Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "the accused" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 16
Tytuł:
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976259.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature - that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author's own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 25-40
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność oskarżonego za pomówienie a prawo do obrony.
The Responsibility of Those Accused of Slander against the Right of Defence
Autorzy:
Błoński, Michał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596658.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
hearing; evidence; rights of defence; explanation of the accused; slander against
Opis:
This paper deals with important theoretical and practical issues connected with the explanations of the accused that contain features of slander. The study presents the types of slander, but it primarily focuses on whether and when the accused is held liable for the slander of another person in the context of explanations. It has been emphasized that the lack of criminal responsibility of the accused for the content of such explanations is applicable only when the accused acts in defence and not “on the occasion” of defence. Determining whether the accused is held liable for the content of the slander, depending on whether it acts within the rights of the defence or whether it exceeds these limits, must always be considered against the background of the case. The rights of defence in the analyzed aspect – and the understanding of the term “within the limits of the right of defence” – should be interpreted extensively, as this right cannot be abused by the accused.
Artykuł dotyczy istotnych zagadnień teoretycznych i praktycznych wyjaśnień oskarżonego, których treść zawiera cechy pomówienia. W opracowaniu wskazano na rodzaje pomówień, ale przede wszystkim skoncentrowano się na tym, czy i kiedy oskarżony będzie ponosił odpowiedzialność karną za pomówienie innej osoby w ramach złożonych wyjaśnień. Zaakcentowano, że brak odpowiedzialności karnej oskarżonego za treść takich wyjaśnień ma miejsce wyłącznie wtedy, gdy oskarżony działa w celu obrony nie zaś „przy okazji” obrony. Ustalenie, czy oskarżony będzie ponosić odpowiedzialność karną za treść pomówienia w zależności, czy działa w ramach prawa do obrony, czy przekracza te granice musi być zawsze rozpatrywane na tle realiów konkretnej sprawy. Prawo do obrony w analizowanym aspekcie, a zwłaszcza rozumienie pojęcia „w granicach prawa do obrony”, powinno podlegać wykładni rozszerzającej, gdyż prawo to nie może być przez oskarżonego nadużywane.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2018, 106; 4-27
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Gloss to the Supreme Courts Judgment of 3rd March 2015 (IV KO 1/15)
Autorzy:
Kulik, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/619045.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
motion for prosecuting
person nearest to the accused
wniosek o ściganie
osoba najbliższa
Opis:
Gloss adresses the situation when during the proceedings relating to an offense prosecuted on motion, the the victim stay the person nearest to the accused. The author agrees with the Supreme Court, that in this case it is necessary to submit the motion, and its lack terminates the proceedings, expanding and deepening arguments.
Glosa dotyczy problemu oceny sytuacji, gdy w czasie trwania postępowania w sprawie o przestępstwo względnie wnioskowe sprawca i pokrzywdzony stają się osobami najbliższymi. Autor podziela pogląd SN, że w takim wypadku konieczne jest złożenie wniosku, a w jego braku postepowanie należy umorzyć, rozbudowując i pogłębiając argumentację.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2016, 25, 2
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fałszywe wyjaśnienia a taktyka obrony
False Statement and the Strategy of Defence
Autorzy:
Dziekański, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1976260.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
wyjaśnienia oskarżonego
prawo do obrony
granice prawa do obrony
fałszywe oskarżenie
statements made by the accused
explanations given by the accused
right to defence
limits of the right to defence
false accusation
Opis:
Artykuł podejmuje problematykę wyjaśnień oskarżonego, ukazując ich dualistyczną rolę - środka dowodowego oraz środka służącego obronie oskarżonego. Autor rozważa, czy w zakresie przysługującego oskarżonemu prawa do obrony mieści się prawo do kłamstwa, a także zajmuje stanowisko w odniesieniu do granic składania przez oskarżonego fałszywych wyjaśnień. Następnie przedstawia uwagi dotyczące posługiwania się kłamstwem przez obrońcę oskarżonego w ramach taktyki obrony. Refleksje te zostały oparte na badaniach własnych autora polegających na przeprowadzaniu pogłębionych wywiadów z adwokatami wykonującymi funkcję obrońców.
This article discusses the issue of explanations given by an accused person, showing their dual nature – that of evidence and that of a measure used for the purpose of defence. The author raises a question if the scope of the right to defence granted to the accused encompasses the right to lie, and takes a stand on the limits to the accused making false statements. This is followed by comments on the practice of defence counsels making use of falsehood as part of their defence strategies. The reflection has been based on the author’s own studies involving in-depth interviews made with barristers working as defence counsels.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2018, 10, 3; 6-24
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zakaz reformationis in peius w postępowaniu dyscyplinarnym NIK – procedury stosowane wobec mianowanych kontrolerów
The Reformationis in Peius in the NIK Disciplinary Procedure – Proceedings Applied to Nominated Auditors
Autorzy:
Padrak, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/416445.pdf
Data publikacji:
2018-02
Wydawca:
Najwyższa Izba Kontroli
Tematy:
disciplinary procedure
reformationis in peius prohibition
right to defence
Supreme Audit Office
trial guarantee of the accused
Opis:
In criminal proceedings, this prohibition is to ensure that a decision from a court of appeal is not amended to a worse one, if the ruling is in favour of the accused. The European Court of Human Rights is for respecting the reformationis in peius prohibition, and for not toughening the ruling by the appeal court. The Constitutional Tribunal has emphasised many times that “Due to the fact that the right to defence is ingrained in the constitutional principle of the democratic state of law, it relates not only to criminal proceedings, but also to other proceedings taking place in the area of responsibility that is of repressive nature”. Hence, the right to defence applies to those subject to disciplinary proceedings at NIK as well. In his article, the author discusses the regulations that allow for using the reformationis in peius prohibition in these proceedings.
Źródło:
Kontrola Państwowa; 2018, 63, 1 (378); 24-40
0452-5027
Pojawia się w:
Kontrola Państwowa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Umorzenie postępowania wskutek cofnięcia aktu oskarżenia
Discontinuation of the proceeding resulting from withdrawal of the indictment
Autorzy:
Błoński, Michał
Najman, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/596849.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Łódzkie Towarzystwo Naukowe
Tematy:
zasada skargowości
cofnięcie aktu oskarżenia
zgoda oskarżonego
umorzenie postępowania
principle of accusatorial procedure
the withdrawal of the indictment
the consent of the accused
discontinuation of the proceedings
Opis:
Poruszane w artykule zagadnienie stanowi środek kierujący polski proces karny ku kontradyktoryjności, zgodnie z założeniami wielkiej nowelizacji kodeksu postępowania karnego, wchodzącej z dniem 1 lipca 2015 roku. Modyfikacja dotycząca zasady skargowości polega na wprowadzeniu możliwości cofnięcia aktu oskarżenia, w miejsce istniejącej dotychczas instytucji odstąpienia od oskarżenia. Zgodnie ze znowelizowanym art. 14 § 2 k.p.k. do skutecznego cofnięcia aktu oskarżenia niezbędna stanie się zgoda oskarżonego, zaś do rozpoczęcia przewodu sądowego na pierwszej rozprawie głównej prokurator będzie uprawniony do samodzielnego podjęcia decyzji w tej kwestii. Zdaniem autorów, cofnięcie aktu oskarżenia jest możliwe za każdym razem w toku przewodu sądowego przed sądem pierwszej instancji, czyli również po uchyleniu wyroku i przekazaniu sprawy do ponownego rozpoznania. W opracowaniu zajęto stanowisko, iż instytucja cofania aktu oskarżenia nie stanowi wyłomu od zasady oportunizmu, gdyż oskarżyciel publiczny, decydując się na dokonanie tej czynności procesowej, jest obowiązany przestrzegać przepisów wszelkich ustaw, a przede wszystkim kierować się z zasadą obiektywizmu i legalizmu. Autorzy z aprobatą odnieśli się do brzmienia art. 14 § 2 k.p.k., który nie przedstawia w sposób egzemplifikacyjny powodów uzasadniających decyzję oskarżyciela publicznego w omawianej kwestii. W przypadku skutecznego cofnięcia aktu oskarżenia postępowanie karne winno zostać umorzone z uwagi na brak skargi uprawnionego oskarżyciela (art. 17 § 1 pkt 9 k.p.k.).
Issue raised in the article is a mean directing Polish penal process to the adversarial principle, in line with the great amendment to the Code of Criminal Procedure, which comes into force on 1 July 2015. Modification on the principle of accusatorial procedure introduces the possibility of withdrawal of the indictment in place of now existing institution of withdrawal from the prosecution. According to the amended Article. 14 § 2 of the Code of Criminal Procedure, for the effective withdrawal of the indictment the consent of the accused will be necessary and before the opening of the court proceedings, during the first main court session, the prosecutor will be entitled to independently take a decision on this issue. According to the authors, the withdrawal of the indictment is possible at all times in the course of the proceedings before the court of first instance, which is also after the discharge of judgments and remand of the case. The study assumed the view that the institution of withdrawal of the indictment is not a breach from the principle of opportunism. The authors approvingly referred to the wording of Art. 14 § 2 of the Code of Criminal Procedure, which does not exemplify the reasons justifying the decision of the public prosecutor in this matter.
Źródło:
Studia Prawno-Ekonomiczne; 2015, XCIV (94); 31-47
0081-6841
Pojawia się w:
Studia Prawno-Ekonomiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo oskarżonego do obrony a dowód z przesłuchania niewolnika w rzymskim procesie karnym
Defence Right of the Accused and the Evidence from Slave’s Testimony in the Roman Criminal Procedure
Autorzy:
Chmiel, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2095903.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Roman criminal procedure
accused
defence right of the accused
evidence from the interrogation of a slave
quaestio de servis pro domino
rzymski proces karny
oskarżony
prawo oskarżonego do obrony
dowód z przesłuchania niewolnika
Opis:
This article presents the question of the accused’s right to defend himself in the light of the prohibition of interrogation of slaves in favour of their masters (quaestio de servis pro domino) expressed both in non-legal texts and in the writings of the jurists of the classical period, and in the imperial constitutions. It has been shown in the paper that the prohibition constituted a quite interesting procedural solution, which, in fact, did not entirely exclude the right of the accused owner to defend himself during the criminal trial. The testimony of the slave his master demanded to be interrogated as part of broadly understood iudicium publicum was therefore regarded as subsidiary (auxiliary) evidence. The admissibility of the evidence from the interrogation of a slave pro domino was within the discretionary power of the judge, the scope of which, however, was in this case statutorily defined. Seemingly restrictive procedural solutions concerning the admissibility of slave testimony introduced in criminal cases in Roman law in various historical periods did not contradict the main procedural principles developed by the Quirites over the centuries and known to this day.
W niniejszym artykule przedstawiono zagadnienie prawa oskarżonego do obrony w świetle wyrażonego – zarówno w tekstach nieprawniczych, jak i w pismach jurystów okresu klasycznego oraz w konstytucjach cesarskich – zakazu przesłuchań niewolników na rzecz pana (quaestio de servis pro domino). Wykazano, że zakaz ten stanowił dość ciekawe rozwiązanie procesowe, które w rzeczywistości nie wykluczało w zupełności prawa oskarżonego właściciela do obrony podczas procesu karnego. Zeznania niewolnika, którego przesłuchania domagał się jego pan w ramach szeroko pojętego iudicium publicum, były traktowane jako dowód subsydiarny (posiłkowy). Dopuszczalność dowodu z przesłuchania niewolnika pro domino została pozostawiona dyskrecjonalnej władzy sędziego, której zakres został jednak w takim przypadku w ustawowy sposób zakreślony. Z pozoru restrykcyjne rozwiązania procesowe dotyczące dopuszczalności zeznań niewolników, wprowadzane w sprawach karnych w prawie rzymskim w różnych okresach historycznych, nie stały w sprzeczności z naczelnymi zasadami procesowymi wypracowanymi przez Kwirytów na przestrzeni wieków, a znanymi po dziś dzień.
Źródło:
Studia Iuridica Lublinensia; 2021, 30, 5; 107-121
1731-6375
Pojawia się w:
Studia Iuridica Lublinensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
W poszukiwaniu optymalnego stopnia profesjonalizacji i formalizacji postępowania dyscyplinarnego wobec studentów w Polsce
Autorzy:
Czarnecki, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1632263.pdf
Data publikacji:
2020-12-11
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
disciplinary breach
disciplinary sanction
admonition
disciplinary proceedings
the accused
higher education
naruszenie dyscyplinarne
sankcje dyscyplinarne
upomnienie
postępowanie dyscyplinarne
oskarżony
wyższa edukacja
Opis:
The purpose of the article is to present the rights and obligations of participants in the proceedings, a model of disciplinary proceedings against students, the functions of disciplinary proceedings and its stages in proceedings before the disciplinary ombudsman and the disciplinary commission. The author analyzes statistical data of disciplinary matters at the Jagiellonian University. The author indicates that this procedure is extremely formalized and it is very often difficult to hold a student disciplinary liability. In addition, the analysis of the rulings leads to the conclusion that the penalties imposed in this disciplinary proceedings are not detrimental to the accused.
Źródło:
Studia Iuridica; 2020, 84; 59-76
0137-4346
Pojawia się w:
Studia Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prowadzenie postępowania dowodowego na rozprawie w trybie art. 378a. Zagadnienia wybrane
Selected Problems in the Conduct of Evidentiary Proceedings in a Criminal Trial under Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure
Autorzy:
Misztal, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/782405.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
prawo do obrony
prawo do sądu
udział oskarżonego w rozprawie głównej
right to defense
right to court
participation of the accused in a criminal trial
Opis:
This article concerns the possibility of conducting proceedings in the absence of the accused or his or her defence counsel even though they have duly justified their absence. The study discusses grounds for applying Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure, alongside some issues connected with submission of a motion for the supplementary taking of evidence. The paper assesses the ratio legis of Article 378a of the Polish Code of Criminal Procedure in the context of the principle of a fair criminal trial, the right to court and the right to defence. The author analyses this legal norm de lege lata and formulates de lege ferenda postulates.
Artykuł dotyczy możliwości prowadzenia postępowania pod nieobecność oskarżonego lub jego obrońcy (per absentia), pomimo należytego usprawiedliwienia niestawiennictwa. W opracowaniu przedstawiono przesłanki stosowania art. 378a k.p.k., kwestie związane z wnioskiem o uzupełniające przeprowadzenie dowodu. Autor krytycznie ocenia ratio legis przepisu art. 378a ustawy karnoprocesowej w kontekście zasady rzetelnego procesu karnego, prawa do sądu i prawa do realnej obrony przed zarzutami oskarżenia. Autor formułuje postulaty de lege lata i de lege ferenda pod adresem ustawodawcy.
Źródło:
Problemy Prawa Karnego; 2021, 5, 1
0208-5577
2353-9712
Pojawia się w:
Problemy Prawa Karnego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozycja procesowa oskarżonego jako osobowego źródła dowodowego w Polsce i Anglii – rozważania prawno-porównawcze
Autorzy:
Kuczyńska, Hanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1788217.pdf
Data publikacji:
2019-08-20
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Nauk Prawnych PAN
Tematy:
prawa oskarżonego
osobowe źródła dowodowe
procesowe prawo karne porównawcze
modele postępowania karnego
rights of the accused
personal sources of evidence
comparative procedural criminal law
models of criminal trial
Opis:
W artykule przedstawiono problematykę pozycji oskarżonego w procesie jako osobowego źródła dowodowego i procesowe konsekwencje tej pozycji, związane z formą depozycji oraz znaczeniem, jakie im się nadaje. Pozycja oskarżonego stanowi jedną głównych różnic między tradycjami prawa anglosaskiego i kontynentalnego. Analizie zostaną poddane te różnice na przykładzie dwóch systemów prawnych: polskiego i angielskiego. W pierwszej kolejności omówiony zostanie zakres prawa do milczenia oskarżonego i jego ograniczenia w prawie angielskim. Następnie, analizie zostanie poddana forma składania przez niego oświadczeń w procesie. W ramach rozważań prowadzonych w artykule znajdzie się też analiza odmienności między formą i procesowymi konsekwencjami przyznania się do winy. Rozważania zostaną podsumowane analizą powiązań pozycji procesowej oskarżonego z innymi elementami postępowania karnego, które w powiązaniu ze sobą wpływają na to, czy jest to pozycja korzystna.
The article presents the position of the accused in criminal trial as a personal source of evidence and its procedural consequences. This position is one of the main differences between the adversarial and continental models of procedural criminal law which will be presented on the example of legal systems of Poland and Germany, and England. First of all, the scope of the right to silence and its possible limitations will be discussed – when the accused has no wish to become a personal source of evidence at all. Then, if the accused decides to give up this right, a question arises as to the form by which he makes statements in criminal trial. One of the forms of breaking the silence is e.g. confessing (either in trial or outside trial). Finally, the relationship with other elements of the criminal proceedings will be presented, related to the defendant's trial position, which influence the procedural position of the accused. The considerations will be summarized by the attempt to answer a question, in which legal tradition the position of the accused is in fact more favorable and why it is not possible to give a definite answer to such a question.
Źródło:
Studia Prawnicze; 2019, 2 (218); 97-127
0039-3312
2719-4302
Pojawia się w:
Studia Prawnicze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przesłuchanie świadka na podstawie art. 185c k.p.k. a zapewnienie oskarżonemu prawa do obrony. Uwagi na kanwie wyroku Sądu Najwyższego z 29.06.2022 r., III KK 202/21
Hearing a witness pursuant to Art. 185 of the CCP and an assurance of defendant’s rights of defense. Comments on the verdict of the Supreme Court of June 29, 2022, III KK 202/21
Autorzy:
Skwarcow, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2179111.pdf
Data publikacji:
2022-12-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
pokrzywdzony
podwójna wiktymizacja
przesłuchanie pokrzywdzonego
oskarżony i jego obrońca
nowe okoliczności warunkujące ponowne przesłuchanie pokrzywdzonego
victim
double victimization
hearing of the aggrieved party
the accused and his defense counsel
new circumstances for re-examination questioning the aggrieved party
Opis:
Celem artykułu jest ukazanie problemów związanych ze stosowaniem instytucji przesłuchania dorosłego pokrzywdzonego w sprawach o przestępstwa godzące w jego wolność seksualną, która to czynność dowodowa uregulowana jest w art. 185c k.p.k. Przepis ten godzić ma dwie przeciwstawne racje – ochronę pokrzywdzonego i uniknięcie podwójnej wiktymizacji oraz zapewnienie oskarżonemu gwarancji jego interesów, w tym zwłaszcza prawa udziału obrońcy w przesłuchaniu. Znakomitym przyczynkiem do czynienia rozważań nad sensem komentowanej regulacji jest wyrok Sądu Najwyższego z 29.06.2022 r., w sprawie III KK 202/21,który zapadł po rozpoznaniu kasacji obrońcy oskarżonego. W sprawie Sąd Najwyższy, ważąc zarzuty kasacyjne, uznał, że nieuwzględnienie przez sąd odwoławczy wniosku o ponowne przesłuchanie pokrzywdzonej, w sytuacji gdy jej przesłuchanie w toku postępowania przygotowawczego odbyło się nie tylko pod nieobecność oskarżonego, ale także pod nieobecność jego obrońcy, stanowi istotne naruszenie prawa oskarżonego do obrony. Dzieje się tak dlatego, ponieważ oskarżony nie ma jakiejkolwiek możliwości, aby złożone w tym trybie zeznania poddać weryfikacji z punktu widzenia ich wiarygodności. Orzeczenie Sądu Najwyższego uznać należy za trafne, tym bardziej że doszło w nim do rozszerzenia prawa do korzystaniaz pomocy obrońcy również względem osoby, co do której nie wydano jeszcze postanowieniao przedstawieniu zarzutów, ale istnieją natomiast wobec niej uzasadnione przesłanki, że naskutek przesłuchania stanie się ona podejrzanym.
The aim of the article is to show the problems related to the application of interviewing an adult victim in cases of offenses against his sexual freedom, which evidentiary activity is regulated in Art. 185 of the CCP. This provision has to reconcile two opposing reasons – protection of the aggrieved party and avoidance double victimization and providing the accused with a guarantee of his interests, especially the rights of a defense lawyer to participate in questioning. A great contribution to making considerations on the meaning of the commented regulation is the judgment of the Supreme Court of June 29, 2022, in the case III KK 202/21,which was issued after the recognition of the cassation appeal of the defender of the accused.In the case, the Supreme Court, weighing the cassation charges, decided that refusal by th eappellate court of the request for rehearing the aggrieved party, in a situation where their hearing in the course of the proceedings preparatory proceedings took place not only in the absence of the accused, but also under the absence of his counsel constitutes a significant violation of the accused’s right to defense. This is because the accused has no way of getting filed in this mode, the statements should be verified from the point of view of their credibility.The ruling of the Supreme Court should be considered as accurate, especially as it was reached in extending the right to use the assistance of a defense lawyer also in relation to the personas to which has not yet been ordered to present the charges but do exist while for it there are reasonable grounds that, as a result of the hearing, it will become a suspect.
Źródło:
Ius Novum; 2022, 16, 4; 73-89
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Review of resolutions of the Supreme Court Criminal Chamber concerning criminal procedure law for 2016
PRZEGLĄD UCHWAŁ IZBY KARNEJ SĄDU NAJWYŻSZEGO W ZAKRESIE PRAWA KARNEGO PROCESOWEGO ZA 2016 R.
Autorzy:
Stefański, Ryszard
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1389834.pdf
Data publikacji:
2018-03-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
kontrola operacyjna
obrońca
oświadczenie lustracyjne
pokrzywdzony
prawo łowieckie
przepisy intertemporalne
pytanie prawne
Sąd Najwyższy
skład sądu
tajemnica bankowa
zażalenie
surveillance
defence counsel
lustration declaration
the accused
hunting law
transitional provisions
legal question
Supreme Court
court bench
bank secrecy
complaint
Opis:
Przedmiotem opracowania jest analiza uchwał i postanowień Izby Karnej Sądu Najwyższego podejmowanych w ramach rozstrzygania zagadnień prawnych z zakresu postępowania karnego w 2016 r. Omówione zostały takie zagadnienia jak: pojęcie pokrzywdzonego (art. 59 § 1 k.p.k.), wyznaczenie obrońcy z urzędu na wniosek (art. 80a § 2 k.p.k.), zażalenie na czynność zatrzymania rzeczy a bieg postępowania przygotowawczego (art. 236 § 1 k.p.k.), warunkowe tymczasowe aresztowanie (art. 257 § 2 k.p.k.), zażalenie na postanowienie prokuratora zawierające żądanie udzielenia przez bank informacji stanowiących tajemnicę bankową (art. 301 § 2 k.p.k.), pytania prawne sądów odwoławczych (art. 441 § 1 k.p.k.), prawomocne orzeczenie sądu kończącym postępowanie (art. 521 § 1 k.p.k.), częściowe zasądzenie kosztów w sprawach z oskarżenia publicznego (art. 630 k.p.k.), skarga strony, której prawo do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki zostało naruszone na skutek działania lub bezczynności prokuratora nadzorującego postępowanie przygotowawcze (art. 1 ust. 1 ustawy ustawa z dnia 17 czerwca 2004 r. o skardze na naruszenie prawa strony do rozpoznania sprawy w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym lub nadzorowanym przez prokuratora i postępowaniu sądowym bez nieuzasadnionej zwłoki), wystąpienia z pisemnym wnioskiem do sądu okręgowego o zarządzenie kontroli operacyjnej (art. 19 ust. 1 lub 3 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji), przepisy właściwe w sprawach dotyczących żądania uchylenia uchwał wykluczających powoda z grona członków koła łowieckiego (art. 33 ust. 6 ustawy z dnia 13 października 1995 r. – prawo łowieckie), przepisy intertemporalne (ustawa z dnia 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy – kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw), skład sądu (art. 30 ustawy z dnia 11 marca 2016 r.), skład sądu sprawach zgodności z prawdą oświadczeń lustracyjnych (art. 17 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944–1990 oraz treści tych dokumentów), pytania konkretne Sądu Najwyższego (art. 59 ustawa z dnia 23 listopada 2002 r. o Sądzie Najwyższym), pytania abstrakcyjne (art. 60 § 1 i 2 ustawy o SN).
The review presents the analysis of resolutions and rulings of the Criminal Chamber of the Supreme Court adopted in the course of solving legal issues concerning criminal procedure in 2016. The following issues are discussed: the concept of the aggrieved (Article 59 §1 CPC), the appointment of a defence counsel on request (Article 80a §2 CPC), a compliant about the seizure of things versus the course of preparatory proceedings (Article 236 §1 CPC), conditional temporary detention (Article 257 §2 CPC), a complaint about a prosecutor’s decision containing a request that a bank provide information constituting bank secrecy (Article 301 §2 CPC), legal questions asked by appellate courts (Article 441 §1 CPC), valid court ruling concluding proceedings (Article 521 §1 CPC), awarding partial costs in cases initiated by public prosecution (Article 630 CPC), a complaint of a party whose right to a hearing without undue delay has been infringed as a result of action or inaction of a prosecutor supervising preparatory proceedings (Article 1(1) Act of 17 June 2004 on complaints about the violation of a party’s right to a hearing in preparatory proceedings conducted or supervised by a prosecutor and in judicial proceedings without undue delay), filing a written motion to a district court to order surveillance (Article 19(1) or (3) Act of 6 April 1990 on the Police), provisions binding in cases concerning requests that a resolution excluding a plaintiff from membership in a hunting organisation be quashed (Article 33(6) Act of 13 October 1995: Hunting law), transitional provisions (Act of 11 March 2016 amending the Act: Criminal Procedure Code and some other acts), a court bench (Article 30 Act of 11 March 2016), a court bench composition in cases concerning truthfulness of lustration declarations (Article 17 Act of 18 October 2006 on revealing information about documents of the state security bodies of 1944–1990 and the content of those documents), specific questions of the Supreme Court (Article 59 Act of 23 November 2002 on the Supreme Court), abstract questions (Article 60 §1 and §2 Act on the Supreme Court).
Źródło:
Ius Novum; 2018, 12, 1; 127-160
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Development of the institution of court proceedings during the first instance main hearing
KSZTAŁTOWANIE SIĘ INSTYTUCJI ROZPOCZĘCIA PRZEWODU SĄDOWEGO NA PIERWSZOINSTANCYJNEJ ROZPRAWIE GŁÓWNEJ
Autorzy:
Sowiński, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1391020.pdf
Data publikacji:
2017-06-30
Wydawca:
Uczelnia Łazarskiego. Oficyna Wydawnicza
Tematy:
oskarżenie
akt oskarżenia
odczytanie aktu oskarżenia
przedstawienie
zarzutów oskarżenia
bezstronność sądu
kontradyktoryjność i jawność procesu sądowego
szczegółowość oskarżenia
rzetelność procesu karnego
oskarżyciel
oskarżony
accusation
indictment
reading of an indictment
presentation of prosecution
charges
court’s impartiality
contradictoriness and openness of court proceedings
accuracy
of accusation
fair trial
prosecutor
the accused
reply to an indictment
Opis:
The paper discusses the development of a part of a trial commencing what is undoubtedly the most important phase of the first instance court hearing. At present, it is the presentation of prosecution charges by the counsel for the prosecution, however, before the amendment of September 2013 to the Criminal Procedure Code came into force, the activity had consisted in the reading of an indictment. The author criticises the possibility of presenting accusation by a member of the bench in case of a prosecutor’s absence because it is a solution that is in conflict with the adjudication function and may have a negative impact on the assessment of a court’s impartiality. The presentation of accusation is important not only from the point of view of the right of defence of the accused but also from the perspective of the principle of openness, especially in its external aspect. The commencement of a trial alone is an event, which the legislator relates with the passing of deadlines envisaged for some procedural activities. The author discusses the issue of presenting accusation in the context of informing the accused about prosecution charges against him “in detail”, which Article 6 (3a) ECHR defines as one of the conditions for a fair trial.
Tekst omawia kształtowanie się czynności rozpoczynającej najważniejszą fazę rozprawy głównej przed sądem pierwszej instancji, jaką jest niewątpliwie przewód sądowy. Obecnie czynnością tą jest przedstawienie zarzutów oskarżenia przez oskarżyciela, jednak przed wejściem w życie nowelizacji k.p.k. z września 2013 roku czynność ta polegała na odczytaniu aktu oskarżenia. Krytycznej ocenie poddano możliwość zaprezentowania oskarżenia przez członka składu orzekającego pod nieobecność oskarżyciela, gdyż jest to rozwiązanie niezgodne z funkcją orzekania oraz mogące negatywnie wpływać na ocenę bezstronności sądu. Prezentacja oskarżenia jest ważna nie tylko z punktu widzenia prawa oskarżonego do obrony, lecz również z perspektywy zasady jawności, zwłaszcza w jej zewnętrznym aspekcie. Samo rozpoczęcie przewodu sądowego jest zdarzeniem, z którym ustawodawca wiąże upływ terminów przewidzianych dla dalszych czynności procesowych. Omówiono problematykę prezentacji oskarżenia w kontekście „szczegółowości” przedstawienia zarzutów oskarżenia oskarżonemu, co art. 6 ust. 3 lit. a EKPC czyni jednym z warunków rzetelnego procesu karnego.
Źródło:
Ius Novum; 2017, 11, 2; 140-154
1897-5577
Pojawia się w:
Ius Novum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Uproszczony akt oskarżenia w sprawach publicznoskargowych
Autorzy:
Matusiak, Arkadiusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2130897.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Instytut Studiów Międzynarodowych i Edukacji Humanum
Tematy:
criminal law
criminal proceddings
simplified act of indictment
compliant
prosecutor
accuser
accused
justification
the right to defense
Opis:
In the article, the author presents the institution of a simplified indictment in the current legal status, indicating the authorities authorized to prepare it, material and formal requirements. Particular at- tention is paid to the issue of the lack of justification, including arguments both for and against such a solution, the lack of precise statutory criteria for such a solution. An important problem raised in the article is also the issue of lack of justification in the context of the constitutional principle of the right to defense. The article also deals with the issue of approving a simplified indictment and the consequences of its absence.
Źródło:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne; 2018, 3(30); 89-107
1898-8431
Pojawia się w:
Humanum. Międzynarodowe Studia Społeczno-Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie dowodowe na rozprawie głównej bez udziału oskarżonego w świetle art. 378a Kodeksu postępowania karnego a standardy rzetelnego procesu
Taking evidence at a main hearing without the participation of the accused in the light of Article 378a of the Code of Criminal Procedure and the standards of a fair trial
Autorzy:
Badowiec, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037235.pdf
Data publikacji:
2021-12-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
right to defence
fair trial
amendment to the Code of Criminal Procedure
accused
prawo do obrony
rzetelny proces
nowelizacja k.p.k.
oskarżony
Opis:
Celem artykułu jest przestudiowanie nowej regulacji, tj. przepisu art. 378a k.p.k., wprowadzonego nowelizacją z 19 lipca 2019 r., w kontekście standardów rzetelnego procesu. Prawo do obrony, które jest także elementem standardu rzetelnego procesu, przysługuje każdemu od chwili wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego aż do wydania prawomocnego wyroku. Istotne jest, że prawo do obrony musi być zagwarantowane proceduralnie po to, aby miało charakter realny i efektywny. W opracowaniu powołane i omówione zostały standardy: konstytucyjny, unijny oraz strasburski, a następnie na ich podstawie przeanalizowano treść art. 378a k.p.k. Rozważania prowadzą do wniosku, że przewidziana w art. 378a k.p.k. możliwość przeprowadzenia czynności dowodowych podczas usprawiedliwionej nieobecności oskarżonego lub jego obrońcy jest nie do pogodzenia z obecnie obowiązującymi standardami rzetelnego procesu.
The aim of the article is to study a new regulation: the provision of Article 378a of the Code of Criminal Procedure (CCP), introduced with the amendment of 19 July 2019 in the context of fair trial standards. The right to defence, which is also an element of the fair trial standard, is vested in everyone from the moment when criminal proceedings are instituted against them until a final judgment is issued. It is important that the rights of defence must be procedural in order to be real and effective. The study refers to and discusses the following standards: constitutional, EU and Strasbourg, and then analyse the content of Article 378a of the CCP. The considerations lead to the conclusion that the possibility of taking evidence during the justified absence of the accused or his lawyer provided for in Article 378a of the CCP is incompatible with the current standards of a fair trial.
Źródło:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny; 2021, 83, 4; 93-105
0035-9629
2543-9170
Pojawia się w:
Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 16

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies