Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "plamistosc siatkowa jeczmienia" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Fitosanitarna ocena mieszanki zbożowo-strączkowej jako przedplonu dla jęczmienia jarego
Phytosanitary evaluation of a cereal-and-legume mixture forecrop for the cultivation of spring barley
Autorzy:
Kurowski, T.P.
Wanic, M.
Nowicki, J.
Kostrzewa, M.
Sargalski, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/46859.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Politechnika Bydgoska im. Jana i Jędrzeja Śniadeckich. Wydawnictwo PB
Tematy:
uprawa roslin
jeczmien jary
przedplony
mieszanki zbozowo-straczkowe
ocena fitosanitarna
choroby roslin
plamistosc siatkowa jeczmienia
choroby podsuszkowe
maczniak prawdziwy zboz i traw
rdza jeczmienia
rynchosporioza zboz
rozwoj choroby
ograniczanie wystepowania
plant cultivation
spring barley
forecrop
cereal-leguminous plant mixture
take-all disease
powdery mildew
cereal
rust disease
barley
Rynchosporium secalis
disease progression
occurrence reduction
disease occurrence
Opis:
W doświadczeniu polowym oceniano fitosanitarną wartość mieszanki złożonej z jęczmienia jarego i grochu siewnego, stanowiącej przedplon dla jęczmienia jarego. Wykazano, że na tle pozostałych przedplonów (ziemniaka, grochu siewnego i jęczmienia jarego) mieszanka ograniczyła występowanie plamistości siatkowej (Helminthosporium teres) na wysiewanym po niej jęczmieniu, stymulowała natomiast porażenie roślin przez patogeny powodujące choroby podsuszkowe (Fusarium spp. i in.) oraz przez mączniaka prawdziwego zbóż i traw (Erysiphe graminis). Zmniejszenie nasilenia plamistości siatkowej (Helminthosporium teres) najwyraźniej uwidoczniło się w stosunku do jęczmienia wysiewanego po sobie. Groch z kolei wpływał ograniczająco na zainfekowanie podstawy źdźbła, głównie przez grzyby z rodzaju Fusarium. Ze względów fitosanitarnych mieszanka jęczmienia jarego z grochem stanowiła lepszy przedplon dla jęczmienia niż jęczmień w siewie czystym.
The field experiment was to evaluate the phytosanitary value of a spring barley and field pea mixture as a forecrop for the cultivation of spring barley. It was shown that, as compared with the other forecrops (potato, field pea and spring barley), the experimental mixture reduced the incidence of barley leaf net blotch (Helminthosporium teres) in barley cultivated the following year, yet it stimulated plant infections by pathogens causing stem base diseases (Fusarium spp. and oth.) and by powdery mildew (Erysiphe graminis). The reduction in barley leaf net blotch (Helminthosporium teres) was most clearly seen in barley cultivated after barley. The field pea reduced infections of the stem base caused mainly by Fusarium spp. From the phytosanitary point of view, the cereal-and-legume mixture was a better forecrop for barley than barley in pure stand.
Źródło:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura; 2005, 04, 1
1644-0625
Pojawia się w:
Acta Scientiarum Polonorum. Agricultura
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Stan sanitarny i plonowanie jeczmienia jarego w zaleznosci od sposobu uprawy roli
Sanitary state and yielding of spring barley as dependent on soil tillage method
Autorzy:
Kurowski, T P
Marks, M
Kurowska, A
Orzech, K
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28061.pdf
Data publikacji:
2005
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Botaniczne
Tematy:
uprawa bezpluzna
uprawa roli
Rhynchosporium secalis
zdrowotnosc roslin
choroby grzybowe
plonowanie
maczniak prawdziwy zboz i traw
plamistosc siatkowa jeczmienia
Drechslera teres f.sp.teres
Tapesia yallundae
siew bezposredni
choroby roslin
metody uprawy
orka
rynchosporioza zboz
jeczmien jary
Drechslera teres f.sp.maculata
lamliwosc zdzbla zboz
Blumeria graminis
unplough cultivation
soil cultivation
plant health
fungal disease
powdery mildew
cereal
grass
net blotch disease
barley
direct sowing
plant disease
cultivation method
ploughing
Rynchosporium secalis
spring barley
cereal culm breakability
Opis:
The effects of traditional tillage cultivation (control treatment), no tillage (instead of tillage the soil was loosened with scruff), and direct sowing (with a special drill into unploughed soil) on the health of spring barley cultivar. Klimek were compared in three-field crop rotation (field bean, winter wheat, spring barley) in an experiment performed in the years 1997-1999 on the soil of a good wheat complex. The results of phytopathological observations carried out over the vegetation season are presented in the form of an injury index. The following diseases were recorded on spring barley: net blotch (Drechslera teres) - net type and spot type, powdery mildew (Blumeria graminis), leaf blotch (Rhynchosporium secalis), eyespot (Tapesia yallundae) and foot rot (fungal complex). Tillage system had no a significant influence on the occurrence of both types of net blotch. The intensity of powdery mildew and leaf blotch was the highest in the case of traditional tillage cultivation, and the lowest - in that of no tillage. Direct sowing was conductive to the development of eyespot, and no tillage - to foot rot. Fungi of the genus Fusarium, mainly F. culmorum, and the species Bipolaris sorokiniana, were isolated most frequently from infested stem bases. The weather conditions differed during spring barley grown in the three years analyzed. Mean air temperature in 1997 and 1998 was similar to the many-year average for the city of Olsztyn and its surroundings (13.8°C). In the vegetation season 1999 mean air temperature reached 14.6°C, and was considerably higher than the many-year average. Taking into account total precipitation and distribution in the three-year experimental cycle, 1997 and 1998 can be considered average, and 1999 - wet.The weather conditions had a significant effect on the intensity of all diseases observed on spring barley. The highest yield grain was obtained in the case of traditional tillage cultivation (on average 3.06 t·ha⁻¹ for the three years analyzed), and the lowest - in that of direct sowing (2.18 t·ha⁻¹). No tillage occupied a middle position (2.55 t·ha⁻¹).
W latach 1997-1999 na glebie kompleksu pszennego dobrego, w trzypolowym zmianowaniu (bobik, pszenica ozima, jęczmień jary) porównywano wpływ tradycyjnej uprawy płużnej (obiekt kontrolny), uprawy bezorkowej (zamiast orki głęboszowanie) i siewu bezpośredniego (siew specjalnym siewnikiem w nieuprawianą glebę) na zdrowotność jęczmienia jarego odmiany Klimek. Wyniki prowadzonych w ciągu okresu wegetacyjnego obserwacji fitopatologicznych przedstawiono w postaci indeksu porażenia. Na jęczmieniu jarym wystąpiły następujące choroby: plamistość siatkowa (Drechslerei teres f. sp. teres) - fonna siatkowa i (Drechslerei teres f. sp. maculata) - forma plamista, mączniak prawdziwy zbóż i traw (Blumeria graminis), rynchosporioza zbóż (Rhynchosporium secalis), łamliwość źdźbła zbóż (Tapesia yallundae) i zgorzel podstawy źdźbła (kompleks grzybów). Sposób uprawy roli nie wpłynął w sposób istotny na występowanie obu form plamistości siatkowej. Mączniak prawdziwy zbóż i traw oraz rynchosporioza zbóż zdecydowanie najsilniej opanowały rośliny w uprawie płużnej, a najsłabiej w uprawie bezorkowej. Siew bezpośredni sprzyjał rozwojowi łamliwości źdźbła zbóż, a uprawa bezorkowa zgorzeli podstawy źdźbła. Z porażonych podstaw źdźbeł najczęściej izolowano grzyby z rodzaju Fusarium, głównie F. culmorum oraz gatunek Bipolaris sorokiniana. Wegetacja jęczmienia jarego w analizowanym 3-leciu przebiegała w zmiennych warunkach pogodowych. Średnia temperatura powietrza w latach 1997 i 1998 była zbliżona do średnich z wielolecia dla okolic Olsztyna (13,8°C). W sezonie wegetacyjnym 1999 roku okazała się wyraźnie wyższa od przeciętnej wieloletniej osiągając 14,6°C. W oparciu o sumę i rozkład opadów w trzyletnim cyklu eksperymentalnym do przeciętnych zaliczono lata 1997 i 1998, a jako mokry uznano 1999 rok. Przebieg warunków atmosferycznych miał istotny wpływ na nasilenie wszystkich obserwowanych na jęczmieniu chorób. Najwyższy plon nasion zapewniała tradycyjna uprawa płużna, gdzie średnio za 3-lecie uzyskano 3,06 t·ha⁻¹, a najgorsze efekty przyniósł siew bezpośredni (2,18 t·ha⁻¹). Miejsce pośrednie zajęła uprawa bezorkowa (2,55 t·ha⁻¹).
Źródło:
Acta Agrobotanica; 2005, 58, 2; 335-345
0065-0951
2300-357X
Pojawia się w:
Acta Agrobotanica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies