Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Polska-Litwa" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Тапанiмiчная прастора рамана Анны Накваскi “Лiтоўскi паўстанец”
Toponimiczna przestrzeń w powieści Anny Nakwaski „Powstaniec litewski”
Toponymic space in Anna Nakvaska’s novel “Lithuanian insurgent”
Autorzy:
Гладкова, Ганна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944731.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Polska
Lithuania
Belarus
toponyms
uprising
common fate
polska
litwa
białoruś
toponimy
powstanie
wspólnota losów
Opis:
Artykuł został poświęcony tematyce recepcji przestrzeni toponimicznej w powieści polskiej pisarki XIX wieku Anny Nakwaski. Autor artykułu analizuje nazwy miejscowości, które zostały wykorzystane do oznaczenia terytorium Najjaśniejszej Rzeczpospolitej.
The article is devoted to the reception of toponymic space in a little-known novel “Lithuanian insurgent” written by a Polish writer Anna Nakvaska. In the article place names that were used for a designation of the territory of the former Polish-Lithuanian Commonwealth are discussed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015, 7; 181-188
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Тапанiмiчная прастора рамана Анны Накваскi “Лiтоўскi паўстанец”
Toponimiczna przestrzeń w powieści Anny Nakwaski „Powstaniec litewski”
Toponymic space in Anna Nakvaska’s novel “Lithuanian insurgent”
Autorzy:
Гладкова, Ганна
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2109149.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Polska
Litwa
Białoruś
toponimy
powstanie
wspólnota losów
Polska
Lithuania
Belarus
toponyms
uprising
common fate
Opis:
Artykuł został poświęcony tematyce recepcji przestrzeni toponimicznej w powieści polskiej pisarki XIX wieku Anny Nakwaski. Autor artykułu analizuje nazwy miejscowości, które zostały wykorzystane do oznaczenia terytorium Najjaśniejszej Rzeczpospolitej.
The article is devoted to the reception of toponymic space in a little-known novel “Lithuanian insurgent” written by a Polish writer Anna Nakvaska. In the article place names that were used for a designation of the territory of the former Polish-Lithuanian Commonwealth are discussed.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2015; 181-188
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Этнічная карціна радзімы ў творчасці Артура Бартэльса
The Ethnic Picture of the Homeland in the Works of Arthur Bartels
Etniczny obraz ojczyzny w twórczości Artura Bartelsa
Autorzy:
Trafimchyk, Anatol
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31341091.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Lingwistyki Stosowanej. Katedra Białorutenistyki
Tematy:
motherland
ethnic
national
Lithuania
Polska
regions
works
Ojczyzna
etniczny
narodowy
Litwa
Polska
regiony
dzieła
Радзіма
этнічны
нацыянальны
Літва
Польшча
рэгіёны
творы
Opis:
The writer and artist Arthur Bartels (1818–1885) left enough reflections in his works to recreate a picture of his ethnic views on his homeland. He recognized Poland as his native state, but from the context it follows that the Polish-Lithuanian Commonwealth was meant. Despite this, A. Bartels considered Lithuania (in the historical sense of this concept) his homeland. He had not yet come to a national understanding of the European peoples and, above all, of his motherland. However, it is noteworthy that he was approaching it: the combination of Lithuania, White Russia and Paliessie in unity is evidence of this. This can be traced in his literary works. But at the same time there is no homogeneity in A. Bartels' perception of ethno-national processes. Great Litvinism is manifested by him in works written more for himself (primarily poems), and in his homeland. Explicit Polishness is expressed in poems (which were made public), especially in the final, already Krakow, period of life.
Arthur Bartels (1818–1885), pisarz i artysta, pozostawił w swojej twórczości wystarczająco dużo przemyśleń, by można było naszkicować złożony obraz jego poglądów na etniczność i ojczyznę. Za swoje państwo ojczyste uznawał Polskę, lecz z kontekstów wynika, że chodziło mu o wielokulturową Rzeczpospolitą. Dlatego też A. Bartels uważał Litwę za swoją ojczyznę (również w historycznym znaczeniu tego terminu). Poeta nie wykształcił jeszcze narodowego rozumienia państw europejskich, a przynajmniej swojej ojczyzny. Warto jednak zauważyć, że zbliżał się do niego. Świadczy o tym, zawarte w jego dziełach literackich, postrzeganie Litwy, Białorusi i Polesia jako całości. To jest widoczne w jego pracach, choć jednocześnie nie ma w nich przedstawionej jednoznacznej recepcji autora procesów etniczno-narodowych. W utworach pisanych w swojej ojczyźnie i głównie dla siebie (przede wszystkim w poematach), w większym stopniu przejawia się tożsamość litwińska. Natomiast tożsamość polska wyróżnia się w wierszach (które były prezentowane publicznie), zwłaszcza w ostatnim już, krakowskim, okresie życia.
Пісьменнік і мастак Артур Бартэльс (1818–1885) у сваёй творчасці пакінуў дастаткова разважанняў для стварэння карціны яго этнічных поглядаў на радзіму. У якасці роднай дзяржавы ён прызнаваў Польшчу. Але з кантэкстаў вынікае, што мелася на ўвазе Рэч Паспалітая. Нягледзячы на гэта, радзімай А. Бартэльс лічыў Літву (таксама ў гістарычным сэнсе гэтага паняцця). Паэт не меў нацыянальнае свядомасці, аднак адметна, што набліжаўся да яе. Сведчаннем таму – успрыманне як адзінага цэлага Літвы, Белай Русі і Палесся. Гэта прасочваецца ў літаратурнай творчасці. У той жа час у ёй няма аднароднасці ў справе рэцэпцыі А. Бартэльсам этнічна-нацыянальных працэсаў. Большая ступень ліцвінскасці ім выяўляецца ў творах, напісаных хутчэй для сябе (найперш, у паэмах), да таго ж, на радзіме. Выразная польскасць выяўляецца ў вершах (якія выносіліся на публіку), асабліва ў заключны, кракаўскі, перыяд жыцця.
Źródło:
Acta Albaruthenica; 2022, 22; 303-318
1898-8091
Pojawia się w:
Acta Albaruthenica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Жанрава-стылёвая адметнасць кнiгi Леона Патоцкага “Kazimierz z Truskowa, czyli Pierwszy i ostatni litewski powstaniec”
Stylistyczno-gatunkowe cechy książki l. Potockiego „Kazimierz z Truskowa, czyli pierwszy i ostatni litewski powstaniec”
Genre and stylistic features of L. Potocki’s book “Kazimierz z Truskowa, czyli pierwszy i ostatni litewski powstaniec”
Autorzy:
Gładkowa, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2118683.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Паўстанне 1830–1831 гг.
Польшча
Лiтва
Жмудзь
мастацкая проза
мемуары
жанр
стыль
Powstanie listopadowe 1830–1831
Polska
Litwa
Żmudź
fikcja
wspomnienia
gatunek
styl
the November Uprising (1830–1831)
Polska
Lithuania
fiction
memoirs
genre
style
Opis:
У артыкуле разглядаецца кнiга Леона Патоцкага “Kazimierz z Truskowa, czyli Pierwszy i ostatni litewski powstaniec”, якая ўяўляе сабой дакументальна-мастацкi выклад падзей паўстання 1830–1831 гг. на Жмудзi i Лiтве. У цэнтры ўвагi пiсьменнiка – асоба легендарнага лiтоўскага паўстанца Казiмежа Трускоўскага, лёс якога прасочаны Патоцкiм з часоў баявых падзей i да апошнiх дзён жыцця героя. З улiкам кампазiцыйнай будовы, сюжэта, сiстэмы вобразаў выяўлена спецыфiка аўтарскага стылю, у аснове якога – апора на гiстарычны факт, дакумент, успамiны ўдзельнiкаў паўстання. Факталагiчная аснова кнiгi дапоўнена элементамi мастацкага асэнсавання падзей, што дазваляе разглядаць твор як узор дакументальнай прозы пiсьменнiка.
Artykuł traktuje o książce Leona Potockiego „Kazimierz z Truskowa, czyli pierwszy i ostatni litewski posłaniec”, która jest dokumentem i artystyczną relacją wydarzeń związanych z powstaniem listopadowym (1830–1831) na Żmudzi i Litwie. Pisarz koncentruje się na osobowości legendarnego litewskiego bohatera powstania Kazimierza Truskowskiego, którego losem interesował się Potocki do ostatnich dni jego życia. Autor uwzględnia strukturę kompozycyjną książki, treść, obrazy i wskazuje na specyficzne cechy stylu pisarza, jak posługiwanie się faktami historycznymi, dokumentami i wspomnieniami uczestników. Faktograficzną podstawę książki uzupełniają elementy artystycznego pojmowania wydarzeń, co pozwala stwierdzić, że utwór jest wzorem dokumentalnej prozy pisarza.
The article deals with the book written by Leon Potocki “Kazimierz z Truskowa, czyli pierwszy i ostatni litewski powstaniec” which is a documentary and artistic account of the events of the November Uprising (1830–1831) in Żmudź and Lithuania. The writer focuses on the personality of the legendary Lithuanian hero of the uprising Kazimierz Truskowski, whose fate was traced by Potocki from the time of the uprising to the last days of his life. Taking into account the compositional structure, the plot, and the system of images, the author reveals the specific features of the author’s style, which is based on historical facts, documents, and participants ‘ memories. The factual basis of the book is supplemented with elements of artistic understanding of events, which allows us to consider the work as a sample of the writer’s documentary prose.
Źródło:
Białorutenistyka Białostocka; 2020; 237-247
2081-2515
Pojawia się w:
Białorutenistyka Białostocka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies