Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "leiomyoma uterus" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Характеристика анамнестических, генеалогических и цитогенетических особенностей пациенток с неопластическими процессами матки
Anamnestic, genealogic and сytogenetic characteristics of patients’ with neoplastic processes of uterus
Autorzy:
Zaporozhan, V.N.
Bobrova, V.N.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1032506.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy
Tematy:
гиперплазия эндометрия
аденокарцинома эндометрия
миома
матки
хромосомная нестабильность
фрагильные сайты хромосом
endometrial hyperplasia
endometrium adenocarcinoma
leiomyoma uterus
chromosome instability
chromosome fragile sites
Opis:
Цель исследования: прогнозирование возникновения неопластических процессов матки у женщин с наличием или без наследственной онкоотягощенности путем исследования хромосомной нестабильности и фрагильных сайтов хромосом в лимфоцитах периферической крови. Материалы и методы: 134 пациентки с железисто-кистозной гиперплазией эндометрия, атипической гиперплазией эндометрия (АГЭ), аденокарциномой эндометрия (АЭ), миомой матки (ММ). Для культивирования лимфоцитов периферической крови использовали полумикрометод с применением фолатдефицитной среды для выявления редких фрагильных сайтов хромосом. Полученные результаты: Среди экстрагенитальной патологии чаще всего встречалась гипертония (19,7%) и ожирение (10,8 %). Каждая четвертая пациентка имела контакт с химическими мутагенами (25,9%). В родословных пациенток с неопластическими процессами матки достоверно чаще (p<0,05), в сравнении с здоровыми женщинами, встречались рак тела матки (10,3%), рак желудка (10,3%), рак молочных желез (9,7%), рак легких (7,3%), миома матки (30,3%). Наибольшее количество аберрантных метафаз было виявлено у пациенток с диагнозами АГЭ и АЭ с отягощенным семейным онкоанамнезом (32,7±13,6% и 33,5±9,8% соответственно), причем в большинстве случаев за счет анэуплоидии (гипердиплоидии) (22,9±8,5% и 23,3±7,3%). Уровень хромосомных аберраций коррелировал с тяжестью патологического процесса и наследственной онкоотягощенностью. Найдено 29 фрагильных сайтов хромосом (ФСХ), 26 ФСХ относятся к общим фрагильным сайтам, 3 ФСХ являются редкими. ФСХ выявлено во всех исследуемых группах пациенток кроме больных с миомой матки и здоровых женщин. Полученные результаты указывают на корреляцию широты спектра ФСХ с тяжестью патологического процесса. Многие из выявленных ФСХ, совпадают по местонахождению или локализованы возле онкогенов и протоонкогенов, которые принимают участие в возникновении, прогрессии рака эндометрия или являются обуславливающими его возникновение. Выводы: Фрагильные сайты хромосомних регионов 1q2.4-3.1; 2q2.4-3.1; 4q2.5-3.1; 5q2.3- 3.2 могут использоваться в качестве прогностических цитогенетических маркеров при неопластических процессах матки. Виявление общих фрагильных сайтов на начальных стадиях развития неоплазий позволит прогнозировать дальнейшее развитие заболевания и своевременно начать лечение.
The objective: The objective the research was the prediction of neoplastic processes of the uterus in women with the presence or absence of oncological family history by studying chromosome instability and a fragile sites chromosomes in peripheral blood lymphocytes. Matherials and methods: 134 patients with simple endometrial hyperplasia, atypical endometrial hyperplasia (AEH), endometrium adenocarcinoma (EA), leiomyoma of uterus (LU) have been examined. Basic technique with the application of folate-deficient medium for culture peripheral blood lymphocytes to detection rare fragile sites chromosome were used. Results: Among patients’ extragenital pathology the most widespread was hypertension (19.7%) and obesity (10.8%). Every fourth patient had contact with chemical mutagens (25.9%). In patients with pedigrees of neoplastic uterine processes endometrial cancer (10.3%), gastric cancer (10.3%), breast cancer (9.7 %), lung (7.3%), uterine fibroids (30.3%) were met significantly more (p <0,05) in comparison with healthy women. The greatest number of aberrant metaphases was found in patients with diagnoses of AEH and EA with an oncological family history (32,7 ± 13,6% and 33,5 ± 9,8%, respectively), and in most cases due to aneuploidy (hyperploidy) (22 9 ± 8,5% and 23,3 ± 7,3%). Chromosomal aberrations correlated with the severity of the pathological process and hereditary oncological family history. 29 fragile chromosome sites were found (FHS) 26 of the FHS referred to general a fragile sites, 3 FHS were rare. FHS were found in all groups of patients except of patients with uterine cancer and healthy women. The results indicate a correlation between latitude range FHS with the severity of the pathological process. Many of the identified FHS coincide at the location or localized near oncogenes and proto-oncogenes, which are involved in the occurrence, progression of endometrial cancer or are stipulated by its appearance. Conclusions: A fragile chromosome sites 1q2.4-3.1; 2q2.4-3.1; 4q2.5-3.1; 5q2.3-3.2 regions can be used as prognostic cytogenetic markers in neoplastic processes of the uterus. Identifying of common fragile sites in the initial stages of neoplasia development helps predict the further development of the disease and early treatment.
Źródło:
Journal of Health Sciences; 2014, 4, 1; 75-88
1429-9623
Pojawia się w:
Journal of Health Sciences
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Angioleiomyoma wśród mięśniaków narządów rodnych – opis dwóch przypadków
Angioleiomyoma – a rare variant of genital myomas: report of two cases
Autorzy:
Sikora-Szczęśniak, Dobrosława L.
Szczęśniak, Grzegorz
Sikora, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031237.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
mięśniaki macicy
angioleiomyoma macicy
angioleiomyoma więzadła szerokiego macicy
mięśniak
komórkowy
mięśniaki przymacicza
uterine leiomyoma
uterine angioleiomyoma
angioleiomyoma in the broad ligament of the uterus
cellular myoma
parametrial myoma
Opis:
Background: Angioleiomyoma (leiomyoma angiogenes) is a benign tumor of mesenchymal origin. Its location in the uterine body is extremely rare and in the broad ligemant is considered exceptional (to date, only isolated cases have been described). The aim of this paper is to present two histologically verified cases of angioleiomyoma – of the uterine body and of the broad ligament. Incidence of this subtype of leiomyoma among patients operated on for genital myomata is discussed. Material and methods: Patients were qualified for surgery based on gynecologic examination, sonographic study and histological assessment of uterine scrapings. Final diagnosis was made in Department of Pathology of the Doctor Tytus Chałubiński Specialized Hospital in Radom based on microscopic study of surgical specimens. Clinical analysis included cases reported in available world literature. Determined were both incidence of leiomyoma angiogenes among patients with a postoperative diagnosis of myoma and those with myoma coexisting with intrauterine genital endometriosis. Results: Among women operated on for myoma (n = 179; 60.9%) and for myoma with intrauterine genital endometriosis (n = 115; 39.1%) – a total of 294 cases – angioleiomyoma was found twice in postoperative histological studies. This accounted for 0.68% of the entire group of women with myoma. On the other hand, among those with myoma and endometriosis, this proportion was twice as high, reaching 1.74%. Discussion: Both patients had BMI value indicating obesity (54.6 kg/m2 and 36.6 kg/m2 – class III and II) and poor healing of their surgical wounds. Conclusions: Diagnosis of genital angioleiomyoma is possible only based on histological studies. The tumor was located in the uterine body and in the broad ligament, respectively. Incidence rate of this tumor among patients operated on for genital myoma is 0.68%.
Wstęp: Angioleiomyoma (leiomyoma angiogenes) jest niezłośliwym nowotworem pochodzenia mezenchymalnego. Jego występowanie w trzonie macicy określane jest jako niezwykle rzadkie, a w okolicy więzadła szerokiego macicy – jako skrajnie rzadkie (opisano jedynie pojedyncze przypadki). Celem pracy jest przedstawienie przypadków angioleiomyoma – trzonu macicy i okolicy więzadła szerokiego macicy – potwierdzonych wynikiem mikroskopowym w pooperacyjnych badaniach histopatologicznych. Określono częstość występowania tego podtypu mięśniaka gładkokomórkowego wśród przypadków operowanych z powodu mięśniaków narządów rodnych. Materiał i metody: Do zabiegu operacyjnego kwalifikowano pacjentki na podstawie badania ginekologicznego, badania ultrasonograficznego oraz oceny histologicznej wyskrobin z jamy macicy. Ostateczne rozpoznanie było ustalane w Zakładzie Patomorfologii Radomskiego Szpitala Specjalistycznego im. dr. Tytusa Chałubińskiego na podstawie badania mikroskopowego materiału pooperacyjnego. Analizę kliniczną przeprowadzono w odniesieniu do przypadków opisanych w dostępnym piśmiennictwie światowym. Określono częstość występowania leiomyoma angiogenes wśród przypadków z rozpoznanymi – w badaniach pooperacyjnych – mięśniakami oraz mięśniakami i współistniejącą gruczolistością śródmaciczną narządów rodnych. Wyniki: Spośród operowanych kobiet z powodu mięśniaków (n = 179; 60,9%) oraz mięśniaków i gruczolistości śródmacicznej (n = 115; 39,1%) narządów rodnych – razem 294 przypadki – utkanie angioleiomyoma mięśniaka gładkokomórkowo-mięśniowego rozpoznano w pooperacyjnych badaniach histopatologicznych dwukrotnie. Stanowiło to 0,68% grupy kobiet z mięśniakami oraz mięśniakami i gruczolistością śródmaciczną macicy. Z kolei w grupie z mięśniakami i gruczolistością śródmaciczną macicy, które współistniały z angioleiomyoma, odsetek ten był ponad dwukrotnie wyższy i wyniósł 1,74%. Omówienie: U obu pacjentek odnotowano wartości wskaźnika BMI świadczące o otyłości (54,6 kg/m2 i 36,6 kg/m2 – klasa III i II), a także powikłania związane z gojeniem rany pooperacyjnej. Wnioski: Rozpoznanie angioleiomyoma narządów rodnych umożliwia wyłącznie badanie histopatologiczne. Występowanie leiomyoma angiogenes dotyczyło w pierwszym przypadku trzonu macicy, a w drugim okolicy więzadła szerokiego macicy. Odsetek występowania tego nowotworu wśród pacjentek operowanych z powodu mięśniaków narządów rodnych wyniósł 0,68%.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2013, 11, 1; 74-81
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies