Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "nowela" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 22
Tytuł:
„Ultimus” Marii Konopnickiej – nowela o deprawacji
„Ultimus” by Maria Konopnicka: a short story on depravation
Autorzy:
Samborska-Kukuć, Dorota
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682659.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Maria Konopnicka
short story
„Ultimus”
realism
animals
nowela
realizm
zwierzęta
Opis:
In her early short story entitled Ultimus Konopnicka accomplished the concept of Falkentheorie by Paul Heyse in an original way, using the motif of a crane as the thematic and composition keystone. Inspired to a large extent by Orzeszkowa’s Romanowa, Konopnicka writes about moral depravation of a young nobleman, using parallelism: man-animal in two orders – naturalistic and symbolic. The empathic reception of the text diverging from previous interpretations allows to place Ultimus among texts which stand up for miserables personas.
W swojej wczesnej noweli Ultimus podjęła Konopnicka oryginalną realizację koncepcji Falkentheorie Paula Heysego, wykorzystując motyw żurawia jako tematyczny i kompozycyjny zwornik. Konopnicka, zainspirowana w dużej mierze Romanową Orzeszkowej, opowiada o deprawacji moralnej młodego szlachcica, wykorzystując paralelizm: człowiek-zwierzę w dwu porządkach: naturalistycznym i symbolicznym. Empatyczny odbiór lektury odbiegający od interpretacji dawnych pozwala usytuować Ultimusa w przestrzeni tekstów, które upominają się o miserables personas.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2018, 7; 311-322
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Животные на заклании (по повести Ивана Шмелева Солнце мертвых)
Animals for Sacrifice (on Ivan Shmelev’s Novel The Sun of the Dead)
Autorzy:
Smirnova, Alfia
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/691975.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
zwierzęta, ofiara, nowela, motyw, tytuł
animals, sacrifice, novel, motive, title
Opis:
Animals for Sacrifice(on Ivan Shmelev’s Novel The Sun of the Dead) The article analyzes the most tragic work of Ivan Shmelev about time at the end of the Civil War in Russia, about the “epic” The Sun of the Dead. The tragedy of the story that is in its title gradually grows and intensifies in accordance with the dynamics of the plot action, realized in the motives of survival-dying and impending apocalypse. In the picture of the dying world, animals have an exclusive role, they are destined to be the first to go for sacrifice, whether they are birds (peacock, eagle, hawk, pigeons, etc.) or domestic animals (horse, cow, dog, cat). In the development of their characters, a special function is performed by zoonyms that allow each of them to be personified and to emphasize the value of the life of any being.
Zwierzęta składane w ofierze(na podstawie noweli Iwana Szmielowa Słońce umarłych) Artykuł zawiera analizę najtragiczniejszego dzieła Iwana Szmielowa – „epopei” Słońce umarłych, opisującego ostatnie chwile wojny domowej w Rosji. Tragizm opowieści, wybrzmiewający w tytule, narasta stopniowo i nasila się wraz z rozwojem akcji, realizując się w motywach przetrwania-umierania oraz zbliżającej się apokalipsy. W obrazie ginącego świata zwierzęta odgrywają wyjątkową rolę, są pierwszymi stworzeniami, które składane są w ofierze – niezależnie od tego, czy są to ptaki (paw, orły, jastrząb, gołębie itp.), czy zwierzęta domowe (koń, krowa, pies, kot). W zrozumieniu ich losów szczególną funkcję pełnią zoonimy, które pozwalają na personifikację każdego ze zwierząt i podkreślają wartość życia wszystkich stworzeń.
Źródło:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies; 2019, 5
2719-2687
2451-3849
Pojawia się w:
Zoophilologica. Polish Journal of Animal Studies
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
L’Enfance dans Le Nouveau Décaméron
Childhood in Le Nouveau Décaméron
Dzieciństwo w Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Finet, Béatrice
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056527.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Le Nouveau Décaméron
nowela
dzieciństwo
moralność
seksualność
short story
childhood
moral
sexuality
Opis:
Nous nous intéressons aux portraits d’enfants proposés dans Le Nouveau Décaméron, recueil de nouvelles galantes, et aux différentes images de l’enfance qu’ils véhiculent. Nous avons sélectionné dix-sept des cent nouvelles signées Paul Arène, Théodore de Banville, François Coppée, Abraham Dreyfus, Anatole France, Ludovic Halévy, René Maizeroy, Guy de Maupassant, Émile Pouvillon, Aurélien Scholl et Émile Zola. Ces auteurs réalistes, naturalistes et décadents présentent tantôt des enfants qui s’inscrivent dans l’image romantique de l’enfance, empreinte d’innocence et de pureté, tantôt qui s’opposent aux clichés de l’enfance. Nous verrons ainsi l’enfant face à la mort, la sienne ou celle de ses proches. Puis nous nous intéresserons à l’enfance et à la sexualité, sujet qui parcourt les dix volumes. Quel que soit le portrait proposé, les auteurs incitent le lecteur à une réflexion morale sur les rapports entre enfants et adultes.
Zasadniczym celem artykułu jest przedstawienie portretów dzieci, a także różnych wizji dzieciństwa w Le Nouveau Décaméron. Spośród stu opowiadań składających się na to dzieło do analizy wybrano siedemnaście tekstów, których autorami są: Paul Arène, Théodore de Banville, François Coppée, Abraham Dreyfus, Anatole France, Ludovic Halévy, René Maizeroy, Guy de Maupassant, Émile Pouvillon, Aurélien Scholl i Émile Zola. Autorzy ci, wpisujący się w nurt realistyczny, naturalistyczny i dekadencki, przedstawiają dzieciństwo bądź to na wzór romantyczny, jako czas naznaczony niewinnością i czystością, bądź w sposób całkowicie odbiegający od stereotypowych wyobrażeń na ten temat. Widzimy zatem dziecko, które doświadcza śmierci własnej lub swoich bliskich, jak również odkrywamy problem dzieciństwa i seksualności – temat obecny we wszystkich dziesięciu tomach dzieła. Bez względu na to, jaki portret dziecka przedstawiają autorzy poszczególnych opowiadań, czytelnik zostaje przez nich zaproszony do refleksji moralnej na temat relacji między dziećmi a dorosłymi.
This article focuses on the portraits of children as presented in Le Nouveau Décaméron and the different images of childhood that they convey. We have selected seventeen of the hundred short stories, by Paul Arène, Théodore de Banville, François Coppée, Abraham Dreyfus, Anatole France, Ludovic Halévy, René Maizeroy, Guy de Maupassant, Émile Pouvillon, Aurélien Scholl, and Émile Zola. These authors, writing in a realistic, naturalistic and decadent style, sometimes present children as part of the romantic image of childhood, imbued with innocence and purity, and sometimes in opposition to the same clichés of childhood. We thus see the child facing death, either their own or that of their relatives. We then focus on childhood and sexuality, a subject that runs through the ten volumes. Whichever portrait is proposed, the authors encourage the reader to reflect morally on the relationship between children and adults.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 139-153
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Między reportażem a feature. Teoria i praktyka
Between reportage and feature. Theory and practice
Autorzy:
Spyra, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/459781.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
reportaż
feature
nowela
Anna Strońska
Jagienka Wilczak
Magdalena Mazur
reportage
short story
Opis:
Artykuł stanowi próbę porównania reportażu jako gatunku z pogranicza literatury i publicystyki oraz formy feature ukształtowanej na gruncie amerykańskim w latach międzywojennych. W tekście zawarto ważkie rozważania teoretyczne o wyznacznikach reportażu i feature, a także poetyce noweli jako tertium comparationis. Przywołano przykłady praktycznych realizacji tych form w tekstach współczesnych polskich twórców (Anny Strońskiej, Jagienki Wilczak, Magdaleny Mazur). Artykuł zamyka podkreślenie najistotniejszych różnic pomiędzy reportażem a feature.
This article attempts to provide a comparison between reportage (the literary and journalistic writing form) and 'feature' (a form moulded in the USA before the Second World War). This work covers the most important theoretical ascertainments about the determinants of reportage and feature, as well as the short story as a tertium comparationis. Practical examples of both forms are given from the output of contemporary Polish writers (Anna Strońska, Jagienka Wilczak, Magdalena Mazur. The article voncludes with the essential differences between these forms.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 421-426
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Amendment of August 1926 to the first Polish Constitution of the Second Republic
Autorzy:
Kowalski, Grzegorz M.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/923510.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
onstytucja rzeczypospolitej polskiej z 17 iii 1921 roku
konstytucja marcowa
nowela z 2 viii 1926 roku
„nowela sierpniowa”
konstytucjonalizm ii rzeczypospolitej
prezydent rzeczypospolitej
władza wykonawcza
autorytaryzm
Opis:
On the political-legal plane, the direct consequence of the May coup organized by Józef Piłsudski in 1926 was an amendment of the March constitution of 1921. The above amendment was commonly referred to as the August amendment from the name of the month in which the two laws changing the constitution had been passed (2 August 1926). The core of the August amendment consisted in a strengthening of the position of the executive organs of the state at the expense of the Diet and the senate. The president obtained the right to dissolve parliament before the end of its term, following the motion of the ministers’ council. Moreover, the president obtained the prerogatives to pass resolutions with the power of parliamentary laws and obtained new budgetary prerogatives. Parliament, on the other hand, became restricted as regards its powers to pass a no confidence vote towards the Ministers’ Council or any individual minister. The political conceptions implemented by the interwar government aimed at doing away with the principle of a tri-partite division of state power in favor of a concentration of power in the hands of the state’s president. The above conception had been fully realized in the new constitution of the Republic of Poland of 1935.
Źródło:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa; 2014, 7, 2
2084-4115
2084-4131
Pojawia się w:
Krakowskie Studia z Historii Państwa i Prawa
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Die heilige Cäcilie oder die Gewalt der Verdrängung. Zu Hartmut Langes Novelle "Das Konzert" und einigen Aspekten ihrer ,deutschen‘ Rezeption
Autorzy:
Quinkenstein, Lothar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032638.pdf
Data publikacji:
2012-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
nowela
Shoah
Hartmut Lang
romantyzm
Jean Améry
Ruth Klüger
novella
romanticism
Novelle
romantische Prämisse
Opis:
Der Beitrag untersucht Hartmut Langes Novelle Das Konzert im Hinblick auf die literarische Auseinandersetzung mit der Shoah. Die Analyse stützt sich auf die Annahme, dass die romantischen Prämissen, die diesem Text zugrunde liegen, fragwürdige Resultate liefern. Wesentliche Anregung für seine Kritik bezieht der Aufsatz von Jean Améry.  
Artykuł analizuje nowelę Hartmuta Langego Das Konzert pod kątem literackiego rozprawiania się z Szoa. Opiera się na przypuszczeniu, iż romantyczne założenia, które tworzą podstawę tego tekstu, prowadzą do wątpliwych rezultatów. Istotne aspekty swojej krytyki autor artykułu zawdzięcza Jeanowi Améry’emu.
The article deals with Hartmut Lange’s short story Das Konzert under the perspective of the literary approach to the Shoah. The analysis bases on the presumption that the ideas of romantic aesthetics, which form the ground of the short story, lead to questionable results. The critical reading of Lange’s text is mainly inspired by Jean Améry.
Źródło:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen; 2012; 121-147
2196-8403
Pojawia się w:
Convivium. Germanistisches Jahrbuch Polen
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Maupassant, roi du Nouveau Décaméron
Maupassant, King of Le Nouveau Décaméron
Maupassant, król Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Benhamou, Noëlle
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056532.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Maupassant
Mendès
Le Nouveau Décaméron
nowela
zbiór
kobiety
portret
short story
collection
women
portrait
Opis:
Cet article se propose de montrer la place importante de Guy de Maupassant dans Le Nouveau Décaméron. Lui qui avait été jugé par la critique le meilleur conteur des Soirées de Médan avec sa nouvelle « Boule de suif », publie onze nouvelles sur les femmes, le mariage, l’adultère et la prostitution dans les volumes de Catulle Mendès parus 1884 à 1887. Nous étudions aussi l’image que les entre-textes donnent de l’auteur. Le lecteur découvre un écrivain courtois, mondain, qui aime les femmes et est aussi galant et séducteur. Finalement, Maupassant, couronné par Mendès roi de la sixième journée, avec Boule de suif comme reine, est le plus important de cette œuvre collective. Cependant, son portrait fictif présent dans les volumes du Nouveau Décaméron a contribué à donner une image stéréotypée de Maupassant.
Artykuł ma na celu ukazanie znaczącej roli Guy de Maupassanta w Le Nouveau Décaméron. Uznany przez krytykę za najlepszego autora Les Soirées de Médan, dzięki opowiadaniu Boule de suif, Maupassant publikuje w latach 1884-1887 w zbiorowym dziele Catulle’a Mendèsa jedenaście nowel o kobietach, małżeństwie, zdradzie i prostytucji. Artykuł analizuje również obraz autora, jaki wyłania się z lektury komentarzy zamieszczonych w Le Nouveau Décaméron. Czytelnik odkrywa Maupassanta jako pisarza o nienagannych manierach, światowca, a jednocześnie uwodzicielskiego salonowca i miłośnika kobiet. Ogłoszony przez Mendèsa królem dnia szóstego, z Boule de Suif jako królową, Maupassant jest istotnie najważniejszym autorem Le Nouveau Décaméron. Jego fikcyjny portret zarysowujący się na kartach tego dzieła przyczynił się jednak do wykreowania stereotypowego obrazu pisarza.
This article aims to show the important place of Guy de Maupassant in Le Nouveau Décaméron. He had been judged by critics the best storyteller of Les Soirées de Médan for his tale “Boule de suif,” and he published eleven short stories on women, marriage, adultery and prostitution in the volumes of Catulle Mendès from 1884 to 1887. We also examine the image that the “entre-textes” give of the author. The reader discovers a courteous, worldly writer who loves women and who is also impeccably mannered and seductive. Finally, Maupassant, crowned by Mendès king of the sixth day, with Boule de Suif as queen, is the most important writer of this collective work. However, his fictitious portrait present in the volumes of Le Nouveau Décaméron contributed to the creation of the stereotypical image of Maupassant.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 63-76
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Antybaśń w nowelistycznej ramie. O Naszyjniku Guy de Maupassanta
Anti-Fairy Tale in a Novel like Frame. On The Necklace by Guy de Maupassant
Autorzy:
Chomiuk, Aleksandra
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/682820.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Guy de Maupassant
Artur Schopenhauer
The Necklace
short story
fairy tale
Bovarysme
Naszyjnik
nowela
baśń
bowaryzm
Opis:
The article focuses on the analysis and interpretation of a short story by Guy de Maupassant, entitled The Necklace. The description of the assumptions related to the structure and the plot of this literary work was combined with a depiction of its psychological and philosophical contexts (Bovarysme, Schopenhauerism). Two plot layers were distinguished within the work. Onto a realistic background, the author applied an innuendo to the fairy tale about Cinderella in order to demonstrate the discrepancy between reality and daydreams. The reference to the tale as moralistic preaching on a potential turn of fate for the better became, within “the real story”, a tale on the price Cinderella pays for the possibility to go to the ball.
Treścią artykułu jest analiza i interpretacja noweli G. de Maupassanta Naszyjnik. Opis założeń konstrukcyjno-fabularnych utworu powiązano z wyeksponowaniem jego psychologiczno-filozoficznych kontekstów (bowaryzm, schopenhaueryzm). W utworze zostały wyodrębnione dwa porządki fabularne. Na realistyczne tło autor nałożył aluzje do baśni o Kopciuszku, służące ukazaniu rozdźwięku między rzeczywistością i marzeniami. Odwołanie do baśni jako moralistycznego pouczenia o możliwej zmianie losu na lepsze stało się w „prawdziwej historii” opowieścią o cenie, jaką płaci Kopciuszek za możliwość pójścia na bal.
Źródło:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze; 2017, 6; 195-205
2299-7458
2449-8386
Pojawia się w:
Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
BLIŹNIACZE FORMY, BLIŹNIACZE TWORY. ZEZ STEFANA GRABIŃSKIEGO I WILLIAM WILSON EDGARA ALLANA POE
Twin forms, twin creations. Zez by Stefan Grabinski and William Wilson by Edgar Allan Poe
Autorzy:
Mikuła, Ewa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/460212.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Fundacja Pro Scientia Publica
Tematy:
Stefan Grabiński
Edgar Allan Poe
metafantastyka
sobowtór
nowela
Stefan Grabinski
meta-fiction
doppelganger theme
short story
Opis:
Można powiedzieć, że ułożony przez Grabińskiego program literacki metafantastyki to wypadkowa cech poetyki utworów Poego zwanych short stories. Z tego powodu autorka artykułu zestawiła ze sobą utwory obu pisarzy. Wybrane nowele – William Wilson Poego i Zez Grabińskiego – są reprezentacyjne dla fantastyki psychologicznej i dotykają problemu zaburzonej osobowości człowieka. Narracja prowadzona jest w sposób sprawozdawczy, a opisane wydarzenia mają z pozoru charakter realistyczny. Wspólny mianownik stanowi także motyw przewodni – sobowtór – który zajmie w tym opracowaniu szczególne miejsce.
It could be said that Grabinski’s literary theory program of meta-fiction is the result of the characteristics of Poe's short stories. For this reason I decided to correlate the works of both writers. I selected two short stories which concern the problem of disordered personality – William Wilson by Edgar Allan Poe and Zez by Stefan Grabinski. I found them typical of the psychological fiction. Both of them have reporting narration and the plots are seemingly realistic. Another common feature is a doppelganger leitmotif, which has a special place in this paper.
Źródło:
Ogrody Nauk i Sztuk; 2015, 5; 472-480
2084-1426
Pojawia się w:
Ogrody Nauk i Sztuk
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
En être, pourquoi et comment ? Villiers de l’Isle-Adam et Le Nouveau Décaméron
Why and How, to Become a Part? Villiers de l’Isle-Adam and Le Nouveau Décaméron
Być częścią, dlaczego i jak? Villiers de l’Isle-Adam i Le Nouveau Décaméron
Autorzy:
Vibert, Bertrand
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2056530.pdf
Data publikacji:
2022-05-30
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
Villiers de l’Isle-Adam
Le Nouveau Décaméron
opowiadanie
nowela
kronika
tale
short story
chronicle
Opis:
Il s’agit d’évaluer la place et le rôle de l’auteur des Contes cruels dans Le Nouveau Décaméron, au-delà des trois textes retenus (« Le Secret de l’échafaud », « L’Agence du chandelier d’or », « Akëdysséril »). On tente d’abord de comprendre les relations complexes de Villiers avec l’univers de la presse, avec Catulle Mendès en particulier, puis de distinguer le conte proprement dit de la nouvelle et de la chronique – dans lesquels Villiers s’est illustré en bousculant les codes, et en jouant de la variété des tons et des registres. Ainsi, Villiers manie aussi bien l’ironie glaçante que le comique bouffon, ou encore le rêve d’absolu. Le contexte des contes et leur réception dans le recueil lui-même, le portrait qui y est brossé de Villiers, et enfin les effets de résonance, tout cela plaide non seulement en faveur de la qualité des trois textes que Villiers réunira dans L’Amour suprême, mais de l’idée que Villiers a bien servi Le Nouveau Décaméron.
Głównym celem artykułu jest określenie miejsca i roli autora Contes cruels w Le Nouveau Décaméron, niezależnie od tego, co wnoszą jego trzy zamieszczone tam teksty: „Le Secret de l’échafaud”, „L’Agence du chandelier d’or” i „Akëdysséril”. W pierwszej kolejności chodzi o uchwycenie złożonych relacji Villiers ze światem prasy, zwłaszcza jego związków z Catullem Mendèsem. Następnie przeprowadzone zostaje rozróżnienie między opowiadaniem w znaczeniu tradycyjnym a nowelą i kroniką, czyli gatunkami, w których Villiers szczególnie się wyróżniał, łamiąc kody, wykorzystując całą gamę odcieni gatunku i poziomów języka. Villiers zręcznie wykorzystywał zarówno chłodną ironię, groteskowy komizm, jak i pragnienie absolutu. Kontekst jego opowiadań, ich odbiór i miejsce w dziele, a także wizerunek autora, jaki się z nich wyłania, nie tylko świadczą o wysokiej jakości trzech tekstów, włączonych przez pisarza do L’Amour suprême, lecz także podkreślają znaczenie samego autora dla projektu Le Nouveau Décaméron.
The aim of this paper is to evaluate the place and role of the author of the Contes cruels in Le Nouveau Décaméron, beyond the three texts selected (“Le Secret de l’échafaud”, “L’Agence du candelier d’or”, “Akëdysséril”). We first try to understand Villiers’ complex relationship with the world of the press, and with Catulle Mendès in particular, and then to distinguish the tale itself from the short story and the chronicle, genres in which Villiers distinguished himself by shaking up the established codes and by playing with a variety of tones and registers. Thus, he handles chilling irony, as well as the comic buffoon and the dream absolute. The context of the tales and their reception in the collection itself, the portrait of the author, and finally the resonating effects, all argue not only for the quality of the three texts that Villiers will bring together in L’Amour suprême, but also for the idea that he has served Le Nouveau Décaméron well.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2022, 70, 5; 87-105
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zmiana Konstytucji marcowej z 1926 r. jako przykład rywalizacji Sejmu i Senatu
Autorzy:
Litwin, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624710.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Sejm, Senate, amendment, March Constitution, August Amendment, voting
Sejm, Senat, poprawka, Konstytucja marcowa, nowela sierpniowa, głosowanie
Opis:
In 1926, the March Constitution from 1921 was amended, one of the elements of this process was rivalry between the Sejm and Senate. It was caused by the attempts of Senate to equalize its position with the Sejm, personal rivalry between the marshals of both chambers and imprecise rules of the Constitution concerning its amendment. The rivalry between both chambers resulted in their weakening and strengthening of the executive power controlled by “Sanacja”.
W roku 1926 doszło do zmiany Konstytucji z 1921 r., jednym z elementów tego procesu była rywalizacja pomiędzy Sejmem a Senatem. Doszło do niej w związku z próbami Senatu zrównoważenia swojej pozycji względem Sejmu, rywalizacją personalną marszałków obu izb oraz nieprecyzyjnymi przepisami Konstytucji z 1921 r. dotyczącymi jej zmiany. Rywalizacja obu izb zakończyła się ich osłabieniem i wzmocnieniem egzekutywy kontrolowanej przez „Sanację”.
Źródło:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych; 2018, 13, 1
1896-8279
Pojawia się w:
Teka Komisji Politologii i Stosunków Międzynarodowych
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
НОВЕЛІСТИКА ВАСИЛЯ ҐАБОРА: ТРАДИЦІЇ Й НОВАТОРСТВО
VASYL GABOR’S NOVELS: TRADITIONS AND INNOVATIONS
Autorzy:
ДАШКО, НАТАЛІЯ
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041628.pdf
Data publikacji:
2020-07-16
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
fantastic realism
artistic detail
novel
expressionism
psychologism
impressionism
nowela
ekspresjonizm
impresjonizm
psychologizm
szczegół artystyczny
realizm fantastyczny
Opis:
Artykuł poświęcony jest twórczości W. Gabora w kontekście zróżnicowanej gatunkowo i stylistycznie współczesnej ukraińskiej nowelistyki. Celem artykułu jest ukazanie twórczości wspomnianego pisarza w dialektyce tradycji i nowatorstwa. W wyniku dogłębnej analizy można dojść do wniosku, że W. Gabor kontynuuje gatunek klasycznej noweli i jednocześnie eksperymentuje, wprowadzając innowacje nie tylko w obrębie formy, ale i treści. Wczesne utwory prozaika wykazują cechy poetyki modernistycznej. Silnym dramatyzmem i lakonicznością w duchu W. Stefanyka wyróżniają się nowele Щоб не бив бубон, Звір, Швонц (tom Книга екзотичних снів та реальних подій), w których realizowane są główne postulaty ekspresjonizmu — konfrontacja życia i śmierci, tragiczny światopogląd, psychologizm, ważna rola szczegółu artystycznego. W nowelach ze zbioru Про що думає людина pojawiają się cechy impresjonizmu łączące W. Gabora z M. Kociubynskim. Jednocześnie można wyróżnić w powyższym tomie główne cechy współczesnej noweli modyfikowanej, gdy działania wewnętrzne bohaterów wychodzą na plan pierwszy, podobnie jak pogłębiona asocjatywność, metaforyczność, wyobrażenia. Ponadto w stylu W. Gabora można wyróżnić zarówno elementy realistyczne, jak i romantyczne, których połączenie stanowi podstawę fantastycznego realizmu pisarza (nowela Поминки).
The article presents an attempt at interpreting Gabor’s works to disclose some ambiguities. The investigation is carried out within the research framework of modern Ukrainian novel varied by genre aspects and stylistic features. This determines the topicality of the paper, which aims to identify traditions and innovations in the writer’s novels. The investigation leadsto the conclusion that V. Gabor has contributed to further development of a classical novel genre and simultaneously has ventured to experiment. He recreates not only the form, but also the content. Works of the novelist are primarily marked with the modernist poetics features. Short stories Shchob ne byv bubon, Zvir, Shvonts (the collection Knyha ekzotychnykh sniv ta realnykh podii ) are dramatic and laconic in a Stefanyk style. The main dilemma of expressionism is realized in those novels — the confrontation of life and death, the tragedy of mental outlook, psychologism, important functional role of artistic detail. In the novels of the collection Pro shcho dumaie liudyna there are signs of impressionism, which brings V. Gabor to M. Kotsiubynskyi. Simultaneously key features of the modern modified novel appear when the internal action becomes the main one with profound associativity, metaphors, figures of speech highlighted. In addition, the components of Gabor’s style are both realism and romanticism, the combination of which becomes the basis for the fantastic realism (novel Pomynky).
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2020, 8, 1; 217-227
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biedermeierowskie świadectwo zarazy – "Granit" Adalberta Stiftera
Autorzy:
Mazur, Aneta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2029811.pdf
Data publikacji:
2021-12-14
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Adalbert Stifter
Granite
epidemic
the plague
Gentle Law
short story
Colorful Stones
Granit
epidemia
dżuma
das sanfte Gesetz
nowela
Kolorowe kamienie
Opis:
Artykuł jest wprowadzeniem do polskiego przekładu noweli pt. Granit austriackiego prozaika Adalberta Stiftera (1805-1868). Wyjaśnia polityczno-kulturowy kontekst powstania utworu, jego poetykę oraz przesłanie filozoficzno-etyczne. Nowela pochodzi ze zbioru Kolorowe kamienie (1853) i wraz z nim stała się kanonicznym – estetycznym i światopoglądowym – manifestem austriackiego biedermeieru, jako ilustracja tzw. „łagodnego prawa” (das sanfte Gesetz); polega ono na życiu pełnym harmonii oraz nieefektownym, codziennym praktykowaniu humanizmu w przestrzeni prywatnej, rodzinnej i społecznej. W tekście Stiftera odnosi się ono także do nadzwyczajnej sytuacji egzystencjalnej katastrofy. Oparta na ludowym przekazie relacja o epidemii dżumy, która w XVIII w. nawiedziła spokojne okolice Czeskiego Lasu, staje się pretekstem do ukazania różnych wyzwań, jakim muszą sprostać dorośli i dziecięcy bohaterowie utworu w obliczu choroby. Opowieść bazując na odwołaniach biblijnych, filozoficzno-naukowych i baśniowych, niesie dwa wyraziste przesłania: ocalenie jest paradoksalne i nielogiczne; ocalenie dane jest tylko tym, którzy potrafili zachować się godnie i ofiarnie. Motyw epidemii jako wydarzenia autentycznego, ale także jako uniwersalnej figury katastrofy, próby czy mrocznej inicjacji w bezlitosne prawa historii i przyrody, zostaje kunsztownie rozpisany na kilka płaszczyzn narracyjnych oraz kilka poziomów konstrukcyjnych, fabularnych i symbolicznych tekstu (w każdym z nich pojawia się lejtmotyw tytułowego „granitu”, minerału związanego z katastrofą wulkanu). Granit Adalberta Stiftera pozostaje po dziś dzień tekstem intrygująco wieloznacznym – to ilustracja biedermeierowskiej idylli, świadectwo indywidualnego światopoglądu pisarza, rodzaj boccacciowskiego dokumentu z czasów zarazy, parabola o zachowaniu człowieczeństwa w momencie próby oraz przykład mistrzowsko skomponowanej noweli jednocześnie.
The paper is an introduction to the Polish translation of a short story entitled Granite by the Austrian prose writer, Adalbert Stifter (1805-1868). It presents an explanation of the political and cultural context of the origin of the work, its poetics as well as its philosophical and ethical message. The short story and the collection entitled Colourful Stones (1853) in which it was included became a canonical aesthetic and ideological manifesto of the Austrian Biedermeier style as an illustration of the so-called “gentle law” (das sanfte Gesetz), i.e. a harmonious life and unspectacular daily practising of humanism in the personal, family and social space. In Stifter's work it refers also to the extraordinary situation of an existential catastrophe. Based on a folk story, the account of the plague which struck the quiet areas of the Bohemian Forest in the 18th century is a pretext for the presentation of various challenges which both the grown-ups and children have to meet facing the illness. The plot, based on Biblical, philosophical, scientific and legendary references, has two clear messages: survival is paradoxical and illogical; only those who could behave with dignity and devotedly could survive. The motif of the plague as a real event but also as a universal figure of catastrophe, a test or dark initiation into the merciless laws of history and nature is elaborately presented on several narration planes and several structure, plot and symbolical levels of the text (in each of them the leitmotif of “granite”, a mineral connected with a volcanic catastrophe, appears). Adalbert Stifter’s Granite still remains an intriguingly ambiguous text today - an illustration of a Biedermeier idyll, a testimony of the writer's personal world view, a document of the time of plague in Boccaccio’s style, a parable of humanity at a critical time, and an example of a masterpiece short story as well.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2021, 16, 11; 288-314
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Художня деталь як спосіб візуалізації тексту в оповіданнях-новелах Ірини Савки (за збіркою "Шипшинове намисто")
Mikroobraz jako sposób wizualizacji tekstu w małej prozie Iryny Sawki (na podstawie zbioru nowel "Korale z dzikiej róży")
Artistic detail as a way of visualizing the text in Iryna Savka’s short stories (based on the book "The Rosehip necklace")
Autorzy:
Jankowska, Żanna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31343572.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
micro-image
artistic detail
short story
Iryna Savka
visualization
literary creativity
mikroobraz
szczegół artystyczny
nowela
mała proza
Iryna Sawka
wizualizacja
twórczość
Opis:
Literatura jako dziedzina sztuki ma w swym repertuarze różnorodne formy i środki autoekspresji, które ostatecznie decydują o stopniu jej artyzmu. Należy do nich także mikroobraz (szczegół artystyczny). Współczesna pisarka ukraińska Iryna Sawka w swoich nowelach sięga nierzadko po mikroobrazy, które stają się istotną cechą jej prozy, czyniąc ją dobrze rozpoznawalną. Jej twórczość jak dotąd nie była jednak obiektem wnikliwszych badań literaturoznawczych, stąd też niniejszy artykuł można uznać za próbę włączenia nowelistyki Sawki do obszaru zainteresowań współczesnego dyskursu naukowego. Zwraca uwagę również fakt, że kluczowy mikroobraz pojawia się często w samych tytułach utworów Sawki, a następnie wokół niego nadbudowywana jest cała fabuła. W niniejszym badaniu uwzględniono szczególnie te mikroobrazy, które stanowią swego rodzaju wizualizację percepcji tekstu i najsilniej oddziałują na wyobraźnię czytelnika.
Literature as an art form has various original forms and means of self-expression, which determine the extent of its artistry. One of these means is artistic detail. Modern Ukrainian writer Iryna Savka uses micro-images (artistic detail) widely in her short stories, which, in fact, is a feature that distinguishes her works from others’ and makes them all the more recognizable. The relevance of this study lies in the fact that Savka’s works have not yet been researched thoroughly, in particular, regarding the use of artistic detail. Hence, this article can be considered an attempt to include Sawka’s novellas in the area of interest of contemporary scientific discourse. It is also worth noting how the key micro-image often appears in titles of Sawka’s works, with the entire plot then being built around it. This study specifically considers those micro-images that constitute a kind of visualization of how the text is perceived and most strongly affect the reader’s imagination.
Źródło:
Studia Ukrainica Posnaniensia; 2023, 11, 1; 176-182
2300-4754
Pojawia się w:
Studia Ukrainica Posnaniensia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 22

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies