Informacja

Drogi użytkowniku, aplikacja do prawidłowego działania wymaga obsługi JavaScript. Proszę włącz obsługę JavaScript w Twojej przeglądarce.

Wyszukujesz frazę "Bunjevci" wg kryterium: Wszystkie pola


Wyświetlanie 1-3 z 3
Tytuł:
Buniewcy z Bački – język i tożsamość
Bunjevci from Bačka – Language and Identity
Autorzy:
Vuković, Petar
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/635865.pdf
Data publikacji:
2015
Wydawca:
Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu
Tematy:
Bunjevci
Bačka
ethnic group
ethnic identity
cultural identity
language usage
Opis:
Bunjevci from the region of Bačka are a deeply divided community: some of them believe they are a separate ethnic group with a distinct language, while others claim they are a subgroup of Croats and speak a Croatian dialect. The paper explains historical roots of the group’s divided ethnic consciousness and explores its consequences on the construction of their contemporary identities. First, the formation of Bunjevci as a pre-modern ethnicity in Dalmatia is discussed. It is followed by an account of historical experiences of those of them who later migrated to the Danube region in Hungary. The paper is concluded by a comparison between the Bunjevci’s two models of language regulation and politics of memory.
Źródło:
Poznańskie Studia Slawistyczne; 2015, 8
2084-3011
Pojawia się w:
Poznańskie Studia Slawistyczne
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Edukacja jako główny element planowania języka na przykładzie baczkich Bunjewców
Language Education as a Main Element of Language Planning — Example of Bunjevci from Bačka
Autorzy:
Dudek, Anna
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/475593.pdf
Data publikacji:
2016
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego PAN
Tematy:
Bunjewcy
standaryzacja języka
polityka językowa
Bunjevci
language standardization
language policy
Opis:
Bunjewcy są południowosłowiańską grupą etniczną zamieszkującą terytorium czterech krajów: Serbii, Chorwacji, Bośni i Hercegowiny oraz Węgier. Od zawsze byli uważani za część narodu chorwackiego, jednak ze względu na specyficzną sytuację polityczną w Serbii niedługo po rozpadzie Jugosławii w 1991 roku w spisie powszechnym otrzymali możliwość zadeklarowania odrębnej narodowości. Po uzyskaniu statusu mniejszości zaczęli dążyć do standaryzacji własnego języka. W 2014 roku, po długich latach prac, ukazały się podręczniki do nauki bunjewskiego etnolektu. Celem artykułu jest pokazanie skomplikowanej sytuacji socjolingwistycznej Bunjewców oraz analiza treści podręczników pod kątem gramatyki, zasad pisowni, a także metajęzyka użytego do opisu zjawisk językowych.
The Bunjevci are an South Slavic ethnic minority living on the territory of four countries: Serbia, Croatia, Bosnia and Hercegovina and Hungary. Originally they were recognized as a part of the Croatian nation, however because of a specific political situation in Serbia shortly after the breakup of Yugoslavia they were given an opportunity to declare themselves as a separate minority group in the 1991 census. After gaining a minority status, they have started to standardize their own language. In 2014, after a long years of work, the textbooks for teaching Bunjevian ethnolect were published. The aim of the article is to present the complex sociolinguistic situation of Bunjevci and analyze grammatical and orthographical content of textbooks as well as the metalanguage used to describe the language processes.
Źródło:
Socjolingwistyka; 2016, 30; 39-51
0208-6808
Pojawia się w:
Socjolingwistyka
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
Tytuł:
Ustalenie granicy Węgier z Chorwacją i Serbią po I wojnie światowej
Autorzy:
Zawistowska, Renata
Powiązania:
https://bibliotekanauki.pl/articles/653595.pdf
Data publikacji:
2013
Wydawca:
Polska Akademia Nauk. Instytut Historii im. Tadeusza Manteuffla PAN w Warszawie
Tematy:
I wojna światowa na Bałkanach
Kapitulacja Austro‑Węgier
Konwencja Belgradzka 13 listopada 1918
traktat w Trianon
Međimurje
Vojvodina
Baranja
Bačka
Banat
Bunjevci
Šokci
Królestwo Jugosławii
Opis:
Znaczący udział dywizji serbskich w zwycięskiej ofensywie Frontu Salonickiego zaowocował postanowieniami Konwencji Belgradzkiej z 13 listopada 1918 roku. Umożliwiły one Zgromadzeniu Narodowemu Słowian w Nowym Sadzie przyjęcie Oświadczenia o przyłączeniu Baranii, Bački i Banatu, czyli krain Vojvodiny do Królestwa Serbii. W grudniu 1918 r. do swojego państwa Chorwaci przyłączyli również Međimurje. Ostateczny szczegółowy przebieg granic węgiersko‑jugosłowiańskich został określony w traktacie podpisanym w Trianon 4 czerwca 1920 roku.
Źródło:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej; 2013, 48
2353-6403
1230-5057
Pojawia się w:
Studia z Dziejów Rosji i Europy Środkowo-Wschodniej
Dostawca treści:
Biblioteka Nauki
Artykuł
    Wyświetlanie 1-3 z 3

    Ta witryna wykorzystuje pliki cookies do przechowywania informacji na Twoim komputerze. Pliki cookies stosujemy w celu świadczenia usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Twoim komputerze. W każdym momencie możesz dokonać zmiany ustawień dotyczących cookies