Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

English (EN)·Polski (PL)·Yкраїнський (UK)
Przejdź do strony domowej biblioteki Centralna Biblioteka Wojskowa Link otwiera się w nowym oknie Logo biblioteki Prolib Integro - strona głównaCentralna Biblioteka Wojskowa

Wyszukujesz frazę "III Reich" wg kryterium: Wszystkie pola

  Lista filtrów
Wyrównaj
Wyświetlanie 1-15 z 69
Tytuł:
Schlesier Ehrenmal – pomnik ku czci Ślązaków w Wałbrzychu
Schlesier Ehrenmal – in memory of the Silesians in Wałbrzych
Autorzy:
Grygiel, D.
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/218320.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Stowarzyszenie Konserwatorów Zabytków
Tematy:
Wałbrzych
Ehrenmal
pomnik
rewitalizacja
dziedzictwo
III Rzesza
monument
revitalization
heritage
III Reich
Opis:
Artykuł podejmuje temat historii pomnika ku czci Ślązaków – Schlesier Ehrenmal w Wałbrzychu, a także analizuje zagadnienie trudnego dziedzictwa kulturowego, jakim niewątpliwie jest budowla powstała w czasach nazistowskich. Mauzoleum powstało w latach 1936-38, by uczcić ofiary I wojny światowej, ofiary wypadków przy pracy i bojowników nazistowskich, wpisuje się tym samym w konwencję monumentów ku czci ofiar wojennych, a jednocześnie stanowi przykład propagandowego pomnika chwały, typowego dla architektury monumentalnej III Rzeszy. Wałbrzyski Ehremal to jedyna tego typu budowla zachowana na terenie Polski i jeden z nielicznych przykładów w Europie.
The article presents the history of the monument commemorating the Silesians – Schlesier Ehrenmal in Wałbrzych, and analyses the issue of difficult cultural heritage as represented by the object erected during the Nazi period. The Mausoleum was built in the years 1936-38, to commemorate the casualties of World War I, victims of industrial accidents and Nazi militants, and so it represents the style of monuments commemorating war victims while, at the same time, it is an example of a propaganda monument of glory, typical for the monumental architecture of the III Reich. The Ehrenmal in Wałbrzych is the only building of its type preserved in Poland, and one of rare examples in Europe.
Źródło:
Wiadomości Konserwatorskie; 2013, 35; 17-28
0860-2395
2544-8870
Pojawia się w:
Wiadomości Konserwatorskie
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Czy stosunek do prawa rzymskiego jest miarą kultury prawnej? Rozważania na przykładzie III Rzeszy
If the attitude to Roman Law is a measure of legal culture? Reflections on the example of the Third Reich
Autorzy:
Zmierczak, Maria
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621921.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
odrzucenie prawa rzymskiego przez reżim nazistowski, prawo rzym- skie w programie NSDAP, paremie rzymskie a praktyka III Rzeszy.
rejection of Roman law by Nazi regime, NSDAP Programme and Roman legal tradition, Roman legal paremiae in the practice of the III Reich.
Opis:
The NSDAP programme of 1920 contained the point 19, where one reads “We demand replacement of Roman law, serving the materialistic world order, by the German com- munity law”. This phrase was repeated by all Nazi lawyers and politicians, one can find it not only in Roland Freisler’s, Hans Frank’s and the statements of other politicians, but in almost all doctoral thesis, academic manuals and the like. The question here, is what did it mean. Analysis of the Nazi texts leads to the conclusion, that it was used to break with and justify rejection of many of the Roman general legal rules (paremiae), for instance “lex retro non agit”, “dura lex sed lex”, “nulla poena sine lege”, to annihilate and destroy the difference between “ius publicum and ius privatum”, and especially the Roman idea of property, understood as “ius utendi, fruendi et abutendi”. The verbal rejection of Roman legal tradition enabled justification of the deep changes in law, both criminal and civil, which not only presented the possibility of retroaction in criminal law, of which lex van der Lubbe was the best known but not unique example, it also served to deny the essence of property changing it into a kind of feudal possession, which meant that the owner had to act only on behalf and in the interest of the German people. Generally, because the Roman law meant certain formalism, clear formulation of legal notions and because the Nazis refused to accept any limitation of state activity, they fre- quently repeated that law is not in the statutes but it is in the hearts of Germans. It seems, that Roman law was also rejected in any totalitarian states, such regimes in principle reject any legal control over the scope of state activity. Carl Joachim Friedrich once stated, that they don’t even deserve the name “state”, because they don’t accept the legal basis of state power. Adam Lityński’s studies on Soviet law also confirm that Roman law and especially its most general rules, cannot be accepted by any totalitarian regime.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2016, 15, 2; 73-83
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propaganda a prawda historyczna – Fryderyk II w filmie fabularnym III Rzeszy
Propaganda Versus Historical Truth – Frederick Ii in the Feature Films of the Third Reich
Autorzy:
Szukała, Maciej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591895.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Third Reich
Third Reich films
Frederick II
propaganda
III Rzesza
film III Rzeszy
Fryderyk II
Opis:
W kinie, od samego początku jego istnienia, chętnie sięgano do tematyki historycznej, jednak, co było regułą, na ekranie pokazywano zmitologizowaną wersję dziejów. Ta tendencja nie zmieniła się do chwili obecnej. Tym samym obraz filmowy jest ważnym źródłem służącym historykowi w badaniu stanu świadomości społeczeństwa w chwili powstania dzieła ekranowego. Wyraźnie obserwuje się ten fenomen w kinie niemieckim okresu weimarskiego i III Rzeszy, w czasach panującego kryzysu społeczno-gospodarczego i triumfu idei państwa totalitarnego. Ze wszystkich pruskich postaci narodowych w kinie, i to zarówno okresu weimarskiego, jak i III Rzeszy, najbardziej ulubioną stał się Fryderyk II. Nakręcono o nim zdecydowanie więcej filmów niż np. o innej wielkiej postaci pruskiej historii, jaką był Bismarck.
Since the beginning of cinematography the filmmakers have been using historical plots. But, as a rule, it has always been a mythologised version that was shown, and not the real one. That tendency has not changed, and therefore films have always been an important source for historians to do research into the state of social consciousness at the moment when the film in question was being created. This phenomenon is quite visible in the German cinema in the Weimar Republic and the Third Reich, i.e. in times of the socio-economic crisis and the triumph of the totalitarian state. Among all the Prussian characters in the films made in the Weimar Republic and the Third Reich the favourite one was Frederick II. He was much more popular than – for example – Bismarck, another outstanding figure in the Prussian history.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2015, 3; 59-78
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kozackie formacje w służbie III Rzeszy
Cossack formations in the service of the Third Reich
Autorzy:
Szymanowicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/521461.pdf
Data publikacji:
2018
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Społecznych. Instytut Studiów Międzynarodowych
Tematy:
Third Reich
USSR
Cossacks
World War II
Opis:
After the attack of the Third Reich’s army on the Soviet Union, many Cossacks in exile declared their willingness to fight in the German formations against the hated enemy. Also, a significant part of the Cossack population in the Don, Kuban or Terek territories occupied by the Germans enthusiastically welcomed the entering Wehrmacht troops. Shortly afterwards, the Cossacks were permitted to create their local government there, and also received guarantees of cultural, educational and religious freedom. The formation of Cossack troops used by the Germans for reconnaissance and 'fighting the Soviet partisans also commenced. These soldiers were to be treated equally with German soldiers. After a series of German defeats on the Eastern Front in 1943 and after the Red Army had taken the initiative on the Eastern Front, the Cossack formations together with the accompanying civilian population created the so-called Cossack
Źródło:
Wschodnioznawstwo; 2018, 12; 243-259
2082-7695
Pojawia się w:
Wschodnioznawstwo
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Trybunał Ludowy jako organ wymiaru (nie)sprawiedliwości III Rzeszy
The People’s Court as an Organ of the (In)Justice System of the Third Reich
Autorzy:
Bury, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/27308740.pdf
Data publikacji:
2023
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
Trybunał Ludowy
III Rzesza
wymiar sprawiedliwości
People’s Court
Third Reich
justice system
Opis:
W artykule opisano zagadnienia związane z powstaniem i działalnością Trybunału Ludowego – niemieckiego sądu karnego istniejącego w latach 1934–1945, orzekającego głównie w sprawach politycznych. W niniejszej pracy przedstawiono i omówiono genezę oraz ustrój Trybunału, sposób ukształtowania postępowania przed nim, zakres jego właściwości rzeczowej i miejscowej czy rolę, jaką pełnił w praktyce. Na uwadze mieć jednocześnie trzeba, że na przestrzeni czasu pozycja Trybunału Ludowego stopniowo ewoluowała, a zmianom podlegał nie tylko jego skład, ale też zakres właściwości, który stale rozszerzano, obejmując nim coraz to kolejne czyny. Rozważania zawarte w pracy poświęcono także w części przedstawieniu sylwetek sędziów orzekających w Trybunale i ich powojennym losom. Pomimo ważnej roli Trybunału Ludowego, jaką ten odegrał w wymiarze sprawiedliwości III Rzeszy, w rodzimej literaturze nie zgłębiano szczegółowo tematyki związanej z jego istnieniem. Dotychczasowe wypowiedzi przede wszystkim referowały się do obcej literatury, pomijając w zasadzie analizę aktów prawnych. Z tego też względu w niniejszej pracy zastosowano nie tylko metodę historycznoprawną, ale i formalno-dogmatyczną, szeroko odwołując się przy tym do aktów normatywnych rangi ustawowej i podustawowej stanowiących podstawę działalności Trybunału.
The article describes issues related to the establishment and activity of the People's Court – a German criminal court existing in the years 1934–1945 adjudicating mainly in political cases. This paper presents and discusses the genesis and constitution of the Court, the proceedings before it, the scope of its material and local jurisdiction, and the role it played in practice. At the same time, it should be borne in mind that the position of the People’s Court evolved gradually over time, and not only its composition changed, but also the scope of its jurisdiction, which was constantly being expanded to cover more and more crimes. The work is also partly devoted to the presentation of the judges adjudicating in the Court and their post-war fate. Despite the important role played by the People's Court in the justice system of the Third Reich, the subject of its existence has not been explored in detail in Polish literature. Previous publications primarily referred to foreign literature, generally omitting the analysis of legal acts. For this reason, this work uses not only the historical and legal method, but also the formal and dogmatic method, making extensive references to normative acts of statutory and sub-statutory rank constituting the basis for the activity of the Court.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2023, 22, 1; 593-623
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Kult przywódcy w III Rzeszy w filmie propagandowym Triumf Woli
The Cult of the Leader in the Third Reich in the Propagandist Film the Triumph of the Will
Autorzy:
Wichert, Wojciech
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591898.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Third Reich
propaganda
German cinema
III Rzesza
kino niemieckie
Opis:
Propaganda stanowiła jedną z najważniejszych sfer aktywności narodowych socjalistów w okresie Republiki Weimarskiej i III Rzeszy. Centralnymi zagadnieniami nazistowskiej propagandy były szczególnie takie kwestie, jak rasizm i antysemityzm, ideologia egalitarnej wspólnoty narodowej, militaryzm oraz pseudoreligijny kult Adolfa Hitlera. Charakterystyczne dla indoktrynacji narodowego socjalizmu było jej ścisłe powiązanie z nowymi środkami masowego przekazu, przede wszystkim z filmem i radiem. Klasycznymi dziełami propagandy filmowej spod znaku swastyki były zwłaszcza audiowizualne dokumenty ze zjazdów NSDAP, które odbywały się w Norymberdze. Triumf woli autorstwa Leni Riefenstahl prezentuje kongres partii w roku 1934, czyli w momencie, kiedy konsolidowały się już totalitarne zręby reżimu hitlerowskiego. W obrazie tym, który służyć miał propagandowym celom nowych władców Niemiec, reżyserka przy pomocy odpowiednich technik montażu, organizacji ujęć oraz symboliki światła przedstawiła sugestywnie kult Hitlera jako charyzmatycznego przywódcy i politycznego zbawiciela narodu niemieckiego. Filmowanie dyktatora z ,,żabiej perspektywy”,czyli od dołu powodowało, że wydawał się on potężniejszym, zaś ukazywanie zebranych na zjeździe ludzi w swej masie stwarzało wrażenie ich nikłości wobec wszechobecnego Führera. Celem autorki Triumfu woli było również ukazanie emocjonalnego związku pomiędzy Führerem i jego ludem oraz podkreślenie bezgranicznej miłości Niemców do Hitlera. Film Leni Riefenstahl do dziś budzi kontrowersje wśród badaczy kina i historyków, którzy nieprzerwanie prowadzą dyskusje na temat jego dokumentalnych walorów estetycznych oraz propagandowego przesłania w duchu nazistowskiego mesjanizmu.
Propaganda was one of the most important spheres of activity for the national socialists in the Weimar Republic and the Third Reich. The central questions of the Nazi propaganda were racism, anti-Semitism, the ideology of an egalitarian national community, militarism and a pseudo-religious cult of Adolf Hitler. The specific feature of the Nazi indoctrination was its close connection with the new mass media, first of all with the film and the radio. The classical cinematographic productions under the sign of the ‘Hakenkreuz’ were the audio-visual documents from the NSDAP conventions, which took place in Nuremberg. The Triumph of the Will directed by Leni Riefenstahl depicts the party congress in 1934, i.e. when the totalitarian foundations of the Nazi regime were being built. The film – meant to be a propagandist instrument of the new rulers of Germany – presents the cult of Hitler as a charismatic leader and a political saviour of the German nation in a convincing way thanks to an appropriate film editing, the organisation of takes and the symbolism of light. The dictator filmed from below (a worm’s eye view) appeared much bigger, and the mass of the people gathered at the convention gave the impression of their smallness compared to the omnipresent Führer. The director of The Triumph of the Will also sought to show an emotional link between the Führer and his people and to underline the unconditional love for Hitler felt by the Germans. The film is still giving rise to controversy among researchers and historians, who even today are engaged in a discussion on its documentary and aesthetic values and the propagandist message in the spirit of the Nazi messianism.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2015, 3; 79-106
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Sądy specjalne III Rzeszy jako „sądy doraźne frontu wewnętrznego” (1933–1945)
Special courts of the Third Reich as “summary courts of the internal front” (1933–1945)
Autorzy:
Graczyk, Konrad
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/621769.pdf
Data publikacji:
2020-04-22
Wydawca:
Uniwersytet w Białymstoku. Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku
Tematy:
sądy specjalne
III Rzesza
proces karny
ustrój sądów
special courts
Third Reich
criminal trial
court system
Opis:
The article is devoted to the theoretical analysis of special courts created in the Third Reich. Their genesis, system, and local and material jurisdiction, as well as proceedings before these courts are discussed. The tasks put before special courts by Nazi lawyers during peace and war are discussed, as well as the historical context associated with them. The study uses historical, and formal-dogmatic methods. The study is based primarily on literature of German provenance and normative acts
Artykuł poświęcono teoretycznej analizie zagadnienia sądów specjalnych utworzonych w III Rzeszy. Omówiono ich genezę, ustrój, właściwość miejscową i rzeczową oraz postępowanie przed tymi sądami. Przedstawiono zadania stawiane przed sądami specjalnymi przez nazistowskich prawników w okresie pokoju i wojny oraz związany z nimi kontekst historyczny. W publikacji wykorzystano metodę historyczną oraz formalno-dogmatyczną. Opracowanie zostało oparte przede wszystkim na literaturze proweniencji niemieckiej oraz aktach normatywnych.
Źródło:
Miscellanea Historico-Iuridica; 2019, 18, 2; 165-201
1732-9132
2719-9991
Pojawia się w:
Miscellanea Historico-Iuridica
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Droga do Norymbergi. Geneza sądowych rozliczeń ze zbrodniami III Rzeszy
The Road to Nuremberg. The Genesis of Judiciary Settling Accounts with Crimes of the Third Reich
Autorzy:
Machcewicz, Paweł
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/478313.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Instytut Pamięci Narodowej, Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu
Tematy:
zbrodnie
III Rzesza
alianci
procesy
Norymberga
Międzynarodowy Trybunał Wojskowy
crimes
Third Reich
Allies
trials
Nuremberg
International Military Tribunal
Opis:
The Road to Nuremberg. The Genesis of Judiciary Settling Accounts with Crimes of the Third Reich The first reported court trials for war crimes concerned offenses committed during the American Civil War (1861–1865). After World War I, the victorious nations of the Entente attempted to put the former German Emperor Wilhelm II and other German military leaders responsible for particularly drastic crimes. The former ruler took refuge in the Netherlands, which refused to extradite him, and the Reich Tribunal in Leipzig held a number of trials under heavy pressure from the victorious coalition. The majority of them led to acquittals or exceptionally short sentences, which resulted in the Leipzig process being labelled a travesty of justice; during World War II the allies regarded it as a negative experience which they should avoid repeating at all costs. During the period 1919–1920 several dozen trials concerning the slaughter of Armenians were held in Turkey by Turkish and British authorities, but they were equally inadequate for the scale of the crimes committed involving the murder of almost a million people. The anti-Hitler coalition thus could not draw on any real examples from the past when seeking to account for the crimes of the Third Reich and its allies, nor were there any international legal regulations or institutional solutions that they could look to. The first action taken to document the crimes committed in occupied countries were undertaken by governments-in-exile in London, primarily that of the Republic of Poland. It was pressure from that as well as other governments as well as others which led to the formation of the War Crimes Commission in October 1943, which developed a new legal concept and category: crimes against humanity. It turned out to be key in enforcing liability for crimes against civilians; it was invoked during the Nuremberg trials, and is also applied in many contemporary criminal proceedings. The first joint Allied commitment to prosecuting war crimes was the Moscow Declaration of 1 November 1943, but even after its adoption there were serious disagreements among the allies as to how this should be done. Winston Churchill, the Prime Minister of the United Kingdom, was opposed to the creation of an international tribunal, citing the different legal systems of the Allies and the fiasco of the Leipzig trials following World War I; he was a supporter of summarily executing the leaders of the Third Reich and fascist Italy. The legal framework of the post-war trials was only developed during the closing months of the war, with American politicians and lawyers playing a key role. Their contribution was to base the most important post-war trials on three pillars: the categories of crimes against humanity, crimes against peace and the charge of conspiracy to commit crimes (a direct transplant from the American legal system). The trials held before the International Military Tribunal, held in Nuremberg from 20 November to 1 October 1946, were an attempt, unprecedented in the history of civilization, by the international community to bring to justice the leaders of a defeated state to justice for their crimes. In spite of the numerous criticism levelled against various aspects of the Nuremberg trials, it ultimately became a point of reference and an example for later attempts at placing political and military leaders on trial for their crimes.
Źródło:
Pamięć i Sprawiedliwość; 2015, 1(25); 79-111
1427-7476
Pojawia się w:
Pamięć i Sprawiedliwość
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Niemiecka propaganda turystyczna wobec ziem polskich wcielonych do III Rzeszy (1939–1945)
Autorzy:
Wójcik, Jacek
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2185094.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Uniwersytet Wrocławski. Wydział Nauk Historycznych i Pedagogicznych. Instytut Historyczny
Tematy:
tourism
Third Reich
military Nazism
propaganda
politics
Opis:
The article presents the tourist dimension of the propaganda of the authorities of the Third Reich, including tourist association (Reichsfremdenverkehrsverband), regarding Polish territories incorporated in 1939 directly into Germany. Based on collected materials, the activities of German organizations whose mission was tourism promotion, as well as the way in which they presented the occupied Polish lands, were characterized.
Źródło:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka; 2020, 75, 2; 35-54
0037-7511
2658-2082
Pojawia się w:
Śląski Kwartalnik Historyczny Sobótka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Zjazdy norymberskie w oczach amerykańskich obserwatorów 1933–1938
Autorzy:
Sołuba, Paulina
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/608788.pdf
Data publikacji:
2017
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
Parteitag
propaganda
naziści
III Rzesza
amerykańscy obserwatorzy
Nazi Party
Third Reich
American observers
Opis:
Artykuł ukazuje spojrzenie przybyszów z USA na przebieg Parteitagów odbywających się w latach 1933–1938. W tekście zaprezentowano poglądy amerykańskich wizytatorów na sposób organizacji wydarzenia oraz ich odczucia względem nazistowskich gospodarzy. Ukazano powody wzrostu popularności Parteitagów wśród obserwatorów ze Stanów Zjednoczonych. W tekście nakreślono, w jakim stopniu propaganda III Rzeszy przynosiła realne efekty i przekładała się na wzrost sympatii pronazistowskich u obywateli USA.The article presents the perception gained by Americans of the party rallies (Parteitags) held in 1933–1938. It includes opinions of American visitors on the organisation of such rallies congresses and their feelings towards their Nazi hosts. There are also reasons of increased popularity of Parteitags among observers from the United States explained, together with an explication to what extent the propaganda of the Third Reich was effective and translated into the growth of pro-Nazi sympathies of American citizens.
Źródło:
Dzieje Najnowsze; 2017, 49, 4
0419-8824
Pojawia się w:
Dzieje Najnowsze
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
O czym mówią współczesne niemieckie filmy o Hitlerze i III Rzeszy?
What do say contemporary German films about Hitler and the Third Reich?
Autorzy:
Dębski, Andrzej
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/487838.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Akademia Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Opis:
Based on the theory by Eric Holbswawm that we live in an "age of historical mythology", as well as Jan Assmann’s theory, that the past is a "myth - regardless of its truthfulness or fictitious character", the text draws attention to the myths created by the contemporary German films about the Third Reich and their cultural significance. Dębski believes that after 1989, there is the need for development of a new common German identity and generational change. The so-called. third generation (grandchildren) wanted to understand what had happened during WWII. Also, they want to play their own roles and be responsible for their actions. Visual media provide "experience" of the past. There are two noticeable ways of dealing with the legacy of the Nazis. One is provided by Aleksandra Hissène and it is considered as historicisation and caricaturisation method. She wants to "normalize" the approach towards the past associated with the formation of a new German identity. Of course, she is aware of Nazi crimes, but she does not believe in self-imposed guilt (imposed on the generation of perpetrators). In the process, the emancipation from the sins of ancestors is only one element. The other element includes the consolidation of the German state based on modern democratic values and the longing for a sense of national pride. It is not easy to show the problems in the form of film because much too often history can be shown in films in relative terms. Dębski analyzes the problem in the context of perception by contemporary cinema-goers. Also, he considers film as contemporary "Pauper Bible".
Źródło:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu; 2013, 16; 94-110
1733-1528
Pojawia się w:
DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Natarcie niemieckiego III. Panzer-Korps na Ordżonikidze w listopadzie 1942 roku
The attack of Germans III Armoured Corps on Ordzhonikidze in November 1942
Autorzy:
Frańczak, Radosław
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/2152491.pdf
Data publikacji:
2022-12-15
Wydawca:
Centralna Biblioteka Wojskowa im Marszałka Józefa Piłsudskiego
Tematy:
Fall Blau
operacja Edelweiß
korpus pancerny
Ordżonikidze
III Rzesza
Kaukaz
1942
Operation Edelweiß
armoured corps
Ordzhonikidze
Third Reich
Caucasus
Opis:
W dniach 25-26 października 1942 roku siły niemieckiego III. Panzer-Korps wraz z Gruppe Steinbauer rozpoczęły natarcie mające doprowadzić do okrążenia sowieckiej 37. Armii w rejonie miasta Nalczyk. Zadaniem wojsk niemieckich i rumuńskich było przełamanie obrony przeciwnika, a następnie uderzenie na jego prawe skrzydło i otoczenie go, by w efekcie powstała luka w linii frontu. Po wykonaniu wymienionych rozkazów 13. Panzer-Division wraz z 23. Panzer-Division miały skierować się na wschód – w stronę Ordżonikidze oraz Gruzińskiej Drogi Wojennej – otwierając tym samym dostęp do południowego Kaukazu i blokując alianckie dostawy sprzętu wojennego. Zachodnie przedmieścia Ordżonikidze były najdalej na południe wysuniętym punktem ZSRS, do którego dotarły niemieckie wojska lądowe podczas II wojny światowej.
On October 25-26, 1942, the forces of the Germans 3rd Armoured Corps together with Steinbauer Combat Group launched an attack aimed at surrounding the Soviet 37th Army in the area of the city of Nalchik. The task of the German and Romanian forces was to break the enemy’s defense, and then strike his right flank, surround him and open a gap in the front line. After completing these tasks, the 13th Armoured Division and the 23rd Armoured Division were to head east – towards Ordzhonikidze and the Georgian Military Route – thus opening access to the South Caucasus and blocking Allied supplies of war equipment. The fighting in the western suburbs of Ordzhonikidze was the southernmost point of the USSR, reached by German land forces during World War II.
Źródło:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej; 2022, 2, 18; 7-28
2354-0435
2719-8618
Pojawia się w:
Studia i Materiały Centralnej Biblioteki Wojskowej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Odpowiedzialność karna za zbrodnie sądowe prokuratorów III Rzeszy w Niemczech Zachodnich i Wschodnich
Criminal liability for judicial crimes of prosecutors in the Third Reich in West and East Germany
Autorzy:
Kulesza, Witold
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1596885.pdf
Data publikacji:
2021-06-30
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
sprawiedliwość tranzytywna
zbrodnia sądowa
odpowiedzialność sędziego
odpowiedzialność prokuratora
III Rzesza
III proces norymberski
Opis:
Prokuratorzy niemieckich sądów specjalnych (Sondergerichte) w okupowanej w czasie II wojny światowej Polsce uczestniczyli w dokonywaniu zbrodni przeciwko ludzkości, domagając się karania śmiercią wszystkich, którzy „wykazywali antyniemieckie nastawienie”. Formalną podstawę wyroków śmierci stanowiło zwłaszcza rozporządzenie o postępowaniu karnym przeciwko Polakom i Żydom z 4 grudnia 1941 r. Ogólnikowe sformułowania tego rozporządzenia powoływano w uzasadnieniach wyroków skazujących na karę śmierci Polaków za „nielegalny” ubój świń, wszelkie próby oporu rolników przy wysiedlaniu ich z własnych gospodarstw, handel mięsem, odzieżą, a także pomoc udzielaną zbiegłym z niemieckiej niewoli jeńcom wojennym, angielskim i rosyjskim, jak również słowa, że „Niemcy przegrają wojnę”. W Republice Federalnej nazistowscy prokuratorzy i sędziowie kontynuowali kariery w wymiarze sprawiedliwości, ponieważ uznano, że służąc wcześniej w III Rzeszy, stosowali obowiązujące wówczas prawo i nie mieli zamiaru czynienia bezprawia. Zignorowane zostały zasady przyjęte przez amerykański Trybunał Wojskowy w III procesie norymberskim – prawników („The Justice Case” – 1947). W komunistycznych Niemczech Wschodnich skazano dwóch prokuratorów, za pomocnictwo do zabójstw dokonywanych przez okupacyjne sądy specjalne w Polsce i branie udziału w zbrodniach przeciwko ludzkości. Wyroki te zasługują na prawniczy respekt.
Prosecutors of German special courts (Sondregerichte) in occupied Poland during World War II participated in committing crimes against humanity by demanding the death penalty for all people who “exhibited anti-German attitudes”. The formal basis for the death sentences in particular was the regulation concerning criminal proceedings against Poles and Jews of the 4th of December 1941. The general wording of this regulation was referred to in the justifications of the sentences condemning Poles to death for the “illegal” slaughter of pigs, any and all attempts by farmers to resist being displaced from their own farms, meat trade, clothing trade, providing aid to English and Russian prisoners of war who escaped from German captivity as well as for uttering the following words: “Germany will lose the war”. In the Federal Republic, Nazi prosecutors and judges continued their careers in the judiciary because it was deemed that when they had earlier served the Third Reich they had applied the law in force and had had no intention of committing lawless acts. The rules adopted by the U.S. Military Tribunal in the Third Nuremberg Trial (of lawyers, “The Justice Case” – 1947) were ignored. In communist East Germany, two prosecutors were sentenced for giving aid in the killings committed by the special occupying courts in Poland and for taking part in crimes against humanity. These rulings deserve legal respect.
Źródło:
Czasopismo Prawno-Historyczne; 2021, 73, 1; 59-98
0070-2471
Pojawia się w:
Czasopismo Prawno-Historyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Cossacks in the service of the Third Reich
Kozacy na służbie III Rzeszy
Autorzy:
Szymanowicz, Adam
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/30145376.pdf
Data publikacji:
2020
Wydawca:
Akademia Wojsk Lądowych imienia generała Tadeusza Kościuszki
Tematy:
Cossacks
collaboration
Third Reich
USSR
World War II
Kozacy
kolaboracja
III Rzesza
ZSRR
II wojna światowa
Opis:
The origins of Cossacs probably date back to the 15th and 16th centuries. Cossacks appeared both in the south-eastern areas under the authority of the Commonwealth and in the south-west of Moscow. They played a significant role in the history of our country, fighting together with the Crown and Lithuanian armies in the wars against the Tatars, Turks, Moscow and Sweden. However, they also caused uprisings which seriously weakened the Commonwealth. In the 16th century, Cossack troops in the service of the rulers of Moscow were formed, used for conquests made by this country. Cossacks also suppressed uprisings and rebellions against tsarist authorities. During the civil war in Russia, a significant part of them sympathized with the Whites. After the Bolshevik occupation of the Cossack territories, there was repression compared by Lenin to the Vendée genocide during the French Revolution. Persecution also took place there during the collectivization and the Great Terror. Many Cossacks emigrated. Some of them in Germany, where they later began cooperation with the Nazis, especially after the Third Reich’s aggression against the USSR. After occupying the Cossack territories, the German authorities created local Cossack self-government structures. The first Cossack formations fighting on the Wehrmacht side also began to appear. During the war, tens of thousands of Cossacks who fought in German uniforms in the USSR, occupied Poland, Yugoslavia and northern Italy. They were used primarily to conduct anti-partisan activities. At the end of the war, the Cossacks tried to avoid Soviet captivity and surrender to the Western Allies’ troops. However, as a result of the British-Soviet agreement, they were handed over to the Soviet authorities, which condemned them to a tragic fate.
Początki kozaczyzny sięgają najprawdopodobniej XV i XVI wieku. Kozacy pojawili się zarówno na południowo-wschodnich terenach podległych władzy Rzeczypospolitej, jak i południowo-zachodnich Moskwy. Odegrali niebagatelną rolę w historii naszego kraju, walcząc wspólnie z wojskiem koronnym i litewskim w wojnach przeciwko Tatarom, Turkom, Moskwie i Szwedom. Wywoływali jednak również powstania, które poważnie osłabiały Rzeczpospolitą. W XVI wieku uformowała się również organizacja wojsk kozackich na służbie władców Moskwy, wykorzystywana do podbojów prowadzonych przez to państwo. Kozacy tłumili również powstania i bunty skierowane przeciwko władzy carskiej. W trakcie wojny domowej w Rosji znaczna część z nich opowiedziała się po stronie białych. Po opanowaniu terenów kozackich przez bolszewików nastąpiły represje porównywane przez Lenina do ludobójstwa w Wandei z okresu rewolucji francuskiej. Prześladowania miały tam również miejsce w okresie kolektywizacji i wielkiego terroru. Wielu Kozaków udało się na emigrację. Część z nich na terytorium Niemiec, gdzie w późniejszym okresie rozpoczęli współpracę z nazistami, zwłaszcza po agresji III Rzeszy na ZSRS. Po zajmowaniu terenów kozackich władze niemieckie tworzyły lokalne struktury kozackiego samorządu. Zaczęły również powstawać pierwsze formacje kozackie walczące po stronie Wehrmachtu. W trakcie wojny w niemieckich mundurach na terenach ZSRS, okupowanej Polski, Jugosławii i w północnych Włoszech walczyło kilkadziesiąt tysięcy Kozaków. Byli wykorzystywani przede wszystkim do prowadzenia działań przeciwpartyzanckich. Pod koniec wojny Kozacy starali się uniknąć niewoli sowieckiej i poddawać wojskom zachodnich aliantów. Jednak na wskutek porozumienia brytyjsko-sowieckiego byli oni przekazywani władzom sowieckim, co skazywało ich na tragiczny los.
Źródło:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces; 2020, 52, 1(195); 87-102
2544-7122
2545-0719
Pojawia się w:
Scientific Journal of the Military University of Land Forces
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Propaganda III Rzeszy w przeddzień XI. Letnich Igrzysk Olimpijskich w Berlinie w 1936 roku (w świetle „Völkischer Beobachter” – naczelnego organu NSDAP)
Propaganda of the Third Reich on the Eve of the 11th Summer Olympic Games in Berlin in 1936 (in the Light of ‘Völkischer Beobachter’ – the Official Organ of the NSDAP)
Autorzy:
Stępiński, Miłosz
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/1591887.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet Szczeciński. Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego
Tematy:
the Third Reich
propaganda
Olympic Games
III Rzesza
Igrzyska Olimpijskie
Opis:
Dzień 16 marca 1933 r. należy do ważniejszych dat w historii międzynarodowego ruchu olimpijskiego i historii samych Igrzysk. To właśnie w tym dniu w Berlinie zapadły decyzje dotyczące losu XI. Igrzysk planowanych na 1936 rok. Decyzję o przyznaniu ich organizacji stolicy Republiki Weimarskiej zapadły w maju 1931 r. Naziści przejęli po 30 stycznia 1933 r. Olimpiadę niejako w spadku po znienawidzonej Republice Weimarskiej. Dostrzegli korzyści płynące z wykorzystania idei olimpijskiej i berlińskiej imprezy dla rozpropagowania własnych przekonań. W tym celu zapomnieli o wcześniejszych uprzedzeniach w stosunku do idei olimpijskiej. Pierwsze skrzypce w akcji propagowania Igrzysk odegrało nie Ministerstwo Propagandy i Oświecenia Narodowego J. Goebbelsa, lecz tzw. Wielka Trójka w składzie Theodor Lewald, Karl Ritter von Halt i Carl Diem. Przedmiotem artykułu jest przedstawienie zespołu wiodących działań, podjętych przez redakcję „Völkischer Beobachter”, naczelnego organu prasowego NSDAP, który wniósł swój wkład w osiągnięcie przez reżim hitlerowski sukcesu w zakresie propagandyolimpijskiej, jeszcze przed rozpoczęciem XI. Igrzysk w Berlinie.
March 16th, 1933 is one of the most important dates in the history of the international Olympic Games movement and the Olympic Games themselves. It was on that day that the decisions concerning the planned 11th Olympic Games in 1936 were made in Berlin. The decision to confer the honour of organising the 1936 Olympics to the capital of the Weimar Republic was taken in May 1936. After January 30th, 1933 the Nazis inherited the Olympic Games from the Weimar Republic, the regime they sincerely despised. They saw the benefits resulting from using the Olympic Games as an instrument for propagating their own ideas. That is why they put aside their negative attitude towards the Olympic idea. The main organiser of the Olympic Games was not the Ministry of Public Enlightenment and Propaganda headed by Joseph Goebbels but the so called ‘GreatTroika’ composed of Theodor Lewald, Karl Ritter von Halt and Carl Diem. The article presents the action taken by the newspaper ‘Völkischer Beobachter’, the official organ of the NSDAP; the newspaper made a considerable contribution to the great success of the Nazi Regime’s propaganda, which the 11th Olympic Games turned out to be long before the opening ceremony.
Źródło:
Przegląd Zachodniopomorski; 2015, 3; 9-42
0552-4245
2353-3021
Pojawia się w:
Przegląd Zachodniopomorski
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Wyświetlanie 1-15 z 69

Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies