- Tytuł:
-
Heathen Camerawork: Crossing the Liminal Border with “The Third Day” Cinematography
Pogańska praca kamery. Przekraczanie liminalnej granicy w „Dniu trzecim. Jesieni” - Autorzy:
- Stasiowski, Maciej
- Powiązania:
- https://bibliotekanauki.pl/articles/26850837.pdf
- Data publikacji:
- 2022
- Wydawca:
- Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
- Tematy:
-
przestrzeń filmowa
długie ujęcie
ciné-trance
slow cinema
transmisja na żywo
filmic space
long take
livestream - Opis:
-
This article focuses on cinematography and digital enhancement of the image, exploring the role of visualization strategies in augmenting the fictionalized filmic space in lieu of an immersive (liminal) experience and the ideas behind the technical conflation of HD photographic indexicality and magical realism (through portrayal of radical subjectivity, estrangement of familiar settings, and supernatural occurrences) in the surreal environment of a Samhain-like ritual portrayed in Sky TV’s The Third Day: Autumn (2020). Whereas slow cinema’s use of long takes traditionally intended to create a contemplative mood in the viewer in order to draw attention to fleeting aspects of the image, while providing involvement with a supposedly factual place, the episode’s extreme “take” on the theme induces a trance-like state through disfiguration – firstly, by numbing attention through apparent boredom; secondly, by catching the watcher (who is most likely already well accustomed to the conventions of the livestream “genre”) off-guard – as the festival transgresses from ritualistic procedures to cinematographic staging of a delirious consciousness.
Autor artykułu analizuje rolę strategii wizualizacyjnych w konstruowaniu fikcyjnej przestrzeni filmowej przy wykorzystaniu techniki nieprzerwanego ujęcia. Łącząc fotografię HD i realizm magiczny w immersyjnym doświadczeniu specjalnego odcinka serii Sky TV, Dzień trzeci. Jesień (The Third Day: Autumn, 2020), pojedyncze ujęcie spełnia wiele funkcji: od niemal dokumentalnej rejestracji pogańskiego festiwalu po wprawienie widza, w geście zaangażowanej etnografii, w Rouchowski trans. O ile w filmach zaliczanych do nurtów (re)modernizmu i slow cinema długie ujęcia służą zazwyczaj kontemplacji, o tyle w Jesieni indukowane poczucie nudy usypia czujność. Można dostrzec tu odwołanie do konwencji slow cinema/TV i livestreamu, a przy tym aktualizację konwencji na potrzeby nowych modeli konsumpcji tekstów audiowizualnych. - Źródło:
-
Kwartalnik Filmowy; 2022, 118; 93-112
0452-9502
2719-2725 - Pojawia się w:
- Kwartalnik Filmowy
- Dostawca treści:
- Biblioteka Nauki
Artykuł