Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "royal Wawel Castle" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-8 z 8
    Tytuł:
    Ksiądz Stanisław Orzechowski i swawolne dziewczęta wobec opon Zygmunta Augusta na Wawelu
    Rev. Stanisław Orzechowski and Wanton Girls. Looking at Flemish Renaissance Tapestries in Kraków
    Autorzy:
    Fabiański, Marcin
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/636330.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
    Tematy:
    King Sigismund Augustus of Poland
    royal Wawel Castle
    Flamish tapestries
    Nuptial Panegyric
    Tablet of Cebes
    Opis:
    For the marriage of King Sigismund Augustus of Poland to Catherine of Austria in 1553 the halls of the royal Wawel Castle were adorned with a set of Flamish tapestries. The decoration was immediately described by rev. Stanisław Orzechowski in his Nuptial Panegyric. Due to several factors he could not see the figural tapestries well enough, so not all the details in his ekphrasis could be accurate. However, he rallied his vast classical erudition and imitated (in fact emulated) a number of ancient sources, in particular the Tablet of Cebes. The material, workmanship and realism of the arrasses were praised lavishly. The author’s visual culture was probably based on his selective knowledge of classical literature. Even though Orzechowski admitted that the nude First Parents depicted there aroused wanton members of the public, all the Eden scenes provided the royal couple with beneficial moral teachings. To account for this paradox, a vast number of ancient, early Christian and Renaissance literary sources is studied here in an attempt to find such an interpretation that would turn the alluring nudes to the moral benefit of the beholders. The justification could be found in the doctrine best expressed by St. Augustin in his City of God. The impeccable nudes of Adam and Eve set before the bride and groom an ideal example of innocent marital feelings. According to Andrzej Frycz Modrzewski, a secretary to the king, lascivious scenes could thus become “the material to exercise virtue”.
    Źródło:
    Terminus; 2011, 13, 24; 41-69
    2084-3844
    Pojawia się w:
    Terminus
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Dostosowanie Zamku Królewskiego na Wawelu do potrzeb osób z ograniczeniami ruchu
    Adaptation of the Wawel Royal Castle to the needs of people with mobility impairments
    Autorzy:
    Jeżowski, Rafał
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2202005.pdf
    Data publikacji:
    2022
    Wydawca:
    Politechnika Lubelska. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowej Rady Ochrony Zabytków
    Tematy:
    Wawel
    Zamek Królewski na Wawelu
    dziedzictwo
    bariery architektoniczne
    Wawel Royal Castle
    architectural barriers
    heritage
    Opis:
    Zamek Królewski na Wawelu corocznie jest odwiedzany przez ok. półtora miliona ludzi. Wzgórze wawelskie jest praktycznie dostępne dla osób niepełnosprawnych. Wnętrza zamkowe, udostępnione dla zwiedzających przez dwie klatki schodowe od strony Dziedzińca Arkadowego, nie były dostępna dla poruszających się na wózkach. W trakcie prac prowadzonych w latach 2017–2019 w ramach unijnego projektu pt. „Wawel – dziedzictwo dla przyszłości” w obiekcie zlikwidowano liczne bariery architektoniczne w formie progów, pojedynczych stopni przed wejściami na krużgankach i innych oraz wybudowano dźwig (windę) w miejscu klatki schodowej pochodzącej z czasów Generalnego Gubernatora Hansa Franka. W artykule szczegółowo opisano wykonane roboty budowlane wewnątrz budynku i na krużgankach oraz budowę nowoczesnego dźwigu, specjalnie skonstruowanego na potrzeby Zamku. Podano jego szczegółowe parametry. Dokonano próby oceny przedsięwzięcia przy przyjęciu siedmiu zasad konserwatorskich jako kryteriów do oceny. Treść wzbogacają liczne unikatowe zdjęcia wykonane przed i w trakcie prac oraz współcześnie we wnętrzach szybu, niedostępnego dla oczu użytkowników. Tekst w przystępny sposób przybliża czytelnikowi prace związane z budową dźwigu w obiekcie zabytkowym zgodnie z zasadami konserwatorskimi, może być przydatny przy szkoleniu konserwatorów zabytków jako studium przypadku.
    Wawel Royal Castle is visited by about one and a half million people every year. Wawel Hill is virtually accessible to people with disabilities. The castle's interiors, accessible to visitors via two staircases on the side of the Arcade Courtyard, were not accessible to wheelchair users. During the works carried out in 2017-2019 as part of the EU project "Wawel Castle – Heritage for the Future", numerous architectural barriers in the form of thresholds, single steps in front of the entrances on the cloisters and others were eliminated in the building, and an elevator was built in place of the staircase dating back to the time of General Governor Hans Frank. The article describes in detail the construction work carried out inside the building and on the cloisters, as well as the construction of a modern crane, specially constructed for the Castle. Its detailed parameters are given. An attempt was made to evaluate the project using seven conservation principles as criteria for evaluation. The content is enriched by numerous unique photos taken before and during the works and today inside the shaft, inaccessible to the eyes of users. The text brings the reader closer to the work of constructing a crane in a historic building in accordance with conservation principles in an accessible way, and can be useful for training conservationists as a case study.
    Źródło:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego; 2022, 14; 103--119
    2543-6422
    Pojawia się w:
    Ochrona Dziedzictwa Kulturowego
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Wawelski spór Stanisława Tomkowicza z Adolfem Szyszko-Bohuszem
    The Wawel dispute between Stanisław Tomkowicz and Adolf Szyszko-Bohusz
    Autorzy:
    Czubiński, J.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/218384.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
    Tematy:
    Tomkowicz Stanisław
    Szyszko-Bohusz Adolf
    Zamek Królewski na Wawelu
    Wawel
    konserwacja zabytków
    Wawel Royal Castle
    heritage conservation
    Opis:
    W latach 1908-1909 pojawił się istotny spór pomiędzy środowiskiem krakowskich konserwatorów zabytków a Centralną Komisją Konserwatorską w Wiedniu o metodę restauracji zamku królewskiego na Wawelu. Jego personifikacją był konflikt pomiędzy Maxem Dvořákiem reprezentującym stanowisko purystyczne oraz Stanisławem Tomkowiczem, który był zwolennikiem restauracji historycznej. Podobny w wymowie konflikt pojawił się w latach 20. pomiędzy Tomkowiczem a Adolfem Szyszko-Bohuszem prowadzącym wtedy prace konserwatorskie na Wawelu. Tym razem jednak to Tomkowicz reprezentował poglądy zbliżone do puryzmu w przeciwieństwie do Szyszko-Bohusza, który okazał się zwolennikiem bardziej swobodnego prowadzenia prac konserwatorskich na Wawelu, swoją metodę nazwał „neutralną” lub „poza czasem”. Konflikt zantagonizował częściowo środowisko konserwatorów polskich, jego zwycięzcą okazał się Szyszko-Bohusz, konsekwentnie realizując swoją wizję restauracji zamku wawelskiego.
    In the years 1908-1909, a vital quarrel broke out between the environment of monument conservators in Krakow and the Central Conservation Commission in Vienna concerning the restoration method of the Wawel Royal Castle. Its personifi ed version was the conflict between Max Dvořák, representing a purist attitude, and Stanisław Tomkowicz who was in favour of historical restoration. A similar conflict occurred during the 1920s between Tomkowicz and Adolf Szyszko-Bohusz carrying out conservation work in the Wawel Castle then. That time, however, it was Tomkowicz who represented views close to purism, in contrast to Szyszko-Bohusz who favoured a freer manner of conducting conservation work in the Wawel Castle, and called his method “neutral” or “beyond time”. The conflict partially divided the milieu of Polish conservators, but its winner turned out to be Szyszko-Bohusz by consequently realizing his vision of the Wawel Castle restoration.
    Źródło:
    Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 36; 38-45
    0860-2395
    2544-8870
    Pojawia się w:
    Wiadomości Konserwatorskie
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Characteristics of Italian Collections of Gilt Leather as an Element of the Research into the Provenance of the Gilt-Leather Wall Hangings in Wawel Royal Castle
    Charakterystyka kolekcji włoskich złoconych skór jako wstęp do badań nad pochodzeniem obić kurdybanowych w Zamku Królewskim na Wawelu
    Autorzy:
    Sieradzka-Malec, Ojcumiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/11342161.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    The Wawel Royal Castle
    Italian Collections of Gilt Leather
    Baroque period
    castle in Moritzburg
    zamek króewski na Wawelu
    włoska kolekcja zdobionych skór
    barok
    zamek Moritzburg
    Opis:
    The Wawel Royal Castle is home to a large collection of gilt-leather upholstery from the Baroque period (1720s). They were not part of the original furnishing of the Wawel Caste, but were acquired in 1930s from the castle in Moritzburg, the seat of Elector of Saxony and King of Poland, Augustus II the Strong. In the course of complex studies on these wall hangings, the question of their provenance has not been investigated yet. Knowing that the king was interested in gilt leather from Venice, I am focusing on the collections found in several regions of Italy. The largest assemblage of gilt leather in Europe can be found in Palazzo Chigi in Ariccia. Thanks to the preserved archival materials of the Chigi family, their provenance has been linked to Roman workshops, even the names of craftsmen, and the dates of origin have been established, which is an extraordinarily rare exception. When it comes to other collections found in Rome, Umbria, Tuscany and Bologna, there is no data concerning the provenance of the pieces of art, nor the palce and source of their purchase. The largest collections of gilt leather can be found in two museums: the Stefano Bardini and the Stibbert museums, which constitute the embodiment of the collecting passion characteristic of the late 19th century. When compared with the leathers from Kraków, the Italian ones are earlier, as most of them are dated to the 17th century, they also differ in their decorative patterns and character respectively. Their decorations (the arrangement and motifs) echo the patterns used on fabrics. Unfortunately, in the archival material investigated and presented here there are no examples of gilt wall hangings that are decoratively analogous to the ones found in the collection of the Wawel Castle. In regards to the techniques used, the gilt leathers from Kraków feature those with a flat surface, variegated with the aid of punching, and with patterns highlighted with paint, which were most often manufactured in Italy.  The technological aspects, however, cannot confirm where a given piece was made, as flat gilt leather was produced in other European countries. Similarly the place of origin cannot be determined by the analysis of the type of punching used. On account of that, the topic requires further investigation, with emphasis on the study of Venetian workshops.
    W Zamku Królewskim na Wawelu znajduje się duży zespół złoconych malowanych obić skórzanych z okresu baroku (l. 20 w. XVIII). Nie stanowiły one pierwotnego wyposażenia wawelskiej rezydencji, ale zostały nabyte w l. 30 w. XX z zamku Moritzburg, siedziby elektora saskiego i króla polskiego Augusta II Mocnego. W wielowątkowej problematyce dotyczącej tych tapet, zagadnienia proweniencji nie zostały dotychczas opracowane. Bazując na wskazówce o zainteresowaniu władcy kurdybanami z Wenecji, prezentuję kolekcje w kilku regionach Włoch. Największy w Europie zbiór złoconych skór zdobi pałac Chigich w Aricci. Dzięki zachowanym archiwaliom rodziny, można dokładnie wskazać miejsce ich wytworzenia: warsztaty rzymskie, nazwiska kurdybanników oraz dokładny czas, co stanowi cenny wyjątek. W odniesieniu do innych zbiorów w Rzymie, a także w Umbrii, Toskanii oraz Bolonii  nie istnieją zazwyczaj informacje związane z proweniencją dzieł, a nawet również z miejscem i źródłem ich zakupu. We Florencji większe kolekcje złoconych skór znajdują się w dwóch muzeach: Stefano Bardini i Stibbert, stanowiąc wyraz antykwarycznego zbieractwa 2 poł. XIX w. W stosunku do obić z Krakowa, włoskie obiekty są wcześniejsze, gdyż większość datowanych jest na w. XVII, o odmiennej ornamentyce i charakterze. Dekoracja (układ, motywy) stanowi nawiązanie do wzornictwa stosowanego na tkaninach. Niestety w zapoznanym i przedstawionym materiale zabytkowym, nie występują przykłady złoconych tapet analogiczne w warstwie dekoracyjnej do istniejących  na zamku na Wawelu. Z punktu widzenia techniki złocone obicia z krakowskiej rezydencji reprezentują, wytwarzane najczęściej we Włoszech, skóry o powierzchni płaskiej, różnicowanej za pomocą puncowania, ze wzorem zaznaczonym farbą.  Aspekty technologiczne, nie mogą jednak przesądzać o miejscu powstania obiektu, wobec wytwarzania kurdybanów płaskich również w innych krajach Europy. Podobnie wyróżnika geograficznego nie stanowią zastosowane typy punc. Wobec powyższych wniosków temat wymaga kontynuowania, zwłaszcza badanie działalności warsztatów w Wenecji.
    Źródło:
    Folia Historica Cracoviensia; 2019, 25, 2; 45-75
    0867-8294
    Pojawia się w:
    Folia Historica Cracoviensia
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    ANDRZEJ CIECHANOWIECKI (1924–2015)
    Autorzy:
    Andrzej, Rottermund,
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/433378.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
    Tematy:
    Andrzej Ciechanowiecki (1924–2015)
    patron
    collector
    the Royal Castle in Warsaw
    the Wawel Castle
    Opis:
    2 November 2015 saw the death in London of Andrzej Ciechanowiecki, a historian, an outstanding collector and patron of art, born on 28 September 1924 in Warsaw, founder of the Ciechanowiecki Foundation operating at the Royal Castle in Warsaw (1986). He was a generous contributor to and a friend of Polish museums. For his services to Polish culture he was awarded the Order of the White Eagle, and for his scientific, cultural and social activities he was granted the title of doctor honoris causa of the Jagiellonian University, the University of Warsaw, the University of New Mexico in Albuquerque (USA) and the Belarusian State University in Minsk. As a collector, he focused on gathering the so-called polonica, i.e. works of art, documents and historical items connected with Poland, European modern sculpture and oil sketches, mainly 16th-, 17th- and 18th-century French ones. He was also a renowned expert in modern sculpture and European painting. His achievements also included building up friendly relations between Poland and Belarus, the Vatican, and cultural ties between Poland and Germany, Italy, Great Britain and with the Jewish community. Polish museum centres and libraries abroad were particularly close to him, the Polish Museum in Rapperswil among others, to which he offered numerous valuable works of art as long-term loans and co-created the museum exposition which exists today. For many years he was an active member of the Board of Société Historique et Littéraire Polonaise of the Polish Library in Paris and the Sikorski Institute in London. He was also an originator and co-organiser of many exhibitions prepared by American and Polish museum institutions, including "The Twilight of the Medici" (1974), "The Golden Age of Naples: Art and Civilization under the Bourbons 1734–1805" (1981) and "Kraj skrzydlatych jeźdźców. Sztuka w Polsce 1572–1764" (1999–2000). He was our teacher and a stern critic, he did not tolerate mediocrity, laziness, irresponsibility and nonchalance in voicing opinions and judgements. He always wanted us to match world standards in the field of museology.
    2 listopada 2015 zmarł w Londynie dr Andrzej Ciechanowiecki, wybitny kolekcjoner, mecenas kultury, historyk, urodzony 28 września 1924 r. w Warszawie, założyciel m.in. Fundacji im. Ciechanowieckich na Zamku Królewskim w Warszawie (1986). Był hojnym ofiarodawcą i przyjacielem polskich muzeów, za zasługi dla polskiej kultury odznaczonym orderem Orła Białego, a za działalność naukową, kulturalną i społeczną doktoratami honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego, Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu New Mexico w Albuquerque (USA) i Białoruskiego Uniwersytetu Państwowego w Mińsku. Jako kolekcjoner skupiał się na gromadzeniu tzw. poloniców – dzieł sztuki, dokumentów i pamiątek historycznych związanych z Polską, nowożytnej rzeźby europejskiej oraz szkiców olejnych, głównie francuskich z XVI, XVII i XVIII wieku. Był też uznanym ekspertem w dziedzinie nowożytnej rzeźby i malarstwa europejskiego. Niemało osiągnął też w budowaniu przyjaznych relacji polsko-białoruskich, relacji z Watykanem a także kulturalnych stosunków polsko-niemieckich, polsko-włoskich, polsko brytyjskich i polsko-żydowskich. Szczególnie bliskie były mu polskie ośrodki muzealne i biblioteczne poza granicami kraju, m.in. Polskie Muzeum w Rapperswilu, któremu przekazał w depozycie wiele cennych dzieł sztuki oraz współtworzył istniejącą do dzisiaj stałą ekspozycję muzealną. Przez wiele lat był też aktywnym członkiem Rady Société Historique et Littéraire Polonaise przy Bibliotece Polskiej w Paryżu oraz Instytutu Generała Sikorskiego w Londynie. Był też pomysłodawcą i współorganizatorem wielu wystaw przygotowywanych przez amerykańskie i polskie instytucje muzealne m.in. „The Twilight of the Medici” (1974), „The Golden Age of Naples: Art and Civilization under the Bourbons 1734–1805” (1981), czy „Kraj skrzydlatych jeźdźców. Sztuka w Polsce 1572–1764” (1999–2000). Był naszym nauczycielem i surowym krytykiem, nie tolerował w sprawach zawodowych bylejakości, lenistwa, nieodpowiedzialności i nonszalancji w wydawaniu sądów. Pragnieniem Jego zawsze było byśmy w dziedzinie muzealnictwa dorównywali światowemu poziomowi.
    Źródło:
    Muzealnictwo; 2016, 57; 108-111
    0464-1086
    Pojawia się w:
    Muzealnictwo
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Karolina Lanckorońska (1898–2002). W stu dwudziestą rocznicę urodzin
    Karolina Lanckorońska (1898-2002) One Hundred And Twentieth Birth Anniversary
    Autorzy:
    CHYNCZEWSKA-HENNEL, TERESA
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/561648.pdf
    Data publikacji:
    2018-12-31
    Wydawca:
    Wydawnictwo HUMANICA
    Tematy:
    Karolina Lanckorońska
    Komarno
    Ravensbrück
    Rzym
    Wspomnienia wojenne
    profesor
    historyk sztuki
    żołnierz
    edytorka
    Fundacja Lanckorońskich
    ofiarodawczyni
    dary
    Zamek Królewski w Warszawie
    Wawel
    Rome
    War memories
    professor
    art historian
    soldier
    editor
    Lanckoroński Foundation
    donor
    gifts
    Royal Castle in Warsaw
    Wawel Castle
    Opis:
    W sierpniu 2019 roku mija 120 rocznica urodzin niezwykłej kobiety. Urodziła się w Wiedniu, jej ojcem był Karol Lanckoroński, kolekcjoner, historyk sztuki, matka Małgorzata Lichnovsky. Karolina Lanckorońska była pod ogromnym wpływem swego ojca i zawsze czuła się Polką. Była historykiem sztuki i jako pierwsza kobieta w Polsce została docentem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Podczas II wojny światowej żołnierz AK, aresztowana przez hitlerowców, skazana na śmierć, więziona była w obozie w Ravensbrück. Po wojnie zamieszkała w Rzymie. Poświęciła się pracy dla kultury i nauki polskiej. Była współzałożycielką Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie oraz Fundacji Lanckorońskich z Brzezia. Otrzymała wiele odznaczeń polskich i zagranicznych oraz doktoraty honoris causa Uniwersytetów Jagiellońskiego i Wrocławskiego. Jest autorką wielu artykułów naukowych, wspomnień, redakcji i książki Wspomnienia wojenne. Podarowała na Zamek Królewski w Warszawie oraz na Wawel bezcenną kolekcję dzieł sztuki odziedziczoną po ojcu. Była niezwykłym człowiekiem, niedościgłym wzorem szlachetnej patriotki.
    In August 2019, there is the 120th anniversary of the birth of an extraordinary woman. She was born in Vienna, her father was Karol Lanckoroński, collector, art historian, mother Małgorzata Lichnovsky. Karolina Lanckorońska was under the influence of her father and she always felt Polish. She was an art historian and was the first woman in Poland to become a lecturer (docent) at the Jan Kazimierz University in Lviv. During World War II, being a Home Army soldier, she was arrested by the Nazis, sentenced to death and imprisoned in the Ravensbrück camp. After the war, she lived in Rome. She devoted herself to work for Polish culture and science. She was a co-founder of the Polish Historical Institute in Rome and the Lanckoronski Foundation from Brzezia. She received many Polish and foreign decorations and doctorate honoris causa of Jagiellonian and Wroclaw Universities. She is the author of many scientific articles, memoirs, editors and the book War Memories. She donated to the Royal Castle in Warsaw and to Wawel Castle an invaluable collection of works of art inherited from her father. She was an extraordinary person, an unattainable model of a noble patriot.
    Źródło:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych; 2018, 2(5); 9-23
    2451-3539
    2543-7011
    Pojawia się w:
    Czasopismo Naukowe Instytutu Studiów Kobiecych
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gilt-leather wall hangings that have been identified in Venice are identical to those that adorn the interiors of Wawel Royal Castle in Kraków (Cracow)
    Odnalezione w Wenecji złocone obicia ścienne identyczne ze zdo- biącymi wnętrza Zamku Królewskiego na Wawelu w Krakowie
    Autorzy:
    Sieradzka‑Malec, Ojcumiła
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1597197.pdf
    Data publikacji:
    2018-06-30
    Wydawca:
    Akademia Ignatianum w Krakowie
    Tematy:
    Złocone skóry
    kurdyban
    obicia ścienne
    Wenecja
    Pałac Vendramin Calergi (Non nobis Domine)
    Muzeum Correr
    Zamek Królewski na Wawelu w Krakowie
    wyposażenie wnętrz
    Gilt leather
    cordovan
    wall hangings
    wall coverings
    Venice
    Palace (Palazzo) Vendramin Calergi (Non nobis Domine)
    Museum Correr (Museo Correr)
    Wawel Royal Castle in Kraków
    interior decoration
    Opis:
    Research carried out on the important collection of gilt-leather wall hangings at Wawel Royal Castle leaves a key matter unsolved, namely the exact provenance of the articles. In spite of the practice of repeating designs in works in this branch of craftsmanship, attempts thus far to find analogous pieces in Italy had not garnered positive results. A few indications in primary sources point to a large centre of gilt leather production – Venice. The main subject of this article is the presenta tion of identical gilt-leather articles that have been found in Venice, a factor which can be taken as proof of the Venetian provenance of the Kraków collection. The essay provides additional arguments support ing this thesis, citing analogous and characteristic features of the gilt- leather wall hangings in Wawel Castle and Venetian collections.
    W badaniach znacznego zespołu złoconych skórzanych obić ścien nych, zdobiącego barokowe wnętrza Zamku Królewskiego na Wa welu, podstawową kwestią do ustalenia nadal pozostaje miejsce jego wytworzenia. Dotychczasowe próby znalezienia analogicznych obiek tów na terenie Włoch, pomimo powtarzalności tych dzieł rzemio sła artystycznego, nie przyniosły pozytywnych rezultatów. Nieliczne wskazówki w materiale źródłowym wskazywałyby na duże centrum wyrobu złoconych skór – Wenecję. Głównym tematem artykułu jest zaprezentowanie identycznych kurdybanów odnalezionych w Wene cji, co można uznać za dowód pochodzenia omawianej kolekcji z mia sta na lagunie. W artykule podano dodatkowe argumenty za tą hipote zą, przytaczając cechy analogiczne i charakterystyczne dla złoconych tapet w zamku wawelskim i w zbiorach weneckich.
    Źródło:
    Perspektywy Kultury; 2018, 21, 2; 167-192
    2081-1446
    2719-8014
    Pojawia się w:
    Perspektywy Kultury
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Glosa do rozważań Marcina Szelesta o postaci Marcina Leopolity
    A Gloss on Marcin Szelest’s Discussion of Marcin Leopolita
    Autorzy:
    Zwolińska, Elżbieta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/30040077.pdf
    Data publikacji:
    2024
    Wydawca:
    Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
    Tematy:
    Marcin Leopolita
    compositor cantus
    dwór królewski
    Zygmunt II August
    Katarzyna Habsburżanka
    organarius
    szkoła zamkowa na Wawelu
    royal court
    Sigismund II August
    Catharine of Austria
    Wawel castle school
    Opis:
    W artykule podjęto wybrane wątki dotyczące biografii Marcina Leopolity, obecne w niedawnej, ważnej publikacji Marcina Szelesta (Muzyka 2022/4). Przedstawiono źródła pomocne w ocenie czasu zatrudnienia kompozytora na dworze Zygmunta Augusta i okoliczności powstania zaginionego zbioru Cantiones Ecclesiasticae oraz domniemanej aktywności Marcina jako dworskiego organisty. Wspomniano też o próbach łączenia postaci kompozytora z Marcinem ze Lwowa, czynnym w połowie XVI w. jako rektor szkoły zamkowej na Wawelu.
    This article addresses selected aspects of Marcin Leopolita’s biography as taken up by Marcin Szelest in his important recent paper (Muzyka, 2022/4). Sources for the study of Leopolita’s employment at the court of King Sigismund II Augustus are discussed, along with the circumstances behind his composing of the now lost Cantiones Ecclesiasticae and his hypothetical post as court organist. Earlier attempts to link the composer to the figure of Marcin of Lwów, rector of the Wawel castle school in Kraków in the mid-sixteenth century, are also mentioned.
    Źródło:
    Muzyka; 2024, 69, 1; 105-118
    0027-5344
    2720-7021
    Pojawia się w:
    Muzyka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-8 z 8

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies