Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "stabilność wody" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Skuteczność odmanganiania wód o wysokiej twardości
Influence of High Water Hardness on the Efficiency of Manganese Removal
Autorzy:
Błażejewski, M.
Kosmala, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236630.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
odmanganianie
twardość węglanowa
stabilność wody
manganese removal
carbohydrate hardness
water stability
Opis:
W pracy omówiono wyniki badań w skali laboratoryjnej i technicznej w zakresie wpływu twardości wody na skuteczność jej odmanganiania na złożach utleniających. W skali modelowej określono wpływ twardości ogólnej w zakresie 300÷960 gCaCO3/m3 na usuwanie manganu w zakresie stężeń 1,7÷3,7 gMn/m3 przy prędkości filtracji około 5 m/h. Stwierdzono, że w badanym zakresie twardość ogólna, przy względnie niskiej zasadowości i pH=7,8 nie miała wpływu na efektywność usuwania manganu z wody. W badaniach w skali technicznej stwierdzono, że w wyniku napowietrzania wody o wysokiej twardości zmieniała się jej równowaga węglanowo-wapniowa, czego efektem było wytrącanie w złożu węglanu wapnia, blokujące powierzchnię złoża utleniającego, co powodowało całkowity zanik efektu odmanganiania wody. Wyeliminowanie tego zjawiska uzyskano w dwustopniowym układzie filtracji wody, w którym odżelazianie (poprzedzone napowietrzaniem) zachodziło w filtrach pierwszego stopnia, a mangan był skutecznie usuwany w złożu utleniającym.
Laboratory and full-scale investigations were carried out using a physical model of a rapid filter and an activated filter bed, respectively. The influence of water hardness (300 to 960 gCaCO3/m3) and alkalinity (190 to 230 gCaCO3/m3) on the efficiency of manganese removal, at a manganese concentration ranging between 1.7 and 3.7 gMn/m3, was examined at the laboratory conditions. Full-scale experiments were performed at the Water Treatment Plant of Pępowo, with groundwater samples of a high iron and manganese content, a total hardness of 650 gCaCO3/m3, a maximum alkalinity of 420 gCaCO3/m3, and pH varying from 6.8 to 7.0. Laboratory investigations revealed that, in the tested range of manganese concentration, total hardness did not affect the efficiency of manganese removal at pH 7.8. Under full-scale conditions, involving two-stage filtration via oxidation filter beds, the carbohydrate-calcium equilibrium was disturbed due to the aeration of the high-hardness water under treatment. Calcium carbonate precipitated in the bed, thus clogging the surface of the oxidation filter bed. In the first year of operation, the removal of both manganese and iron was effective. Later, the manganese removal effect decreased continually and disappeared, and iron was detected in the treated water. To eliminate these adverse effect, a two-stage water filtration system was installed, where iron removal (following aeration) is achieved with a sand filter bed (first stage), and manganese is efficiently removed with the oxidation filter bed (second stage).
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2003, R. 25, nr 4, 4; 39-41
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasiedlanie granulowanych węgli aktywnych przez mikroorganizmy w procesie uzdatniania wody
Water treatment involving granular active carbon filters: Problem of bacterial colonization
Autorzy:
Kiedryńska, L.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236460.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
uzdatnianie wody
granulowany węgiel aktywny
stabilność wody
water treatment
granular active carbon
water stability
Opis:
W pracy dokonano analizy przebiegu i efektywności zasiedlania złoża modelowego filtru sorpcyjnego wypełnionego granulowanym węglem aktywnym przez mikroorganizmy. Określono liczebności bakterii w wodzie dopływającej i odpływającej ze złoża węglowego, na tle skuteczności oczyszczania wody, oraz znajdujących się w błonie biologicznej na węglu aktywnym. Wykazano, że usuwaniu związków organicznych około 0,95 gC/m3 (jako OWO) towarzyszyło usunięcie 8 mgC/m3 jako biocenoza bakterii, co stanowiło 0,8% usuniętego węgla organicznego. Zaproponowano, aby ze względu na wypłukiwanie pyłu węgla i bakterii z filtru stosować filtr piaskowy po procesie sorpcji lub filtr dwuwarstwowy, węglowo-piaskowy, zamiast złoża węglowego.
The aim of the study was to analyze the efficiency of bacterial colonization of the granular activated carbon (GAC) filter. According to the efficiency of water treatment, the following parameters were determined: bacterial growth on the GAC, and the number of bacteria in the influent and effluent water. The study was carried out at the R&D Water Treatment Plant, Warsaw University of Agriculture. Taking into account the penetration of organic carbon, as well as bacteria and carbon dust from the GAC, into the water supply system, the application of a sandwich filter (GAC-sand) or a sand filter after the GAC is recommended for an effective control of bacterial growth.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2004, R. 26, nr 1, 1; 39-42
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu promieniowania nadfioletowego na stabilność mikrobiologiczną wody
Studies of the influence of UV irradiation on drinking water microbial stability
Autorzy:
Włodyka-Bergier, A.
Bergier, T.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237624.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
woda wodociągowa
oczyszczanie wody
dezynfekcja
związki organiczne
stabilność wody
tap water
water treatment
disinfection
organic matter
water stability
Opis:
Wykorzystanie promieniowania UV do dezynfekcji wody staje się coraz powszechniejsze w polskiej praktyce oczyszczania wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi. Dezynfekcja wody promieniami UV często jest łączona sekwencyjnie z dezynfekcją chemiczną, aby zapobiec wtórnemu rozwojowi bakterii w systemach dystrybucji wody. Znane są jednak przypadki, że woda po procesie dezynfekcji promieniami UV podawana jest wprost do sieci wodociągowej, bez dodatkowej chemicznej ochrony. Artykuł przedstawia wyniki badań nad wpływem promieniowania UV na zmiany stabilności mikrobiologicznej wody w krakowskiej sieci wodociągowej zasilanej ze stacji oczyszczania wody „Raba”. Próbki wody poddano w warunkach laboratoryjnych naświetlaniu promieniami UV za pomocą niskociśnieniowej lampy UV TNN 15/32 w reaktorze fotochemicznym LRS-3 firmy Heraeus. Zastosowano dawki promieniowania UV wynoszące 400 J/m2, 1860 J/m2 oraz 10000 J/m2. Stabilność mikrobiologiczną wody oceniano na podstawie obserwacji wzrostu bakterii heterotroficznych w czasie do 18 d. Analiza otrzymanych wyników pokazała, że promieniowanie UV może niekorzystnie wpływać na stabilność mikrobiologiczną wody w systemie dystrybucji. Wykazano, że w próbce wody naświetlanej promieniami UV dawką 400 J/m2 liczba bakterii heterotroficznych była ponad 3-krotnie większa niż w próbce wody poddanej tylko ozonowaniu. Stwierdzono, że większe dawki promieniowania UV oraz sekwencyjne stosowanie ozonowania i promieniowania UV, najprawdopodobniej ze względu na mineralizację związków organicznych, poprawiały stabilność mikrobiologiczną wody.
Application of UV radiation for water disinfection becomes more and more popular in Polish treatment plants that supply drinking water. UV disinfection is often sequentially coupled with chemical disinfection to prevent secondary growth of bacteria in water distribution systems. However, there are cases where directly after the UV disinfection water is pumped into a distribution system, without any additional chemical protection. The article presents results of the research on the influence of UV radiation on variations in water microbial stability in the distribution system supplied by Raba water treatment plant. Water samples were irradiated in laboratory conditions in the photochemical reactor (Heraeus) with the UV low-pressure lamp TNN 15/32. The UV doses of 400 J/m2, 1860 J/m2 and 10,000 J/m2 were applied. Water microbial stability was determined on the basis of heterotrophic bacteria growth rate in the period of up to 18 days. An analysis of the results demonstrated that UV radiation could adversely affect water microbial stability in distribution systems. The highest number of heterotrophic bacteria, over three-times higher compared to a purely ozonated sample, was recorded in the water sample irradiated with 400 J/m2. Higher doses of UV radiation as well as ozone/UV sequence improved water microbial stability, most likely due to organic matter mineralization.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2015, 37, 4; 47-50
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie procesu dezynfekcji w zapewnieniu bezpieczeństwa mikrobiologicznego wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi
Role of disinfection process in ensuring microbiological safety of drinking water
Autorzy:
Dymaczewski, Zbysław
Jeż-Walkowiak, Joanna
Michałkiewicz, Michał
Sozański, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237203.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
water treatment
disinfection
disinfection by-products
biological water stability
monitoring
uzdatnianie wody
dezynfekcja
produkty uboczne dezynfekcji
biologiczna stabilność wody
Opis:
Przedstawiono genezę powstania i tradycję stosowania procesu dezynfekcji w systemach uzdatniania wody. Zwrócono uwagę na złożoność i trudności metodyczne dezynfekcji, zaznaczając, że jest ona jednocześnie podstawowym celem technologii uzdatniania wody, zapewniającym jej bezpieczną jakość mikrobiologiczną. Zaprezentowano nowe podejście do procesu dezynfekcji, wynikające z rozszerzenia funkcji i celów tego procesu, jako podstawy bezpieczeństwa jakości wody przeznaczonej do spożycia. Wykazano, że dezynfekcja powinna być integralnym elementem całego systemu zaopatrzenia w wodę, obejmującego zarówno technologię uzdatniania, jak i układ dystrybucji wody. Podejście takie wynika z miejsca dezynfekcji w systemie, jako ogniwa pośredniego między układem technologicznym a siecią wodociągową. Koncepcja ta zakłada wykorzystanie dezynfekcji również jako procesu monitorującego i diagnozującego bezpieczeństwo całego systemu uzdatniania i dystrybucji wody. Zwrócono też uwagę na zadania badawcze towarzyszące projektowaniu i eksploatacji procesu dezynfekcji, w połączeniu z wiarygodną oceną biologicznej stabilności wody w sieci wodociągowej. Przeanalizowano kryteria metodyczne procesu dezynfekcji, wpływające na wybór chemicznych utleniaczy, ich dawek, czasu kontaktu, miejsc dawkowania, a także identyfikację i ograniczanie powstawania produktów ubocznych.
The paper discusses the origins and tradition of disinfection process application in water treatment systems paying special attention to its complexity and methodological problems. Disinfection was presented as the main objective of water treatment technology that guarantees safe microbiological water quality. A new approach to the process of disinfection was proposed as a result of the expansion of its functions and objectives as a foundation for drinking water quality safety. It was demonstrated that disinfection should become an integral part of the whole water supply system, comprising both water treatment technology and distribution system. Such an approach results from the position of disinfection process in the system, as an indirect link between the technological system and distribution network. The concept also assumes use of disinfection to monitor and diagnose safety of the water supply system as a whole. Attention was also paid to the research tasks accompanying design and operation of the disinfection process in combination with a reliable evaluation of biological water stability in water networks. The article presents the analysis of methodological criteria of the disinfection process affecting chemical oxidant and dose selection, contact time, dosing site location as well as by-product identifi cation and reduction in their formation.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2019, 41, 1; 3-9
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wykorzystanie programów symulujących skład jonowy wody do oceny stabilności chemicznej wody wodociągowej
Assessing the chemical stability of tap water by means of the software for ionic composition simulation
Autorzy:
Łomotowski, J.
Siwoń, Z.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/236350.pdf
Data publikacji:
2004
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
woda wodociągowa
osady w sieci
skład jonowy
stabilność wody
tap water
precipitation
ionic composition
water stability
Opis:
Wymywanie osadów z sieci wodociągowej może występować na skutek zmian warunków hydraulicznych oraz składu chemicznego wody w sieci wodociągowej. Może być także efektem zmian w układzie technologicznym stacji uzdatniania wody, zmian składu wody surowej (szczególnie na ujęciach wód powierzchniowych) lub mieszania się w sieci wodociągowej wód pochodzących z różnych ujęć. Zastosowanie programów komputerowych do symulacji składu jonowego wody i obliczania indeksów stabilności w tych wypadkach może okazać się cennym narzędziem diagnostycznym. W pracy przedstawiono możliwości wykorzystania programu PHREEQC 2.3 do symulacji składu jonowego wody w praktyce wodociągowej. Stwierdzono ich użyteczność przy prognozowaniu zdolności do wytrącania minerałów z wody wodociągowej oraz sprawdzania poprawności analiz chemicznych wody. Wykazano, że na podstawie indeksów stabilności chemicznej wody można diagnozować procesy zachodzące w sieciach wodociągowych.
Mineral precipitation in the water-pipe network occurs due to the change in the hydraulic conditions or in the chemical composition of the water. But there are some other contributing factors, e.g. the change in the treatment train applied, variations in the composition of raw water (especially at surface water intakes), or the water mix produced in the pipeline by the inflow from a variety of intakes. It seemed therefore advisable to evaluate the chemical stability indexes for the pipe water with the help of the software for simulating the ionic composition of the water, as this was likely to be a useful diagnostic tool. For the purpose of the study reported on in this paper, use was made of the software PHREEQC for ionic composition simulation in water distribution engineering. The software was found to be of utility in predicting mineral precipitation from the tap water and in assessing the reliability of chemical analyses. The study has shown that with the chemical stability indexes obtained via the described method it is possible to predict the processes occurring in the water distribution networks.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2004, R. 26, nr 4, 4; 13-16
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Application of the PHREEQC program to assess the chemical stability of tap water in Kielce
Zastosowanie programu PHREEQC do oceny stabilności chemicznej wody wodociągowej w Kielcach
Autorzy:
Metryka-Telka, Monika
Kowalik, Robert
Gawdzik, Jarosław
Gawdzik, Barbara
Gawdzik, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/402211.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Politechnika Świętokrzyska w Kielcach. Wydawnictwo PŚw
Tematy:
PHREEQC
water chemical stability
stability index
stabilność chemiczna wody
wskaźnik stabilności
Opis:
The research was conducted on samples of water in Kielce from two intakes: Białogon and Zagnańsk. The results of selected indicators for these waters were presented, among others, the most important ones influencing its chemical stability i.e. calcium or magnesium. Then, using the PHREEQC program, stability indices were calculated for water in Kielce from the two shots in question. In the next stage, the correctness of the water test method was checked by means of a program through the ionic balance of the water and comparison of pH of the water determined with the value determined by calculation. For the above mentioned activities, tables and calculations were prepared on the basis of which appropriate conclusions were made.
Badania przeprowadzono na próbkach wody w Kielcach pochodzące z dwóch ujęć: Białogon i Zagnańsk. Przedstawiono wyniki wybranych wskaźników dla tych wód, m.in. najważniejszych wpływających na ich stabilność chemiczną, tj. wapnia lub magnezu. Następnie, za pomocą programu PHREEQC, obliczono wskaźniki stabilności dla wód w Kielcach z dwóch ujęć, o których mowa. W kolejnym etapie sprawdzono poprawność metody badania wody za pomocą programu poprzez bilans jonowy wody i porównanie pH wyznaczonej wody z wartością wyznaczoną w wyniku obliczeń. Dla wyżej wymienionych czynności przygotowano tabele i obliczenia, na podstawie których wyciągnięto odpowiednie wnioski.
Źródło:
Structure and Environment; 2020, 12, 1; 41-45
2081-1500
Pojawia się w:
Structure and Environment
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena mikrobiologiczna osadów wodociągowych, na przykładzie wybranego Systemu Zaopatrzenia w Wodę
The Microbiological Evaluation of Deposits Come from Water Network on the Example of Selected Water Supply System
Autorzy:
Szuster-Janiaczyk, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1818065.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Politechnika Koszalińska. Wydawnictwo Uczelniane
Tematy:
osady wodociągowe
biofilm
stabilność chemiczna
stabilność biologiczna wody
korozja
deposits
chemical water stability
biological water stability
corrosive properties
Opis:
The study described herein was carried out on a technical scale on a water supply system servicing approximately 350 thousand inhabitants. The total length of the water mains and distribution pipelines in the area under review approximates 1 744 km and 37 264 water supply connections. The greater part of the water supply area is compact, and a region (a maximum located to the south) is clearly separated from the rest. Because the Waterworks Company, which manages the examined SDW, does not exploit its own intakes and water treatment plants, it has to purchase the water from two external suppliers (D-1 and D-2). The studied area is supplied with water from water mains through 21 points (P1-P21) which, in many cases, are also points of water pressure reduction (reduction stations) or elevation (pumping stations). In 8 of the 21 points of purchase, through appropriate installations, phosphate corrosion inhibitors are dispensed to the water. In an article, the microbiological evaluation of deposits collected from five points in the water distribution system was conducted. The analyzed deposits were located at three different materials: cast iron, plastic, and asbestos cement, which in terms of age ranged from 3 to 40 years. Samples of deposits were collected using the same method for various months during one calendar year. Bacteriological analysis of samples included determination of: total number of mesophilic bacteria (growing at 37°C), psychrophilic (growing at 22°C), coliform, faecal coliform (thermotolerant) or E. coli, fecal streptococci, Clostridium perfingens, bacteria of the Pseudomonas genus, bacteria precipitating iron, anaerobic bacteria sulfate reducing (SRB-initiate corrosion processes), actinomycetes and fungi which are the possible contamination of the soil. Results of microbiological testing showed that the surface of the pipes developed biofilm, which is a significant reservoir of microorganisms, which is a phenomenon often occurring in water distribution systems. The analysis showed a variety of deposits in terms of microbiological, depending on the type of material which they were originally placed on. In the case of sediment samples taken from the plastic pipe, the size of the bacteria grown in the two temperatures was several times higher than in the case of samples taken from the cast iron pipe. In the case of the water sample taken from the plastic, the size of bacteria grown at both temperatures exceeded the limit values for water several times.
Źródło:
Rocznik Ochrona Środowiska; 2016, Tom 18, cz. 2; 815-827
1506-218X
Pojawia się w:
Rocznik Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie procesu napowietrzania do desorpcji dwutlenku węgla z wody powierzchniowej na przykładzie wodociągu w Dębicy
The use of the aeration process for the desorption of carbon dioxide from surface water: A case study
Autorzy:
Zymon, W.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237816.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
dwutlenek węgla
napowietrzanie
desorpcja
stabilność chemiczna wody
carbon dioxide
aeration
desorption
chemical stability of water
Opis:
Na przykładzie wodociągu w Dębicy omówiono problem stabilizacji składu chemicznego wody o charakterze agresywnym, spowodowanym stosowaniem dużych dawek koagulantu podczas oczyszczania wody powierzchniowej. Przeprowadzono analizę skuteczności usuwania agresywnego dwutlenku węgla przy użyciu metody chemicznej (dawkowanie węglanu sodu) i fizycznej (napowietrzanie). Biorąc pod uwagę skuteczność obu procesów oraz warunki eksploatacyjne w stacji oczyszczania wody, wybrano metodę desorpcji dwutlenku węgla przy użyciu powietrza w kolumnowym desorberze z pierścieniami Białeckiego. Zakładając wymaganą jakość wody oczyszczonej, określono podstawowe parametry projektowe kolumny desorpcyjnej do usuwania dwutlenku węgla. Przestawiono także sposób adaptacji nieczynnej kolumny filtracyjnej na desorber kolumnowy. Analiza ponadrocznej eksploatacji urządzenia do usuwania dwutlenku węgla z wody w wodociągu w Dębicy potwierdziła skuteczność przyjętego rozwiązania.
With the Waterworks of Debica as a case in point, the paper addresses the problem of stabilizing the chemical composition of the water whose aggressive character is attributable to the high coagulant doses applied in the course of the treatment process. Two methods for the removal of aggressive carbon dioxide, a chemical one (dosage of sodium carbonate) and a physical one (aeration), were made subject to analysis in view of their efficiencies. Taking into account the efficiencies of the two processes and the operating conditions at the water treatment station, the method of carbon dioxide desorption (with air in a column desorber packed with Bialecki rings) was chosen. Upon setting the desired quality of the treated water, the basic design parameters of the desorption column for carbon dioxide removal were determined. It was also shown how to adapt an idle filter column in order to make it act as a desorber. The analysis of a one-year operation of the unit for carbon dioxide removal from water at the Waterworks of Debica has substantiated the efficiency of the design adopted.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2007, R. 29, nr 4, 4; 65-68
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analysis of chemical stability of tap water in terms of required level of technological safety
Analiza stabilności chemicznej wody wodociągowej pod kątem wymaganego poziomu bezpieczeństwa technologicznego
Autorzy:
Pietrucha-Urbanik, K.
Tchórzewska-Cieślak, B.
Papciak, D.
Skrzypczak, I.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/205102.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
Tematy:
chemical stability of water
corrosion indice
technological safety
risk criteria
stabilność chemiczna wody
wskaźnik korozji
bezpieczeństwo technologiczne
kryteria ryzyka
Opis:
The main goal of this work is to show the new approach to determining safety technological levels (SLs) in terms of water quality and its chemical stability, as well as issues of water corrosion properties in water distribution systems (WDSs), due to the fact that water supply pipes are prone to corrosion. In the paper the methodology of determining the risk associated with threat to technical infrastructure was considered. The concept was studied on the basis of real operational data from the water treatment plant. The probability of exceeding the individual parameters for WTPI is slightly larger than for WTPII, which means that this water treatment process may cause lack of chemical stability in the water supply network. Operators should anticipate in the process of designing water distribution system, using proper materials, as to ensure an adequate level of safety from the water source to the water recipient. It should be noted that it is necessary to adjust the material of internal installation of water supply networks to the parameters of the water. At present, there are no correlations between the designing step and water parameters. It was concluded that to protect the water supply infrastructure, which belongs to critical infrastructure, water company should put more emphasis on distribution of stable water that has not potentially corrosion properties. Some suggestions were made for the protection of WDS and to ensure safety of system functioning and long-term usability of water pipes.
Głównym celem pracy jest przedstawienie nowego podejścia do określania poziomów technologicznych bezpieczeństwa (SL) w zakresie jakości wody i jej stabilności chemicznej, a także właściwości korozyjnych wody w systemach dystrybucji wody (WDS), ze względu na fakt, iż przewody wodociągowe są podatne na korozję. W pracy przedstawiono metodologię określania ryzyka związanego z wystąpieniem zagrożeń dla infrastruktury technicznej. Analiza została wykonana na podstawie uzyskanych danych eksploatacyjnych ze stacji uzdatniania wody. Prawdopodobieństwo przekroczeń poszczególnych parametrów w przypadku WTPI jest nieznacznie większe od WTPII, co oznacza iż ten proces uzdatniania wody może powodować brak zachowania stabilności chemicznej w sieci wodociągowej. Operatorzy powinni przewidzieć w procesie projektowania systemu dystrybucji wody, użycie odpowiednich materiałów, tak aby zapewnić odpowiedni poziom bezpieczeństwa od źródła wody do odbiorcy. Należy zauważyć, że niezbędne jest dostosowanie materiału wewnętrznej instalacji sieci wodociągowej do parametrów wody nie odwrotnie. W chwili obecnej nie ma korelacji pomiędzy etapem projektowania, a parametrami wody. W celu ochrony infrastruktury wodociągowej, które należą do infrastruktury krytycznej, przedsiębiorstwo wodociągowe powinna położyć większy nacisk na dystrybucję stabilnej wody, która nie ma właściwości korozyjnych. W pracy zaproponowano podjęcie działań zapewniających ochronę systemu dystrybucji wody przed utratą stabilności chemicznej wody.
Źródło:
Archives of Environmental Protection; 2017, 43, 4; 3-12
2083-4772
2083-4810
Pojawia się w:
Archives of Environmental Protection
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność procesów oczyszczania wody powierzchniowej w usuwaniu biodegradowalnych substancji organicznych
Efficiency of surface water treatment processes at removing biodegradable organic substances
Autorzy:
Świderska-Bróż, M.
Wolska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237143.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
oczyszczanie wody
biodegradowalny rozpuszczoalny węgiel organiczny
przyswajalny węgiel organiczny
stabilność biologiczna wody
water treatment
biodegradable dissolved organic carbon
assimilable organic carbon
water biostability
Opis:
Przedstawiono zmianę zawartości frakcji substancji organicznych w wodzie w kolejnych procesach jednostkowych oraz całym układzie technologicznym. Wykazano, że biodegradowalny rozpuszczony węgiel organiczny (BRWO) oraz jego przyswajalna frakcja (PWO) były najskuteczniej usuwane podczas koagulacji objętościowej oraz sorpcji na biologicznie aktywnych złożach węglowych. Nie stwierdzono natomiast wpływu filtracji pospiesznej (przez złoża piaskowe) oraz dezynfekcji chlorem na zawartość substancji organicznych w wodzie. W procesie ozonowania nastąpił wzrost zawartości zarówno BRWO, jak i PWO, które skutecznie były usuwane w następującej po ozonowaniu sorpcji na biologicznie aktywnych złożach węglowych. Przeprowadzona analiza skuteczności oczyszczania wody wykazała, że zastosowany układ oczyszczania nie zapewnił jednak wystarczającego stopnia usunięcia substancji organicznych do zapewnienia stabilności biologicznej wody w sieci wodociągowej.
The focus of this work is on changes in the biodegradable organic matter content of surface water during particular unit processes and in the entire treatment train. It has been found that volume coagulation and sorption on biologically active carbon beds provided the highest removal of biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) and its assimilable fraction (AOC). Rapid sand filtration and disinfection with chlorine had no influence on the organic matter content of the water. The ozonation process brought about an increase in the concentrations of both BDOC and AOC, which were efficiently removed by sorption on the biologically active carbon bed following the ozonation process. Analysis of the experimental results shows that the organic matter removal obtained with the treatment train applied is insufficiently high to provide biostable tap water.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2011, 33, 4; 77-80
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skuteczność koagulacji kontaktowej w usuwaniu substancji biogennych z wody
Efficiency of contact coagulation in removing biogenic substances from water
Autorzy:
Świderska-Bróż, M.
Wolska, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237355.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
stabilność biologiczna wody
koagulacja kontaktowa
substancje organiczne
biogeny organiczne
biogeny nieorganiczne
biological stability of water
contact coagulation
organic matter
organic nutrients
inorganic nutrients
Opis:
Jednym z głównych warunków, jakie należy spełnić, aby zapobiec wtórnemu rozwojowi mikroorganizmów (głównie bakterii) w sieci wodociągowej jest zapewnienie stabilności biologicznej wody wprowadzanej do systemu dystrybucji. W tym celu z oczyszczanej wody muszą być usunięte w jak największym stopniu nieorganiczne związki azotu i fosforu oraz biodegradowalne rozpuszczone substancje organiczne (BRWO), a głównie ich frakcje przyswajalne przez mikroorganizmy (PWO). W artykule przedstawiono wyniki badań nad skutecznością procesu koagulacji kontaktowej w usuwaniu organicznych i nieorganicznych substancji biogennych z mieszaniny wody podziemnej (po napowietrzaniu) i powierzchniowej (po mikrocedzeniu). Stwierdzono, że koagulacja kontaktowa siarczanem żelaza(III) przyczyniła się do znacznego usunięcia fosforanów z wody. Nieorganiczne związki azotu były w tym procesie usuwanie w znacznie mniejszym stopniu. Jednocześnie najmniej skutecznie usuwana była z wody biodegradowalna frakcja związków organicznych, a najskuteczniej nierozpuszczony i rozpuszczony węgiel organiczny. Wykazano, że proces koagulacji kontaktowej w analizowanym przypadku nie zapewnił usunięcia substancji biogennych do wartości zapewniających stabilność biologiczną wody oczyszczonej.
An essential prerequisite for preventing the regrowth of microorganisms (specifically bacteria) in the water-pipe network is the biological stability of the water supplied to the distribution system. To achieve this goal, it is necessary to aim at the highest possible removal of inorganic nitrogen compounds, inorganic phosphorus compounds and biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) - particularly their fractions assimilable for microorganisms (AOC) - from the water being treated. In this work, contact coagulation was investigated for efficiency in removing biogenic substances from a mixture of groundwater (after aeration) and surface water (after microfiltration). The study produced the following results. Contact coagulation with iron(III) sulfate provided noticeable removal of phosphates, and much lower removal of inorganic nitrogen compounds. At the same time, the lowest removal efficiency was obtained for the biodegradable fraction of organic compounds, and the highest extent of removal for insoluble organic carbon. It has been demonstrated that in the case under analysis the contact coagulation process failed to provide a reduction in biogenic substances to such a value that would guarantee a biological stability of the treated water.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2010, 32, 2; 3-7
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badania wpływu chloru, dwutlenku chloru i ozonu na stabilność biologiczną wody
Effect of Chlorine, Chlorine Dioxide and Ozone on thy Biological Stability of Water
Autorzy:
Raczyk-Stanisławiak, U.
Świetlik, J.
Nawrocki, J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/237522.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Zrzeszenie Inżynierów i Techników Sanitarnych
Tematy:
stabilność biologiczna wody
dezynfekcja wody
substancje organiczne
węgiel organiczny biodegradowalny
kwasy organiczne
ozon
dwutlenek chloru
chlor
biological stability
disinfection
natural organic matter
biodegradable dissolved organic carbon
organic acids
ozone
chlorine dioxide
chlorine
Opis:
Przed wprowadzeniem do sieci dystrybucyjnej woda oczyszczona poddawana jest dezynfekcji. Stosowanie wszystkich podstawowych środków dezynfekcyjnych (O3, ClO2, Cl2) zmienia strukturę substancji organicznych naturalnie występujących w wodzie. Wielkocząsteczkowe składniki substancji organicznych (zwłaszcza aromatyczne) reagują z utleniaczami, co doprowadza do powstania produktów o niższych ciężarach cząsteczkowych (między innymi kwasów organicznych), które są łatwiej dostępne biologicznie. W pracy wykazano, że nie tylko ozon, ale również dwutlenek chloru i chlor tworzą w reakcji z substancjami organicznymi łatwo biodegradowalne kwasy organiczne, takie jak kwas mrówkowy, octowy i szczawiowy. Stwierdzono, że kwasy organiczne stanowią tylko niewielką część biodegradowalnego węgla organicznego (1÷20%). Ilość kwasów organicznych, powstających pod wpływem ozonu i dwutlenku chloru, wskazuje na wzrost biodostępności rozpuszczonego węgla organicznego, co w konsekwencji może być wskaźnikiem niestabilności biologicznej wody. Zawartość kwasów karboksylowych w wodzie przeznaczonej do spożycia przez ludzi nie jest normowana, bowiem nie stanowią one bezpośredniego zagrożenia dla zdrowia człowieka, jednak są one związkami łatwo biodegradowalnymi, stanowią część biodegradowalnego węgla organicznego (BRWO) i tym samym mogą być jedną z przyczyn zachwiania biostabilności wody i powstawania biofilmu w sieci wodociągowej.
Before being sent to the distribution system, treated water is disinfected with various oxidants, i.e. O3, ClO2, and Cl2. The application of conventional disinfectants changes the molecular structure of aquatic natural organic matter (NOM). The oxidation of the NOM components with oxidants mainly brings about the break-up of the molecules into smaller fragments and a decrease in aromaticity. Ozonation, as well as oxidation, of NOM with chlorine dioxide and chlorine stimulates the formation of significant amounts of biodegradable oxidation by-products such as carboxylic acids (i.e. acetic, formic and oxalic acids). Carboxylic acids account for only 1 to 20% of the biodegradable dissolved organic carbon (BDOC) content. The increase of their concentration in treated water indicates a rise in the amount of the total BDOC formed in the oxidation reaction. The concentration of carboxylic acids in potable water has not been normalized since there is no direct threat for human health connected with their presence in water. However, the high propensity of carboxylic acids to biodegradation may have serious consequences for the biological stability of the water in the distribution network. As carboxylic acids are part of BDOC, their presence in the distributed water may stimulate the regrowth of microorganisms and the development of biofilms on the walls of the distribution pipes.
Źródło:
Ochrona Środowiska; 2005, R. 27, nr 3, 3; 33-37
1230-6169
Pojawia się w:
Ochrona Środowiska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ocena stabilności składu chemicznego wód leczniczych ze Zdroju Głównego w Krzeszowicach
Assessment of stability of curative waters chemical composition from Zdrój Główny in Krzeszowice
Autorzy:
Szczepańska-Plewa, J.
Kmiecik, E.
Drzymała, M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2062846.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy
Tematy:
jakość wody
stabilność
trendy
Krzeszowice
stability
trends
water quality
Opis:
Zdrój Główny w Krzeszowicach ujmuje wody podziemne z utworów mioceńskich. Eksploatacja ujęcia prowadzona jest z przerwami od 1780 roku. Wody te wykorzystywane są wyłącznie na cele lecznictwa balneologicznego. Badania jakości wód ze Zdroju Głównego w Krzeszowicach prowadzone są przez Katedrę Hydrogeologii i Geologii Inżynierskiej AGH od 2002 roku. Próbki pobierane są w odstępach miesięcznych. Składniki chemiczne (17 składników) oznaczane są w laboratorium KHGI metodą ICP-AES (PN-EN ISO 11885:2001), natomiast H2S oznaczany jest w akredytowanym laboratorium Wojewódzkiego Inspektoratu Ochrony Środowiska w Krakowie, zgodnie z normąPN-C-04566.03:1982. W okresie od 31.01.2004 do 31.03.2008 pobrano ogółem 51 próbek. Ocenę stabilności składu chemicznego wód ze Zdroju Głównego w Krzeszowicach przeprowadzono dla trzech składników głównych, decydujących o typie hydrogeochemicznym: S04/2-, Ca2+, Mg2+ oraz składnika swoistego - siarkowodoru (H2S). Do identyfikacji obserwacji odstających zastosowano wykresy skrzynkowe. W celu weryfikacji rozkładu opisującego dane wykorzystano test Shapiro-Wilka. Ocenę stabilności oznaczeń przeprowadzono z wykorzystaniem metody kart kontrolnych (Szczepańska, Kmiecik,1998, 2005). Z przeprowadzonej analizy uzyskano następujące wnioski: stężenia głównych składników: SO4/2-, Ca2+ i Mg2+ w wodach ze Zdroju Głównego w Krzeszowicach mieszczą się w przedziale x+=2delta a zatem należy je uznać za stabilne; składniki te wpływają na typ hydrogeochemiczny wody - ich stężenia stanowią więcej niż 20% mval; stwierdzono rosnący trend wartości stężeń siarkowodoru w czasie, jednak na podstawie analizy przeprowadzonej z wykorzystaniem programu GWSTAT stwierdzono, że z prawdopodobieństwem 95% nie jest on statystycznie istotny.
Zdrój Główny in Krzeszowice intakes sulfide waters from Miocene deposit. Exploitation of this intake has run since the 1780. Water from Zdrój Główny is being used only for balneological treatment. Since the 2002 Department of Hydrogeology and Geology Engineering (AGH - University of Science and Technology) has led up continuous monitoring of its water quality. Average interval between consecutive samplings was ca. one month. Samples were filtered through membrane filter (0.45 micro/m) and transported to laboratory. Chemical analyses of 17 elements were performed with ICP-AES method (PN-EN ISO 11885:2001) and H2S determination were performed in the accredited laboratory according to norm PN-C-04566.03:1982. Between January 2004 and March 2008 51 samples were collected. The assessment of stability was performed for components, which influence on the hydrogeochemical type of water: SO4/2- , Ca2+, Mg2+ and H2S (RMZ, 2006). To identify and reject outliers there were used Box-and-Whisker Plots. Verification of data distribution was made on the base of results from the Shapiro-Wilk Test. Control charts (Szczepańska, Kmiecik, 1998, 2005) were used to assess the stability of examined components. On the basis of this analysis the following information was derived: the content of SO4/2- , Ca2+ and Mg2+ in water from Zdrój Główny in Krzeszowice is stable (most of values are in range x- 2delta x+ 2delta); SO4/2-, Ca2+, Mg2+ influences on the hydrogeochemical type of water (their content is greater than 20% mval); the upward trend for H2S was detected, however detailed analysis with GWstat programme showed, that this trend is statisticaly non-significant (for 95% confidence level).
Źródło:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego; 2009, 436, z. 9/2; 497-506
0867-6143
Pojawia się w:
Biuletyn Państwowego Instytutu Geologicznego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wplyw aktywnosci wody na stabilnosc hydrolityczna i oksydatywna tluszczu wyekstrahowanego z ziaren kukurydzy
Impact of water activity on hydrolytic and oxidative stability of fat extracted from corn grains
Autorzy:
Wirkowska, M
Brys, J
Kowalski, B
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/825853.pdf
Data publikacji:
2008
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
kukurydza
ziarno
tluszcze roslinne
olej kukurydziany
stabilnosc oksydatywna
stabilnosc hydrolityczna
aktywnosc wody
lipidy
hydroliza
Opis:
Tłuszcze zawarte w produktach spożywczych ulegają w naturalnych warunkach wielu przemianom. Zalicza się do nich hydrolizę i autooksydację. Hydroliza tłuszczów prowadzi do powstawania niepełnych acylogliceroli i wolnych kwasów tłuszczowych. Celem pracy było określenie wpływu aktywności wody na stabilność hydrolityczną i oksydatywną tłuszczu pochodzącego z ziaren kukurydzy. Próbki kukurydzy przechowywano w atmosferze o trzech różnych aktywnościach wody: 0,328; 0,753; 0,903 w temperaturze 25 ºC przez trzy miesiące. Po każdym miesiącu przechowywania ekstrahowano tłuszcz i oznaczano liczbę kwasową, zawartość składników polarnych oraz stabilność oksydatywną. Przechowywanie ziaren kukurydzy, niezależnie od aktywności wody, powodowało wzrost zawartości wolnych kwasów tłuszczowych i frakcji polarnej oraz obniżenie stabilności oksydatywnej w wyekstrahowanym tłuszczu. Największe zmiany hydrolityczne i oksydacyjne występowały w tłuszczu wyizolowanym z ziaren kukurydzy przechowywanych w atmosferze o najwyższej, spośród badanych, aktywności wody.
Fats contained in food products undergo various transformations under the natural conditions. Hydrolysis and auto-oxidation are ranked among them. The hydrolysis of fats causes incomplete acylglycerides and free fatty acids to form. The objective of this study was to determine the impact of water activity on the hydrolytic and oxidative stability of fat derived from corn grains. The samples of corn grains were stored in the atmosphere characterized by three levels of water activity: 0.328; 0.753; and 0.903, at a temperature of 25ºC, during a three month period. After each of the storage months, the fat was extracted and the parameters: acid value, content of polar fractions, and oxidative stability were determined. No matter what water activity was, storing the corn grain caused that, in the extracted fat, the contents of free fatty acids and polar fractions increased, and the oxidative stability decreased. The highest hydrolytic and oxidative changes occurred in the fat isolated from the corn grains stored in the atmosphere showing the highest water activity among all the atmospheres studied.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2008, 15, 5; 273-281
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Badanie stabilnosci beta-karotenu na nosnikach stalych
Study on beta-carotene stability on various solid food supports
Autorzy:
Szterk, A
Lewicki, P.P.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/826568.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Technologów Żywności
Tematy:
dodatki do zywnosci
barwniki spozywcze
barwniki naturalne
beta-karoten
stabilnosc barwy
aktywnosc wody
stabilnosc oksydatywna
spektrofotometria
procesy produkcyjne
nosniki stale
Opis:
Naturalne dodatki do żywności, takie jak barwniki, zyskują coraz większe grono zwolenników wśród producentów i konsumentów żywności. Dzieje się tak z powodu rosnącej wiedzy na temat dodatków do żywności, zwłaszcza tych naturalnych. β−karoten wykazuje wrażliwość na światło, temperaturę i czynniki utleniające. W celu zwiększenia trwałości tego barwnika podejmowane są próby stosowania naturalnych przeciwutleniaczy, zamykania produktów w specjalnych opakowaniach np. z atmosferą gazów obojętnych, nie przezroczystych i inne. Stosuje się różnego rodzaju zabiegi technologiczne w celu zapobiegania degradacji barwnika podczas procesu produkcyjnego. W pracy podjęto próbę zaadsorbowania i osadzenia β−karotenu na różnych nośnikach celem zwiększenia jego stabilności oksydatywnej. Proces sorpcji badano stosując metodę spektrofotometryczną. Oznaczano stężenie β−karotenu w roztworze przed oraz po procesie sorpcji. Nie stwierdzono różnic w stężeniach β−karotenu, co dowodzi, że nie ma on zdolności sorpcyjnych na badanych celulozach i skrobi. Podjęto więc próbę osadzenia barwnika na wybranych celulozach i skrobi. Do roztworu β−karotenu wprowadzano zawsze stałą ilość odpowiedniego nośnika, a następnie odparowywano rozpuszczalnik, stosując destylację pod próżnią. Karotenoidy osadzone na nośnikach przenoszono do butelek i poddawano procesowi kondycjonowania w suszarce próżniowej. Badano stężenie β−karotenu na tych nośnikach metodą spektrofotometryczną w ciągu dwóch tygodni. Próbki przechowywano w eksykatorach z H₂O (aw = 1), MgCl₂ (aw = 0,329) oraz CaCl₂ (aw = 0) przy swobodnym dostępie światła, tlenu i w temperaturze pokojowej. Stwierdzono korzystny wpływ wody na stabilność β−karotenu osadzonego na różnych nośnikach. Ze wzrostem aktywności wody środowiska wzrastała stabilność barwy. Jednocześnie stwierdzono, że rodzaj nośnika odgrywa istotną rolę w szybkości rozpadu β−karotenu. Wpływ rodzaju nośnika był statystycznie istotny przy aw = 1. Największą stabilność β−karotenu uzyskano przy użyciu celulozy mikrokrystalicznej oraz różnych błonników pszennych. β−karoten ulegał rozpadowi najszybciej po osadzeniu go na skrobi ziemniaczanej.
Natural food additives, such as dyes are gaining wider and wider group of followers among producers and consumers of food. This happens because of growing knowledge of food additives, especially those natural. β-carotene shows susceptibility on light, temperature and peroxide factors. The usage of natural antioxidants, closing products in special bags e.g. in neutral gas atmosphere, not transparent and others improves durability of this dye. There has been different technological processes applied to prevent the dye degradation during production process. There has been tried to observe and place β-carotene on different solid food supports for its oxidative stability growth. The sorption process was scrutinized by means of the spectrophotometric method. The concentration of β-carotene was determined both before and after sorption. No differences in the concentration of β-carotene were found, that proves lack of sorptive properties on the examined celluloses or starch. An attempt was made to deposit the dye on selected celluloses and starch. A constant amount of a respective carrier was added to the β-carotene solution, following which the solvent was evaporated by means of vacuum distillation. Carotenoids deposited on the carriers were put into bottles and conditioned in vacuum dryer. The concentrations of β-carotene on those carriers were measured with the use of spectrophotometric method during two weeks. The samples were stored in excitators with H₂O (aw = 1), MgCl₂ (aw = 0,3), CaCl₂ (aw = 0) with an access of light, oxygen, and at room temperature. A beneficial influence of water was discovered on the stability of β-carotene deposited on different carriers. With the increasing activity of the medium water the stability of colour also increased. An important correlation was also found between the kind of carrier and the rate of β-carotene decomposition. The influence of the type of carrier was statistically significant at aw = 1. The greatest stability of β-carotene was obtained for microcrystalline cellulose and different fibres of wheat. β-carotene broke down the quickest on potato starch.
Źródło:
Żywność Nauka Technologia Jakość; 2007, 14, 5; 173-185
1425-6959
Pojawia się w:
Żywność Nauka Technologia Jakość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies