Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stem anatomy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Analysis of morpho-anatomical stem properties determining its mechanical strength in selected rye cultivars
Autorzy:
Wójtowicz, T.
Grabowska-Joachimiak, A.
Zieliński, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2082669.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Agrofizyki PAN
Tematy:
Secale cereale
biodegradable straws
mechanical
properties
failure moment (Bs)
stem anatomy
Opis:
The objective of the research was to compare important properties of the morphological and anatomical structure of stems of four open-pollinated rye cultivars in relation to their mechanical strength expressed by the failure moment, taking into account the possibility of using the stems for the manufacture of natural drinking straws. From the 2nd and the 3rd stem internodes, cross sections were obtained within which the number of large vascular bundles, the diameters of the stem and the central canal, as well as the thicknesses of the stem wall, sclerenchyma and parenchyma were determined. The differentiation in cultivar properties was mainly affected by the location of the internode within the stem. The stem diameter ranged from 5.2 mm (Dańkowskie Rubin) to 5.4 mm (Antonińskie). As compared with the 3rd internode, in the 2nd internode the values of the analysed traits ranged from 5 to 25% higher. In both internodes a significant correlation (r>0.680, p<0.01) between the stem diameter and the central canal diameter was found. In all the cultivars the failure moment depended significantly on the stem diameter for both the internodes (r > 0.638, p < 0.01). The analyses carried out show that the 2nd internode is characterized by the most favourable properties affecting the mechanical strength of rye stems.
Źródło:
International Agrophysics; 2020, 34, 1; 123-131
0236-8722
Pojawia się w:
International Agrophysics
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mechanical strength of stems in aquatic macrophytes
Autorzy:
Bociag, K
Galka, A.
Lazarewicz, T.
Szmeja, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/57817.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
aquatic macrophyte
water flow
macrophyte
stretching
stem anatomy
stem resistance
mechanical property
submerged macrophyte
Opis:
In populations of submerged macrophytes, individuals are selected in terms of resistance to the effect of hydrodynamic forces. The aim of this study was to check whether individuals growing in river water are more tensile and bending resistant than plants occurring in places not exposed to flow stress. We determined the ultimate tensile strength of stems in four macrophyte species, Potamogeton natans, P. pectinatus, Batrachium fluitans and Chara fragilis, which occur in two environmental variants: in running (current velocity of 0.1-0.6 m/s-1) and stagnant water. In addition, flexure of P. natans stems from both environmental variants was examined. What is more, the type and arrangement of strengthening structures in stems of the plants under study were determined. Potamogeton natans stems are the most resistant to stretching (15.6±4.7 N), while stems of P. pectinatus (3.3±1.0 N) and Batrachium fluitans (2.6±0.8 N) are less resistant. Chara fragilis (0.6±0.3 N) has the least resistant stems. Batrachium, Chara and P. pectinatus are more resistant to stretching if they occur in a river current, whereas P. natans, in stagnant lake water. Ultimate bending moment of P. natans stems from lakes is also much greater than of stems from a river (9.75•10-3 – 4.25•10-3 Nm as compared to 2.12•10-3 – 1.00•10-3 Nm). The resistance of stems to breaking is directly proportional to the stem and thallus cross sectional areas. On the one hand, in all the studied Cormophyta species, the more resistant stems (in P. natans from stagnant water, in the others from running water) are thicker and characterised by a higher contribution of air spaces in the overall stem cross-section. On the other hand, the stems retain their species specific structure and have a similar proportion of strengthening elements.
Źródło:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae; 2009, 78, 3; 181-187
0001-6977
2083-9480
Pojawia się w:
Acta Societatis Botanicorum Poloniae
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of anatomical methods in the taxonomy of sedges [Carex L.] from the section Muehlenbergianae [L.H.Bailey] Kuk. occurring in Poland
Autorzy:
Szczepanik-Janyszek, M
Klimko, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/878188.pdf
Data publikacji:
1999
Wydawca:
Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu
Tematy:
sedge
Polska
Muehlenbergianae
anatomy
nut
stem
utricle
Carex
leaf
taxonomy
anatomical method
Opis:
This paper presents the results of the research on the anatomical structure of the stems and leaves and on the sculpture of the nuts of the sedges from section Muehlenbergianae (L.H. Bailey) Kük. The results show, that the anatomical structure of the vegetative organs cannot be an effective criterion of a taxonomical division. The most important interspecific differences occur among shapes and size of the exocarp cells, and among the presence or absence of the silica bodies on the surfaces of the cells. The greatest variation in the features listed above is observed in Carex divulsa Stokes subsp. leersii (Kneucker) W. Koch.
Praca dotyczy próby zastosowania metod anatomicznych w taksonomii roślin i sprawdzenia przydatności poszczególnych cech budowy wewnętrznej w tworzeniu podziałów systematycznych, a także w uzupełnianiu nimi opisów morfologicznych. Dotychczasowe badania prowadzone w obrębie sekcji Muehlenbergianae (L.H. Bailey) Kük., oparte na znacznej liczbie cech morfologicznych, nie dały jednoznacznych rozstrzygnięć w kwestii relacji zachodzących pomiędzy taksonami tej grupy. Badania były prowadzone na materiale zielnikowym pochodzącym z Polski północnej i południowej. Szczegółowej analizie zostały poddane cztery cechy dotyczące liści, trzy dotyczące łodygi oraz jedna związana z budową owocu. Na podstawie przeprowadzonych badań okazało się, że w przypadku łodyg i liści cechy anatomiczne nie stanowią zdecydowanego kryterium taksonomicznego. Dopiero analiza skulptury orzeszka pozwoliła na wychwycenie różnic pomiędzy taksonami. Wyróżniono pięć typów egzokarpu, z których każdy reprezentował określony takson. Jednakże dokładne i jednoznaczne określenie kryteriów, na których miałby się opierać podział taksonomiczny, wymaga dalszych badań na materiale pochodzącym z całego obszaru zasięgu opracowywanych taksonów.
Źródło:
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika; 1999, 02
1508-9193
Pojawia się w:
Roczniki Akademii Rolniczej w Poznaniu. Botanika
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Distribution and structure of internal secretory reservoirs on the vegetative organs of Inula helenium L. [Asteraceae]
Rozmieszczenie i struktura wewnetrznych zbiornikow wydzielniczych w organach wegetatywnych Inula helenium L. [Asteraceae]
Autorzy:
Sulborska, A
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27685.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
plant anatomy
vegetative organ
rhizome
Compositae
structure
secretory cavity
stem
distribution
plant morphology
botany
leaf
Inula helenium
internal secretory reservoir
Opis:
The aim of the study was to investigate the structure and topography of endogenous secretory tissues of Inula helenium L. By using light and electron microscopy, morphological and anatomical observations of stems, leaves and rhizomes were made. It was shown that in the stems secretory cavities were situated in the vicinity of phloem and xylem bundles. The number of the reservoirs reached its maximum value (34) at shoot flowerig termination, whereas the cavities with the largest diameter were observed at full flowering stage (44.6 µm). In the leaf petioles and midribs, the reservoirs also accompanied the vascular bundles, and their number and size increased along with the growth of the assimilation organs. Observations of the cross sections of the rhizomes revealed the presence of several rings of secretory reservoirs. The measurements of the cavities showed that as a rule the reservoirs with a larger dimension were located in the phelloderm, whereas the smallest ones in the xylem area. The secretory cavities located in the stems and leaves developed by schizogenesis, whereas the rhizome reservoirs were probably formed schizolisygenously. The cells lining the reservoirs formed a one - four-layered epithelium. Observed in TEM, the secretory cells of the mature cavities located in the rhizomes were characterised by the presence of a large central vacuole, whereas the protoplast was largely degraded. Fibrous elements of osmophilic secretion and numerous different coloured vesicles could be distinguished in it. The cell walls formed, from the side of the reservoir lumen, ingrowths into the interior of the epithelial cells. Between the cell wall and the plasmalemma of the glandular cells, a brighter periplasmatic zone with secretory vesicles was observed.
Celem pracy było zbadanie struktury i topografii endogennych tkanek wydzielniczych Inula helenium L. Wykorzystując mikroskopię świetlną i elektronową przeprowadzano obserwacje morfologiczno-anatomiczne łodyg, liści i kłączy. Wykazano, że w łodygach zbiorniki wydzielnicze usytuowane były w sąsiedztwie wiązek łyko-drzewnych. Liczebność rezerwuarów osiągała maksimum (34) w fazie przekwitania pędów, zaś zbiorniki o największej średnicy obserwowano podczas pełni kwitnienia (44,6 µm). W ogonkach i nerwach głównych liści rezerwuary towarzyszyły również wiązkom przewodzącym a ich liczba i średnica wzrastała wraz z rozwojem organów asymilacyjnych. Obserwacje przekrojów poprzecznych kłączy ujawniły obecność kilku pierścieni rezerwuarów wydzielniczych. Pomiary zbiorników pokazały, że z reguły rezerwuary o największej średnicy zlokalizowane były w felodermie, najmniejsze zaś na obszarze ksylemu. Zbiorniki wydzielnicze usytuowane w łodygach i liściach powstawały na drodze schizogenezy, rezerwuary kłączowe zaś prawdopodobnie formowały się schizolizygenicznie. Komórki wyścielające rezerwuary tworzyły 1-4-warstwowy epitel. Oglądane w TEM komórki wydzielnicze dojrzałych zbiorników zlokalizowanych w kłączach, cechowały się obecnością dużej centralnej wakuoli, protoplast zaś był w znacznym stopniu zdegradowany. Można było wyróżnić w nim fibrylarne elementy osmofilnej wydzieliny oraz liczne, różnobarwne pęcherzyki. Ściany komórkowe tworzyły od strony luki ekskretów wpuklenia do wnętrza komórek epitelialnych. Pomiędzy ścianą komórkową a plazmolemą komórek gruczołowych obserwowano jaśniejszą strefę peryplazmatyczną z pęcherzykami wydzielniczymi.
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2007, 60, 1
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies