Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "penal canon law" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-10 z 10
Tytuł:
Odpowiedzialność kanoniczno-karna rodziców według kan. 1366 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku
Penal Liability of Parents Under Can. 1366 of the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Mikołajczuk, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2037117.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
kościelne prawo karne
odpowiedzialność kanoniczno-karna rodziców
oddanie dziecka do chrztu i na wychowanie w religii niekatolickiej
penal canon law
penal liability of parents under canon law
hand over a child to be baptised and raised in a non Catholic religion
Opis:
W myśl kan. 1366 Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku rodzice katoliccy oraz ci, którzy prawnie ich zastępują, którzy oddają dzieci do chrztu lub na wychowanie w religii niekatolickiej, powinni zostać ukarani cenzurą lub inną sprawiedliwą karą. Taka dyspozycja prawodawcy kodeksowego wynika niewątpliwie z ochrony dobra wiary i prawa dzieci ochrzczonych w Kościele katolickim do wychowania w religii katolickiej. Nakłada również na rodziców (lub prawnych opiekunów) obowiązek zapewnienia swemu potomstwu wychowania zgodnego z obowiązującą nauką Kościoła katolickiego.
Under Can. 1366 of the 1983 Code of Canon Law, Catholic parents, or those who take their place, who hand over their children to be baptised or educated in a non Catholic religion are to be punished with a censure or other just penalty. Undoubtedly, the reason for this provision is to protect the good of faith and the right of children who were baptised in the Catholic Church to be raised as Catholics. It also imposes on parents (or legal guardians) the obligation to raise their children in accordance with the Catholic Church teaching.
Źródło:
Roczniki Teologiczne; 2017, 64, 10; 115-125
2353-7272
Pojawia się w:
Roczniki Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przerwanie biegu przedawnienia skargi kryminalnej w kanonicznym procesie karnym
The interruption of the course of prescription of a criminal complaint in a canon criminal action
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2085947.pdf
Data publikacji:
2020-09-20
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przedawnienie
przerwa przedawnienia
kanoniczne prawo karne
kanoniczny proces karny
skarga kryminalna
skarga o wykonanie kary
dekret karny
wyrok
prescription
interruption of prescription
penal canon law
penal canon process
criminal action
action to execute a penalty
extrajudicial decree
sentence
Opis:
Przedawnienia należy do tych zagadnień, którym kanonistyka, do pewnego czasu, poświęcała stosunkowo niewiele miejsce. Taki stan rzeczy dotyczy również przerwania biegu przedawnienia. Należy zauważyć, że przerwanie (i tym bardziej zawieszenie) biegu przedawnienia to zagadnienia raczej mało wyeksponowane, zarówno na płaszczyźnie kanonicznego prawa karnego materialnego jak i formalnego. W kontekście stosunkowo krótkich terminów przewidzianych aktualnie dla przedawnienia actio criminalis, istotnego znaczenia nabiera kwestia dotycząca ewentualnego przerwania i/lub zawieszenia biegu przedawnienia Należy zauważyć, że w dotychczasowej kanonistyce możemy znaleźć różne opinie dotyczące tego, kiedy właściwie następuje przerwanie biegu przedawnienia. Taki brak spójności w opiniach doktryny kanonistycznej zmusza do podjęcia próby udzielenia odpowiedzi na następujące pytania: czy w kanonicznym prawie karnym materialnym i formalnym przewidziane jest przerwanie i/lub zawieszenie biegu przedawnienia, a jeśli tak, to w jakim dokładnie momencie ono następuje i jakie z tego wynikają skutki. Próbując udzielić odpowiedzi na wyżej postawione pytanie, niezbędne wydaje się skoncentrowanie uwagi na następujących głównych zagadnieniach: przerwanie i zawieszenie - uwagi ogólne; różne stanowiska dotyczące momentu, w którym następuje przerwanie biegu przedawnienia; dekret/wyrok skazujący jako moment przerwania biegu przedawnienia  
The institution of prescription belongs to the field of issues rarely discussed by canon law. It is especially true about the interruption (suspension in particular) of the course of prescription. It should be noticed that the institution of interruption, and especially suspension, is weakly emphasised in both material and formal aspects of canon criminal law. In the context of relatively short terms projected currently for the prescription of actio criminalis, the issue of presumptive interruption (and/or suspension) of prescription becomes substantial. It should be stressed that the existing canon doctrine presents various opinions on when the proper interruption takes place. Such a lack of cohesion in the opinions forces the author of this article to answer the following questions: Is there any place in the canon law, both material and formal, for the institution of the interruption and/or suspension of prescription? If so, when exactly does it take place? And what effects does it have?
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2020, 63, 3; 61-86
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Obowiązek powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła
The obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762009.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prawo karne
przestępstwo
doniesienie o przestępstwie
przeszkody do święceń
przeszkody małżeńskie
przestępstwo solicytacji
Ofiara eucharystyczna
delicta graviora
obowiązek denuncjacji
tajemnica papieska
tajemnica urzędowa
delict
penal canon law
penal canon process
penal responsibility
denunciation of the delict
obligation to denounce
canon obligation
liturgical and moral abuse
impediments to marriage
impediments to sacred orders
denunciation in the civil law
Opis:
Artykuł koncentruje się na obowiązku powiadomienia o przestępstwie w prawie i praktyce Kościoła. W sposób szczególny chodzi o udzielenie odpowiedzi na pytanie dotyczące tego, czy w aktualnym prawie Kościoła nadal istnieje obowiązek powiadamiania o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, o nadużyciach dyscyplinarnych, liturgicznych oraz moralnych (nie tylko w zakresie przestępstwa pedofilii). W tym celu poruszane są następujące zagadnienia: doniesienie według kodeksu z 1983 roku; doniesienie według najnowszych przepisów kanonicznych; państwowy obowiązek denuncjacji. Z przeprowadzonej analizy wynika, że Kościół także dzisiaj stara się dostosować swoje przepisy do wyzwań, przed jakimi stawia go współczesny człowiek i świat. W sposób szczególny jest to widoczne w materii przestępstw popełnianych przeciwko osobom małoletnim i tym, które są z nimi zrównane. W tym kontekście należy bardzo pozytywnie ocenić wprowadzenie państwowego i kanonicznego obowiązku denuncjacji. Trzeba jednak zauważyć, że pewnym mankamentem kanonicznego obowiązku denuncjacji jest brak jakiejkolwiek (określonej lub nieokreślonej) sankcji (karnej i/lub administracyjnej) na wypadek ewentualnego niewywiązania się z takiego obowiązku. Nie oznacza to, że Kościół nie posiada narzędzi prawnych pozwalających na pociągnięcie do odpowiedzialności za niewywiązanie się z kanonicznego obowiązku denucjacji, zwłaszcza wtedy, gdy jest to związane z powstaniem jakiejś szkody. Wystarczy w tym miejscu przywołać treść kan. 128, 1389 czy listu apostolskiego papieża Franciszka Come una madre amorelove z 2016 roku. Należy stwierdzić, że sama denuncjacja, a szczególnie jej obowiązek, powinna być spostrzegana jako przejaw świadomej współodpowiedzialności za dobro wspólne i cel ostateczny, jakim jest salus animarum każdego człowieka, nie wyłączając sprawcy naruszeń. Wprowadzenie kanonicznego obowiązku denucjacji jest jedynie wypełnieniem i doprecyzowaniem owego modus procedendi, jaki został podany przez Pana Jezusa (Mt 18, 15–17).
The present article focuses on the obligation of making a delict denunciation in the law and practice of the Church. The particular attention is paid to finding an answer to the question whether the current Church law still encompasses the obligation to denounce any suspicion of committing a delict and of any disciplinary, liturgical and moral abuse (not only paedophilia). Thus the following issues are mentioned: a denunciation according to the Canon Law Code of 1983, a denunciation according to the latest canon regulations, and a state obligation of denunciation. The analysis suggests that the Church is trying to adapt its regulations to the challenges of the modern world. It is particularly seen in the field of delicts against minors and their equals. The introduction of both state and Church obligation of making a denunciation should be highly evaluated here. However, it must be noticed that there are some shortcomings of the canon obligation as it does not determine any sanctions (criminal or/and administrative) in case of default on the denunciation obligation. It should be clearly stated that denunciation itself should be considered as a sign of conscious co-responsibility for the common good and the ultimate goal, which is salus animarum of each man, the perpetrator included. The introduction of a canon obligation to make a denunciation is only a fulfilment and clarification of the modus procedendi established by Jesus Christ (Mathew 18:15–17). Keywords: delict, penal canon law, penal canon process, penal responsibility, denunciation of the delict, obligation to denounce, canon obligation, liturgical and moral abuse, impediments to marriage, impediments to sacred orders, denunciation in the civil law
Źródło:
Annales Canonici; 2022, 18, 1; 5-48
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
KANONICZNA OCHRONA KARNA RELIGII, JEDNOŚCI, AUTORYTETÓW KOŚCIELNYCH I WOLNOŚCI KOŚCIOŁA KATOLICKIEGO
Penal canon law protection of the religion, the unity, the church authorities and the freedom of the Catholic Church
Autorzy:
LEMPA, FLORIAN
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/546395.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
Canon law
religion
Catholic Church
penal law
Opis:
The article presents the most important values criminally protected in the Catholic Church by CIC/1983 and CCEO/1990. They are: the religion, the unity, the church authorities and the freedom of the Church. About their prime position in the hierarchy of goods legally protected by the provisions of penal canon law testifies that the crimes against them are put in the first and in the second title of CIC/1983, also the threat of severe penal sanctions. These sanctions result from the exceptional social harmfulness of the crimes. In the degree of ailment they are analogical in the canon law of the Latin rite and in the common law of Eastern Catholic Churches.
Źródło:
Civitas et Lex; 2015, 3(7); 65-73
2392-0300
Pojawia się w:
Civitas et Lex
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kanon 1311 § 2 kodeksu prawa kanonicznego jako program odnowionego prawa karnego kanonicznego. Pierwsze uwagi
Canon 1311 § 2 of the Code of Canon Law as a programme for a renewed canonical penal law. First remarks
Autorzy:
Skonieczny, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28761996.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
prawo karne kanoniczne
nowelizacja z 2021 r.
kan. 1311 § 2 CIC/21
Canon penal law
2021 amendment
can. 1311 § 2 CIC/21
Opis:
Artykuł jest komentarzem systematycznym do nowego kan. 1311 § 2 CIC/21. Autor odczytuje ten przepis jako program odnowionej księgi VI CIC/21. Program ten streszcza w trzech wymiarach (i częściach tego artykułu): I. roli przełożonego kościelnego w wykonywaniu przez Kościół jego prawa karania wiernych; II. metazasad prawa karnego w Kościele: III. funkcji prawa karnego kanonicznego i kary kanonicznej. Zdaniem autora komentowany przepis ma charakter duszpasterski i powinien być stosowany przez każdego przełożonego kościelnego, nie tylko ordynariusza (I.1.). Podążając za teologią św. Tomasza z Akwinu, uznaje, że przedmiotem ochrony prawa karnego w Kościele jest dobro wspólne (bonum communitatis), a stąd zbędny jest dodatek singulorumque christifidelium (I.2.2.2.). Autor wskazuje, że nowe prawo karne kanoniczne rozszerza obowiązek prawny wszczynania procesu karnego na wszystkie sprawy karne (I.2.3.1.) i ubolewa, że reformie nie towarzyszy nowelizacja procedury karnej (I.2.3.2.). Zgodnie z tradycją kanoniczną wyjaśnia potrójną rolę przełożonego kościelnego w sprawach karnych: jako pasterza, ojca i sędziego (I.3.), ale z karą kanoniczną jako ultima ratio (I.3.3.). Wskazuje, że kan. 1311 § 2 CIC/21 wprowadza zasadę miłości duszpasterskiej (caritas pastoralis), podkreśla kanoniczne rozumienie zasady praworządności (cum aequitate canonica) oraz zasady Nulla poena sine processu (II.). Odnośnie do funkcji prawa karnego kanonicznego autor odrzuca naukę prawa świeckiego w tym zakresie i wskazuje na trzy w znowelizowanej księdze VI CIC/21, wymienione in fine kan. 1311 § 2 CIC/21 (III.1.), które następnie analizuje, odwołując się często do nauki św. Tomasza z Akwinu (III.3.). Dla autora nowy kan. 1311 § 2 CIC/21 jest bramą (ianua) nowego prawa karnego Kościoła łacińskiego.
The article is a systematic commentary on the new can. 1311 § 2 CIC/21. The Author reads this provision as a programme of the renewed Book VI of CIC/21. He summarizes this programme in three dimensions (and parts of this article): I. the role of the ecclesiastical superior in the Church’s exercise of her right to punish the faithful; II. the meta-principles of penal law in the Church: III. the functions of canonical penal law and canonical punishment. According to the Author, the commented provision has a pastoral character and should be applied by every ecclesiastical superior, not only the Ordinary (I.1.). Following the theology of St. Thomas Aquinas, he acknowledges that the object of penal law protection in the Church is the common good (bonum communitatis), and hence the addition singulorumque christifidelium is unnecessary (I.2.2.). The Author points out that the new canon penal law extends the legal obligation to initiate a criminal trial to all criminal cases (I.2.3.1.) and regrets that the reform is not accompanied by an amendment of the criminal procedure (I.2.3.2.). In line with the canonical tradition, he explains the threefold role of the ecclesiastical superior in criminal matters: as shepherd, father and judge (I.3.), but with the canonical penalty as ultima ratio (I.3.3.). The Author points out that can. 1311 § 2 CIC/21 introduces the principle of pastoral charity (caritas pastoralis), emphasises the canonical understanding of the rule of law (cum aequitate canonica) and the principle Nulla poena sine processu (II.). As regards the functions of canonical penal law, the Author rejects the teaching of secular criminal law in this respect and points to three in the revised Book VI CIC/21, mentioned in fine can. 1311 § 2 CIC/21 (III.1.), which he then analyses, often referring to the teaching of St. Thomas Aquinas (III.3.). For the Author the new can. 1311 § 2 CIC/21 is the gateway (ianua) of the new penal law of the Latin Church.
Źródło:
Annales Canonici; 2021, 17, 2; 101-142
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przestępstwo dobrowolnego i bezprawnego porzucenia świętej posługi przez duchownego w Kodeksie Prawa Kanonicznego z 1983 roku
The Offence of Voluntary and Unlawful Abandonment of the Sacred Ministry by a Cleric in the 1983 Code of Canon Law
Autorzy:
Kaleta, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/29551705.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
penal sanctions
cleric
sacred ministry
canon law
Opis:
Ustawodawca w kan. 1392 penalizuje przestępstwo porzucenia świętej posługi. Jest to nowa regulacja prawna, która nie ma swojego odpowiednika ani w KKKW, ani w KPK/17. Podmiotem popełnienia przestępstwa jest duchowny. Biorąc pod uwagę trzystopniowy sakrament święceń odnosi się ono do diakona, prezbitera oraz biskupa. Przedmiotem zaś przestępstwa jest umyślne opuszczenie świętej posługi, której celem jest uwolnienie się spod właściwej władzy kościelnej. Autor zwraca uwagę na wszystkie cztery wymagania, aby można zastosować sankcję karną. Do wymagań tych należy: 1) dobrowolne porzucenie świętej posługi; 2) nielegalne porzucenie świętej posługi; 3) zamiar uwolnienia się spod kompetentnej władzy kościelnej oraz 4) sześciomiesięczny, nieprzerwany upływ czasu.
The offence of voluntary and unlawful abandonment of the sacred ministry is a new provision in the 1983 Code of Canon Law. It has been introduced as a supplement to the bishop’s authority towards offences against special obligation. This study explores legal requirements that a bishop or higher superior is to meet in order to impose a penal sanction on the cleric. These are: voluntary and unlawful abandonment of the sacred ministry for six months continuously, the intention of withdrawing himself from the competent Church authority. The legislator provided for this the penal sanctions that is suspension or additionally expiatory penalty established in can. 1336 §§ 2–4, and in the more serious cases cleric may be dismissed from the clerical state.
Źródło:
Roczniki Nauk Prawnych; 2022, 32, 3; 101-113
1507-7896
2544-5227
Pojawia się w:
Roczniki Nauk Prawnych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Nowa wersja motu proprio „Vos estis lux mundi”. Znaczenie zmian wprowadzonych przez papieża Franciszka w 2023 roku
New version of the motu proprio „Vos estis lux mundi”. The significance of the changes introduced by Pope Francis in 2023
Autorzy:
Dohnalik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28762037.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
kanoniczne prawo karne
Vos estis lux mundi
bezbronna osoba dorosła
obowiązek zgłoszenia
odpowiedzialność przełożonych
Canon penal law
vulnerable adult
obligation of report
responsibility of superiors
Opis:
Niniejszy artykuł dotyczy nowej wersji listu mu proprio Vos estis lux mundi, ogłoszonej przez papieża Franciszka 25 marca 2023 roku. W porównaniu z wersją ad experimentum z 2019 roku obecny dokument zawiera pewne zmiany, które są przedmiotem niniejszego studium. Artykuł 1 zawiera nowe sformułowanie poszczególnych kategorii osób skrzywdzonych wykorzystaniem seksualnym. Oprócz kategorii małoletniego dodano dwie kolejne: osobę, która ma niepełne używanie rozumu, oraz bezbronnego dorosłego. W odniesieniu do pornografii wprowadzono również kilka istotnych zmian mających na celu lepszą ochronę małoletnich i bezbronnych dorosłych. Zgodnie z art. 2 diecezje „muszą zapewnić instytucje lub biura, które są łatwo dostępne dla każdego w celu składania zawiadomień”. W tym samym artykule rozstrzygnięto kontrowersję dotyczącą jurysdykcji przełożonych kościelnych w tych sprawach. O ile nie zostanie to wzajemnie uzgodnione, „odpowiedzialność ponosi ordynariusz miejsca, w którym miały miejsce zdarzenia”. W art. 3 potwierdzono obowiązek denuncjacji, z wyjątkiem przypadków uzyskania informacji na forum wewnętrznym. Zgodnie z art. 4 obowiązek milczenia nie może być nałożony na osobę zgłaszającą, jak również na osobę, która twierdzi, że jest skrzywdzona i świadków. Istotną nowością dokumentu jest podjęcie kwestii przestępstw i zaniedbań ważnej grupy przełożonych: „wiernych świeckich, którzy są lub byli moderatorami międzynarodowych stowarzyszeń wiernych” (art. 6). Dlatego też lista kompetentnych dykasterii została rozszerzona w art. 7 o Dykasterię ds. Świeckich, Rodziny i Życia. Ponadto podkreślono rolę Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego poprzez dodanie nowego art. 10. W całym dokumencie szczególną uwagę zwraca się na prawną ochronę dobrego imienia wszystkich zaangażowanych osób. Mogło to być powodem dodania nowego przepisu w art. 18: „Kopia akt ma być przechowywana w archiwum kompetentnego przedstawiciela papieskiego”. Najważniejsza zmiana to ta, że nowy Vos estis lux mundi jest teraz stabilnym prawem, które ma być stosowane w harmonii z innymi ustawami Kościoła.
This article refers to a renewed version of the motu proprio document Vos estis lux mundi, in English You are the light of the world, promulgated by pope Francis March 25th, 2023. Comparing to the 2019 ad experimentum version, the current document consists of some changes which are the focus of this article. Article 1 contains a new formulation of particular categories of victims of sexual abuse. Apart from the category of minors there have been added two more – “a person who habitually has imperfect use of reason” and “a vulnerable adult”. Regarding pornography there have been also introduced some significant changes aimed at better protection of minors and vulnerable adults. According to art. 2 dioceses “must provide for institutions or offices that are easily accessible to the public for the submission of reports”. Moreover, in this article there is explained controversy regarding jurisdiction. Unless mutually agreed, “it is the responsibility of the Ordinary of the place where the events are said to have occurred”. In art. 3 there is confirmed an obligation to report the delict, except for cases of obtaining the information within the internal forum. According to art. 4 an obligation to keep silent must not be imposed on the person reporting, as well as on an alleged victim and witnesses. A major innovation of the document is that it undertakes the issue of delicts and negligence of a new important group: “lay faithful who are or who were Moderators of international associations of the faithful” (art. 6). Therefore the list of the competent dicasteries has been extended in the art. 7 with the Dicastery for the Laity, the Family and Life. Furthermore, the role of the Dicastery for Institutes of Consecrated Life and Societies of Apostolic Life was underlined by adding the new art. 10. Throughout the document special attention is paid to the legitimate protection of the good name of all persons involved. This may have been the reason for adding a new provision in art. 18: “A copy of the acts is to be kept in the Archive of the competent Pontifical Representative”. The most important change that should be underlined: the new Vos estis lux mundi is now a permanent law that is supposed to be applied in line with other laws of the Church.
Źródło:
Annales Canonici; 2023, 19, 2; 57-73
1895-0620
Pojawia się w:
Annales Canonici
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Przedawnienie skarg i działań z tytułu naruszeń będących przestępstwami kanonicznymi
The prescription of penal actions and operations resulting from canon delicts violations
Autorzy:
Borek, Dariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371677.pdf
Data publikacji:
2019-09-07
Wydawca:
Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
Tematy:
przestępstwo
kanoniczne prawo karne
kanoniczny proces karny
skarga karna
skarga o naprawienie szkód
przedawnienie
przestępstwa za-rezerwowane Kongregacji Nauki Wiary
cywilna odpowiedzialność
dyscyplinarna odpowiedzialność
wydalenie z instytutu
Delict
penal canon law
penal canon process
criminal action
action to execute a penalty
prescription
delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith
civil responsibility
disciplinary responsibility
dismissal from the institute
Opis:
Violations constituting canon delicts incur certain legal effects, both penal and non penal. Among strictly penal effects one can find a possibility to call a perpetrator to account. In order to do this The Canon Law Code of 1983 classifies two types of actions connected with the committed delict: a criminal action (actio criminalis) and an action to execute a penalty (actionad poenam exsequendam), or a penal action. A violation which is a crime may result in other, non penal effects such as an action to repair the damage caused by the crime (actio ad damna reparanda), a declaration of an obstacle to ordination, or a dismissal from a religious institute. The prescription, which is the subject of this article, is thus connected with different possible effects incurred by a violation constituting a canon delict.Keeping all those possible consequences of violations constituting canon delicts, it seems legitimate to establish the matter of the prescription. Trying to find the answers to these questions, the author tries to focus on the following issues: 1. Prescription. 1.1. Introductory issues. 1.2. Principal terms and elements. 2. Prescription within penal responsibility 2.1. Imposing and executing a penalty. 2.2. Declaring a penalty. 2.3. Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. 3. Prescription within civil and disciplinary responsibility 3.1. Action to repair damage. 3.2. Dismissal from a religious institute.
Źródło:
Prawo Kanoniczne; 2019, 62, 3; 55-88
2353-8104
Pojawia się w:
Prawo Kanoniczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Markus Graulich, Heribert Hallermann, Das neue kirchliche Strafrecht. Einführung und Kommentar. Münster: Aschendorf Verlag, 2021, 278 pp.
Autorzy:
Němec, Damián
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/25754764.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Kościół Katolicki
Kodeks Prawa Kanonicznego
prawo karne
papież Franciszek
Konstytucja Apostolska
Catholic Church
Code of Canon Law
penal law
Pope Francis
Apostolic Constitution
Opis:
The review presents a book by two experienced German authors, experts in the penal law of the Catholic Church, presenting in a concise and clear manner the new Book VI of the 1983 Code of Canon Law, promulgated in 2021 by Pope Francis' Apostolic Constitution Pascite gregem Dei, to users in the German-speaking area. The authors present the origins of the revised text, its main features, and provide commentary on each individual canon. They also present the original Latin texts and the German translation of both the Apostolic Constitution and the new Book VI of the Codex itself. Synopses of the original 1983 text and the revised 2021 text, in both Latin and German, also facilitate familiarity with the new legislation.
Recenzja przedstawia książkę dwóch doświadczonych autorów niemieckich, znawców prawa karnego Kościoła katolickiego, prezentujących w sposób zwięzły i jasny użytkownikom na obszarze niemieckojęzycznym nową księgę VI Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 r., promulgowaną w 2021 r. konstytucją apostolską papieża Franciszka Pascite gregem Dei. Autorzy przedstawiają genezę zmienionego tekstu, jego główne cechy oraz opatrują komentarzem poszczególne kanony. Przedstawiają także oryginalne teksty łacińskie oraz niemieckie tłumaczenie zarówno Konstytucji Apostolskiej, jak i samej nowej Księgi VI Kodeksu. Znajomość nowych przepisów ułatwiają również synopsje oryginalnego tekstu z 1983 r. oraz zrewidowanego tekstu z 2021 r., zarówno w języku łacińskim, jak i niemieckim.
Źródło:
Philosophy and Canon Law; 2022, 8, 2; 1-4
2450-4955
2451-2141
Pojawia się w:
Philosophy and Canon Law
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Prawo kanoniczne wobec nadużyć seksualnych duchownych względem dzieci i młodzieży
Canon law approach to sexual abuse of children and youths by clergy
Autorzy:
Dohnalik, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/499203.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Dajemy Dzieciom Siłę
Tematy:
prawo kanoniczne
procedury karne
wykorzystywanie seksualne dzieci
przez duchownych
canon law
penal procedures
sexual abuse of children by clergy
Opis:
Od starożytności chrześcijańskiej nadużycia seksualne wobec dzieci uważano za poważny grzech. Także w naszych czasach pośród najcięższych przestępstw, zarezerwowanych dla watykańskiej Kongregacji Doktryny Wiary, wymienia się wszelkie zachowania seksualne względem małoletnich oraz pobieranie, przechowywanie lub rozpowszechnianie pornografii z udziałem dzieci poniżej 14 roku życia. Z zasady procedura rozpoczyna się od dochodzenia wstępnego, nakazanego przez ordynariusza po uzyskaniu informacji, która wykazuje znamiona prawdopodobieństwa. Jeśli dochodzenie uwiarygodni zarzuty, ordynariusz jest zobowiązany poinformować Kongregację. Na tym etapie postępowania istnieją trzy możliwe procedury: bezpośrednia prośba do Ojca Świętego o wykluczenie sprawcy ze stanu duchownego, dyscyplinarne decyzje administracyjne i karny proces sądowy lub administracyjny. Właściwe zastosowanie kanonicznej procedury karnej wydaje się nieodzownym elementem przywrócenia sprawiedliwości i przyczynia się do procesu uzdrowienia. Istnieje pilna potrzeba połączenia perspektywy kanonicznej z regulacjami prawa państwowego, a także ze wsparciem psychologicznym i duchowym oraz troską duszpasterską. Takie zintegrowane podejście może być kluczem do odnowienia nadziei i zaufania do Kościoła.
As early as in the Christian antiquity sexual abuse of children was considered a grievous sin. Also nowadays among major crimes, reserved to Vatican Congregation for the Doctrine of Faith, there are mentioned all kinds of sexual behaviour affecting minors and downloading, storage or proliferation of paedophile pornography involving children under 14. According to the current norms clergy perpetrators of those crimes are subject to most severe canonical penalties, including dismissal or deposition. As a rule, the procedure begins with a preliminary investigation, ordered by the ordinary upon having received the information that bears semblance of truth. The investigation having shown the probability of allegations, the ordinary is to notify the Congregation. At this point there are three main possibilities of handling the case: a direct request to the Holy Father to dismiss a perpetrator, disciplinary administrative decisions, and last but not least a penal judicial or administrative trial. Finally, the just application of Canon Law penal procedure appears to be an indispensable element of reinstatement of justice and contributes the healing process. There is an urgent need to combine the canonical perspective with the state legislation, psychological assistance as well as spiritual and pastoral care. Such a complex approach may be the key to recovering trust and hope in the Church.
Źródło:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka; 2015, 14, 1; 50-66
1644-6526
Pojawia się w:
Dziecko krzywdzone. Teoria, badania, praktyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-10 z 10

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies