Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "selenium compound" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-5 z 5
    Tytuł:
    Influence of the administration of selenium compounds on tissue magnesium concentration in rats
    Wplyw podawania zwiazkow selenu na tkankowe stezenie magnezu u szczurow
    Autorzy:
    Musik, I
    Kielczykowska, M.
    Hordyjewska, A.
    Pasternak, K.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14911.pdf
    Data publikacji:
    2010
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    selenium administration
    selenium compound
    rat
    male
    animal tissue
    tissue
    magnesium concentration
    sodium selenite
    selenium supplementation
    Opis:
    Magnesium and selenium belong to important bioelements. Magnesium is the second most abundant intracellular macroelement, which takes part in the metabolism of carbohydrates, nucleic acids, protein and lipids. Selenium is an essential microelement, whose deficit has been stated in many different pathological states. Much research on safe and effective selenium supplementation has been performed for the last fifty years but the results still remain unsatisfactory. The aim of our study was to investigate the influence of inorganic sodium selenite Na2SeO3 and two selenoorganic compounds synthetized at our chair on magnesium concentration in tissues of adolescent male Wistar rats. Inorganic selenite was administered as a water solution, whereas organic compounds: 4-(o-tolilo)-selenosemikarbazyd of 2-chlorobenzoic acid of a chain structure (ORG-C) and 3-(o-chlorobenzoylamino)-2-(o-tolylimino)-4- -methyl-4-selenazoline of a ring structure (ORG-R) were suspended in emulsion (oil, arabic gum and water). Selenium compounds were given to rats at a dose of 5⋅10–4 mg Se g–1 b.w. once a day for a period of 10 days. The control group was treated with saline. The administration was performed with use of a stomach tube. In comparison to the control group, selenium supplementation caused decrease in magnesium concentration in kidney and lung tissues, but did not cause any changes in the brain and heart muscle. In the liver and spleen it was only ring selenazoline that affected magnesium concentration, increasing it in the liver and decreasing in the spleen. In the femoral muscle it was only the selenosemicarbazide chain that exerted the significant effect causing a decrease in Mg concentration vs the control group. Selenium supplementation influences the tissue magnesium concentrations depending on tissue and structure of the supplement. Irrespective of the administered compound, it lowered magnesium in kidneys and lungs but caused no changes in the brain and heart muscle. In the liver, spleen and femoral muscle, alterations in the magnesium concentration were dependent on the provided supplement.
    Magnez i selen należą do biopierwiastków bardzo ważnych dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Magnez jest drugim co do ilości makropierwiastkiem wewnątrzkomórkowym, który odgrywa istotną rolę w metabolizmie węglowodanów, kwasów nukleinowych białek i lipidów. Selen jest niezbędnym mikroelementem, którego deficyt został stwierdzony w różnych stanach patologicznych. Przez ostatnie 50 lat prowadzono rozległe badania nad skuteczną i bezpieczną suplementacją tego pierwiastka, ale uzyskane wyniki nie są do końca satysfakcjonujące. Celem pracy było zbadanie wpływu nieorganicznego selenianu(IV) sodu Na2SeO3 i dwóch organicznych związków selenu o różnej budowie na stężenie magnezu w tkankach młodych samców szczurów rasy Wistar. Nieorganiczny selenian(IV) sodu podawano w postaci wodnego roztworu, natomiast organiczne związki selenu: 4-(o-tolilo)-selenosemikarbazyd kwasu 2-chlorobenzesowego (ORG-C, budowa łańcuchowa) i 3-(2-chlorobenzoiloamino- )-2-(o-toliloimino-)-4-metylo-4-selenazolina (ORG-R, budowa pierścieniowa) w formie emulsji złożonej z oleju, gumy arabskiej i wody. Grupa kontrolna otrzymywała sól fizjologiczną. Związki podawano sondą dożołądkowo w dawce 5⋅10–4 mg Se g–1 m.c. 1 raz dziennie przez okres 10 dni. W porównaniu z grupą kontrolną nieotrzymującą selenu, suplementacja związkami Se wpłynęła na statystyczny spadek stężenia magnezu w tkankach nerki i płuca, natomiast nie spowodowała żadnych zmian w tkance mózgu i mięśnia serca. W tkance wątroby i śledziony jedynie cykliczna selenazolina wpłynęła na stężenie magnezu – w wątrobie zaobserwowano wzrost, a w śledzionie spadek. W tkance mięśnia uda jedynie łańcuchowy selenosemikarbazyd wywarł istotny wpływ, powodując obniżenie stężenia Mg w stosunku do grupy kontrolnej. Suplementacja selenu wpływa na tkankowe stężenie magnezu w sposób zależny od rodzaju tkanki i struktury zastosowanego suplementu. Niezależnie od budowy podawanego związku, zaobserwowano obniżenie stężenia magnezu w tkance nerki i płuca, natomiast nie zauważono żadnych zmian w mózgu i mięśniu serca. W tkankach wątroby, śledziony i mięśnia uda zmiany stężenia magnezu były zależne od rodzaju podawanego związku.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2010, 15, 3; 539-547
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of selenium compounds of different structure on morphology, blood biochemistry and phagocytic capability of granulocytes in rats
    Autorzy:
    Musik, I.
    Kielczykowska, M.
    Donica, H.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/877208.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego. Państwowy Zakład Higieny
    Tematy:
    selenium compound
    different structure
    blood morphology
    blood biochemistry
    phagocytosis
    granulocyte
    rat
    Opis:
    Background. Selenium belongs to important microelements. Numerous studies have revealed relationships between its deficiency and occurrence of diverse illnesses, but the question of the proper form and dose of Se-supplementation still remains unsolved. Objective. In the present study the influence of different selenium compounds on blood morphology and biochemistry as well as on phagocytic capacity of granulocytes and NBT test in rats was investigated. Material and methods. Adolescent male Wistar rats were divided into four groups (ten animals each): I – control, received saline; II – received sodium selenite Na2SeO3; III – received selenoorganic compound A of chain structure 4-(o-tolyl-)-selenosemicarbazide of 2-chlorobenzoic acid; IV – received selenoorganic compound B of cyclic structure 3-(2-chlorobenzoylamino-)- 2-(o-tolylimino-)-4-methyl-4-selenazoline. The administration was performed by stomach tube at a dose of 5 · 10-4 mg Se g-1 b.w. once a day for 10 days. Results. Selenium compounds treatment decreased haematocrit. Erythrocytes number was unchanged in all groups receiving Se vs. control, whereas leucocytes number was depressed in groups II and IV. Haemoglobin was significantly decreased in group III. White blood count was altered in groups II and III, where all parameters were markedly decreased except for lymphocytes in group III and remained unchanged in group IV. The outcomes regarding selenium effect on biochemistry parameters of blood showed that urea remained unchanged, glucose was statistically decreased in groups II and III, whereas cholesterol was significantly diminished in group II and increased in group III vs. control. Results concerning phagocytosis and NBT test displayed that % of positive cells were decreased in groups II and III, whereas remained unaltered in group IV vs. control. Conclusions. As cyclic selenoorganic compound B did not cause many significant changes of the studied parameters it may be suggested that after further researches it could be taken into account as a possible selenium supplement.
    Wprowadzenie. Selen należy do mikropierwiastków o dużym znaczeniu dla organizmu. Badania naukowe wykazały istnienie zależności pomiędzy niedoborem selenu a występowaniem wielu poważnych schorzeń, jednakże kwestia doboru odpowiedniej formy i dawki stosowanej w suplementacji nadal pozostaje nierozwiązana. Cel. W przeprowadzonym doświadczeniu badano wpływ podawania różnych związków selenu na morfologię krwi i biochemię krwi oraz zdolności fagocytarne granulocytów i test NBT u szczurów. Materiał i metody. Młode szczury samce rasy Wistar podzielono na cztery grupy (po 10 zwierząt): I – kontrola, otrzymywała sól fizjologiczną; II – otrzymywała selenian(IV) sodu Na2SeO3; III – otrzymywała organiczny związek selenu A o budowie łańcuchowej 4-(o-tolilo-)-selenosemikarbazyd kwasu 2-chlorobenzoesowego; IV - otrzymywała organiczny związek selenu B o budowie cyklicznej 3-(2-chlorobenzoiloamino-)-2-(o-toliloimino-)-4-metylo-4-selenazolinę. Związki podawane były sondą dożołądkowo w dawce 5 · 10-4 mg Se g-1 m.c. raz dziennie przez okres 10 dni. Wyniki. Podawanie związków selenu obniżyło hematokryt. Liczba erytrocytów we wszystkich grupach pozostała niezmieniona w stosunku do kontroli a liczba leukocytów była zmniejszona w grupach II i IV. Poziom hemoglobiny został obniżony statystycznie w grupie III. Obraz białych elementów morfotycznych w porównaniu do kontroli uległ zmianie w grupach II i III gdzie wszystkie wskaźniki zostały istotnie statystycznie obniżone za wyjątkiem limfocytów w grupie III, natomiast w grupie IV nie zaobserwowano żadnych zmian. Analizując wpływ podawania selenu na parametry biochemiczne krwi stwierdzono, że stężenie mocznika pozostało niezmienione. Stężenie glukozy w przypadku grup II i III uległo istotnemu statystycznie obniżeniu. Stężenie cholesterolu w II grupie było istotnie obniżone a w III podwyższone w porównaniu z kontrolą. Badania fagocytozy i wyniki testu NBT wykazały, że % pozytywnych komórek uległ obniżeniu w grupach II i III w stosunku do grupy kontrolnej i pozostał niezmieniony w grupie IV. Wnioski. Ponieważ organiczny związek cykliczny B nie spowodował istotnych statystycznie zmian wielu badanych parametrów można byłoby sugerować, że przeprowadzenie dalszych badań pozwoli rozważyć jego zastosowanie jako suplementu selenu.
    Źródło:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny; 2013, 64, 2
    0035-7715
    Pojawia się w:
    Roczniki Państwowego Zakładu Higieny
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Utilization of selenium compounds in nutrition of lambs
    Wykorzystanie zwiazkow selenu w zywieniu jagniat
    Autorzy:
    Slupczynska, M
    Kinal, S.
    Hadrys, M.
    Krol, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/14395.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie / Polskie Towarzystwo Magnezologiczne im. Prof. Juliana Aleksandrowicza
    Tematy:
    animal feeding
    lamb
    selenium compound
    utilization
    bioavailability
    tissue accumulation
    glutathione peroxidase
    feed mixture
    selenium supplementation
    chemical form
    Opis:
    The level of mineral utilization depends on many factors related to animals as well as to the chemical form of given nutrients. It has been experimentally demonstrated that animals utilize inorganic forms of minerals less efficiently than organic ones. Hence, an attempt has been made to evaluate the bioavailability of selenium bound in different compounds to lambs. Selenium supplementation in fodder mixtures was another aspect included in our tests. Thus, an experiment was conducted on 48 growing lambs, testing the level and chemical forms of selenium in fodder mixtures for animals. In group I (the control) lambs received fodder mixture without any selenium supplement. In the experimental groups, selenium was supplemented as sodium selenite in the amount 0.2 mg Se kg-1 d.m. feeds (II), or selenium enriched yeast (Se-yeast) in the amounts of 0.1 and 0.2 mg Se kg-1 d.m. of feed groups III and IV, respectively. At the end of the experiment, when animals had reached 35 kilos of weight, blood samples were taken. The activity of glutathione peroxidase was estimated in heparinized blood samples. Eight lambs were chosen from each group and killed to collect samples of soft tissues (liver, kidney, brain, muscle). The content of selenium was determined in the tissue samples. Supplementation of feeds for lambs with selenium, both inorganic (sodium selenite) and organic (Se-yeast), increased the content of the element in soft tissues of animals. The highest level of the element was found in the liver and kidneys: 4.65 and 4.90 and 2.10 and 2.30 mg kg-1 fresh tissue, of the lambs receiving sodium selenine and Se-yeast in the amount 0.2 mg Se kg-1 D.M. of feed (groups II and IV), respectively. Selenium compounds added to feeds given to lambs significantly (P£0.01) increased activity of GSH-Px in blood, especially in the case of animals which received yeast enriched with selenium. In blood of the lambs which received feeds with Se-yeast in the amount 0.2 mg Se kg-1 d.m. of feed (group IV), the activity of glutathione peroxidase was by 129.71 U gHb-1 higher, and of the animals which received Se-yeast in the amount 0.1 mg kg-1 d.m. or sodium selenite, the activity of the enzyme was higher by 86.33 and 86.35 U gHb-1, respectively, than the activity of this enzyme in blood of animals from the control group. Supplementation of lambs’ rations with Se in the form of selenite or yeast enriched with selenium forms increased the content of Se in soft tissues and gluthatione peroxidase activity in comparison with animals which did not receive additional doses of this nutrient in fodder mixtures. The availability of Se was more profoundly affected by the amount of the element added rather than its form.
    Stopień wykorzystania składników mineralnych z paszy zależy od wielu czynników związanych zarówno ze zwierzęciem, jak i z formą chemiczną stosowanych związków. W badaniach wskazano, że związki nieorganiczne są najczęściej gorzej wykorzystywane niż ich organiczne odpowiedniki. Dlatego podjęto próbę oceny przyswajalności przez jagnięta różnych związków selenu, uwzględniając także poziom dodatku tego pierwiastka w mieszankach. W badaniach na 48 rosnących jagniętach czynnikiem różnicującym poszczególne grupy były różne poziomy i formy połączeń chemicznych selenu w mieszankach treściwych. W grupie I (kontrolnej) jagnięta otrzymywały mieszankę bez dodatku selenu. W grupach (II) doświadczalnych mieszanki uzupełniano seleninem sodu w ilości 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy, a w grupach III i IV – drożdżami wzbogaconymi w selen (drożdże-Se), odpowiednio w ilości: 0.1 i 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy. Na końcu doświadczenia, po osiągnięciu przez zwierzęta masy ciała ok. 35 kg, pobrano od nich krew. Następnie w pełnej heparynizowanej krwi oznaczono aktywność peroksydazy glutationowej (GSH-Px). Z każdej grupy wybrano losowo po 8 jagniąt, zwierzęta ubito i pobrano tkanki miękkie (wątroba, nerki, mózg, mięsień przywodziciel uda). W zliofilizowanym materiale biologicznym oznaczono zawartość selenu. Podane jagniętom w mieszankach treściwych zarówno nieorganiczne (selenin sodu), jak i organiczne (drożdże-Se) formy połączeń selenu zwiększyły zawartość tego pierwiastka w tkankach miękkich jagniąt. Najwięcej selenu znajdowało się w wątrobie i nerkach, odpowiednio 4.65 i 4.90 oraz 2.10 i 2.30 mg kg-1 świeżej tkanki jagniąt otrzymujących w paszy selenin sodu i drożdże–Se w ilości 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy (gr. II i IV). Stosowane w paszy jagniąt związki selenu wyraźnie (P≤0.01) zwiększyły aktywności GSH-Px we krwi owiec, zwłaszcza u zwierząt, które w mieszance otrzymywały drożdże wzbogacone w selen. U owiec otrzymujących w paszy drożdże-Se w ilości 0.2 mg Se kg-1 s.m. paszy (grupa IV) wykazano wyższą o 129.71 U gHb-1 aktywność peroksydazy glutationowej, a u zwierząt, którym w paszy podawano drożdże-Se w ilości 0.1 mg Se kg-1 s.m. paszy lub selenin sodu, aktywność tego enzymu we krwi była wyższa odpowiednio o 86.33 i 86.35 U gHb-1 w porównaniu z grupą kontrolną. Zastosowanie w dawkach dla jagniąt dodatku Se, zarówno w formie seleninu, jak i wzbogacanych drożdży, spowodowało wzrost jego zawartości w tkankach miękkich oraz wzrost aktywności peroksydazy glutationowej w porównaniu ze zwierzętami z grupy kontrolnej. Większy wpływ na dostępność Se miał jego poziom w dawce niż stosowana forma.
    Źródło:
    Journal of Elementology; 2009, 14, 1; 157-163
    1644-2296
    Pojawia się w:
    Journal of Elementology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zaleznosc pomiedzy akumulacja cynku w siewkach Zea mays L. a rodzajem i stezeniem zwiazku selenu zastosowanego w uprawie
    Autorzy:
    Kita, A
    Pazurkiewicz-Kocot, K
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/799940.pdf
    Data publikacji:
    2006
    Wydawca:
    Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Wydawnictwo Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie
    Tematy:
    akumulacja
    kukurydza
    uprawa roslin
    selen
    zwiazki selenu
    spektrometria atomowa emisyjna
    pierwiastki chemiczne
    siewki
    accumulation
    maize
    plant cultivation
    selenium
    selenium compound
    atomic emission spectrometry
    element
    seedling
    Opis:
    Jednym z ważniejszych czynników warunkujących pobieranie, akumulację oraz dystrybucję pierwiastków w tkankach roślinnych jest interakcja pomiędzy jonami poszczególnych pierwiastków. W pracy badano zależność pomiędzy akumulacją Zn w korzeniach, mezokotylach oraz liściach Zea mays L. oraz formą i koncentracją selenu. Doświadczenia zostały przeprowadzone na 8-9 dniowych siewkach Zea mays L. var. K33xF2 wyhodowanych na płynnej pożywce Hoaglan- da (pH = 6,5) w temperaturze około 25°C, zawierającą w swoim składzie dodatkowo związki Na₂SeO₄, NaHSeO₃, SeO₂, Na₂Se o stężeniu 10⁻⁶-10⁻³ mol·dm⁻³. Akumulację cynku w liściach, mezokotylach oraz korzeniach mierzono metodą emisyjnej spektrometrii atomowej (ICP-AES). Zaprezentowane w pracy wyniki wskazują na zależność pomiędzy pobieraniem, dystrybucją i akumulacją cynku w roślinach kukurydzy, a obecnością selenu w środowisku zewnętrznym rosnących roślin, jego formą chemiczną i stężeniem.
    One of the most important factors determining the uptake, accumulation and distribution of nutrient elements in plant tissues is the interaction between the ions of the elements. In this study, we examined the relationship between the accumulation of Zn in plant tissues of roots, mesocotyls and leaves of Zea mays L. and forms and concentration of selenium. The experiments were carried out with 8-9 days old maize plants (Zea mays L. var K33 x F2) grown on the Hoagland’s medium at 25°C. The individual seedlings were transferred into the aerated solution containing macro- and microelements and Na₂SeO₄, NaHSeO₃, SeO₂ or Na₂Se (concentration of selenium in the external medium was 10⁻⁶-10⁻³ mol·dm⁻³ and pH of the medium was 6.5). The accumulation of zinc in the roots, mesocotyls and leaves of maize was measured by emission spectroscopy using sequential spectrometer with excitation by argon inductively coupled plasma technique (ICP-AES). The results presented in this paper indicate a relationship between the uptake, accumulation and distribution of zinc in maize plants and the presence of selenium in the external medium of growing plants, its chemical form and concentration.
    Źródło:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych; 2006, 509; 231-238
    0084-5477
    Pojawia się w:
    Zeszyty Problemowe Postępów Nauk Rolniczych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The influence of selenium on antifungal activity of extracts of Codonopsis pilosula hairy roots
    Autorzy:
    Janas, J.
    Bogusz, D.
    Wielanek, M.
    Sklodowska, M.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/80028.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Czytelnia Czasopism PAN
    Tematy:
    conference
    selenium
    antifungal activity
    extract
    Codonopsis pilosula
    hairy root
    polysaccharide
    phenolic compound
    saponin
    Źródło:
    BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology; 2013, 94, 3
    0860-7796
    Pojawia się w:
    BioTechnologia. Journal of Biotechnology Computational Biology and Bionanotechnology
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-5 z 5

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies