Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "ovarian cancer" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 97
Tytuł:
Ovarian cancer and inflammation. Part 2. Anti-inflammatory cytokines
Autorzy:
Terlikowska, K.M.
Dobrzycka, B.
Terlikowski, S.J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918736.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Ovarian cancer
inflammation
cytokines
Opis:
Inflammation plays a key role in epithelial ovarian cancer tumorigenesis and progression. The growth and progression of epithelial ovarian cancer may be due to local cytokine-induced immunosu-ppression, which may lead to an immunity impairment. Thus, cytokine antagonism may be an essential factor in the treatment of ovarian cancer. Based on the increased knowledge on the role of the immune system in ovarian cancer, major improvements are to be expected of immunotherapy based treatment of this disease. This article aims to summarize the current literature views on the evidence for a role for chronic inflammation with a specific focus on anti-inflammatory cytokines.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2018, 8(2); 206-209
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ovarian cancer and inflammation. Part 1. Pro-inflammatory cytokines
Autorzy:
Terlikowska, K.M.
Strzyż-Skalij, M.A.
Kryński, K.
Osmólska, M.
Łada, Z.
Malinowska-Gleń, M.
Kryńska, E.E.
Terlikowski, R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1918599.pdf
Data publikacji:
2018-06-21
Wydawca:
Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Tematy:
Ovarian cancer
inflammation
cytokines
Opis:
Ovarian cancer is the most threatening cause of death among gynecologic malignancies and represents the fifth leading cause of death from all cancers for women. Research reveals that ovarian cancer patients exhibit significant immune responses against the tumor. In this review of the current literature chiefly the interaction of ovarian cancer tumor cells and the immune system is discussed. There is increasingly growing evidence that pro-inflammatory cytokines are involved in intricate complex of mechanisms responsible for tumorigenesis, and delicate balance between pro- and anti-inflammatory cytokines is critical for the antitumor host immune response.
Źródło:
Progress in Health Sciences; 2018, 8(1); 194-201
2083-1617
Pojawia się w:
Progress in Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antiangiogenic therapy in ovarian cancer – for whom and when?
Terapia antyangiogenna w raku jajnika – dla kogo ikiedy?
Autorzy:
Bilgetekin, Irem
Cetin, Bulent
Ozet, Ahmet
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029801.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
antiangiogenic agents
bevacizumab
ovarian cancer
Opis:
Tumor angiogenesis appears to be an important process in epithelial ovarian cancer development. Bevacizumab is a monoclonal antibody that can neutralize vascular endothelial growth factor, a promoter of the initiation phase of angiogenesis. First-line chemotherapy in combination with bevacizumab followed by maintenance bevacizumab demonstrated efficacy over chemotherapy alone in two phase III trials (Gynecologic Oncology Group, GOG 218 and ICON7); however, absolute progression-free survival benefit remains modest, with no demonstrated impact on overall survival. The addition of molecularly targeted agents to the treatment of women with recurrent and platinum-sensitive disease has been recently reported in the OCEANS study, which evaluated the benefit of adding bevacizumab to carboplatin and gemcitabine in women with platinum-sensitive recurrent disease. Bevacizumab-based therapy also extended progressionfree survival from 8 to 12 months. However, overall survival was not different between the two arms. In the Gynecologic Oncology Group 213 (GOG 213) trial, women with platinum-sensitive recurrent epithelial ovarian cancer were randomly assigned to medical treatment (carboplatin plus paclitaxel with or without bevacizumab). A significant improvement in progression-free survival (14 versus 10 months, respectively) was observed. A trend towards a significant improvement in overall survival, which was not statistically significant, was reported. In November 14, 2014, based on AURELIA findings, the Food and Drug Administration approved bevacizumab in combination with paclitaxel, pegylated liposomal doxorubicin, or topotecan, for the treatment of patients with platinum-resistant recurrent epithelial ovarian cancer. Ovarian cancer is a primary cancer against which these new agents are being tested. This review will describe the role of angiogenesis inhibitors in epithelial ovarian cancer.
Angiogeneza nowotworowa wydaje się istotnym procesem w rozwoju raka jajnika. Bewacyzumab jest przeciwciałem monoklonalnym zdolnym do neutralizacji naczyniowo-śródbłonkowego czynnika wzrostu, promotora początkowej fazy angiogenezy. W dwóch badaniach klinicznych III fazy (Gynecologic Oncology Group – GOG 218 oraz ICON7) wykazano skuteczność chemioterapii pierwszego rzutu w skojarzeniu z bewacyzumabem i następowym leczeniem podtrzymującym bewacyzumabem w porównaniu z samą chemioterapią, jednak bezwzględne korzyści czasu wolnego bez progresji pozostają niewielkie, bez wpływu na przeżycie całkowite. W  badaniu OCEANS oceniono korzyści wynikające z  włączenia bewacyzumabu do terapii karboplatyną i gemcytabiną u kobiet z nawrotowym rakiem jajnika wrażliwym na platynę. Leczenie oparte na bewacyzumabie wydłużyło czas przeżycia bez progresji choroby z 8 do 12 miesięcy. Nie stwierdzono różnicy w odniesieniu do przeżycia całkowitego między dwiema grupami pacjentek. W badaniu klinicznym GOG 213 (Gynecologic Oncology Group 213) kobietom z nawrotowym rakiem jajnika wrażliwym na platynę losowo przypisywano rodzaj leczenia (karboplatynę plus paklitaksel z lub bez bewacyzumabu). Zaobserwowano istotną poprawę w zakresie przeżycia bez progresji choroby (odpowiednio 14 i 10 miesięcy). Odnotowano tendencję do poprawy w zakresie przeżycia ogólnego, jednak bez istotności statystycznej. W oparciu o wyniki badania AURELIA 14 listopada 2014 roku Agencja Żywności i Leków zatwierdziła bewacizumab w skojarzeniu z paklitakselem, pegylowaną liposomalną doksorubicyną lub topotekanem w leczeniu chorych z wrażliwym na platynę nawrotowym rakiem jajnika. Rak jajnika jest pierwszym nowotworem, wobec którego badane są te leki. W niniejszej pracy opisano rolę inhibitorów angiogenezy w nabłonkowym raku jajnika.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 1; 78-85
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Evaluating the diagnostic accuracy of ultrasonography in differential diagnosis of adnexal tumours
Autorzy:
Smoleń, Agata
Stachowicz, Norbert
Czekierdowski, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552437.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
ultrasound
ovarian cancer
adnexal tumours.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2016, 3; 340-344
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
DNA content evaluation for epithelial ovarian cancer identification
Analiza zawartości DNA w rozpoznaniu nabłonkowego raka jajnika
Autorzy:
Tomé, António
Leal, Irene
Palmeiras, Carlos
Matos, Eduarda
Amado, João
Abreu, Miguel
Lopes, Carlos
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029484.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
DNA content
epithelial ovarian cancer
prognosis
Opis:
Objective: To assess the cellular DNA status of epithelial ovarian cancer cells for clinical stage identification and its effect on survival. Methods: Sixty-two patients treated by primary surgery and six courses of platinum-based chemotherapy were enrolled. The surgical stage was analyzed in correlation with DNA ploidy, S-phase fraction and DNA index. DNA analysis was performed via image cytometry. Results: From the 62 cases, 38 were International Federation of Gynecology and Obstetrics (Fédération Internationale de Gynécologie et d’Obstétrique, FIGO) stage I and II, 24 – stage III and IV. In the DNA histograms obtained, the DNA index ranged from 0.85 to 3.02. Sixteen were classified as diploid and 46 as aneuploid (18 multiploid). S-phase fraction ranged from 9.8 to 51%. The aneuploid cells with DNA content above 5C ranged from 0.0 to 77.2%. Patients diagnosed with FIGO III and IV (vs. I and II) were 3.3 times more likely to die. Only in FIGO stage I and II the survival differed significantly for the different groups of ploidy. The risk of death for the multiploid (vs. diploid) group is 6.4 times and for aneuploid (vs. diploid) 2.3 times. Overall survival was better in the group with low DNA index. The low percentage compared with a high percentage of 5C cells ploidy groups showed association with mortality. The death hazard for the S-phase >33 median group is 4.9 times the hazard in relation to the S-phase <33. Conclusions: DNA ploidy, DNA index, S-phase, and 5C cells are important prognosticators for epithelial ovarian cancer mainly in early stages.
Cel: Ocena statusu DNA komórek nabłonkowego raka jajnika w różnych stopniach zaawansowania klinicznego i jego wpływ na przeżycie. Metoda: Do badania zakwalifikowano 62 pacjentki leczone operacyjnie i za pomocą chemioterapii opartej na platynie (6 kursów). Stopień zaawansowania klinicznego nowotworu analizowano w odniesieniu do ploidalności DNA, frakcji fazy S oraz indeksu DNA. Analizę DNA przeprowadzono z zastosowaniem cytometrii obrazowej. Wyniki: Spośród 62 pacjentek 38 zakwalifikowano jako stopień zaawansowania I i II, natomiast 24 – jako stopień III i IV wg FIGO (International Federation of Gynecology and Obstetrics). W otrzymanych histogramach DNA indeks DNA wynosił 0,85–3,02. Szesnaście przypadków raka zaklasyfikowano jako diploidalne, natomiast 46 – jako aneuploidalne (18 multiploidalnych). Frakcja fazy S mieściła się w przedziale 9,8–51%. Odsetek komórek aneuploidalnych z zawartością DNA powyżej poziomu 5C wynosił 0,0–77,2%. Ryzyko śmierci było 3,3-krotnie większe w przypadku pacjentek z chorobą w stopniu zaawansowania FIGO III i IV (w porównaniu z I i II). Jedynie w przypadku stopni zaawansowania FIGO I i II odnotowano istotnie różnice w przeżywalności między poszczególnymi grupami ploidalności. Ryzyko śmierci było 6,4-krotnie większe w przypadku multiploidalności i 2,3-krotnie większe w przypadku aneuploidalności (w porównaniu z diploidalnością). Dłuższe przeżycie ogólne odnotowano w grupie o niskim indeksie DNA. Wykazano związek między niskim odsetkiem komórek 5C, w porównaniu z wysokim odsetkiem tych komórek w grupach poliploidalnych, a śmiertelnością. Ryzyko śmierci było 4,9-krotnie większe w grupie z medianą liczby komórek w fazie S >33 w porównaniu z medianą liczby komórek w fazie S <33. Wnioski: Ploidalność DNA, indeks DNA, faza S oraz obecność komórek 5C to ważne czynniki prognostyczne u pacjentek z nabłonkowym rakiem jajnika, głównie we wczesnym stadium.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2018, 16, 1; 3-10
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ odstępu czasu między zabiegiem operacyjnym a rozpoczęciem chemioterapii na rokowanie u chorych z rakiem jajnika w III stopniu zaawansowania klinicznego wg FIGO
Impact of time-interval between surgery and institution of chemotherapy on prognosis in FIGO stage III ovarian cancer patients
Autorzy:
Starnawski, Michał
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908251.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemotherapy
ovarian cancer
surgery
time interval
Opis:
Ovarian cancer is the 5th most common malignancy in Polish women and is the 4th most common cause of death. Surgical treatment with subsequent platinum derivates-based chemotherapy combined with paclitaxel is the cornerstone of treatment of far advanced cases. The aim of this paper was to analyze patients treated since 1995 thru 1999 for FIGO stage III ovarian cancer. The primary end-point was progression-free survival (PFS). Based on our results, time interval between surgery and institution of chemotherapy had no influence on PFS in the study population. Median PFSs for particular quartiles were 8.4 months, 4.9 months, 7.8 months and 7.2 months respectively. Survival curves for these subgroups did not differ significantly (log rank test, p=0.74). Similar results were obtained when analyzing two groups of patients: those undergoing optimal surgical resection and those, in whom optimal procedure was impossible. In conclusion, time interval between surgery and adjuvant chemotherapy does not influence prognosis measured as progression-free survival in FIGO stage III ovarian cancer patients.
Rak jajnika jest piątym pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u kobiet w Polsce i zajmuje czwarte miejsce wśród najczęstszych przyczyn zgonów. Leczenie operacyjne z następową chemioterapią opartą na pochodnych platyny w skojarzeniu z paklitakselem jest podstawową metodą terapii przypadków zaawansowanego raka jajnika. Celem niniejszej pracy była analiza chorych leczonych w latach 1995-1999 z powodu raka jajnika w III stopniu zaawansowania wg FIGO. Głównym punktem końcowym stosowanym w analizie był czas do progresji choroby (PFS). Na podstawie wyników analizy statystycznej nie stwierdzono, aby odstęp czasu pomiędzy zabiegiem operacyjnym a rozpoczęciem chemioterapii miał wpływ na długość czasu do progresji choroby w badanej populacji. Mediany czasu do progresji choroby dla poszczególnych kwartyli wynosiły 8,4 miesiąca, 4,9 miesiąca, 7,8 miesiąca oraz 7,2 miesiąca. Krzywe przeżycia dla tych grup nie różniły się w sposób istotny statystycznie – test log rank: p=0,74. Podobnie sytuacja wyglądała w przypadku analizy dwóch grup pacjentek – tych, u których wykonano optymalną resekcję chirurgiczną, i w grupie kobiet, u których nie udało się przeprowadzić optymalnego zabiegu chirurgicznego. Należy zatem wysnuć wniosek, że odstęp czasu pomiędzy chirurgią i adiuwantową chemioterapią nie ma wpływu na rokowanie mierzone jako czas do progresji choroby w grupie chorych z rakiem jajnika w III stopniu zaawansowania wg FIGO.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 3; 177-185
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Comparison of epidemiology of selected female reproductive cancers in Poland against three European countries
Autorzy:
Roszkowska, Anna
Kwolczak, Justyna
Świerszcz, Łukasz
Piecewicz-Szczesna, Halina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1162584.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Przedsiębiorstwo Wydawnictw Naukowych Darwin / Scientific Publishing House DARWIN
Tematy:
cervix uteri cancer
corpus uteri cancer
ovarian cancer
Opis:
Female reproductive system cancers are the most common cancers in women. A significant percentage of gynecological malignancies are malignant tumors in which prognosis and treatment outcomes depend on the stage of cancer and early diagnosis. Therefore, the analysis of age-standardized rates of incidence and death among different countries, which provide different healthcare strategies, can be helpful while inventing new strategy for cancer prophylaxis and treatment. In this study we collected newest available data on female reproductive system cancers from official European data base and PubMed data base and confronted it against contemporary facts concerning three analyzed cancers, such as cervix uteri cancer, ovarian cancer, corpus uteri and other unspecified cancer. We made comparative table to clearly show dependence between four European selected countries – Poland, Czech Republic, Denmark and England. We used age-standardized rate of incidence and death as a basic tool to make comparison of given data. According to the constructed all investigated countries present increasing tendency for age-standardized rate of incidence of corpus uteri and unspecified uterine cancer. Moreover, there is visible increasing tendency for age-standardized rate of death due to corpus uteri and unspecified uterine cancer in Poland, England and Denmark. According to the analyzed data age-standardized rate of incidence of ovarian cancer in Poland seems to be slightly increased over investigated period. Furthermore, England manifests the lowest ASR of incidence and death of both uterine cervix and corpus uteri and unspecified uterine cancer, which indicates good quality of healthcare and prophylaxis. The analyzed statistic data provided by four European countries indicates that still some of them manifest significant or slight but stable increase of incidence or/and death of selected types of cancer, while the other carcinoma conditions are dropping over investigated period.
Źródło:
World Scientific News; 2018, 111; 143-150
2392-2192
Pojawia się w:
World Scientific News
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Coffee and its Biologically Active Components: Is There a Connection to Breast, Endometrial, and Ovarian Cancer? - a Review
Autorzy:
Witkowska, Anna M.
Mirończuk-Chodakowska, Iwona
Terlikowska, Katarzyna M.
Kulesza, Kamila
Zujko, Małgorzata E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1447277.pdf
Data publikacji:
2020-05-25
Wydawca:
Instytut Rozrodu Zwierząt i Badań Żywności Polskiej Akademii Nauk w Olsztynie
Tematy:
coffee
caffeine
breast cancer
ovarian cancer
Endometrial Cancer
Opis:
Coffee is an important dietary source of biologically active components, not to mention caffeine, phenolic acids, and diterpenes. It has been suggested that selected coffee secondary metabolites may beneficially modulate several mechanisms of anti-cancer protection. This literature review was intended to present current knowledge related to coffee and its components and hormone-dependent female cancers, such as breast, endometrial and ovarian cancer, and to identify gaps in research that may be exploited in the future. The search for studies was conducted through electronic databases. Publications on coffee composition, coffee preparation and brewing methods, in vitro and in vivo experiments with the use of substances naturally present in coffee, observational studies, and meta-analyses were collected. In population studies, the greatest attention has been paid to the anticancer effect of caffeinated coffee and/or caffeine. In general, most studies and meta-analyses indicated that there was no clear correlation between coffee and breast cancer or ovarian cancer. Some subgroups of women may benefit from coffee consumption. This is the case for post-menopausal women with regard to the risk of breast cancer and obese women with regard to the risk of endometrial cancer. This paper identifies a number of issues for future research, related to a better understanding of the anti-cancer mechanisms of coffee compounds and further research that would focus on specific target groups, taking into account both the different methods of coffee preparation and lifestyle factors that may influence the results.
Źródło:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences; 2020, 70, 3; 207-222
1230-0322
2083-6007
Pojawia się w:
Polish Journal of Food and Nutrition Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy optymalność zabiegu może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy u chorych na zaawansowanego raka jajnika?
Is optimal surgical cytoreduction an independent prognostic factor for women with advanced ovarian cancer?
Autorzy:
Starnawski, Michał
Bidziński, Mariusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908220.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
optimal cytoreduction
ovarian cancer
residual disease
surgery
Opis:
In Poland ovarian cancer is on fifth place regarding morbidity and fourth most common cause of cancerrelated death in women. Surgical cytoreduction followed by paclitaxel and platinum-based chemotherapy is standard of care in advanced ovarian cancer. The aim of this study was to assess, if optimal surgical cytoreduction is an independent prognostic factor in this group of patients. Clinical data of 358 women with FIGO stage III ovarian cancer treated in Maria Sklodowska-Curie Memorial Cancer Centre – Institute, Warsaw, between 1995 and 1999 were assessed. Primary endpoint was PFS. Multivariable analysis showed that optimal surgical cytoreduction was not independent prognostic factor. Optimal surgery was statistically less frequently performed in older patients (p=0.06; borderline statistical significance), FIGO stage III C and patients with performance status 1 or 2 according to WHO criteria (p<0.001). Grade and FIGO stage were identified as independent prognostic factors for PFS. Median PFS were 11.4 and 5.7 months in optimally and suboptimally cytoreduced group respectively. We conclude that optimal surgical cytoreduction was not independent prognostic factor in this group of patients because there was correlation between surgical resectability and certain clinical factors.
Rak jajnika jest piątym pod względem częstości występowania nowotworem złośliwym u kobiet i czwartą co do częstości przyczyną zgonów w Polsce. Leczenie operacyjne z następową chemioterapią, opartą na pochodnych platyny w skojarzeniu z paklitakselem, jest podstawową metodą terapii przypadków zaawansowanego raka jajnika. Celem niniejszej pracy była odpowiedź na pytanie, czy optymalność zabiegu może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy u chorych na raka. Badaną grupę stanowiło 358 kobiet leczonych w Centrum Onkologii w Warszawie w latach 1995-1999 z powodu raka jajnika w III stopniu zaawansowania wg FIGO. Głównym punktem końcowym stosowanym w analizie był czas do progresji choroby (PFS). Na podstawie wyników analizy wieloczynnikowej stwierdzono, że optymalność zabiegu operacyjnego nie może być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy w tej grupie chorych. Uznano, że zabieg optymalny był istotnie rzadziej wykonywany u pacjentek, u których rozpoznano nowotwór w późniejszym wieku (p=0,06; na granicy istotności) oraz u pacjentek z FIGO III C i pacjentek ze stanem sprawności wg WHO 1-2 (p<0,001). Czynnikami wpływającymi niezależnie na długość czasu do progresji choroby były stopień zróżnicowania histologicznego oraz stopień zaawansowania wg FIGO. Mediany czasu do progresji choroby wynosiły: w przypadku chorych operowanych optymalnie – 11,4 miesiąca, a grupie, w której takiego zabiegu nie udało się wykonać – 5,7 miesiąca. W badanej grupie chorych wykazano związek pomiędzy rodzajem zabiegu a występowaniem pewnych cech klinicznych, dlatego też optymalność zabiegu nie powinna być traktowana jako niezależny czynnik rokowniczy.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 2; 90-98
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Multiplexed Immunobead-Based Cytokine Profiling in patients with ovarian cancer
Autorzy:
Wyciszkiewicz, Aleksandra
Lach, Michał
Kalinowska, Alicja
Michalak, Sławomir
Nowakowski, Błażej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1890964.pdf
Data publikacji:
2021-12-02
Wydawca:
Gdański Uniwersytet Medyczny
Tematy:
ovarian cancer
cytokines
metalloproteinases
inflammation markers
endometriosis
Opis:
Due to late diagnosis, ovarian cancer is the most deadly gynecologic malignancy. Inflammation is one of the risk factors of ovarian cancer and the inflammatory response implicates all stages of tumorigenesis. The purpose of this study was to analyze the concentration of molecules, which can take part in malignant processes. We analyzed patients with ovarian cancer, with endometriosis and healthy controls. Thirty-seven analytes were measured in serum using BioPlex Pro Human Inflammation Panel. We were able to detect 28 of the proteins among the studied groups. We found a significant increase in 22 of the tested molecules (BAFF, Chitinase3-like 1, IFN-alpha2, IFN-beta, IFN-gamma, IFN-lambda2, IFN-lambda1, gp130, IL-2, IL-12 (p40), IL-11, IL-32, IL-35, MMP3, Osteocalcin, Pantraxin-3, sCD163, TNFRSF8, sIL-6Ralpha, STNF-R1, STNF-R2, and TSLP) in the ovarian cancer group in comparison to the healthy controls. Two of them (IL-20, MMP1) did not show significant differences between groups. Moreover, we identified decreased concentrations of APRIL and osteopontin in ovarian cancer vs. healthy controls. While this study is a preliminary report, we hope this will encourage a further use of multiplex analysis in ovarian cancer biomarker research.
Źródło:
European Journal of Translational and Clinical Medicine; 2021, 4, 2; 31-43
2657-3148
2657-3156
Pojawia się w:
European Journal of Translational and Clinical Medicine
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza wartości prognostycznej markera CA 125 w przewidywaniu skuteczności chirurgii oraz przeżyć bezobjawowych u chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania
Analysis of prognostic value of CA 125 relating to effectiveness of surgery and symptom-free survival in patients with FIGO stage III ovarian cancer
Autorzy:
Panek, Grzegorz
Olszewski, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908064.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
CA 125 follow-up
CA 125 level
CA 125 prognostic value
advanced ovarian cancer
cytoreductive surgery in ovarian cancer
Opis:
Aim of paper: The aim of paper was to assess the prognostic value of preoperative CA 125 level in patients with late-stage ovarian cancer, particularly in correlation with optimal cytoreduction rate and duration of symptom-free survival. Material and methods: Retrospective analysis included 76 patients with FIGO stage III ovarian cancer. Using the uni- and multivariate models, prognostic value of the following parameters was assessed: preoperative CA 125 level, clinical stage, histological type and grade of maturity in correlation with quality of cytoreduction and symptom-free survival. Results: Baseline CA 125 serum level in the entire study population ranged from 35 to 9740 IU (median: 1117 IU). Optimal cytoreduction rate for the entire population was: 73.7% for CA 125 level below 288 IU, 47.4% for CA 125 level 288-1118 IU, 26.3% for CA 125 level 1119-2880 IU and 15.8% for CA 125 above 2880 IU (p=0.019; χ2). In the logistic-regression model, only CA 125 level had a significant influence on quality of cytoreduction. Analysis of correlation of other prognostic factors on symptom-free survival revealed, that only CA 125 and histological maturity grade correlated significantly with survival. Conclusions: Preoperative serum CA 125 level is significantly correlated with optimal cytoreduction rate achieved, as well as with risk of death and symptom-free survival.
Cel: Celem analizy była ocena znaczenia prognostycznego przedoperacyjnego poziomu CA 125 u chorych na zaawansowanego raka jajnika, ze szczególnym uwzględnieniem jego wpływu na odsetek optymalnych cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Materiał i metody: Retrospektywnej analizie poddano 76 chorych na raka jajnika w III stopniu zaawansowania (FIGO). Wykorzystując mono- i wielowariantowy model, dokonano oceny prognostycznej przedoperacyjnego poziomu CA 125, a także stopnia zaawansowania, typu histologicznego oraz stopnia dojrzałości histologicznej na stopień uzyskanej cytoredukcji oraz na czas przeżyć bezobjawowych. Wyniki: Wyjściowy poziom CA 125 w całej analizowanej populacji wyniósł od 35 do 9740 IU (mediana 1117 IU). Odsetek optymalnych cytoredukcji w całej badanej grupie chorych wyniósł 40,8%, zaś dla chorych w poszczególnych grupach prognostycznych odpowiednio: 73,7% - CA 125 <288 IU, 47,4% - CA 125 =288-1118 IU, 26,3% - CA 125 =1119-2880 IU i 15,8% - CA 125 >2880 IU (p=0,019; x2). W modelu logistyczno-regresywnym jedynie poziom CA 125 miał znamienny wpływ na poziom cytoredukcji. Ocena wpływu analizowanych czynników prognostycznych na przeżycia bezobjawowe wykazała, że tylko CA 125 oraz stopień dojrzałości histologicznej miały znamienny wpływ na przeżycia. Wnioski: Przedoperacyjny poziom CA 125 ma istotne znaczenie w przewidywaniu optymalnej cytoredukcji, ma też znamienny statystycznie wpływ na ryzyko zgonu i przeżyć bezobjawowych.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2007, 5, 2; 102-110
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Histopatologia raków jajnika współistniejących z endometriozą
Histology of endometriosis-associated ovarian carcinomas
Autorzy:
Stasienko, Elżbieta
Wiśniewska, Magdalena
Kamecki, Krzysztof
Skręt-Magierło, Joanna
Opławski, Marcin
Brożyna, Anna
Maleńczyk, Magdalena
Koper, Krzysztof
Roszkowski, Krzysztof
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030413.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometriosis
histopathology
ovarian cancer
endometrioza
histopatologia
rak jajnika
Opis:
Objective: The objective of this study was to demonstrate the histological diversity of endometriosis-associated ovarian carcinoma. Material and methods: Using record linkage techniques, we have conducted histopathological assessment in patients with endometriosis-associated ovarian cancer who received surgical treatment between 2004–2010 in the Oncology Centre in Bydgoszcz. Endometriosis and cervical carcinoma were confirmed in one tissue specimen in 62 patients. Results: Endometriosis seemed to promote the development of specific histologic types of ovarian cancer. Of 62 subjects, 53.22% (33/62) had endometrioid adenocarcinoma, 25.8% (16/62) had clear-cell carcinoma, 19.35% (12/62) had serous adenocarcinoma, and 1.61% (1/62) had mucinous adenocarcinoma. Our results support the hypothesis that coexistent endometriosis is more often associated with endometrioid and clear-cell carcinomas than other histologic subtypes as well as that clear-cell variant is the most common cancer developing in the abdominal wall scar from a previous laparotomy. Among patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar, three (75%) had clear-cell carcinoma and one had papillary serous adenocarcinoma. Conclusions: According to Sampson’s criteria, endometrioid carcinoma of the ovary was the most common histological diagnosis in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma. The clear-cell variant of cancer was the most common type in patients with endometriosis-associated ovarian carcinoma in the abdominal scar after laparotomy.
Cel: Celem pracy jest prezentacja zróżnicowania histopatologicznego raków jajnika współistniejących z endometriozą. Materiał i metody: Korzystając ze szpitalnej bazy danych, przeanalizowaliśmy wyniki histopatologiczne pacjentek z rakiem jajnika, które były operowane między 2004 a 2010 rokiem w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. U 62 chorych potwierdziliśmy endometriozę i raka jajnika w jednym preparacie tkankowym. Wyniki: Wydaje się, iż endometrioza wpływa na rozwój specyficznych typów histopatologicznych raków jajnika. Spośród 62 pacjentek 53,22% (33 przypadki) miało raka endometrioidalnego, 25,8% (16) – raka jasnokomórkowego, 19,35% (12) – raka surowiczego, a 1,61% (1) – raka śluzowego. Nasze wyniki potwierdzają tezę, że endometrioza może promować rozwój określonych typów histopatologicznych raka jajnika. Odnotowaliśmy częstsze występowanie raka endometrioidalnego i jasnokomórkowego niż innych podtypów raka jajnika, a także przewagę raka jasnokomórkowego wśród raków powstałych w bliźnie po laparotomii. W grupie pacjentek z rakiem w bliźnie trzy (75%) miały raka jasnokomórkowego, a jedna – surowiczego. Podsumowanie: Jeśli przyjąć klasyczne kryteria Sampsona, typ endometrialny był najczęstszym rozpoznaniem histopatologicznym u pacjentek z rakiem jajnika, któremu towarzyszyła endometrioza. Typ jasnokomórkowy okazał się zaś najczęstszym rozpoznaniem wśród chorych z rakiem, któremu towarzyszyła endometrioza w bliźnie po laparotomii.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2015, 13, 2; 85-92
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Facts about ovarian cancer in Maysanian women
Dane dotyczące raka jajnika ukobiet z irackiej prowincji Majsan
Autorzy:
Saadoon Qasim Alhilf, Haider
Alwan Hasan Alhashimi, Redha
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029715.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
Misan province
gynecologic malignancy
ovarian cancer
serous carcinom
Opis:
Background: Ovarian cancer is one of the commonest gynecologic malignancy. It is the most common cause of death due to gynecologic tumors, and accounts for 50% of deaths due to all gynecologic cancer types. Objectives: The aim was to discuss and assess ovarian cancer in Misan province and to underline its impact for increased awareness and interest in screening and early diagnosis by the determination of the prevalence rates among Maysanian women. Methods: The study lasted six months. During this period, we obtained a lot of data from records of the Al-Shifaa Oncology Center in Misan province, Iraq. Between September 2016 and February 2017, 50 cases of ovarian cancer from 282 gynecologic cancers were recorded. Complete history was obtained for every case. Results: The study showed that ovarian cancer constituted 17.73% of all types of cancer. It usually occurred in patients aged 60–70 years (30%). Women lived in urban areas 1.5 times more frequently than in rural areas. The most common histopathological type of ovarian cancer was ovarian serous carcinoma (46%). The most common stages were stage III and IV, accounting for 76%. Conclusion: Ovarian cancer is the third most common gynecologic cancer type. It was more common in women aged 60–70 years. Regarding the family history, the results were insignificant. The most common histopathological type of ovarian cancer in this study was ovarian serous carcinoma. The most common stages of the disease were advanced stages III and IV.
Wstęp: Rak jajnika jest jednym z najczęstszych nowotworów złośliwych żeńskich narządów płciowych oraz główną przyczyną umieralności z powodu tych nowotworów – odpowiada za 50% zgonów wśród chorych z nowotworami kobiecego układu płciowego. Cele: Omówienie i ocena występowania raka jajnika w irackiej prowincji Majsan w celu zwiększenia świadomości i zainteresowania badaniami przesiewowymi i wczesnym rozpoznaniem choroby poprzez określenie częstości występowania omawianego nowotworu wśród kobiet zamieszkujących region Majsan. Metody: Badanie trwało sześć miesięcy. Uzyskano liczne dane z Centrum Onkologii Al-Shifaa w prowincji Majsan w Iraku. W okresie od września 2016 do lutego 2017 roku odnotowano 50 przypadków raka jajnika wśród ogółem 282 przypadków nowotworów narządów płciowych. Od każdej pacjentki zebrano pełny wywiad. Wyniki: Badanie wykazało, że rak jajnika stanowił 17,73% nowotworów. Rozpoznawano go zwykle u kobiet w wieku 60–70 lat (30%). Pacjentki częściej (o 1,5 razy) zamieszkiwały rejony wiejskie. Najczęstszym typem histopatologicznym był surowiczy rak jajnika (46%). Chorobę zwykle rozpoznawano w stadium III i IV, co stanowiło 76% przypadków. Wnioski: Rak jajnika to trzeci co do częstości nowotwór żeńskich narządów płciowych. Występował częściej u kobiet w wieku 60–70 lat. Wyniki dotyczące wywiadu rodzinnego nie były istotne. Najczęstszy typ histopatologiczny stanowił surowiczy rak jajnika. Chorobę rozpoznawano przeważnie w zaawansowanym stadium – III i IV.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2017, 15, 2; 113-119
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PREPARATION AND CHARACTERIZATION OF SELF-MICROEMUSIFYING DRUG DELIVERY SYSTEM (SMEDDS) OF CISPLATIN FOR ORAL USE IN OVARIAN CANCER TREATMENT
Autorzy:
Akartas, Irfan
Karasulu, Hatice Yeşim
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/895344.pdf
Data publikacji:
2020-02-29
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:
cytotoxicity
ovarian cancer
cisplatin
SMEDDS
in vitro release
Opis:
Cisplatin is an antineoplastic drug, used for the treatment of ovarian cancer. SMEDDS has many advantages such as enhanced bioavailability, lymphatic targeting and ease of manufacture. The main objective of this study was to prepare and characterize Cisplatin loaded SMEDDS formulation and to evaluate antitumoral activity with cell viability studies. Cisplatin SMEDDS formulation was prepared and characterized physicochemically. In vitro release studies and cell viability studies were performed and evaluated. The mean droplet size of Cisplatin SMEDDS was measured as 25,4±1,9 nm and PDI was 0,241±0,018. Refractive index of the formulation was measured as 1,471±0,001. pH values of Cisplatin SMEDDS (dilution ratio 1:10 w) were measured as 5,84±0,09 and (dilution ratio 1:10 pH 6,8 PBS) 6,51±0,14. Viscosity of formulation was measured as 284 mPa. According to in vitro release studies, %78,17 of Cisplatin were released from Cisplatin SMEDDS. The formulation performed cytotoxic effect to A2780 cells; vitality was found 20,26% at 0,02 µg/mL. It was concluded that, Cisplatin SMEDDS could be beneficial for the treatment of ovarian cancer and it could be promising alternative due to its enhanced bioavailability.
Źródło:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2020, 77, 1; 183-193
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:
Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niedokrwistość towarzysząca leczeniu chorych na raka jajnika schematem chemioterapii składającym się z paklitakselu i pochodnej platyny – analiza wstępna
Chemotherapy-related anaemia in ovarian cancer patients treated with paclitaxel and a platinum compound – preliminary analysis
Autorzy:
Miedzińska-Maciejewska, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/908260.pdf
Data publikacji:
2006
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
anaemia
chemotherapy
erythropoietic proteins
ovarian cancer
supportive care
Opis:
Aim: The aim of the paper is to evaluate the problem of anaemia in patients treated with paclitaxel and cisor carboplatin as a first line treatment for ovarian cancer. Material and methods: The analysis comprised patients who completed 6 cycles of chemotherapy and who commenced the treatment not sooner than in 2004. The patients were not selected in any way with respect to anaemia. The data concerning the haemoglobin concentration and the management of anaemia were collected retrospectively. The blood counts taken into consideration had been performed on the day of the chemotherapy or on the previous day. Results: The patients’ age ranged from 31 to 78. Patients with FIGO IIIC stage ovarian cancer accounted for 67.5% of the whole group. The haemoglobin concentration at the beginning of the treatment was 9.5 – 14.4 g/dl (average 11.8 g/dl). In the course of subsequent chemotherapy cycles, a gradual decrease was observed, down to the values of 7.2 – 13.8 g/dl (average 10.9 g/dl) at the 6th cycle. In 52 patients, at least one count was below 11 g/dl, including 13 patients with haemoglobin below 9 g/dl. Chemotherapy had to be postponed due to anaemia in 10 patients; 9 patients required erythrocyte concentrate transfusion. No patients was administered epoietin and 3 patients were administered alpha-darbepoietin. Conclusions: 30% of the patients in the whole group maintained a haemoglobin concentration above 11 g/dl in the course of treatment. This fact implies that anaemia is very common in ovarian cancer patients treated with paclitaxel and a platinum compound. However, the prophylaxis or management of anaemia still seems to be insufficient, despite the availability of erythropoietic proteins.
Cel badania: Przedstawienie problemu niedokrwistości u chorych leczonych paklitakselem z cis- lub karboplatyną w ramach chemioterapii pierwszej linii z powodu raka jajnika. Materiał i metody: Badaniem objęto 74 chore, które ukończyły 6 kursów chemioterapii i rozpoczęły leczenie nie wcześniej niż w 2004 roku. Badane nie były w jakikolwiek sposób selekcjonowane pod względem występowania niedokrwistości. Retrospektywnie zebrano dane o stężeniu hemoglobiny i postępowaniu w przypadku niedokrwistości. W analizie brano pod uwagę pomiary morfologii wykonywane w dniu lub w przeddzień terminu chemioterapii. Wyniki: Wiek chorych wynosił od 31 do 78 lat. Chore w IIIC stopniu zaawansowania według FIGO (Federation Internationale de Gynecologie Oncologique) stanowiły 67,5% całej grupy. Stężenie hemoglobiny na początku leczenia wynosiło od 9,5 do 14,4 g/dl (średnio 11,8 g/dl). W trakcie kolejnych cykli chemioterapii następował stopniowy spadek aż do wartości od 7,2 do 13,8 g/dl (średnio 10,9 g/dl) przy 6 cyklu. U 52 pacjentek przynajmniej jednokrotnie stężenie hemoglobiny obniżyło się poniżej 11 g/dl, w tym u 13 poniżej 9 g/dl. Konieczność odroczenia chemioterapii z powodu anemii wystąpiła u 10 badanych, a u 9 zaistniała konieczność przetaczania koncentratu krwinek czerwonych. Żadna chora nie otrzymała epoetyny, a trzy otrzymały darbepoetynę alfa. Wnioski: Niespełna 30% pacjentek z całej grupy utrzymało stężenie hemoglobiny powyżej 11 g/dl w trakcie całego leczenia. Świadczy to o ogromnym rozpowszechnieniu niedokrwistości u chorych z rakiem jajnika leczonych schematem chemioterapii pierwszej linii, opartym na paklitakselu i pochodnych platyny. Natomiast leczenie i profilaktyka anemii, mimo dostępnych leków w postaci białek erytropoetycznych, wydają się wciąż niewystarczające.
Źródło:
Ginekologia Onkologiczna; 2006, 4, 3; 151-159
1731-5379
Pojawia się w:
Ginekologia Onkologiczna
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 97

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies