Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Kiciński, Maciej." wg kryterium: Autor


Wyświetlanie 1-6 z 6
Tytuł:
Artroskopowa operacja Latarjet: wyniki kliniczne leczenia 156 pacjentów z minimum 2-letnim okresem obserwacji
Arthroscopic Latarjet Procedure with 2-Screw Stabilization: Results of Treatment of 156 Cases with a Minimum of 2-Year Follow-Up. Multicenter Study
Autorzy:
Brzóska, Roman
Błasiak, Adrian
Solecki, Wojciech
Laprus, Hubert
Kiciński, Maciej
Grzegorzewski, Andrzej
Kordasiewicz, Bartłomiej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/28409208.pdf
Data publikacji:
2022-09-20
Wydawca:
Fundacja Edukacji Medycznej, Promocji Zdrowia, Sztuki i Kultury Ars Medica
Tematy:
artroskopia
niestabilność stawów
staw ramienny
wyniki
arthroscopic treatment
joint instability
shoulder joint
outcomes
Opis:
Wstęp. Artroskopowe leczenie operacyjne niestabilności stawu ramiennego wiąże się z dużym odsetkiem opisywanych nawrotów- od 10,8% do 21,1%. Nawroty występują najczęściej u młodych mężczyzn uprawiających sporty kontaktowe. Ubytki kostne głowy kości ramiennej i panewki, predysponują do kolejnych zwichnięć i do niepowodzenia leczenia chirurgicznego. Jest to grupa, w której zabiegi „kostne”, takie jak artroskopowa procedura Latarjet a priori, mogą zminimalizować ryzyko nawrotu niestabilności. Materiał i metody. Do badania włączono pacjentów z urazową, jednokierunkową niestabilnością przednią stawu ramiennego, leczonych od 2009 do 2016 roku w dwóch ośrodkach artroskopową metodą Latarjet. Oceniono wyniki kliniczne, w tym zakres ruchu, Subiektywną Ocenę Stawu Ramiennego i punktację w skali Walch-Duplay. Odnotowano powikłania pooperacyjne. Wyniki. Ocenie poddano 156 pacjentów w okresie co najmniej 2 lata po operacji. Średni czas obserwacji wyniósł 43±18 miesięcy. Średni wiek pacjentów w momencie operacji wynosił 27,9 (16-53) lat. Odnotowano 8 (5%) przypadków nawrotu niestabilności, w tym 6 zwichnięć i dwa przypadki nawracającego podwichnięcia operowanego stawu. Średnia punktacja Walch-Duplay wzrosła z 30±19 przed operacją do 83±16 (p<0,05). Średnia utratę rotacji zewnętrznej wynosiła 11,8⁰ (0-70) (p<0,05) w porównaniu ze stawem ramiennym po stronie przeciwnej. Średnia Subiektywna Ocena Stawu Ramiennego wyniosła 92,8±9,4%. Dwudziestu pięciu (15,8%) pacjentów zgłaszało subiektywną obawę przed powrotem do sportu. Jedenastu (7%) pacjentów odczuwało ból przedniego przedziału operowanego barku. Liczba operacji rewizyjnych wyniosła 14 (8,9%). Wnioski. 1. Artroskopowa procedura Latarjet zapewnia zadowalające wyniki kliniczne w leczeniu niestabilności przedniej stawu ramiennego. 2. Częstość powikłań i nawrotów nie wzrasta z czasem i jest porównywalna z wynikami opisanymi w piśmiennictwie.
Background. Various arthroscopic stabilization procedures are associated with recurrence rates ranging from 10.8% to 21.1%. Recurrences occur especially in young male patients participating in contact sport activities. Bony defects of the humeral head and the glenoid predispose not only to subsequent dislocations but also to failure of surgical treatment. This is the group where "bony" procedures such as arthroscopic Latarjet are recommended to provide better stability as the primary treatment. Material and methods. Patients with traumatic unidirectional anterior shoulder instability treated from 2009 to 2016 with an arthroscopic Latarjet procedure operated on in two centres. Clinical results, including range of motion, Subjective Shoulder Value and Walch-Duplay score, and postpoperative complications were evaluated. Results. 158 patients were available for follow-up at a minimum of 2 years after surgery. The mean follow-up was 43±18 months. Mean age at the time of surgery was 27.9 (16-53) years. At final follow-up, 8 cases of recurrent instability were identified, including 6 cases of recurrent dislocation and two cases of recurrent subluxation. Mean Walch-Duplay score increased from 30±19 preoperatively to 83±16 (p<0.05) at the last follow-up. An average loss of external rotation of 11.8⁰ (0-70) (p<0.05) when compared with the contralateral shoulder was observed at the last follow-up. Mean Subjective Shoulder Value score was 92.8±9.4%. 8 (5%) patients presented with loss of shoulder stability. 25 (15.8%) patients reported subjective return to sport anxiety. Eleven (7%) patients complained of anterior compartment pain. The total number of revision surgeries was 14 (8.9%). Conclusions. 1. The arthroscopic Latarjet procedure can achieve satisfactory clinical outcomes for the treatment of anterior shoulder instability 2. The rate of complications and recurrence does not increase with time and is comparable at a minimum of 2 years’ follow-up to early results described in literature.
Źródło:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja; 2022, 24(4); 223-237
1509-3492
2084-4336
Pojawia się w:
Ortopedia Traumatologia Rehabilitacja
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Skala Senności Epworth jako test przesiewowy w diagnostyce zaburzeń oddychania w czasie snu
Autorzy:
Kiciński, Paweł
Bartoszek, Elżbieta
Dybała, Andrzej
Zakrzewski, Maciej
Przybylska-Kuć, Sylwia
Myśliński, Wojciech
Niedziałek, Jarosław
Mosiewicz, Jerzy
Jaroszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551675.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
senność
bezdech senny
diagnostyka.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 3; 333-335
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wskaźnik aterogenności osocza u pacjentów ze świeżo rozpoznanym zespołem obturacyjnego bezdechu sennego
Autorzy:
Kiciński, Paweł
Dybała, Andrzej
Przybylska-Kuć, Sylwia
Bartoszek, Elżbieta
Dec, Małgorzata
Zakrzewski, Maciej
Myśliński, Wojciech
Mosiewicz, Jerzy
Jaroszyński, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/551729.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
wskaźnik aterogenności osocza
lipidogram
obturacyjny bezdech senny
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2014, 3; 239-241
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Reliability of the Epworth Sleepiness Scale and the Berlin Questionnaire for screening obstructive sleep apnea syndrome in the context of the examination of candidates for drivers
Wiarygodność Skali Senności Epworth i Kwestionariusza Berlińskiego w diagnostyce przesiewowej zespołu obturacyjnego bezdechu sennego w kontekście badań kandydatów na kierowców
Autorzy:
Kiciński, Paweł
Przybylska-Kuć, Sylwia M.
Tatara, Kalina
Dybała, Andrzej
Zakrzewski, Maciej
Myśliński, Wojciech
Mosiewicz, Jerzy
Jaroszyński, Andrzej J.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2164235.pdf
Data publikacji:
2016-12-22
Wydawca:
Instytut Medycyny Pracy im. prof. dra Jerzego Nofera w Łodzi
Tematy:
medycyna pracy
wiarygodność
badania kierowców
zespół obturacyjnego bezdechu sennego
badania ankietowe
polisomnografia
occupational medicine
reliability
drivers’ examinations
obstructive sleep apnea syndrome
questionnaires
polysomnography
Opis:
Background The aim of the study has been to assess the usefulness of the Epworth Sleepiness Scale (ESS) and the Berlin Questionnaire (BQ) for obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) screening. The capacity of both tests to discriminate between healthy individuals or with mild OSAS (apnea-hypopnea index (AHI) < 15/h) vs. patients with moderate or severe OSAS (AHI ≥ 15/h) was evaluated. Material and Methods The study encompassed 223 patients with a suspicion of the OSAS. The ESS and BQ were completed by patients unassisted. Screening polysomnography was performed using the Porti SleepDoc. The OSAS was diagnosed when AHI ≥ 15/h or AHI ≥ 5/h with simultaneous occurrence of clinical symptoms. Results The ESS score was found to be significantly higher in the study group compared to the control group (8.9±5.9 vs. 11.6±5.2 pt, p < 0.0001). Otherwise, there were no significant inter-group differences in the percentage of high-risk individuals according to the BQ (83.7% vs. 92.3%, p > 0.05). Sensitivity of the ESS and BQ was 53.2% and 93.1%, respectively while specificity was 58.8% and 16.2%, respectively. Poor correlation between the ESS score and AHI and apnea index were noticed (r = 0.22, p = 0.001 and r = 0.24, p < 0.001, respectively). Conclusions Considering its low sensitivity, the ESS should not be used as a screening test for the OSAS diagnosis amongst candidates for drivers. The BQ is characterised by high sensitivity for the OSAS diagnosis with AHI ≥ 15/h, however, due to low specificity, the questionnaire may increase the number of healthy individuals referred for needless diagnostic procedures. Med Pr 2016;67(6):721–728
Wstęp Celem pracy była ocena przydatności Skali Senności Epworth (SSE) i Kwestionariusza Berlińskiego (KB) w diagnostyce przesiewowej zespołu obturacyjnego bezdechu sennego (obstructive sleep apnea syndrome – OSAS). Oceniono przydatność obu testów do rozróżniania osób zdrowych od osób z łagodnym OSAS (wskaźnik bezdechu i spłyceń oddechu (apnea-hypopnea index – AHI) < 15/godz.) i pacjentów z umiarkowanym lub ciężkim OSAS (AHI ≥ 15/godz.). Materiał i metody Do badania włączono 223 pacjentów z podejrzeniem zaburzeń oddychania w czasie snu, którzy wypełnili SSE i KB. Uproszczoną polisomnografię wykonano z wykorzystaniem urządzeń Porti SleepDoc. W przypadku stwierdzenia AHI ≥ 15/godz. lub AHI ≥ 5/godz. i jednoczesnego występowania objawów klinicznych rozpoznawano OSAS. Wyniki Wynik SSE był istotnie wyższy w grupie badanej niż w grupie porównawczej (8,9±5,9 vs 11,6±5,2 pkt, p < 0,0001), natomiast odsetek osób z wysokim ryzykiem OSAS według KB nie różnił się istotnie w obu grupach (83,7% vs 92,3%, p > 0,05). Czułość SSE wyniosła 53,2%, a KB – 93,1%, natomiast swoistość SSE – 8,8%, a KB – 16,2%. Odnotowano słabą korelację między wynikiem SSE a AHI i wskaźnikiem bezdechów (odpowiednio: r = 0,22, p = 0,001 vs r = 0,24, p < 0,001). Wnioski Ze względu na niską czułość SSE nie powinna być stosowana jako samodzielny test przesiewowy w diagnostyce OSAS u kandydatów na kierowców. Natomiast KB, mimo że cechuje się dużą czułością w rozpoznawaniu umiarkowanego lub ciężkiego OSAS (AHI ≥ 15/godz.), z powodu bardzo niskiej swoistości może przyczyniać się do kierowania osób zdrowych na zbędną diagnostykę. Med. Pr. 2016;67(6):721–728
Źródło:
Medycyna Pracy; 2016, 67, 6; 721-728
0465-5893
2353-1339
Pojawia się w:
Medycyna Pracy
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Wpływ zespołu obturacyjnego bezdechu sennego na wymiary i funkcję skurczową lewej komory serca
Autorzy:
Dybała, Andrzej
Zakrzewski, Maciej
Myśliński, Wojciech
Bartoszek, Elżbieta
Kiciński, Paweł
Milaniuk, Sylwia
Przybylska-Kuć, Sylwia
Jaroszyński, Andrzej
Mosiewicz, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/552715.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Przyjaciół Medycyny Rodzinnej i Lekarzy Rodzinnych
Tematy:
bezdech senny
polisomnografia
lewa komora serca.
Źródło:
Family Medicine & Primary Care Review; 2013, 2; 101-102
1734-3402
Pojawia się w:
Family Medicine & Primary Care Review
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-6 z 6

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies