Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "polis" wg kryterium: Wszystkie pola


Tytuł:
Polis jako prototyp współczesnej wspólnoty
Autorzy:
Oniszczuk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966027.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
wspólnota polis
instytucje polis
demokracja
styl arystokratyczny
Ateny
niezależność
polityczne rządy
wolność
równość
sprawiedliwość
rządy prawa
epoka archaiczna
ancient Greece
polis
community of polis
institutions of polis
democracy
Athens
independence
political rule
freedom
equality
justice
rule of law
archaic period
Opis:
Grecka polis jest miejscem wytworzenia kultury, której wpływy nie wygasły mimo upadku samej formy polis. Także współcześnie ma ona znaczenie w życiu społeczeństw, a zwłaszcza w obszarze tzw. kultury Zachodu. Polis oznacza państwo i miasto, ale zwłaszcza jest to „zbiorowość, społeczność zamieszkujących razem ludzi”. Polis okazała się też być formą władzy w greckim świecie, która umożliwiała równym obywatelom bezpośredni nadzór nad rządem. W modelowym ujęciu jest ona wspólnotą obywateli, którą cechują niezależne i samorządne rządy obywateli. Sama polis nie była wynalazkiem starożytnych Greków, ale ich wkładem w ideę miasta-państwa okazał się ów wymiar publiczny, zwłaszcza w postaci debatującej demokracji oraz rządy prawa, nie ludzi. Demokracja jako powszechna forma ustrojowa odnajdywana jest tylko w przypadku greckiej kultury polis. W ogólnych pojęciach wypracowanych w greckiej polis: obywatel, demokracja, równość, niezależność, samorządność czy sprawiedliwość jest wyrażona dążność do lepszego życia jednostki we wspólnocie. Demokracja epoki klasycznej, cechująca się równością obywateli przed prawem i ich wolnością słowa, oceniana jest jako ta, która po raz pierwszy w historii ludzkości ograniczyła ostre społeczno-ekonomiczne spory. To owa polis umożliwiła rozwój filozofii i nauki. Do współczesnej debaty nad państwem w zglobalizowanym świecie bez wątpienia przydatna jest refleksja nad obywatelską, prawną polis. Zwłaszcza że świat coraz bardziej się urbanizuje.
The Greek polis is the birthplace of a culture whose influence persisted despite the fall of the very form of polis. This culture plays a significant part in the life of communities of today, especially in the domain of the so-called Western culture. Polis means both state and city, but most of all it is “a society, a community of people living together”. This form of governance enabled equal citizens to exercise direct supervision over their governments. Polis itself was not an invention of ancient Greeks, but the public nature thereof, especially in the form of the debate-based democracy and the rule of law – not of people – turned out to be their contribution to the idea of a city-state. Democracy as a common form of a political system can be found particularly in the Greek culture of polis. The general notions deriving from the Greek polis, i.e. citizenship, democracy, equality, independence, autonomy or justice, express a desire for a better life of an individual in a community. The democracy of classical times, characterised by equal citizenship and freedom of speech, is considered as the first one to moderate fierce social-economic disputes. It is this polis that made it possible for philosophy and science to develop. The modern-day discussion on the state in a globalised and increasingly urbanised world can surely benefit from a reflection on the civil and legal dimensions of polis.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 3; 8-32
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Polis as the Prototype of a Contemporary Community
Autorzy:
Oniszczuk, Jerzy
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1966023.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Tematy:
ancient Greece
polis
community of polis
institutions of polis
democracy
Athens
independence
political rule
freedom
equality
justice
rule of law
archaic period
Opis:
The Greek polis is the birthplace of a culture whose influence persisted despite the fall of the very form of polis. This culture plays a significant part in the life of communities of today, especially in the domain of the so-called Western culture. Polis means both state and city, but most of all it is “a society, a community of people living together”. This form of governance enabled equal citizens to exercise direct supervision over their governments. Polis itself was not an invention of ancient Greeks, but the public nature thereof, especially in the form of the debate-based democracy and the rule of law – not of people – turned out to be their contribution to the idea of a city-state. Democracy as a common form of a political system can be found particularly in the Greek culture of polis. The general notions deriving from the Greek polis, i.e. citizenship, democracy, equality, independence, autonomy or justice, express a desire for a better life of an individual in a community. The democracy of classical times, characterised by equal citizenship and freedom of speech, is considered as the first one to moderate fierce social-economic disputes. It is this polis that made it possible for philosophy and science to develop. The modern-day discussion on the state in a globalised and increasingly urbanised world can surely benefit from a reflection on the civil and legal dimensions of polis.
Źródło:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem; 2019, 11, 3; 33-55
2080-1084
2450-7938
Pojawia się w:
Krytyka Prawa. Niezależne Studia nad Prawem
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Współczesna polis. Refleksja nad stanem państwa
Современный polis. Размышления над состоянием государства
The Contemporary Polis. Reflection About the State’s Situation
Autorzy:
Król, Stefan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/497896.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Stowarzyszenie Filozofów Krajów Słowiańskich
Źródło:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich; 2015, 15; 377-386
1642-1248
Pojawia się w:
ΣΟΦΙΑ. Pismo Filozofów Krajów Słowiańskich
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Błąd Izokratesa (czyli o konserwatywnej polityce kulturalnej)
The Error of Isocrates (about Conservative Cultural Policy)
Autorzy:
Rokita, Jan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1013584.pdf
Data publikacji:
2020-12-18
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
kultura
polis
demokracja
etatyzm
globalizacja
Etatism
Globalization
Culture
Polis
Democracy
Opis:
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest zaprezentowanie idei polityki kulturalnej, wolnej zarówno od nadmiernej interwencji zbiurokratyzowanego państwa, jak też – z drugiej strony – od wpływów koterii kulturalnych. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Metoda badawcza polega na odwołaniu się do idei „etatyzmu kulturalnego”, sformułowanej przez starożytnego retora Izokratesa. Autor mówi o „błędzie Izokratesa”, który jego zdaniem polegał na postulacie interwencji polis w kształtowanie politycznego i duchowego życia Greków. Odnosi tę ideę do analizy polityki kulturalnej w świecie zbiurokratyzowanych demokracji współczesnych. Na podstawie tej analogii przeprowadza swój krytyczny wywód. PROCES WYWODU: Początek wywodu nawiązuje do protekcjonizmu kulturalnego w polityce państw współczesnych. Następnie analizie zostaje pod‑ dane pojęcie politycznego humanizmu, zaczerpnięte z Paidei Wernera Jaegera. Kolejnym krokiem jest krytyka konstruktywizmu Izokratesa, któremu przyświecała idea odnowienia Areopagu jako wychowawcy ludu w politei. Te dwie idee potraktowane zostaną w tekście jako niemożliwe do urzeczywistnienia we współczesności. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Zasadniczym wnioskiem płynącym z przeprowadzonych analiz jest teza, iż współczesne procesy globalizacji kul‑ tury obniżają standardy edukacyjne. Tymczasem właściwymi celami polityki kulturalnej państwa powinna być integracja wspólnoty, a także reprodukcja elit. Sugerowane cytowanie: Osowski, S. (2020). Autor twierdzi, że ani „polityczny humanizm”, ani też „kulturalny etatyzm” nie mogą tych celów właściwie realizować. Pierwszy uległ bowiem współczesnej zbiurokratyzowanej polityce kulturalnej, a „błąd Izokratesa” nie daje współcześnie nadziei na urzeczywistnienie idei neoizokratejskiej. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Z powyższego wynika, iż jedynym rozsądnym wyjściem z sytuacji wydaje się celowa działalność państwa, które swą politykę kulturalną ukierunkowuje na konkretne cele, wystrzegając się etatyzmu kulturalnego, w czym może go wesprzeć wolny rynek. Autor nazywa taką strategię pseudo-paideią.
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article below is an idea of the policy of culture, free both from the excessive intervention of the bureaucratic state and from the influence of the cultural coteries. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The research problem is to call an idea of the “cultural etatism” formulated by an ancient rhetorician Isocrates. The author speaks about an “error of Isocrates”, which – in his opinion – relied on the postulate of shaping the political and spiritual life of Greeks by the intervention of the polis. He applies this idea to an analysis of the policy of culture in the contemporary bureaucratic States. He carries out his argumentation on the ground of this analogy. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: In the beginning the argument refers to the protectionism in the politics of the contemporary States. Then the object of examination is the notion of the political humanism, used by Werner Jaeger in his “Paideia”. The next step is a critique of the constructivism of Iso‑ crates, who was guided by the idea of reconstructing Areopag as an educator of people in polis. Those two ideas will be handled as of no use in the context of the present time. RESEARCH RESULTS: The crucial conclusion of the argumentation is the thesis that the present-day processes of globalization of culture debase the standards of education, whereas the suitable aims of cultural policy should be an integration of the community and also the reproduction of elites. The author argues that neither the political humanism nor the “cultural etatism are able to realize properly these aims. The first has been devastated by the present-day bureaucratic policy of culture, whereas the “error of Isocrates” makes impossible nowadays the realization of neoisocratic idea. CONCLUSIONS, INNOVATIONS AND RECOMMENDATIONS: Therefore the only reasonable way out of this situation seems to be the intentional activity of State, which aims its cultural policy to the specific objects, that is to say, which avoids cultural etatism and has its support in the free market. The author calls this strategy a “pseudo-paideia”.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2020, 11, 35; 147-164
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Animal Polis, or, Why Ethics Cannot Rule Politics
Autorzy:
Shook, John R.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/451555.pdf
Data publikacji:
2020-08-05
Wydawca:
Uniwersytet Warszawski. Wydział Filozofii
Opis:
Preview: /Review: Martha Nussbaum, The Cosmopolitan Tradition: A Noble but Flawed Ideal (Cambridge, MA: Harvard University Press, 2019), 310 pages./ For decades Martha Nussbaum allied herself whole-heartedly with cosmopolitanism. No longer. She appealed at length to the righteousness of Stoic cosmopolitanism in past publications such as Cultivating Humanity in 1997. Now, according to The Cosmopolitan Tradition, that founding ideal cannot be right. She presently advocates what may be called “ethical nationalism” since no system of political internationalism could be good enough. A reassessment of cosmopolitanism by this unimpeachable expert must be considered carefully. Despite saying that “cosmopolitanism” is a term “too vague to be useful,” her chapters are replete with tenets taken as essential to this tradition that she must reluctantly abandon. To reach higher for social justice, ethical nations should “Brexit” from frail international systems still failing the multitudes. Rights are global, but enforcement is local.
Źródło:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture; 2020, 4, 2; 162-165
2544-302X
Pojawia się w:
Eidos. A Journal for Philosophy of Culture
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rozum, wartości, polis w świecie nowożytnej nicości
Reason, Values, and the Polis in the World of Modern Nothingness
Autorzy:
Kaute, Wojciech Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2231817.pdf
Data publikacji:
2021-03-23
Wydawca:
Akademia Ignatianum w Krakowie
Tematy:
Metafizyka
Cogito
Liberalizm
Oświecenie
Państwo
Metaphysics
Liberalism
Enlightenment
State
Opis:
CEL NAUKOWY: Przedstawienie podstawowego problemu kultury i cywilizacji europejskiej. Jest to kwestia odpowiedzi na pytanie o relację: polis a świat wartości. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Świat współczesny, określany mianem czasu postnowożytnego, stwarza wrażenie totalnego chaosu. Jest to, w istocie, chaos w sferze zasad współżycia ludzi między sobą, w sferze wartości. Tu zaś zderzają się dwie – jak wolno sądzić – nie tożsame orientacje myślenia, mające wielowiekową tradycję. Jedna, to stanowisko metafizycznego realizmu; u podstaw drugiej tkwi myślenie ukształtowane w głównej mierze u progu czasów nowożytnych – jest to cogito. W artykule przedstawiono dylematy, jakie wiążą się z tą sytuacją kultury. PROCES WYWODU: Jeżeli chce się sięgnąć do istoty tej problematyki, trzeba ją ująć w kontekście historii idei. Podstawy „ducha” Europy stworzył Sokrates. Jego stanowisko znalazło wyraz w filozofii Platona i Arystotelesa. Świat wartości istnieje obiektywnie. U progu czasów nowożytnych wraz z wystąpieniem Kartezjusza punktem wyjścia w myśleniu o zasadach życia zbiorowego jest Ja. To stanowisko znajdzie rozwinięcie w myśli Th. Hobbesa i J. Locke´a. I to jest myśl liberalna. Jest Ja i rynek. To stanowisko zostanie poddane krytyce przez J.J. Rousseau i I. Kanta. Opozycja wobec doktryny liberalizmu stworzy także przesłanki do myślenia w kategoriach totalitaryzmu (K. Marks). WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Współczesna refleksja nad światem wartości w sferze polis to, w rzeczy samej, powrót do myśli Locke´a; zdrowo‑ rozsądkowej apologii liberalizmu. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Zaprezentowane w artykule stanowisko wskazuje, iż w dyskusjach nad chaosem aksjologicznym współczesnej kultury istnieje konieczność ujęcia tej problematyki na tle szerokiego spectrum idei. Idzie tu przede wszystkim o świadomość tego, iż „przełom” nowożytny, jak i „duch” Oświecenia, inicjując myślenie w kategoriach autonomicznej i suwerennej jednostki, choć odegrały istotną rolę w postępie naukowym, jednocześnie stworzyły przesłanki, prowadzące do pozostawienia jednostki samej sobie; utkwienia w świecie nicości.
RESEARCH OBJECTIVE: To present a fundamental problem in European culture and civilization. It is a matter of answering the question regarding the relationship between the polis and the world of values. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The modern world, or postmodernity, gives the impression of total chaos. It is chaos within the sphere of principles governing human cooperation, within the sphere of values. It is there that two nonidentical and centuriesold traditions of thought collide. The article presents dilemmas stemming from this situation. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: It is necessary to frame the problem within the context of the history of ideas. Socrates laid the foundation for the “spirit” of Europe. His position was expressed in the philosophy of Plato and Aristotle. The world of values exists objectively. At the dawn of modernity, with Descartes’ thought, the starting point for thinking about the principles of collective life is the Self. This position is developed in the thought of Hobbes and Locke – liberal thought. This position is criticized by Rousseau and Kant. Their opposition will also create the premises for thinking in totalitarian categories (Marx). RESEARCH RESULTS: Modern reflection on the world of values within the sphere of the polis is a return to Locke’s thought; a commonsense apology of liberalism. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: The position presented in this article indicates that in discussions on modern culture’s axiological chaos, it is necessary to frame the problem against the back‑ drop of a broadly-understood spectrum of ideas. The goal is to create awareness that though this “breakthrough” of modernity and “spirit” of Enlightenment played an essential role in scientific progress, their initialization of thought in the categories of the autonomous and sovereign individual simultaneously created premises leading to the individual being left alone; becoming stuck in a world of nothingness.
Źródło:
Horyzonty Polityki; 2021, 12, 38; 71-92
2082-5897
Pojawia się w:
Horyzonty Polityki
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Opresyjna lub porządkująca funkcja prawa. Karla Poppera i Erica Voegelina interpretacja Platońskiego projektu polis
An Oppressive or an Ordering Function of the Law. Karl Popper and Eric Voegelin’s Interpretation of the Plato’s Project Polis
Autorzy:
Subczak, Marcin
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/559126.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Gdańskie Seminarium Duchowne
Tematy:
Platon
prawo
polis
tyrania
demokracja
opresja
porządek
Plato
law
tyranny
democracy
oppression
order
Opis:
Według Karla Poppera Platoński projekt organizacji „idealnej” polis jest projektem antydemokratycznym, totalitarnym i rasistowskim, a prawo, na którym się on opiera, jest ze swej istoty tyrańskie, opresyjne i dławiące godność oraz wolność obywateli. Z kolei, zdaniem Erica Voegelina, ten sam projekt ma charakter terapeutyczny – jest środkiem wychowawczym, który ma na celu przywrócenie ładu, duchowego porządku polis i zapewnienie szczęścia obywatelom. W swoim artykule zwracam uwagę na fakty, które pozwalają porównać propozycje obu badaczy: przede wszystkim to, że obaj zgodnie odnajdują w filozofii Platona wymiar „diagnostyczny”, a następnie to, że dostrzegają też konieczność terapii. Zasadniczo różnią się jednak, jeśli chodzi o jej konkretyzację. W dalszej części artykułu wskazuję na przesłanki, których przyjęcie pozwoliło na sformułowanie tak skrajnych opinii. Ukazuję więc założenia, które wpłynęły na to, że Popper dostrzegł w Platonie tyrańskiego prawodawcę, a Voegelin kogoś, kto leczy duchową kondycję polis.
According to Karl Popper, Plato’s project of an „ideal” organization polis is anti-democratic, totalitarian and racist, and the law on which it is based, is inherently tyrannical, oppressive and diminishing the dignity and freedom of the citizens. On the other hand, according to Eric Voegelin, the same project is therapeutic in its nature – it is an upbringing measure, which aims to restore order, the spiritual unity of polis and provide the citizens with happiness. In my paper, I draw attention to the facts that allow to compare the proposals of both researchers: first of all that both find in the philosophy of Plato the „diagnostic” dimension and that they also see the need for therapy. Basically, however, they differ when it comes to its concretization. In the further part of the article I am pointing to the presumptions, the adoption of which led to the formulation of such extreme opinions. Therefore, I show the assumptions that influenced the fact that Popper saw in Plato tyrannical legislator and Voegelin someone who heals the spiritual condition of polis.
Źródło:
Studia Gdańskie; 2016, 38; 179-200
0137-4338
Pojawia się w:
Studia Gdańskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Criticism in Theognidea
Autorzy:
Porubjak, Matúš
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/665325.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
Tematy:
Theognis
criticism
polis
irony
justice
soundness of mind
Opis:
This article focuses on the criticism in Theognidea. The most visible form of criticism is rooted in the social and political domain and is discussed in the first part of the article. The following part analyses more subtle and sophisticated forms of criticism by identifying Theognis’ use of irony and the peculiar message covered by his metaphors. The article concludes that the new poetical discourse of Theognidea contains a hidden but exact political message meant for a specific social community. This message was to be carefully considered, understood, and carried out. In this respect, Theognis is a philosophising poet using a high level of criticism and demanding the same from his audience.
Źródło:
Folia Philosophica; 2018, 39
1231-0913
2353-9445
Pojawia się w:
Folia Philosophica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Inwestycje rewitalizacyjne w ramach POliŚ - zagadnienia techniczne i formalno-prawne
Renovation investments in frames POliŚ - technical and formal-legal issues
Autorzy:
Massel, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/251497.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy TTS
Tematy:
inwestycja
rewitalizacja
infrastruktura
transport kolejowy
rynek przewozowy
investment
revitalization
infrastructure
rail
transport market
Opis:
Sprawna, dopasowana do potrzeb przewoźników, infrastruktura jest warunkiem koniecznym prawidłowego funkcjonowania transportu kolejowego i jest niezbędna do wypełnienia przez kolej jej funkcji gospodarczych i społecznych. W Polsce, z powodu ponad 20-letnich zaległości w naprawach i w utrzymaniu infrastruktury kolejowej, jej stan nie jest zadowalający. Mimo że od początku obecnej dekady zaległości te są stopniowo nadrabiane, to jeszcze przez wiele lat stan infrastruktury nie będzie odpowiadał potrzebom rynku przewozowego [5].
Źródło:
TTS Technika Transportu Szynowego; 2014, 4; 11-17
1232-3829
2543-5728
Pojawia się w:
TTS Technika Transportu Szynowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Analiza porównawcza inwestycji rewitalizacyjnych w ramach POliŚ
Comparative analysis of renovation investments in frames POliŚ
Autorzy:
Massel, A.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/251921.pdf
Data publikacji:
2014
Wydawca:
Instytut Naukowo-Wydawniczy TTS
Tematy:
Program Operacyjny Infrastruktura i Środowisko
rewitalizacja
infrastruktura
inwestycja kolejowa
Operational Programme Infrastructure and Environment
revitalization
infrastructure
railway investment
Opis:
W ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko na lata 2007-2013 na sieci kolejowej Polski jest realizowanych 9 inwestycji o charakterze rewitalizacyjnym. Celem tych inwestycji jest polepszenie jakości usług przewozowych, zarówno w ruchu pasażerskim, jak i towarowym, natomiast środkiem prowadzącym do osiągnięcia tego celu jest poprawa stanu technicznego odcinków linii objętych poszczególnymi projektami. W celu zobrazowania specyfiki projektów rewitalizacyjnych w niniejszym artykule przedstawiono szczegółowo 4 takie przedsięwzięcia, obejmujące odcinki Toruń-Bydgoszcz, (Gliwice) - Błotnica Strzelecka-Opole, Częstochowa-Fosowskie oraz Inowrocław - Jabłonowo Pomorskie. W dalszej części artykułu dokonano porównania projektów rewitalizacyjnych i sformułowano wnioski do wykorzystania przy planowaniu następnych inwestycji kolejowych w Polsce.
Źródło:
TTS Technika Transportu Szynowego; 2014, 5-6; 6-15
1232-3829
2543-5728
Pojawia się w:
TTS Technika Transportu Szynowego
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
The Importance of the Hoplite Army in Aeneas Tacticus’ Polis
Autorzy:
Burliga, Bogdan
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/637974.pdf
Data publikacji:
2012
Wydawca:
Uniwersytet Jagielloński. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
Tematy:
Aeneas Tacticus
the hoplites
the Greek warfare
Opis:
The identification of Aeneas Tacticus has always been a matter of dispute. Most often he is supposed to have been a mercenary officer, probably from Stymphalus, to whom Xenophon makes reference in Hellenica, 7.3.1. Accordingly, one may find the views that in Aeneas’ treatise a mercenary perspective is adopted, a claim also supported by the observation that the author records the phenomenon of the ubiquitous popularity of paid soldiers in the Greek warfare system of the fourth century BC. In this paper it is argued that Aeneas’ outlook in fact had little in common with mercenary ethics; instead, it is the writer’s deep commitment to civic values (explicitly stated in the Preface) that is stressed. Especially worth pointing out remains Aeneas’ belief that during siege civic patriotism still matters. It is a value on which success in overwhelming the invaders depends: all the steps and preventive actions of the city’s dwellers leading to a successful defense of a native polis must be rooted – according to him – in the conviction that polis in its material (territory, estates, shrines, temples, walls) and spiritual dimension (religion, gods, respect for the parents) constitutes the best framework for life. By the same token, a relatively high importance is given by Aeneas to hoplite troops, usually consisting of yeomen and farmers who were the owners of land. In the author’s conviction they could provide the best possible protection to a polis. Looking from a purely military point of view, hoplite forces – together with auxiliary troops (the light-armed and cavalry, if possible) – were also useful at the time when the enemy entered the city’s territory and ravaged it before attempting a direct assault on the walls.
Źródło:
Electrum; 2012, 19; 61-81
2084-3909
Pojawia się w:
Electrum
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Rola intelektualistów w polis. Rozważania o Hieronie Ksenofonta
Autorzy:
Wonicki, Rafał
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2188284.pdf
Data publikacji:
2022-10-24
Wydawca:
Uniwersytet Pedagogiczny im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Instytut Filozofii i Socjologii
Tematy:
ancient Greek philosophy
political philosophy
Leo Strauss
intellectuals
tyranny
Opis:
The role of intellectuals in polis. Reflections on Xenophon’s Hiéron: It is well known, although the 20th century has showed it probably in the most visible way, that intellectuals would often like to make a moral influence on politicians and politics. Their eternal dream of enlightened government turns them to the delusion of their own agency in influencing politicians. Following such an illusion as Mark Lilla shows leads them in many cases to support a tyrannical regime. The problem of intellectual engagement and interaction with the authorities is not of course new. We could also observe and analyze it just going back to the Greek roots. In the article I would like to outline the relationship between Xenophon’s life and his reflections as a philosopher on power that he included in Hieron. I also refer these considerations to the present day in reference to Leo Strauss’ interpretation of Xenophon’s ideas about tyranny. Such comparison could be still today instructive for us how problematic is the role of those who, communing with the ideas of beauty, good and justice, want to transfer them to the sphere of the political community. It is this junction of ethics and politics that I would like to address in my considerations, trying to compare Plato with Xenophon and indicate several possible interpretations of the philosopher’s relationship to politics and power.
Źródło:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal; 2022, 12, 1; 27-40
2083-6635
2084-1043
Pojawia się w:
ARGUMENT: Biannual Philosophical Journal
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ateńczyków portret zbiorowy. Ateńska polis i jej mieszkańcy w świetle wybranych dialogów Platona
A general portrait of Athenian. Athenian polis and its residents in the light of selected Platonic dialogues
Autorzy:
Głodowska, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/496930.pdf
Data publikacji:
2019
Wydawca:
Akademia im. Jakuba z Paradyża w Gorzowie Wielkopolskim
Tematy:
dialogi Platona
demokracja
Ateńczycy
proces Sokratesa
Platonic dialogues
Athenian democracy
Athenians
the trial of Socrates
Opis:
Celem niniejszego artykułu jest odpowiedź na pytanie, jak Platon postrzegał demokratyczne Ateny i ich mieszkańców. W początkowej części zostały więc omówione passusy Platońskich dialogów, które przynoszą informacje na temat różnych aspektów życia ateńskiej polis i cech Ateńczyków jako pewnej zbiorowości. W dalszej zaś części opracowania zostały poddane analizie trzy dialogi: Protagoras, Uczta i Obrona Sokratesa, by na przykładzie charakterystyki ich bohaterów ukazać złożony, niejednoznaczny wizerunek Ateńczyków, jaki wyłania się z lektury Platońskich pism.
The aim of this paper is the answer to the question how Plato perceived Athenian democracy and its residents. At the beginning of this paper some fragments of the Plato’s dialogues, which bring some information about different aspects of living in Athenian polis and personality traits as a certain community, were discussed. In another part of this paper the characters of three dialogues: Protagoras, Symposium and the Apology of Socrates, were analysed to present a complex and ambiguous image of Athenians, which emerge after reading works of Plato.
Źródło:
Język. Religia. Tożsamość; 2019, 1(19); 61-78
2083-8964
2544-1701
Pojawia się w:
Język. Religia. Tożsamość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
AOIΔIMOI AΘANAI. Pochwała Aten w poezji Pindara
Autorzy:
Stuligrosz, Magdalena
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1041418.pdf
Data publikacji:
2020-12-18
Wydawca:
Uniwersytet Łódzki. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego
Tematy:
Pindar
polis-encomium
Athens
epinicians
dithyrambs
Opis:
The prescriptions on how to eulogize the city, provided in 3rd century by Menander Rhetor in his treatise On Epideictic, reflect the encomiastic convention according to which Pindar composed his poetic encomia urbis. Among the topoi that the poet applies to praise Athens one can list the ancient origin of the city, including the identification of its founder, the practiced habits concerning the form of politeia as well as those concerning the professional skills and abilities of the inhabitants, their virtues and deeds in war and in peace. In Pindar’s victory odes, the praise of the city is always subordinated to the praise of an individual victor. Therefore, the poet praises the outstanding individuals, members of aristocratic families, whose values and achievements adorn their city, and who inherited their excellence from heroic ancestors, mythical founders of Athens. In dithyrambic poems, composed for Athenian festivals and performed by kyklioi choroi of men and boys representing the communities of phylai, polis-encomium is a form of self-praise, an expression of 5th century Athenian ideology, which makes citizens proud of their city’s power. Consequently, Pindar focuses on praising Athens’ military prowess and the dominant position which the city achieved in the Greek world, its institutions, its beauty and public buildings.
Źródło:
Collectanea Philologica; 2020, 23; 9-22
1733-0319
2353-0901
Pojawia się w:
Collectanea Philologica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies