Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "lewica" wg kryterium: Temat


Tytuł:
Od idei niepodległościowych do prostackiej propagandy. Monografia języka polskiej lewicy: Irena Kamińska-Szmaj, Język polskiej lewicy. Od Wielkiego Proletariatu do końca PRL, Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, 2017, 220 s.
Autorzy:
Wasiuta, Sebastian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/611651.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
lewica
język lewicy
język polityki
propaganda
Źródło:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury; 2019, 31
0860-8032
Pojawia się w:
Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Dobro społeczne w programach lewicowych partii politycznych w wyborach parlamentarnych w Polsce w 2015 roku
Autorzy:
Tyrała, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/450772.pdf
Data publikacji:
2016-12-02
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny
Tematy:
dobro wspólne
Razem
Zjednoczona Lewica
wybory
Opis:
Główne pytanie badawcze postawione w artykule brzmi: Jak dobro społeczne zostało zdefiniowane w programach koalicji Zjednoczona Lewica oraz partii Razem? Celem artykułu jest próba rekonstrukcji rozumienia dobra społecznego/publicznego w programach lewicowych partii politycznych w trakcie wyborów parlamentarnych w 2015 r. W pierwszej części artykułu omówione zostały podstawowe kwestie dotyczące rozumienia dobra wspólnego. Druga część stanowi analizę wskazanych powyżej programów wyborczych. Ostatnią część artykułu stanowią wnioski, w których opisane są podobieństwa i różnice między omawianymi programami oraz wskazane są odwołania do koncepcji krytycznych obywateli.
The main research question of the article is: how the common good has been defined in the coalition United Left and the party Together? The Author’s goal is to characterise left-wing parties electoral programmes during the Polish 2015 parliamentary election. In the first part of the paper, an attempt to synthesize ‘the common weal’ definition is made. Second part consists of the analysis of the programmes. In the last part of the article conclusions are made in terms of similarities and differences of the programmes and their relation to the concept of critical citizens.
Źródło:
Władza sądzenia; 2016, 10
2300-1690
Pojawia się w:
Władza sądzenia
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Identyfikacje ideologiczne a preferencje wyborcze społeczeństwa polskiego
Autorzy:
Godlewski, Tomasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/519934.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
Tematy:
identyfikacje ideologiczne
wybory
lewica
prawica
społeczeństwo polskie
Opis:
The current left-right dichotomy permanently organizes the perception of politics by the Polish society. This thesis is confirmed both in academic discourse as well as in the results of public opinion polls. In that context, it becomes extremely important to determine the understanding of the left and the right in relation to the electoral preferences of the Poles. The thesis and the hypotheses were verified in a process of analyzing the variables obtained in the present study, carried out in 2008–2015 on a representative sample of the adults. The results partially confirm the thesis. Compatibility between the understanding the left-right dichotomy and the characteristics of the doctrines depends on the electoral preferences of the respondents, but not for followers of all analyzed batches. The most consistency and compatibility with the model of doctrinal understanding of these concepts can be found in the preferences of the Democratic Left Alliance electorate. In the Law and Justice electorate, the understanding of the analyzed concepts is incomplete and only partially consistent with the declared right wing preferences, whereas, the biggest ideological disorientation can be noted among supporters of the Civic Platform. Undoubtedly, the voters’ perception of the political scene through the lens of the division between the left and the right is still effective and valid.
Źródło:
Historia i Polityka; 2016, 15(22); 9-19
1899-5160
2391-7652
Pojawia się w:
Historia i Polityka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Chapliniada w kręgach lewicy literackiej i artystycznej lat 20.
The Chaplinade on Left-Wing Literary and Artistic Circles of the 1920s
Autorzy:
Strożek, Przemysław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/32222569.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Charlie Chaplin
awangarda
lewica
avant-garde
left-wing circles
Opis:
Artykuł przedstawia recepcję filmów Chaplina w środowiskach lewicy literackiej i artystycznej Europy Środkowo-Wschodniej lat 20. Autor ukazuje, w jaki sposób berlińscy dadaiści wykorzystywali jego wizerunek do walk politycznych z rządzącą SPD, a także jak konstruktywiści sowieccy, czescy i serbscy łączyli jego grę aktorską ze sztuką maszyny, a wymowę filmów z ideologią komunistyczną. Od słynnych publikacji Iwana Golla (Apologia Charlota; Chapliniada) lewicowe środowiska awangardowe często traktowały Chaplina na równi z bohaterem walczącego proletariatu, narzucając polityczną wymowę jego filmów. Nie inaczej było w Polsce, gdzie w kontekście ogólnoeuropejskiej fascynacji Chaplinem środowisk lewicowej awangardy kręgi „Nowej Kultury”, futurystów i konstruktywistów warszawskich w podobny sposób interpretowały kreacje amerykańskiego komika. Ten wspólny dla Niemiec, sowieckiej Rosji, Czech, Węgier, Polski i Bałkanów dadaistyczno-konstruktywistyczny schemat utożsamiania filmów Chaplina z głosem wojującej klasy robotniczej miał przekonywać o potrzebie radykalnej rewolucji w sztuce i wytworzeniu podstaw nowej kultury proletariackiej dostępnej dla szerokich mas społecznych.
The article describes how Chaplin’s films were received by left-wing literary and artistic circles in Central and Eastern Europe of the 1920s. The author demonstrates how Berlin dadaists used his image in the political struggle with the ruling SPD party, and how Soviet, Czech and Serbian con- structivists combined his acting with the art of the machine, and the message of his films with communist ideology. From Ivan Goll’s famous publications (Apologie des Charlot; Die Chapliniade) avant-garde left-wing circles treated Charlie Chaplin on a par with a fighting working class hero, imposing a political interpretation of his films. It was the same in Poland, where in the context of apan European fascination with Chaplin of the left-wing avant-garde the circles of the “New Culture”, futurists and Warsaw constructivists interpreted the American comedian’s work in a similar way. This common for Germany, Soviet Russia, Czech Republic, Hungary, Poland and the Balkans dadaist-constructivist scheme of identifying Chaplin’s films with the voice of the struggling working class was seen as a proof of the need for a radical revolution in art and the creation of new proletariat art available to the masses.
Źródło:
Kwartalnik Filmowy; 2015, 89-90; 288-305
0452-9502
2719-2725
Pojawia się w:
Kwartalnik Filmowy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Linia polityczna gazety „Przełom” Poalej Syjon Lewicy w latach 1946-1949
The Political Line of the Newspaper Przełom of the Left Poale Zion in the Years 1946-1949
Autorzy:
Flisiak, Dominik
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117436.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
Palestine
Jews
Polska
Poalej Syjon Lewica
Palestyna
Żydzi
Polska
Opis:
Poalej Syjon Lewica była ugrupowaniem reprezentującym skrajnie lewicowy odłam syjonizmu. Jej członkowie opowiadali się za sojuszem ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich i doceniali zmiany zachodzące w powojennej Polsce. Aktywiści Poalej Syjon Lewicy optowali za powstaniem w Palestynie jednego, dwunarodowego państwa i z szacunkiem podchodzili do dorobku kultury języka jidysz. W powojennej Polsce stronnictwa żydowskie drukowały gazety w trzech językach: polskim, hebrajskim oraz jidysz. Gazeta „Przełom” była wydawana od 1946 do 1949 r. Adres wydawniczy znajdował się w Warszawie, numer gazety liczył średnio 12 lub 16 stron. Wśród osób publikujących artykuły byli m.in. Adolf Berman, Henryk Wasser oraz Leopold Weber.
The Left Poale Zion was an extremely radical left-wing fraction of Zionism. Its members were in favor of an alliance with the Union of Soviet Socialist Republics and supported the changes taking place in post-war Poland. The activists of the group also postulated the emergence of one, binational state in Palestine and were respectful of the achievements of the Yiddish culture. In post-war Poland, Jewish parties printed newspapers in three languages: Polish, Hebrew and Yiddish. The Przełom newspaper was published in Warsaw from 1946 to 1949. On average, a newspaper issue had between 12 and 16 pages. Among the contributors were Adolf Berman, Henryk Wasser, and Leopold Weber, to name but a few.
Źródło:
Facta Simonidis; 2021, 14, 1; 269-282
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pozostał w kontrze. Leopold T yrmand wobec ruchów kontestacyjnych w USA na kartach Dzienników Stefana Kisielewskiego
Autorzy:
Wolski, Mikołaj
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2230868.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
Leopold Tyrmand
Stefan Kisielewski
Dzienniki
Nowa Lewica
1968
Columbia University
Opis:
Artykuł przedstawia – w świetle Dziennikow Stefana Kisielewskiego z lat 1968–1970 – sylwetkę Leopolda Tyrmanda jako wroga ruchow kontestacyjnych w Stanach Zjednoczonych. Na przełomie 1968 i 1969 r. Tyrmand był wykładowcą na Columbia University. Sprzeciwiał się wowczas tym poglądom młodzieży amerykańskiej, które uważał za neomarksistowskie i maoistyczne. Analiza historycznego kontekstu amerykańskiej publicystyki Tyrmanda z lat 1968–1970 ukazuje jego nieprzejednany stosunek do ruchu Nowej Lewicy oraz sowieckiego i chińskiego komunizmu. Fala protestow z 1968 r. spotkała się z krytyką pisarza. Stefan Kisielewski w swych Dziennikach nawiązuje także do konserwatyzmu Tyrmanda, co jednak nasuwa wątpliwości interpretacyjne. Antykomunistyczna postawa pisarza nie może być rozpatrywana w oderwaniu od zimnowojennej rywalizacji geopolitycznej Stanow Zjednoczonych, Związku Sowieckiego i Chińskiej Republiki Ludowej. Pisarz nie uległ ideologii komunizmu ani w Polsce, ani w Ameryce w okresie przybierającej na sile ekspansji Nowej Lewicy.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2022, 40, 2; 128-150
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ortografia nie do wiary. Wątpliwe bluźnierstwo i bóg
Incredible spelling. Doubtful blasphemy and god
Autorzy:
Tramer, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2129660.pdf
Data publikacji:
2022-10-11
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Laicyzm
ortografia
poezja
lewica
Władysław Broniewski
Secularity
spelling
poetry
the left
Opis:
Po śmierci Władysława Broniewskiego Mieczysław Grydzewski zwrócił uwagę na, jego zdaniem, kontrowersyjny zapis słowa „bóg” w bardzo dobrze znanym polskiemu czytelnikowi wierszu Zagłębie Dąbrowskie. Laickie poglądy poeta deklarował na długo przed debiutem. Przez cały okres swojej działalności literackiej konsekwentnie stosował zapis korzystający z małej litery w pisowni słowa „bóg”. Nie czynił tego wbrew regułom, lecz pomimo zasad przyjętych przez polską ortografię. Zamiarem nie było bluźnierstwo, lecz wyłączenie się z opresywnej reguły uznający istnienie monoteistycznego „boga” jako bezdyskusyjny pewnik. Po przełomie 1989 roku część edytorów i badaczy uznała nawet stosowany przez Broniewskiego zapis jako wymuszony przez stalinowską i peerelowską cenzurę i starała się dokonać korekty.
After Władysław Broniewski’s death, Mieczysław Grydzewski focussed on, in his opinion, the controversial spelling of the word “bóg” (god) in the poem Zagłębie Dąbrowskie with which Polish readers were very much familiar. The poet stated his non-religious views long before his début. Throughout his literary career he consistently applied the all-lower case spelling of the word “bóg” (god). His motivation was not to act against the established principles but despite the spelling rules that existed in Polish. His intention was not to be blasphemous but to exclude himself from the oppressive principle that considered the existence of a monotheistic “god” as something certain and indisputable. In the years after the watershed year of 1989 some editors and researchers even considered Broniewski’s spelling of the word as something imposed by the Stalinist and communist censorship and thus tried to amend it.
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2022, 64, 1; 369-377
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Is Left-Wing Liberalism Possible in Poland?
Czy możliwy jest w Polsce liberalizm lewicowy?
Autorzy:
Plecka, Danuta
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1940722.pdf
Data publikacji:
2018-09-30
Wydawca:
Wydawnictwo Adam Marszałek
Tematy:
liberalism
left-right wing
left-wing liberalism
liberalizm
lewica–prawica
liberalizm lewicowy
Opis:
The liberal trend which emerged in Poland was not a doctrine deeply rooted in social awareness. Quite the opposite, its essence and meaning were alien to Polish tradition or hardly recognizable. The interpretation of the concept of freedom only in the negative sense was imposed on the public opinion by the elites. Thus, as new ideas were adopted without any reflection, the state’s function was reduced to the role of a “night watchman”, and citizens were to adapt to it. Both sides did not enter into discussion on the possible creation of the role of the state as an institution involved in the social sphere. This seems to have been the main cause of the failure of the liberals and of the values they advocated in the public space. The Polish model of liberalism was not on the path towards modernity, but – by treating values selectively – it represented the anachronistic approach to liberal ideas. Polish liberals forgot that in the second half of the 20th century, the welfare state came into being owing to the recognition of Berlin’s notion of positive freedom and his unquestioning attitude to the plurality of values. Unfortunately, these two elements did not appear (or appeared too rarely) in the liberals’ concepts, so left-wing liberalism could not develop in Poland, and its foundations in the economic sphere were taken over by political options other than liberal ones.
Liberalizm, który pojawił się w Polsce, nie był doktryną zakorzenioną w świadomości społecznej. Wręcz przeciwnie, jego istota i znaczenie były dla polskiej tradycji obce bądź mało rozpoznawalne. Interpretacja idei wolności tylko w sensie negatywnym została narzucona opinii społecznej przez elity. Tym samym bezrefleksyjność przyjmowanych idei usytuowała relację pomiędzy państwem a obywatelem – państwo miało pełnić jedynie rolę „nocnego stróża”, a obywatel miał się do niej dostosować. W przeciwnym wypadku mógłby się narazić na śmieszność bądź podejrzenie o roszczeniowość. Obie strony nie podjęły dyskusji nad możliwym kreowaniem roli państwa jako instytucji zaangażowanej w sferę socjalną. I wydaje się, że to w zasadzie była główna przyczyna przegranej liberałów i wartości przez nich głoszonych w przestrzeni publicznej. Bowiem reprezentowany w Polsce liberalizm nie zmierzał ku nowoczesności, a jedynie wybiórczo traktując wartości, sprzyjał jego anchronicznemu rozumieniu, zapominając, że w 2. połowie XX wieku państwo dobrobytu powstało dzięki uznaniu dla berlinowskiej idei wolności pozytywnej i jego bezdyskusyjnemu stanowisku względem pluralizmu wartości. Te dwa elementy niestety nie pojawiły się (albo pojawiały się zbyt rzadko) w koncepcjach liberałów, przez co nie wykształcił się w Polsce liberalizm lewicowy, a jego podstawy w sferze ekonomicznej przejęte zostały przez opcje polityczne obce liberalnym.
Źródło:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne; 2018, 59; 18-30
1505-2192
Pojawia się w:
Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
PUBLICYSTYCZNA REFLEKSJA ALEKSANDRA BOCHEŃSKIEGO NA TEMAT OBOZÓW POLITYCZNYCH II RZECZYPOSPOLITEJ W LATACH TRZYDZIESTYCH
PUBLICISTIC REFLECIONT OF ALEKSANDER BOCHENSKI ABOUT POLITICAL CAMPS IN SECOUND POLISH REPUBLIC IN THE 30. YEARS
Autorzy:
Orzełek, Ariel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/540554.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Warmińsko-Mazurski w Olsztynie
Tematy:
ALEKSANDER BOCHEŃSKI
MOCARSTWOWCY
MŁODOKONSERWATYŚCI
PIŁSUDCZYCY
NARODOWCY
KONSERWATYZM
LEWICA
KOMUNIZM,
OBÓZ POLITYCZNY
PUBLICYSTYKA
Opis:
Aleksander Bochenski was one of the most important and most interesting publicists and politcal writers in Polish Second Republic and People’s Poland. In interwar period was an important journalist magazine „Bunt Młodych” and „Polityka”. He was one of the activist political camps „young-conservative”, who preached the idea of „Poland superpower”. He believed that his political camp in the most complete way to understand the problems of the state. Bochenski wrote often about problem of polish political scene. He criticized the ruling camp – sanacja, because he thought, that Pilsudski’s camp didn’t realize idea of Marshal. He accused national camp for the lack of pragmatism and senseless fight against national minorities. He believed that the left parties, papers and organizations were infiltrated by communists. He considered, that peasant parties and camp of „old-conservatives” not corresponding to problems of the independent Poland. Bochenski thought, that Pilsudski’s camp and national camp agree on the purpose of the raison d'état. In the late 30’s years he called to national consensus and creation a government of national unity.
Źródło:
Meritum – Rocznik Koła Naukowego Doktorantów-Historyków Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie; 2016, VIII; 227-240
2080-4547
Pojawia się w:
Meritum – Rocznik Koła Naukowego Doktorantów-Historyków Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Udział ludowców powiatu niżańskiego w wyborach parlamentarnych w latach 1919–1928
Peasant Party Members of the Nisko Districtin the Parliamentary Elections of 1919–1928
Autorzy:
Półćwiartek, Dariusz
Bober, Sabina
Bonusiak, Włodzimierz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2233604.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Archiwum Państwowe w Rzeszowie
Tematy:
Wojciech Marchut
Marcin Socha
PSL-Lewica
PSL „Piast
Stronnictwo Chłopskie
Związek Chłopski
Opis:
Na terenie powiatu w tym okresie działały główne partie chłopskie: PSL-Lewica, PSL „Piast”, PSL „Wyzwolenie”, Związek Chłopski [dalej: ZCh] i Stronnictwo Chłopskie [dalej: SCh]. Ludowcy powiatu niżańskiego w omawianym okresie mieli zawsze swojego przedstawiciela w parlamencie. Poszczególne partie chłopskie w czasie kampanii wyborczych zawzięcie rywalizowały ze sobą. W pierwszych wyborach do Sejmu Ustawodawczego zdecydowane zwycięstwo odniosła PSL-Lewica, a posłem z powiatu niżańskiego został wybrany Wojciech Marchut. W wyborach do Sejmu I kadencji w 1922 r. do rywalizacji o mandaty sejmowe w powiecie stanęły aż cztery partie chłopskie: PSL „Piast”, PSL „Wyzwolenie”, PSL-Lewica i Chłopskie Stronnictwo Radykalne. Każde stronnictwo miało na liście po dwóch swoich przedstawicieli z powiatu. Ostatecznie zwycięstwo odniosło PSL „Wyzwolenie”, ale mandatu nie otrzymało ze względu na słaby wynik w innych powiatach okręgu. Posłem z powiatu niżańskiego został Marcin Socha z PSL „Piast”. Jeszcze większe rozbicie głosów chłopskich nastąpiło podczas wyborów do Sejmu II kadencji w 1928 r. Tym razem o mandaty w powiecie niżańskim rywalizowało pięć ugrupowań ludowych: PSL „Wyzwolenie”, Stronnictwo Chłopskie, PSL „Piast”, Związek Chłopski i Stojałowczycy. Zdecydowane zwycięstwo odniosło nowe ugrupowanie – powstałe dwa lata wcześniej SCh, a mandat ponownie uzyskał Marcin Socha, który przedtem wystąpił z PSL „Piast” i przeszedł do SCh. Ugrupowanie Witosa poniosło zdecydowaną klęskę. Mogło się to wiązać głównie z przejściem Sochy i jego zwolenników do SCh. W wyborach do Sejmu III kadencji w 1930 r. lista Centrolewu, w skład której wchodziły partie ludowe, została ostatecznie unieważniona i chłopi nie mogli tym razem zagłosować na „swojego” przedstawiciela. Kampania wyborcza przyczyniała się do dużej aktywności poszczególnych ugrupowań chłopskich i głównych działaczy oraz ich kandydatów. Był to czas, gdy ludność mogła szerzej poznać program danego stronnictwa ludowego i jego liderów. Po wyborach działalność polityczna zdecydowanie osłabła.
In this period, the main peasant parties that were active in the county were: the PSL-Lewica (Polish People’s Party and the Left wing) the PSL-Piast, the PSL Wyzwolenie, the Związek Chłopski (Peasant Union) and the Stronnictwo Chłopskie (Peasant Party). During this period, the peasants of the Nisko district always had their own representative in parliament. During the election campaigns, the various peasant parties fiercely competed for electoral support. In the first elections to the Sejm, the PSL-Lewica won decisively, and the county elected Wojciech Marchut as a member of parliament. In the second elections to the Sejm of the first term in 1922, four peasant parties from Nisko district stood to compete for seats in the parliament: PSL “Piast”, PSL “Wyzwolenie”, PSL-Lewica and the Chłopskie Stronnictwo Radykalne (Peasant Radical Party). Each party had two representatives from the county. Eventually, thePSL “Wyzwolenie” won, but it did not receive a mandate due to the poor results in other districts. Thus, Marcin Socha of the PSL “Piast” became an MP from the Nisko district. An even greater breakdown of the peasant vote took place during the elections to the Sejm of the second term in 1928. This time five peasant groups competed for seats in the Nisko district: PSL ,,Wyzwolenie”, Stronnictwo Chłopskie (hereinafter: SCh), PSL ,,Piast”, Związek Chłopski and Stojałowczycy. SCh, a new party formed two years prior, won and the mandate was again given to Marcin Socha, who had previously left PSL “Piast” and joined SCh. The Witos party suffered a resounding defeat. This may have been mainly due to Socha and his supporters moving to SCh. In the elections to the Sejm of the third term in 1930, the Centrolew list, which included peasant parties, was ultimately invalidated and the peasants could not vote for “their” representative this time. The electoral campaign was a time where the various peasant groups and their main representatives and candidates were very active. It was a time where the population could learn more about the representatives and any given peasant party’s program. As soon as the elections ended, so too did the increase in political activity.
Źródło:
Prace Historyczno-Archiwalne; 2021, Tom XXX; 205-219
1231-3335
Pojawia się w:
Prace Historyczno-Archiwalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskie wnuczęta Stalina : radykalni lewicowcy przekraczają kolejne granice w gloryfikacji komunistycznych zbrodniarzy i bohaterów spod znaku sierpa i młota -- pisze publicysta "Rz"
Autorzy:
Semka, Piotr.
Nowicki, Michał.
Powiązania:
Rzeczpospolita 2008, nr 134, s. A16
Data publikacji:
2008
Tematy:
Lewica bez Cenzury (portal internetowy)
Portale internetowe
Sprawa katyńska Polska 2008 r.
Opis:
Zawiera polemikę z art. Michała Nowickiego "O Katyniu inaczej" zamieszcz. na portalu Lewica Bez Cenzury.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies