Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "kultura serbska" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-8 z 8
Tytuł:
Związki kulturowe monasteru supraskiego z kulturą serbską w XVI wieku
Autorzy:
Mironowicz, Antoni
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420283.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Monastery of Suprasl
Cultural relations
Serbian culture
monaster supraski
relacje kulturowe
kultura serbska
Opis:
Monaster supraski, w XVI wieku był drugim po Ławrze Kijowsko-Peczerskiej prawosławnych ośrodków zakonnych na terenie Wielkiego Księstwa Litewskiego. Monaster supraski zajmuje niekwestionowane miejsce w historii Kościoła prawosławnego, regionu i kultury wielu narodów. Ten najbardziej wysunięty na zachód prawosławny ośrodek klasztorny przekształcił się w drugiej połowie XVI w. w centrum kulturowe o znaczeniu ogólnosłowiańskim. Trudno bowiem wskazać inny ośrodek, w którym w takim zakresie skoncentrowane zostały najlepsze osiągnięcia różnych dziedzin kultury i w którym tak intensywnie przejawiały się kontakty z kulturą innych narodów słowiańskich, a najgłębsze i stare tradycje weszły organicznie w życie następnych wieków. Bezpośrednie związki Supraśla z kulturą serbską znajdują potwierdzenie w wystroju wnętrza cerkwi Zwiastowania NMP. Najważniejszą inwestycją klasztorną była wspomniana wyżej cerkiew Zwiastowania NMP. Wystrój wewnętrzny świątyni wskazuje na silne wpływy kulturowe bizantyjsko-ruskie na zachodnie obszary Wielkiego Księstwa Litewskiego. Za archimandrii Sergiusza Kimbara grupa malarzy podkierunkiem „Serbina Nektarego malarza” ozdobiła wnętrze świątyni freskami. Ławrę supraską odwiedzało wielu mnichów i dostojników z Bałkan w tym powracający z Moskwy patriarcha carogrodzki Jeremiasz II i patriarcha Serbski i Bułgarski Gabriel. Bliskie relacje monasteru z Kijowem, Słuckiem, Wilnem, Moskwą, Serbią, Wołoszczyzną, Bułgarią i ze św. Górą Athos pozwoliły na skoncentrowanie w nim dorobku kulturowego wielu narodów słowiańskich. Oddziaływanie kultur narodów wschodniosłowiańskichi bałkańskich uwidoczniło się na terenie monasteru w architekturze i malarstwie ikonograficznym, wystroju i wyposażeniu świątyńoraz w zbiorach biblioteki klasztornej.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
Autorzy:
Dziadul, Paweł Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/953511.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
Opis:
Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
This work deals with Serbian culture and its various levels during the Ottoman period, especially from the second half of the 15th century till the first half of the 16th century. At that time, the Ottoman Empire had a specific pragmatic attitude towards its Christian subjects, absorbing their local practices, forms, cultural patterns. The Ottoman Empire adapted and incorporated them into its own feudal-administrative and politico-social structures, even if they were against Islam and sharia. The Ottoman Turks aimed at preserving cultural, political and social continuity. Moreover, this period was characterized with specific cultural and religious syncretism. However, this conception cannot be accepted without reservation and should be analyzed in relation to anti-syncretic tendencies. The main aim of our interest here is Serbian cultural influence on the process of construction of common, multi-ethnic, multi-confessional and multi-linguistic culture developed under the Ottomans in Rumelia.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
Autorzy:
Dziadul, Paweł Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631452.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
Opis:
Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kultura serbska w okresie panowania osmańskiego. Płaszczyzny adaptacji – płaszczyzny alienacji
Autorzy:
Dziadul, Paweł Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/631806.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Serbian culture, the Ottoman period, cultural impact, syncretism, minority
kultura serbska, okres osmański, wpływ kulturowy, synkretyzm, mniejszość
Opis:
This work deals with Serbian culture and its various levels during the Ottoman period, especially from the second half of the 15th century till the first half of the 16th century. At that time, the Ottoman Empire had a specific pragmatic attitude towards its Christian subjects, absorbing their local practices, forms, cultural patterns. The Ottoman Empire adapted and incorporated them into its own feudal-administrative and politico-social structures, even if they were against Islam and sharia. The Ottoman Turks aimed at preserving cultural, political and social continuity. Moreover, this period was characterized with specific cultural and religious syncretism. However, this conception cannot be accepted without reservation and should be analyzed in relation to anti-syncretic tendencies. The main aim of our interest here is Serbian cultural influence on the process of construction of common, multi-ethnic, multi-confessional and multi-linguistic culture developed under the Ottomans in Rumelia.
Artykuł dotyczy kultury serbskiej i jej różnych płaszczyzn w okresie osmańskim. Skoncentrowano się zwłaszcza na okresie początkowym panowania osmańskiego, w którym Imperium Osmańskie przejawiało specyficzny pragmatyczny stosunek do chrześcijańskich poddanych, absorbując ich lokalne praktyki i wzorce społeczno-kulturowe. Imperium Osmańskie adaptowało oraz włączało je we własne struktury feudalno-administracyjne i społeczno-polityczne, nawet jeśli były sprzeczne z islamem i prawem szariatu. Turcy osmańscy dążyli przede wszystkim do zachowania politycznej, kulturowej i społecznej ciągłości. W artykule skupiono się również na zjawisku kulturowego i religijnego synkretyzmu, który poddano analizie w relacji do zjawisk związanych z tendencjami antysynkretycznymi. Głównym zaś celem było ukazanie wpływu kultury serbskiej na proces konstruowania wspólnej multietnicznej, multikonfesyjnej i multijęzykowej kultury rozwijającej się w osmańskiej Rumelii.
Źródło:
Res Historica; 2016, 42
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The qualifier etn. in the Dictionary of Serbian language
Kwalifikator etn. w Słowniku języka serbskiego
Autorzy:
Nikolić, Vesna S.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/34655964.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Akademia Humanistyczno-Ekonomiczna w Łodzi
Tematy:
Serbian language
Serbian culture
linguoculturology
qualifier etn.
Serbian tradition
non-equivalent lexis
język serbski
kultura serbska
tradycja serbska
lingwokulturologia
kwalifikator etn.
egzotyzmy
słownictwo nieekwiwalentne
Opis:
This paper represents the continuation of the research started within the article Linguo-cultural qualifiers in the Dictionary of Serbian language, where we have marked as linguo-cultural qualifiers the following dictionary markers: etn. (ethnology, ethnography), prazn. (superstition), mit. (mythology, mythological), ist. (history, historical), rlg. (religion, religious), teol. (theology, theological), crkv. (church), pravosl. (Orthodoxy, orthodox) and kat. (Catholic). On this occasion, we have chosen those lexemes which are marked by the qualifier etn. (ethnology, ethnography) in the Dictionary of Serbian language (2011), i.e. those which refer to Serbian folk life and customs, or to be more precise – names of holidays, customs, rituals, parts of folk clothes, popular games and similar, as most of these lexemes represent the so-called non-equivalent lexis and are usually problematic in terms of translating or learning Serbian as a foreign language, but at the same time enable learning about Serbian culture and tradition.
Niniejsze opracowanie stanowi kontynuację badań, które zostały zapoczątkowane artykułem Kwalifikatory lingwokulturologiczne w Słowniku języka serbskiego. Kwalifikatorami lingwokulturologicznymi nazwaliśmy skróty słownikowe etn. (etnologia, etnografia), prazn. (przesąd), mit. (mitologia, mitologiczny), ist. (historia, historyczny), rlg. (religia, religijny), teol. (teologia, teologiczny), crkv. (kościół, kościelny), pravosl. (prawosławie, prawosławny) i kat. (katolicki). Przy tej okazji postanowiliśmy wyróżnić i zaprezentować leksemy, oznaczone w Słowniku języka serbskiego (2011) kwalifikatorem etn. (etnologia, etnografia), czyli te, które związane są z życiem i obyczajami narodowymi Serbów, a dokładniej – nazwy świąt narodowych, zwyczajów, obrzędów, części stroju narodowego, tańców narodowych i inne. Większość tych leksemów stanowi bowiem tak zwane słownictwo nieekwiwalentne i często stwarza problemy podczas tłumaczenia lub nauki języka serbskiego jako obcego, ale jednocześnie umożliwia zapoznanie się z serbską kulturą i tradycjami narodu serbskiego.
Źródło:
Językoznawstwo; 2023, 18, 1; 63-75
1897-0389
2391-5137
Pojawia się w:
Językoznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Lokalne tradycje kulinarne w procesie integracji serbskiego rynku żywnościowego z Unią Europejską
Autorzy:
Czekalski, Tadeusz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687246.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Ludoznawcze
Tematy:
kuchnia serbska
kultura kulinarna
Serbia
turystyka kulinarna
Unia Europejska
Balkans
culinary culture
culinary tourism
European Union
gastronationalism
gastronomy
nutrition
Serbian cuisine
Opis:
Spośród państw regionu bałkańskiego Serbię wyróżnia ogromny areał ziem uprawnych (około 5 milionów hektarów), z czego ponad 80 procent jest wykorzystywanych przez rolnictwo. Produkty żywnościowe stanowią jeden z najważniejszych komponentów serbskiego eksportu. Od 1 marca 2012 roku, kiedy Serbia uzyskała status państwa kandydującego do Unii Europejskiej, szansą przetrwania dla rozbudowanego sektora rolno-spożywczego stało się przygotowanie go do skutecznej rywalizacji z państwami unijnymi o bardzo podobnej ofercie towarowej. Okazję na zwiększenie chłonności rynku wewnętrznego stwarza wzrost świadomości kulinarnej społeczeństwa serbskiego, które mimo kryzysu ekonomicznego coraz częściej poszukuje nowych, nieznanych dotąd smaków lub nowych form dla smaków znanych w serbskiej kuchni. Prawdziwym wyzwaniem dla serbskiego rolnictwa staje się promocja turystyki kulinarnej, stwarzająca możliwość skutecznego konkurowania z innymi krajami bałkańskimi, przedstawiającymi bardziej zróżnicowaną ofertę atrakcji turystycznych. Promocja serbskich produktów regionalnych odbywa się poprzez imprezy należące do kanonu turystyki kulinarnej – festiwale, konkursy kulinarne, turystyczne szlaki kulinarne, a także rekonstrukcje kuchni średniowiecznej. Turystyka kulinarna w realiach Serbii otwiera możliwości dla zrównoważonego rozwoju obszarów peryferyjnych, a jednocześnie pozwala na zachowanie starych zwyczajów i tradycji.
Its huge area of cultivated lands (about 5 million hectares) makes Serbia stand out against other states of the Balkan region. Food products are still one of the most important components of Serbian export. From 1 March 2012, when Serbia was granted the candidate status to the European Union, making ready to effectively competite with the Member States of the EU, which offer very similar products, became a chance of survival for Serbia’s agricultural and –food industry sector . A chance to increase the absorbency of the internal market creates an increasing culinary awareness in the Serbian society; despite the economic crisis, the Serbians are looking for new, previously unknown tastes or new taglines for tastes already known in Serbian cuisine. The real challenge for Serbian agriculture is the promotion of culinary tourism, which involves exhibiting the ability to compete with other Balkan countries by depicting a more diverse range of attractions.Promotion of the regional products is done by events typical for culinary tourism – festivals, culinary competitions, culinary tourist routes, as well as reconstructions of medieval cuisine. In the realities of Serbia, culinary tourism opens the opportunities for sustainable development of the periphery areas and, at the same time, makes it possible to retain old customs and traditions.
Źródło:
Łódzkie Studia Etnograficzne; 2017, 56
2450-5544
Pojawia się w:
Łódzkie Studia Etnograficzne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kulturowe i duchowe dziedzictwo narodów bałkańskich w kontekście dokumentów UNESCO ze szczególnym uwzględnieniem serbskiej slavy
Autorzy:
Ickiewicz-Sawicka, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/420275.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
culture
cultural heritage
immaterial heritage of humanity
Balkan nations
Serbian slava
kultura
kulturowe dziedzictwo
niematerialne dziedzictwo ludzkości
narody bałkańskie
serbska slava
Opis:
Artykuł pt. składa się z trzech zasadniczych części. Pierwsza z nich zawiera opis dziedzictwa kulturowego ludzkości w świetle dokumentów międzynarodowych oraz prezentuje wybrane koncepcje teoretyczne dotyczące poruszanej w nim tematyki. Druga część odnosi się do spuścizny kulturowej wybranych narodów bałkańskich, trzecia zaś prezentuje serbską slavę jako przykład niematerialnego dziedzictwa ludzkości narodów południowych Słowian. Tekst opatrzony jest wstępem i wnioskami końcowymi.
Źródło:
ELPIS; 2017, 19
1508-7719
Pojawia się w:
ELPIS
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
On the Border of Worlds and on the Periphery of the Canon: The Place of the Dubrovnik Tradition in Serbian Literary History
Miejsce dubrownickiej tradycji w systemie serbskiej historii literatury. Na granicy światów i na peryferiach kanonu
Autorzy:
Kubik, Damian
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/31339695.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Slawistyki PAN
Tematy:
literatura i kultura Dubrownika
serbska historia literatury
tożsamość Dubrownika
serbsko-chorwackie dyskusje wokół narodowej przynależności tradycji dubrownickiej
literature and culture of Dubrovnik
Serbian literary history
identity of Dubrovnik
Serbo-Croatian discussions around the national affiliation of the Dubrovnik tradition
Opis:
The article attempts to discuss the status of Dubrovnik and its literary and cultural tradition in 19th- and 20th-century discourses in the frame of Serbian literary history. The starting point for the presented considerations will be the opinion of Jovan Deretić, who, perceiving the Dubrovnik tradition as “borderline”, referred to it as “a tradition of secondary importance” for the Serbian culture and literature system. In his opinion, it could not have become for the Serbs what it had become for Croatian literature, that is, “the central national tradition”. The text will discuss different points of view (both “internal” and “external”) on the “location” and importance of the city and its traditions in the context of ongoing discussions on the identity of Dubrovnik. The t exts of the n ineteenth-century authors (Đ. Nikolajević, I. Stojanović, L. Vojnović) and twentieth-century authors (J. Skerlić, P. Popović, M. Pantić) will be analyzed. The framework of the article will be determined by contemporary reflection on this subject (Z. Bojović, I. Arsić, S. Stipčević).
Artykuł podejmuje próbę omówienia statusu Dubrownika i jego tradycji literackiej i kulturowej w XIX- i XX-wiecznych dyskursach w obrębie serbskiej historii literatury. Punktem wyjścia zaprezentowanych rozważań jest opinia Jovana Dereticia, który, postrzegając tradycję dubrownicką jako „graniczną”, określał ją mianem „tradycji o znaczeniu wtórnym i drugorzędnym” dla serbskiego systemu kultury i literatury. W jego opinii nie mogła więc stać się dla Serbów tym, czym stała się dla piśmiennictwa chorwackiego, czyli „centralną tradycją narodową”. W tekście omawiam różne punkty widzenia (zarówno wewnętrzne, dubrownickie, jak i zewnętrzne) w odniesieniu do „położenia” i znaczenie miasta oraz jego tradycji w kontekście prowadzonych dyskusji na temat tożsamości Dubrownika. Analizie zostały poddane teksty autorów XIX-wiecznych (Đ. Nikolajević, I. Stojanović, L. Vojnović) i XX-wiecznych (J. Skerlić, P. Popović, M. Pantić). Ramy artykułu wyznacza współczesna refleksja na ten temat (Z. Bojović, I. Arsić, S. Stipčević).
Źródło:
Colloquia Humanistica; 2023, 12; 1-34
2081-6774
2392-2419
Pojawia się w:
Colloquia Humanistica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-8 z 8

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies