Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "Hoffnung" wg kryterium: Temat

  Lista filtrów
Wyrównaj
    Wyświetlanie 1-7 z 7
    Tytuł:
    Nadzieja a dobre życie. Rozważania w nawiązaniu do Platona i Tomasza z Akwinu
    Autorzy:
    Ricken SJ, Friedo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644009.pdf
    Data publikacji:
    2014
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Hoffnung
    Platon
    Thomas von Aquin
    Gut
    Tugend der Hoffnung
    Affekt der Hoffnung
    hope
    Plato
    Thomas Aquinas
    good
    the virtue of hope
    the emotion of hope
    nadzieja
    Tomasz z Akwinu
    dobro
    cnota nadziei
    uczucie nadziei
    Opis:
    Die Hoffnung ist notwendige Bedingung des guten Lebens, und das gute Leben ist Grund zur Hoffnung. Thomas von Aquin unterscheidet zwischen dem Affekt und der Tugend der Hoffnung. Der Affekt der Hoffnung ist ein sinnliches Streben, dessen Objekt durch vier Merkmale bestimmt ist. (a) Es ist ein Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Furcht, die sich auf ein Übel bezieht. (b) Es ist ein zukünftiges Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Freude, die sich auf ein gegenwärtiges Gut bezieht. (c) Es ist ein schwer zu erlangendes Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Begierde. (d) Es ist trotz der Schwierigkeit möglich, dieses Gut zu erlangen; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Verzweiflung. Die Tugend der Hoffnung ist eine Haltung des Willens, d.h. des geistigen Strebens. Objekt der Hoffnung ist ein zukünftiges Gut, das zu erlangen zwar schwierig, aber doch möglich ist. Möglich ist für uns etwas entweder durch uns selbst oder durch andere. Insofern wir hoffen, dass uns etwas durch göttliche Hilfe möglich ist, rührt die Hoffnung an Gott.
    Hope is a necessary condition of a good life, and a good life provides a basis for hope. Saint Thomas Aquinas distinguishes between hope as an emotion and hope as a virtue. The emotion of hope is a sensual quest, whose object is defined by four features: (a) it is a good; hope is thus distinct from fear, which refers to an evil; (b) it is a future good; hope is thus distinct from joy, which refers to a present good; (c) it is a good difficult to obtain; hope is thus distinct from desire; (d) despite difficulty, this good is obtainable; hope is thus distinct from despair. The virtue of hope is an attitude of the will, or a spiritual quest. The object of hope is a future good, which is attainable although with difficulty. Something is attainable for ourselves, or through ourselves, or through others. If we have hope that something is attainable for us with divine help, hope rests in God.
    Nadzieja jest warunkiem koniecznym dobrego życia, zaś dobre życie jest podstawą dla nadziei. Święty Tomasz z Akwinu czyni rozróżnienie miedzy nadzieją jako uczuciem oraz nadzieją jako cnotą. Uczucie nadziei jest dążnością zmysłową, której przedmiot jest określony przez cztery cechy: (a) jest dobrem; przez to nadzieja różni się od lęku, który odnosi się do jakiegoś zła; (b) jest to dobro przyszłe; przez to nadzieja różni się od radości, odnoszącej się dobra teraźniejszego; (c) jest to dobro trudno osiągalne; przez to nadzieja różni się od pożądania; (d) mimo trudności, jest to dobro osiągalne; przez to nadzieja różni się od rozpaczy. Cnota nadziei to postawa woli, tj. dążenia duchowego. Przedmiotem nadziei jest przyszłe dobro, którego osiągnięcie – jakkolwiek trudne – jest możliwe. Możliwe jest coś dla nas albo przez nas samych, albo przez innych. Jeżeli żywimy nadzieję, że coś jest dla nas możliwe dzięki boskiej pomocy, nadzieja spoczywa w Bogu.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2014, 12
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzieja i godziwe życie. Rozważania w nawiązaniu do Platona i Tomasza z Akwinu
    Autorzy:
    Ricken SJ, Friedo
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/644300.pdf
    Data publikacji:
    2018
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Hoffnung
    Platon
    Thomas von Aquin
    Gut
    Tugend der Hoffnung
    Affekt der Hoffnung
    hope
    Plato
    Thomas Aquinas
    good
    the virtue of hope
    the emotion of hope
    nadzieja
    Tomasz z Akwinu
    dobro
    cnota nadziei
    uczucie nadziei
    Opis:
    Die Hoffnung ist notwendige Bedingung des guten Lebens, und das gute Leben ist Grund zur Hoffnung. Thomas von Aquin unterscheidet zwischen dem Affekt und der Tugend der Hoffnung. Der Affekt der Hoffnung ist ein sinnliches Streben, dessen Objekt durch vier Merkmale bestimmt ist. (A) Es ist ein Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Furcht, die sich auf ein Übel bezieht. (B) Es ist ein zukünftiges Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Freude, die sich auf ein gegenwärtiges Gut bezieht. (C) Es ist ein schwer zu erlangendes Gut; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Begierde. (D) Es ist trotz der Schwierigkeit möglich, dieses Gut zu erlangen; dadurch unterscheidet die Hoffnung sich von der Verzweiflung. Die Tugend der Hoffnung ist eine Haltung des Willens, d.h. des geistigen Strebens. Objekt der Hoffnung ist ein zukünftiges Gut, das zu erlangen zwar schwierig, aber doch möglich ist. Möglich ist für uns etwas entweder durch uns selbst oder durch andere. Insofern wir hoffen, dass uns etwas durch göttliche Hilfe möglich ist, rührt die Hoffnung an Gott.
    Hope is a necessary condition of a good life, and a good life provides a basis for hope. Saint Thomas Aquinas distinguishes between hope as an emotion and hope as a virtue. The emotion of hope is a sensual quest, whose object is defined by four features: (a) it is a good; hope is thus distinct from fear, which refers to an evil; (b) it is a future good; hope is thus distinct from joy, which refers to a present good; (c) it is a good difficult to obtain; hope is thus distinct from desire; (d) despite difficulty, this good is obtainable; hope is thus distinct from despair. The virtue of hope is an attitude of the will, or a spiritual quest. The object of hope is a future good, which is attainable although with difficulty. Something is attainable for ourselves, or through ourselves, or through others. If we have hope that something is attainable for us with divine help, hope rests in God.
    Nadzieja jest warunkiem koniecznym dobrego życia, zaś dobre życie jest podstawą dla nadziei. Święty Tomasz z Akwinu czyni rozróżnienie miedzy nadzieją jako uczuciem oraz nadzieją jako cnotą. Uczucie nadziei jest dążnością zmysłową, której przedmiot jest określony przez cztery cechy: (a) jest dobrem; przez to nadzieja różni się od lęku, który odnosi się do jakiegoś zła; (b) jest to dobro przyszłe; przez to nadzieja różni się od radości, odnoszącej się dobra teraźniejszego; (c) jest to dobro trudno osiągalne; przez to nadzieja różni się od pożądania; (d) mimo trudności, jest to dobro osiągalne; przez to nadzieja różni się od rozpaczy. Cnota nadziei to postawa woli, tj. dążenia duchowego. Przedmiotem nadziei jest przyszłe dobro, którego osiągnięcie – jakkolwiek trudne – jest możliwe. Możliwe jest coś dla nas albo przez nas samych, albo przez innych. Jeżeli żywimy nadzieję, że coś jest dla nas możliwe dzięki boskiej pomocy, nadzieja spoczywa w Bogu.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2018, 26
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Nadzieja na prawdę – prawda o nadziei. Aspekt pedagogiczny
    Die Hoffnung auf die Wahrheit – die Wahrheit über die Hoffnung. Der pädagogische Aspekt
    Autorzy:
    Hiszpańska, Beata
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/1811220.pdf
    Data publikacji:
    2009
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
    Tematy:
    nadzieja
    prawda
    osoba
    kultura
    poznanie
    Hoffnung
    Wahrheit
    Person
    Kultur
    Erkenntnis
    Opis:
    Personalstruktur hebt den Menschen unter dem Universum hervor, und ihrer Eigenschaften gehört dieErkenntnisfähigkeit der Wahrheit, Fähigkeit der freien Wahl und Lieben andere Menschen. Eine spezifische Fähigkeit ist auch die Hoffnung, die am engsten mit dem Persönlichkeitsmaß verbunden ist. Die Beziehung zwischen der Wahrheit und der Hoffnung betrifft die Notwendigkeit des Überschreitens der Beschränkung, die in dem Erkenntnisprozess vorkommen einerseits und andererseits gibt die Wahrheit der Hoffnung den Sinn. Im Ergebnis wird die Wahrheit der Hoffnungsgegenstand sowie Hauptkriterium für ihre Begründung, das sie von der Naivität und von der Gedankenlosigkeit unterscheidet. Man kann somit nicht über die Hoffung ohne Erkenntniswahrheit sprechen. Deshalb kann die Erziehung zu der Hoffung ohne die Erziehung zu der Wahrheit nicht auskommen.
    Źródło:
    Roczniki Pedagogiczne; 2009, 1(37); 5-18
    2080-850X
    Pojawia się w:
    Roczniki Pedagogiczne
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Eine eindringliche Mahnung. Die Enzyklika Laudato si’ im Kontext apokalyptischer Bilder
    An insistent monition. The Encyclical Laudato si’ in the context of apocalyptic images
    Autorzy:
    Rosenberger, Michael
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/571355.pdf
    Data publikacji:
    2016
    Wydawca:
    Uniwersytet Papieski Jana Pawła II w Krakowie
    Tematy:
    Apokalyptik
    ökologische Krise
    die Bekehrung
    sündigen Strukturen
    Hoffnung
    Apocalyptic
    ecological crisis
    conversion
    sinful structures
    hope
    Opis:
    Viele Beispiele zeigen, dass die wissenschaftliche Forschung apokalyptische Bilder und Kategorien benutzt, sowohl um das Problem zu analysieren als auch um mögliche Lösungen anzuzeigen. Fern jeder Kritik daran versucht der Artikel diese Tatsache als eine Gelegenheit zu sehen, eine Brücke zwischen Klimaforschung und Religion zu bauen: Auch Papst Franziskus benutzt in seiner Umweltenzyklika Laudato si’ apokalyptische Kategorien, wenn er den christlichen Glauben mit der Umweltkrise konfrontiert. Der Autor dieses Artikels analysiert die Enzyklika in dieser Perspektive. Sowohl in der päpstlichen Darstellung der Probleme als auch in seiner Lösungsperspektive ist er von der Dringlichkeit und Größe der globalen Umweltzerstörung getrieben. Es sind nicht rationale Argumente einer distanzierten Beobachterperspektive, die der Papst beitragen möchte, sondern eine emotionale Sorge und eine starke Leidenschaft für Schwester Erde, die schreit und leidet. Im Unterschied zu seinen Vorgängern überlässt Papst Franziskus die theologische Reflexion der akademischen Theologie – in aller Freiheit und Verantwortung. Daher zeigt der Artikel im Schlussteil eine Hauptkategorien, die das Potenzial einer Vertiefung und Weiterführung der päpstlichen Anstöße besitzen.
    Many examples show that scientific research about climate change uses apocalyptic images and categories both to analyze the problem and to indicate possible solutions. Far from criticizing this approach the article takes this fact as an opportunity to build a bridge between climate research and religion: Pope Francis also uses apocalyptic categories in his ecological encyclical Laudato si’ when he confronts Christian faith with the challenges of the ecological crisis. The author of this article analyzes the encyclical in this perspective. Both in the papal setting of the problems and his perspective for solutions he is driven by the urgency and the magnitude of the global ecological devastation. It is not rational arguments from a distanced spectator’s perspective the Pope wants to contribute, but emotional concern and strong passion for sister earth crying and suffering. In difference to his predecessors Francis leaves the task of theological reflection to academic theology – in all freedom and responsibility. In a final part the article therefore indicates some main categories with the potential of deepening and continuation of Francis’ incentive.
    Źródło:
    Polonia Sacra; 2016, 20, 3(44); 5-22
    1428-5673
    Pojawia się w:
    Polonia Sacra
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    The Culture Industry and Transformation of the Value of Hope
    Przemysł kulturalny i transformacja wartości nadziei
    Autorzy:
    Salman, Selda
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/31226611.pdf
    Data publikacji:
    2021
    Wydawca:
    Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
    Tematy:
    Hoffnung
    Kulturindustrie
    soziale Medien
    Internet
    Bloch
    Adorno
    Fromm
    hope
    culture industry
    social media
    internet
    nadzieja
    przemysł kulturalny
    media społecznościowe
    Opis:
    In this paper I point to the degraded value of hope in the contemporary digital world and discuss the dangers of this transformation. Hope constitutes one of the basic drives that sustains vitality in the  human species. Especially contemporary philosophers such as Hume, Kant, and Bloch, among others, consider hope from a philosophical perspective and despite their differences, they agree on the overall importance of hope as one of the fundamental motivations of humans towards a future life that makes striving possible. However, in the contemporary world, starting with the film industry as Adorno and Horkheimer stated, and later advanced by social media practices, hope becomes solely a hope of fame. This desire for fame is such that, as Baudrillard anticipated before the widespread use of the internet and the emergence of social media, a panoptical system is no longer required as people share their private life publicly, ‘hoping’ that they gain more followers, likes and attention. People exhibit ‘glamorous’, ‘beautiful’, and ‘delicious’ moments that constrain hope to one dimension and disconnect it from reality. From these points, I argue that what the contemporary world presents is a passive, negative hope that marks the loss of hope which should be productive and transformative.
    Im Artikel stelle ich den degradierten Wert der Hoffnung in der heutigen digitalen Welt vor und erörtere die Gefahren dieser Transformation. Die Hoffnung ist einer der grundlegenden Faktoren, die das Leben der Menschheit aufrechterhalten. Besonders moderne Philosophen wie Hume, Kant, Bloch betrachten die Hoffnung aus einer philosophischen Perspektive und sind sich trotz mancher Unterschiede über die allgemeine Bedeutung der Hoffnung als einer der grundlegenden Motivationen des Menschen für das zukünftige Leben einig, die jedes Streben ermöglicht. In der modernen Welt jedoch, beginnend mit der Filmindustrie, wie Adorno und Horkheimer feststellten, und dann durch Social-Media-Praktiken, wird Hoffnung ausschließlich zu einer Hoffnung auf Ruhm. Dieser Wunsch nach Ruhm ist so groß, dass – wie Baudrillard vor der Verbreitung des Internets und dem Aufkommen der sozialen Medien vorhergesagt hat – das panoptische System nicht mehr nötig ist, denn die Menschen teilen ihr Privatleben öffentlich und "hoffen", mehr Follower, Likes und Interesse zu gewinnen. Die Menschen zeigen "glamouröse", "schöne", "wunderbare" Momente, die die Hoffnung auf eine Dimension beschränken und sie von der Realität lösen. Auf der Grundlage dieser Argumente komme ich zu dem Schluss, dass die moderne Welt eine passive, negative Hoffnung darstellt, die den Verlust der Hoffnung bedeutet, die konstruktiv und transformativ sein sollte.
    W artykule przedstawiam zdegradowaną we współczesnym cyfrowym świecie wartość nadziei i omawiam niebezpieczeństwa związane z tą transformacją. Nadzieja stanowi jeden z podstawowych czynników podtrzymujących życie gatunku ludzkiego. Zwłaszcza współcześni filozofowie, tacy jak Hume, Kant, Bloch, rozważają nadzieję z perspektywy filozoficznej i mimo dzielących ich różnic zgadzają się co do ogólnego znaczenia nadziei jako jednej z podstawowych motywacji człowieka do przyszłego życia, umożliwiającej jakiekolwiek dążenie. Jednak we współczesnym świecie, poczynając od przemysłu filmowego, jak stwierdzili Adorno i Horkheimer, a następnie dzięki praktykom mediów społecznościowych, nadzieja staje się wyłącznie nadzieją na sławę. To pragnienie sławy jest tak wielkie, że – jak Baudrillard prognozował przed upowszechnieniem się Internetu i pojawieniem się mediów społecznościowych – system panoptyczny nie jest już potrzebny, ludzie dzielą się bowiem publicznie swoim życiem prywatnym, „mając nadzieję”, że zdobędą więcej zwolenników, polubień i zainteresowania. Ludzie pokazują „efektowne”, „piękne”, „wspaniałe” momenty, które ograniczają nadzieję do jednego wymiaru i odrywają ją od rzeczywistości. Na podstawie tych argumentów stwierdzam, że współczesny świat prezentuje nadzieję pasywną, negatywną, oznaczającą utratę nadziei, która powinna być konstruktywna i przeobrażająca.
    Źródło:
    Kultura i Wartości; 2021, 32; 69-78
    2299-7806
    Pojawia się w:
    Kultura i Wartości
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Uwag kilka o lęku w obliczu śmierci.
    Few remarks concerning anxiety in the face of death.
    Autorzy:
    Pawliszyn, Mirosław
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2041046.pdf
    Data publikacji:
    2017
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    Angst
    Tod
    Hoffnung
    Mensch in der Welt
    anxiety
    death
    hope
    man in the world
    lęk
    śmierć
    nadzieja
    człowiek w świecie.
    Opis:
    Śmierć człowieka, zwłaszcza moja śmierć, to najbardziej doniosłe wydarzenie jakie przydarza się w życiu. Jawi się ona jako nieuchronny koniec wszelkiego możliwego doświadczenia, ustanie jakiejkolwiek relacji, kres wspomnień i nadziei. Wywołuje ona u żyjących najrozmaitsze reakcje, by wymienić chociażby takie jak: fascynacja, trwoga, stres, przyzwolenie, chęć oswojenia. Każda z nich może być poddana analizie, każda też ukaże śmierć w innym aspekcie. W proponowanym artykule autor wskazuje na jeszcze inną reakcję, a jest nią przeżycie lęku. Wydaje się, że jest to przeżycie o charakterze kluczowym, zarówno kiedy myślę o niej jako czymś, co może w każdej chwili dotknąć mnie samego, jak i wtedy, gdy uświadamiam sobie, że możliwe jest odejście bliskiej czy chociażby znanej mi osoby. Inspiracją dla tych analiz stało się kilka tekstów Josepha Ratzingera.
    The death of a person, particularly my own death, is the most momentous occasion that happens in a lifetime. It seems to be an inevitable end of any possible experience, ceasing any relationship, the end of memories and hopes. It evokes various reactions in the living, just to mention some as: fascination, fear, stress, consent, willingness to familiarization. Each of them may be analysed, while each one shows also the death in a different aspect. In the proposed article, the author indicates another reaction - that is experiencing anxiety. It appears that this is the key experience, both when I am thinking about it as something that may afflict me at any moment, as well as when I become aware that there is a possibility of exit of the loved ones or just a popular person. Some texts by Joseph Ratzinger have inspired me to carry out such analyses.  
    Der Tod des Menschen, vor allem mein Tod, ist das bedeutungsvollste Ereignis im Leben. Er scheint das unweigerliche Ende aller möglichen Erfahrung, das Aufhören aller Beziehungen, das Ende aller Erinnerungen und Hoffnungen. Bei Lebenden weckt der Tod verschiedene Reaktionen, um nur einige zu erwähnen: Faszination, Furcht, Stress, Zulassung, Versuch der Bezähmung. Jede Reaktion kann man getrennt analysieren, jede zeigt den Tod in einem anderen Aspekt. Im Artikel verweist der Autor auf noch eine weitere Reaktion: die Erfahrung von Angst. Es scheint, dass dies eine Schlüsselerfahrung ist, sowohl wenn ich an den Tod denke als an etwas, das jede Zeit mich selber treffen kann, als auch, wenn ich mich bewusst werde, dass das Weggehen eines lieben oder zumindest bekannten Menschen möglich ist. Die Inspiration zu diesen Analysen gaben einige Texte von Joseph Ratzinger.           
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2017, 12; 173-190
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
    Tytuł:
    Biopolitics and Integral Human Development. Contribution of the social teaching of the Church
    Autorzy:
    Ďačok, Ján
    Powiązania:
    https://bibliotekanauki.pl/articles/2040960.pdf
    Data publikacji:
    2019-12-29
    Wydawca:
    Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
    Tematy:
    “Kultur der Fürsorge”
    “Kultur des Wegwerfens”
    Biomacht
    positive und negative Biopolitik
    Laudato si’
    Soziallehre der Kirche
    christliche Hoffnung
    Liebe und Kreativität
    „Culture of Care”
    „Culture of Waste”
    biopower
    positive and negative biopolitics
    Social teaching of the Church
    Christian hope
    love and creativity
    „kultura troski”
    „kultura wyrzucania”
    bio-władza
    pozytywna i negatywna biopolityka
    nauka społeczna Kościoła
    chrześcijańska nadzieja
    miłość
    kreatywność
    Opis:
    This Paper takes in consideration the Social teaching of the Church, particularly expressed in the Encyclical Letter of Pope Francis Laudato si’ and in other documents of the Magisterium. The article presents the basic characteristics of „Culture of Care” and „Culture of Waste”, of biopower, of positive biopolitics and of negative biopolitics (thanatobiopolitics) with some alarming examples (legalization of abortion, selective abortions of females, destruction of supernumerary frozen embryos, lobbying for the legalization of euthanasia). Subsequently, it introduces the contribution of the Christian faith to these debates, from the biblical, theological and moral point of view, and invites the reader to respond to the urgent challenges in biopolitics by the responsible creativity in the social, moral and political fields. The „Culture of Care” is a culture of acceptance of the other, shaped by Christian hope and love, a culture of presence and of interest in the other, following the example of Jesus Christ.
    W artykule zostaje poddana analiza katolickiej nauki społecznej, szczególnie jej sformułowanie w encyklice papieża Franciszka Laudato si’ i innych dokumentach Magisterium. Zostają przedstawione główne cechy charakterystyczne „kultury troski” oraz „kultury wyrzucania”, a także pytanie związane z bio-władzą, pozytywną i negatywną biopolityką (tanatopolityka) wraz z niektórymi alarmującymi przykładami (legalizacja aborcji, selektywna aborcja dziewczynek, niszczenie nadliczbowych zamrożonych embrionów, lobbowanie na rzecz legalizacji eutanazji). W dalszej części zostaje podkreślony wkład Kościoła w tych debatach w aspektach biblijnym, teologicznym i etycznym, jak też znaczenie aktywności w tych obszarach. Największe wyzwania w ramach bioetyki muszą zostać przezwyciężone przez kreatywność w społecznym, moralnym i politycznym obszarze. „Kultura troski” jest kulturą akceptacji innych, uformowaną przez chrześcijańską nadzieję i miłość. Jest kulturą obecności i zainteresowania innymi według przykładu Jezusa Chrystusa.
    Im Artikel wird die Soziallehre der Kirche analysiert, vor allem wie sie in der Enzyklika vom Papst Franciscus Laudato si’ und anderen Dokumenten des Lehramtes formuliert wird. Es werden die grundlegenden Charakteristika der „Kultur der Fürsorge“ sowie der „Kultur des Wegwerfens“ vorgestellt, aber auch die Fragen der Biomacht, der positiver und negativer Biopolitik (Thanatopolitik) mit manchen alarmierenden Beispielen (Legalisierung der Abtreibung, selektive Abtreibung der Mädchen, Zerstörung der überzähligeneingefrorenen Embryos, Lobbying für die Legalisierung der Euthanasie). Des Weiteren wird der Beitrag der Kirche in diesen Debatten unter biblischen, theologischen und ethischen Aspekten vorgestellt sowie die Bedeutung der Aktivität in diesem Bereich unterstrichen. Die wichtigsten Herausforderungen in der Biopolitik müssen durch die verantwortungsvolle Kreativität in sozialen, moralischen und politischen Bereichen bewältigt werden. „Kultur der Fürsorge“ ist eine Kultur der Akzeptanz der anderen, gestaltet durch christliche Hoffnung und Liebe. Es ist eine Kultur der Anwesenheit und des Interesses für andere nachdem Beispiel Jesu Christi.
    Źródło:
    Studia Nauk Teologicznych PAN; 2019, 14; 151-171
    1896-3226
    2719-3101
    Pojawia się w:
    Studia Nauk Teologicznych PAN
    Dostawca treści:
    Biblioteka Nauki
    Artykuł
      Wyświetlanie 1-7 z 7

      Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies