэта невялiкiя, але вельмi змястоўныя, асацыятыўныя i сугестыўныя. Яны багатыя на адсылкi, прэцэдэнтныя iмёны i пад., але не маюць гiбрыдна-цытатнай прыроды; элементы гульнi ўжываюцца не для iранiчнага высмейвання з’яў папярэдняй культуры, а для паглыблення зместу твораў; пiсьменнiк з сур’ёзнасцю i адказнасцю ставiцца да Слова, падкрэслiвае важнасць мастацтва ў нашым жыццi.
W artykule omówiono twórczą metodę Alesa Razanau zastosowaną w jego utworach literackich i publicystyce. Autor arykułu formułuje wniosek, że twórczość A. Razanaua zbliża go do modernizmu. A. Razanau to bystry innowator i odkrywca nowych gatunków, dzięki któremu literatura białoruska osiągnęła światowy poziom. Jego teksty są krótkie lecz treściwe, assocjacyjne i sugestywne. Poeta nie odwraca się od tradycji, lecz widzi w niej źródła swojej twórczości. Teksty są bogate w odwołania, ale nie mają charakteru cytowań hybrydowych, elementy gry nie są stosowane, aby ośmieszyć zjawiska przeszłej kultury, lecz aby pogłębić wątki. Poeta traktuje słowo poważnie i z szacunkiem, podkreśla istotę sztuki w życiu człowieka.
The article discusses the creative method of Ales Razanau. The poet’s works and journalism are analyzed. The author has drawn the conclusion that A. Razanau is closer to modernism. He is a bright innovator, an inventor of new genres, thanks to whom Belarusian literature has reached world level. A. Razanau’s texts are small, but very informative, associative and suggestive. The poet does not stand out against tradition, in which he sees the origins of his own work. Texts have many references, precedent names, etc., but they are not of hybrid-quotation nature; game elements are not used to ridicule ironically phenomena of the previous culture, but rather to deepen the content of works. The writer takes the Word with seriousness and responsibility, emphasizes the importance of art in our life.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 443-456
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Лiтаратурны канон Максiма Багдановiча ў эстэтычнай самаiдэнтыфiкацыi нацыянальнай лiтаратуры
Kanon literacki Maksyma Bogdanowicza w estetycznej samoidentyfikacji literatury narodowej
Literary canon in Maksim Bogdanovich’s poetic heritage: genealogy, reception, semiosis
Autorzy:
Maksimovich, Valery
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118328.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
лiтаратурны канон
эстэтычны iдэал
эталон
культурная матрыца
культурная iдэнтычнасць
соцыакультурны код
iнтэртэкстуальнасць
kanon literacki
ideał estetyczny
standard
matrix kulturowy
kulturowa tożsamość
kod socjalno-kulturowy
intertekstualność
literary canon
aesthetic ideal
cultural matrix
cultural identity
sociocultural code
intertextuality
Opis:
На прыкладзе творчасцi класiка беларускай лiтаратуры Максiма Багдановiча даследуецца роля лiтаратурнага канона ў эстэтычнай самаiдэнтыфiкацыi нацыянальнай лiтаратуры. Адзначаецца, што лiтаратурны канон выступае ў якасцi стратэгii культурнай iдэнтычнасцi, адной з дзейсных форм i важнай умовай складання культурнага сiмвалiчнага свету сэнсаў, фундзiруемага агульнакультурнымi каштоўнасцямi челавецтва. Сцвярджаецца, што гiсторыка-культурныя, мастацкiя, анталагiчныя, быцiйныя каштоўнасцi i сэнсы, эксплiцiраваныя ў паэтычным каноне Максiма Багдановiча, ставалiся важной часткай духоўнага вымярэння, культурнай iнтэграцыi, гарманiзацыi сацыяльных адносiн. Адметнай асаблiвасцю звароту паэта да кананiчнай мастацкай формы прызнаецца замацаванне за ёй ролi сiмвалiчнага кансалiдзiруючага знака-рэфэрэнта, якi мусiць фармiраваць «культурную свядомасць», прывiваць пачуццё агульнага эстэтызававанага этнакультурнага адзiнства, служыць сродкам духоўнай iнтэграцыi i нацыянальнай кансалiдацыi грамадства.
W artykule omówiono rolę kanonu literackiego w estetycznej samoidentyfikacji narodowej. Posłużono się przykładem twórczości klasyka literatury białoruskiej Maksyma Bogdanowicza. Autor zwrócił uwagę na fakt, iż kanon literacki funkcjonuje jako strategia tożsamości kulturowej, jednej z najbardziej skutecznych form i ważnych warunków budowania symbolicznego świata zmysłów z wykorzystaniem wartości wyznawanych przez ludzi. Stwierdził również, że znaczenia historyczno-kulturowe, twórcze, ontologiczne, egzystencjalne objaśniane w poetyckim kanonie Maksyma Bogdanowicza były ważną częścią wymiaru duchowego, interpretacji kulturowej, koordynowania relacji społecznych. Szczególną cechą zwrócenia się poety w kierunku kanonicznej formie twórczej jest powierzenie jej roli symbolicznego znaku referencyjnego, którego celem jest tworzenie „świadomości kulturowej”, rozwijanie poczucia jedności etnokulturowej, służenie jako środek interpretacji duchowej i narodowej konsolidacji społeczeństwa.
On the example of works of the classic of Belarusian literature Maksim Bogdanovich, the role of literary canon in aesthetic self-identification of national literature has been investigated. It is emphasized that the literary canon acts as a strategy of cultural identity, one of the effective forms, and important conditions of formation of the cultural symbolic world of meanings established by the general cultural values of humankind. It is stated that historical, cultural, artistic, ontological, existential values and meanings explicated in the poetic canon of Maksim Bogdanovich became an important part of spiritual dimension, cultural integration, coordination of social relations. A distinctive feature of the poet’s appeal to the canonical art form is represented by the role of a symbolic consolidating referential sign designed to form a “cultural consciousness”, to instill the sense of general aesthetized ethnocultural unity, to serve as a means of spiritual integration and national consolidation of society.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 73-89
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies