Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "leczenie farmakologiczne" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-12 z 12
    Tytuł:
    Strategia leczenia farmakologicznego w stabilnym okresie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc
    Autorzy:
    Mosiewicz, Jerzy
    Tutka, Piotr
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/551901.pdf
    Data publikacji:
    2013
    Wydawca:
    Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
    Tematy:
    przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
    leczenie farmakologiczne
    Źródło:
    Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 240-241
    1734-3402
    Pojawia się w:
    Family Medicine & Primary Care Review
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Farmakologiczne metody leczenia starczowzroczności
    Pharmacological treatment of presbyopia
    Autorzy:
    Grzybowski, Andrzej
    Mimier, Małgorzata
    Misiuk-Hojło, Marta
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928200.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    akomodacja
    krople do oczu
    leczenie farmakologiczne
    starczowzroczność
    Opis:
    Starczowzroczność to fizjologiczny stan wynikający ze starzenia się organizmu, dotykający ludzi po 40. r.ż., którego rezultatem jest utrata zdolności do wyraźnego widzenia przedmiotów z bliskiej odległości. W korygowaniu starczowzroczności najpopularniejsze jest używanie pomocy optycznych, tj. okularów i soczewek kontaktowych, które jednak bywa uciążliwe dla pacjentów. Farmakologiczne leczenie prezbiopii opiera się na stosowaniu kropli okulistycznych, które poprzez wpływ na mięsień rzęskowy, szerokość źrenicy oraz elastyczność soczewki miałyby znacząco poprawić ostrość wzroku do bliży. Artykuł przedstawia obecny stan badań naukowych na temat farmakologicznych możliwości korekcji starczowzroczności.
    Presbyopia is a physiological condition associated with ageing, affecting people after 40 y.o., that results in gradually worsening an ability to focus on close objects. Spectacles and contact lenses are the most popular tools used to correct presbyopia, unfortunately their usage may be bothersome. Pharmacological treatment of presbyopia is based on using ophthalmic drops, which by impact on ciliary muscle, changing pupil size and elasticity can improve near vision. Article presents current research status concerning pharmacological correction of presbyopia.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2017, 4, 4; 237-240
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Simbrinza – pierwszy jaskrowy lek złożony bez β-blokera
    Simbrinza – first glaucoma combination drug without β-blocker
    Autorzy:
    Misiuk-Hojło, Marta
    Mulak, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1929183.pdf
    Data publikacji:
    2015
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    jaskra
    leczenie farmakologiczne
    preparat złożony brynzolamid i brymonidyna
    Opis:
    Jaskra jest jedną z najczęstszych przyczyn utraty widzenia w krajach wysoko rozwiniętych, a stale zwiększająca się liczba chorych wymusza poszukiwanie nowych metod diagnostycznych i terapeutycznych. W artykule przedstawiono krótką charakterystykę leków przeciwjaskrowych od pilokarpiny po najnowszy preparat złożony zawierający brynzolamid i brymonidynę w jednej formule. Zostały omówione randomizowane wieloośrodkowe badania kliniczne dotyczące nowego preparatu, z których wynika, że lek złożony brynzolamid + brymonidyna obniża ciśnienie wewnątrzgałkowe skuteczniej niż dwie składowe leku aplikowane oddzielnie, a ponadto jest bezpieczny dla pacjenta. To pierwszy lek złożony niezawierający tymololu i dlatego szczególnie rekomenduje się go chorym, u których monoterapia nie normalizuje ciśnienia wewnątrzgałkowego, a istnieją przeciwwskazania do stosowania β-blokerów i prostaglandyn.
    Glaucoma is one of the most frequent causes of visual loss in highly developed countries, whereas the continually increasing number of patients forces to search for new diagnostic and therapy methods. This article gives a short profile of antiglaucoma medications, from pilocarpine to the latest fixed combination of brinzolamide and brimonidine in one formula. Randomised clinical trials concerning the new preparation have been analysed, as they suggest that the brinzolamide with brimonidine combination reduces the intraocular pressure more effectively than either medication alone and is also safe for the patient. It is the first fixed combination without timolol, thus being highly recommended for those patients in whom monotherapy does not normalize the intraocular pressure and for whom β-blockers and prostaglandins are contraindicated.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2015, 2, 2; 110-113
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Epidemiologia i leczenie krótkowzroczności na świecie
    Epidemiology and treatment of myopia worldwide
    Autorzy:
    Grzybowski, Andrzej
    Szwajkowska, Maria
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1928197.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Medical Education
    Tematy:
    krople z atropiną
    krótkowzroczność
    leczenie farmakologiczne krótkowzroczności
    metody leczenia krótkowzroczności
    Opis:
    Obecnie 1,6 mld ludzi na świecie jest dotkniętych krótkowzrocznością; w 2050 r. połowa ludzkości będzie miała tę wadę wzroku. Rozpowszechnienie krótkowzroczności, zwłaszcza wśród dzieci i młodzieży, każe nam zwrócić uwagę na ten problem oraz znaleźć sposoby zapobiegania jej i leczenia. Krótkowzroczność postępująca prowadzi do takich powikłań, jak jaskra, zaćma, odwarstwienie siatkówki czy makulopatia związana z krótkowzrocznością, które są przyczynami znacznego obniżenia ostrości wzroku. Metody leczenia krótkowzroczności dzielą się na „tradycyjne” i farmakologiczne. Najlepsze efekty przynosi podawanie kropli z atropiną, a efekt tego leczenia najdłużej utrzymuje się po zastosowaniu stężenia 0,01%, które daje równocześnie najmniejsze efekty uboczne. Wiele rozpowszechnionych metod, jak niedokorygowanie szkieł okularowych, nie przynosi rezultatów.
    Nowadays, 1.6 billion people worldwide struggle with myopia; in 2050, half of the world's population will be impacted by the condition. Increased incidence of myopia, especially among children and youngsters, forces us to pay greater attention to the problem and look for solutions on how to prevent and treat the defect. Progressive myopia leads to such complications as glaucoma, cataract, retinal detachment or myopic macular degeneration related to myopia, all of which lead to a significant decrease in visual acuity. Myopia treatment methods can be divided into “traditional” and pharmacological. The best outcome may be achieved by dosing drops with atropine, and treatment effects last longest, if the concentration of 0.01% is used, causing the fewest side effects at the same time. Many widespread methods, such as undercorrected spectacles, do not bring effect.
    Źródło:
    OphthaTherapy; 2017, 4, 3; 129-135
    2353-7175
    2543-9987
    Pojawia się w:
    OphthaTherapy
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Niedrożność aortalno-biodrowa u koni
    Iliac artery thrombosis in horses
    Autorzy:
    Kozlowska, N.
    Kozniewski, P.
    Szymanska, J.
    Yan-Kalinska, M.
    Turek, B.
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/858777.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    konie
    choroby zwierzat
    niedroznosc aortalno-biodrowa
    etiopatogeneza
    objawy chorobowe
    diagnostyka
    leczenie farmakologiczne
    leczenie chirurgiczne
    trombektomia
    rokowanie
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2018, 93, 08
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Leczenie skojarzone nadciśnienia tętniczego
    Combined therapy of arterial hypertension
    Autorzy:
    Jaguś-Jamioła, Agnieszka
    Kaźmierczak-Dziuk, Anna
    Skrobowski, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1030940.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    arterial hypertension
    cardiovascular risk
    combined therapy
    pharmacotherapy
    synergism
    nadciśnienie tętnicze
    ryzyko sercowo-naczyniowe
    leczenie farmakologiczne
    leczenie skojarzone
    synergizm
    Opis:
    Primary arterial hypertension is a long-lasting elevation of blood pressure above the accepted numbers. It is one of the most common causes of mortality in the world. Not until the complications occur it may be symptomless, furthermore it coexists with other cardiovascular risk factors such as metabolic disorders. The aim of medical treatment is to reduce hypertension but also eliminate the risk factors by encouraging changes in the patient’s lifestyle (non-pharmacological actions) and introducing proper therapy. According to Polish Hypertension Society there are five major groups of hypotensive drugs. These are: thiazide diuretics (thiazide-like preferred), betaadrenolytics (vasodilatators preferred), calcium channel antagonists (dihydropiridine preferred), angiotensin converting enzyme inhibitors and angiotensin II receptor blockers. Drugs from the groups above may be used as a monotherapy and also in various specific combination. In the uneventful hypertension the hypotensive therapy should be started from single medication chosen from five main groups of drugs, which have proved favorable influence on the reduction of cardiovascular mortality. But the majority of treated population needs more than one drug to control the hypertension. Then it is necessary to start the combined therapy and use medication in connections with regards to the favorable synergic and additive mechanism of action of each active substance. The remarkable advantages in efficiency, blood vessels protection and avoiding side effects are reached with the combination of angiotensin converting enzyme inhibitors and dihydropirydyne calcium channel antagonist. In the combined therapy it is always necessary to take into account the use of combined pill, because it essentially improves the effectiveness of hypertension treatment and raises the compliance.
    Nadciśnienie tętnicze pierwotne to trwałe podwyższenie ciśnienia tętniczego powyżej przyjętych wartości. Jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów na świecie. Przed wystąpieniem powikłań narządowych może nie dawać żadnych objawów, a dodatkowo najczęściej współistnieje z innymi czynnikami ryzyka sercowo-naczyniowego z grupy zaburzeń metabolicznych. Podstawą postępowania medycznego jest normalizacja ciśnienia tętniczego i eliminacja czynników ryzyka, które należy osiągnąć poprzez zmobilizowanie pacjenta do istotnych zmian stylu życia (postępowanie niefarmakologiczne) oraz wdrożenie odpowiedniej farmakoterapii. Zgodnie z wytycznymi Polskiego Towarzystwa Nadciśnienia Tętniczego dysponujemy pięcioma głównymi grupami leków hipotensyjnych. Są to: diuretyki tiazydowe (preferowane tiazydopodobne), beta-adrenolityki (preferowane wazodylatacyjne), antagoniści wapnia (preferowane pochodne dihydropirydynowe), inhibitory enzymu konwertującego angiotensynę oraz blokery receptora AT1 dla angiotensyny drugiej. Leki z tych grupa można stosować w monoterapii, jak również w pewnych wzajemnych połączeniach. W niepowikłanym nadciśnieniu tętniczym terapię hipotensyjną rozpoczyna się od pojedynczego leku, wybierając spośród pięciu głównych grup o udowodnionym korzystnym wpływie na redukcję śmiertelności sercowo-naczyniowej. Większość chorych wymaga jednak stosowania więcej niż jednego leku w celu osiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego. Wówczas należy wdrożyć terapię skojarzoną, stosując leki w połączeniach uwzględniających wypadkowy efekt synergistyczny i addytywny mechanizmów działania poszczególnych substancji czynnych. Szczególnie korzystne pod względem siły działania, pożądanych efektów naczynioprotekcyjnych i minimalizacji działań ubocznych jest połączenie inhibitora konwertazy angiotensyny z antagonistą kanałów wapniowych z grupy pochodnych dihydropirydynowych. W terapii skojarzonej należy zawsze rozważyć stosowanie leków w postaci preparatu złożonego, gdyż wpływa to istotnie na skuteczność leczenia nadciśnienia tętniczego i sprzyja przestrzeganiu zaleceń lekarza.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 4; 310-318
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Zastosowanie ketoprofenu w jonoforezie
    Ketoprofen in iontophoresis
    Autorzy:
    Kowalska, Mariola
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1031764.pdf
    Data publikacji:
    2011
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    iontophoresis
    jonoforeza
    medicines in iontophoresis
    pain
    pharmacological treatment
    physiotherapy
    treatment
    ketoprofen
    leki w jonoforezie
    ból
    leczenie farmakologiczne
    fizykoterapia
    Opis:
    Thanks to advances in medicine and medical technology available today is the use of many drugs, including ketoprofen, by iontophoresis, both during treatment in the strict sense, as well as during the rehabilitation of the patient. This method of treatment should be available at each level of physical therapy according to specific standards for medical rehabilitation. The occurrence of pain is an important issue to distort the patient’s condition. The emergence of painful incidents is a critical problem that can cause impaired health and wellbeing. There are various ways to minimize, prevent and fight the pain. Through the use of alternative medicine, pharmacological treatment, as well as medical devices, we can, so choose the best method in the confrontation with him, which can be adapted individually to the needs of each patient. Non-steroidal analgesic and anti-inflammatory therapy is often used to relieve acute pain and chronic injuries incurred on the organ motion. Through the use of medication by iontophoresis can get anti-inflammatoy effect and analgesic, bypassing the oral route of administration (per os). This changes the current regimen of NSAIDs (non-steroidal anti-inflammatory drugs and analgesics), mainly in the case of illnesses in which the effect is a topical medicine containing as an active ingredient ketoprofen. The use of iontophoresis application enables approximately 10 to 2000 times more than the usual therapeutic molecules imposition of the drug substance to the skin surface, such as a gel.
    Dzięki postępom medycyny oraz technologii medycznej możliwe dziś jest stosowanie wielu leków, w tym ketoprofenu, metodą jonoforezy, i to zarówno podczas leczenia sensu stricte, jak i w czasie rehabilitacji pacjenta. Ten sposób leczenia powinien być dostępny na każdym poziomie fizykoterapii według określonych standardów w zakresie rehabilitacji medycznej. Występowanie dolegliwości bólowych jest istotnym problemem zakłócającym stan chorego. Pojawienie się incydentów bólowych stanowi kluczowy problem, gdyż mogą one powodować zaburzenia zdrowia i samopoczucia. Istnieje wiele sposobów na zminimalizowanie, zapobieganie i walkę z bólem. Dzięki zastosowaniu medycyny alternatywnej, leczenia farmakologicznego, jak również urządzeń medycznych możemy wybrać odpowiednią metodę w konfrontacji z nim, dostosowaną indywidualnie do potrzeb każdego pacjenta. Niesterydowe leki przeciwbólowe i przeciwzapalne są terapią często wykorzystywaną do uśmierzania bólu ostrego, a także przewlekłego dotyczącego urazów powstałych w narządzie ruchu. Poprzez stosowanie leku metodą jonoforezy można uzyskać efekt przeciwzapalny i przeciwbólowy, z pominięciem doustnej drogi jego podania (per os). Zmienia to dotychczasowy schemat stosowania leków z grupy NLPZ (niesterydowych leków przeciwzapalnych i przeciwbólowych), głównie w przypadku chorób, w przebiegu których skuteczne jest miejscowe podawanie leku zawierającego jako substancję czynną ketoprofen. Zastosowanie jonoforezy umożliwia aplikację około 10-2000 razy więcej cząsteczek leczniczych niż zwykłe nałożenie substancji leczniczej na powierzchnię skóry, np. w postaci żelu.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2011, 7, 2; 124-128
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Oporne nadciśnienie tętnicze jako problem w praktyce klinicznej
    The issue of treatment-resistant hypertension in clinical practice
    Autorzy:
    Prejbisz, Aleksander
    Januszewicz, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1033146.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Medical Communications
    Tematy:
    causes
    diagnostics
    leczenie farmakologiczne
    occurrence
    pharmacological treatment
    resistant hypertension
    surgical treatment
    oporne nadciśnienie tętnicze
    występowanie
    przyczyny
    diagnostyka
    leczenie
    zabiegowe
    Opis:
    Resistant hypertension is defined as a clinical situation characterised by a failure to achieve lower systolic and diastolic blood pressure levels below 140 mm Hg and 90 mm Hg, respectively, despite the use of the principles of lifestyle modification as well as pharmacological treatment, including a diuretic as well as two other antihypertensives belonging to different groups, administered at adequate doses (mineralocorticoid receptor may not be included in the regimen). Previous studies suggest that the prevalence of resistant hypertension in the population of patients receiving antihypertensive treatment is 13%. According to a Polish nationwide survey NATPOL 2011, 13% of patients treated due to hypertension suffer from resistant hypertension. It was noted that factors predisposing and/or related to the development of resistant hypertension primarily include: advanced age, high/increased baseline blood pressure (systolic pressure in particular), obesity, excessive salt intake, chronic renal disease and diabetes. There is a consistent view that apart from non-compliance with lifestyle modification, an inadequate antihypertensive regimen and/or non-compliance with therapeutic indications are among the most common causes of treatment-resistant hypertension. Current recommendations for the management of patients with resistant hypertension also stress the importance of identifying the causes of secondary hypertension. This represents a very important element in the management of resistant hypertension and may facilitate pharmacological treatment. In the case of failure to achieve blood pressure target values, it is recommended to include a drug belonging to aldosterone receptor antagonists. If both, non-pharmacological and pharmacological therapies prove inefficient, surgical treatment of resistant hypertension may be considered in selected cases.
    Oporne nadciśnienie tętnicze definiowane jest jako sytuacja kliniczna, kiedy wykorzystując zasady modyfikacji stylu życia oraz leczenie farmakologiczne – obejmujące diuretyk i dwa inne leki hipotensyjne z rożnych grup w adekwatnych dawkach (schemat nie musi uwzględniać antagonisty receptora mineralokortykoidowego) – nie udaje się obniżyć ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego odpowiednio poniżej 140 mm Hg i 90 mm Hg. Dotychczasowe badania wskazują na sięgający blisko 13% odsetek występowania opornego nadciśnienia tętniczego w populacji leczonej hipotensyjnie. Z ogolnopolskiego badania NATPOL 2011 wynika, że częstość występowania opornego nadciśnienia tętniczego sięga 13% chorych leczonych na nadciśnienie tętnicze. Zwrocono uwagę, że do czynnikow predysponujących do rozwoju opornego nadciśnienia tętniczego lub/i związanyc hz nim należą zwłaszcza: bardziej zaawansowany wiek, wysokie/wyższe wyjściowe ciśnienia tętnicze (przede wszystkim skurczowe), otyłość, nadmierne spożycie soli kuchennej, przewlekła choroba nerek czy cukrzyca. Panuje zgodny pogląd, że obok nieprzestrzegania zasad modyfikacji stylu życia jedną z najczęstszych przyczyn opornego nadciśnienia tętniczego jest niewłaściwy schemat leczenia hipotensyjnego lub/i niestosowanie się do zaleceń terapeutycznych. We wspołczesnych zaleceniach dotyczących postępowania z chorym na oporne nadciśnienie podkreśla się rownież znaczenie wykrycia przyczyny rozwoju nadciśnienia wtornego. Zajmuje to bardzo ważne miejsce w schemacie postępowania z chorym na oporne nadciśnienie tętnicze i może ułatwić prowadzenie leczenia farmakologicznego. W przypadku nieosiągnięcia docelowych wartości ciśnienia tętniczego zaleca się dołączenie leku z grupy antagonistow receptora aldosteronu. W sytuacji nieskuteczności terapii niefarmakologicznej i farmakologicznej w wybranych przypadkach do rozważenia pozostaje leczenie zabiegowe nadciśnienia opornego.
    Źródło:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2014, 10, 2; 152-162
    1734-1531
    2451-0742
    Pojawia się w:
    Pediatria i Medycyna Rodzinna
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Możliwości przywrócenia płodności suk i kotek z torbielami jajnikowymi
    Possibilities of maintaining fertility in bitches and queens suffering from ovarian cysts
    Autorzy:
    Max, Andrzej
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/22180763.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Krajowa Izba Lekarsko-Weterynaryjna
    Tematy:
    psy
    koty
    suki
    kotki
    torbiele jajnikowe
    leczenie chirurgiczne
    leczenie farmakologiczne
    zwierzęta towarzyszące
    rozród zwierząt
    płodność
    przywracanie płodności
    dog
    cat
    ovary
    cystic degeneration
    fertility
    Opis:
    This article, aims at the presentation of chances to restore fertility in females of small animals affected by ovarian cysts. The most common ovarian disease in bitches and queens, appears to be cystic degeneration. This condition affects health and fertility of the female. Ovarian cysts may develop as solitary or multiple structures, and they may also be unilateral or bilateral. In bitches and queens that are not designed for breeding purposes, ovariohysterectomy is highly recommended, because of possible negative consequences of ovarian cysts on the endometrium and the estrogen-induced bone marrow toxicity. In younger females, without uterine pathologies, some procedures of saving fertility potential may be instituted. Hormonal treatment proposed for follicular cysts is based on the attempt to luteinize these structures so they can regress subsequently, as a result of natural or pharmacologically intended luteolysis, and ovaries function may be maintained. If the pharmacological therapy is ineffective and in other clinical cases, surgical methods are recommended.
    Źródło:
    Życie Weterynaryjne; 2021, 96, 02; 86-88
    0137-6810
    Pojawia się w:
    Życie Weterynaryjne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Pain principles of treatment in osteoarthritis (general assumptions, analgesic ladder, pan assessment scales
    Zasady leczenia bólu w chorobie zwyrodnieniowej stawów (ogólne założenia, drabina analgetyczna, skale oceny bólu)
    Autorzy:
    Tomaszewski, Wiesław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2152249.pdf
    Data publikacji:
    2021-11-15
    Wydawca:
    Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
    Tematy:
    analgesic ladder
    pain sensation
    pharmacological treatment
    pain in osteoarthritis
    drabina analgetyczna
    dolegliwości bólowe
    leczenie farmakologiczne
    ból w chorobie zwyrodnieniowej stawów
    Opis:
    Pain is a frequently encountered symptom in physiotherapists’ practice, regardless their specialty. However, despite the continuous progress in the development of the means and approaches to pain alleviation, too many patients unnecessarily suffer from pain. Successful treatment of chronic pain is possible in more than 90% of patients and it is not only the primary care physician’s or specialist’s duty, but also the duty of specialists in physiotherapy and even psychotherapists. Every patient suffering from pain has the right to require and expect successful treatment from the therapist. And a physician or a physiotherapist has to meet their patients’ demands! Regretfully, in everyday clinical practice, a physician or a physiotherapist do not have adequate tools to their disposal and are unable to apply adequate treatment approaches enabling objective assessment of pain intensity degree.
    Ból jest objawem, z którym terapeuta spotyka się w swojej praktyce bardzo często, bez względu na specjalizację, którą reprezentuje. Nadal jednak, pomimo stałego postępu w zakresie rozwoju środków i metod zwalczania bólu, zbyt wielu chorych niepotrzebnie cierpi z powodu dolegliwości bólowych. Skuteczne leczenie bólu przewlekłego możliwe jest u ponad 90% chorych, a obowiązek stosowania terapii przeciwbólowej spoczywa nie tylko na lekarzach (pierwszego kontaktu lub specjalistach), ale również na specjalistach fizjoterapii lub nawet psychoterapeutach. Każdy chory cierpiący z powodu dolegliwości bólowych ma pełne prawo wymagać i oczekiwać od terapeuty skutecznego ich leczenia, a lekarz lub fizjoterapeuta musi tym wymaganiom sprostać! Niestety w codziennej praktyce klinicznej, lekarz lub fizjoterapeuta nie dysponują narzędziami lub badaniami umożliwiającymi obiektywną ocenę stopnia nasilenia bólu.
    Źródło:
    Polish Journal of Sports Medicine; 2021, 37(3); 173-178
    1232-406X
    2084-431X
    Pojawia się w:
    Polish Journal of Sports Medicine
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Diagnosis and Management of Neuropathic Pain: Review of Literature and Recommendations of the Polish Association for the Study of Pain and the Polish Neurological Society – Part One
    Rozpoznanie i leczenie bólu neuropatycznego: przegląd piśmiennictwa i zalecenia Polskiego Towarzystwa Badania Bólu i Towarzystwa Neurologicznego - część pierwsza
    Autorzy:
    Szczudlik, Andrzej
    Dobrogowski, Jan
    Wordliczek, Jerzy
    Stępień, Adam
    Krajnik, Małgorzata
    Leppert, Wojciech
    Jarosław Woroń, Jarosław
    Przeklasa-Muszyńska, Anna
    Kocot-Kępska, Magdalena
    Zajączkowska, Renata
    Janecki, Marcin
    Adamczyk, Anna
    Malec-Milewska, Małgorzata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/766825.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Międzynarodowe Towarzystwo Badań nad Bólem
    Tematy:
    ból neuropatyczny
    diagnosis of neuropathic pain
    evidence-based recommendations
    farmakologiczne leczenie bólu neuropatycznego
    neuropathic pain
    pharmacological management of neuropathic pain
    rozpoznanie bólu neuropatycznego
    zalecenia w oparciu o EBM
    Opis:
    Neuropathic pain still present a major diagnostic and therapeutic challenge despite considerable progress in the understanding of its mechanisms and publication of a number of studies which assessed the efficacy and safety of drugs used in the symptomatic treatment of neuropathic pain. In practice, it is diagnosed less frequently than in epidemiological studies, and many patients do not achieve satisfactory outcomes of treatment. A multidisciplinary team of Polish experts, commissioned by the Polish Association for the Study of Pain and the Polish Neurological Society, has reviewed the literature on neuropathic pain, with special focus on the so far published international recommendations, and formulated recommendations on its diagnosis and treatment, in accordance with the principles of evidence-based medicine (EBM). The paper presents also background information on the neuropathic pain definition, epidemiology, pathomechanism and method of assessment. The diagnosis of neuropathic pain may be established based on medical history and physical examination including special assessment of the somatosensory system. First-line drugs used in pharmacological management of neuropathic pain are: tricyclic antidepressants, serotonin and norepinephrine reuptake inhibitors, gabapentin, pregabalin, opioids and lidocaine patches.
    Ból neuropatyczny stanowi duże wyzwanie diagnostyczne i terapeutyczne, mimo znacznej poprawy w zakresie poznania jego mechanizmów i opublikowania wielu badań oceniających skuteczność i bezpieczeństwo leków w objawowym jego leczeniu. W praktyce rozpoznawany jest rzadziej niż występuje w badaniach epidemiologicznych, a wielu chorych nie osiąga satysfakcjonującego wyniku leczenia. Wielodyscyplinarny zespół polskich ekspertów, powołany przez Polskie Towarzystwo Badania Bólu, oraz Polskie Towarzystwo Neurologiczne dokonał przeglądu piśmiennictwa na temat bólu neuropatycznego, ze szczególnym uwzględnieniem opublikowanych dotychczas międzynarodowych zaleceń i sformułował zalecenia dotyczące jego rozpoznawania i leczenia, zgodne z zasadami medycyny opartej na faktach (EBM). W opracowaniu zawarto także podstawowe informacje na temat: definicji, epidemiologii, patomechanizmu oraz metod oceny bólu neuropatycznego. Rozpoznanie bólu neuropatycznego może być postawione na podstawie wywiadu i badania przedmiotowego, ze szczególnym uwzględnieniem zaburzeń czucia. Lekami pierwszego wyboru w farmakologicznym leczeniu bólu neuropatycznego są: trójcykliczne leki przeciwdepresyjne, inhibitory zwrotnego wychwytu serotoniny i noradrenaliny, gabapentyna, pregabalina, opioidy i lidokaina w plastrach.
    Źródło:
    Ból; 2014, 15, 2; 5-15
    1640-324X
    Pojawia się w:
    Ból
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-12 z 12

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies