Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Wysocki, Piotr." wg kryterium: Autor


Tytuł:
Violetta Wiernicka, „Prawosławni w Łodzi”, Wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź 2015, ss. 265 + [3]
Autorzy:
Wysocki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687478.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2015, 15
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Mozaika odtworzona czy utworzona? Uwagi nad książką Violetty Wiernickiej pt. „Rosjanie w Polsce. Czas zaborów 1795–1915”, Bellona, Warszawa 2015, ss. 461 + [3]
Autorzy:
Wysocki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687578.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2015, 14
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Księżacka odpowiedź na książkę Jacka Perzyńskiego Sekrety Łowicza i Skierniewic, Wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź 2020, ss. 165 + [3]
The Księżak’s response to Jacek Perzyński’s book Sekrety Łowicza i Skierniewic, Wyd. Księży Młyn Dom Wydawniczy, Łódź 2020, pp. 165 + [3]
Autorzy:
Wysocki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2028261.pdf
Data publikacji:
2020-12-30
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Łowicz
Skierniewice
Eugeniusz Bodo
Anton Denikin
Opis:
Artykuł jest polemiką z książką Jacka Perzyńskiego pt. Sekrety Łowicza i Skierniewic. Autor książki, wbrew tytułowi, nie przedstawia tylko sekretów Łowicza i Skierniewic. Na 34 artykuły zamieszczone w pracy J. Perzyńskiego Łowicza dotyczy 12 tekstów, Skierniewic zaś 10. Pozostałe artykuły opisują ciekawostki z okolicznych miejscowości. Autor korzystał głównie z opracowań i popularnonaukowych tekstów lokalnych badaczy. Ponieważ sporadycznie zaglądał do źródeł historycznych, w pracy pojawiają się przeinaczenia tekstów pierwotnych i błędy. Praca napisana jest dobrym językiem, ale jej układ koncepcyjny jest chaotyczny.
The article is a polemic with Jacek Perzyński’s book Secrets of Łowicz and Skierniewice. The author of the book, contrary to the title, does not present the secrets of Łowicz and Skierniewice. Out of 34 articles in the book, 12 are about Łowicz and only 10 about Skierniewice. The other articles describe interesting facts from the surrounding area. When preparing the book, the author mainly used studies and popular science texts written by local researchers. He used historical sources occasionally, therefore mistakes and errors appear in the book. The book is written in good language, but its layout is chaotic.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2020, 23; 185-192
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
„Jak kropla na kamień...”. Lokalna działalność rodziny Tarczyńskich jako przykład pracy na rzecz niepodległości Polski
„Like a drop falling on a stone...”. Local activity of the Tarczynski family as an example of work for the independence of Poland
Autorzy:
Wysocki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/687462.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Tarczyński
pozytywizm
muzeum
straż pożarna
edukacja
literatura
inteligencja
Tarczynski
positivism
museum
fire brigade
education
literature
intelligentsia
Opis:
In the second half of the 19th century, the slogans of organic work and basic work became popular in the Kingdom of Poland. They were realized by the positivists who believed that they would win independent Poland in this way. The Tarczyński family was a good example of such positivists in Mazovia. Members of this family were active in many areas of social and cultural life in the Kingdom of Poland. The head of the family was Kazimierz Tarczyński – a coin collector, an amateur archeologist, and a researcher of the history of the bells. He had a great impact on the education of children who, after reaching the age of majority, actively participated in public life. Franciszek Tarczyński participated in the January Uprising. As part of the repression, he was sent to Ufa. After returning, he worked as a drawing teacher, he was also interested in archeology. Józef Tarczyński was a musician and teacher at the Institute of Music in Warsaw. He took part in patrotic manifestations in 1861. Władysław Tarczyński was a piano tuner, but he became famous as the creator of the Museum in Łowicz, a co-organizer of the local fire service, a writer and a social activist. Hipolit Tarczyński was a teacher in elementary schools in the Płock Governorate. He also worked as a clerk on the Warsaw–Vienna Railway. At the same time, he was active in the field of literature. He wrote articles and moralizing books that encouraged social work. Helena Tarczyńska was a homework teacher and a librarian. The Tarczyński family influenced the social and cultural development of Płock, Łowicz and other towns of Mazovia. Although not everyone lived to see independent Poland, their work was of great importance on the way to a free homeland.
W drugiej połowie XIX w. w Królestwie Polskim popularne stały się hasła pracy organicznej i pracy u podstaw. Realizowali je pozytywiści, którzy wierzyli, że taką drogą można odzyskać niepodległą ojczyznę. Przykładem takich pozytywistów na Mazowszu była rodzina Tarczyńskich. Jej przedstawiciele działali na wielu polach życia społecznego i kulturalnego. Głową rodu był Kazimierz Tarczyński – kolekcjoner monet, archeolog amator, badacz historii dzwonów. Miał on duży wpływ na wychowanie i edukację swoich dzieci. Po wejściu w dorosłość, aktywnie udzielały się one w życiu publicznym. Franciszek Tarczyński brał udział w powstaniu styczniowym. Został za to zesłany do Ufy. Po powrocie pracował w Płocku jako nauczyciel rysunku, zajmował się także archeologią i kolekcjonował pamiątki przeszłości. Józef Tarczyński był muzykiem i nauczycielem w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Uczestniczył w manifestacjach patriotycznych w 1861 r. Władysław Tarczyński był stroicielem fortepianów, ale zasłynął jak twórca Muzeum w Łowiczu, współorganizator tamtejszej straży pożarnej, literat oraz działacz społeczny. Hipolit Tarczyński był nauczycielem w szkołach elementarnych w guberni płockiej. Pracował także jako urzędnik na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej. Jednocześnie działał na niwie literatury. Pisał artykuły i książki moralizatorskie, zachęcające do pracy społecznej. Helena Tarczyńska była nauczycielką domową oraz bibliotekarką. Rodzina Tarczyńskich wpłynęła na rozwój społeczny i kulturalny Płocka, Łowicza i innych miejscowości Mazowsza. Choć nie wszyscy doczekali niepodległej Polski, ich praca miała wielkie znaczenie w drodze do wolnej ojczyzny.
Źródło:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku; 2018, 19; 169-190
2450-6796
Pojawia się w:
Studia z Historii Społeczno-Gospodarczej XIX i XX Wieku
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Paradygmat analiz ubóstwa i wykluczenia społecznego
Autorzy:
Broda-Wysocki, Piotr
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2026960.pdf
Data publikacji:
2021-09-08
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego
Tematy:
ubóstwo
wykluczenie społeczne
dyskurs
poverty
social exclusion
discourse
Opis:
Ubóstwo i wykluczenie społeczne to pojęcia obecne w sferze publicznej, a także w analizach naukowych. Ich stosowaniu na ogół nie towarzyszy odpowiednia precyzja definicyjna. W niniejszym artykule sformułowano tezę, iż istnieje jeden (co samo w sobie już jest dyskusyjne) złożony paradygmat ubóstwa i wykluczenia społecznego. Składają się nań cztery płaszczyzny (zwane w artykule elementami paradygmatu): (1) historii i kultury, (2) koncepcji politycznych, (3) nowych pojęć i prób ich operacjonalizacji oraz (4) dyskursywności. Podział ten oparty jest na kryterium multidyscyplinarnym, co oznacza, że może nie być ono dość precyzyjne. Zarazem opracowywanie potencjalnych efektywnych programów działań zwalczających ubóstwo i wykluczenie społeczne wymaga uprzedniego (odpowiedniego koncepcyjnie i uwzględniającego ich złożony charakter) zdefiniowania tych zjawisk
Poverty and social exclusion are notions presented in the public sphere and scientific analysis. Their application is usually not accompanied by adequate definition. This article formulates the thesis that there is one (it is debatable) complex paradigm of poverty and social exclusion. It consists of four levels (called as paradigm elements in this article): (1) history and culture, (2) political concepts, (3) new definitions and attempts of their operationalisation, and (4) discursiveness. This division is based on the multidisciplinary criterion, which means that it may not be quite precise. The development of potential effective programmes to combat poverty and social exclusion requires prior defining (conceptually appropriate and taking into account their complex nature) these phenomena
Źródło:
Przegląd Europejski; 2021, 2; 11-19
1641-2478
Pojawia się w:
Przegląd Europejski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Szkolne lata Antona Denikina
Autorzy:
Wysocki, Piotr (1976- ).
Powiązania:
Mówią Wieki 2021, nr 2, s. 41-45
Data publikacji:
2021
Tematy:
Denikin, Anton Ivanovič (1872-1947)
Szkolnictwo
Czas wolny od pracy ucznia
Grupy rówieśnicze
Rusyfikacja
Uczniowie
Więź rodzinna
Wychowanie
Wykształcenie
Artykuł z czasopisma historycznego
Pamiętniki i wspomnienia
Opis:
W artykule przedstawiono wczesne lata szkolne rosyjskiego generała Antona Denikina i szkolnictwo w Królestwie Polskim pod zaborem rosyjskim na podstawie jego wspomnień. Anton Iwanowicz Denikin urodził się w Polsce, we Włocławku, jego matka była Polką, a ojciec emerytowanym majorem wojsk carskich. Dzieciństwo i młodość spędził w biedzie, chodził do rządowych szkół najpierw we Włocławku, potem w Łowiczu. Jego dziennik zawiera szczegółowe wspomnienia szkolnych stosunków między polskimi i rosyjskimi uczniami, opisy nauczycieli i atmosfery panującej w szkolnictwie tego czasu, łącznie ze stosowanymi metodami rusyfikacji uczniów. Generał Anton Denikin podczas wojny domowej w Rosji był dowódcą Armii Sił Zbrojnych Południa Rosji, walcząc z Armią Czerwoną.
Dostawca treści:
Bibliografia CBW
Artykuł
Tytuł:
Cancer immunotherapy using cells modified with cytokine genes.
Autorzy:
Kowalczyk, Dariusz
Wysocki, Piotr
Mackiewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043434.pdf
Data publikacji:
2003
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
cancer
cancer vaccines
cytokines
dendritic cells
gene therapy
Opis:
The ability of various cytokines to hamper tumor growth or to induce anti-tumor immune response has resulted in their study as antitumor agents in gene therapy approaches. In this review we will concentrate on the costimulation of antitumor immune responses using modification of various cell types by cytokine genes. Several strategies have emerged such as (i) modification of tumor cells with cytokine genes ex vivo (whole tumor cell vaccines), (ii) ex vivo modification of other cell types for cytokine gene delivery, (iii) delivery of cytokine genes into tumor microenvironment in vivo, (iv) modification of dendritic cells with cytokine genes ex vivo. Originally single cytokine genes were used. Subsequently, multiple cytokine genes were applied simultaneously, or in combination with other factors such as chemokines, membrane bound co-stimulatory molecules, or tumor associated antigens. In this review we discuss these strategies and their use in cancer treatment as well as the promises and limitations of cytokine based cancer gene therapy. Clinical trials, including our own experience, employing the above strategies are discussed.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2003, 50, 3; 613-624
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Expression of PiT1 and PiT2 retroviral receptors and transduction efficiency of tumor cells*.
Autorzy:
Grabarczyk, Piotr
Wysocki, Piotr
Gryska, Katarzyna
Mackiewicz, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1043759.pdf
Data publikacji:
2002
Wydawca:
Polskie Towarzystwo Biochemiczne
Tematy:
renal carcinoma
retroviral vectors
PiT1 and PiT2 retroviral receptors
human melanoma
Opis:
Recombinant retroviral vectors are still the most common gene delivery vehicles for gene therapy purposes, especially for construction of genetically modified tumor vaccines (GMTV). However, these vehicles are characterized by relatively low titre and in the case of many tumor cell lines, low transduction efficiency. We constructed bicistronic retroviral vector pseudotypes of amphotropic murine leukemia virus (A-MuLV) and gibbon ape leukemia virus (GaLV), encoding enhanced green fluorescent protein (EGFP) as a rapid and easily detectable reporter gene. Transduction of five different human melanoma and four renal carcinoma cell lines by these two virus pseudotypes revealed differences in transduction efficiency, which wase markedly lower for the renal carcinoma cell lines. Stimulation of retroviral receptor expression (PiT1 and PiT2) by phosphate depletion induced a limited increase of receptor mRNA levels, but did not improve the gene transfer efficiency. In contrast, simultaneous transduction with both vector pseudotypes markedly increased the transduction efficiency, compared to GaLV or A-MuLV alone. The same effect could be achieved by several repeated exposures of target cells to fresh vector preparation. Overexpression of GaLV receptor (PiT1) in target cells significantly increased the transduction rate and enabled retrovirus mediated gene transfer into the cells which normally are not transducible by GaLV pseudotypes. We demonstrated that, using different transduction strategies, the relatively inefficient, widely used retroviral vector systems could be significantly improved.
Źródło:
Acta Biochimica Polonica; 2002, 49, 2; 333-339
0001-527X
Pojawia się w:
Acta Biochimica Polonica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Leczenie okołooperacyjne gruczolakoraka przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka: nowe standardy postępowania i kontrowersje
Perioperative treatment of oesophageal, oesophago-gastric and gastric adenocarcinoma: new standards of care and controversies
Autorzy:
Łasińska, Izabela
Kwinta, Łukasz
Litwiniuk, Maria
Wysocki, Piotr J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1066124.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Medical Education
Tematy:
rak połączenia przełykowo-żołądkowego
rak przełyku
rak żołądka
terapia okołooperacyjna
Opis:
Oesophageal, gastroesophageal and gastric cancers represent important diagnostic and therapeutic challenge. Even after radical surgical procedure (R0) 5-year survival remains unsatisfactory. It is assumed that perioperative chemo/radiotherapy eliminates local and distant micrometastases. This year (2012) a consensus on the primary therapy of gastric, gastroesophageal and oesophageal cancer was published as a result of the first EORTC St. Gallen International Expert Consensus. Despite a significant progress in the perioperative treatment of locally advanced cancers of upper digestive tract, results of several ongoing clinical trials that may further optimize systemic treatment of these malignancies are eagerly awaited.
Rak przełyku, połączenia przełykowo-żołądkowego oraz żołądka to duży problem diagnostyczny i terapeutyczny. Nawet po zabiegach chirurgicznych (R0) odsetek przeżyć 5-letnich jest niezadowalający. Chemioterapia okołooperacyjna czy chemioradioterapia uzupełniająca umożliwiają znamienną poprawę rokowania chorych, gdyż zmniejszają ryzyko nawrotu regionalnego oraz uogólnienia. W roku 2012 w St. Gallen odbyła się pierwsza konferencja uzgodnieniowa dotycząca leczenia okołooperacyjnego raka przełyku i żołądka. Pomimo znacznego postępu w tej dziedzinie z niecierpliwością oczekuje się na wyniki kolejnych badań klinicznych, które pozwolą na dalsze zoptymalizowanie dotychczasowych strategii terapeutycznych w tym rozpoznaniu.
Źródło:
OncoReview; 2013, 3, 1; 11-17
2450-6125
Pojawia się w:
OncoReview
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Intensywne leczenie onkologiczne u starszych chorych – czy to ma sens? Analiza przypadku
Intensive anticancer therapy in elderly patients – does it make sense? A case report 1
Autorzy:
Cybulska-Stopa, Bożena
Streb, Joanna
Koper, Krzysztof
Wysocki, Piotr J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030121.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chory w podeszłym wieku
geriatria onkologiczna
leczenie onkologiczne
rak jajnika
Opis:
Anticancer therapy in elderly patients poses a great challenge for doctors since not all available therapeutic modalities can improve the wellbeing, alleviate symptoms or improve prognosis in this patient population. The paper presents a case of a 75-year-old woman diagnosed with advanced ovarian cancer who, despite advanced age, received intensive anticancer therapy, i.e. surgical treatment (modified posterior exenteration with the resection of pelvic peritoneum and tumor invasion in the diaphragmatic peritoneum along with its fragment, subtotal colectomy, resection of the omentum, spleen and gastric fragment along with the gastro-transverse ligament and an end ileostomy) as well as adjuvant chemotherapy. Severe complications occurring during treatment were not directly related to the therapy, but resulted from the lack of proper patient care in a home setting.
Leczenie onkologiczne pacjentów w podeszłym wieku jest ogromnym wyzwaniem dla lekarza, ponieważ u starszych chorych nie wszystkie stosowane metody terapii poprawiają samopoczucie, łagodzą dolegliwości czy korzystnie wpływają na rokowanie. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek 75-letniej chorej z rozpoznaniem zaawansowanego raka jajnika, u której pomimo podeszłego wieku zastosowano intensywne leczenie onkologiczne: zabieg operacyjny (zmodyfikowane wytrzewienie tylne z usunięciem otrzewnej miednicy i nacieków na otrzewną przepony wraz z jej fragmentem, subtotalną kolektomią, resekcją sieci, śledziony, fragmentu żołądka wraz z więzadłem żołądkowo-poprzeczniczym i stomią końcową w obrębie jelita krętego) oraz chemioterapię uzupełniającą. Ciężkie powikłania, które wystąpiły w trakcie terapii, nie były bezpośrednio związane z leczeniem, lecz wynikały z braku należytej opieki nad chorą podczas jej pobytu w domu.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 183-187
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rak jelita czy rak jajnika? Niejednoznaczne rozpoznanie i niestandardowe leczenie z dobrym efektem. Studium przypadku
Bowel or ovarian cancer? Ambiguous diagnosis and non-standard treatment with good outcomes. A case report
Autorzy:
Cybulska-Stopa, Bożena
Koper, Krzysztof
Streb, Joanna
Wysocki, Piotr J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1030119.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
HIPEC
leczenie interdyscyplinarne
rak jajnika
rak jelita cienkiego
Opis:
The treatment of patients with cancer has recently become more complex and challenging for oncologists. The paper presents a case of a 54-year-old woman treated due to small bowel adenocarcinoma, who underwent primary surgical procedure and adjuvant therapy, and who developed intra-abdominal cancer dissemination. Initially, XELOX regimen was administered, followed by multiorgan resection performed by an interdisciplinary team of gynecologists and surgeons as well as hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC). The therapy was complicated by impaired wound healing and an enterocutaneous fistula. Currently, the patient is under a follow-up and shows no evidence of recurrence. The wounds after the surgery and fistulas are healed, normal gastrointestinal function is preserved.
Leczenie pacjentów z chorobą nowotworową staje się w ostatnich latach coraz bardziej skomplikowane i jest dla onkologów dużym wyzwaniem. W niniejszej pracy zaprezentowano przypadek 54-letniej chorej leczonej z powodu raka gruczołowego jelita cienkiego – po pierwotnym zabiegu operacyjnym i chemioterapii uzupełniającej – u której stwierdzono rozsiew procesu nowotworowego w obrębie jamy brzusznej. Początkowo zastosowano chemioterapię według schematu XELOX, a następnie wykonano zabieg wielonarządowej resekcji w interdyscyplinarnym zespole chirurgiczno-ginekologicznym oraz wdrożono chemioterapię dootrzewnową w hipertermii (HIPEC). Leczenie było powikłane upośledzonym gojeniem rany i powstaniem przetoki skórno-jelitowej. Obecnie chora pozostaje w obserwacji, bez cech wznowy procesu nowotworowego. Rany po zabiegu i przetokach są zagojone, przewód pokarmowy funkcjonuje prawidłowo.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 3; 178-182
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Znaczenie neoadiuwantowej chemioterapii w leczeniu zaawansowanego raka jajnika u chorych geriatrycznych
The role of neoadjuvant chemotherapy in the management of advanced ovarian cancer ingeriatric patients
Autorzy:
Kojs-Pasińska, Ewelina
Cybulska-Stopa, Bożena
Koper, Krzysztof
Dziobek, Konrad
Dziechciowski, Marek
Chamier-Ciemińska, Agnieszka
Streb, Joanna
Wysocki, Piotr J.
Wicherek, Łukasz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1029831.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
chemioterapia neoadiuwantowa
chore w podeszłym wieku
geriatria onkologiczna
pierwotny zabieg cytoredukcyjny
rak jajnika
Opis:
It is increasingly common for ovarian cancer to affect older women, with over half of all cases involving patients aged 65 years and older. Unfortunately, elderly patients with ovarian malignancy tend to be treated less aggressively than younger patients, with less extensive surgery and less intensive chemotherapy regimens. This is due to a variety of factors, such as overall medical fitness and the function of specific organs. Moreover, multiple morbidities are typical for geriatric patients and affect their eligibility for certain forms of cancer therapy as well as their treatment outcomes, which are commonly less satisfactory than in younger patients. Additionally, for fear of complications, treating physicians sometimes limit the extent of the necessary surgery, or adjust chemotherapy doses, even though such a course of management tends to be largely misguided. One available management option is neoadjuvant chemotherapy followed by a surgical treatment known as interval debulking surgery. This type of combination therapy is associated with fewer postoperative complications, thus increasing the patient’s chances of receiving a full course of adjuvant treatment. The decision to begin treatment with neoadjuvant chemotherapy tends to restrict later surgical therapy; however, under certain circumstances, this therapy can be a valid therapeutic option and, in fact, facilitate surgery. Prior to initiating therapy in elderly patients, their eligibility for combination therapy must be evaluated and the geriatric assessment of their performance and condition must be considered during the course of interdisciplinary preoperative management.
Rak jajnika coraz częściej dotyka kobiety starsze, a ponad połowa zachorowań występuje u pacjentek w wieku powyżej 65 lat. Niestety starsze chore z rozpoznaniem raka jajnika częściej otrzymują mniej agresywne leczenie onkologiczne niż chore młodsze – mowa tu nie tylko o ograniczeniu zakresu zabiegów chirurgicznych, lecz także o mniej intensywnej chemioterapii. Wynika to z wielu czynników, takich jak stopień sprawności i wydolności poszczególnych narządów oraz często znaczna liczba schorzeń współistniejących. Wielochorobowość jest typowa dla osób w podeszłym wieku, co wpływa na kwalifikację do leczenia onkologicznego i na jego wyniki w tej grupie chorych. Wyniki terapii raka jajnika u pacjentek geriatrycznych są jeszcze bardziej niezadowalające niż u pacjentek młodszych. Ograniczenie leczenia chirurgicznego, opóźnienie kolejnych cykli lub redukcja dawek chemioterapii nierzadko są nieuzasadnione i wynikają z obawy przed wystąpieniem powikłań. Opcją postępowania może być wdrożenie w tej grupie chemioterapii neoadiuwantowej z następowym zabiegiem operacyjnym. Ten rodzaj leczenia skojarzonego jest związany z  mniejszą liczbą powikłań pooperacyjnych, co może zwiększać prawdopodobieństwo otrzymania pełnego leczenia adiuwantowego. Decyzja o rozpoczęciu postępowania od chemioterapii neoadiuwantowej niejako przesądza również o ograniczeniu zakresu późniejszego zabiegu chirurgicznego, ale w pewnych okolicznościach można ten fakt wykorzystać w planie terapeutycznym i dzięki chemioterapii neoadiuwantowej umożliwić leczenie chirurgiczne. Rozpoczynając terapię u osób starszych, należy uwzględnić ocenę geriatryczną ich stanu zdrowia w procesie interdyscyplinarnej kwalifikacji do leczenia skojarzonego.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2016, 14, 4; 212-221
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zasady stosowania dootrzewnowej chemioterapii w hipertermii (HIPEC) w leczeniu nowotworów złośliwych powierzchni otrzewnej w połączeniu z zabiegami cytoredukcyjnymi: zalecenia krajowe
Polish clinical practice guideline on hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) with cytoreductive surgery in peritoneal malignancy treatment
Autorzy:
Rutkowski, Piotr
Śpiewankiewicz, Beata
Herman, Krzysztof
Jastrzębski, Tomasz
Kładny, Józef
Kojs, Zbigniew
Krzakowski, Maciej
Polkowski, Wojciech
Wyrwicz, Lucjan
Wysocki, Piotr
Zdzienicki, Marcin
Zegarski, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1031598.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Medical Communications
Tematy:
dootrzewnowa chemioterapia perfuzyjna w warunkach hipertermii (hipec)
rekomendacje
wskazania
przeciwwskazania
hyperthermic intraperitoneal perfusion chemotherapy (hipec)
recommendations
indications
contraindications
Opis:
The management of peritoneal surface malignancy is a significant clinical problem in oncology. It was demonstrated that the combination of complete cytoreductive surgery with hyperthermic intraperitoneal chemotherapy (HIPEC) may lead to long-term control of the disease or improved survival in selected patients. The aim of this paper was to present the optimal indications and technical guidelines for performing HIPEC in Poland. The application of this method requires experience of a multidisciplinary team of physicians (gynecologic oncologist, surgeon and clinical oncologist), availability of diagnostic and therapeutic resources (intensive care unit) as well as a dedicated perfusion system. A crucial aspect for obtaining optimal treatment outcomes is the selection of patients. Such a selection takes place both at the beginning of treatment and intraoperatively. The initial selection of patients qualified for HIPEC includes ruling out extraperitoneal spread of cancer and metastases to the liver (single resectable liver metastases in patients with colorectal carcinoma are not contraindications) and lungs. According to current international guidelines, the HIPEC procedure is a standard treatment in patients with ovarian carcinoma that metastasizes to the peritoneum, in colorectal cancer, when PCI <20 and in patients with peritoneal mesothelioma or pseudomyxoma peritonei as well as in patients with gastric cancer.
Leczenie nowotworów złośliwych powierzchni otrzewnej stanowi istotny problem w onkologii. Wykazano, że skojarzenie maksymalnej cytoredukcji chirurgicznej z dootrzewnową chemioterapią w hipertermii (hyperthermic intraperitoneal chemotherapy, HIPEC) może prowadzić do długotrwałej kontroli choroby lub wydłużenia przeżyć u odpowiednio wybranych chorych. Celem niniejszego opracowania są zalecenia dla optymalnego zakresu wskazań i sposobu prowadzenia HIPEC w Polsce. Zastosowanie tej metody wymaga doświadczenia wielospecjalistycznego zespołu lekarskiego (ginekolog onkolog, chirurg, onkolog kliniczny), a także zaplecza diagnostycznego i leczniczego (oddziału intensywnej opieki medycznej) oraz dedykowanego systemu do perfuzji. Kluczową kwestią dla uzyskania optymalnego wyniku leczenia jest odpowiedni dobór chorych. Dobór ten następuje zarówno na etapie planowania leczenia, jak i śródoperacyjnie. Wstępna selekcja pacjentów kwalifikowanych do leczenia z wykorzystaniem HIPEC obejmuje wykluczenie pozaotrzewnowych przerzutów nowotworu oraz przerzutów do wątroby (pojedyncze resekcyjne przerzuty do wątroby u chorych na raka jelita grubego nie są przeciwwskazaniem) i płuc. Zgodnie z istniejącymi zaleceniami międzynarodowymi procedura HIPEC jest standardowo stosowana u chorych z przerzutami do otrzewnej raka jajnika, raka jelita grubego, gdy PCI <20 oraz u chorych na międzybłoniaka lub śluzaka rzekomego otrzewnej i wybranych chorych na raka żołądka.
Źródło:
Current Gynecologic Oncology; 2014, 12, 2; 86-97
2451-0750
Pojawia się w:
Current Gynecologic Oncology
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies