Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "veto" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 26
Tytuł:
Dwa listy Jerzego Grabowskiego z 1652 r. Do Jana Sobiepana Zamoyskiego z relacją o zerwaniu sejmu przez posła upickiego
Two letters from 1652, from Jerzy Grabowski to Jan Sobiepan Zamoyski, reporting disruption of Sejm deliberations by deputy from Upyte
Autorzy:
Górny, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/474732.pdf
Data publikacji:
2018-10-29
Wydawca:
Archiwum Główne Akt Dawnych
Tematy:
liberum veto,
Władysław Siciński,
sejm polski,
Janusz Radziwiłł
Liberum veto,
Polish Sejm,
Źródło:
Miscellanea Historico-Archivistica; 2018, 25; 247-254
0860-1054
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Archivistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Benjamin Libets experiment and its critique between 2000-2012
Eksperyment Benjamina Liberta i jego krytyka w latach 2000-2012
Autorzy:
Strzyżyński, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1048486.pdf
Data publikacji:
2013-01-01
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Libet experiment
free will
readiness potentials (RP)
veto control
free will as a veto
intentions
causality
eksperyment Libeta
wolna wola
potencjały gotowości
kontrola veto
wolna wola jako kontrola vet
intecje
przyczynkowość
Opis:
The article describes the results of Libet’s experiment and its resulting critique, as witnessed by the articles published between 2000 and 2012. As a result of his experiments, Libet concluded that conscious intentions of making a movement are preceded by brain activity registered as the readiness potentials (RP). In this interpretation, free will does not initiate the decision of making a move but is however capable of stopping this process. For this reason, Libet does not conclude that will is determined by biological processes. The resulting discussion in the literature concerns mainly methodology and conclusions drawn by Libet. The methodological points raised include an argument against the use of EEG as an accurate research tool and criticism of the method of timing the occurrence of the conscious intention of making a move. We note that subsequent modifications made to the original experiment, did however allow putting some of the methodological doubts to rest. On the other hand, the critique of Libet’s conclusions focuses on the problematic nature of correlation of physical movements with the readiness potentials. The most recent research also shows that the potentials might have a more complicated origin than previously thought. Libet’s interpretation is also criticised for its vagueness in defining intention and for not distinguishing it from wishes and desires. The last part of our article summarises the latest state of affairs as emerging from the analysis. We point out the difficulties in correlating potentials with movement, their interpretation and difficulties with the notion of veto, since it seems to require that contradictory intentions of making and refraining from a movement are present simultaneously. The article concludes that on the basis of the current research, the thesis about a biological determination of voluntary processes lacks a sound justification. 
Źródło:
Filozofia Chrześcijańska; 2013, 10; 83-102
1734-4530
2450-0399
Pojawia się w:
Filozofia Chrześcijańska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi o planach reformatorskich króla Jana Kazimierza
Remarks on the Reformatory Plans of King John Casimir
Autorzy:
Grodziski, Stanisław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621674.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Jan II Kazimierz, reformy, liberum veto, elekcja vivente rege, abdykacja
John II Casimir, reforms, liberum veto, election “vivente rege”, abdication
Opis:
The article presents the reformatory ideas of King John Casimir in the years 1655–1658. They are worth mentioning, although they had no chance of being realized. Due to the danger of war the King proposed that the military obligation should be exceeded not only on noblemen, but the Sejm should impose it on representatives of lower estates. The towns should have been transformed into “fortresses of the Com- monwealth”, well prepared for effective defence. Also peasants would have to bear new military obligation, by serving in the re-modelled “Lands’ infantry”. In his oath on April 1st, 1656 the King pronounced a considerable limitation of feudal obligations over peasants, such as serfdom. After the war with Sweden he didn’t return to these ideas. In the field of the Commonwealth’s political system, the King proposed limitation of the “liberum veto” system in the Sejm and the reform of free election of the King. These proposals, especially the idea of the election “vivente rege”, i.e. the election of the King during the reign of the previous monarch, were strongly contested by noblemen. King John Casimir decided to abdicate.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2015, 14, 1; 187-195
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy Siciński działał sam? Nowe spojrzenie na przyczyny zerwania sejmu 1652 r.
Did Siciński act alone? A new look at the causes of the rupture of the Sejm in 1652
Autorzy:
Dankowski, Michał Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/524466.pdf
Data publikacji:
2018-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
1652
Radziwiłł
Siciński
liberum veto
Rzeczpospolita Obojga Narodów
Sejm
Opis:
Przed ponad półwieczem przyjęto ponad wszelką wątpliwość w polskiej historiografii, że autorem pierwszego praktycznego zastosowania instytucji liberum veto został Władysław Siciński podczas sejmu zimowego 1652 r. Utrwaliło się także stanowisko przedstawione przez nestora polskich badaczy parlamentaryzmu połowy XVII w. Ludwika Kubalę na temat przyczyn, które spowodowały zerwanie omawianego sejmu. Wskazywano na działalność Janusza Radziwiłła, który miał wykorzystać Sicińskiego dla własnych rozgrywek politycznych. Od ponad stu lat nie podważono stanowiska prezentowanego przez Kubalę, pomimo, że nie posiada ono dostatecznej argumentacji w źródłach. Nie można wykluczać, że dotychczas obowiązująca hipoteza jest trafna, ale należy również przyjrzeć się innym możliwym powodom, które mogły doprowadzić do precedensowego zastosowania liberum veto.
More than half a century ago, it has been proven that the author of the first practical application of the liberum veto institution was Władysław Siciński during the Winter Sejm of 1652. The opinion presented by the senior Polish parliamentarian researcher of the mid-17th century, Ludwik Kubala, about the reasons of the breakdown of the discussed Sejm has been fixed. It was pointed out to Janusz Radziwiłł’s activity, which was to use Siciński for his own political games. For over a hundred years, the position presented by Kubala has not been challenged, even though it does not have sufficient reasoning in the sources. It can not be ruled out that the current hypothesis is correct, but it is also necessary to look at other possible reasons for the precedential application of the liberum veto institution.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2018, 1 (41); 189-205
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sens i bezsens weta ustawodawczego w Konstytucji RP z 1997 roku w świetle konstytucyjnej regulacji pozycji ustrojowej Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej.
Sense and Nonsense of Presidential Veto in Polish Constitution of 1997 in Light of Constitutional Regulation of Presidents Position.
Sinn und Unsinn des Präsidentenvetos in der polnischen Verfassung von 1997 im Lichte der verfassungsmäßigen Bestimmung der Position des Staatspräsidenten der RP innerhalb des politischen Rechtssystems der Dritten Polnischen Republik.
Autorzy:
Pach, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1203919.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Wyższa Szkoła Europejska im. ks. Józefa Tischnera
Tematy:
weto ustawodawcze
weto zawieszające
prezydeny
rząd
system rządów
system parlamentarny
presidential veto
suspensory veto
president
government
system of government
parliamentary system
das Präsidenten-Veto
der Staatspräsident
die Regierung
das parlamentarische System
das politische Rechtssystem
Opis:
Artykuł zawiera analizę instytucji weta ustawodawczego w formie nadanej przez aktualnie obowiązującą Konstytucję RP. Zgodnie z art. 122 ust. 5 Prezydent RP może z umotywowanym wnioskiem przekazać ustawę Sejmowi do ponownego rozpatrzenia. Dla ponownego uchwalenia ustawy niezbędne jest poparcie większości 3/5 głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Spełnienie tego warunku przez izbę niższą polskiego parlamentu częstokroć okazywało się nieosiągalne. W instytucji weta Prezydent RP otrzymał jedno z nielicznych uprawnień umożliwiających głębokie oddziaływanie na politykę państwa. Weto stanowi jego prerogatywę, więc dla swojej skuteczności prawnej nie wymaga kontrasygnaty premiera. Prezydentura to jedna z najważniejszych instytucji republiki, zaś prawo weta stanowi w znacznej mierze o sposobie jej sprawowania. Zasadniczym celem artykułu jest weryfikacja zasadności funkcjonowania w polskim ustroju konstytucyjnym instytucji weta i ocena jej koherencji z generalnymi założeniami systemu rządów w Polsce, a także wpływu na jakość sprawowanego w naszym państwie procesu rządzenia. Przedstawione zostały argumenty „za” i „przeciw” wetu ustawodawczemu, jednak w konkluzjach autor nie ucieka od wyrażenia własnego, jednoznacznego poglądu. W artykule analizie poddano aspekty historyczne, normatywne i praktyczne weta ustawodawczego ukształtowanego przez Konstytucję z 1997 r. Wykorzystano także elementy prawnoporównawcze. W skrócie przedstawiona została regulacja prezydentury wyłaniająca się z całokształtu przepisów ustawy zasadniczej. Umożliwia to charakterystykę instytucji weta przez pryzmat ogólnego stanowiska ustrojowego głowy państwa, a zwłaszcza funkcji Prezydenta określonych w art. 126. Przytoczone zostało uzasadnienie wprowadzenia do tekstu Konstytucji weta w kształcie nadanym przez art. 122 ust. 5. Ostatnia część artykułu zawiera konfrontację dotychczasowej praktyki stosowania weta z zamiarami ustrojodawcy. Przeanalizowane zostały uzasadnienia najważniejszych wniosków o ponowne rozpatrzenie ustawy, szczególnie tych nieodrzuconych. Niekiedy bowiem działanie Prezydenta wywoływało dalekosiężne skutki dla kierunków rozwoju państwa polskiego, co wydaje się wskazywać na znacznie większą niż zamierzona, praktyczną rolę omawianej instytucji.
The article provides an analysis of the institution of the presidential veto shaped by the current Polish Constitution. According to its article 122 passage 5, the President can, given reasons, return an unsigned statute to the Sejm in order to have it reconsidered. The Sejm overrides the veto by a three-fifths majority in the presence of no less than a half of the statutory number of MPs. As the practice showed, fulfilment of this condition by the lower chamber of the Polish parliament was very often impossible. The veto is only one of a few instruments constitutionally given to the Polish President which enable him to have a profound influence on the state’s policy. As a presidential prerogative, the veto does not need to be countersigned by the Prime Minister. Presidency is one of the most important republican institutions and it is also strongly shaped by regulating and practising the use of veto. The main aim of the article is to verify the point of veto’s existence and to evaluate its coherence with the key features of the Polish constitutional system which is, generally, a parliamentary system with a dual executive consisting of a strong cabinet and a weaker president. The matter of what kind of an impact exerts the veto on the process of governing in Poland is also analysed. Arguments “for” and “against” veto are provided. However, in the summary the author does not shy from presenting his own, clear opinion on the issue. The analysis includes historical, normative and practical aspects of the presidential veto in the Polish Constitution of 1997 and it uses comparative elements, too. General regulation of the Polish presidency is also briefly presented. Thanks to this the article offers a description of the institution of the veto in the light of the general President’s position, especially in the light of the presidential functions mentioned in the art. 126 of the Constitution. Moreover, the reasons for introducing veto (and for shaping it as in the art. 122 pass. 5) into the Constitution of 1997 are explained. The last part of the article is devoted to the comparison of the practice of vetoing with the purposes of the Constitution’s authors. The official motivation of the most important presidential vetoes is analysed – especially of those which were not overridden. In such cases veto sometimes triggered far-reaching effects for the directions of the development of the Polish state. This, in turn, shows that the role of this institution is much more significant than anticipated by the Constitution’s authors.
Der Artikel setzt sich mit einem der wesentlichen Befugnisse des polnischen Staatspräsidenten, bestimmt durch den Artikel 122, Absatz 5 der Verfassung vom April 1997, auseinander. Ihm zufolge darf der Staatspräsident ein Veto gegen einen vom Parlament eingebrachten Gesetzentwurf einlegen, das wieder nur mit drei Fünftel aller Stimmen - wobei mindestens die Hälfte der Abgeordneten (230) abstimmen muss -, zurückgewiesen werden kann. In der politischen Praxis scheiterte jedoch der polnische Sejm an der Erfüllung dieser Bedingung. Mit dem Veto, einem der wenigen legislativen Befugnisse, die dem Staatspräsidenten zustehen, kann er Entscheidungen des Sejm in die gewünschte Richtung lenken und den Kurs der Regierung mitbestimmen. Das Präsidenten-Veto entstammt somit organisch dem Machtbereich des Staatsoberhauptes und bedarf es für die Rechtswirksamkeit seiner Entscheidung keiner Gegenzeichnung des Regierungschefs. Im Amt des Staatspräsidenten erfährt somit das gegenwärtige politische System in Polen einen der seinen Hauptfeiler, während das Präsidenten-Veto wesentlich über die Art der Ausführung dessen Amtes bestimmt. Das Hauptanliegen des Artikels besteht darin, das Funktionieren des Präsidenten-Vetos im polnischen Rechtssystem einer kritischen Analyse zu unterziehen, die Kompatibilität des Präsidenten-Veto mit den Prämissen des polnischen Regierungssystems zu überprüfen sowie den Einfluss auf die Qualität der Regierungskunst in Polen zu bestimmen. Es wurden alle Argumente für und gegen die Beibehaltung des Veto mitberücksichtigt, wobei sich der Autor einer eindeutigen Stellungsnahme nicht entzieht. In die Analyse wurden alle historischen, normativen und praktischen Aspekte herangezogen. Auch ein Exkurs auf das Gebiet der juristischen Komparatistik wurde vorgenommen, um die verfassungsmäßige Stellung des Staatspräsidenten im gesamten Rechtssystem einzuordnen und vor diesem Hintergrund, insbesondere jedoch im Zusammenhang mit dem Artikel 126 der Verfassung das Präsidenten-Veto unter die Lupe zu nehmen. Angeführt wurde die Begründung für die Einführung des Veto in die Verfassung, gemäß des Artikels 122, Absatz 5 des Grundgesetzes. Im letzten Abschnitt des Artikels wurde die Intention, von deren sich der Gesetzgeber bei der Einführung des Veto in die Verfassung leiten ließ mit der politischen Praxis gegenüber gestellt. Wobei der Schwerpunkt liegt auf der Analyse der wichtigsten Falle, bei denen das Veto zur Anwendung kam. Denn nicht selten entfaltete der Eingriff des Staatspräsidenten große Wirkung auf die politische Entwicklung des Staates, weit über die dem Präsidenten-Veto durch den Gesetzgeber angedachte Rolle.
Źródło:
Kultura i Polityka; 2011, 9; 130-156
1899-4466
Pojawia się w:
Kultura i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Applying multi - criteria decision aiding techniques in the process of project management within the wedding planning business
Autorzy:
Górecka, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/406515.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Politechnika Wrocławska. Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
Tematy:
MCDA
outranking relation
PROMETHEE II with veto threshold
VDA
MACBETH
Opis:
Numerous problems that emerge in the process of project management can be presented as multi-criteria issues and solved with the help of appropriate methods. The contracting authority, selecting one tender out of many available tenders, assesses them, taking into account various criteria, e.g. price, expected execution time and the contractor’s experience. The owner of a company intending to purchase the fixed assets requisite for the realization of the project behaves similarly, i.e. the most advantageous model of the device is chosen, taking into account not only its price but also production capacity, energy intensity, noise emission, service availability, etc. From among many concepts, the investor has to choose a solution which frequently constitutes a compromise between price, functional properties, durability and aesthetics of performance, as well as safety of the utilization and impact on the environment. The choice of an investment location depends not only on the market, financial and supply factors, but also on so called soft factors such as the perceived quality of institutions and the attitude of local communities. All such situations can be described in the same way: taking into account preferences of the decision maker, the best possible choice must be made out of a finite set of alternatives evaluated according to a finite set of criteria. There are many different methods that can be used to aid a decision maker in this choice, including, but not limited to, techniques based on the outranking relation, verbal decision analysis and the MACBETH method. In this article, they will be compared and their applicability to different types of decision making problems will be considered. Furthermore, the PROMETHEE II method with a veto threshold will be presented within the text. Because the application of project management in the wedding planning business has gained wide popularity, as an illustrative example an empirical study of selecting the best venue for a wedding reception will be elaborated.
Źródło:
Operations Research and Decisions; 2012, 22, 4; 41-67
2081-8858
2391-6060
Pojawia się w:
Operations Research and Decisions
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"...OUR GOVERNMENT HAS BEEN SPOILED, IT REQUIRES IMPROVEMENT AND NOT ALTERATION." JÓZEF ANDRZEJ ZAŁUSKI’S CONCEPT OF THE FUNCTIONING OF CONSTITUTIONAL SYSTEM OF THE NOBILIARY REPUBLIC Józef Andrzej Załuski, bishop of Kiev and the alleged author of Opis
Autorzy:
Perłakowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/641364.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Józef Andrzej Załuski, August III. Wettin, liberum veto, parliament, reforms
Opis:
"...OUR GOVERNMENT HAS BEEN SPOILED, IT REQUIRES IMPROVEMENT AND NOT ALTERATION." JÓZEF ANDRZEJ ZAŁUSKI’S CONCEPT OF THE FUNCTIONING OF CONSTITUTIONAL SYSTEM OF THE NOBILIARY REPUBLIC Józef Andrzej Załuski, bishop of Kiev and the alleged author of Opisanie krótkie niektórych interessów wewnętrznych Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1762 (Brief description of some internal interests of the Eminent Polish Nobiliary Republic in 1762), tried to survey a series of opinions and reflections on the constitutional system of Poland at the decline of the reign of August III of Vettin dynasty and the beginning of reign of Stanisław August Poniatowski. The major element of Załuski’s analysis is his attitude toward liberum veto which was one of the most crucial elements of the Polish constitutional system. While perceiving the negative aspect of the abuse arising from the liberum veto, Załuski considered the latter to be the immanent part of the Polish constitution. He therefore regarded the liberum veto as something unavoidable and as something what produced a counterbalance vis-à-vis the voting by majority, the latter being applied in England, Sweden and Denmark. It is easy to observe that Załuski was a firm opponent of the majority vote system. What – in his opinion - was detrimental to the Polish Republic was the absence of the effective implementation of good laws. As a result he did not see any need for the introduction of new constitutional devices. The volume published by the bishop of Kiev assumed, to a large extent, also the shape of polemics conducted by him with Stanisław Konarski and with the treaty of the latter On the Effective Advice.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 2
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Społeczne postrzeganie instytucji recall i weta ludowego w warunkach polskich
The social reception of recall and people’s veto among Polish electorate
Autorzy:
Marmola, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/514644.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Śląski. Wydział Nauk Społecznych
Tematy:
direct democracy
recall
people’s veto
social reception
Polish electorate
Opis:
The institutions of direct democracy seem to be crucial for effective functioning of political system. The inclusion of citizens in decision-making process ensures that political representatives remain accountable throughout their term and must be responsive to the wishes of the voters. The empirical research conducted by the author proves that prevalent portion of electorate expects the introduction of recall and people’s veto to Polish law. The results of analysis confirm the high level of citizens’ support for institutions of direct democracy. This support is articulated by all groups of Polish electorate, regardless of party affiliation and ideological viewpoints.
Źródło:
Political Preferences; 2015, 10; 109-120
2449-9064
Pojawia się w:
Political Preferences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Weto ustawodawcze Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w praktyce politycznej
Legislative Veto of the President of the Republic of Poland in Political Practice
Autorzy:
Grądzka, Ilona
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2123307.pdf
Data publikacji:
2022-10-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prezydent
weto prezydenta
ustawa
Sejm
ustawodawstwo
President
Presidential veto
legislative act
legislation
Opis:
The aim of the article is to analyze the legislative veto of the President of the Republic of Poland and his relationship with the Sejm. The study indicates the constitutional regulation concerning the presidential veto and the legislative process. The author’s intention was to show that the President’s veto may affect the fate of the act, but also the government’s policy. Such a situation takes place if the President’s veto concerns a bill submitted to the Sejm on the initiative of the Council of Ministers. The institution of the President’s legislative veto was analyzed in terms of theory and its practical functioning in political practice, as well as how the veto is used by a person holding the office of the President. In order to better illustrate the title issue, the activities of the presidents of the Republic of Poland since passed of the Constitution of the Republic of Poland have been briefly presented.
Celem artykułu jest analiza weta ustawodawczego Prezydenta RP i jego wpływu na proces legislacyjny poprzez korzystanie z prawa odmowy podpisania ustawy. W opracowaniu wskazano konstytucyjną regulację dotyczącą weta prezydenckiego i procesu legislacyjnego. Intencją autorki było wykazanie, że weto Prezydenta może wpływać na losy ustawy ale również na politykę rządu. Sytuacja taka ma miejsce jeśli weto Prezydenta dotyczy ustawy wniesionej do Sejmu z inicjatywy Rady Ministrów. Analizie poddano instytucję weta ustawodawczego Prezydenta od strony teoretycznej i jej praktycznego funkcjonowania, to w jaki sposób weto jest wykorzystywane przez osobę sprawującą ten urząd. Dla lepszego zobrazowania tytułowego zagadnienia, pokrótce zostały przedstawione działania prezydentów RP od czasu uchwalenia Konstytucji RP.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 4(68); 15-25
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Towards the maintenance nature of the legitim? Some comments on the new Polish regulation
Autorzy:
Załucki, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/8886355.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego
Tematy:
succession
inheritance
legitim
reserved portion
people close to the deceased
“veto right”
Opis:
The system of protection of persons close to the deceased in contemporary succession law is one of the major dilemmas. This is because the rights of those close to the deceased interfere with one of the most valuable values developed in succession law over the years: the freedom to dispose of property upon death. Any new solution from a particular country that addresses this issue may prove interesting for the ongoing development of substantive law in individual countries. For this reason, the author presents the new Polish solutions, which have been in force since 22 May 2023 and which change the Polish legitim system fundamentally. The aim of the article is to first assess the changes introduced and to present them to the foreign reader.
Źródło:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały; 2023, 32, 1; 13-26
1689-8052
2451-0807
Pojawia się w:
Studia Prawnicze: rozprawy i materiały
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
An Outline History of the King’s Veto in Spain
Zarys historii królewskiego weta w Hiszpanii
Autorzy:
Dankowski, Michał Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1920828.pdf
Data publikacji:
2020-12-31
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
Spain
king
monarchy
veto
sanction
Juan Carlos I
Hiszpania
król
monarchia
weto
sankcja
Opis:
Although the current Constitution of 1978 does not include the right to a legislative veto among royal prerogatives, this institution has a rich tradition in Spanish constitutionalism. In the 19th century, despite the clash between conservative and liberal ideas, the King almost continuously had the right to refuse to sanction law projects. Only the political changes of the 20th century finally deprived the monarch of the right to intervene in the legislative process. However, under the current Constitution, all laws must be sanctioned by the King, which often causes political and legal controversy.
Choć obecna Konstytucja z 1978 r. nie przewiduje wśród prerogatyw królewskich prawa do weta legislacyjnego, instytucja ta posiada bogatą tradycję w hiszpańskim konstytucjonalizmie. W XIX w. pomimo ścierania się ze sobą idei konserwatywnych i liberalnych, Król niemal nieprzerwanie posiadał prawo do odmowy sankcjonowania projektów ustaw. Dopiero zmiany ustrojowe XX w. pozbawiły ostatecznie monarchę prawa do ingerencji w proces legislacyjny. Jednakże pod rządami obecnej Konstytucji wszystkie ustawy muszą być obligatoryjnie sankcjonowane przez Króla, co nierzadko wywołuje polityczne i prawne kontrowersje.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2020, 6 (58); 545-556
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uwagi do unitaryzacji zmiennych w referencyjnym systemie granicznym
Notes to Unitarisation Variables in the Border Reference System
Autorzy:
Szanduła, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/422683.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Główny Urząd Statystyczny
Tematy:
wielowymiarowa analiza porównawcza
normalizacja
unitaryzacja
próg veta
multidimensional comparative analysis
normalization
veto threshold
Opis:
Artykuł stanowi polemikę z propozycją Strahl i Walesiaka (1997) dotyczącą unitaryzacji zmiennych w referencyjnym systemie granicznym. Wykazane zostały niekorzystne implikacje stosowania wzorów na unitaryzację proponowanych przez Strahl i Walesiaka. Aby dokonać modyfikacji wzorów dla unitaryzacji w referencyjnym systemie granicznym, kluczową kwestią jest wyjaśnienie, czym jest próg veta. Zdaniem autora można rozróżnić następujące warianty progów veta: 1. Przekroczenie progu veta oznacza, że obiekt nie spełnia minimalnych wymagań. 2. Przekroczenie progu veta nie pociąga dodatkowych konsekwencji. Tu można rozważyć jeszcze dwie sytuacje: a) przekroczenie progu veta nie przynosi dodatkowych korzyści, b) przekroczenie progu veta nie powoduje dodatkowych strat. 3. Przekroczenie progu veta oznacza znaczne pogorszenie atrakcyjności obiektu. Wskazane wyżej warianty progów veta mogą wystąpić samodzielnie lub łącznie. Możliwość ta w kombinacji z trzema dostępnymi typami zmiennych (stymulanta, destymulanta, nominata), powoduje, że każda sytuacja wymaga odrębnego opisu za pomocą osobnych wzorów. Autor postuluje, aby w każdej sytuacji spełnione były następujące warunki: 1. Ciągłość przekształcenia unitaryzacyjnego. 2. Przekształcenie przedziału [xmin, xmax] na przedział [0, 1]. 3. Wartościom najlepszym/optymalnym przypisuje się wartość 1, a najgorszym wartość 0. Dla wymienionych wyżej warunków autor proponuje nowe wzory w sytuacji występowania progów veta. Propozycja jest zilustrowana przykładem empirycznym.
The article is a polemic with the proposal of Strahl and Walesiak (1997) concerning unitarisation variables in the border reference system. Shown are adverse implications of the unitarisation model proposed by Strahl and Walesiak. To be able to modify formulas for unitarisation in the border reference system, the key issue is to clarify what is the veto threshold. According to the author, one can distinguish the following variants of the veto thresholds: 1. The veto threshold means that the object does not meet the minimum requirements. 2. The veto threshold does not implicate additional consequences. Here you can consider two situations: a) transgression of the veto threshold does not bring additional benefits, b) transgression of the veto threshold does not cause additional losses. 3. Transgression of the veto threshold means a significant deterioration in the attractiveness of the object. The above variants of veto thresholds may occur alone or together. This possibility, in combination with the three possible types of variables (a stimulant, destimulant, nominant) causes that each situation requires a separate description with the use particular formulas. The author postulates that in each situation following conditions should be met: 1. Continuity of unitarisation transformation. 2. Transformation of the interval [xmin, xmax] to the interval [0, 1]. 3. Best / optimal values are assigned a value of 1, and the worst values of 0. For the above terms the author proposes new models in the case of presence of veto thresholds. The proposal is illustrated by an empirical example.
Źródło:
Przegląd Statystyczny; 2014, 61, 2; 147-167
0033-2372
Pojawia się w:
Przegląd Statystyczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„…Rządy nasze są popsowane, poprawy więc potrzebują, a nie odmiany…” Józefa Andrzeja Załuskiego koncepcja funkcjonowania ustroju Rzeczypospolitej
Our government has been spoiled, it requires improvement and not alteration. Józef Andrzej Załuski’s concept of the functioning of constitutional system of the Nobiliary Republic
Autorzy:
Perłakowski, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923557.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Józef Andrzej Załuski
August III
Wettin
liberum veto
parliament
reforms
August III Wettyn
parlament
reformy
Opis:
Józef Andrzej Załuski, bishop of Kiev and the alleged author of Opisanie krótkie niektórych interessów wewnętrznych Najjaśniejszej Rzeczypospolitej Polskiej w roku 1762 (Brief description of some internal interests of the Eminent Polish Nobiliary Republic in 1762), tried to survey a series of opinions and reflections on the constitutional system of Poland at the decline of the reign of August III of Vettin dynasty and the beginning of reign of Stanisław August Poniatowski. The major element of Załuski’s analysis is his attitude toward liberum veto which was one of the most crucial elements of the Polish constitutional system. While perceiving the negative aspect of the abuse arising from the liberum veto, Załuski considered the latter to be the immanent part of the Polish constitution. He therefore regarded the liberum veto as something unavoidable and as something what produced a counterbalance vis-à-vis the voting by majority, the latter being applied in England, Sweden and Denmark. It is easy to observe that Załuski was a firm opponent of the majority vote system. What – in his opinion - was detrimental to the Polish Republic was the absence of the effective implementation of good laws. As a result he did not see any need for the introduction of new constitutional devices. The volume published by the bishop of Kiev assumed, to a large extent, also the shape of polemics conducted by him with Stanisław Konarski and with the treaty of the latter On the Effective Advice.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2012, 5, 2; 133-147
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Polish-Lithuanian Commonwealth in Eighteen-century Alliance Treaties of the Neighbouring Countries, 1720–72
Autorzy:
Kordel, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/601409.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
nobility’s freedoms/liberties
free election
liberum veto
anarchy
alliance treaties between Russia
Prussia
and Austria
Opis:
When in 1719 Augustus II of Poland made an attempt to emancipate himself from the influence of the Russian emperor, the latter entered into alliance with the Prussian king, with the intent of preventing emancipation of the monarch and his country. The alliance concluded by Tsar Peter the Great with King Frederick William I of Prussia expressed the substantial interests of both monarchies. It was all about keeping watchful oversight of political and military weakness of the Polish-Lithuanian Commonwealth and rendering the country isolated in the international arena. The programme established by Petersburg and Berlin remained valid until the end of the eighteenth century and the final, third, partition of Poland. The monarchs guaranteed that they would do everything possible to prevent the Polish constitutional system from altering (keeping the king’s rights restrained against the liberties maintained – primarily the liberum veto and free election of monarch), and treasury and military reforms from implementing. The preponderance over the Commonwealth implied the participation of Russia in what is termed the concert of the European powers. For the country of the Hohenzollerns, the debilitation of the nobility-based republic was, in turn, an opportunity for increasing the its territory, which had been policy energetically pursued since the Great Elector Frederick William’s reign (1640–88). For these reasons, the whole series of Russo-Prussian alliance treaties (1726, 1729, 1740, 1743, 1764, 1769, and 1772) comprised provisions regarding Polish affairs. The range of the issues covered by these bipartite agreements was ever-broadening, extending to the dissenters’ affair, among other things. Other reasons stood behind the inclusion of clauses related to the Commonwealth in Russian-Austrian treaties. Of substantial importance was the antagonism prevalent in the Reich between Austria and Prussia, which from 1740 onwards turned into acrimonious hostility. The Viennese Burg, which solicited favour from Petersburg, endeavoured to persuade its Russian ally that it was ready and willing to replace the Prussian partner in Poland-related matters of importance to Russia (cf. the treaties of 1726, 1730, 1733, 1746). Discussed is also a never-ratified tripartite agreement of 1732 – the so-called Löwenwolde’s treaty – which was momentous for the designs of the contracting parties, as well as the partition treaties of 1772.
Źródło:
Acta Poloniae Historica; 2017, 116
0001-6829
Pojawia się w:
Acta Poloniae Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Зарубіжний досвід закріплення права народу на участь у законотворчості
Foreign Experience of Establishing the Right of the People to Participate in Legislation
Autorzy:
Голдовський (Holdovskyi), Андрій (Andrii)
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2187858.pdf
Data publikacji:
2022-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
референдум
народне вето
конституційне право
пряма демократія
законотворчість
referendum
popular veto
constitutional law
direct democracy
lawmaking
Opis:
The article analyzes the foreign experience of consolidating the right of the people to participate in lawmaking. The following conclusions were made in the course of the research: in general, there are two common approaches to determining the minimum number of persons (only citizens who have the right to vote): proportional (the proportion of the total number of voters is set); quantitative (a clear number of voters is determined, whose initiative is sufficient to be considered “popular”. Foreign experience in the forms of people’s participation in law-making is extremely multifaceted, as it provides a wide variety of forms, which we think should be classified according to the criterion of bilateral obligations and the level of inclusiveness of Parliament in relations with the people. It should be noted that we see the greatest efficiency in the implementation of such forms of direct participation of the people in lawmaking, namely: legislative initiative; referendum; activity of consultative and advisory bodies, and the people’s veto should be considered as a kind of referendum, with a complex structure and mechanism for implementation. The existence of the limits of people’s access to participation in law-making is analyzed and it is determined that most of the Constitutions of states declare the inadmissibility of putting to a referendum issues related to: tax and budget system, international activities, amnesty. Instead, we believe that the wording of the Swiss Constitution is extremely accurate. The first set of issues on which the people have the right to initiate legislation is identical to the range of issues considered by Parliament. As for the Swiss Constitution, it gives extremely broad initiatives to the people not only at the level of the state as a whole, but also at the level of the cantons. Thus, we conclude that the right of the people to participate in lawmaking is an integral part of the system of democratic rights and freedoms, and the trend we see based on the analysis of the Constitutions of democracies shows a trend towards expanding models and forms of such participation. what should be taken into account during the constitutional and legal regulation of this issue in Ukraine.
У статті проаналізовано закордонний досвід закріплення права народу на участь у законотворчості. У процесі дослідження зроблено такі висновки: загалом поширеним є два підходи до визначення мінімально граничної кількості осіб (виключно громадян, що мають право голосу): пропорційний (встановлюється пропорція від загальної чисельності виборців); кількісний (визначається чітка чисельність виборців, ініціатива яких є достатньою для того, щоби вважатися «народною»). Закордонний досвід щодо форм участі народу в законотворчості є надзвичайно багатогранним, оскільки передбачає велике різноманіття форм, які нам уявляється за доцільне класифікувати за критерієм набуття двосторонніх зобов’язань та рівнем залученості парламенту у відносини з народом як суб’єктом законотворчого процесу. Зазначимо, що найбільшу ефективність ми вбачаємо в реалізації таких форм безпосередньої участі народу в законотворчості, як-от: законодавча ініціатива; референдум; діяльність консультаційно-дорадчих органів; народне вето доцільно розглядати як різновид референдуму, воно має складну структуру та механізм реалізації. Проаналізовано наявність меж доступу народу до участі в законотворчості та визначено, що більшість Конституцій держав проголошують недопустимість винесення на референдум питань, пов’язаних із податковою та бюджетною системою, міжнародною діяльністю, амністією. Натомість, вважаємо, що надзвичайно влучними є формулювання щодо цього Конституції Швейцарії. Якщо зазвичай коло питань, щодо яких народ має право на законодавчу ініціативу, тотожне з колом питань, що їх розглядає парламент, то Конституція Швейцарії наділяє надзвичайно широкими ініціативами народ не лише на рівні держави в цілому, але і на рівні кантонів. Отож ми доходимо висновку про те, що право на участь народу в законотворчості є невід’ємним елементом системи демократичних прав і свобод, а та тенденція, яку ми спостерігаємо на підставі аналізу Конституцій демократичних країн, демонструє тренд до розширення моделей і форм такої участі, що потрібно враховувати під час конституційно-правового врегулювання цього питання в Україні.
Źródło:
Copernicus Political and Legal Studies; 2022, 2; 49-56
2720-6998
Pojawia się w:
Copernicus Political and Legal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 26

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies