Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "16th-Century art" wg kryterium: Temat


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
The Odyssey of a Diptych. Issues of Authorship and Provenience of the Virgen Dolorosa and the Cristo Coronado de Espinas from the Former Collection in Gołuchów
Wędrówka dyptyku. Problem autorstwa i proweniencji wizerunków „Mater Dolorosa” i „Chrystusa cierniem koronowanego” z dawnej kolekcji w Gołuchowie
Autorzy:
Rojewski, Oskar J.
Diéguez-Rodríguez, Ana
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/23352235.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Sztuki PAN
Tematy:
Prymitywiści niderlandzcy
Albrecht Bouts
sztuka XVI w.
Chrystus cierniem koronowany
Mater Dolorosa
Flemish primitives
16th-Century art
Christ Crowned with Thorns
Opis:
This paper aims to gather all information about the diptych of Mater Dolorosa and Christ Crowned with Thorns, which until 2023 stayed in the Provincial Museum of Pontevedra (Museo Provincial de Pontevedra) in Spain. The research addresses two aspects of the diptych: the controversy of its attribution to a circle of Albrecht Bouts or his follower and the diptych’s arrival at the Provincial Museum of Pontevedra. This study explains that this diptych’s former attributions cannot be supported due to his style and the new research about Bout’s workshop practices. Finally, it gathers all the documentary sources about its arrival at the Pontevedra Museum.
Wędrówka dyptyku. Problem autorstwa i proweniencji wizerunków „Mater Dolorosa” i „Chrystusa cierniem koronowanego” z dawnej kolekcji w Gołuchowie. Niniejszy artykuł stanowi analizę dyptyku z przedstawieniami Mater Dolorosa i Chry- stusa cierniem koronowanego, znajdującego się do 2023 r. w kolekcji Museo Provincial de Pontevedra w Hiszpanii. Przeprowadzone badania miały na celu wyjaśnienie dwóch kwestii: kontrowersji związanych z atrybucją dzieła kręgowi Albrechta Boutsa oraz z historią jego identyfikacji i dotarcia na Półwysep Iberyjski. W oparciu o analizę stylistyczną oraz ostatnie badania nad warsztatem rodziny Bouts, Autorzy proponują nową hipotezę na temat pochodzenia obrazów. Badania archiwalne i wnikliwa lek- tura literatury przedmiotu pozwoliły także na wyjaśnienie okoliczności przekazania dyptyku do Muzeum w Pontevedra.
Źródło:
Biuletyn Historii Sztuki; 2023, 85, 1; 47-68
0006-3967
2719-4612
Pojawia się w:
Biuletyn Historii Sztuki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ fundacji papieskich na polską architekturę początku XVI wieku. Watykański kontekst mauzoleum prymasa Jana Łaskiego
Influence of Papal Foundations on Polish Architecture in Early 16th Century. The Vatican Context of the Mausoleum of Primate Jan Łaski
Autorzy:
Gryglewski, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1791411.pdf
Data publikacji:
2020-12-22
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
historia architektury
sztuka polska
architektura sakralna XVI w.
renesans
history of architecture
Polish art
church architecture 16th century
Renaissance
Opis:
Przedmiotem omówienia jest kaplica św. Stanisława, wzniesiona w pobliżu katedry gnieźnieńskiej z inicjatywy prymasa Jana Łaskiego między 1518 a 1523 r. (rozebrana w końcu XVIII w.). Fundacja tego centralnego, wolnostojącego mauzoleum zajmuje ważne miejsce w historii początków sztuki renesansowej w Polsce. Jej realizacja przebiegała równolegle z budową kaplicy – mauzoleum króla Zygmunta Starego na Wawelu. Arcybiskup Jan Łaski był zaangażowany w sprowadzenie do Polski Bartłomieja Berrecciego – projektanta królewskiej kaplicy, być może zaangażowanego również w projekcie gnieźnieńskim. Niewątpliwie wpływ na fundację Łaskiego miał jego pobyt w Rzymie w latach 1513-1515. Arcybiskup otrzymał wtedy zgodę na zebranie ziemi z rzymskiej nekropolii Campo Santo i prawo uświęcenia nią cmentarza przy katedrze w Gnieźnie. Z koncepcją mauzoleum wiązała się też zamówiona na Węgrzech w pracowni Jana Florentczyka płyta nagrobna. Na podstawie zachowanej linii fundamentów można wyróżnić wiele istotnych cech tej budowli. Dysponowała ona układem centralnym. Trzon miał formę cylindra, najprawdopodobniej przesklepionego kopułą. Trzy półkoliste apsydy tworzyły czytelny trichonchos. Od południa znajdowało się wejście do kaplicy. Nie mniej istotna był lokalizacja mauzoleum, usytuowanego między katedrą a kolegiatą św. Jerzego. Na tej samej osi znajdowała się pierwotna lokalizacja grobu św. Wojciecha. Podjęte w Gnieźnie rozwiązania mogły mieć źródła w rzymskim ośrodku artystycznym. Tkwią one w szeregu projektów i koncepcji pojawiających się wokół fundacji Juliusza II, renowacji bazyliki św. Piotra i koncepcji mauzoleum papieskiego. Miały one związek z twórczością Donato Bramantego i Giuliana da Sangallo. Watykańskie projekty architektoniczne były formułowane w kontekście wyjątkowego, historycznego znaczenia miejsca pochówku św. Piotra. Podobny, starożytny kontekst pojawiał się w Gnieźnie, miejscu związanym z początkami chrześcijaństwa w Polsce.
The analysis is devoted to the St. Stanislaus chapel erected near Gniezno Cathedral on the initiative of Primate Jan Łaski between 1518 and 1523 (pulled down in the late 18th century). Foundation of this central, free-standing mausoleum plays an important role in the history of the beginnings of Renaissance art in Poland. Its realisation took place simultaneously with construction of the chapel: the mausoleum of King Sigismund I the Old at Wawel. Archbishop Jan Łaski was involved in bringing to Poland Bartolommeo Berrecci, a designer of the royal chapel, who perhaps also participated in preparing the Gniezno design. Undoubtedly, the Łaski foundation was influenced by his stay in Rome in 1513-1515, when the Archbishop was permitted to take some soil from the Roman necropolis of Campo Samo and use it to sanctify the cemetery at Gniezno Cathedral. The concept of the mausoleum was also connected with the tombstones ordered in Hungary in Giovanni Fiorentino studio. On the basis of the preserved line of foundations, we can distinguish a number of important features of the building. It had a central layout. The core part took the form of a cylinder, most probably vaulted by the dome. Three semi-circular apses formed a elear triconch. From the south there was an entrance to the chapel. No less important was location of the mausoleum, situated between the cathedral and St George’s a collegiate church. On the same axis was the original location of the tomb of St. Adalbert. The solutions applied in Gniezno may have had their sources in a Roman art centre. They were used in a sedes of projects and concepts appearing around the Julius II foundation, renovation of St. Peter’s Basilica and the concept of the papai mausoleum. They were related to the work of Donato Bramante and Giuliano da Sangallo. The Vatican architectural designs were formulated in the context of unique historical signifi of St. Peter’s burial place. A similar, ancient context appeared in Gniezno, a place associated with the beginnings of Christianity in Poland.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2020, 68, 4 Special Issue; 109-138
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Metafory miłości w Portrecie patrycjuszki gdańskiej Antona Möllera
The Metaphors of Love in Anton Möller’s Portrait of a Gdańsk Female Patrician
Autorzy:
Purc-Stępniak, Beata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1787928.pdf
Data publikacji:
2021-05-10
Wydawca:
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II. Towarzystwo Naukowe KUL
Tematy:
malarstwo gdańskie ok. 1600 r.
portret
Anton Möller
Herman Han
sztuka włoska XVI wieku
ikonografia miłości
kotara z węzłem
Gdańsk painting around 1600
portrait
Italian art in the 16th century
iconography of love
curtain with a knot
Opis:
Portret patrycjuszki gdańskiej, przypisywany Antonowi Möllerowi Starszemu (ok. 1563-1611), budzi do dziś spory atrybucyjne, nie ustalono także tożsamości portretowanej. Obraz posiada interesującą ikonografię, wskazującą na inspiracje sztuką włoską i funkcjonującymi w niej metaforami różnych aspektów miłości. Na Portrecie patrycjuszki gdańskiej była pierwotnie przedstawiona kotara zaopatrzona w dwa węzły. Ujawniła to fotografia w świetle podczerwonym. Ten ikonograficzny szczegół nie został zauważony przez badaczy. Nie interesowano się nim w semantyce portretu, wystąpił jednak w siedmiu zachowanych do dziś, a malowanych przez Antona Möllera i jego warsztat portretach kobiet, mężczyzn i dzieci. Artykuł poddaje analizie Portret patrycjuszki gdańskiej z uwzględnieniem zastosowanych w nim motywów, atrybutów i ubioru. Jest to przyczynek do badań nad portretem prywatnym, który obowiązywał w Gdańsku pod wpływem mody panującej w XVI wieku w malarstwie europejskim, nawiązującym do włoskiego arystokratycznego portretu kobiet. Analiza konterfektu zwraca uwagę, że ta praca w swojej stylistyce wykazuje wpływ malarstwa niderlandzko-niemieckiego, natomiast w ikonografii rozwija model obrazowy zaczerpnięty z tradycji malarstwa i grafiki włoskiej (Florencja i Wenecja). Jest także próbą identyfikacji portretowanej jako żony Johanna Speymanna, Marii Judity z Bahrów.
The Portrait of a Gdańsk Patrician, attributed to Anton Möller the Elder (c. 1563–1611), is still giving rise to discussion, and the identity of the lady portrayed has still not been established. The painting has an interesting iconography, illustrating both the Italian art that inspired it and the metaphors of various aspects of love present within it. The Portrait of a Gdańsk Patrician originally depicted a curtain with two knots, as revealed by IR photography. This iconographic detail has been overlooked by researchers, but it appears in seven portraits of other men, women and children painted by Anton Möller and his workshop and which have survived to this day. The article examines the Portrait, considering the motifs, attributes and clothing used in it. It is thus an introduction to the study of private portrait paintings which was in vogue in Gdańsk under the influence of the 16th century fashion in European painting, drawing on Italian aristocratic portraits of women. As the analysis of the portrait shows, the style of this work shows the influence of Dutch-German painting, while, from the point of view of iconography, it develops the pictorial model drawn from the tradition of Italian painting and graphics (Florence and Venice). This article also attempts to identify the woman portrayed as Maria Judita née Bahr, the wife of Johann Speymann.
Źródło:
Roczniki Humanistyczne; 2021, 69, 4; 93-133
0035-7707
Pojawia się w:
Roczniki Humanistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies