Temat: filmografia - Katalog OPAC zbiorów

Skocz do pozycji: 1.

Tytuł:: Filmy o wojnie i ludzkich przywarach
Autorzy:: Horoszczak Adam.
Powiązania:: Polska Zbrojna 1999, nr 10, s. 44
Data publikacji:: 1999
Tematy:: Wojna 20 w. filmografia
Opis:: Fot.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 2.

Tytuł:: Filmowy spór o tradycję
Autorzy:: Słabek, Henryk.
Powiązania:: Dziś 1998, nr 5, s. 59-66
Data publikacji:: 1998
Tematy:: Filmografia Polska 1957-1974 r.
Dostawca treści:: Bibliografia CBW

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 3.

Tytuł:: Filmografia – nauka pomocnicza filmoznawstwa
Filmography as a discipline supporting film studies
Autorzy:: Hendrykowski, Marek
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/1391124.pdf
Data publikacji:: 2013-01-01
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: filmografia
film archiwalny
film historyczny
nowy historyzm
kultura audiowizualna
Opis:: Is filmography a personal hobby of archivists or an integral part of film history? Based on the analysis of the achievements in this field from the last two decades, Marek Hendrykowski interprets filmography as an important part of contemporary film studies. Filmographic research shows at a glance what was precisely happening in the film world. This kind of knowledge and important information based on various authentic sources is something absolutely necessary in the scientific procedures of film research. Film history needs authentic facts as its basis and source of constant inspiration. This is why catalogues, registers, indexes and books including filmographic information are called indispensable companions in archival film research and standard works of reference in the world’s film archives and all film libraries.
Źródło:: Przestrzenie Teorii; 2013, 19; 131-141
2450-5765
Pojawia się w:: Przestrzenie Teorii
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 4.

Tytuł:: Stowarzyszenie Umarłych Poetów – koniec legendy, konieczność rewizji
Autorzy:: Paluch, Michał
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/36780894.pdf
Data publikacji:: 2022-05-09
Wydawca:: Wydawnictwo Naukowe Chrześcijańskiej Akademii Teologicznej w Warszawie
Tematy:: nauczyciel
uczeń
rodzic
szkoła
etos
Welton Academy
manipulacja
filmografia pedagogiczna
Opis:: Sprawa Johna Keatinga, charyzmatycznego nauczyciela języka angielskiego i uczniów elitarnej szkoły z internatem (Welton Academy), skupiła przed ekranami kin i telewizorów miliony odbiorców na całym świecie. „And the Oskar goes to…” usłyszał w 1990 autor scenariusza Tom Schulman, a przy tym nominację dla najlepszego filmu, najlepszego aktora pierwszoplanowego oraz najlepszego reżysera. Jedna z pierwszych polskich recenzji filmu odbyła się w Polskim Radiu, tego samego roku, podczas audycji prowadzonej przez Annę Retmaniak. – „Jest to film wspaniały” – informowała z entuzjazmem, dodając – „[…] to, co (nauczyciel – M.P.) zaszczepił młodym ludziom pozostało w ich sercach i w ich umysłach na zawsze.” Natomiast to, co niniejszy artykuł może „zaszczepić” w umysłach i sercach czytelników, to zwiększoną odporność na poczynione przez producentów filmu manipulacje treściami scenariusza a w konsekwencji pedagogiczne oszustwo, jakim padliśmy również na własne życzenie. Jako pedagodzy nie zbadaliśmy różnic między oryginalnym scenariuszem i jego kolejnymi adaptacjami. Okazuje się, że narracja filmu zbudowana jest na motywach lęku i umierania Johna Keatinga, a nie – jak dotąd myśleliśmy – na fenomenie jego talentu pedagogicznego. Nie wskazaliśmy przy tym różnic kulturowych, skutkujących w naszym kraju błędną recepcją takich kategorii jak: charyzma, powołanie zawodowe, liderstwo czy elitarność. Na manipulację skazani są również czytelnicy książki o tym samym tytule (Kleinbaum, 2007, 2018, 1 wyd. polskie 1994) oraz uczestnicy spektakli teatralnych (reż. P. Ratajczak) . Artykuł nie przekreśla tych argumentów, które wiarygodnie przemawiają za wyjątkowością i atrakcyjnością dzieła. Aby jednak zrozumieć jego fenomen należy przeanalizować usunięte fragmenty scenariusza, odsłaniając nauczycielom i kandydatom do tego zawodu przyczyny i skutki skrywanej prawdy.
Źródło:: Studia z Teorii Wychowania; 2022, XIII(1(38)); 51-79
2083-0998
2719-4078
Pojawia się w:: Studia z Teorii Wychowania
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki

Artykuł

Zmień widok

na półce

Skocz do pozycji: 5.

Tytuł:: Językiem filmu o antropologii żałoby. Przypadek 33 scen z życia Małgorzaty Szumowskiej
The anthropology of mourning in the film language. The case of 33 Scenes from the Life directed by Małgorzata Szumowska
Autorzy:: Okupnik, Małgorzata
Powiązania:: https://bibliotekanauki.pl/articles/911286.pdf
Data publikacji:: 2018-11-29
Wydawca:: Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:: film language
phenomenon of loss
films by Małgorzata Szumowska
język filmu
fenomen utraty
filmografia Małgorzaty Szumowskiej
Opis:: 33 sceny z życia to film autobiograficzny Małgorzaty Szumowskiej (2008), inspirowany prawdziwymi wydarzeniami z jej życia – niemal jednoczesną śmiercią matki (pisarki Doroty Terakowskiej) i ojca (dokumentalisty Macieja Szumowskiego). Poprzedził go film dokumentalny A czego tu się bać? (2006), który ukazał stosunek społeczności wiejskiej do problemu śmierci i zmarłych. W filmie 33 sceny z życia przedstawiono inny rodzaj doświadczania śmierci i żałoby. Była to wersja miejska i ateistyczna, kpina z rytuałów związanych ze śmiercią (namaszczenia chorych i pogrzebu). Ich rozbieżność określa nie tylko ateistyczny charakter religijnych rytuałów, ale także, co najważniejsze, język. W 33 scenach posługiwano się idiolektami przedstawicieli krakowskiej inteligencji, z licznymi wulgaryzmami, podczas gdy w filmie dokumentalnym A czego tu się bać? – dialektem wiejskim z odniesieniami do języka religijnego. Celem prezentowanego artykułu jest analiza języka filmu i języka w filmie.
The film 33 Scenes from the Life by Małgorzata Szumowska (2008) is an autobiographical film, inspired by real incidents which happened in her life – the almost simultaneous death of her mother (a writer Dorota Terakowska) and father (a documentary film-maker Maciej Szumowski). It was preceded by a documentary film A czego się tu bać? (What to be afraid of?) (2006), which showed the attitude of the rural community to the problem of death and the deceased. In the film 33 Scenes another kind of experience of death and mourning is represented. It is the urban and atheistic version, a mockery of the rituals connected with the death (the anointing of the sick and a funeral). Their disparity is determined not only by their religious versus atheistic character, but also, most importantly, the language. In 33 Scenes the idiolect of the Cracovian intelligentsia is used, with numerous vulgarisms, whereas in the documentary film A czego tu się bać? − the village idiolect with references to religious language. The aim of my essay is the analysis of the film language and the language in the film.
Źródło:: Poznańskie Spotkania Językoznawcze; 2017, 34; 109-124
2082-9825
2450-0259
Pojawia się w:: Poznańskie Spotkania Językoznawcze
Dostawca treści:: Biblioteka Nauki