Temat: haemorrhage - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Współistnienie krwotoku podpajęczynówkowego i podtwardówkowego kanału kręgowego u młodej kobiety
Coexistence of subarachnoid and subdural haemorrhage of spinal canal in a young woman
Autorzy:: Wiśniewski, Adam
Książkiewicz, Barbara
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1053499.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: krwotok rdzeniowy
krwotok podpajęczynówkowy
rdzeń kręgowy
krwotok podtwardówkowy
malformacja naczyniowa
spinal haemorrhage
subarachnoid haemorrhage
spinal cord
subdural haemorrhage
vascular malformation
Opis:: Subarachnoid haemorrhage of spinal canal is a rare disease and is the 1.5% of all bleeding into the subarachnoid space. In most cases its occurrence is associated with a well-defined etiologic factors, and only in 15% of cases the cause remains unknown. The exceptions are the coexistence of subarachnoid haemorrhage with another type of haemorrhage to the spinal canal. This paper describes the case of 35-year-old woman who has sudden severe headache preceded by a sudden pain in the back area and numbness of left upper limb. MRI revealed bleeding in the subarachnoid space associated with subdural bleeding in the cervical and thoracic spinal canal probably due vascular malformation of the chest. In the absence of symptoms of neurological deficit patient was treated conservatively with good results. The case demonstrates that in selected patients with concomitant haemorrhage of subarachnoid and subdural spinal canal is not necessary neurosurgery. Thus, neurological status should be the most important criterion for the further management of patients with bleeding into the spinal canal.
Krwotok podpajęczynówkowy kanału kręgowego jest rzadkim schorzeniem i stanowi do 1,5% wszystkich krwawień do przestrzeni podpajęczynówkowej. W większości przypadków jego wystąpienie wiąże się ze ściśle określonymi czynnikami etiologicznymi, a tylko w 15% przypadków przyczyna pozostaje nieznana. Do wyjątków należy współistnienie krwotoku podpajęczynówkowego z innym typem krwawienia do kanału kręgowego. W pracy opisano przypadek 35-letniej kobiety, u której nagły silny ból głowy poprzedzony był nagłym bólem pleców w okolicy międzyłopatkowej oraz drętwieniem lewej kończyny górnej. Badanie rezonansu magnetycznego ujawniło krwawienie w przestrzeni podpajęczynówkowej z towarzyszącym krwawieniem podtwardówkowym w odcinku szyjnym i piersiowym kanału kręgowego, prawdopodobnie spowodowane malformacją naczyniową na poziomie piersiowym. Z uwagi na brak objawów deficytu neurologicznego chorą leczono zachowawczo, z dobrym skutkiem. Opisany przypadek dowodzi, że w wyselekcjonowanej grupie chorych ze współistniejącym krwotokiem podpajęczynówkowym i podtwardówkowym kanału kręgowego nie jest konieczne leczenie operacyjne. Tym samym stan neurologiczny powinien być najważniejszym kryterium odnośnie do dalszego postępowania u chorych z krwawieniem do kanału kręgowego.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2013, 13, 1; 68-72
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Evaluation of VCAM-1 and ICAM-1 concentration and values of global tests concerning the coagulation system of patients suffering from subarachnoid haemorrage
Autorzy:: Al-Drawi, Abu-Sitta
Wiciński, Michał
Grześk, Grzegorz
Szadujkis-Szadurska, Katarzyna
Grześk, Elżbieta
Węclewicz, Mateusz Maciej
Michalska, Agnieszka
Czeczuk, Anna
Elżbieta Huk-Wieliczuk, Elżbieta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/989723.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Instytut Medycyny Wsi
Tematy:: subarachnoid haemorrhage
vcam-1
icam-1
Opis:: Introduction. The term ‘subarachnoid haemorrhage’ (SAH) stands for bleeding into the subarachnoid space, regardless of its source. It may be of primary character when the source of bleeding is situated within the subarachnoid space. Subarachnoid haemorrhage is often described as spontaneous bleeding, mainly in order to differentiate it from post-traumatic bleeding. Objective. The aim of the study was to evaluate the concentration of ICAM-1 and VCAM-1 in the blood of patients in the early phase following subarachnoid haemorrhage in terms of searching for markers useful in subarachnoid bleeding diagnostics and monitoring a patient’s clinical state. Materials and method. The study comprised 85 patients (47 women, 38 men), aged 29–81 (average 53±12 years), suffering from subarachnoid haemorrhage. The control group comprised 45 healthy people selected according to gender and age corresponding with the experimental group. Results. The study revealed that the concentration of ICAM-1 and VCAM-1 was significantly higher in patients suffering from subarachnoid haemorrhage. Additionally, the concentration of fibrinogen decreased, aPTT was shorter and the concentration of D-dimers increased. The studied parameters did not differ with respect to the age or gender of the patients. It was stated that according to the Hunt and Hess scale, the concentration of ICAM-1 was considerably higher in the group of patients in the most severe neurological state, compared to other patients. It was also observed that the concentration of fibrinogen was significantly higher, aPTT was shorter, and the concentration of D-dimers increased in the afore-mentioned group. Conclusions. Evaluation of the concentration of adhesion molecules, as well as values of global tests concerning the coagulation system, may serve as a useful diagnostic tool for SAH.
Źródło:: Annals of Agricultural and Environmental Medicine; 2016, 23, 4
1232-1966
Pojawia się w:: Annals of Agricultural and Environmental Medicine
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Splenic artery pseudoaneurysm rupture into a pancreatic pseudocyst with its subsequent perforation as the cause of a massive intra-abdominal bleeding – case report
Autorzy:: Szpakowicz, Jerzy
Szpakowicz, Paulina
Urbanik, Andrzej
Markuszewski, Leszek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1393720.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: pancreatic pseudocyst
pseudoaneurysm
intra-abdominal haemorrhage
Opis:: Pseudocysts account for approximately 70% of all cystic lesions of the pancreas. One of the most dangerous complications of pancreatic pseudocysts is bleeding into the cystic lumen; the most common cause of the bleeding is a splenic artery pseudoaneurysm rupture. This paper presents the case of a 37-year-old man treated surgically for a massive intra–abdominal haemorrhage caused by a splenic artery pseudoaneurysm rupture into the lumen of a tail of pancreas pseudocyst with its subsequent perforation into the abdominal cavity and retroperitoneal space. Peripheral resection of the pancreas together with the cyst and spleen resection was performed. There were no postoperative complications.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2016, 88, 6; 614-622
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Troxerutin in the treatment of eye diseases - a proven substance rediscovered
Autorzy:: Bernardczyk-Meller, Jadwiga
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/23202887.pdf
Data publikacji:: 2023-09-30
Wydawca:: Medical Education
Tematy:: diabetic retinopathy
subconjunctival haemorrhage
troxerutin
eye drops
Opis:: Troxerutin is a well and for a long time known substance, it is a semi-synthetic bioflavonoid derived from rutin. Original substance is supplied from flowers of Styphnolobium japonicum tree. The author discusses actual medical effects of troxerutin, including antioxidant, anti-inflammatory, antithrombosis and protecting endothelium of small vessels. Being water-soluble, it can be used as ophthalmic drops in treatment of subconjunctival haemorrhage, vitreous haemorrhage and early stages of diabetic retinopathy.
Źródło:: OphthaTherapy; 2023, 10, 3; 201-204
2353-7175
2543-9987
Pojawia się w:: OphthaTherapy
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Varices of the Descending Duodenum Explored During Emergency Gastro-Duodenal Resection for Upper Gastrointestinal Haemorrhage. Case Report
Autorzy:: Rudzki, Sławomir
Dryka, Tadeusz
Wilczyński, Piotr
Bernat, Paweł
Bicki, Jacek
Furmaga, Jacek
Piłat, Jacek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1396365.pdf
Data publikacji:: 2013-05-01
Wydawca:: Index Copernicus International
Tematy:: upper gastrointestinal haemorrhage
duodenal varices
oesophagogastroduodenoscopy
gastroduodenal resection
Opis:: Upper gastrointestinal haemorrhage is a major medical emergency and accounts for approximately 7,000 admissions to hospitals in Scotland each year. Over the last 10 years there has been a number of improvements in diagnosis and conservative management of the condition, which significantly reduced the ratio of life-threatening cases requiring an emergency surgery. Despite these achievements surgical intervention or, if accessible, endovascular procedures must be undertaken as emergency actions, should conservative management fail. Vascular malformations of the duodenum are less frequent causes of upper GI bleeding. Duodenal varices found endoscopically occur in 0.4% of patients with portal hypertension (PHT) and are believed to be caused mainly by liver cirrhosis, idiopathic PHT, extrahepatic PHT, or previous surgical trauma. The duodenal bulb is their most common site, followed by the second portion of the duodenum. Forty per cent of patients with PHT have duodenal varices at angiography; however, their penetration unusually affects submucosa, hence no symptoms develop. Isolated bleeding duodenal varices are scarcely reported in literature, although present a significant surgical problem: massive haemorrhage combined with failure to identify them as a source has led to catastrophic outcomes with mortality rate of 40%. The case hereby presented is unique in several aspects. Duodenal varices were explored on emergency laparotomy rather than on prior endoscopies, which, performed by the same well-established endoscopists, were twice negative. This corresponds to the study by Cottam et al. stating that duodenal varices may not penetrate the submucosa, hence haemorrhages of their origin may even be more difficult to diagnose on endocsopy. Secondly, the haemorrhage here reported was undoubtedly a life-threatening condition that required a multidisciplinary team to be managed successfully. Along with Shirashi et al. we confirm that surgical ligation followed by the excision of duodenal / small intestinal varices may be an effective method of their management - both cases have been free of recurrence at 15 months postoperatively. In contrast to the study by Hashizume et al. the duodenal varices here presented were not associated with portal hypertension (PTH). Finally, duodenal varices located in the posterolateral aspect of the descending duodenum are less common as the majority of cases reported so far were of duodenal bulb location.
Źródło:: Polish Journal of Surgery; 2013, 85, 5; 279-283
0032-373X
2299-2847
Pojawia się w:: Polish Journal of Surgery
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 6.

Tytuł:: JWH133, a Cannabinoid receptor-2 agonist, attenuates neurological deficits and brain oedema after experimental Intracerebral Haemorrhage in mice
Autorzy:: Iniaghe, Loretta O.
Burchell, Sherrefa R.
Tang, Jiping
Zhang, John
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/895440.pdf
Data publikacji:: 2019-08-30
Wydawca:: Polskie Towarzystwo Farmaceutyczne
Tematy:: oedema
intracerebral haemorrhage
neurological deficit
JWH133
cannabinoid receptor 2
Opis:: Abstract: Intracerebral haemorrhage is a subtype of stroke which has highest mortality and morbidity rates and currently has no cure. Cannabinoid 2 (CB2) receptor expression is up-regulated in neuronal injuries. CB2 receptor agonists were found to be neuroprotective in brain injuries including ischaemic and haemorrhagic stroke. This study was carried out to investigate the effects of cannabinoid 2 receptor (CB2R) activation by JWH133 on intracerebral haemorrhage (ICH) induced blood brain barrier disruption and oedema formation. ICH was induced in experimental animals by collagenase injection which causes significant vascular disruption and concomitant increase in oedema; animals were then treated with JWH133. Sixty CD-1 mice were randomly divided into sham, vehicle, and JWH133-treated groups (1 mg/kg and 10 mg/kg). Neurobehaviour, brain water content, Evans Blue dye extravasation, haemoglobin content, lung water content, and body weights post ICH were assessed. JWH133 treatment attenuated neurological deficits at 24 and 72 hours post-ICH. The treatment also reduced brain water content and Evans blue dye extravasation but had no effect on haemoglobin content and lung water content. Administration of JWH133 treatment mitigated weight loss at 48 and 72 hours after ICH. The reduction in brain water content and Evans blue dye extravasation indicate that CB2 receptor activation decreases blood brain barrier disruption and brain oedema, resulting in improved neurological functioning. This suggests that activation of the CB2 receptor by JWH133 is neuroprotective after ICH and may be a therapeutic target. Further study is needed to explore the mechanisms by which these effects occur.
Źródło:: Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research; 2019, 76, 4; 735-743
0001-6837
2353-5288
Pojawia się w:: Acta Poloniae Pharmaceutica - Drug Research
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 7.

Tytuł:: Udział układu histaminergicznego w działaniu resuscytacyjnym wywołanym pobudzeniem ośrodkowych receptorów melanokortynowych typu 4 u szczurów we wstrząsie krwotocznym
Involvement of the histaminergic system in the central melanocortin type 4 receptors stimulation-induced resuscitating effect in haemorrhagic shock in rats
Autorzy:: Jochem, Jerzy
Walas, Karolina
Nowak, Damian
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1037946.pdf
Data publikacji:: 2014
Wydawca:: Śląski Uniwersytet Medyczny w Katowicach
Tematy:: histamina
receptor mc4
szczury
krwotok
histamine
mc4 receptor
rats
haemorrhage
Opis:: INTRODUCTION Central cardiovascular regulation in haemorrhagic shock is influenced by many neuronal systems, including the melanocortinergic and histaminergic systems. The aim of the study was to examine the involvement of the his-taminergic system in the resuscitating effect of melanocortin type 4 (MC4) receptor agonist Ro 27-3225. MATERIALS AND METHODS Studies were carried out on male Wistar rats subjected to irreversible haemorrhagic shock with a mean arterial pressure (MAP) of 20–25 mmHg. In the 5th minute of critical hypotension, the animals were injected intracere-broventricularly (icv) with Ro 27-3225 or a 0.9% NaCl solution (control group). RESULTS Hypovolaemia was accompanied by a decrease in pulse pressure (PP), heart rate (HR) and renal blood flow (RBF). In the control group, there were no increases in the measured parameters, and a survival rate of 2 h was 0%. Ro 27-3225 (10 nmol, icv) evoked long-lasting rises in MAP, PP and RBF as well as 100% survival at 2 h. Pre-treatment with histamine H1 receptor antagonist chlorpheniramine (50 nmol, icv) inhibited Ro 27-3225-induced increases in MAP, PP and RBF, with no influence on HR and survival at 2 h (100%). In contrast, the antagonists of H2 and H3/4 receptors – ranitidine (50 nmol, icv) and thioperamide (25 nmol, icv), respectively, had no influence on the Ro 27-3225 action. In the control groups, histamine receptor antagonists given alone did not affect the measured parameters in comparison to the saline-treated group. CONCLUSIONS The histaminergic system participates in the resuscitating effect induced by the activation of central MC4 receptors in haemorrhagic shock in rats, and histamine H1 receptors are involved.
WSTĘP Ośrodkowa regulacja układu krążenia we wstrząsie krwotocznym podlega wpływom wielu układów neuronalnych, w tym melanokortynergicznego i histaminergicznego. Celem pracy było zbadanie udziału układu histaminergicznego w efekcie resuscytacyjnym wywoływanym przez agonistę receptorów melano-kortynowych typu 4 (MC4) Ro 27-3225. MATERIAŁ I METODY Badania zostały przeprowadzone u szczurów samców szczepu Wistar, z wykorzystaniem modelu nieodwracalnego wstrząsu krwotocznego, polegającego na wywołaniu kontrolowanego krwawienia, aż do stabilizacji średniego ciśnienia tętniczego (mean arterial pressure – MAP) na poziomie 20–25 mmHg. W 5 min krytycznej hipotensji do komory bocznej mózgu (icv) podawano Ro 27-3225 bądź 0,9% roztwór NaCl (grupa kontrolna). WYNIKI Hipowolemii towarzyszyło zmniejszenie ciśnienia tętna (pulse pressure – PP), częstości rytmu serca (heart rate – HR) oraz nerkowego przepływu krwi (renal blood flow – RBF). W grupie kontrolnej nie stwierdzono wzrostów wartości badanych parametrów, a wskaźnik przeżycia 2 h wynosił 0%. Ro 27-3225 (10 nmol, icv) wywoływał długotrwały wzrost MAP, PP i RBF, a także zwięk-szenie do 100% wskaźnika przeżycia 2 h. Premedykacja antagonistą receptorów histaminowych H1, chlorfenyraminą (50 nmol, icv), hamowała wzrosty MAP, PP i RBF wywoływane przez Ro 27-3225, nie wpływała natomiast na HR i wskaźnik przeżycia 2 h (100%). Antagoniści receptorów histaminowych H2 i H3/4 – ranitydyna (50 nmol, icv) i tioperamid (25 nmol, icv) nie mieli wpływu na efekty działania Ro 27-3225. W grupach kontrolnych antagoniści receptorów histaminowych podawani oddzielnie nie wpływali na badane parametry układu krążenia w porównaniu z grupą kontrolną. WNIOSKI Układ histaminergiczny uczestniczy w działaniu resuscytacyjnym wynikającym z pobudzenia ośrodkowych receptorów MC4 u szczurów we wstrząsie krwotocznym, co związane jest z aktywacją receptorów histaminowych H1.
Źródło:: Annales Academiae Medicae Silesiensis; 2014, 68, 2; 94-100
1734-025X
Pojawia się w:: Annales Academiae Medicae Silesiensis
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 8.

Tytuł:: Wodogłowie pokrwotoczne u noworodków i niemowląt
Posthaemorrhagic hydrocephalus in neonates and infants
Autorzy:: Mandera, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1058842.pdf
Data publikacji:: 2009
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: intraventricular haemorrhage
neonates
posthaemorrhagic hydrocephalus
prevention
treatment
krwawienie dokomorowe
wodogłowie pokrwotoczne
noworodki
zapobieganie
leczenie
Opis:: Intra- and periventricular haemorrhage (PVH) is one of the most common and serious complications of preterm birth. It may lead to the hydrocephalus and neurodevelopmental disability. The author present the up-to-date knowledge concerning following aspects of posthaemorrhagic hydrocephalus: epidemiology, pathophysiology, clinical symptoms, diagnostics, treatment options and prognosis. The possibilities of prevention of the PVH, also with the most recent method of intraventricular fibrinolytic therapy and drainage, were also discussed. The early management of posthaemorrhagic hydrocephalus in premature infants is very difficult and connected with many controversies. although various options of surgical treatment are available in these cases all of them have many disadvantages. Such surgical therapeutic measures like ventricular and lumbar tapping, external ventricular drainage, inserting a ventricular access device (e.g. Rickham reservoir), ventriculosubgaleal shunt and eventually implantation of ventriculoperitoneal shunt were discussed. The modern endoscopic procedures used in hydrocephalus (endoscopic third ventriculostomy and cauterisation of arachnoid plexus) were also presented.
Krwawienie do układu komorowego i obszaru okołokomorowego mózgu (KODK) jest często spotykanym powikłaniem u noworodków przedwcześnie urodzonych. Może ono prowadzić do powstania wodogłowia pokrwotocznego i nieprawidłowości rozwoju psychoruchowego dziecka. W artykule przedstawiono współczesne poglądy na temat epidemiologii, patofizjologii, objawów klinicznych, diagnostyki, możliwości leczenia i rokowania wodogłowia pokrwotocznego u noworodków i niemowląt. Omówiono także możliwości zapobiegania krwawieniu KODK, w tym również poprzez najnowsze metody terapii fibrynolitycznej i płukania komór. Wczesne leczenie wodogłowia pokrwotocznego u noworodków przedwcześnie urodzonych jest bardzo trudne i wywołuje wiele kontrowersji. Chociaż stosowane są różne opcje leczenia chirurgicznego w tych przypadkach, każde z nich ma szereg wad. Dokonano przeglądu takich metod leczenia chirurgicznego, jak nakłucia obarczające komór przezciemieniową lub punkcją lędźwiową, drenaż zewnętrzny układu komorowego, implantacja zbiornika podskórnego (np. typu Rickhama), drenaż komorowo-podczepcowy czy wreszcie implantacja układu zastawkowego komorowo-otrzewnowego. Przedstawiono także współcześnie stosowane w leczeniu wodogłowia metody endoskopowe, takie jak wentrykulocysternostomia i kauteryzacja splotu naczyniówkowego.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2009, 9, 1; 37-44
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 9.

Tytuł:: Krwotok podpajęczynówkowy i neurogenne powikłania kardiologiczne - przegląd
Subarachnoid haemorrhage and neurogenic cardiovascular disorders - review
Autorzy:: Uryga, A.
Kasprowicz, M.
Burzyńska, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/261799.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Politechnika Wrocławska. Wydział Podstawowych Problemów Techniki. Katedra Inżynierii Biomedycznej
Tematy:: krwotok podpajęczynówkowy
układ sercowo-naczyniowy
tętniak mózgu
subarachnoid haemorrhage
cardiovascular system
aneurysm in brain
Opis:: Krwotok podpajęczynówkowy (SAH), związany jest z wynaczynieniem się krwi do przestrzeni, która obejmuje obszar pomiędzy oponą pajęczą i miękką i wypełniona jest płynem mózgowo-rdzeniowym. Do krwotoku dochodzi najczęściej wskutek pęknięcia tętniaka, zlokalizowanego w obrębie koła tętniczego Willisa. U pacjentów po SAH rozwija się wiele patologicznych zmian, obejmujących zaburzenia śródczaszkowe oraz uogólnione zaburzenia układu sercowo-naczyniowego oraz płuc. W niniejszej pracy omówione zostały podstawowe mechanizmy prowadzące do wystąpienia SAH oraz towarzyszące im reakcje biochemiczne. Przedstawiono również najczęściej występujące w tej grupie pacjentów patologie układu sercowo-naczyniowego. Z punktu widzenia skuteczności leczenia istotne jest bowiem poznanie charakterystycznych zmian w układzie krążenia oraz mechanizmów ich powstawania.
Subarachnoid haemorrhage (SAH) refers to extravasation of blood into the space between the pia and arachnoid membranes. Haemorrhage occurs mostly as a result of rupture of the aneurysm, located within the arterial circle of Willis. Among the patients with SAH a number of pathological changes are developed, including intracranial impairment and systemic disturbances, such as cardiovascular and pulmonary disorders. In this paper we present the basic mechanisms that lead to SAH occurrence and the biochemical reactions related to SAH. We also review the most common disturbances of cardiovascular system, occurred in this group of patients. For the effective treatment, it is important to know the characteristic changes in the cardiovascular system and the mechanisms involved in their appearance.
Źródło:: Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna; 2016, 22, 4; 267-272
1234-5563
Pojawia się w:: Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 10.

Tytuł:: Ratownictwo medyczne w krajowym systemie ratowniczo-gaśniczym. Część II
Emergency medical services in the National Fire-Fighting and Rescue System. Part II
Autorzy:: Chomoncik, M.
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/373776.pdf
Data publikacji:: 2013
Wydawca:: Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego
Tematy:: ewakuacja
obrażenie
krwotok
ciało obce
opatrunek uciskowy
opaska zaciskowa
evacuation
injury
haemorrhage
pressure dressing
tourniquet
Opis:: Jeżeli u poszkodowanego istnieje podejrzenie obrażenia głowy i/lub kręgosłupa przy podejściu do poszkodowanego należy zachować zasady stabilizacji odcinka szyjnego kręgosłupa. W związku z tym w przypadku poszkodowanych wymienionych powyżej oraz w każdej sytuacji, kiedy nie możemy z całą pewnością wykluczyć możliwości obrażenia kręgosłupa kierujący działaniami z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy powinien podejść do poszkodowanego z przodu (twarzą w twarz, aby poszkodowany nie odwrócił głowy w celu zobaczenia ratownika). Podchodząc do poszkodowanego, który jest przytomny, należy się przedstawić z imienia, funkcji i powiedzieć poszkodowanemu, aby się nie ruszał, a po dotarciu do niego ręcznie ustabilizować odcinek szyjny kręgosłupa. Po przekazaniu stabilizacji drugiemu ratownikowi, ratownik kierujący działaniami z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy powinien wdrożyć sekwencje medycznych działań ratowniczych. W przypadku, gdy poszkodowany leży i nie porusza się, najpierw należy ręcznie ustabilizować odcinek szyjny kręgosłupa, a następnie wdrożyć sekwencje medycznych działań ratowniczych. Jeżeli poszkodowany z krwawiącą raną głowy ma objawy wstrząsu hipowolemicznego, to należy kontynuować ocenę poszkodowanego pod kątem obecności krwawienia z innego miejsca (u poszkodowanego dorosłego rzadko dochodzi do utraty dużej ilości krwi tylko z rany skóry głowy). Poszkodowanego z obrażeniem i podejrzeniem obrażenia kręgosłupa w przypadku braku wskazań do ewakuacji należy stabilizować w pozycji zastanej. Ewakuacja będzie wskazana w następujących sytuacjach: bezpośredniego lub przewidywanego w krótkim czasie zagrożenia dla życia ratownika i ratowanego, braku możliwości oceny funkcji życiowych w miejscu, w którym znajduje się poszkodowany, w przypadku ciężkiego stanu poszkodowanego wymagającego podjęcia czynności z zakresu kwalifikowanej pierwszej pomocy w ciągu 1–2 minut, aby zapobiec śmierci (najczęściej wstrząs). W przypadku wskazań do ewakuacji należy poszkodowanego w miarę możliwości unieruchomić na noszach typu deska i po unieruchomieniu ponownie ocenić jego stan. W przypadku zauważenia intensywnego krwotoku należy go natychmiast uwidocznić i zatamować, stosując w miejscu krwawienia ucisk bezpośredni lub opatrunek uciskowy albo powyżej miejsca krwawienia (na udzie lub ramieniu w zależności od miejsca krwawienia) w ostateczności opaskę zaciskową. Ciała obcego wbitego w poszkodowanego nie należy usuwać poza dwoma wyjątkami: ciało obce, które powoduje niedrożność dróg oddechowych, ciało obce w mostku w sytuacji konieczności wykonywania zewnętrznego masażu serca.
If there’s a suspicion that a casualty suffers from a head and/or spine injury, while approaching the casualty one should follow the rules for stabilization of the cervical vertebrae. Therefore, in the fore mentioned situations and also every time one can’t exclude a suspected spinal injury, the casualty should be approached face on by the first aid Rescue Coordinator (to avoid the casualty moving his head in order to see the paramedic). While approaching an injured but responsive person, one should introduce oneself by name and function and tell the casualty not to move. When the casualty is reached, his cervical vertebrae should be immobilized manually. After the stabilization process is passed on to the second paramedic the first aid Rescue Coordinator should apply the medical rescue action sequence. If a casualty with a bleeding head wound shows symptoms of hypovolemic shock, one should continue the casualty assessment because bleeding can occur in a different parts of the body (an adult casualty rarely suffers from vast blood loss solely because of a skin wound to the head). Where evacuation is not required, the person with a spinal cord injury or suspected spinal cord injury should be immobilized in a position in which he was found. Evacuation will be required under following circumstances: where immediate or probable danger exists in the short term and threatens the life of a casualty or paramedic, when it is not possible to assess the condition of a casualty on the spot, when a casualty in a critical condition requires immediate first aid within a timescale of 1-2 minutes to avoid death (most frequently after-shock). If evacuation is needed, the casualty should be immobilized on a long spine board, after which his condition should be re- assessed. In case of a heavy haemorrhage, the bleeding should be exposed and stopped by direct pressure or with a pressure dressing on the wound. As a last resort a tourniquet should be applied above the wound (on the thigh or arm, depending on the source of bleeding). If a casualty’s body is punctured by a foreign body, it shouldn’t be removed, except in two instances; in situations where a foreign object is causing an airway obstruction, and when a foreign object lodged in a sternum inhibits the administration of CPR.
Źródło:: Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza; 2013, 2; 101-118
1895-8443
Pojawia się w:: Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 11.

Tytuł:: A rare case of heparin-induced thrombocytopenia and cerebral venous sinus thrombosis with antiphospholipid syndrome and possible systemic lupus erythematosus
Rzadki przypadek małopłytkowości wywoływanej przez heparynę i zakrzepicy zatok żylnych mózgu z zespołem antyfosfolipidowym i możliwym toczniem rumieniowatym układowym
Autorzy:: Stavropoulos, Ioannis
Liverezas, Anastasios
Papageorgiou, Eleni
Tsiara, Sofia
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030008.pdf
Data publikacji:: 2017
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: antiphospholipid syndrome
cerebral venous sinus thrombosis
heparin-induced thrombocytopenia
intracerebral haemorrhage
systemic lupus erythematosus
Opis:: Cerebral venous sinus thrombosis is a relatively rare type of stroke which can be complicated by intracerebral haemorrhage resulting often in poor prognosis. Antiphospholipid syndrome and systemic lupus erythematosus both have been associated with cerebral venous sinus thrombosis. Furthermore, a few cases combining heparin-induced thrombocytopenia with cerebral venous sinus thrombosis have been described in the literature. We present a 57-year-old female patient who was admitted reporting confusion and fever for 4 days. She was immobilized due to a thoracic vertebral fracture and received enoxaparin as a prophylaxis for deep venous thrombosis. A computed tomography scan demonstrated extensive cerebral venous sinus thrombosis and two ipsilateral haemorrhagic infarcts. Moreover, the patient was serum-positive for heparininduced thrombocytopenia antibodies and had persistent fever. A thorough immunological and serological investigation turned out consistent with antiphospholipid syndrome with possible systemic lupus erythematosus. The patient was treated accordingly and was finally discharged one month later, afebrile, with mild neurological deficits.
Zakrzepica zatok żylnych mózgu jest względnie rzadkim typem udaru mózgu, który może być powikłany krwotokiem śródmózgowym i często wiąże się ze złym rokowaniem. Zespół antyfosfolipidowy i toczeń rumieniowaty układowy to znane czynniki ryzyka wystąpienia zakrzepicy zatok żylnych mózgu. Ponadto w literaturze opisano kilka przypadków współwystępowania małopłytkowości wywoływanej przez heparynę z zakrzepicą zatok żylnych mózgu. W pracy przedstawiono przypadek 57-letniej kobiety przyjętej do szpitala z objawami splątania i gorączką trwającymi od 4 dni. Pacjentka była unieruchomiona z powodu złamania kręgu piersiowego kręgosłupa i przyjmowała enoksaparynę w ramach profilaktyki zakrzepicy żył głębokich. Tomografia komputerowa ujawniła rozległą zakrzepicę zatok żylnych mózgu i dwa obszary udaru krwotocznego zlokalizowane w tej samej półkuli mózgu. U pacjentki stwierdzono również pozytywny wynik badania w kierunku przeciwciał w surowicy odpowiedzialnych za wystąpienie małopłytkowości wywoływanej przez heparynę oraz uporczywą gorączkę. Dokładne badanie immunologiczne i serologiczne ujawniło obecność zespołu antyfosfolipidowego z możliwym toczniem rumieniowatym układowym. Pacjentka została poddana odpowiedniemu leczeniu i wypisana z oddziału miesiąc później, bez gorączki oraz z łagodnymi deficytami neurologicznymi.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2017, 17, 2; 121-125
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 12.

Tytuł:: Therapeutic management of pregnant women with intracranial haemorrhage related to most commonly occurring arteriovenous malformations
Specyfika postępowania terapeutycznego u kobiet w ciąży z krwotokiem śródczaszkowym związanym z najczęściej występującymi zmianami naczyniowymi
Autorzy:: Jarych, Adrianna
Kolasa, Paweł
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030253.pdf
Data publikacji:: 2016
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: arteriovenous malformation
ciąża
intracranial aneurysm
intracranial haemorrhage
krwotok śródczaszkowy
malformacja tętniczo-żylna
pregnancy
tętniak wewnątrzczaszkowy
Opis:: Intracranial haemorrhage in pregnancy poses a serious threat to both the mother and the foetus. It is associated with a high mortality and it is the third among non-obstetric causes of death in this group of patients, accounting for 5–12% of all deaths of the pregnant. Vascular malformations, mainly intracranial aneurysms and arteriovenous malformations observed also in the general population, are the most common cause of bleeding in pregnant women. So far, there have been no clear guidelines for the treatment of pregnant women with intracranial haemorrhage in the course of the above mentioned malformations, therefore the objective of this study is to summarize the knowledge about the specificity of therapeutic management in those cases. The study discusses the location of vascular lesions, physiological processes in a pregnant woman that must be taken into consideration during a therapeutic intervention, the problem of selecting the treatment (surgical treatment, endovascular therapy, radiosurgery), method and time of delivery, the use of ionizing radiation and drugs during endovascular procedures. In the available literature a special attention is paid to the mother’s welfare during the undertaken treatment, including the maintenance of normal uteroplacental perfusion, which has an effect on the general condition of the foetus. Therefore, it is essential to know the discussed physiological changes in a pregnant women as they condition specific therapeutic management. The safety of applied endovascular procedures in pregnant women is equally important due to the use of both ionizing radiation and certain medications. It is believed that these procedures are acceptable in pregnant women when appropriate radiological protection is used, radiation doses are reduced and medications are selected properly. However, surgical intervention is still considered to be the main method of treatment in this group of patients. The decision about the delivery in a patient with intracranial haemorrhage should be made depending on the gestational age and the condition of the mother and the foetus. The foetus’ age limit above which its chance of survival outside the mother’s body increases significantly, is the 28th week of gestation, hence above this limit it is recommended to deliver the baby before the patient’s treatment is introduced.
Krwotok śródczaszkowy u kobiety w ciąży stanowi poważne zagrożenie zarówno dla matki, jak i płodu. Wiąże się z wysoką śmiertelnością i jest trzecią wśród pozapołożniczych przyczyn zgonów w tej grupie chorych, stanowiąc 5–12% wszystkich zgonów ciężarnych. Najczęstszą przyczyną krwotoku u kobiet w ciąży są zmiany naczyniowe występujące również w ogólnej populacji, głównie tętniaki wewnątrzczaszkowe i malformacje tętniczo-żylne. Jak dotąd nie ma jasnych wytycznych dotyczących leczenia ciężarnych z krwotokiem śródczaszkowym w przebiegu wyżej wymienionych zmian, stąd celem niniejszego artykułu jest podsumowanie wiedzy na temat specyfiki postępowania terapeutycznego w tych przypadkach. W pracy omówiono lokalizację zmian naczyniowych, procesy fizjologiczne u kobiety w ciąży, które muszą być brane pod uwagę w trakcie postępowania terapeutycznego, kwestię wyboru sposobu leczenia (leczenie operacyjne, wewnątrznaczyniowe, radiochirurgia), sposobu oraz momentu rozwiązania ciąży, zastosowania promieniowania jonizującego oraz leków w trakcie procedur wewnątrznaczyniowych. W dostępnym piśmiennictwie szczególny nacisk kładzie się na zapewnienie dobrostanu matki w trakcie podejmowanego leczenia, w tym utrzymanie prawidłowej perfuzji maciczno-łożyskowej, co ma wpływ na stan ogólny płodu. Istotna jest więc znajomość omawianych zmian fizjologicznych u ciężarnych, które warunkują określone postępowanie terapeutyczne. Równie ważnym zagadnieniem jest bezpieczeństwo stosowania procedur wewnątrznaczyniowych u kobiet w ciąży ze względu na użycie zarówno promieniowania jonizującego, jak i niektórych leków. Uważa się, że procedury te są dopuszczalne u ciężarnych przy zastosowaniu odpowiedniej ochrony radiologicznej, redukcji dawek promieniowania i odpowiednim doborze leków. Nadal jednak jako główny sposób leczenia w tej grupie chorych uważa się leczenie operacyjne. Decyzja co do rozwiązania ciąży u chorej z krwotokiem śródczaszkowym powinna być podjęta w zależności od wieku ciążowego oraz stanu matki i płodu. Wiek graniczny płodu, powyżej którego znacznie wzrasta jego szansa na przeżycie poza organizmem matki, to 28. tydzień ciąży, stąd powyżej tej granicy zaleca się rozwiązanie ciąży przed rozpoczęciem leczenia chorej.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2016, 16, 1; 21-28
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 13.

Tytuł:: Krwotok położniczy – zasady współpracy położnika i anestezjologa
Obstetrical haemorrhage – the management algorithm
Autorzy:: Nowacka, Elżbieta
Wielgoś, Mirosław
Bomba‑Opoń, Dorota
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1032326.pdf
Data publikacji:: 2012
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: definition
haemorrhage
interdisciplinary co‑work
management algorithm
obstetrics
położnictwo
krwotok
definicja
postępowanie terapeutyczne
współpraca interdyscyplinarna
Opis:: Obstetrical haemorrhage still remains one of the most common causes of death among pregnant women and women in labour. Almost 88% of these women die within the first 4 hours of its onset. Knowing the mechanisms that regulate hemostasis of the woman in labour at the molecular, immunological, hormonal, neurological level and the role and function of the uteroplacental unit has a huge impact on the further therapeutic decisions in case of obstetrical haemorrhage. There are a number of various definitions concerning obstetrical haemorrhage which proves how difficult it is to recognize and diagnose this condition. Taking under consideration the haemodynamic changes, the systemic consequences and the need of making specific therapeutical decisions it seems necessary to include in the definition the dynamics of the blood loss in the specific time unit: cumulated blood loss of 150 ml/min or 1.5 ml/kg of body weight per minute and a 50% loss of circulating blood volume in 3 hours. The prognosis of the haemorrhage depends on many different elements, including: rapid diagnosis, notification and implement of the management therapeutic algorithm and interdisciplinary co‑work of various teams taking part in the diagnostic‑therapeutic process. It is crucial that there is an effective, simultaneous cooperation among the experienced anaesthesiology team, ob‑gyn team, the operating theatre team, diagnostic‑laboratory teams and the regional blood donation agencies. Coordinating work of that many people, that are often spread within the organizational structures of the hospital on different floors or buildings, is excessively challenging. On the other hand, establishing the management algorithm that takes into account the order and the way of notifying as well as implementing certain procedures in individual organizational structures has a huge, direct impact on patient’s survival and the quality of life. Most of the management procedures for the severe obstetrical haemorrhage, such as resuscitation, monitoring, bleeding control, should be performed simultaneously.
Krwotok położniczy wciąż jest jedną z najczęstszych przyczyn zgonów ciężarnych i rodzących. Prawie 88% kobiet umiera w ciągu pierwszych czterech godzin od momentu jego wystąpienia. Znajomość mechanizmów regulujących homeostazę ustroju ciężarnej ma ogromne znaczenie w postępowaniu terapeutycznym w przypadku wystąpienia krwotoku okołoporodowego. O tym, jak trudno rozpoznać i zdefiniować krwotok położniczy, dowodzi obecność kilkunastu różnych jego definicji. Z punktu widzenia zmian hemodynamicznych, następstw ogólnoustrojowych i konieczności podjęcia określonych decyzji terapeutycznych bardzo użyteczne wydają się pojęcia oceniające szybkość utraty w określonym przedziale czasowym: skumulowana utrata krwi wynosząca 150 ml/min lub 1,5 ml/kg m.c./min oraz utrata 50% objętości krwi krążącej w ciągu 3 godzin. Rokowanie w krwotoku położniczym zależy od wielu elementów, do których zaliczamy: szybkie rozpoznanie, powiadomienie i wdrożenie algorytmu postępowania terapeutycznego oraz efektywne działanie interdyscyplinarne różnych zespołów biorących udział w procesie diagnostyczno‑leczniczym. Niezbędna jest jednoczasowa, efektywna współpraca doświadczonego zespołu anestezjologicznego, ginekologiczno‑położniczego, bloku operacyjnego, zespołów pracowni diagnostyczno‑laboratoryjnych oraz regionalnego centrum krwiodawstwa. Skoordynowanie pracy dużej liczby ludzi, często „rozrzuconych” w strukturach organizacyjnych szpitala na różnych piętrach lub w oddzielnych budynkach, jest niezmiernie trudne. Opracowanie algorytmu postępowania uwzględniającego kolejność i sposób powiadamiania oraz wdrażanie określonych procedur w poszczególnych jednostkach organizacyjnych decydują o przeżyciu pacjentki i późniejszej jakości życia. Większość czynności w ciężkim krwotoku położniczym (resuscytacja, monitorowanie, opanowywanie krwawienia) powinna być prowadzona jednoczasowo.
Źródło:: Pediatria i Medycyna Rodzinna; 2012, 8, 1; 23-32
1734-1531
2451-0742
Pojawia się w:: Pediatria i Medycyna Rodzinna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 14.

Tytuł:: Intracranial haemorrhage in the course of ischaemic stroke in patients receiving IV thrombolytic therapy – a study of 141 patients from Gliwice and its vicinity. An attempt to determine risk factors based on authors’ own experience
Krwotok śródczaszkowy w przebiegu udaru niedokrwiennego mózgu u chorych leczonych trombolitycznie i.v. w populacji z Gliwic i okolic – analiza 141 przypadków. Próba określenia czynników ryzyka na podstawie materiału własnego
Autorzy:: Opiełka, Witold
Garstka, Tomasz
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1030289.pdf
Data publikacji:: 2015
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: acute ischaemic stroke
czynniki ryzyka
objawowy krwotok śródczaszkowy
risk factors
symptomatic intracranial haemorrhage
thrombolysis
tromboliza
udar niedokrwienny mózgu
Opis:: Introduction: Systemic thrombolytic therapy using recombinant tissue plasminogen activator is a recognised method for the causative treatment of acute ischaemic stroke. The aim of this study was to determine the safety of thrombolytic treatment, the incidence of the most dangerous complication – intracranial haemorrhage and to assess its influence on the final therapeutic outcome. An additional aim was to identify risk factors. Material and methods: A total of 141 patients treated from January 2013 to June 2015 at the Stroke Unit were included in the analysis. The patients were assessed in terms of neurological deficit according to the National Institutes of Health Stroke Scale, their functional status using the modified Rankin Scale and Brunnstrom motor ability scale. A multivariate analysis of different risk factors for intracranial haemorrhage was performed. Results: Symptomatic intracranial haemorrhage occurred in 3.5% of cases, asymptomatic haemorrhage was reported in 7.1% of cases. A statistically significant difference was found in mortality rate (p = 0.0043) between the thrombolytic subgroup (5%) and the group not receiving causative therapy (13%). The neurological status in the subgroup with symptomatic intracranial haemorrhage deteriorated in the 2nd hour of treatment, then it remained stable and reached a high value of the National Institutes of Health Stroke Scale median – 23; it differed significantly compared to other patients (p = 0.009 in the 2nd hour; p = 0.001 on day 7). The functional status of patients with symptomatic intracranial haemorrhage did not improve; it was assessed at baseline and at the end of treatment and remained at the same level (modified Rankin Scale – median = 5 and 5). There was a significant increase in mobility, presenting as a 2 point drop in the median, in other patients. Conclusions: Thrombolytic treatment is a relatively safe procedure. Mortality during hospital treatment in the group treated using recombinant tissue plasminogen activator was significantly lower compared to patients not treated with systematic thrombolysis. The final therapeutic outcome in patients with symptomatic intracranial haemorrhage is significantly inferior compared to other patients.
Wstęp: Układowa tromboliza przy wykorzystaniu rekombinowanego tkankowego aktywatora plazminogenu jest uznaną metodą przyczynowego leczenia ostrego udaru niedokrwiennego. Celem pracy jest określenie bezpieczeństwa leczenia trombolitycznego, częstości występowania najgroźniejszego powikłania, jakim jest krwotok śródczaszkowy, i ocena jego wpływu na końcowy efekt leczniczy. Dodatkowym celem jest zdefiniowanie czynników mających wpływ na jego powstanie. Materiał i metoda: Analizą objęto 141 chorych leczonych od stycznia 2013 do czerwca 2015 roku na Oddziale Udarowym. Chorych oceniano, uwzględniając: deficyt neurologiczny zgodnie ze skalą National Institutes of Health Stroke Scale, stan funkcjonalny przy wykorzystaniu modyfikowanej skali Rankina i skali sprawności ruchowej Brunnstrom. Przeprowadzono wieloczynnikową analizę różnych czynników mogących mieć wpływ na ryzyko wystąpienia krwotoku śródczaszkowego. Wyniki: U 3,5% chorych wystąpił objawowy krwotok śródczaszkowy, a u 7,1% bezobjawowe ukrwotocznienie. Stwierdzono istotną statystycznie różnicę śmiertelności (p = 0,0043) pomiędzy grupą chorych poddanych leczeniu trombolitycznemu (5%) a grupą chorych nieleczoną przyczynowo (13%). Stan neurologiczny podgrupy z objawowym krwotokiem śródczaszkowym pogorszył się w 2. godzinie leczenia, nie zmienił się i osiągnął wysoką wartość mediany National Institutes of Health Stroke Scale – 23; różnił się istotnie w stosunku do pozostałych chorych (p = 0,009 w 2. godzinie i p = 0,001 w 7. dobie). Stan funkcjonalny chorych z objawowym krwotokiem śródczaszkowym nie poprawił się, oceniany na początku i końcu leczenia utrzymywał się na tym samym poziomie (modyfikowana skala Rankina – mediana = 5 i 5). W pozostałej grupie chorych stwierdzono wzrost sprawności ruchowej, przejawiający się spadkiem mediany o 2 punkty. Wnioski: Leczenie trombolityczne jest postępowaniem względnie bezpiecznym. Śmiertelność w czasie leczenia szpitalnego w badanej grupie leczonej rekombinowanym tkankowym aktywatorem plazminogenu jest istotnie mniejsza w stosunku do grupy chorych nieleczonych układową trombolizą. Końcowy efekt leczniczy wśród pacjentów z objawowym krwotokiem śródczaszkowym w trakcie obserwacji szpitalnej jest istotnie gorszy w stosunku do pozostałych pacjentów.
Źródło:: Aktualności Neurologiczne; 2015, 15, 4; 170-186
1641-9227
2451-0696
Pojawia się w:: Aktualności Neurologiczne
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 15.

Tytuł:: Ryzyko powikłań krwotocznych związane ze stosowaniem selektywnych inhibitorów wychwytu zwrotnego serotoniny
Selective serotonin reuptake inhibitors related abnormal bleeding risk
Autorzy:: Pawełczyk, Tomasz
Rabe-Jabłońska, Jolanta
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/945699.pdf
Data publikacji:: 2005
Wydawca:: Medical Communications
Tematy:: adverse effects – haemorrhage
blood platelets
depresja
depression
inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny
powikłania krwotoczne
płytki krwi
selective serotonin reuptake inhibitors
Opis:: There was a noticeable progress in psychopharmacotherapy of affective disorders in the past two decades. New drugs and drug’s classes were developed and introduced to daily psychiatric practice including selective serotonin reuptake inhibitors (SSRI). They have proven to be effective in the treatment of depression in out- and inpatients and, in comparison with other antidepressants i.e. tricyclics, SSRIs seem to have fewer side effects and therefore have become more frequently recommended and widely prescribed by specialists and general practitioners. Despite better tolerability and safety, numerous case reports and observational studies have described an association between SSRIs and the risk of various bleeding disorders including ecchymoses, petechiae, gastrointestinal, genitourinary and intracranial bleeding as well as surgical hemorrhagic complications. Serotonin potentiates platelet aggregation and plays a crucial role in the early phase of platelet activation, called platelet shape change. SSRIs inhibit serotonin uptake from the blood to platelets and decrease its intracellular content, which leads to aggregation disturbances and ineffective primary hemostasis. The authors review the available literature akconcerning antidepressant related bleeding risk, describe the mechanism of that adverse effect, its probability, enumerate risk groups and provide some practical considerations about management of depressive patients at increased risk of hemorrhagic complications.
W ostatnim dwudziestoleciu nastąpił znaczny postęp w psychofarmakoterapii zaburzeń depresyjnych. Wynaleziono i wprowadzono do terapii nowe leki i grupy leków przeciwdepresyjnych, w tym selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny – SSRI, skuteczne w leczeniu depresji i, jak wynikało z przeprowadzonych badań, charakteryzujące się większym bezpieczeństwem w porównaniu z wcześniej stosowanymi preparatami, np. trójpierścieniowymi lekami przeciwdepresyjnymi – TLPD. Lepsza tolerancja i mniejsza liczba objawów niepożądanych sprawiły, że SSRI zaczęto często stosować zarówno w leczeniu szpitalnym, jak i ambulatoryjnym, przez specjalistów, a także przez lekarzy pracujących w ramach podstawowej opieki zdrowotnej. Już po wprowadzeniu ich na rynek pojawiły się liczne doniesienia kazuistyczne oraz badania obserwacyjne wiążące występowanie różnego rodzaju krwawień ze stosowaniem SSRI. Wśród powikłań krwotocznych opisywano drobne podbiegnięcia krwawe, wybroczyny, poważne krwawienia z górnego odcinka przewodu pokarmowego, układu moczowo-płciowego, krwawienia wewnątrzczaszkowe oraz wzmożone krwawienia podczas zabiegów operacyjnych. Serotonina jest jednym z promotorów agregacji płytek i odgrywa istotną rolę we wstępnej fazie aktywacji trombocytów – procesie nazywanym zmianą kształtu płytek. SSRI hamują wychwyt krążącej we krwi serotoniny i zmniejszają jej wewnątrzpłytkowe zasoby, co powoduje zaburzenia agregacji i upośledzenie pierwotnej hemostazy. Autorzy dokonali przeglądu dostępnego piśmiennictwa na temat ryzyka krwawień związanego ze stosowaniem SSRI, opisali mechanizm powstawania i prawdopodobieństwo jego wystąpienia, wyszczególnili grupy pacjentów o podwyższonym ryzyku krwawień oraz przedstawili praktyczne wskazówki odnośnie do postępowania z chorymi należącymi do grup ryzyka, którzy wymagają leczenia przeciwdepresyjnego.
Źródło:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna; 2005, 5, 3; 151-158
1644-6313
2451-0645
Pojawia się w:: Psychiatria i Psychologia Kliniczna
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Informacja

Wyszukujesz frazę "haemorrhage" wg kryterium: Temat

Źródło danych

Dostawca treści

Kolekcja

Rok wydania

Wydawca

Temat

Autor

Typ dokumentu

Język