Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "język angielski jako lingua franca" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The use of Polish and Czech as a lingua receptiva in comparison with English as a lingua franca – some remarks on multilingual modes of communication with reference to CSS and ICC
Autorzy:
Steciąg, Magdalena
Majdańska-Wachowicz, Urszula
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1921573.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Collegium Novum. Polskie Towarzystwo Neofilologiczne
Tematy:
lingua receptiva (LaRa)
English as a lingua franca (ELF)
communication strategies (CSs)
intercultural communicative competence (ICC)
intelligibility
język angielski jako lingua franca (ELF)
strategie komunikacyjne
interkulturowa kompetencja komunikacyjna
zrozumiałość komunikatu
Opis:
The present study aims to investigate the use of Polish and Czech as a lingua receptiva (LaRa) in comparison with English as a lingua franca (ELF) between Polish and Czech students when making semi-spontaneous dialogues. With this aim in mind, the notion of intelligibility together with communication strategies (CSs) and intercultural communicative competence (ICC) are discussed. The study is inspired by Bulatović’s et al. (2019) who investigated the effectiveness of LaRa and ELF between Croatians and Slovenes. The study investigated listening skills and showed that the mean of intelligibility was high irrespective of the mode. The study in question aims to expand prior research with reference to spoken interactions between Polish and Czech speakers. In particular, it examines the role of communication strategies and intercultural communicative competence in achieving intelligibility in two multilingual modes. The results of the study show that the level of intelligibility is high irrespective of the mode. In LaRa and ELF sessions intelligibility and negotiation strategies are determined by careful language choices, certain communication strategies, and intercultural communicative competence (intercultural attitude towards the partner and modes of communication).
Źródło:
Neofilolog; 2021, 56/2; 237-257
1429-2173
Pojawia się w:
Neofilolog
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Satellite-framed or verb-framed? Towards a typology of motion events in English as a lingua franca
Rama satelitarna czy czasownikowa? W kierunku typologii zdarzeń ruchowych w języku angielskim jako lingua franca
Autorzy:
Piątkowska, Katarzyna
Strugielska, Ariadna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1968869.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
English as a lingua franca
Talmy’s typology
motion event
V-languages
S-languages
contact language
język angielski jako lingua franca
typologia Talmiego
zdarzenie ruchu
V-języki
S-języki
język kontaktu
Opis:
The present paper analyzes English as a lingua franca (ELF) from the perspective of Talmy’s (2000b) typology, which divides languages into S- and V-types. S-languages express the path of motion in a verb particle and the manner of motion in a verb, while V-languages encode the path in a verb and manner in an adverbial. Talmy’s (2000b) typology has been felicitously applied in research on standard languages. However, studies on dialects (Berthele 2004) have shown that a division into S- and V-categories may not be sufficient in the case of contact languages. To test this hypothesis, we apply Talmy’s (2000b) typological distinction to English as a lingua franca. Based on the results of a qualitative pilot study among Polish users of English, we demonstrate that although Polish and English are both classified as S-languages according to Talmy’s (2000b) typology, ELF – a contact language between them – reveals characteristics not yet classified as belonging to either S- or V-types. We thus conclude that Talmy’s (2000b, 2017) dichotomous distinction is in need of further refinements to be applicable in the context of ELF.
Niniejszy artykuł analizuje język angielski jako lingua franca (ang. ELF) z perspektywy typologii Talmiego (2000b), która dzieli języki na typy S i V. Języki S wyrażają ścieżkę ruchu w partykule czasownika a sposób ruchu w samym czasowniku, podczas gdy języki V kodują ścieżkę w czasowniku a sposób ruchu w przysłówku. Typologia Talmiego (2000a) została z powodzeniem zastosowana w badaniach and językami standardowymi. Jednak badania (Berthele 2004) wykazały, że podział na kategorie S i V może nie być wystarczający w przypadku języków kontaktowych. Aby sprawdzić tę hipotezę, stosujemy rozróżnienie typologiczne Talmiego (2000a) na język angielski jako lingua franca. Na podstawie wyników jakościowego badania pilotażowego wśród polskich użytkowników języka angielskiego pokazujemy, że chociaż polski i angielski są klasyfikowane jako języki S zgodnie z typologią Talmiego (2000b), ELF (język kontaktowy) wykazuje cechy jeszcze niesklasyfikowane jako należące do typu S lub V. W związku z tym dochodzimy do wniosku, że dychotomiczne rozróżnienie Talmiego (2000b, 2017) wymaga dalszych udoskonaleń, aby można je było zastosować w kontekście języka angielskiego jako lingua franca.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2021, 35; 23-40
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tożsamość europejska a kwestia językowa w Unii Europejskiej
European Identity and the Languages of the EU
Autorzy:
Szul, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/414369.pdf
Data publikacji:
2007
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Instytut Ameryk i Europy. Centrum Europejskich Studiów Regionalnych i Lokalnych (EUROREG)
Tematy:
tożsamość europejska
tożsamości narodowe
Unia Europejska
języki narodowe
język angielski jako europejska lingua franca
rywalizacja języków
European identity
national identities
European Union
national languages
English as European lingua franca
competition of languages
Opis:
Europa nie ma języka, który byłby symbolem jej tożsamości, który emocjonalnie łączyłby jej obywateli. Zgodnie z oficjalnym stanowiskiem Unii Europejskiej językowym symbolem jej tożsamości jest wielojęzyczność, co znajduje potwierdzenie w fakcie, że ma ona 23 języki oficjalne. Oficjalna wielojęzyczność stwarza pewne problemy związane z tłumaczeniem. (Dla symultanicznego tłumaczenia z 23 języków na pozostałe 22 języki teoretycznie potrzeba aż 506 tłumaczy. Istnieją wprawdzie sposoby redukcji tej liczby, lecz dzieje się to kosztem wydłużenia czasu przekładu i pogorszenia jakości). Z przyczyn pragmatycznych instytucje UE coraz częściej używają tylko angielskiego w swojej działalności wewnętrznej i w kontaktach z państwami członkowskimi i innymi instytucjami, w ten sposób de facto promując angielski jako język kontaktowy UE. Jednakże angielski nie jest specyficznie europejską lingua franca. Jego rozpowszechnianie się jest przejawem globalizacji, a nie integracji Europy. Angielski łączy więc Europę z resztą świata, podczas gdy język-symbol danej społeczności zazwyczaj integruje ją z otoczeniem i jednocześnie separuje od niego. Roli angielskiego jako językowego symbolu Europy nie sprzyja też polityczna opozycja wobec rosnącej roli tego języka w Europie. Dlatego związek między językiem a tożsamością w Europie polega na tym, że używanie angielskiego i innych języków kontaktowych oraz mechanizm przekładu wypowiedzi mówionych i tekstów pisanych w UE umożliwiają cyrkulację informacji i idei, która, być może, przyczyni się do wytworzenia (wzmocnienia?) poczucia tożsamości europejskiej.
Europe has no language which would be its symbol of identity, which would emotionally integrate its citizens. According to the official stance of the European Union the linguistic symbol of its identity is its multilingualism, which is confirmed by the fact that it has 23 official languages. The official multilingualism causes some problems connected with translation and interpretation. (For simultaneous translation from all 23 to all other 23 official languages theoretically as many as 506 interpreters are needed). There are techniques reducing this number, but at the expense of time and quality of interpretation). For pragmatic reasons EU institutions increasingly use English alone in their internal activity and in their contacts with member states and other institutions, thus de facto promoting English as the contact language of the EU. English, however, is not a specifically European lingua franca. The role of English as lingua franca in Europe is growing, but as English is the global lingua franca and the spread of English is a sign of globalisation, English cannot at the same time unite Europe and separate it from the rest of the world. Even more so that there is political opposition to the growing role of English in Europe. Therefore the link between language and identity in Europe consists not in possessing a single language (or languages) as its symbol of identity and centre of loyalty and as an instrument of internal communication and external separation. It consists in the fact that the use of English and other contact languages and the mechanism of interpretation and translation in the EU enable circulation of information and ideas which eventually may contribute to the creation (strengthening?) of the sense of European identity.
Źródło:
Studia Regionalne i Lokalne; 2007, 4(30); 66-75
1509-4995
Pojawia się w:
Studia Regionalne i Lokalne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies