Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "reinterpretacja biblijna" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Peszer w egzegezie nowotestamentalnej
Pesher in the New Testament exegesis
Autorzy:
Jędrzejewski, Sylwester
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/944003.pdf
Data publikacji:
2018-10-18
Wydawca:
Towarzystwo Naukowe Franciszka Salezego
Tematy:
peszer
metoda peszerowa
reinterpretacja biblijna
Nowy Testament
pesher
pesher method
biblical reinterpretation
New Testament
Opis:
Reinterpretacja Starego Testamentu w Nowym Testamencie jest oczywistością. Charakterystyczne jest jej kerygmatyczne wykorzystanie, zwłaszcza tekstów prorockich, charakteryzujących się rysem eschatologicznym. W ten sposób dokonuje się identyfikacja osoby Jezusa, oraz uzasadnienie jego przesłania. Reinterpretujące teksty koncentrują się ona na wskazywaniu, iż Jezus jest tym, o którym mówi Stary Testament. Jezus jest w nich widoczny jako egzegetyczny autorytet. Sposób Jego argumentacji wykazuje pewne podobieństwa do metody peszerowej, stosowanej w tekstach z Qumran. Można przypuścić, że ta judaistyczna metoda ma w Nowym Testamencie także cechy własne. Być może należałoby mówić o alternatywnej metodzie peszerowej w Nowym Testamencie.
The fact of reinterpreting the Old Testament writings in the New Testament is a matter of course. The use of those texts for kerygmatic purposes is especially characteristic, especially as regards prophetic texts having an eschatological character. Both the person of Jesus and His message were identified and substantiated in this way. Texts undertaking reinterpretation concentrate on pointing out that Jesus is the One heralded in the Old Testament. Jesus is also presented in them as an exegetical authority. His argumentation shows some similarities to the method used in the texts of Qumran. This Judaic method takes on its own characteristics in the New Testament. One should probably speak here of an alternative pesher method in the New Testament. It also seems, that one might speak here of a common reinterpreting spirit in contemporary Judaism, of a kind of hermeneutic community, although the interpretation we find in the New Testament reveals obvious autonomic features.
Źródło:
Seminare. Poszukiwania naukowe; 2018, 39, 3; 11-22
1232-8766
Pojawia się w:
Seminare. Poszukiwania naukowe
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Artistic Reception of the Bible Legend about Cain and Abel in Modern Ukrainian Literature
Artystyczna recepcja biblijnej legendy o Kainie i Ablu we współczesnej literaturze ukraińskiej
Autorzy:
Filonenko, Natalia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1038214.pdf
Data publikacji:
2020-03-01
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
powieść biblijna
postmodernizm
reinterpretacja
recepcja
obrazy i motywy tradycyjne
Bible legend
postmodernism
reinterpretation
reception
traditional motives and images
Opis:
The article investigates the reception of the biblical tale of Cain and Abel in the story by A. Zabuzhko Kazka pro kalinovu sopilku (The tale of Cain’s Flute) and the poem by O. Irvanec, Braty (Brothers). The subject of the study were the forms and methods of interpreting traditional motifs and images. The biblical legend, its folklore and literary interpretations were selected as the basis for the considerations (J.H. Byron, I. Franko). Following an anti-religious trend in the treatment of traditional images, the authors created a postmodern version of Cain - a murderer and victim at the same time. The material of the Cainic tale also served the writers to address the issue of the relationship between extraordinary personalities and the average ones, and the lesser value of the first in the eyes of God. The result of the study are conclusions about the nature of postmodern reinterpretation of literary tradition in the works of A. Zabuzhko and O. Irvanec.
Artykuł eksploruje recepcję biblijnej opowieści o Kainie i Ablu w opowiadaniu Kazka pro kalinovu sopilku (Baśń o Kainowej fujarce) O. Zabużko i dziele poetyckim Braty (Bracia) O. Irwanec. Przedmiotem studium stały się formy i sposoby interpretacji motywów i reprezentacji tradycyjnych. Jako podstawę rozważań wybrano folklorystyczne i literackie interpretacje opowieści biblijnej (J.H. Byron, I. Franko). Ich autorzy, wpisując się w antyreligijną tendencję przetwarzania obrazów tradycyjnych, stworzyli postmodernistyczną wersję Kaina − mordercy i ofiary zarazem. Materiał opowieści o Kainie posłużył pisarzom także jako możliwość odniesienia się do kwestii relacji pomiędzy osobowościami niezwykłymi a zwyczajnymi ludźmi oraz mniejszej wartości tych pierwszych dla Boga. Wynikiem rozważań są wnioski na temat natury postmodernistycznej reinterpretacji tradycji literackiej w pracy O. Zabużko i O. Irwanec.
Źródło:
Perspektywy Kultury; 2020, 28, 1; 9-14
2081-1446
2719-8014
Pojawia się w:
Perspektywy Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy wszystko, co twierdzą autorzy natchnieni, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego? Konieczność pogłębionej interpretacji nr 11 Dei verbum
Should Everything that the Inspired Authors Affirm be Regarded as Affirmed by the Holy Spirit? The Need for a Deeper Interpretation of Dei verbum 11
Autorzy:
Zatwardnicki, Sławomir
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/20433642.pdf
Data publikacji:
2022-07-26
Wydawca:
Papieski Wydział Teologiczny we Wrocławiu
Tematy:
reinterpretacja Dei verbum
mowa Ducha Świętego
Logos Wcielony
słowo Boże
natchnienie
objawienie Boże
prawda biblijna
analogia inkarnacyjna
uniżenie słowa Bożego
wywyższenie słowa Bożego
historia objawienia
hermeneutyka biblijna
egzegeza kanoniczna
żywa Tradycja Kościoła
reinterpretation of Dei verbum
the Holy Spirit’s speech
the Word of God
the Logos incarnate
inspiration
divine revelation
biblical truth
incarnational analogy
humiliation of the word of God
exaltation of the word of God
history of revelation
biblical hermeneutics
canonical exegesis
living Tradition of the Church
Opis:
W numerze jedenastym Konstytucji o Objawieniu Bożym Dei verbum znalazło się sformułowanie: „wszystko to, co autorzy natchnieni, czyli hagiografowie, twierdzą, należy uważać za stwierdzone przez Ducha Świętego”. W artykule ukazane zostały racje konieczności podjęcia pogłębionej interpretacji tego fragmentu. Spośród licznych przesłanek uzasadniających reinterpretację zostały wybrane te, które wynikają z odczytania cytowanego ustępu w kontekście całego numeru jedenastego i całego dokumentu soborowego. W pierwszej części artykułu wskazano najpierw na potrzebę uwzględnienia różnych możliwości rozumienia frazy, że Duch Święty „wszystko i tylko to, co sam chciał” przekazał przez ludzkich autorów. Następnie zaprezentowano różnicę między mową Boga w pojedynczym fragmencie oraz w całym kanonie. Znaczące wnioski wynikają również ze związku natchnienia z prawdą biblijną. W drugiej części tekstu za ojcami soboru odwołano się do analogii inkarnacyjnej, by na tej podstawie uzasadnić potrzebę przejścia od uniżonej formy słowa Bożego do jego wywyższenia, a także wzięto pod uwagę różnicę między Słowem Wcielonym i wypowiadanymi przez Niego słowami a pozostałymi słowami biblijnymi. Podane w DV 12 zasady interpretacji Biblii rzucają dodatkowe światło na poszukiwanie tego, co spodobało się Duchowi Świętemu wypowiedzieć przez hagiografów. W ostatniej partii materiału wyeksponowano fakt, że objawienie Boże dociera do Ludu Bożego w historii, co stanowi jeszcze jeden powód dla reinterpretacji DV 11.
Paragraph eleven of Dei verbum, the Dogmatic Constitution on Divine Revelation, contains a formulation: “everything asserted by the inspired authors or sacred writers must be held to be asserted by the Holy Spirit.” The article presents the reasons for the necessity of undertaking a deeper interpretation of this passage. From among the numerous reasons justifying the reinterpretation, those that result from reading the quoted passage in the context of the whole of paragraph eleven and the whole of the conciliar document have been selected. The first part of the article points out the need to consider the different ways of understanding the phrase that the Holy Spirit “consigned to writing everything and only those things which He wanted” through human authors. The difference between the speech of God in a single passage and in the whole canon is then presented. Significant conclusions are also drawn from the relationship between inspiration and biblical truth. In the second part of the text, the Council fathers follow the incarnational analogy to justify on this basis the need to move from the humble form of the word of God to its exaltation, and the difference between the incarnate Word and the words he speaks, and the rest of the biblical words is taken into account. The principles of biblical interpretation given in DV 12 shed additional light on the search for what it pleased the Holy Spirit to utter through the hagiographers. The last part of the material highlights the fact that God’s revelation reaches God's people in history, which is one more reason for the reinterpretation of DV 11.
Źródło:
Wrocławski Przegląd Teologiczny; 2022, 30, 1; 83-118
2544-6460
Pojawia się w:
Wrocławski Przegląd Teologiczny
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies