Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Adel" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-4 z 4
Tytuł:
Elżbieta – Anna Sydonia – Elżbieta Lukrecja z Cieszyna
Autorzy:
Bues, Almut
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2119800.pdf
Data publikacji:
2022-06-29
Wydawca:
Uniwersytet Opolski. Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego
Tematy:
Cieszyn – nobiltà femminile – cultura
Teschen - weiblicher Adel - Kultur
Cieszyn – żeńska szlachta – kultura
Cieszyn - female nobilty - culture
Opis:
Księżne dziedziczyły swoją tożsamość poprzez dynastię pochodzenia. Ich rola jako małżonek na książęcych dworach mogła być wyrażana na różne sposoby, w zależności od czasu i kontekstu politycznego, społecznego i religijnego. Mogły one działać jako osoby czynnie angażujące się w procesy kulturowe, zmiany albo konflikty, mogły być wykorzystywane jako instrument w grze politycznej (poprzez dwór pochodzenia), a nawet być „katalizatorem zmian” tylko poprzez swoją obecność. Zostanie to zilustrowane na przykładzie ostatnich Piastów Cieszyńskich z końca XVI i pierwszej połowy XVII w.
Le principesse hanno ricevuto la loro formazione nella dinastia d'origine. Il loro ruolo alla corte coniugale poteva essere espresso in modi diversi a seconda del tempo e del contesto politico, sociale e religioso: potevano agire come un agente attivo di influenza culturale, cambiamento e conflitto, potevano essere usati come strumento da altri, come la loro corte di origine, o potevano agire come catalizzatore semplicemente con la loro presenza. Questo viene esaminato utilizzando l'esempio delle ultime donne Piast in Cieszyn alla fine del XVI secolo e nella prima metà del XVII secolo.
The princesses were shaped by their dynasty of origin. Their role in the court they married into could be expressed in different ways depending on the time and the political, social and religious context: they could act as an active agent of cultural influence, of changes or conflicts, they could be used as an instrument by others, such as their court of origin, or they could act as a catalyst by their presence alone. This will be illustrated by the example of the last Piasts in Cieszyn at the end of the 16th and in the first half of the 17th century.
Fürstinnen erhielten ihre Prägung in der Herkunftsdynastie. Ihre Rolle am eingeheirateten Hof konnte sich je nach Zeit und politischem, sozialem und religiösem Zusammenhang auf verschiedene Weise ausdrücken: sie konnten als aktive Agentin des Kultur-einflusses, von Veränderungen und Konflikten fungieren, sie konnten durch andere, etwa ihren Herkunftshof, als Instrument benutzt werden, oder sie konnten allein durch ihre Anwesenheit als Katalysator wirken. Dies wird am Beispiel der letzten Piastinnen derTeschener Linie zu Ende des 16. und in der ersten Hälfte des 17. Jahrhunderts untersucht.
Źródło:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego; 2022, 42, 1; 125-146
0137-3420
Pojawia się w:
Studia Teologiczno-Historyczne Śląska Opolskiego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Biskup krakowski Jan Radlica i jego bracia. Uzupełnienia genealogiczne
Bischof von Krakau Jan Radlica und seine Brüder. Genealogische Ergänzungen
Bishop of Kraków Jan Radlica and His Brothers. Genealogical Supplements
Autorzy:
Szybkowski, Sobiesław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1955629.pdf
Data publikacji:
2021-12-03
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Polen unter Anjous und Jagiellonen
Bischof von Krakau Jan Radlica
Adel
Magnaten
Genealogie
Prosopographie
Polska Andegawenów i Jagiellonów
biskup krakowski Jan Radlica
szlachta
możnowładztwo
genealogia
prozopografia
Poland under the rule of the Anjou and the Jagiellonian dynasties
Bishop of Kraków Jan Radlica
nobility
genealogy
prosopography
Opis:
W niniejszym artykule dokonano uzupełnień dotyczących najbliższego kręgu rodzinnego wybitnej postaci polskiej sceny politycznej lat panowania Ludwika Andegaweńskiego oraz początkowego okresu rządów Władysława Jagiełły – kanclerza Królestwa Polskiego, członka kolegium namiestników Królestwa Polskiego, wreszcie biskupa krakowskiego Jana Radlicy. Wskazano, że obok kasztelana lądzkiego Wojciecha z Krowicy i Łasku (przodka Łaskich herbu Korab) bratem biskupa był na pewno kasztelan biechowski Mojek-Mojżesz (1381–1390). Krąg bezpośrednich potomków Mojka-Mojżesza został także zrekonstruowany. Braćmi biskupa mogli być też Bogusław z Rajska (1386) i Tomek z Rajska (1400). Uzupełnienia dotyczące genealogii tego kręgu rodzinnego pozwoliły na lepszą rekonstrukcję jego bazy majątkowej, składającej się na początku XV wieku z 20 posiadłości. Znaczna część spośród nich musiała być zakupiona przez Jana Radlicę lub za jego pieniądze, co potwierdza opinie średniowiecznych biografistów o biskupie jako fundatorze dóbr dla swoich ubogich krewnych. Biskup krakowski zadbał jednak nie tylko o pomnożenie dóbr swojej rodziny, ale również o kariery urzędnicze swoich braci. To niewątpliwie jemu i jego zabiegom urzędy kasztelańskie zawdzięczali zarówno kasztelan biechowski Mojek-Mojżesz, jak i kasztelan lądzki Wojciech z Krowicy i Łasku.
This article makes supplement regarding the closest family circle of Jan Radlica, an outstanding figure of the Polish political scene during the reign of Louis I of Hungary and the initial period in the reign of Władysław Jagiełło. Radlica was chancellor of the Kingdom of Poland, a member of the college of governors of the Kingdom of Poland, and the bishop of Kraków. Sobiesław Szybkowski points out that, besides Wojciech of Krowica and Łask (the ancestor of the Łaski family of the Korab coat of arms), the castellan of Ląd, Mojek-Mojżesz (1381—1390), the castellan of Biechów, was most certainly also Radlica’s brother. Szybkowski also reconstructs the circle of Mojka-Moses’s direct descendants. Bogusław of Rajsko (1386) and Tomek of Rajsko (1400) could also have been Radlica’s brothers. These additions to the genealogy of this family circle make possible a better reconstruction of the bishop’s property base, which at the beginning of the fifteenth century, consisted of 20 estates. A significant part of these estates must have been purchased by Jan Radlica personally or with his money, which confirms the opinions of medieval biographers about the bishop as the founder of estates forhis poor relatives. However, Radlica made sure not only that the welfare of his family would increase, but also that his brothers would pursue careers in the administration. There is no doubt that both the castellan of Biechów Mojek-Mojżesz and the castellan of Ląd Wojciech from Krowica and Łask owed their positions as castellans to him.
Der Artikel enthält Ergänzungen in Bezug auf den engsten Familienkreis von Jan Radlica — einer prominenten Persönlichkeit der polnischen Politik zur Herrschaftszeit von Ludwig dem Großen und zur frühen Regierungszeit von Władysław Jagiełło, Kanzler des Königreichs Polen, Mitglied des Kollegiums der Statthalter vom Königreich Polen und schließlich Bischof von Krakau. Es wurde darauf hingewiesen, dass der Bruder des Bischofs außer dem Kastellan von Lond (Ląd), Wojciech von Krowica und Łask (Vorfahr von Łaskis mit dem Wappen von Korab), sicherlich auch der Kastellan von Bechau (Biechów), Mojek-Mojżesz (1381—1390) war. Es wurde ebenfalls der Kreis der direkten Nachkommen von Mojek-Mojżesz rekonstruiert. Die Brüder des Bischofs könnten auch Bogusław von Rajsko (1386) und Tomek von Rajsko (1400) gewesen sein. Die Ergänzungen betreffend die Genealogie dieses Familienkreises ermöglichten eine genauere Rekonstruktion seines Vermögens, das zu Beginn des 15. Jahrhunderts aus 20 Gütern bestand. Ein beträchtlicher Teil davon muss von Jan Radlica bzw. mit seinem Geld erworben worden sein, was die Theorien der mittelalterlichen Biographen über den Bischof als Stifter von Ländereien für seine armen Verwandten bestätigt. Der Krakauer Bischof kümmerte sich jedoch nicht nur um die Vermehrung seiner Familiengüter, sondern auch um die Beamtenlaufbahnen seiner Brüder. Es besteht kein Zweifel, dass ihm und seinen Bemühungen sowohl der Kastellan von Bechau, Mojek-Mojżesz, als auch der Kastellan von Lond, Wojciech von Krowica und Łask, ihre Kastellanämter zu verdanken haben.
Źródło:
Średniowiecze Polskie i Powszechne; 2021, 13; 46-67
2080-492X
2353-9720
Pojawia się w:
Średniowiecze Polskie i Powszechne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polskojęzyczny wiersz Kraków Adeli z Ustronia jako klucz do ustalenia autorstwa poematu Macocha
Autorzy:
Багдановіч, Ірынa
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/624802.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
Adel of Ustron
the poem Stepmom
the poem Krakow
Gabriel Puzynya
attribution
pseudonym
Belarusian poetry in Polish
poetry of the XIXth century
Adela z Ustronia
poemat Macocha
wiersz Kraków
Gabriela Puzynina
atrybucja
pseudonim
białoruska poezja polskojęzyczna
poezja XIX wieku
Адэля з Устроні
паэма Мачаха
верш Кракаў
Габрыэля Пузыня
атрыбуцыя
псеўданім
беларуская польскамоўная паэзія
паэзія ХІХ стагоддзя
Opis:
This article is the first literary analysis which shapes the specifics and means of poetics in the poem Krakow. The manuscript, in which the author used the pseudonym Adel, dates back to 1850. It was placed in the famous manuscript along with the well-known Belarusian anonymous poem Stepmom. The nature of artistic means used in the poem Krakow, suggests, that the real author of this work is the well-known writer Gabriel Puzynya (1815 – 1869). This conclusion confirms the author’s earlier statement that G. Puzynya is the most likely the author of the Belarusian poem Stepmom.
У артыкуле ўпершыню праводзіцца літаратуразнаўчы аналіз вобразнай спецыфікі і сродкаў паэтычнага майстэрства верша Krakow, рукапіс якога быў падпісаны псеўданімам Адэля, датаваны 1850 годам і змяшчаўся ў адным канвалюце з рукапісам вядомай ананімнай беларускай паэмы Мачаха. Характар мастацкіх сродкаў, выкарыстаных у вершы Кракаў, дазваляе меркаваць, што яго аўтарам з’яўляецца вядомая на той час пісьменніца Габрыэля Пузыня (1815–1869). Такая акалічнасць дадаткова абгрунтоўвае высунутае раней аўтарам дадзенага артыкула сцверджанне, што Г. Пузыня – найбольш верагодная аўтарка беларускай паэмы Мачаха. 
Artykuł prezentuje pionierską analizę literaturoznawczą środków wyrazu artystycznego i obrazowania poetyckiego wiersza Kraków, którego  rękopis datowany na 1850 rok, podpisany pseudonimem Adela, został odnaleziony w jednej obwolucie z rękopisem znanego anonimowego poematu Macocha. Środki artystyczne wiersza Kraków, a także poematu Macocha potwierdzają tezę, że autorem obu utworów jest znana w owym czasie pisarka, Gabriela Puzynina (1815–1869).
Źródło:
Studia Białorutenistyczne; 2015, 9
1898-0457
Pojawia się w:
Studia Białorutenistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-4 z 4

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies