Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Martyniuk, Roman" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-2 z 2
Tytuł:
Forma rządu współczesnej Ukrainy: próba implementacji francuskich doświadczeń
Autorzy:
Martyniuk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2053592.pdf
Data publikacji:
2021
Wydawca:
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej. Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej
Tematy:
form of government
presidential republic
parliamentary republic
mixed republic
forma rządu
republika prezydencka
republika parlamentarna
republika mieszana
форма правления
президентская республика
парламентарная республика
смешанная республика.
Opis:
Первичной редакцией Конституции Украины была учреждена форма правления, которую можно классифицировать смешанной республиканской лишь условно. Элементы президенциализма, присущие этой форме правления, свидетельствуют о существенном искажении сущности смешанной республики. Форма правления принципиально ограничивала влияние Верховной Рады Украины на исполнительную власть и административно подчиняла ее Президенту Украины. Закрепляя главенствующую роль Президента Украины в государственном механизме, форма правления не устанавливала некоторых принципиально важных элементов смешанной республики. Несмотря на очевидное функциональное сходство формы правления с президентской республикой, она не была тождественна и ей. Эта форма правления не проявляла «жесткого» разделения властей и предусматривала институты, нетипичные для президентской республики. Поэтому установленную первичной редакцией Конституции Украины форму правления невозможно определить ни смешанной республиканской, ни президентской. Эта атипичная форма правления занимала, по сути, промежуточное положение между двумя указанными типами республики. Изменения к Конституции Украины от 8 декабря 2004 года существенно приблизили форму правления к «полноценной» смешанной республике и в целом обеспечили ее соответствие критериям парламентарно-президентской республики. Форма правления ограничивает влияние Президента Украины на исполнительную власть в пользу Верховной Рады Украины. Парламентский способ формирования Кабинета Министров Украины и его парламентская ответственность сместили центр политического тяготения к Верховной Раде Украины. Изменив механизм ответственности власти перед обществом, форма правления позволяет идентифицировать партии, чей политический курс осуществляет Правительство. Изменения к Конституции Украины от 8 декабря 2004 года устранили административное подчинение Президенту Украины Кабинета Министров Украины и обеспечили реальный дуализм исполнительной власти. В то же время, существующая форма правления проявляет ряд серьезных дефектов и наполнена рисками конституционных конфликтов. В Основном Законе механизм взаимодействия высших органов государства регламентировано фрагментарно, а их компетенционные взаимосвязи ‒ противоречиво. Как следствие, в условиях партийного противостояния форма правления существенно теряет функциональность. Построение в Украине «полноценной» смешанной республики требует конституционного закрепления в естественной для нее форме ее важнейших элементов.
The initial version of the Constitution of Ukraine established a form of government that can be classified as mixed republican only conditionally. Elements of presidentialism inherent in this form of government indicate a significant distortion of the essence of a mixed republic. The form of government fundamentally limited the influence of the Verkhovna Rada of Ukraine on the executive branch and administratively subordinated it to the President of Ukraine. Securing the leading role of the President of Ukraine in the state mechanism, the form of government did not establish some of the fundamentally important elements of a mixed republic. Despite the obvious functional similarity of the form of government with the presidential republic, it was not identical to it. This form of government did not show a “rigid” separation of powers and anticipated the institutions that were atypical for a presidential republic. Therefore, the form of government established by the primary edition of the Constitution of Ukraine cannot be defined either as a mixed republican or presidential. This atypical form of government occupied, in fact, an intermediate position between these two types of republic. The amendments to the Constitution of Ukraine dated on December 8, 2004 brought the form of government closer to a “full-fledged” mixed republic and, on the whole, ensured its compliance with the criteria of a parliamentary-presidential republic. The form of government limits the influence of the President of Ukraine on the executive branch in favor of the Verkhovna Rada of Ukraine. The parliamentary method of forming the Cabinet of Ministers of Ukraine and its parliamentary responsibility have shifted the center of political attraction to the Verkhovna Rada of Ukraine. By changing the mechanism of government accountability to society, the form of government makes it possible to identify the parties whose political course is carried out by the Government. The amendments to the Constitution of Ukraine dated on December 8, 2004 eliminated the administrative subordination of the Cabinet of Ministers of Ukraine to the President of Ukraine and ensured a real dualism of the executive branch. At the same time, the existing form of government demonstrates a number of serious defects and it is filled with the risks of constitutional conflicts. In the Fundamental Law, the mechanism of interaction between the highest bodies of the state is regulated fragmentarily, and their competence relationships are contradictory. As a result, in conditions of party confrontation, the form of government significantly loses its functionality. The construction of a “full-fledged” mixed republic in Ukraine requires the constitutional consolidation of its most important elements in its natural form.
Pierwotna wersja Konstytucji Ukrainy ustanowiła taką formę rządu, którą tylko warunkowo można zaliczyć do republikańskiej mieszanej. Elementy prezydencjalizmu, które są nieodłącznie z tą formą rządu związane, wskazują na znaczne zniekształcenie istoty republiki mieszanej. Forma rządu zasadniczo ograniczała wpływ Rady Najwyższej Ukrainy na władzę wykonawczą i podporządkowywała ją administracyjnie Prezydentowi Ukrainy. Zapewniając wiodącą rolę Prezydenta Ukrainy w mechanizmie państwowym, forma rządu nie ustalała niektórych fundamentalnie ważnych elementów republiki mieszanej. Pomimo tego, że forma rządu jest podobna funkcjonalnie do republiki prezydenckiej, jednak nie  utożsamia się z nią. W tej formie rządu podział władzy nie był “oczywisty”, były też przewidziane instytucje, które są nietypowe dla republiki prezydenckiej. W związku z tym, forma rządu, która została ustalona w pierwotnym wydaniu Konstytucji Ukrainy nie może być określana, ani jako mieszana republikańska, ani jako prezydencka. Ta nietypowa forma rządu zajmowała w rzeczywistości  pozycję pośrednią pomiędzy dwoma rodzajami republiki. Nowelizacja Konstytucji Ukrainy od 8 grudnia 2004 r. znacznie przybliżyła formę rządu do “pełnoprawnej” republiki mieszanej i ogólnie rzecz biorąc, zapewniła jej zgodność z kryteriami republiki parlamentarno-prezydenckiej. Forma rządu ogranicza wpływ Prezydenta Ukrainy na władzę wykonawczą na korzyść Rady Najwyższej Ukrainy. Parlamentarny sposób tworzenia Gabinetu Ministrów Ukrainy i jego parlamentarna odpowiedzialność, przesunęły środek ciężkości politycznej na Radę Najwyższą Ukrainy. Zmieniając mechanizm odpowiedzialności władz wobec społeczeństwa, forma rządu pozwala dokonywać identyfikacji partii politycznych, kurs polityczny których realizuje Rząd. Nowelizacja Konstytucji Ukrainy od 8 grudnia 2004 r. zlikwidowała podporządkowanie administracyjne Gabinetu Ministrów Ukrainy Prezydentowi Ukrainy i zapewniła rzeczywisty dualizm władzy wykonawczej. Jednocześnie forma rządu, która istnieje na ten czas na Ukrainie, ujawnia szereg poważnych defektów i jest przepełniona ryzykiem konfliktów konstytucyjnych. W Ustawie Zasadniczej, mechanizm interakcji pomiędzy najwyższymi rządami państwa jest uregulowany fragmentarycznie, a ich relacje kompetencyjne są sprzeczne. W wyniku tego, w warunkach konfrontacji partyjnej forma rządu znacznie traci swoją funkcjonalność. Budowa „pełnoprawnej” republiki mieszanej na Ukrainie wymaga konstytucyjnego utrwalenia jej najważniejszych elementów, które właściwe jej z natury.
Źródło:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne; 2021, 7, 2; 61-76
2450-4866
Pojawia się w:
Wschód Europy. Studia humanistyczno-społeczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Конституція України як втілення установчої влади українського народу
The Constitution of Ukraine as an Embodiment of the Legislative Power of Ukrainian People
Autorzy:
Martyniuk, Roman
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2117397.pdf
Data publikacji:
2021-12-31
Wydawca:
Akademia Zamojska
Tematy:
legislative power
legislative assembly
Constitution of Ukraine
basic law
approval
amendments to the constitution
constitutional laws
władza ustawodawcza
konstytuanta
Konstytucja Ukrainy
ustawa zasadnicza
ustawy konstytucyjne
Opis:
The article discusses the concept of the legislative power of Ukrainian people and their constitution as a material embodiment of this idea. The author analyzes such key moments of the modern constitutional history of Ukraine as the adoption of the Constitutional Treaty of June 8, 1995, the Constitution of Ukraine of June 28, 1996, and the Amendments to the Constitution of Ukraine Act of December 8, 2004. In terms of the concept of legislative power, the Decision of the Constitutional Court of Ukraine of September 30, 2010 and the activity of the Constitutional Assembly formed in 2012 by Viktor Yanukovych are investigated. The article also considers the issue of the constitutionality and legitimacy of the procedure for modifying the wording of the original Constitution of Ukraine of December 8, 2004 in 2014 during the Revolution of Dignity.
Artykuł zawiera rozważania o idei władzy ustawodawczej narodu oraz o istocie konstytucji jako materialnym jej ucieleśnieniem. Analizie poddano kluczowe momenty współczesnej konstytucyjnej historii Ukrainy: przyjęcie Traktatu Konstytucyjnego 8 czerwca 1995 r., uchwalenie Konstytucji Ukrainy 28 czerwca 1996 r. oraz przyjęcie Ustawy Ukrainy “O zmianach do Konstytucji Ukrainy” począwszy od 8 grudnia 2004 r. Z punktu widzenia koncepcji władzy ustawodawczej zbadano orzeczenia Sądu Konstytucyjnego Ukrainy od 30 września 2010 r. oraz działalność “Zgromadzenia Konstytucyjnego” utworzonego w 2012 r. Zanalizowane zostały kwestie konstytucyjności i prawomocności procedury odnowienia pierwotnego tekstu Konstytucji Ukrainy od 8 grudnia 2004 roku, w tym podczas rewolucji godności 2014 roku.
Źródło:
Facta Simonidis; 2021, 14, 1; 139-165
1899-3109
Pojawia się w:
Facta Simonidis
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-2 z 2

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies