Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "styczna do powierzchni" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Zmodyfikowany algorytm wyznaczania długości stycznej do powierzchni drugiego stopnia
A modified algorithm for the length of the tangent to the surface of the second degree
Autorzy:
Jasinska, E.
Preweda, E.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/60468.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Stowarzyszenie Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich PAN
Tematy:
konstrukcje powlokowe
obiekty jednopowlokowe
parametry geometryczne
powierzchnie drugiego stopnia
ksztalt powierzchni
hiperboloida
styczna do powierzchni
dlugosc stycznej
aproksymacja
algorytmy
Opis:
W artykule przedstawiono dokładny algorytm obliczania długości stycznych do powierzchni drugiego stopnia. Wykorzystano w tym celu wyniki z pomiarów metody otaczających stycznych dla wybranego obiektu jednopowłokowego. Rozważania przeprowadzono dla obiektów o kształcie hiperboloidy jednopowłokowej. Wykorzystanie danego algorytmu pozwala obliczyć lokalizację i kształt, ale również parametry powłoki, który w porównaniu do wcześniej stosowanych metod, pozwala uzyskać lepszą precyzję, niż ta obliczona na podstawie dotychczas istniejących algorytmów. Modyfikacja przedstawionego algorytmu pozwala na zwiększenie dokładności ostatecznych wyników, przy wykorzystaniu proponowanej metody pomiaru. Rozwiązanie takie pozwala zaoszczędzić środki finansowe oraz czas.
This article presents exact algorithm for calculation “length of tangent” to quadric surface based on results of measurement tangent directions to shell object. The considerations are mainly about one-sheet hyperboloid shape. The considerations made for the objects in the shape of hyperboloid of one sheet. Using the algorithm can calculate the location and shape, but also the parameters of the shell, which compared to previously used methods, allows for better precision than that calculated on the basis of previously existing algorithms. Modification of the algorithm presented allows to increase the accuracy of the final results, using the proposed method of measurement. This solution saves money and time.
Źródło:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich; 2012, 1/III
1732-5587
Pojawia się w:
Infrastruktura i Ekologia Terenów Wiejskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Does the posterior condylar angle (PCA) affect the risk of an anterior cruciate ligament (ACL) tear? A case-control study in males aged 18-30
Wpływ kąta tylnego kłykci (PCA) na ryzyko urazów więzadła krzyżowego przedniego (ACL). Badanie kliniczno-kontrolne u mężczyzn w przedziale wiekowym 18-30 lat
Autorzy:
Kanak, Michał
Bocheński, Wojciech
Lesman, Jędrzej
Mostowy, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2223242.pdf
Data publikacji:
2023-06-30
Wydawca:
Wydawnictwo Exemplum
Tematy:
ACL injury
axial MRI
risk factors
posterior condylar axis
surgical transepicondylar axis
posterior condylar angle (PCA)
urazy ACL
osiowe MRI
czynniki ryzyka
linia przeznadkłykciowa chirurgiczna (sTEA)
styczna do tylnej powierzchni kłykci
kąt tylny kłykci
Opis:
Introduction. Injuries of the ACL are the most common ligamentous injuries of the knee joint, highlighting the importance of tools to easily determine the patients from a risk group. Aims. The aims of this study were: to establish whether the posterior condylar angle (PCA) is a risk factor of ACL injury among 18-30 year-old males and to assess the differences in PCA among patients with isolated ACL injury vs. ACL injury combined with acute MCL, or meniscal injury. Methods and materials. A case group was formed, according to a priori power analysis (α = 0.05, β = 0.95), with 44 patients with an ACL injury and a control group with 44 healthy patients. Then, the case group was subdivided into three subgroups: the MCL and meniscal injured. Two lines were drawn on the axial MRI – the posterior condylar axis and the surgical transepicondylar axis. The PCA was defined as the angle between them. Statistical analyses included U Mann-Whitney, t-student independent-sample tests, linear regression models and correlation analyses. Results. The mean PCA in the control and study group was 1.90° ±1.25° and 1.30° ±2.49°(p = 0.178), respectively. Univariate analyses of PCA in isolated ACL injury vs. ACL injury combined with acute MCL, MM or LM injury had p values of 0.981, 0.814 and 0.813, respectively. Multivariable analysis had p values of 0.744, 0.421 and 0.873, respectively. Intrarater ICCs were 0.931 and 0.928 (excellent reliability) and interrater ICCs was 0.868 (good reliability). Conclusions. PCA is not associated with acute ACL injuries in the studied population. MCL or meniscal injuries did not alter PCA values among patients with an ACL injury.
Wstęp. Urazy więzadła krzyżowego przedniego (ACL) są najczęstszymi urazami więzadłowymi stawu kolanowego, co podkreśla potrzebę identyfikacji pacjentów z grup ryzyka. Cele. Celami badania było: ustalenie, czy wartość kąta tylnego kłykci (PCA) jest związana z ryzykiem urazu ACL w grupie mężczyzn w wieku 18-30 lat oraz ocena, czy istnieje różnica w wartości kąta PCA pomiędzy pacjentami z izolowanym urazem ACL, a urazem ACL połączonym z ostrym urazem łąkotek lub więzadła pobocznego przyśrodkowego (MCL). Materiał i metody. Przeprowadzona a priori analiza mocy (α = 0,05 i β = 0,95) wykazała konieczność włączenia po 44 pacjentów do grupy kontrolnej i badawczej. Następnie grupa badawcza została podzielona na trzy podgrupy: z urazami MCL i łąkotkowymi. Na przekroju osiowym w MRI naniesiono dwie linie: styczną do tylnej powierzchni kłykci kości udowej oraz linię przeznadkłykciową chirurgiczną (sTEA). Kąt PCA był zdefiniowany jako kąt pomiędzy styczną i sTEA. Wyniki analizowano przy pomocy testu U Manna-Whitney’a, testu t-studenta, modelu regresji linearnej oraz współczynników korelacji wewnątrzklasowej (ICC). Wyniki. Średnia wartość PCA w grupie kontrolnej i badawczej wyniosła odpowiednio 1,90° ±1,25° i 1,30° ±2,49° (p = 0,178). Analizy jednoczynnikowe różnic PCA pomiędzy urazami izolowanymi ACL, a urazami ACL połączonymi z urazami MCL, MM lub LM wykazały wartość p odpowiednio 0,981, 0,814 i 0,813. Analiza wieloczynnikowa oceniająca łączny wpływ ostrych urazów MCL, MM i LM dały wynik odpowiednio p = 0,744, 0,421 i 0,873. ICC między pomiarami danego badacza wynosiło 0,931 i 0,928 (bardzo dobra zgodność), a między badaczami 0,868 (dobra zgodność). Wnioski. Wartość kąta PCA nie jest związana z ostrym urazami ACL w badanej populacji. Wartość kąta PCA nie różniła się pomiędzy pacjentami z izolowanym urazem ACL, a pacjentami z urazem ACL połączonym z urazami MCL lub łąkotkowymi.
Źródło:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska; 2023, 88, 2; 69-75
0009-479X
2956-4719
Pojawia się w:
Chirurgia Narządów Ruchu i Ortopedia Polska
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies