Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "the right of defence" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Refusal to adjourn a hearing due to the defender’s being ill vs. execution of the right of defence - comments on Article 378a § 1 of the Polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Ignasiak, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1595884.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
principle of the right of defence
procedural safeguards
adjournment of the term of a hearing
Opis:
The object of this paper constitutes the issue regarding the principle of the right of defence in Polish criminal proceedings in the context of the new regulation included in Article 378a par. 1 of the Code of Criminal Procedure, which came into effect on 5 October 2019 (as a result of the entry into force of the Act of 19 July 2019 amending the Act on the Code of Criminal Procedure and certain other acts, Dz.U. (Journal of Laws) of 2019 item 1694). To be precise, the court’s refusal to take into consideration the defender’s motion for adjournment of the term of a hearing due to his or her illness confirmed with a sick leave issued by a pathologist. The aim of this study was to draw attention to the questionable character of the afore- mentioned Article in terms of the procedural safeguards of the accused. The paper presents the circumstances, as well as the state of proceedings, indicating the evidence of violation of the principle of the right of defence in criminal proceedings by improper application of Arti¬cle 378a par. 1 of the Code of Criminal Procedure. A formal-dogmatic method has been used. Furthermore, the author’s intention was to present the irrationality of the Polish legisla¬tor introducing solutions contrary to the model of criminal procedure, including, in particu- lar, violation of the constitutionally guaranteed rights of the accused.
Źródło:
Acta Iuris Stetinensis; 2020, 30, 2; 21-33
2083-4373
2545-3181
Pojawia się w:
Acta Iuris Stetinensis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Discrepancies Between the Application of the Right of Defence and the Culture of the Criminal Process
Autorzy:
Kowalczyk-Ludzia, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374864.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
the right of defence
the culture of proceedings
effectiveness of proceedings
court mistakes
the rule of law
Opis:
The importance of ethical boundaries in the exercise of the right of defence has been written about for a long time. The defendants’ use of the entitlement granted to them by the legislator (Article 6 of the Code of Criminal Procedure) should harmonise with respecting the culture of criminal proceedings. Meanwhile, as practice has demonstrated, the culture of ongoing proceedings often remains outside the required standards of the process. The use of so-called “evasive defence”, assessment of participants to the proceedings through the prism of stereotypes, demonstrating offensive behaviour towards representatives of procedural bodies, or a superficial analysis of the evidence collected reinforce the negative perception of the course of proceedings, thus promoting inappropriate procedural patterns. Furthermore, these situations form the basis for the emergence of judicial mistakes, which usually leave a lasting mark on the further fate of the plaintiff in court. In accordance with theoretical assumptions, effectiveness in the exercise of rights of defence (Article 6 of the CCP) should correlate not only with the fundamental objectives of criminal proceedings (Article 2 of the CCP) but also with well-established assumptions that comply with the standards of diligence as broadly understood, along with the fulfilment of the procedural guarantees of the parties to the proceedings. This paper focuses on crucial issues related to the ethical boundaries of the exercise of the rights of defence. The issues discussed herein are supported by conclusions drawn from the analysis of the outcomes of case studies.
Źródło:
Internal Security; 2018, 10(1); 45-56
2080-5268
Pojawia się w:
Internal Security
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
System of Using of the Criminalistics Method in Slovakia to Verify Testimony on the Spot
Autorzy:
Metenko, Jozef
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1374888.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
Tematy:
the right of defence
the culture of proceedings
effectiveness of proceedings
court mistakes
the rule of law
Opis:
The primary goal of the study is to conduct analyses, on the basis of theoretical and empirical knowledge to describe the level of using and processing the verifying testimony on the spot in the Slovak criminalistics. For this method, it is typical that it is less frequent for use in investigative practice. The research, which was significantly larger than the results published here, shows that there is relatively little knowledge about this method among the police. Another important knowledge from research is the interest in the method in general, but its immediate application can be imagined by considerably fewer police officers. The secondary goal was to find out lacks and troubles in practical applying the verifying testimony on the spot, in the process of investigating crimes in Slovakia last years. The specific part of the study and research is also devoted to the history of the development of the concept and content of the method. These are very important parts of the study. They help to understand not only the formal legal definition in the legal regulation but also the true nature of the method and its structure. The author makes short concepts to propose changes necessary for effective using the verifying testimony on the spot in the Slovak police practice however mainly in the process of investigation. This study is a partial output for research vysk. 151.
Źródło:
Internal Security; 2018, 10(1); 125-136
2080-5268
Pojawia się w:
Internal Security
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Podmiotowy zakres prawa do obrony w postępowaniu karnym w świetle art. 42 ust. 2 Konstytucji RP
Subjective Scope of the Right to Defense in Criminal Proceedings in the Light of Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland
Autorzy:
Karaźniewicz, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/6567768.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do obrony
podejrzany
postępowanie karne
osoba podejrzana
criminal proceedings
the suspect
the right of defence
the suspected person
Opis:
Artykuł koncentruje się na porównaniu podmiotowego zakresu prawa do obrony określonego w art. 42 ust. 2 Konstytucji i wynikającego z art. 6 Kodeksu postępowania karnego. Orzecznictwo TK wskazuje na konieczność objęcia prawem do obrony każdej osoby, przeciwko której organ podejmuje ściganie, podczas gdy art. 6 k.p.k. przyznaje to prawo dopiero podejrzanemu i oskarżonemu. W artykule zwrócono uwagę przede wszystkim na sytuację osoby podejrzanej, której nie przedstawiono jeszcze zarzutów. Wątpliwości co do zakresu prawa do obrony tej osoby dotyczą głównie składanych przez nią oświadczeń, zarówno w związku z zatrzymaniem w czasie wysłuchania (zatrzymanego), jak i przesłuchania osoby podejrzanej w charakterze świadka. Analiza wszystkich praw i obowiązków osoby podejrzanej z punktu widzenia konstytucyjnego przekracza ramy niniejszego opracowania, zarysowano więc najważniejsze problemy oraz wskazano na możliwość prokonstytucyjnej wykładni prawa oraz potrzebę rozważenia ingerencji ustawodawcy.
The article focuses on the comparison of the personal scope of the right to defence specified in Art. 42 sec. 2 of the Constitution of the Republic of Poland and regulated in article 6 of the Code of Criminal Procedure. The jurisprudence of the Constitutional Tribunal indicates the need to extend the right of defence to any person against whom the authority undertakes prosecution, while article 6 CCP grants this right only to the suspect and the accused. The article draws attention to the situation of a suspected person who has not yet been charged. Doubts as to the scope of the right to defence relate to the statements made by this person both during the hearing (of the detained person) and during the interrogation as a witness. An analysis of all rights and obligations of this person from the constitutional point of view exceeds the scope of this study.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2023, 3(73); 181-193
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976259.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature - that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author's own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 25-40
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976260.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
wyjaśnienia oskarżonego
prawo do obrony
granice prawa do obrony
fałszywe oskarżenie
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic składania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature – that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author’s own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 6-24
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Appointed counsel for the defence in the Polish criminal proceeding
Autorzy:
Kosonoga, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1392780.pdf
Data publikacji:
2016-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
postępowanie karne
prawo do obrony
obrona z urzędu
obrona obligatoryjna
wyznaczenie obrońcy
prawo ubogich
criminal proceeding
right to defence
ex officio appointed counsel for the defence
obligatory defence
appointment of counsel for the defence
right of the poor
Opis:
The article discusses the institution of appointed counsel for the defence in the criminal proceeding after the amendment of 27 September 2013. It analyses particular conditions for the appointment of counsel for the defence: poorness of the accused and lack of obligatory defence counsel. Separate consideration is given to the issue of the appointment of counsel for the defence on the request of the accused and the appointment of counsel to undertake particular procedural actions. The mode and rules of appointing defence counsel are also discussed.
W opracowaniu odniesiono się do instytucji obrony z urzędu w procesie karnym po nowelizacji z dnia 27 września 2013 r. Analizie poddano poszczególne przesłanki wyznaczenia obrońcy z urzędu w postaci niezamożności podejrzanego i braku obrońcy obligatoryjnego. Odrębne rozważania poświęcono kwestii wyznaczenia obrońcy na żądanie oskarżonego oraz problematyce wyznaczenia obrońcy do poszczególnych czynności procesowych. Przedmiotem rozważań uczyniono także zagadnienie trybu i zasad wyznaczania obrońcy.
Źródło:
Ius Novum; 2016, 10, 2; 95-111
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozaustawowy kontratyp działania w ramach uprawnień wynikających z prawa do obrony w kontekście nowelizacji art. 233 §1 Kodeksu karnego
Non-statutory justification of action within the framework of entitlement which results from the right of defence in the context of the amendment of Art. 233 §1 of the Criminal Code
Autorzy:
Lapawa, Dominika
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035709.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
instances of justification of action
the right to defence
giving false testimony
the actual perpetrator of a crime
Opis:
The work is devoted to the non-statutory justification of action in the scope of the right to defence, whose purpose was the exclusion of criminal responsibility for giving false testimony by a witness – the actual perpetrator – in his or her case. It was emphasised that the defence which heretofore resulted from Art. 182 and 183 kk was insufficient for the witness. One discussed inter alia the legal basis of the justification, its constituent elements, one indicated the  controversies which were caused by the concept of justification, and which to a great extent were associated with the violation, by the Supreme Court, of the constitutional principle of the tripartite division of powers and with the substantive and temporal limits of the right to defence which result both from the norms of international and domestic law. One indicated the position of the representatives of the doctrine as to the concept of justification. Scholarship on the subject, even though it did not take a uniform stand in reference to the problem in question, basically discerned the necessity of the improvement of the situation of the witness – the actual perpetrator, who, testifying in his or her own case, would run the risk of self-incrimination. The considerations of the doctrine resulted in numerous alternative propositions de lege ferenda. In the work, one suggests to seek such a solution in the substantive approach to the nemo se ipsum accusare tenetur rule. Then it was emphasised that the problem of justification once again became the subject of discussion owing to the amendment issued on 11 March 2016 about the modification of the act of law – The Code of Criminal Procedure and certain other acts of law Art. 233 §1a kk. At that time one penalised the behaviour of a witness, who in fear of criminal liability to be faced by the witness or his relatives gives false testimony or conceals the truth. For the sake of recapitulation, one indicated that the amendment which was described above rendered the justification in question invalid, and the perpetrator who is heard in a court of law as a witness continues de lege lata to be entitled to use the right to refuse to answer the question from Art. 183 §1 kpk. One emphasised that the doctrine recurrently discerned the shortcomings of defence which result from Art. 183 §1 kpk. Above all the institution from Art. 183 §1 kpk was not intended for a witness – the actual perpetrator. Therefore, in the article, in order to realise the warranty nature of the entitlement in question one suggests that this admonishment should be rendered obligatory, so that every witness would be aware that the right exists and that he or she may exercise it.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2018, 28, 2; 91-123
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Directive (EU) 2019/1 as Another Brick into Empowerment of Slovak Market Regulator
Autorzy:
Kováčiková, Hana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2159130.pdf
Data publikacji:
2019-12-12
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
competition law
Antimonopoly Office
safeguards
principle of good
administration
right to the defence
right to be heard
right to access the file
conflict of interest
effectivity
enforcement
avoidance of responsibility
Opis:
The paper analyses the legal challenges brought to the Slovak competition law by Directive (EU) 2019/1 of the European Parliament and of the Council of 11 December 2018 to empower the competition authorities of the Member States to be more effective enforcers and to ensure the proper functioning of the internal market. The author selected particular issues from Slovak competition law and compares the state-of-the-art national situation with corresponding parts of this harmonising act. In the paper, specific attention will be given to compliance with safeguards, to the regulation of conflict of interest, to the examination of the effectiveness of enforcement, and to the possibilities of undertakings to avoid their responsibility for the breach of competition law. As the Member States have time for the transposition until 4 February 2021, this paper may initiate the debate on what to improve in Slovak legislation to achieve the goals set in this Directive.
L’article analyse les défis juridiques qui ont été soumis au droit slovaque de la concurrence par la directive (UE) 1/2019 afin d’habiliter les autorités de concurrence des États membres à mieux faire respecter les règles et à assurer le bon fonctionnement du marché intérieur. L’auteur a choisi des questions particulières du droit slovaque de la concurrence et il compare la situation nationale actuelle avec les éléments correspondants de la présente loi d’harmonisation. Dans cet article, une attention particulière est accordée au respect des garanties, à la réglementation des conflits d’intérêts, à l’examen de l’efficacité de l’application et à la possibilité pour les entreprises d’éviter leur responsabilité en cas de violation du droit de la concurrence. Du fait que les États membres ont jusqu’au 4 février 2021 pour transposer la directive, le présent article peut lancer le débat sur les améliorations à apporter à la legislation slovaque pour concrétiser les objectifs fixés dans cette directive.
Źródło:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies; 2019, 12, 20; 149-172
1689-9024
2545-0115
Pojawia się w:
Yearbook of Antitrust and Regulatory Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ćwik v. Poland (a few more thoughts on torture)
Autorzy:
Patora, Krystyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/45267567.pdf
Data publikacji:
2022-11-08
Wydawca:
Akademia Policji w Szczytnie
Tematy:
torture
witness testimony
prohibitions as to evidence
fruit of the poisonous tree
right of defence
unfair trial
drug trafficking
Opis:
This article focuses on confessions made as a result of torture, but infl icted not by a State agent, but by a third party, and not during, but outside of, preparatory proceedings. The position of the European Court of Human Rights in the judgment in the case of Ćwik v. Poland diverges from the current case law and as such is important for legal practice with respect to the use of the evidence obtained. In the judgment, the Court also presented an evaluation of a possible use of confessions as evidence to hand down a conviction in the proceedings concerning serious cross-border crime (trafficking of large amounts of drugs). This evaluation is very different to the uniform position of Polish courts examining this matter
Źródło:
Przegląd Policyjny; 2022, 146(2); 233-242
0867-5708
Pojawia się w:
Przegląd Policyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakaz reformationis in peius w postępowaniu dyscyplinarnym NIK – procedury stosowane wobec mianowanych kontrolerów
The Reformationis in Peius in the NIK Disciplinary Procedure – Proceedings Applied to Nominated Auditors
Autorzy:
Padrak, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416445.pdf
Data publikacji:
2018-02
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
disciplinary procedure
reformationis in peius prohibition
right to defence
Supreme Audit Office
trial guarantee of the accused
Opis:
In criminal proceedings, this prohibition is to ensure that a decision from a court of appeal is not amended to a worse one, if the ruling is in favour of the accused. The European Court of Human Rights is for respecting the reformationis in peius prohibition, and for not toughening the ruling by the appeal court. The Constitutional Tribunal has emphasised many times that “Due to the fact that the right to defence is ingrained in the constitutional principle of the democratic state of law, it relates not only to criminal proceedings, but also to other proceedings taking place in the area of responsibility that is of repressive nature”. Hence, the right to defence applies to those subject to disciplinary proceedings at NIK as well. In his article, the author discusses the regulations that allow for using the reformationis in peius prohibition in these proceedings.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2018, 63, 1 (378); 24-40
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądy pokoju a prawo do ochrony prawnej - głos w dyskusji
Justice of the Peace Courts and the Right to the Protection of the Law – a Voice in the Discussion
Autorzy:
Grudecki, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2035952.pdf
Data publikacji:
2022-02-28
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
prawo do obrony
wymiar sprawiedliwości
sądy pokoju
prawo do ochrony prawnej
zasada rzetelnego procesu
judicial system
justice of the peace courts
right to the protection of the law
the principle of a fair trail
the right to the defence
Opis:
The article discusses the demand for the introduction the institution of the justice of the peace into the Polish judicial system. The aim of the article is to examine the admissibility of this change as intended by the Ministry of Justice from the perspective of the right to legal protection. The author presents the advantages and disadvantages of justices of the peace, placing particular emphasis on the postulate of legal education of candidates for justices of the peace, as well as mentioning the proper way of selecting and financing them. He concludes that the requirement of a legal education or basic legal knowledge of candidates for justices of the peace is essential, as is the need to ensure the appointment that guarantees their greatest judical independence. In another case, the parties will not have adequate legal protection. In his research, the author uses the dogmatic method.
Artykuł omawia postulat wprowadzenia do polskiego systemu wymiaru sprawiedliwości instytucji sądownictwa pokoju. Celem artykułu jest zbadanie dopuszczalności tej zmiany w kształcie postulowanym przez Ministerstwo Sprawiedliwości z perspektywy prawa do ochrony prawnej. Autor przedstawia zalety i wady sądów pokoju, kładąc szczególny nacisk na postulat wykształcenia prawniczego kandydatów na sędziów pokoju, a także wspominając o właściwym sposobie ich wyboru i finansowania. Dochodzi do wniosków, zgodnie z którymi wymóg wykształcenia prawniczego lub posiadania podstawowej wiedzy prawniczej u kandydatów na sędziów pokoju jest niezbędny, tak samo, jak konieczność zapewnienia powołania gwarantującego ich największą niezawisłość. W innym przypadku nie jest możliwe zagwarantowanie stronom postępowań sądowych należytej ochrony prawnej. Autor w swoich badaniach posługuje się metodą dogmatyczną.
Źródło:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego; 2022, 1 (65); 137-150
2082-1212
Pojawia się w:
Przegląd Prawa Konstytucyjnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Możliwość pociągnięcia do odpowiedzialności przedsiębiorcy za antykonkurencyjne zachowanie niezależnego usługodawcy. Glosa do wyroku Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 21 lipca 2016 r. w sprawie VM Remonts SIA, Ausma grupa SIA przeciwko Konkurences padome (oraz Konkurences padome przeciwko Pārtikas kompānija SIA)
Possibility to hold a company liable for the anticompetitive behaviour of an independent service provider. Case comment to the judgment of the Court of Justice of the European Union of 21 July 2016 in case C-542/14 VM Remonts SIA, Ausma grupa SIA v. Konkurences padome (and Konkurences padome v. Pārtikas kompānija SIA)
Autorzy:
Michałek-Gervais, Marta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/507996.pdf
Data publikacji:
2016-11-30
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania
Tematy:
liability for breach of Article 101
liability for the anticompetitive behaviour of a third-party
independent service provider
right to defence
procedural justice
Opis:
The case comment relates to the judgment the Court of Justice of the European Union of 21 July 2016 in the case VM Remonts (C-542/14), delivered in response to a preliminary reference made by the Latvian Supreme Court. The question at stake referred to possibility to hold a company liable (in the light of Article 101 of the Treaty on the Functioning of the European Union) for the anticompetitive behaviour of a third-party service provider. The Court of Justice did not follow the Opinion of the Advocate General Wathelet who suggested introducing rebuttable presumption of the company's liability in this respect. Instead, the Court of Justice held that a company should be only liable for the breach of competition law of a third-party service provider if one of three conditions are met (the service provider was acting under its direction or control; the company knew of the anticompetitive objectives of the service provider; or the company should have reasonably foreseen the anticompetitive behaviour of the service provider). The judgment is welcome as enforcing procedural justice and the companies' right to defence.
Źródło:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny; 2016, 5, 7; 116-122
2299-5749
Pojawia się w:
internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Right to the Court in Legal Advisors Disciplinary Case
Autorzy:
Pilipiec, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/618333.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
legal advisor
disciplinary case
self-governments of legal advisors
the right to access the court
the right to fair proceedings
the right to court judgement
the right to defence
the right to be heard
prawo do sądu
radca prawny
postępowanie dyscyplinarne
odpowiedzialność dyscyplinarna
sąd dyscyplinarny
samorząd zawodowy
dostęp do sądu
rzetelność postępowania
domniemanie niewinności
prawo do obrony
Opis:
Self-governments of legal advisors represent legal advisors practice profession in which the public repose confidence, and such self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions in accordance with, and for the purpose of protecting, the public interest. Legal advisors self-governments shall concern themselves with the proper practice of such professions is formal in the disciplinary case. Disciplinary case is repressive and extrajudicial. Legal advisors right to the court is also a similar right to the state court but is guided by the disciplinary prosecutor and disciplinary court The right to the court, as a personal right of each individual, is defined in Article 45, § 1 of the Constitution which states “Everyone shall have the right to a fair and public hearing of his case, without undue delay, before a competent, impartial and independent court”. Thus, the right to the court consists of a few inseparable elements: 1) the right to access the court, that is the right to initiate court proceedings in the case of infringing the protected rights of an individual; the access has to be genuine due to, among others, the right territorial organization of courts and reasonable fees, 2) the right to fair proceedings, that is the proper shaping of the court proceedings (based on the proper procedure, honest and public trial, participation of the suing individual in the proceedings which guarantee their rights), 3) the right to court judgement (receiving a court decision solving the issue within reasonable time), 4) the right to defence, 5) the right to be heard (the right to information, taking positions, considering actual statements and legal demands). It seems that the right to court judgement, the right to defence and to be heard are all included in the widely interpreted right to fair proceedings. A complementary item to the right to sue is Article 77, § 2 of the Constitution of the Republic of Poland according to which “Statutes shall not bar the recourse by any person to the courts in pursuit of claims alleging infringement of freedoms or rights”.
Samorząd zawodowy radców prawnych reprezentuje radców prawnych wykonujących zawód zaufania publicznego i sprawuje pieczę nad należytym wykonywaniem zawodu radcy prawnego w granicach interesu publicznego i dla jego ochrony. Piecza sprawowana przez samorząd zawodowy ma charakter formalny i jest realizowana w postępowaniu dyscyplinarnym. Prawo do sądu w sprawach dyscyplinarnych radców prawnych jest zatem realizowane w ramach postępowania dyscyplinarnego, które ma charakter postępowania represyjnego, tj. takiego, które ma na celu poddanie jednostki jakiejś formie dolegliwości, najczęściej w postaci określonej sankcji. Postępowanie dyscyplinarne ma charakter postępowania pozasądowego (w sensie rozumienia sądów powszechnych), gdyż jest prowadzone przez organy dyscyplinarne samorządu radców prawnych, którymi są rzecznik dyscyplinarny i sądy dyscyplinarne. Prawo radcy prawnego do sądu dyscyplinarnego w postępowaniu dyscyplinarnym w swej treści jest podobne do prawa do sądu powszechnego. Gwarancje prawa do sądu odnoszą się do postępowania dyscyplinarnego z uwagi na jego represyjny charakter, ale również dlatego, że w postępowaniu takim dochodzi do orzekania o sytuacji prawnej jednostki. Prawo do sądu, jako prawo osobiste każdego człowieka, jest określone w art. 45 ust. 1 Konstytucji RP, zgodnie z którym „Każdy ma prawo do sprawiedliwego i jawnego rozpatrzenia sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki przez właściwy, niezależny, bezstronny i niezawisły sąd”. Prawo do sądu składa się z kilku nierozerwalnych elementów: 1) prawa dostępu do sądu, 2) prawa do rzetelnego postępowania, czyli odpowiedniego ukształtowania postępowania przed sądem (opartego o właściwą procedurę, uczciwego i publicznego procesu, z uczestnictwem podmiotu w gwarantującym jego prawa postępowaniu), 3) prawa do wyroku sądowego (uzyskania w rozsądnym terminie rozstrzygnięcia sprawy orzeczeniem sądu), 4) prawa do obrony, 5) prawa do wysłuchania (prawa do informacji, zajęcia stanowiska, rozważenia faktycznych twierdzeń i prawnych roszczeń). Wydaje się, że prawo do wyroku sądowego, prawo do obrony i prawo do wysłuchania mieszczą się w szeroko pojętym prawie do rzetelnego postępowania. Uzupełnieniem treści prawa do sądu jest art. 77 ust. 2 Konstytucji RP, zgodnie z którym ustawa nie może nikomu zamykać drogi sądowej dochodzenia naruszonych wolności lub praw. Artykuł ten normuje prawo do sądu rozumiane jako środek ochrony wolności i praw. Prawo do sądu należy rozumieć jako konstytucyjną zasadę prawa. Prawo do sądu jest zasadą prawa, gdyż jest prawem człowieka, a jednocześnie jest środkiem ochrony wolności praw człowieka i obywatela.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 3
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to defence
fair trial
amendment to the Code of Criminal Procedure
accused
prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony
Opis:
Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies