Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "democracy 2.0" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Przyszłość internetu – scenariusz pesymistyczny
The future of the Internet – a pessimistic scenario
Autorzy:
Lakomy, Mirosław
Lakomy, Lilianna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/484622.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
dystopia
PRISM
bałkanizacja
panoptyzacja
demokracja 2.0
balkanization
panoptization
democracy 2.0
Opis:
Rok 1989 przeszedł do historii jako data upadku systemu komunistycznego opartego na kłamstwie i ciemięźeniu obywateli. Jednocześnie zapoczątkował poszerzanie pola wolności i demokracji, pluralizmu i przedsiębiorczości. Naleźy przy tym pamiętać, źe równolegle do przemian o charakterze politycznym i gospodarczym odnotowujemy narodziny internetu pierwszej generacji, opartego o technologię hipertekstu i stron WWW. Procesy globalizacji nabierają tempa. W sieci panuje wolność, która pod koniec pierwszej dekady XXI w. jest postrzegana jako zagroźenie dla status quo zarówno w państwach autorytarnych, jak i w demokratycznych. W tym kontekście w ewolucji internetu drugiej generacji następuje zaburzenie dotychczasowych trendów rozwojowych na rzecz jego dystopii. Ten pesymistyczny scenariusz ewolucji internetu przebiega jednak równolegle do procesów global governance, których istotą jest próba wprowadzenia ładu w sieci.
The communist regime, based on repressions was shut down in 1989. The very same moment opened new possibilities for freedom, democracy and pluralism. Political and economic transformation after 1989 was accompanied by the birth of the 1st generation Internet, an innovatory medium. Its original character was based on the hypertext and WWW technologies, allowing new forms of freedom of expression. Later on however, globalisation processes changed the nature of the Internet. At the end of the first decade of the 21st century, such pro-libertarian features of the Internet became problematic not only for the authoritarian but also democratic states. In this context, the evolution of the 2nd generation Internet became unsettled by its dystopia.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2013, 4 (55); 39-46
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Media Web 2.0 a edukacja „ku mediom”
Media Web 2.0 and education “towards the media”
Autorzy:
Zeler, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2054771.pdf
Data publikacji:
2021-06-29
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
nowe nowe media
cypherpunks
Człowiek 2.0
Demokracja 2.0
infotainment
edukacja „ku mediom”
new new media
Man 2.0
Democracy 2.0
education “towards the media”
Opis:
Celem artkułu jest wskazanie najważniejszych kwestii, jakie powinny zostać podjęte w ramach współczesnej edukacji medialnej. Punktem wyjścia dla tych uwag są rozpoznania amerykańskiego medioznawcy i teoretyka komunikacji, Paula Levinsona dotyczące zjawiska nowych nowych mediów oraz zaistniałych dzięki nim przesunięć komunikacyjnych, implikujących istotne zmiany we wszystkich obszarach aktywności ludzkiej.   Autor artykułu zwraca uwagę na rolę doświadczenia nabywanego w trakcie owych nowych działań, w czasie zanurzenia w sieciowym świecie oraz na szczególne miejsce przypadające w tym procesie ludziom młodym, których sposób widzenia świata staje się poprzez Internet i w Internecie dominujący. Przywołuje rozpoznania  badaczy, kim jest użytkownik nowych nowych mediów, czym charakteryzuje się Człowiek 2.0, na czym polega Demokracja 2.0. Za najistotniejsze zadanie współczesnej edukacji – za Tadeuszem Miczką – uważa edukację „ku mediom”, której celem byłoby kształtowanie optymalnych (właściwych) zachowań komunikacyjnych, związanych z odpowiedzialnym użytkowaniem nowych nowych mediów.
Bogdan Zeler’s aim in this article is to indicate the most important issues that should be addressed within the framework of contemporary media education. As his point of departure, Zeler has chosen the reflections of the American media expert and communication theoretician Paul Levinson on the phenomenon of the new new media and the communication shifts caused by them and necessitating significant changes in all areas of human activity. Zeler draws attention to the role of the experience acquired when performing the new activities and during the immersion in the online world. He also draws attention to the special place assigned in this process to young people, whose way of seeing the world becomes dominant both through and in the internet. Zeler refers to the insights of researchers concerning the user of the new new media, the characteristics of Man 2.0 and of Democracy 2.0. After Tadeusz Miczka, Zeler regards education “towards the media” as the most essential task of contemporary education, its aim being the shaping of optimal (appropriate) communication behaviors related to the responsible use of new new media.
Źródło:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne; 2021, 21, 1; 1-9
1506-5790
2353-9860
Pojawia się w:
Studia Etnologiczne i Antropologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Innowacje komunikacyjne oparte na założeniach radykalnej demokracji na przykładzie platformy Indymedia po dwóch dekadach jej działania (1999–2019)
Communication Innovations Based on the Assumptions of Radical Democracy on the Example of the Indymedia Platform After Two Decades of Its Operation (1999–2019)
Autorzy:
Filipiak, Agnieszka
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2137353.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
Tematy:
Indymedia
media alternatywne
radykalna demokracja
ruch na rzecz globalnej sprawiedliwości
Web 2.0
alternative media
radical democracy
global justice movement
Opis:
Celem artykułu jest analiza odkrytych i praktykowanych przez platformę Indymediów możliwości komunikacyjnych opartych na rozwiązaniach wprowadzonych pierwotnie przez sieć w paradygmacie Web 2.0 (m.in. formuły „otwartego publikowania” i wspólnotowego tworzenia informacji). Kontekstem dla tych rozważań będą założenia radykalnej demokracji. Hipoteza główna zakłada, że stosowanie przez aktywistów i użytkowników Indymediów strategii i praktyk radykalnej demokracji bezpośredniej było skuteczne w działaniach krótkoterminowych i taktycznych, zawiodło jednak w przypadku akcji długoterminowych i strategicznych. Metody badań: w artykule odwołano się do najnowszych, mieszanych tendencji metodologicznych pojawiających się w badaniach medioznawczych nakierowanych na analizę przekazu cyfrowego i platform internetowych, ze szczególnym uwzględnieniem analizy zawartości stron www (tzw. desk research) i możliwości oferowanych przez geografię internetu. Wykorzystano także samodzielnie przeprowadzone pogłębione wywiady indywidualne (IDI) z aktywistami Indymediów z USA, Hiszpanii i Brazylii, a także model radykalnej demokracji zaproponowany przez brytyjskiego badacza V. Pickarda. Wyzwania dla Indymediów po dwóch dekadach ich działania oraz przyczyny ich transformacji i erozji pozwolą wypracować krytyczną perspektywę wobec koncepcji „usieciowionych ruchów społecznych” M. Castellsa. Wyniki i wnioski: praktyki radykalnej demokracji w codziennej działalności aktywistycznej i medialnej uwydatniły ograniczenia założeń tego typu demokracji w przypadku działań prowadzonych na poziomie międzynarodowym i z udziałem wielu podmiotów. Hipoteza postawiona we wstępie artykułu została zatem zweryfikowana pozytywnie. Rozwój sieci był też blokowany przez odmienne dynamiki powszechnej cyfryzacji społeczeństw, co dodatkowo znacznie ograniczało ogólnodostępne i sprawiedliwe zastosowanie praktyk radykalnej demokracji – w krajach Globalnego Południa lokalne ośrodki sieci były dostępne tylko dla wybranej grupy osób wyedukowanych cyfrowo, wyposażonych w odpowiednie zasoby. Sytuacja ta w istocie zaprzecza fundamentalnej idei radykalnej demokracji, jaką jest totalne rozszerzenie równości i wolności obywateli poprzez zwiększenie poziomu ich partycypacji. Wartość poznawcza: przedstawione w artykule analizy dostarczają wiedzy na temat pionierskiego zastosowania internetu w paradygmacie Web 2.0 przez platformę Indymedia – na długo przed pojawieniem się mediów społecznościowych – w kontekście założeń radykalnej demokracji. Pozwalają także formułować prognozy dotyczące ograniczeń dla radykalnej demokracji w bardziej złożonych środowiskach.
Scientific objective: The aim of the paper is to analyze the communication possibilities discovered and practiced by the Indymedia platform, based on the solutions originally introduced by the Web in the Web 2.0 paradigm (including the formulas of “open publishing” and community information creation). The context for these considerations will be the assumptions of radical democracy. The main hypothesis is that the activists’ and Indymedia users’ use of the strategies and practices of radical direct democracy was effective for short-term and tactical actions, but failed when applied in long-term and strategic actions. Research methods: The article refers to the latest, mixed methodological trends emerging in media studies focused on the analysis of digital media and Internet platforms, with a particular emphasis on desk research and the opportunities offered by the geography of the Internet. In-depth individual interviews (IDI) conducted by the author with Indymedia activists from the USA, Spain, and Brazil and the model of radical democracy proposed by the British researcher V. Pickard were used. The challenges for the Indymedia after two decades of its operation and the reasons for their transformation and erosion will allow me to develop a critical perspective on the concept of “networked social movements” by M. Castells. Results and conclusions: Practices of radical democracy in everyday activist and media work have highlighted the limitations of the assumptions of this type of democracy when carried out internationally and with a multi-actor perspective. The hypothesis posed in the introduction of the article thus remains positively verified. The development of networks was also blocked by different dynamics of the widespread digitalization of societies, which also significantly limited the universally accessible and equitable application of the practices of radical democracy––in the case of centers from the Global South, they became a solution only for a select group of digitally educated people equipped with adequate resources. This situation contradicts the fundamental idea of radical democracy, which is the total extension of equality and freedom of citizens by increasing their level of participation. Cognitive value: The analyses presented in the article provide knowledge about the pioneering use of the Internet in the Web 2.0 paradigm by the Indymedia platform long before the emergence of social media in the context of the assumptions of radical democracy. They also allow us to make predictions about the limits to radical democracy in more complex environments.
Źródło:
Studia Medioznawcze; 2021, 4; 1034-1048
2451-1617
Pojawia się w:
Studia Medioznawcze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies