Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "leczenie raka trzonu macicy" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Operacje metodą pochwową w raku błony śluzowej trzonu macicy
Vaginal hysterectomy as a method of treatment of endometrial cancer
Autorzy:
Łapińska-Szumczyk, Sylwia
Emerich, Janusz
Abacjew-Chmyłko, Anna
Kobierski, Juliusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030161.pdf
Data publikacji:
2009
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
endometrial cancer
obesity
transvaginal approach
treatment of endometrial cancer
vaginal hysterectomy
chirurgia przezpochwowa
leczenie raka trzonu macicy
otyłość
przezpochwowe wycięcie macicy
rak trzonu macicy
Opis:
The aim of this paper is to assess transvaginal hysterectomy as a technique of surgical treatment of selected group of patients (n=28) with endometrial cancer, treated at the Department of Gynecology and Oncological Gynecology of Medical University in Gdańsk since 1983 thru 2008. Material and methods: Analysis encompassed the following clinical parameters: patients’ age, number of deliveries, coexisting internal medical diseases, past surgical procedures, body weight and BMI index, histological grade and clinical stage of endometrial cancer, depth of myometrial infiltration and invasion of uterine cervix by the tumor, intra- and postoperative complications. Due to retrospective character of the study, FIGO 1988 classification of endometrial cancer based on surgical-pathomorphological criteria was used throughout the text. Results: The youngest patient was 42, the oldest – 82. Twenty seven women (96.4%) were at postmenopausal age and only one (3.6%) – at premenopausal age. Most patients have had 2 or 3 deliveries. In the study population, the lowest body weight was 72 kg, the highest – 230 kg. Obese and pathologically obese patients predominated, whereby 60.5% of the patients weighted over 100 kg. In this group, 26 patients (92.9%) had a serious internal medical comorbidity and only 2 patients (7.1%) did not report any coexisting disease. In the group of patients operated on by transvaginal approach, the predominating histological type was adenocarcinoma. Over one-half of the patients had low-stage cancer, limited to endometrium only or not exceeding one-half of myometrial layer. In this group, coexisting superficial invasion of uterine cervix was seen in 3 cases and coexisting cervical cancer in 1 case. Conclusion: Selected group of patients with endometrial cancer presented in this paper proves the feasibility of treating this type of malignancy by transvaginal route.
Cel pracy: Celem pracy była próba oceny histerektomii przezpochwowej jako metody leczenia chirurgicznego w wyselekcjonowanej grupie 28 chorych na raka trzonu macicy operowanych metodą pochwową w Klinice Ginekologii i Ginekologii Onkologicznej Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego w latach 1983-2008. Materiał i metody: Dokonano analizy następujących parametrów klinicznych: wieku chorych, liczby przebytych porodów, współistniejących schorzeń internistycznych, przebytych zabiegów chirurgicznych, wagi oraz współczynnika BMI, postaci histologicznej oraz stopnia klinicznego zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy, głębokości nacieku mięśniówki macicy oraz zajęcia szyjki macicy przez proces nowotworowy, powikłań śród- i pooperacyjnych. Ze względu na retrospektywny charakter badań w pracy zastosowano chirurgiczno-patomorfologiczną klasyfikację stopnia klinicznego zaawansowania raka błony śluzowej trzonu macicy według FIGO z 1988 roku. Wyniki: Najmłodsza operowana pacjentka miała 42, najstarsza – 82 lata. Dwadzieścia siedem kobiet (96,4%) było w wieku pomenopauzalnym, a tylko 1 chora (3,6%) w wieku przedmenopauzalnym. Większość pacjentek rodziła 2 lub 3 razy. W analizowanej grupie kobiet najniższa waga wynosiła 72 kg, najwyższa – 230 kg. Przeważały pacjentki otyłe i z otyłością patologiczną: 60,5% chorych ważyło ponad 100 kg. W badanej grupie 92,9% (26 chorych) stanowiły kobiety z obciążonym wywiadem internistycznym, jedynie 2 pacjentki (7,1%) nie podały żadnych współistniejących chorób. W grupie chorych operowanych metodą pochwową najczęściej stwierdzanym typem histologicznym był gruczolakorak. U ponad połowy chorych operowanych metodą pochwową odnotowano niewielkie zaawansowanie raka trzonu macicy (zmiana obejmująca jedynie endometrium lub naciek nieprzekraczający połowy mięśniówki macicy). Jednocześnie stwierdzono 3 przypadki współistniejącego powierzchownego naciekania szyjki macicy oraz 1 przypadek współistniejącego raka szyjki macicy. Wnioski: Przedstawiona wyselekcjonowana grupa chorych na raka trzonu macicy stanowi przykład alternatywnego leczenia tego nowotworu drogą pochwową.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2009, 7, 3; 206-216
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zastosowanie przedoperacyjnej brachyterapii z hipertermią w leczeniu raka trzonu macicy – wstępne wyniki własne
Preoperative brachytherapy with hyperthermia in the treatment of endometrial cancer – own preliminary results
Autorzy:
Śpiewankiewicz, Beata
Piotrkowicz, Norbert
Nalewczyńska, Agnieszka
Timorek-Lemieszczuk, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030788.pdf
Data publikacji:
2010
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
brachytherapy
combined treatment
endometrial cancer
hyperthermia
preoperative (neoadjuvant) radiotherapy
brachyterapia
hipertermia
leczenie skojarzone
radioterapia przedoperacyjna
raka trzonu macicy
Opis:
Endometrial cancer became recently the most frequently diagnosed female genital malignancy in highly developed countries. In 2003 in Poland, 3953 new cases were diagnosed (standardized coefficient: 13.00) and 783 women died thereof (standardized coefficient: 2.2). In the treatment of malignant tumors, heat has been used since Antiquity. Beneficial effect of hyperthermia relies on direct cytotoxic effect, manifesting after elevation of tissue temperature to 41-43°C. Studies performed hitherto combined hyperthermia with standard therapeutic modalities – radiotherapy and chemotherapy. The aim of this paper was to assess the effectiveness of treatment, based on determination of degree of destruction of tumor cells as assessed by histological studies, evaluation of toxicity of the treatment, assessment of quality of life one year after completion of treatment protocol and determination of 3-years’ survival rate. To date, the study encompassed 18 patients with the diagnosis of clinical stage I endometrial cancer, based on histological study of scrapings from uterine cavity and cervical canal. In 14 patients, study of material obtained at fractionated curettage of cervical canal and uterine cavity revealed endometrial cancer of the endometrioid type, in 1 – papillary type and in 3 – no histological tumor type could be determined. Surgery was performed 15-85 days (mean: 34.88 days) after completion of brachytherapy combined with hyperthermia. Based on histological study of surgical specimens, in 6 out of 18 patients (33.3%) no tumor tissue could be detected. In 2 cases (11.1%) after surgery a FIGO stage IIIC cancer was diagnosed in view of presence of metastases to inguinal lymph nodes. These patients were referred for adjuvant teleradiotherapy. In the remaining 10 cases (55.5%), FIGO stage I endometrial cancer was diagnosed. Based on the results obtained, the following conclusions were reached: 1) No complications directly associated with neoadjuvant brachytherapy with hyperthermia were noticed in any of our patients. 2) Alterations detected at surgery, purportedly associated with the treatment performed, did not compromise course or scope of surgery. 3) In 1/3 of our patients, examination of surgical specimens failed to reveal malignant tissue.
W ostatnich latach w krajach o wysokim poziomie rozwoju cywilizacyjnego rak trzonu macicy stał się najczęściej rozpoznawanym nowotworem narządów płciowych kobiety. W Polsce w 2003 roku odnotowano 3953 zachorowania na ten nowotwór (współczynnik standaryzowany – 13,00) oraz 783 zgony (współczynnik standaryzowany – 2,2). W terapii nowotworów złośliwych ciepło wykorzystuje się od dawna. Podstawą działania hipertermii jest bezpośredni efekt cytotoksyczny, ujawniający się przy podwyższeniu temperatury do 41-43°C. W przeprowadzanych dotąd badaniach hipertermię łączono ze standardowo stosowanymi metodami leczenia – radioterapią i chemioterapią. Celem pracy była ocena efektywności leczenia, dokonana na podstawie określenia stopnia uszkodzenia nowotworu w oparciu o badanie histologiczne, ocena toksyczności leczenia, ocena jakości życia po roku od zakończenia leczenia oraz ocena 3-letniego przeżycia. Dotychczas do badania włączono 18 chorych, u których rozpoznano raka trzonu macicy w I stopniu klinicznego zaawansowania na podstawie badania histologicznego wyskrobin z jamy macicy i kanału szyjki. U 14 badanych kobiet w materiale uzyskanym po frakcjonowanym wyłyżeczkowaniu kanału szyjki i jamy macicy rozpoznano raka endometrium o typie endometrioidalnym, u jednej typ brodawkowaty, zaś u 3 chorych nie określono postaci histologicznej nowotworu. Zabieg operacyjny wykonywano w odstępie od 15 do 85 dni (średnio 34,88 dnia) od zakończenia brachyterapii skojarzonej z hipertermią. Na podstawie przeprowadzonego badania histologicznego materiału pooperacyjnego u 6 z 18 pacjentek (33,3%) nie stwierdzono utkania nowotworu. W 2 przypadkach (11,1%) pooperacyjnie rozpoznano IIIC stopień klinicznego zaawansowania według FIGO, gdyż wykryto przerzuty raka do węzłów chłonnych biodrowych. Pacjentki te zostały zakwalifikowane do uzupełniającej teleradioterapii. U pozostałych 10 kobiet (55,5%) rozpoznano I stopień zaawansowania według klasyfikacji chirurgiczno-patologicznej FIGO. Na podstawie przeprowadzonych badań wysunięto następujące wstępne wnioski: 1) Bezpośrednio po przedoperacyjnej brachyterapii z hipertermią nie odnotowano u pacjentek powikłań. 2) Śródoperacyjnie obserwowane zmiany, związane z przebytym leczeniem, nie miały wpływu na przebieg zabiegu operacyjnego i jego zakres. 3) U 33,3% chorych w materiale pooperacyjnym nie stwierdzono rozrostu złośliwego.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2010, 8, 1; 21-26
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies