Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Ignacy Loyola" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 18
Tytuł:
Wezwanie Włodzimierza Ledóchowskiego do cura personalis. Unikatowy charakter jezuickiego wychowania i jego humanistyczne korzenie
Autorzy:
Casalini, Cristiano
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/448719.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
cura personalis
Ignatius of Loyola
Włodzimierz Ledóchowski
Jesuit pedagogy
Ignacy Loyola
pedagogika jezuicka
Opis:
The value of cura personalis has enjoyed a meteoric rise in usage in the last few decades and is now considered emblematic of the Jesuit philosophy of education. The meaning of this expression, though, is still ambiguous. The first to use this expression was Father General Włodzimierz Ledóchowski, who adopted it when addressing the colleges and universities run by the Jesuits in the United States in 1934. Ledóchowski claimed that a culture of the person was deeply enrooted in the spirit of the Society of Jesus, and particularly in the spirituality of Ignatius of Loyola. This paper aims to provide the necessary historical background to Ledóchowski’s usage of the expression “cura personalis” and show how both humanist and Ignatian roots made this expression successful within the Jesuit educational scenario.
W ciągu kilkudziesięciu ostatnich lat zwrot cura personalis zrobił błyskawiczną karierę i stał się symbolem jezuickiej filozofii wychowania. Jednak znaczenie tego zwrotu jest nadal niejednoznaczne. Pierwszą osobą, która go użyła, był generał zakonu jezuitów Włodzimierz Ledóchowski. Posłużył się nim w 1934 roku w przemówieniu skierowanym do przedstawicieli szkół średnich i uniwersytetów prowadzonych przez jezuitów w Stanach Zjednoczonych. Ledóchowski stwierdził, że kultura osoby jest głęboko zakorzeniona w duchu Towarzystwa Jezusowego, a zwłaszcza w duchowości Ignacego Loyoli. Niniejszy artykuł ma na celu nakreślenie tła historycznego, które doprowadziło Ledóchowskiego do użycia zwrotu cura personalis oraz pokazanie, w jaki sposób zarówno humanistyczne, jak i ignacjańskie korzenie przyczyniły się do jego sukcesu w obrębie jezuickiego scenariusza wychowawczego.
Źródło:
Studia Paedagogica Ignatiana; 2019, 22, 4
2450-5358
2450-5366
Pojawia się w:
Studia Paedagogica Ignatiana
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pedagogika pastiszu – co spodobałoby się Ignacemu Loyoli w Nowych wierszach sławnych poetów Grzegorza Uzdańskiego?
The Pedagogy of Pastiche, or What Ignatius Loyola Would Have Liked in Grzegorz Uzdanski’s “Nowe wiersze sławnych poetów” [“Famous Poets’ New Verses”]
Autorzy:
Telicki, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494634.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
pastisz
metamodernizm
pedagogika ignacjańska
Ignacy Loyola
Grzegorz Uzdański
pastiche
metamodernism
Ignatian pedagogy
Ignatius Loyola
Opis:
CEL NAUKOWY: Artykuł Pedagogika pastiszu - co spodobałoby się Ignacemu Loyoli w „Nowych wierszach sławnych poetów” Grzegorza Uzdańskiego ma na celu podjęcie refleksji nad literacką stylizacją, której funkcja nie jest parodystyczna, lecz krytyczna. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Autor dokonuje analizy współczesnego pastiszu, umieszczonego w teoretycznej ramie metamodernizmu (przeciwstawianego formom postmodernistycznym). Drugim problemem badawczym jest możliwość przeprowadzenia analogii między dociekaniami literaturoznawczymi a ustaleniami pedagogiki ignacjańskiej. W związku z tym analizy i interpretacje prowadzone są hermeneutyczną metodą close-reading (w części interpretacyjnej) oraz metodami komparatystycznymi (w partiach teoretycznych). PROCES WYWODU: Praca została podzielona na pięć części. Po wprowadzeniu następuje część teoretyczna zawierająca opis przemian kulturowych we współczesnym świecie (w tym próbę diagnozy sytuacji po postmodernizmie). Następnie autor dokonuje interpretacji wybranych wierszy Grzegorza Uzdańskiego. Stają się one przyczynkiem do rozważań o poszukiwaniu podmiotowości, tożsamości, rozumienia przeszłości czy sposobów radzenia sobie z kryzysem, które okazują się zaskakująco podobne do metod proponowanych w szkole Ignacego z Loyoli (próba poprowadzenia takiej paraleli znajduje się w czwartej części tekstu). Całość zamykają konkluzje i zarysowanie perspektywy dalszych badań. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Autor pokazuje, w jaki sposób współczesna poezja wprowadza reprezentacje przemian kulturowych zachodzących pod wpływem mediów (na obecnym etapie możliwych do powiązania z metamodernizmem). Znajduje także punkty wspólne między poznawczo-wychowawczymi celami pastiszu a holistycznym nastawieniem duchowości i pedagogiki ignacjańskiej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zestawienie – wyłącznie częściowe z powodu braku wspólnej płaszczyzny religijno-duchowej – pokazuje możliwości niemetafizycznej lektury tekstów świeckich, które w „strukturze wrażliwości” przypominają poszukiwania duchowe.
  RESEARCH OBJECTIVE: The article “Pedagogy of Pastiche, or What Ignatius Loyola Would Like in «New Poems of Famous Poets» by Grzegorz Uzdanski” aims at reflecting on literary stylization which function is not parodistic but critical. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The author analyses contemporary pastiche, placed in the theoretical frame of metamodernism (contrasted with postmodern forms). The second research problem is the possibility of making an analogy between literary studies inquiries and the findings of Ignatian pedagogy. Therefore, the analyses and interpretations are carried out by the hermeneutic method of close-reading (in the interpretative parts) and by comparative methods. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The paper is divided into five parts. The introduction is followed by a theoretical part containing a description of cultural transformations in the contemporary world (including an attempt to diagnose the situation after postmodernism). Then the author interprets selected poems by Grzegorz Uzdański. They become a contribution to the considerations on the search for subjectivity, identity, understanding the past or ways of dealing with the crisis, which turn out to be surprisingly similar to the methods proposed in the school of Ignatius of Loyola (an attempt at such a parallel is made in the fourth part of the text). The text ends with conclusions and an outline of perspectives for further research. RESEARCH RESULTS: The author shows how contemporary poetry introduces representations of cultural transformations taking place under the influence of media (possible to be connected with metamodernism). He also finds points of commonality between the cognitive-educational goals of pastiche and the holistic orientation of Ignatian spirituality and pedagogy. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: The compilation – only partial due to the lack of a common religious-spiritual plane – shows the possibilities of a non-metaphysical reading of secular texts, which in the “structure of sensitivity” resemble spiritual search.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 51-61
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Taniec na Golgocie w medytacyjnym zbiorze Plęsy Jezusa z aniołami Marcina Hińczy
The Dance on the Golgotha in the Series of Meditations Plęsy Jezusa z aniołami by Marcin Hińcza
Autorzy:
Bielak, Alicja
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451142.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Rzeszowski. Wydawnictwo Uniwersytetu Rzeszowskiego
Tematy:
Meditation
Jesuits
Marcin Hińcza
dance
imitatio Christi
Ignatius of Loyola
medytacja
jezuici
taniec
Ignacy Loyola
Opis:
The aim of the article is to present the 17th-century meditations of Jesuit Marcin Hińcza entitled Plęsy Jezusa z aniołami [Jesus Dancing with Angels] in the context of Ignatius of Loyola’s meditation method and the main topic of the work which is the cosmic dance. Hińcza used the dance metaphor in quite the paradoxical way, because as opposed to the moralistic writings of his times he didn’t criticise it but rather applied to explain allegorically God’s plan on earth and the idea of imitatio Christi. In the title of his work Hińcza used the word “pląs” which in Polish means: dancing, jumping, applauding and also triumphing. This variety of significations served the autor to present the cosmic meaning of Christ’s “dance”. In Plęsy Jezusa z aniołami Jesus has “jumped” from heavens to the womb of Virgin Mary, then he “jumped out” to the earth to run it around (as Logos), next He “jumped” upon the cross on Calvary and triumphantly made his last “jump” back to Heavens. According to the meditative idea of imitatio worshippers should imitate the angels in supporting the Saviour in his “leaps”. The interpretational background of the article are the New Testament apocrypha and the Church Fathers’ writings.
Źródło:
Tematy i Konteksty; 2016, 6(11); 302-316
2299-8365
Pojawia się w:
Tematy i Konteksty
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Pokora w Rozmyślaniach św. Urszuli Ledóchowskiej w świetle Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Pagacz, Małgorzata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371210.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
duchowość
pokora
Urszula Ledóchowska
rozmyślanie
Ignacy Loyola
spirituality
humility
meditation
Ursula Ledóchowska
Ignatius of Loyola
Opis:
Artykuł przedstawia koncepcję pokory zawartą w dziele Rozmyślania św. Urszuli Ledóchowskiej oraz wskazuje obecne w niej elementy duchowości ignacjańskiej. Matka Ledóchowska, na której duchowość wpływ mieli jezuici, wykorzystuje metodę medytacji i kontemplacji ewangelicznej podaną przez św. Ignacego. Istota pokory – według autorki Rozmyślań – to zrozumienie prawdy o Bogu Stwórcy i o nicości człowieka jako stworzenia. Święta Urszula ukazuje różne aspekty omawianej cnoty, które odpowiadają poszczególnym tygodniom ćwiczeń ignacjańskich. Rozważania św. Urszuli są w pełni zrozumiałe jedynie w perspektywie dążenia do jak najpełniejszego naśladowania Jezusa w Jego uniżeniu.
The article presents the concept of humility in Meditations of St. Ursula Ledóchowska. Mother Ledóchowska, whose spirituality has been influenced by Jesuits, uses the method of meditation and evangelical contemplation created by Saint Ignatius. The essence of humility – according to the author of Meditations – is to understand the truth about God, the Creator, and about the nothingness of the human being – the creation. Saint Ursula presents various aspects of this virtue, which are also compatible with the respective four weeks of Ignatian exercises. The meditations of Saint Ursula can be completely understood only in the context of the desire to follow Jesus in His humiliation.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 65-82
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie duchów
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2041851.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
św. Ignacy Loyola
Ćwiczenia duchowe
rozeznawanie duchów
pokusy
strapienie duchów
pocieszenie duchowe
wybór
Opis:
Ćwiczenia duchowne św. Ignacego Loyoli i zawarte w nich Reguły rozeznania duchów wpisują się w wielowiekową tradycję Kościoła, który, opierając się na Piśmie Świętym, nieustannie otwiera się na ten dar Boży i go pogłębia. Święty Ignacy Loyola od początku swojego nawrócenia otrzymał wiele łask Ducha Świętego związanych z rozeznaniem duchów. Reguły rozeznania duchów są tego najlepszym przykładem. Autor podzielił je na dwie serie. Pierwsza seria reguł jest bardziej dedykowana osobom, które, nie mając większego doświadczenia duchowego, doświadczają wyraźnych i silnych pokus ze strony złego ducha. Druga seria reguł jest bardziej dla tych osób, które poczyniły postęp w życiu duchowym, w naśladowaniu Jezusa, i w związku z tym doświadczają pokus subtelniejszych, często pod pozorem dobra. Celem artykułu jest analiza siódmej reguły drugiej serii reguł, w której św. Ignacy opisuje działanie różnych duchów – dobrego i złego ‒ na dwóch przeciwnych do siebie drogach – drodze duchowego wzrostu i drodze duchowego regresu. Autor Reguł rozeznania duchów, czerpiąc z Objawienia, Tradycji Kościoła i osobistych przeżyć mistycznych, udziela w tej regule bezcennych wskazówek, dotyczących działania różnych duchów dla osób bardziej zaawansowanych na drodze życia duchowego.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2021, 32, 2; 115-134
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Istota i znaczenie Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli dla rozwoju duchowego chrześcijanina
The essence and meaning of the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola for the Christian’s spiritual development
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/40494604.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Ignacy Loyola
nawrócenie
Ćwiczenia duchowe
przeżycia mistyczne
rozeznawanie duchowe
Ignatius Loyola
conversion
spiritual exercises
mystical experiences
spiritual discernment
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem naukowym niniejszego artykułu jest przedstawienie istoty Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli, ich realizacji w rekolekcjach ignacjańskich oraz ukazanie ich znaczenia dla życia duchowego chrześcijanina. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Problemem badawczym rozpatrywanym w niniejszym artykule jest poszukiwanie odpowiedzi na pytanie: na czym polega istota Ćwiczeń duchowych i jakie jest ich znaczenie dla rozwoju życia duchowego chrześcijanina? W przeprowadzonych badaniach zastosowano metodę analizy i syntezy literatury. PROCES WYWODU: W pierwszej części artykułu został przybliżony bezpośredni związek pomiędzy nawróceniem Ignacego, przeżyciem przez niego wielu łask mistycznych, szczególnie w Manresie, a powstaniem książeczki Ćwiczeń duchowych. W drugiej części artykułu przedstawione zostały fragmenty świadectw rekolektantów, którzy dzięki metodzie i treści Ćwiczeń duchowych pogłębili swoje życie duchowe. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Rezultatem badań jest zarówno opis procesu nawrócenia Ignacego Loyoli mającego bezpośredni wpływ na powstanie Ćwiczeń duchowych, które stały się powszechnym narzędziem pomocnym do rozwoju duchowego wielu chrześcijan. Świadectwem tego są wypowiedzi uczestników rekolekcji ignacjańskich reprezentujących różne grupy społeczne i różne profesje, którzy przeżyli wewnętrzną przemianę dzięki Ćwiczeniom duchowym św. Ignacego Loyoli. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Świadectwa rekolektantów zarówno tych sprzed wieków, jak i dzisiejszych potwierdzają, że Ćwiczenia duchowe św. Ignacego Loyoli stanowią ważne narzędzie rozwoju duchowego. Choć powstały prawie pięć wieków temu jako owoc duchowych przeżyć ich Autora, nadal wychowują chrześcijan do coraz głębszej relacji z Bogiem.
RESEARCH OBJECTIVE: The research aim of this article is to present the essence of the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola, their implementation in Ignatian retreats, and to show their meaning for the spiritual life of the Christian. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem considered in this paper is the search for an answer to the question: what is the essence of the Spiritual Exercises and what is their meaning for the development of the spiritual life of the Christian? In the conducted research the method of analysis and synthesis of literature was applied. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The first part of the article explains the direct relationship between Ignatius’ conversion, his experience of many mystical graces, especially in Manresa, and the writing of the book of the Spiritual Exercises. The second part of the article presents excerpts from the testimonies of retreatants who have deepened their spiritual lives through the method and content of the Spiritual Exercises. RESEARCH RESULTS: The research results comprise a description of Ignatius Loyola’s conversion process that directly influenced the writing of the Spiritual Exercises, which have become a common tool to help many Christians in their spiritual development. This is evidenced by the testimonies of participants in Ignatian retreats from various social groups and professions who have experienced inner conversion through the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola.  CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Testimonies of retreatants given both centuries ago and today confirm that the Spiritual Exercises of St. Ignatius Loyola appear an important tool for spiritual development. Although they were created almost five centuries ago as the fruit of the spiritual experiences of their author, they still bring up Christians to deeper relationship with God.
Źródło:
Horyzonty Wychowania; 2022, 21, 57; 21-31
1643-9171
2391-9485
Pojawia się w:
Horyzonty Wychowania
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Discernment of the Deceits of the Devil in angelum lucis according to St. Ignatius of Loyola and St. John of the Cross
Rozeznawanie diabelskich pokus według św. Ignacego Loyoli i św. Jana od Krzyża
Autorzy:
Rossi, Juan Manuel
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143088.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
Ignatius of Loyola
John of the Cross
the devil
obedience
mortification
Ignacy Loyola
Jan od Krzyża
diabeł
posłuszeństwo
umartwienie
Opis:
Rozeznawanie diabelskich pokus rozwijało się od zarania dziejów Kościoła jako istotny element życia duchowego. Na duszę ludzką oddziałują natchnienia, które pochodzą od Boga, ale są też także te, które rodzą się z naszej natury, a także te, które są nam sugerowane przez diabła, którego św. Ignacy nazywa „wrogiem natury ludzkiej”. Dlatego tak ważne jest nauczenie się rozpoznawania, skąd pochodzą różne natchnienia, aby je pielęgnować lub odrzucać. W tej dziedzinie, ze względu na szczególną trudność, należy zwrócić szczególną uwagę na oszustwa diabła „sub angelo lucis” (pod pozorem „anioła światłości”), to znaczy te, które wyglądają na dobro lub cnotę.Święty Ignacy z Loyoli w swoich Ćwiczeniach duchowych podaje podstawowe Reguły rozeznawania, a w innych opracowaniach pomaga zrozumieć potrzebę wyjaśnienia myśli i skorygowania intencji. Święty Jan od Krzyża w swoich dziełach uzupełnia myśl ignacjańską na temat zamieszania wywołanego przez diabła pod pozorem „anioła światłości”.
The discernment of motions in the soul is raised, from the dawn of the Church, as a first necessity for the spiritual life.Motions that come from God pass through our soul, but there are also tendencies that are born of our own nature, and there are others that are suggested to us by the devil, whom St. Ignatius calls “the enemy of human nature”. It is therefore urgent to learn to discern where the different motions come from, to support them, or to combat them. In this field, because of its particular difficulty, special attention should be paid to the deceptions of the devil “sub angelo lucis”, that is, those who are under the appearance of good or virtue.St. Ignatius of Loyola, in his Spiritual Exercises, gives fundamental Rules in this regard, and in other meditations helps to understand the need to clarify the thought and rectify the intention. St John of the Cross in his works completes this Ignatian reflection on the confusion created by the devil “sub angelo lucis”.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 25-38
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Modlitwy końcowe w pierwszym tygodniu Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1371207.pdf
Data publikacji:
2019-04-05
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
modlitwa
kolokwium
medytacja
św. Ignacy Loyola
Ćwiczenia duchowe
miłosierdzie
prayer
colloquium
meditation
Saint Ignatius of Loyola
Spiritual exercises
mercy
Opis:
Każda medytacja czy kontemplacja w Ćwiczeniach duchowych św. Ignacego Loyoli kończy się tzw. rozmową końcową – kolokwium rekolektanta z Bogiem. Modlitwy końcowe, kolokwia, przeżywane w trakcie rekolekcji ignacjańskich nawiązują w swojej treści nie tylko do owocu danej medytacji czy kontemplacji, ale wręcz są ich zwieńczeniem. W zamyśle św. Ignacego kolokwia winny wnieść w duchowe przeżycie rekolektanta coś bardzo istotnego. Są bowiem niejako szczytowym momentem każdej modlitwy – momentem, do którego wszystko zmierza. Celem artykułu nie jest analiza treści wszystkich kolokwiów w Ćwiczeniach duchowych, a jedynie rozmów na zakończenie medytacji pierwszego tygodnia rekolekcji ignacjańskich. Rozmowy końcowe kolejnych, następujących po sobie medytacji wskazują wyraźnie na wewnętrzną dynamikę duchowego rozwoju, jaki św. Ignacy zamierzył i jaki proponuje rekolektantowi. Jest wręcz niezwykłe, jak jedno ćwiczenie, zwieńczone rozmową końcową, niejako przygotowuje rekolektanta do następnego ćwiczenia i do kolejnego kolokwium.
Every meditation or contemplation in the Spiritual Exercises of Saint Ignatius of Loyola ends with the so-called final conversation – the colloquium of a participant with God. Final prayers, the colloquia experienced during the Ignatian retreat in their content not only refer to the fruit of a given meditation or contemplation, but are their culmination. In the intention of Saint Ignatius, the colloquia should bring something substantive to the spiritual experience of a participant. They are, in a way, the peak moment of every prayer – the moment to which everything is heading. The aim of the article is not to analyse the content of all colloquia in Spiritual Exercises, but only the conversations at the end of the meditation of the first week of the Ignatian retreat. The final conversations of successive meditations clearly indicate the inner dynamics of spiritual development that Saint Ignatius intended and offered to the participant. It is extraordinary, how one exercise, crowned with the final conversation, somehow prepares the participant for the next exercise and the next colloquium.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 2; 35-63
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozeznawanie woli Bożej według św. Ignacego Loyoli
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2143085.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
Tematy:
spiritual discernment
God’s will
St. Ignatius Loyola
Spiritual Exercises
rozeznawanie duchowe
wola Boża
św. Ignacy Loyola
Ćwiczenia duchowe
Opis:
Rozeznawanie woli Bożej i jej wypełnianie stanowią jedne z najważniejszych zadań, jakie stają przed każdym chrześcijaninem. Bóg wzywa ludzi wierzących, aby rozeznawali wszystko, co jest miłe Panu (por. Ef 5, 10). „Dzisiaj szczególnie potrzebna stała się postawa rozeznawania” (Papież Franciszek, Gaudete et exsultate, nr 167). Szczególną pomocą w odpowiedzi na to wezwanie Pana Boga są pisma św. Ignacego Loyoli, zwłaszcza jego Ćwiczenia duchowe.W niniejszym artykule podejmuję analizę ignacjańskich Reguł rozeznawania duchów oraz Reguł dokonywania wyboru, umieszczając je w kontekście potrzeby rozeznawania duchowego oraz niezbędnych warunków, jakie należy spełniać, aby było ono możliwe. Głęboko duchowe, uniwersalne, ponadczasowe, a jednocześnie precyzyjne i pragmatyczne wskazówki św. Ignacego są niezwykłą pomocą, także dla współczesnych chrześcijan, w procesie właściwego rozeznania konkretnej woli Bożej i wypełniania jej w codziennym życiu mocą Ducha Świętego.
Discernment of God’s will and its fulfillment consist one of the most important tasks of every Christian. God calls His faithful people to discern everything that is pleasing to Him (see Ephesians 5:10). “The gift of discernment has become all the more necessary today” (Pope Francis, Gaudete and exsultate, no. 167). In response to this call of God, the writings of St. Ignatius Loyola can be of great help, especially his Spiritual Exercises.In this article, I undertake the analysis of the Rules the discernment of spirits and the Rules of making a good and reasonable choice, placing them in the context of the necessary requirements for spiritual discernment and in the framework of the indispensable conditions that must be met. Deeply spiritual, universal, timeless and at the same time very precise and pragmatic instructions of St. Ignatius can serve as an extraordinary help, also for the contemporary Christians, in the process of proper discernment of the concrete will of God and its fulfillment in the power of the Holy Spirit in our everyday life.
Źródło:
Polonia Sacra; 2020, 24, 3; 5-24
1428-5673
Pojawia się w:
Polonia Sacra
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wyimki z biografii jezuitów białoruskich
Excerpts from the history of Belarusian Jesuits
Autorzy:
Nalepa, Marek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/967986.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Ignatius of Loyola
Jesuits
Polotsk
Alexander I
Galicz, diaries
jezuici
ignacy loyola
połock
mohylew
aleksander i
mihanowicz
galicz
pamiętniki
Opis:
Empress Catherine II ignored Pope Clement XIV ’s suppression brief from 1773 and preserved the Belarusian branch of the Society of Jesus. The article draws attention to three important events in the history of this group: the Napoleonic campaign of 1812, restoration of the Order worldwide in 1814 and expulsion from Russia in 1820. These events are documented in sources which are discussed in the paper: an unfinished poem by Jan Mihanowicz, SJ, entitled Podróż XX. Jezuitów z Połocka do północnej Rosji w roku 1812 przed wejściem wojska francuskiego do Białej Rusi (The Trip of Jesuit Priests from Polotsk to Northern Russia in 1812 before the Advance of the French Army to Bela Rus) and the diaries of Jan Galicz, SJ, Wygnaniec z Białej Rusi (An Exile from Bela Rus).
Źródło:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica; 2016, 34, 4
1505-9057
2353-1908
Pojawia się w:
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Moralność według papieża Franciszka
Autorzy:
Filipowicz, Artur
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1369548.pdf
Data publikacji:
2019-10-15
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
nauczanie moralne Kościoła
teologia moralna
Franciszek
jezuici
Ignacy Loyola
moral teaching of the Church
moral theology
Francis
Jesuits
Ignatius Loyola
Opis:
Prezentowane studium przybliża najważniejsze elementy moralnego przesłania papieża Franciszka. Na wstępie przytoczono krytyczne opinie kierowane pod jego adresem. W kolejnych częściach dokonano analizy semantycznej kluczowych terminów moralnych. Sprecyzowano pojęcie moralności. Scharakteryzowano zaproponowane przez Franciszka tranzycje moralne: od „teologii aktu” do „teologii relacji”, od grzechu i przewinienia do grzesznika, od normy moralnej do konkretnego czynu. Opisano papieską reinterpretację „prawa stopniowości”, wyboru „mniejszego zła”, logiki „małych kroków”. Zwrócono uwagę na teonomiczną autonomię sumienia a także na potrzebę jego stałej autoformacji. W zakończeniu zmierzono się z krytycznymi opiniami wysuwanymi wobec moralnego nauczania Franciszka.
The study presented introduces the most important elements of the moral message of Pope Francis. At the beginning, critical opinions addressed to him were quoted. In the following sections, a semantic analysis of key moral terms was performed. The concept of morality has been clarified. The moral transitions proposed by Francis were characterised: from „theology of the act” to „theology of relations”, from sin and offence to the sinner, from the moral norm to a specific act. The papal reinterpretation of the „law of gradualness”, the choice of „lesser evil”, and the logic of „small steps” were described. Attention was paid to the theonomic autonomy of conscience and also to the need for its constant autoformation. In the end, critical opinions were raised about Francis’s moral teaching.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2019, 30, 3; 27-58
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Fundament Ćwiczeń duchowych jako inspiracja myśli pedagogicznej bł. Edmunda Bojanowskiego
The Foundation of Spiritual Exercises as an inspiration for the pedagogical thought of Blessed Edmund Bojanowski
Autorzy:
Frejusz, Kamilla
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596296.pdf
Data publikacji:
2021-09-01
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
pedagogia
wychowanie
Ćwiczenia duchowe
Fundament
św. Ignacy Loyola
bł. Edmund Bojanowski
pedagogy
upbringing
Spiritual Exercises
Foundation
Saint Ignatius Loyola
Blessed Edmund Bojanowski
Opis:
Artykuł poświęcony jest ukazaniu aplikacji treści Fundamentu Ćwiczeń duchowych w pedagogii bł. Edmunda Bojanowskiego. Lektura tekstów Bojanowskiego, a konkretnie jego Dziennika, pokazuje, że miał on liczne kontakty z jezuitami. Przez wiele lat w klasztorze jezuitów w Śremie odprawiał też trzydniowe rekolekcje. Znał zatem Ćwiczenia duchowe św. Ignacego, czego dowodem jest m.in. fakt, że syntezę chrześcijańskiej formacji (tak ważnej w jego pedagogii) zawarł w swoich zapiskach opartych na Fundamencie Ćwiczeń duchowych św. Ignacego Loyoli. Można więc wnioskować, że choć Ćwiczenia duchowe św. Ignacego nie były jedyną, ani zapewne najważniejszą, inspiracją dla duchowości i koncepcji wychowawczej bł. Edmunda Bojanowskiego, jednak stanowiły dla niego pewną ważną inspirację. Świadczy o tym fakt, że własnoręcznie przepisał pierwszą medytację Ćwiczeń duchowych, czyli tzw. Fundament. Artykuł ma na celu ukazanie, na ile poszczególne treści Fundamentu dotyczące celu życia człowieka, zasady tantum quantum, postawy „świętej obojętności” czy też postawy magis zawarte są w koncepcji wychowania stworzonej przez bł. Edmunda Bojanowskiego, a dziś kontynuowanej przez Siostry Służebniczki Najświętszej Maryi Panny w licznych placówkach edukacyjnych i wychowawczych.
The article is a presentation of the application of the content of the Foundation of the Spiritual Exercises in the pedagogy of Blessed Edmund Bojanowski. The reading of Bojanowski’s texts, specifically his Diary, shows that he had numerous contacts with the Jesuits at the time. For many years, he was also holding a three-day retreat at the Jesuit monastery in Śrem. He was familiar with the Spiritual Exercises of Saint Ignatius, as evidenced by the fact that the synthesis of the Christian formation (so important in his pedagogy) was included in his notes based on the Foundation of the Spiritual Exercises of Saint Ignatius of Loyola. It can be concluded that, although the Spiritual Exercises of Saint Ignatius was not the only, or the most important inspiration for the spirituality and educational concept of Blessed Edmund Bojanowski, however, they definitely constituted some important inspiration for him. This is evidenced by the fact that he himself rewrote the first meditation of the Spiritual Exercises, i.e. the Foundation. The article aims to show how the individual contents of the Foundation regarding the purpose of human life, the principles of “tantum quantum”, the attitudes of the “holy indifference” or the attitude of “magis” are included in the concept of education created by Blessed Edmund Bojanowski, and today continued by Congregatio Sororum Servularum Beatae Mariae Virginis Immaculatae Conceptae (Sisters Servants of the Blessed Virgin Mary) in numerous educational institutions.
Źródło:
Studia Bobolanum; 2018, 29, 1; 187-204
1642-5650
2720-1686
Pojawia się w:
Studia Bobolanum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Tradycja i kultura Towarzystwa Jezusowego w Rzeczypospolitej Obojga Narodów jako wzorce i przykłady w De viris illustribus Jana Poszakowskiego SJ
Tradition and Culture of the Jesuit Society in the Polish-Lithuanian Commonwealth as Examples in ”De viris illustribus” by Jan Poszakowski, SJ
Autorzy:
Łukaszewska-Haberkowa, Justyna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/33763009.pdf
Data publikacji:
2022
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Jesuits
Polish-Lithuanian Commonwealth
religious tradition
St. Ignatius of Loyola
Jan Poszakowski SJ
jezuici
Rzeczpospolita Obojga Narodów
tradycja zakonna
św. Ignacy Loyola
Opis:
W artykule omówiono wzorce i przykłady zaczerpnięte z tradycji i kultury Towarzystwa Jezusowego w twórczości Jana Poszakowskiego SJ, w szczególności w jego De viris illustribus. Dzieło Poszakowskiego zawiera biografie wybitnych jezuitów działających na Litwie. Pośrednio jego przedmiotem jest także sama Litwa jako obszar działalności kulturalnej jezuitów od XVI do XVIII w. Zakonnicy opisani przez Poszakowskiego starali się wprowadzać w życie najważniejsze zasady pozostawione zakonowi przez św. Ignacego. Jezuici pracujący na Litwie poprzez swoją działalność duszpasterską i szkolną służyli duchowemu i materialnemu rozwojowi kraju. Do najważniejszych elementów tradycji i kultury jezuickiej w twórczości Poszakowskiego należały przedstawione w artykule m. in. nekrologi, sprawozdania, martyrologium i menologium, działalność apologetyczna, duszpasterska oraz oświatowa.
The paper deals with examples presented by Jan Poszakowski, SI in his works (specifically De viris illustribus), drawn from the tradition and culture of the Jesuit. Poszakowski’s oeuvre contains biographies of outstanding Jesuits working in Lithuania, but it also indirectly deals with Lithuania itself, as an area of Jesuit cultural activity from the 16th to the 18th c. Priests and brothers described by Poszakowski did their best to implement the principal rules assigned to the order by St. Ignatius. Through their educational and pastoral work Lithuanian Jesuits contributed to the spiritual and material development ofthe country. The most prominent elements of Jesuit tradition and culture in Poszakowski’s works include obituaries, reports, martyrologium, menologium, apologetic and pastorals activities as well as education. All of these aspects are mentioned in the present paper.
Źródło:
Res Historica; 2022, 53; 95-112
2082-6060
Pojawia się w:
Res Historica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ignacjańskie Reguły rozeznawania duchów. Działanie duchów na drodze duchowego regresu człowieka
The Ignatian rules of the discernment of spirits. Acting of the spirits on the paths of human spiritual regression
Autorzy:
Królikowski, Wacław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1006318.pdf
Data publikacji:
2020-11-20
Wydawca:
Akademia Katolicka w Warszawie
Tematy:
św. Ignacy Loyola
Ćwiczenia duchowe,
rozeznawanie duchów
wola Boża
duchowy regres
St. Ignatius Loyola
Spiritual Exercises
spiritual discernment
God’s will
spiritual regression
Opis:
Rules of the discernment of spirits that St. Ignatius Loyola (1491–1556) included in his Spiritual Exercises (SE) are a great gift of God for the whole Church. They meet the universal need for spiritual discernment, which is witnessed in both the Holy Scriptures and in the history of the Church. The article analyzes the text of the First rule of the discernment of spirits, which concerns the action of the good and evil spirit on the path of human spiritual regression. St. Ignatius explains in the First rule that: “In the persons who go from mortal sin to mortal sin, the enemy is commonly used to propose to them apparent pleasures, making them imagine sensual delights and pleasures in order to hold them more and make them grow in their vices and sins. In these persons the good spirit uses the opposite method, pricking them and biting their consciences through the process of reason” (SE 314). Modern man, who lives in a world marked by various spiritual and material threats, in which different types of spirits are trying to put pressure on him, needs help for their proper discernment, in order to be able to choose the path of true life, whichhas been show to us by Jesus Christ – God of Love.
Źródło:
Warszawskie Studia Teologiczne; 2020, 33, 1; 102-121
0209-3782
2719-7530
Pojawia się w:
Warszawskie Studia Teologiczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
"Opowieść Pielgrzyma" – Ignacego Loyoli projekt autobiograficzny. Kilka uwag o gatunku, narracji, podmiocie i geście egzystencjalnym
"The Pilgrim’s Story" – Ignatius Loyola’s autobiographical project. A few remarks about the genre, the narrative and the existential gesture
Autorzy:
Kapuścińska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1376049.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
metafiction
autobiographical identity
preautobiographical pact
autobiography in the third person
spoken autobiography
Ignatius Loyola
metafikcja
tożsamość autobiograficzna
pakt przedautobiograficzny
autobiografia w trzeciej osobie
autobiografia mówiona
Ignacy Loyola
Opis:
W artykule poruszono problem gatunku, narracji i konstrukcji podmiotu w Opowieści Pielgrzyma. Autorka dowodzi, że mimo mediacyjnego zapośredniczenia ustnego przekazu Loyoli tekst jest mówioną autobiografią w trzeciej osobie. W tym kontekście wprowadza pojęcie "paktu przedautobiograficznego", zawartego między autorem-narratorem-bohaterem a wykonawcą zapisu. Pakt ten określił granice "tajemnicy wyznania", ustalił zakres narracji i wyznaczył tryb jej konstruowania. Ponadto autorka przekonuje, że Opowieść wolno uznać za właściwą nowożytną autobiografię. Świadczy o tym literacka autokreacja podmiotu, ktory podejmując metafikcyjną "grę" z odbiorcami, relacjonuje swoje dzieje przez pryzmat odkrywania w sobie "kogoś innego", odsłania istotę procesów tożsamościotworczych, artykułuje emocjonalną dynamikę rzeczywistości, wreszcie - przez gest artystyczny zachęca do podjęcia egzystencjalnego wyzwania.
The article raises the problem of the genre, narration and subject construction in The Pilgrim's Story. The author of the article argues that despite the mediational/transitional (from oral to written) character of Loyola's narrative, the text is spoken autobiography in the third person. In this context, she introduces the concept of "a pre-autobiographical pact" between the author-narratorhero and the recorder. This pact has determined the boundaries of the "confession secrecy", the scope of the narrative and its constructive mode. Moreover, the article proves that Loyola's text is the proper autobiography in the modern sense. Essentially the main argument is, firstly, the literary model of the subject's self-creation and, secondly, the model of the metafictional "game": the subject recounts his story through the prism of recognition of the Other in himself, reveals the essence of the process of self-identity formation, articulates the emotional dynamics of human existence, finally, through artistic gesture encourages one to take up the existential challenge.
Źródło:
Autobiografia Literatura Kultura Media; 2015, 4, 1; 13-38
2353-8694
2719-4361
Pojawia się w:
Autobiografia Literatura Kultura Media
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 18

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies