Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "speech disfluency" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-7 z 7
Tytuł:
Lateralizacja słuchowa a niepłynność mówienia u osób jąkających się
Auditory Lateralisation and Speech Disfluency in People who Stutter
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2180469.pdf
Data publikacji:
2022-02-22
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Logopedyczne
Tematy:
jąkanie
lateralizacja słuchowa
niepłynność mówienia
stuttering
auditory lateralisation
speech disfluency
Opis:
Artykuł prezentuje wyniki badań autora nad powiązaniami zaburzeń lateralizacji słuchowej, w tym głównie uwagi słuchowej, z nasileniem niepłynności mówienia w 30-osobowej grupie jąkających się osób. Problem referowany jest w odniesieniu do szerszego stanu badań tych zagadnień. Wyniki badań potwierdzają, że wśród osób jąkających się występuje nadreprezentacja osób z odwróconą lub nieustaloną lateralizacją słuchową, przy jednoczesnym zachowaniu lewopółkulowego przetwarzania mowy. Zaznacza się także wyraźna zależność modelu lateralizacji słuchowej z nasileniem niepłynności. U osób z lewouszną kontrolą wypowiedzi występuje średnio dwukrotnie większa niepłynność.
This article presents the results of the author’s research on the associations of auditory lateralisation disorders, mainly auditory attention, with the severity of speech fluency in people who stutter, in a group of 30 people. The problem is referred to in relation to the broader state of research on this issue. The results of the study confirm that among people who stutter there is an over-representation of those with reversed or indeterminate auditory lateralisation, while left-hemispheric speech processing is preserved. There is also a clear correlation of the auditory lateralisation pattern with the severity of disfluency. On average, individuals with left-ear speech control have twice as much disfluency.
Źródło:
Logopedia; 2022, 51, 2; 155-168
0459-6935
Pojawia się w:
Logopedia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Postępowanie logopedyczne w przypadku dzieci z niewielkim nasileniem niepłynności mówienia
Speech-Language Therapist Procedure in Case of Children with Mild Speech Disfluency
Autorzy:
Woźniak, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1035994.pdf
Data publikacji:
2020-11-26
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
logopedia
terapia logopedyczna
niepłynność mówienia
jąkanie
speech and language therapy
speech disfluency
stuttering
Opis:
Artykuł podejmuje zagadnienie postępowania logopedycznego w przypadku dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, u których występuje niewielkie nasilenie niepłynności mówienia. Jest to ważny problem w praktyce logopedycznej, ponieważ niepłynność mówienia występuje w okresie rozwoju mowy u 5% dzieci. Jąkanie dotyczy tylko 1% i tylko w przypadku dzieci jąkających się napotykamy jasno określone procedury terapii. Praca logopedy z dziećmi z mniej nasiloną niepłynnością, odróżnienie niepłynności rozwojowej od patologicznej oraz odpowiednie działania terapeutyczne i profilaktyczne stają się zasadniczą kwestią terapii. W artykule omówiono zagadnienia podłoża niepłynności u dzieci, jej diagnozy oraz dalszych działań terapeutyczno-profilaktycznych.
The article addresses the issue of speech-language therapy in the case of preschool and early school age children who have a slight severity of disfluency. This is an important problem in speech-language therapy practice, because disfluency of speech occurs in the period of speech development in 5% of children. Stuttering only affects 1% and only stuttering children encounter clearly defined therapy procedures. The work of a speech-language therapist with children with less severe disfluency, distinguishing between developmental and pathological disfluency, as well as appropriate therapeutic and preventive procedures become fundamental issue. The article discusses in turn the issues of the basis of children’s disfluency, its diagnosis and further therapeutic and preventive procedures.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2020, 4; 217-228
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pauzy wypełnione w wystąpieniach naukowych online
Filled pauses in online scientific speeches
Autorzy:
Ciecierska-Zajdel, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28763645.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Towarzystwo Kultury Języka
Tematy:
pauzy wypełnione
zaburzenia płynności wypowiedzi
wystąpienia publiczne
filled pauses
speech disfluency
public speeches
Opis:
Autorka przeprowadziła analizę 40 naukowych i popularnonaukowych wystąpień zrealizowanych w formie online, aby ustalić frekwencję oraz rodzaje pojawiających się w nich pauz wypełnionych (PW). Badanie wykazało, że w pięciu minutach wypowiedzi o charakterze naukowym występuje średnio 41 dodatkowych, semantycznie niespecyficznych elementów brzmieniowych. Najwyższą frekwencję (blisko 70% zanotowanych PW) miały pauzy wypełnione właściwe (PWW), czyli dźwięki przypominające przedłużone samogłoski lub sylaby: eee, yyy, emmm. Inne zaobserwowane formy wypełniania pauz to przedłużenia wygłosu, powtórzenia wyrazów lub fragmentów fraz, wyrazy retardacyjne (prawda, no, tak) oraz odgłosy niejęzykowe (cmoknięcia, chrząknięcia). Percepcyjnie przedłużenia wyrazów oraz powtórzenia wydają się bardziej przyjazne odbiorcy niż PWW lub wyrazy retardacyjne.
The author has analysed 40 scientific and popular scientific online speeches with the aim to determine the frequency and types of filled pauses (FPs) occurring there. The research has shown that there are, on average, 41 additional, semantically non-specific, sound elements in five minutes of a scientific speech. The highest frequency (nearly 70% of the recorded FPs) was filled pauses proper (FPPs), that is sounds resembling elongated vowels or syllables: eee, yyy, emmm. Other forms of filling pauses observed were elongations of final positions, repetitions of words or fragments of phrases, retardatory words (prawda, no, tak), and non-language sounds (smacks, grunts). In terms of perception, elongations and repetitions of words seem more recipient-friendly than FPPs or retardatory words.
Źródło:
Poradnik Językowy; 2023, 805, 6; 91-103
0551-5343
Pojawia się w:
Poradnik Językowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Parental Level of Anxiety over Stuttering Symptoms in their Preschool Children
Poziom zaniepokojenia rodziców objawami jąkania u dzieci w wieku przedszkolnym
Autorzy:
Kowalczyk, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/646659.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Libron
Tematy:
stutter
speech disfluency
multifactorial etiology
anxiety
attitude
emotions
jąkanie
niepłynność mówienia
etiologia wieloczynnikowa
niepokój
postawa
emocje
Opis:
Wieloczynnikowa koncepcja jąkania zakłada indywidualną kombinację uzupełniających się czynników, które mogą stanowić przyczynę wystąpienia tego zaburzenia mowy u dziecka. Są to czynniki fizjologiczne, lingwistyczne, psychologiczne oraz środowiskowe. Dwa ostatnie skupiają się m.in. wokół emocji dziecka, które związane są z możliwościami produkowania przez nie wypowiedzi oraz występującymi w związku z tym reakcjami ze strony środowiska. Badania naukowe w sposób wyraźny pokazują, że rodzice nie są winni wystąpienia jąkania u dzieci. Wręcz przeciwnie – to oni stanowią główny, najskuteczniejszy czynnik wspomagający ustępowanie objawów. Coraz częściej bowiem zwraca się uwagę na to, że jąkanie się dziecka wpływa na interakcję między nim a rodzicem. Może to wynikać ze zwiększonego niepokoju wywołanego niepłynnością mowy, zarówno u dziecka, jak i jego rodziców. Przedstawione wyniki badań prezentują poziom niepokoju matek i ojców w związku z objawami jąkania u przedszkolaków, w podziale na wiek dzieci oraz w zestawieniu z oceną logopedyczną niepłynności mówienia.
The multifactorial dynamic pathways theory of stuttering implies an individual combination of complementary factors that may be the cause of this speech disorder. These factors include physiological, linguistic, psychological and environmental ones. The last two are focused on the child’s emotions which are associated with their speech ability and other people reactions to it. Research shows that parents cannot cause the stutter, but quite the opposite, they can be part of a solution to their child’s problem. Because of the increased anxiety associated with speech disfluency, a stutter can affect interaction between the child and their parents. The paper presents the level of parental anxiety because of their preschool child’s stuttering symptoms. The results are broken down by the children’s age and presented in comparison with the type of speech disfluency.
Źródło:
Konteksty Pedagogiczne; 2020, 1, 14; 141-154
2300-6471
Pojawia się w:
Konteksty Pedagogiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wczesnodziecięca niepłynność mówienia – opis przypadku
Early childhood speech disfluency – a case report
Autorzy:
Dunaj, Jolanta
Tarkowski, Zbigniew
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/945136.pdf
Data publikacji:
2011
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
case study
differential diagnosis
early childhood
normal speech disfluency
prognosis
stuttering
diagnoza różnicowa
jąkanie
normalna niepłynność mówienia
opis przypadku
rokowanie
wczesne dzieciństwo
Opis:
The aim of this work is presentation of the basic information concerning speech disfluency among young children, as well as a review of the three-year longitudinal research. A young boy was examined and the research was conducted by his mother (J.D.), who was advised and assisted by the supervisor (Z.T.). Although speech disfluency starts and develops mainly at preschool age, literature on the subject is relatively meagre and case studies are rarely presented. According to the ICD-10 diagnostic criteria, stuttering is treated as a behaviour and emotion disorder which starts in the childhood. It may be regarded as a psychosomatic disorder, whose structure consists of linguistic (e.g. speech disfluency), biological (e.g. increased muscle tension), psychological (e.g. fear of speaking) and social (e.g. isolation) factors, as well as relations between them. Such systemic and structural presentation of this disorder was used to describe the child examined. The following stages of his development were distinguished: I – disfluency which is basically fluent (1.0-2.5), II – natural speech disfluency (2.6-3.3), III – stuttering (3.4-3.9), IV – mainly semantic disfluency (3.1-4.1), V – deciding whether the disfluency develops into a normal or a pathological one (≥4.11). The following factors can be distinguished in the aetiology of this disorder: predisposing (family disposition, little articulatory activity, crossed lateralization), triggering (separation, competition, change of environment) and establishing (communicational stress, habit).
Celem pracy jest prezentacja podstawowych informacji dotyczących wczesnodziecięcej niepłynności mówienia oraz przedstawienie wyników 3-letnich badań podłużnych małego chłopca, prowadzonych przez matkę (J.D.) pod kierunkiem oraz w asyście naukowego opiekuna (Z.T.). Chociaż niepłynność mówienia powstaje i rozwija się przede wszystkim w wieku przedszkolnym, światowa literatura na ten temat jest jednak stosunkowo skromna, a opisy przypadków są prezentowane sporadycznie. Według kryteriów diagnostycznych ICD-10 jąkanie jest zaliczanie do zaburzeń zachowania i emocji z początkiem w dzieciństwie. Może być ono traktowane jako zaburzenie psychosomatyczne o strukturze składającej się z czynników lingwistycznych (np. niepłynność mówienia), biologicznych (np. wzmożone napięcie mięśniowe), psychologicznych (np. lęk przed mówieniem) i społecznych (np. izolowanie się) oraz relacji między nimi. Takie systemowo-strukturalne ujęcie tego zaburzenia zostało wykorzystane do opisu badanego dziecka. W rozwoju dziecka wyróżniono fazę I – niepłynność w zasadzie płynną (1,0-2,5), II – normalną niepłynność mówienia (2,6-3,3), III – jąkanie (3,4-3,9), IV – niepłynność głównie semantyczną (3,1-4,1), V – rozstrzygającą o rozwoju niepłynności zwykłej lub patologicznej (≥4,11). W etiologii tego zaburzenia można wyróżnić czynniki predysponujące (skłonności rodzinne, niska sprawność artykulacyjna, lateralizacja skrzyżowana), wyzwalające (rozłąka, rywalizacja, zmiana otoczenia) i utrwalające (stres komunikacyjny, nawyk).
Źródło:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2011, 11, 1; 55-58
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:
Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ways of depicting speech deficits in the cinematic space: selected examples
Sposoby przedstawiania deficytów mowy w przestrzeni filmowej – na wybranych przykładach
Autorzy:
Ejsmunt-Wieczorek, Izabela
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28408977.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
niepłynność mowy
mowa osób z niedosłuchem
komunikacja przy mózgowym porażeniu dziecięcym
zaburzenia mowy
film fabularny
speech disfluency
speech of people with hearing loss
communication in cerebral palsy
speech disorders
feature film
Opis:
The article discusses an important social aspect concerning speech disorders, also in people with disabilities, and the methods of their presentation in the film space. The main aim of the article is the way of presenting dysfunctions in the field of communication in a cinematic work. Other tasks of the article include attempts to answer the following questions: “does the environment influence the development of communication skills of people with disabilities?”, “how does the film show the relationships of people with speech disorders and disabilities in contacts with loved ones?”, and to “what extent is the film image consistent with the scientific description of a given disorder?”. The analytical chapters in the article are devoted to three disorders and selected feature films in which the actors present the language and communication skills of film characters struggling with speech disfluency, hearing dysfunction and cerebral palsy.
W artykule poruszono ważny społecznie temat dotyczący zaburzeń mowy, także u osób z niepełnosprawnością, oraz metod ich prezentacji w przestrzeni filmowej. Podstawowym celem artykułu jest sposób przedstawienia dysfunkcji w zakresie komunikacji w dziele filmowym. Artykuł próbuje odpowiedzieć na pytania: „czy otoczenie wpływa na rozwój umiejętności komunikacyjnych osób z dysfunkcjami?”, „w jaki sposób dzieło filmowe pokazuje relacje osób z zaburzeniami mowy oraz z niepełnosprawnością w kontaktach z najbliższymi?” oraz „na ile obraz filmowy jest zgodny z opisem naukowym danego zaburzenia?”. Zawarte w artykule rozdziały analityczne poświęcone zostały trzem zaburzeniom oraz wybranym filmom fabularnym, w których aktorzy prezentują umiejętności językowe i komunikacyjne postaci filmowych zmagających się z niepłynnością mówienia, dysfunkcją słuchu oraz mózgowym porażeniem dziecięcym.
Źródło:
Logopaedica Lodziensia; 2023, 7; 35-47
2544-7238
2657-4381
Pojawia się w:
Logopaedica Lodziensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die Relevanz von Sprechflüssigkeit in der interkulturellen Lehr-/Lernkommunikation am Beispiel studentischer Referate – ausgewählte empirisch basierte Erkenntnisse
The Relevance of Fluency in the Intercultural University Communication – Selected Empirically Based-Insights
Autorzy:
Grzeszczakowska-Pawlikowska, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27311265.pdf
Data publikacji:
2023-12-15
Wydawca:
Komisja Nauk Filologicznych Oddziału Polskiej Akademii Nauk we Wrocławiu
Tematy:
speech fluency
impact of disfluency on recipients
intercultural academic communication
Sprechflüssigkeit
Wirkung unflüssiger Sprechweise auf Rezipient/-innen
interkulturelle
akademische Kommunikation
Opis:
This paper assumes high communicative relevance of fluency in intercultural university communication, where lecturing in the form of seminar presentations constitutes one of the most important key academic skills. An essential prerequisite for the transfer of knowledge from students to fellow students is not only appropriate subject knowledge, but also includes a range of rhetorical skills, which are indispensable even during the preparation of a presentation. Finally, it comes down to the ability to (largely) speak freely, which is often quite a challenge for inexperienced speakers. This is especially true for foreign-language students, as possible linguistic and/or phonetic inadequacies of non-native speakers can be an additional hurdle in the smooth running of speech thought processes and thus in free fluent speech. Speaking with little or insufficient fluency can, under certain circumstances, trigger specific unintended communication effects, such as negative speaker attributions, impaired intelligibility and even loss of content. This problem is discussed in detail in this paper.
Źródło:
Academic Journal of Modern Philology; 2023, 19; 105-116
2299-7164
2353-3218
Pojawia się w:
Academic Journal of Modern Philology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-7 z 7

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies